Poliflw

Op 29 oktober 2019 stelde de BOP schriftelijke vragen aan het college van burgemeester & wethouders aangaande het ingestelde participatieproject inzake de ontwikkelingen rond Paleis Soestdijk. De vragen hadden van doen met de keuze voor het adviesbureau Awareness het middels klankbordgroepen vorm te geven participatieproces te begeleiden én over de financiering daarvan. Letterlijk op de valreep van de beantwoordingstermijn van 30 dagen kwam het college op 28 november met de de beantwoording. Burgemeester & wethouders geven daarin aan dat overeenkomstig de vigerende richtlijnen is gehandeld.

De verwijzing hier naar een ruim gesteunde motie die de BOP samen met de VVD in februari 2017 indiende is opvallend te noemen. Die motie gaf juist aan dat indien er sprake is van (nieuw-)bouwplannen die afwijken van een vigerend bestemmingsplan de verantwoordelijkheid voor het participatieproces bij projectontwikkelaars, corporaties en particulieren dient te liggen. Het is helder dat daar ingeval Paleis Soestdijk sprake van is. Toch ziet het college hier een eigen taak weggelegd voor de gemeente, ook waar het de financiering van het participatieproces betreft. Het college geeft hierbij aan dat er vooruitgelopen wordt op de Omgevingswet die voor 1 januari 2021 op stapel staat. Los van het feit dat het nog maar de vraag is of het ooit tot die wet zal komen, is het ongepast vooruit te lopen op wetgeving die er nog niet is, zeker als er sprake is van negatieve  financiële consequenties voor de gemeentekas. Bovendien sluit de redenering niet aan bij dat wat is vastgelegd in de Communicatieleidraad nieuwbouwplannen die het college in oktober 2017 presenteerde en waarin is opgenomen dat ‘de initiatiefnemer in principe risicodrager én financieel verantwoordelijk is’.

De BOP is van mening dat de kosten voor het participatieproces logischerwijze voor rekening moeten komen van de ontwikkelaar. Immers, schreef het college op 3 september 2018 in een startnotitie niet dat de Meyer Bergman Erfgoed Groep de initiatiefnemer is en dat zij in de planvormingsfase dan ook in eerste instantie verantwoordelijk is voor het betrekken van stakeholders en belanghebbenden’?

U begrijpt dat de antwoorden van het college nieuwe vragen bij de BOP oproepen. Die zullen dan ook aan de orde worden gesteld.

fractievoorzitter

Een motie van de coalitiepartijen (VVD, D66, CDA, CU/SGP), waarin het college de taak krijgt om constructief samen met ontwikkelaar

te onderzoeken of het haalbaar is een cultuurhuis te bouwen op de plek van de huidige

aan de Brink, kreeg gisteravond steun van alle raadsfracties, minus die van de PvdA en de BOP. Komende december moet de raad geïnformeerd worden over de haalbaarheid van het plan. Een maand later kan dan de klap definitief vallen. Een motie van VoorBaarn en GroenLinks die hetzelfde beoogde, maar meer tijd gunde aan de ontwikkelaar, kreeg alleen steun van de indieners.

Het standpunt van de BOP in dezen is al ruim geventileerd. In bijdragen op deze website en ook tijdens de raadsberaadslagingen over dit onderwerp brachten wij goed terdege onderbouwd onze bezwaren naar voren tegen de bouw van een cultuurhuis aan de Brink. Een negen pagina’s tellend memo van het college over dit onderwerp onderschrijft op een aantal belangrijke punten ons verzet tegen de planvorming. Die hebben onder andere van doen met de grote financiële consequenties die de bouw van zo’n nieuw centrum met zich meebrengt, aspecten van planologische aard en de te verwachten parkeerproblemen.

