Poliflw

Bijdrage Mirjam Bikker, 7 februari 2024

Bijdrage Mirjam Bikker, 7 februari 2024

Tijdens de PDE van 15 februari werd de kaderbrief (een brief waarin wordt beschreven welke richting je met een organisatie opgaat en wat dat gaat kosten beschrijft) van onze Veiligheids- en gezondheidsregio besproken. Raadslid Arie Barendrecht gaf in de vergadering aan dat hij wil dat de VGGM PTSS gaat herkennen als beroepsziekte. Ook zijn er zorgen over het tekort aan financiële inzichten die gegeven worden in de kaderbrief.

In de raadsvergadering van februari 2024 is de regiovisie "Veilig Thuis" vastgesteld. Hierbij de bijdrage van Meindert Bakker:

"Het houdt niet op, niet vanzelf." Het is een bekende slogan die ons herinnert aan een ongemakkelijke realiteit. Een trieste waarheid die nog steeds geldt in onze samenleving, zelfs vandaag de dag. Het doorbreken van een onveilige thuissituatie vereist een actieve aanpak, en dat is precies waar we ons als fractie volledig in kunnen vinden en voor in willen zetten.

 We zijn verheugd met de introductie van de regiovisie "Veilig Thuis". Deze visie, ontwikkeld met input van onze wethouder en toegewijde ambtenaren, biedt een solide basis om huiselijk geweld en kindermishandeling preventief aan te pakken, te signaleren en duurzaam te bestrijden, zowel op lokaal als regionaal niveau.

De regiovisie biedt ook ruimte voor lokale beleidsvorming en samenwerkingsafspraken, wat wij als een positieve ontwikkeling beschouwen. We willen echter wel van de wethouder vernemen of dit betekent dat onze gemeente de vrijheid heeft om onze eigen identiteit en lokale kenmerken te behouden en waar nodig te integreren in onze eigen lokale uitwerking.

Daarnaast zijn we benieuwd naar de stand van zaken met betrekking tot de aanbesteding van Jeugdhulp en of de regiovisie nog steeds als leidraad dient voor dit proces.

Het aanpakken van huiselijk geweld vereist een collectieve inspanning van de hele gemeenschap. Niet alleen professionals, maar ook vrijwilligers, trainers, coaches, mantelzorgers, jeugdwerkers en anderen spelen een essentiële rol in de signalering en doorverwijzing naar hulpinstanties. We willen de wethouder dan ook aanmoedigen om in de lokale uitwerking van de regiovisie deze belangrijke groepen een prominente rol te geven.

Bovendien zijn we benieuwd naar de rol die het landelijke actieprogramma Kansrijke Start zal spelen in onze lokale aanpak, evenals de cruciale positie van kerken en verenigingen.

Het houdt niet op, niet vanzelf. Maar door vandaag deze regiovisie vast te stellen, zetten we wel een belangrijke stap voorwaarts. Laten we gezamenlijk blijven streven naar een veilige en beschermende omgeving voor alle inwoners van onze gemeente.

Ik wil u meenemen in een korte anekdote. Ja het heeft te maken met het onderwerp en bedoeld om de urgentie te onderstrepen. Een aantal jaar geleden ontmoette ik Sascha. De naam heb ik overigens verzonnen. De casus niet. Sascha was slachtoffer van huiselijk geweld en ik had de opdracht om een advies aan de burgemeester te geven over een huisverbod voor de dader. Sascha had een bewogen leven. Ze had een slechte jeugd gehad en was fors drugsverslaafd. Ze kreeg hulp en woonde begeleid. Sinds enkele weken woonde ze weer op zichzelf. Beschermd thuis. Een echt thuis kon ik het niet noemen. Er lag vloerbedekking op de grond, bestaand uit de enkele vierkante meters vies kleed. De rest was beton. Sascha had de stap helaas niet aangekund. Ze was snel vervallen in verslaving en bleek ook een slechte partner ontmoet te hebben. Er was niet alleen een huisverbod nodig, maar ook een tijdelijke plek om weer beschermd te wonen. 

Soms maken we beleid met een heel goed idee, maar blijkt het in de praktijk niet helemaal uit te pakken zoals je wilt. Je hoopt dan dat de ‘geest’ achter het beleid voorrang krijgt op de ‘letter’. Zo ook bij het speelbeleidsplan (het BOSS beleid). Goede variatie en spreiding wordt beoogd met beleid, maar pakt dat nu wel goed uit? Raadslid Niek van den Brink heeft raadsvragen gesteld hierover.

Ruim 20.000 Kampenaren voelen zich in mindere of meerdere mate eenzaam. De impact van corona heeft nog steeds invloed hierop. In 2020 maakte de gemeente Kampen samen met partners een actieplan tegen eenzaamheid. Het vierde jaar met de aanpak zit erop. Met een evaluatie van deze lokale aanpak is opnieuw de balans opgemaakt.

Tijdens de lokale aftrap van de aanpak tegen eenzaamheid op 24 november 2020, hebben maar liefst 26 organisaties zich aangesloten bij de lokale coalitie. Onder de noemer ‘lokale coalitie eenzaamheid’ gingen gemeente en partners aan de slag met de acties uit de aanpak. Voor de evaluatie Eén tegen Eenzaamheid ‘Kom erbij!’ zijn de afgelopen maanden vele gesprekken gevoerd met inwoners en met een aantal van de betrokken organisaties. Dit heeft veel informatie opgeleverd over de aanpak.

