Na weken van geheime onderhandelingen hebben GroenLinks, VVD, Swollwacht en ChristenUnie
eindelijk hun coalitieakkoord gepresenteerd. Een stuk vol met loze frasen als “lef en leiderschap”
en harde bezuinigingen, maar zonder concrete oplossingen voor de problemen van de stad.
De verkiezingsuitslag van 21 maart was voor de SP teleurstellend. De SP heeft daarop geadviseerd
te kijken naar een college van GroenLinks, Swollwacht en CU aangevuld met D66 of PvdA, maar
zonder VVD. Op basis van de verkiezingsuitslag, verkiezingsprogramma’s en de overeenkomsten
op terreinen als armoedebestrijding, betaalbaar wonen en inspraak van inwoners lag deze
combinatie het meest voor de hand en deze zou het beste uit moeten pakken voor de onderwerpen
die de SP belangrijk vindt. Na een korte informatieronde hebben GroenLinks en Swollwacht zonder
verklaring besloten toch met de VVD een college te vormen. Hiermee was de vooraf beloofde
openheid naar de stad en de gemeenteraad ten einde. Dit zien we helaas duidelijk terug in het
gepresenteerde akkoord.
Zwolle in 2030
De nieuwe coalitie heeft een schets gemaakt van Zwolle in 2030. Een oppervlakkig verhaal vol
open deuren en algemeenheden. Iedereen wil immers dat er genoeg werk is en dat er wat leuks te
doen is in de stad. Hoe dat moet worden bereikt wordt niet genoemd. Ook is er geen oog voor grote
maatschappelijke en sociaaleconomische ontwikkelingen in de samenleving. De groeiende
ongelijkheid en de kloof tussen mensen en buurten wordt niet benoemd, laat staan aangepakt.
Robotisering, leefbaarheid van wijken, vitaliteit van wijkwinkelcentra, de toekomst van beschut
werken en het belang van onderwijs voor volwassenen, nergens vinden we deze uitdagingen en
ontwikkelingen terug.
Armoede, wat is dat?
Toenemende armoede is een groot probleem in Zwolle. De afgelopen 4 jaar trok de SP vaak samen
met Swollwacht en GroenLinks op in haar streven meer te doen aan armoedebestrijding,
bijvoorbeeld door de armoedegrens te verhogen naar 120 procent van het sociaal minimum. Niet
alleen is deze wens niet in het coalitieakkoord gekomen, er is helemaal geen aandacht meer voor
armoedebestrijding. Hetzelfde zien we bij de grote woningnood. Geen enkel plan of doel om het
nijpende tekort aan betaalbare huurwoningen aan te pakken. Sociale huur wordt zelfs maar een keer
genoemd in het akkoord. Er staat dat het nieuwe college werk gaat maken van het aanpakken van
‘scheefhuren’. Het klassieke VVD-frame dat gebruikt wordt om vooral geen broodnodige woningen
te hoeven bouwen.
Het grote tekort op de zorguitgaven wordt door de nieuwe coalitie ‘opgelost’ door harde
bezuinigingen. Het nieuwe college kiest voor ‘optimaliseren’ gekoppeld aan een
‘hervormingsagenda’. Het kan niet anders of dit betekent dat er ingrepen komen die keuzevrijheid
beperken en dat er wordt gestuurd op budgetten in plaats van noodzakelijke zorg te leveren. Hoe dit
moet gaan gebeuren wordt bewust vaag gehouden. Hierbij wordt er opnieuw voor gekozen de
oplossingen voor de tekorten alleen te zoeken binnen het sociaal domein in plaats van binnen de
gehele gemeentebegroting.
Windmolens en koopzondag
De nadruk op duurzaamheid die door GroenLinks wordt gepresenteerd als het grote winpunt blijkt
boterzacht. Er komt binnen honderd dagen een plan om de stad te verduurzamen. Geld is daar
amper voor beschikbaar, dat moet allemaal komen van het rijk en de provincie. Hoewel de coalitie
duidelijk kiest voor windmolens op Tolhuislanden is het onduidelijk hoe omwonenden en de stad
als geheel daarvan mee gaan profiteren. Ook wordt het lopende beleid dat iedere Zwollenaar zijn of
haar afval moet kunnen scheiden losgelaten, er wordt nu gesproken over ‘waar mogelijk’.
De koopzondagdiscussie wordt door de nieuwe coalitie klassiek voor zich uitgeschoven. Het City
Centre mag een advies gaan uitbrengen, waarbij het onduidelijk is of dit zal worden opgevolgd. Het
is een zwaktebod dat er geen verantwoordelijkheid wordt genomen voor een heldere politieke
keuze.
Geen geld voor inwoners, wel voor politici
Hoewel er voor de problemen van inwoners geen geld lijkt te zijn, geldt dat blijkbaar niet voor de
politiek. Nadat eerder al geld is vrijgemaakt voor een borreluurtje na raadsvergaderingen stelt de
coalitie nu een zesde wethouder aan met een prijskaartje van ruim een ton per jaar. Gelet op de
tekorten op de zorg en de aangekondigde bezuinigingen vindt de SP dit onverteerbaar.
De SP begrijpt niet dat Swollwacht en vooral GroenLinks als grote winnaars van de verkiezingen
akkoord hebben kunnen gaan met zulke rechtse plannen. De SP zal de komende periode strijden
tegen afbraak van noodzakelijke zorg en ervoor zorgen dat belangrijke onderwerpen als
woningnood, armoede en beschut werken op de politieke agenda blijven staan.