De BOP geeft voorstanders van de planvorming het advies de slingers nog even in de la te laten. De motie van de coalitiepartijen is niet meer dan een poging goede sier te maken. Je kunt draaien aan wat voor knoppen dan ook, vast staat dat een cultuurhuis aan de Brink óók op de lange termijn vele extra miljoenen zal vragen van de gemeente. De begroting biedt hier geen ruimte voor en dus valt er niet te ontkomen aan bezuinigingen en/of een forse verhoging van de WOZ. Dat argument zal in januari voor de coalitiepartijen de doorslag geven om alsnog afscheid te nemen van de plannen voor de projectontwikkelaar. Het gedrag van de coalitiepartijen laat zich dan ook eerder verklaren door populisme dan door realisme.

Kees Koudstaal

Laat ik vooropstellen dat het aan de lokale pers zelf is hoe om te gaan met nieuwsvoorziening. De in de Grondwet vastgelegde persvrijheid is een groot goed en daar wil ik niet aan tornen. Dit neemt niet weg dat ik mij niet zou mogen verbazen over wat de krant níét schrijft. Zo stond er vorige maand in Baarn een ingrijpende wijziging van de Algemene Plaatselijke Verordening op de raadsagenda. Het college kwam met het voorstel het aantal incidentele festiviteiten – een andere duiding voor evenementen waarbij de geluidsnormen fors mogen worden overschreden – voor heel Baarn op te krikken van drie naar twaalf. Omdat dit vooral negatief zou uitpakken voor de kwetsbare buitengebieden oogstte het college met zijn voorstel uit diverse hoeken kritiek. Het voorstel werd ingetrokken, maar niet zonder een uitzondering te bedenken voor Paleis Soestdijk en Kasteel Groeneveld. Beide in een brede strook langs de Amsterdamsestraatweg gelegen inrichtingen zouden jaarlijks elk wél twaalf keer de geluidsregels fors mogen overschrijden. Dat dit niet alleen voor omwonenden van die buitenplaatsen negatieve  consequenties met zich meebrengt, maar zeker ook voor de daar aanwezige fauna, behoeft geen betoog.

Over de knullige wijze waarop het college, geholpen door VVD, D66, CDA, CU/SGP en VoorBaarn, er in slaagde zijn zin door te drijven liet ik mij al eerder uit. Dat de lokale pers er vrijwel niets over meldde kan op z’n zachts gezegd opmerkelijk genoemd worden. Zo maakt de

er in de editie van vrijdag 31 mei geen enkel woord aan vuil, terwijl de

het die dag houdt bij de opmerking, dat Paleis Soestdijk en Kasteel Groeneveld jaarlijks twaalf evenementen mogen organiseren, waarbij de geluidsnormen met 20 procent mogen worden overschreden. Dat lijkt niet veel, maar in de praktijk houdt het in dat er op beide buitenplaatsen in totaal 24 evenementen mogen plaatsvinden met een oorverdovend geluidsniveau van 90 dB.

Dat het college samen met een ruime raadsmeerderheid dit soort geluidsverstoringen duidt als goed voor een ‘levendig Baarn’ is ongehoord. Dat de pers geen geluid geeft aan de tegenstanders van lawaai in de buitengebieden is veelzeggend.

Kees Koudstaal,

Zou de Baarnsche Courant zich de inhoud van bovenstaand bericht ter harte hebben genomen? Dit meldde de krant op 5 juni 2019. Het is dat ik hecht aan persvrijheid, anders zou ik wel wat willen opmerken over de inhoud en toon van het ‘verslag’…

‘De rek is eruit. Hoewel we ons tot het uiterste willen inzetten voor de kinderen en jongeren in onze steden en dorpen naderen wij de grens van het mogelijke. En u heeft daar een beslissende rol in.’

Zo begint een door 276 wethouders van coalitiepartijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie ondertekende brandbrief die onlangs door de Edense wethouder Leon Meijer (CU) is gestuurd naar het kabinet. Kort samengevat laten de wethouders weten dat het gierend uit de klauwen loopt met de financiering van de Jeugdzorg. In 2015 legde de rijksoverheid die zorg op het bordje van gemeenten, omdat die dichter bij de inwoners staan en dus beter in staat zouden zijn die zorg passend te leveren. Een mooie gedachte, maar die ging wel gepaard met een bezuinigingsmaatregel van maar liefst 450 miljoen euro. Waar het aan ligt ligt het, maar intussen komen meer en meer jongeren in aanmerking voor zorg. Landelijk gezien is er sprake van een stijging van maar liefst twaalf procent en dat brengt voor gemeenten 490 miljoen euro extra kosten met zich mee. Opgeteld bij de eerder toegepaste korting is er landelijk sprake van een structureel jaarlijks tekort van 900 miljoen.