Bespreken, doorbreken en aanpakken

De aanpak tegen eenzaamheid concentreert zich op twee speerpunten:

1. het signaleren en bespreekbaar maken van eenzaamheid en

2. het doorbreken en duurzaam aanpakken van eenzaamheid.

Wethouder Jan Peter van der Sluis: “We zijn nu vier jaar met de partners op weg in deze aanpak. We zien dat de partners elkaar goed weten te vinden op dit thema. Wat we daarnaast terugzien in de cijfers, is de groei van het aantal inwoners dat gebruikmaakt van de mogelijkheden binnen de aanpak. Voorbeelden zijn Welzijn op Recept (WOR) en het buurthuis Het Lokaal in IJsselmuiden. Ook op de begraafplaatsen in Kampen en IJsselmuiden weten steeds meer bezoekers hun weg te vinden naar de gastdames en -heren. Maar er zijn ook kansen voor verbetering van de aanpak. Zo blijken meer jongeren sinds de coronaperiode zich eenzaam te voelen. Met onder andere het Maatjesproject ‘Match’ van Humanitas is hiermee aan de slag gegaan. En we willen inzetten op het verbinden van het thema eenzaamheid met andere thema’s zoals mantelzorg, dementievriendelijke gemeente en armoede. We gaan de aanpak tegen eenzaamheid daarom voortzetten.”

EvaluatieDe resultaten van vier jaar uitvoering van de aanpak tegen eenzaamheid zijn terug te vinden in de Beleidsevaluatie Eén tegen Eenzaamheid ‘Kom erbij!’, oktober 2020 – oktober 2023. Daarnaast is er een praatplaat gemaakt waarin in één oogopslag de belangrijkste bevindingen terug te zien zijn.

De gemeente heeft een aantal panden in het bezit zoals het gemeentehuis, brandweer kazernes, woningen, bedrijfspanden, etc. Dat moet natuurlijk ook onderhouden worden. Het college legde nu een voorstel voor om enerzijds achterstallig onderhoud in te halen en dat te combineren met verduurzaming. Op zich een goed voorstel, maar het schiet gelijk een enorm gat in de net voor 2024 vastgestelde begroting.

De ChristenUnie-SGP is nogal geschrokken van dit voorstel. We hebben nauwelijks de begroting voor 2024 vastgesteld en het college komt met een extra kostenpost van 1 en een kwart miljoen euro voor de jaren 2024 t/m 2027. Daarbovenop presenteert het college over het lopende jaar 2023 ook een extra kostenpost van ruim 2,5 ton. Voor dit jaar en het volgende jaar samen is dat dus al een verlaging van het begrotingsresultaat met 4 ton. Verder wordt het investeringsbudget tot en met 2027 verhoogd met ruim 3 miljoen bovenop de al forse investeringsomvang in de begroting 2024.

Samen met het vorige voorstel, zie je dan dat we de uitgaven kant niet onder controle hebben.

Waarom heeft het college bij de aanbieding van de begroting hier niet voor gewaarschuwd. Zelfs in de risico-paragraaf van de begroting kom ik het niet tegen. Dat geldt trouwens ook voor de ODRU (ander raadsvoorstel dat dezelfde avond werd behandeld – redactie).

Dat roept wel de vraag op: Waar stellen we nog een begroting voor vast als binnen een maand zulke invloedrijke voorstellen op tafel komen?

En wat zit er nog meer in het vat? In de raadsstukken voor december heb ik gelukkig geen grote financiële consequenties gezien, maar we weten dat er nog een discussie loopt over het maatschappelijk vastgoed. En wat heeft het college nog meer in petto?

Het college moet de raad beter informeren over wat er in de pipeline zit. Te beginnen bij de begroting, maar ook bij de bestuursrapportages. Hoe gaat het college daarmee om?

Wat dit voorstel betreft lezen we nergens hoe het college nut en noodzaak heeft getoetst. Zo’n voorstel is een beetje “voor het blok zetten”. We moeten bepaalde maatregelen nemen, dit zijn de kosten, tekent u even bij het kruisje? Dat geeft niet het goede gevoel. Wat de ChristenUnie-SGP betreft, en we hebben dat bij de begroting ook al aangegeven, moeten we op korte termijn met elkaar om tafel om de lange termijn financiële ontwikkeling te evalueren en te bezien waar sturing mogelijk is.

Relevante stukken vind u hier terug: Raadsvoorstel Integraal Vastgoedbeheerplan 2023 - 2027 Gemeente De Ronde Venen (raadsinformatie.nl).

Naschrift: De overige fracties deelden over het algemeen onze kritiek en de wethouder gaf aan dat wel te begrijpen. Het was de bedoeling geweest om dit plan al veel eerder aan de raad voor te leggen, zodat het in de begroting verwerkt zou zijn. Laat onverlet dat het college dit bij de behandeling van de begroting had moeten melden en in de risicoparagraaf van de begroting had moeten opnemen. We zullen in de eerstvolgende auditcommissie hier wel op terug komen.

Vandaag bestaan we alweer 24 jaar!