Ook Baarn wordt geconfronteerd met stijgende kosten voor de Jeugdzorg. Het is dan ook bevreemdend dat de naam van de Baarnse CU-zorgwethouder ontbreekt op de lijst met ondertekenaars van de brandbrief. Los van het feit dat het niet ondertekenen getuigt van weinig solidariteit met zijn collega’s zou het voor het kabinet een signaal kunnen zijn dat het in Baarn wel snor zit met de gelden voor de Jeugdzorg. De praktijk van alledag leert dat daar geen sprake van is en alleen al daarom zou de handtekening van wethouder Van Roshum niet hebben misstaan onder de door zijn collega’s naar Den Haag gestuurde oproep. Om helderheid te verkrijgen over het waarom van het ontbreken van de handtekening van de Baarnse zorgwethouder onder de brandbrief heeft Marjo Stam namens de BOP een aantal schriftelijke vragen gestuurd richting het college.

Op 14 maart 2018 nam de raad unaniem een door de BOP geïnitieerde motie aan, waarin het college werd verzocht op zo kort mogelijke termijn een onderzoek in te stellen naar de bodem- en watergesteldheid nabij de voormalige vuilstortplaats de Belt. Dit naar aanleiding van het eind 2017 door het college zelf afgegeven signaal, dat er recentelijk ernstige bodemverontreiniging was geconstateerd in de directe omgeving van de Belt.

Inmiddels schrijven we 1 mei 2019 en nog steeds is de raad, en derhalve ook de Baarnse bevolking, niet geïnformeerd over de uitkomsten van het gevraagde onderzoek. Vorig jaar november informeerde nota bene de VVD naar de onderzoeksresultaten, die toen al bekend hadden moeten zijn. De verantwoordelijk wethouder gaf aan dat het ‘allemaal nog niet zo eenvoudig was een dergelijk onderzoekstraject op te starten’. Wat je daar ook van denken mag, de raad moest genoegen nemen met de toezegging dat, ijs en weder dienende, de onderzoeksresultaten in januari 2019 openbaar gemaakt zouden worden. Samen met december maakte januari deel uit van één van de zachtste winters sinds 1901, maar wat er volgde, in elk geval geen nieuws aangaande het onderzoek. De BOP vroeg dan ook tijdens de raadsvergadering van 30 januari, nu aan de vervangend wethouder, hoe de onderzoeksvlag erbij hing. Hij moest het antwoord schuldig blijven, maar liet korte tijd later in een memo weten, dat er vanwege ‘afstemming tussen de betrokken instanties enige tijd gemoeid was’ met het voorbereiden van het onderzoek. Ook daar valt veel over te zeggen, maar de BOP besloot te berusten in de toezegging dat de onderzoeksresultaten in april 2019 gedeeld zouden worden met de raad.

Dat dit niet is gebeurd, is wat de BOP betreft zeer zorgelijk! Zo ga je niet om met een onderwerp als mogelijke vervuiling bij een voormalige vuilstortplaats. Zelfs een verontschuldigend informatiebriefje sturen naar de raad zat er voor het college niet in. Laat het college niet als excuus aandragen dat er inmiddels sprake is van een derde wethouder die belast is met het Belt-dossier. Bij zo’n belangrijk onderwerp mag dit geen enkele rol spelen. Immers, de ambtelijke organisatie heeft de feitelijke uitvoering van dit soort zaken in handen en dient te zorgen voor een adequate afwikkeling. Dat hier blijkbaar geen sprake van is valt het college zwaar aan te rekenen.

Vorige week is de BOP benaderd door een inwoner die haar zorgen kenbaar maakte over de kwaliteit van bodem en water rond de voormalige vuilstortplaats, temeer ook daar de Belt dichtbij de school die door haar kinderen wordt bezocht ligt. Met plaatsvervangende schaamte moesten wij haar laten weten daar nog niets over te kunnen zeggen, simpelweg omdat de raad ondanks een aantal toezeggingen nog geen informatie heeft ontvangen van het college.

Dat het inmiddels meer dan een jaar wachten is op de onderzoeksresultaten inzake mogelijke bodem- en watervervuiling in de omgeving van de Belt is ronduit beschamend. De BOP heeft dan ook op deze Dag van de Arbeid een aantal schriftelijke vragen op het bordje van het college gelegd. We zullen zien of het college kan zorgen voor tijdige beantwoording…

Kees Koudstaal,

Gisteravond, 10 april 2019, debatteerde de raad over de plannen die de MeyerBergman Erfgoed Groep voor ogen staan voor het paleis en landgoed Soestdijk. De plannen wijken sterk af van de oorspronkelijke presentatie die maakte dat de ontwikkelaar in 2017 als winnende partij Paleis Soestdijk in handen kreeg. Met de BOP zetten alle fracties vraagtekens bij het voornemen van de ontwikkelaar op het terrein van de voormalige marechausseekazerne 35 extra woningen te bouwen. Ook het later door de ontwikkelaar bedachte 120 kamers tellende hotel op de Parade grenzend het Baarnse Bos ontmoette de nodige kritiek. Daarbij komt dat op veel vragen aangaande de consequenties dat het totaalplan heeft voor o.a. de natuurwaarden van de buitenplaats en zijn omgeving, de mobiliteit en aanpassing van de Amsterdamsestraatweg de antwoorden ontbreken. Tel daar nog bij op dat de BOP aansluit bij de wens van Natuurmonumenten, het Utrechts Landschap en de Federatie Natuur en Milieu Utrecht eerst een nieuwe gebiedsvisie op te stellen, waarin al de relevante aspecten van de planvorming ten opzichte van de natuurwaarden van het gebied worden meegenomen, alvorens verdere stappen te zetten in het proces. Alles bij elkaar genomen zorgde het voor veel debatstof en leverde ook de nodige reacties op van verontruste insprekers. Dat Made by Holland voor Paleis Soestdijk een rol als dé landingsplek voor de Nederlandse industrie en innovatie voorziet, beschouwt de BOP als waardevol. Laat daar geen misverstand over bestaan. Onze bezwaren tegen de planvorming hebben uitsluitend van doen met de aantasting van de ruimtelijke kwaliteit van het landgoed, inclusief de natuurwaarden, én de vele grootschalige evenementen die men van plan is in de open lucht voor en achter het paleis te organiseren.

Het standpunt van de BOP is even helder als duidelijk. Op basis van het ruimtelijke kader dat nu voorligt voor buitenplaats Soestdijk verklaren wij ons tegen het raadsvoorstel. De mededeling van verantwoordelijk wethouder Jansma (VVD) dat als het ruimtelijk kader volgende week geen raadsmeerderheid achter zich krijgt hij dan opnieuw met de MeyerBergman Erfgoed Groep in overleg treedt teneinde komende november ‘gewoon met twee bestemmingsplannen terug te komen bij de raad’, beschouwt de BOP als een onverstandige zet in het schaakspel. Het is dan ook te hopen dat de raad volgende week meegaat met de wens van de BOP het college te verzoeken een nieuw en wel deugdelijk Ruimtelijk Kader Landgoed Soestdijk op te stellen met in het achterhoofd de zwaarwegende tegenargumenten en zorgen die zijn gedeeld door insprekers en de diverse raadsfracties.

De verleiding is groot om alvast te preluderen op de situatie die ontstaat als de raad dit niet weet af te dwingen van het college, maar politiek gezien is dat niet zo handig. Het is van belang voor de toekomst van het paleis en het landgoed – inclusief zijn omgeving! – dat het college en de ontwikkelaar de geuite bezwaren serieus nemen en niet horende doof zullen zijn. Alleen dan kunnen er wat de BOP betreft stappen worden gezet die leiden tot de invulling van het paleis en landgoed waarmee Made by Holland in 2016 de gunning in de wacht sleepte…

Kees Koudstaal,

Radio Utrecht (11/04/’19):

http://bopbaarn.nl/bopbaarn.nl/wp-content/uploads/2019/04/RadioM_rtvutrecht-kopie.mp3

http://bopbaarn.nl/bopbaarn.nl/wp-content/uploads/2019/04/RadioM_rtvutrecht-kopie.ogg

In december 2017 meldde het raadsvoorstel over de verplaatsing van het aan de Drakenburgerweg gelegen Gasontvangstation, dat uit bodemmonsters was gebleken dat de grond onder en nabij de Belt ernstig was vervuild. Omdat dit eerder in 2007 ook speelde en het toenmalige college beloofde de situatie op en rond de Belt voortaan middels monitoring scherp in de gaten te zullen houden, stelden wij aan de verantwoordelijk wethouder De Koning tijdens de raadsvergadering van 7 december 2017 de vraag wat die onderzoeken in de voorbije jaren hadden opgeleverd. De wethouder liet ‘volmondig’ weten dat de Belt in de afgelopen jaren regelmatig was gemonitord, maar dat zij de uitkomsten van die onderzoeken niet kende. Zij zegde toe de raad daar schriftelijk over te informeren. Uit die informatie bleek dat de werkelijkheid anders in elkaar stak dan de wethouder eerder aangaf. Tussen 2007 en 2017 was de Belt in het geheel niet gemonitord. Uiteindelijk leidde het niet nakomen van de gedane belofte vorig jaar maart tot een raadsbreed gesteunde BOP-motie. Daarin kreeg het college het verzoek

“op zo kort mogelijke termijn door een gekwalificeerd onderzoeksbureau onderzoek te laten uitvoeren naar de bodem- en watergesteldheid op, onder en tot op in elk geval een afstand van vijftig meter buiten de grens van de voormalige vuilstortplaats De Belt en de raad te informeren over de uitslag van dat onderzoek en tegelijkertijd aan te geven of periodieke monitoring van de situatie op, onder en rond De Belt al dan niet gewenst is.”

Inmiddels kan worden vastgesteld dat het begrip ‘op zo kort mogelijke termijn’ tamelijk rekbaar is, althans voor het college. Wat is het geval. Tijdens de raadsvergadering van 28 november informeerde de VVD naar de voortgang van het onderzoek. De wethouder liet weten dat het in de bedoeling lag ‘daarmee dit najaar aan de slag (te) gaan’. De ontstane vertraging had van doen met het feit dat er eerst in samenspraak met het Waterschap en de RUD een goede opdracht moest worden geformuleerd, zo zei de wethouder, die daar nog aan toevoegde:

“We zitten nu in het offertetraject en we verwachten de komende periode dat er daadwerkelijk onderzoek plaatsvindt en dat als er geen strenge vorst optreedt we in januari de resultaten hebben.”

De wethouder:

http://bopbaarn.nl/bopbaarn.nl/wp-content/uploads/2019/02/Antwoord-wethouder-De-Koning.mp3

Omdat er jl. 30 januari nog geen onderzoeksresultaten waren gedeeld met de raad vroeg de BOP staande de raadsvergadering aan vervangend wethouder Van Roshum hoe de onderzoeksvlag erbij hing. Logischerwijze moest hij gelet op zijn waarnemerschap het antwoord op die vraag schuldig blijven, maar hij zegde toe daar in een memo nader op terug te komen. In die op 6 februari van het college ontvangen notitie staat ondermeer te lezen:

‘Na  het  aannemen van de motie hebben wij met de RUD en het Waterschap Vallei en Eem overleg gehad over de exacte opdrachtformulering voor dat onderzoek, om uw vragen op een juiste wijze te vertalen naar onderzoeksvragen. Met deze afstemming tussen de  betrokken instanties was enige tijd gemoeid. Rond de beantwoording van vragen uit uw raad over de voortgang, op 28 november 2018, kreeg de medewerker die dit dossier behandelt te maken met onvoorzien veel extra werk op een ander dossier, waardoor het bodem- en wateronderzoek tijdelijk iets minder aandacht kreeg. In januari van dit jaar is het weer opgepakt.’

Plaatje van de Belt

Het college laat nog weten dat het onderzoek inmiddels is gestart en dat de onderzoeksresultaten komende maand april met de raad zullen worden gedeeld. Dat het college met een verwijzing naar de beantwoording van in december 2017 door de BOP gestelde vragen

‘geen concrete signalen zijn dat het water langs de voormalige vuilstort niet nadelig beïnvloed was’

, komt – ervan uitgaande dat het woordje ‘niet’ per abuis in het citaat terecht is gekomen – niet overeen met de werkelijkheid. Immers, op 7 november 2006 liet de dienst Water en Milieu van de Provincie Utrecht het college weten dat onderzoek naar de kwaliteit van het grondwater op en rond de de voormalige stortplaats liet zien dat

“het grondwater in de stort is sterk verontreinigd met nikkel, arseen en minerale olie. De monitoring laat zien dat er verspreiding van de verontreiniging in het grondwater heeft plaatsgevonden vanuit de stort (overschrijding van de streefwaarde voor barium en chroom en een enkele gehalogeneerde koolwaterstof).”

Dat was precies de reden waarom het toenmalige college aankondigde de Belt en zijn omgeving voortaan ‘sterk in de gaten’ te zullen houden.

Over de kwalitatieve rol die de wethouder in dit dossier speelde, valt veel te zeggen. Eerst gaf zij in december 2017 de raad onjuiste informatie over het monitoren van de Belt in de periode 2007-2017 en vervolgens informeerde zij afgelopen november de raad zo mistig dat het leek alsof de offerteprocedure al in gang was gezet en dat het onderzoek op punt van beginnen stond. Daar was geen sprake van. Navraag leert dat er eerst afgelopen 25 januari offerteaanvragen zijn verstuurd door de gemeente. Los van het feit dat er in dit dossier sprake is van een wethouder die de raad onbekwaam informeerde, is het bedroevend dat het verzoek van de raad om op zo kort mogelijke termijn een onderzoek in te stellen naar de bodem- en watergesteldheid op en rond de Belt pas bijna een jaar later na dato leidde tot een concrete onderzoeksopdracht. Gelet op de politieke moraal van vandaag de dag laten wij het bij deze constatering en zien wij liever de onderzoeksresultaten snel tegemoet dan mogelijk bestuurlijke excuses…

Kees Koudstaal, fractievoorzitter

De Tweede Kamerfractie van het CDA is om. Ze bepleit legalisatie van asielgezinnen met hier te lande gewortelde kinderen. Met het oog op de aanstaande verkiezingen en de wetenschap dat veel christen democratische broeders en zusters hier gewortelden een warm hart toedragen, is het politiek gezien een logische stap. Zeker ook na de uitspraken van de VVD-fractievoorzitter Dijkhoff inzake het Klimaatakkoord. Het is nog maar de vraag of de kiezers zich tevreden zullen stellen met de door verkiezingsvrees ingegeven politieke move van het CDA. Met het oog op het vernijnig gehakketak dat de Haagse politiek steeds meer kenmerkt voorzie ik kort na de zomer extra verkiezingen.

Vorig jaar september diende de BOP een motie in waarin het college werd gevraagd bij de minister voor Immigratie & Asiel en zijn staatssecretaris te pleiten voor een in de lijn van het VN Kinderrechtenverdrag liggend rechtvaardig kinderpardon. Het CDA stemde samen met D66 en de VVD tegen de mede door coalitiegenoot CU/SGP ondertekende motie, omdat zij het kinderpardon een typisch Haagse aangelegenheid vonden.

Ondertussen tekent zich in Den Haag een meerderheid af voor het verruimen van het kinderpardon. En daar mag wat mij betreft de vlag voor uit!

Kees Koudstaal

https://www.trouw.nl/democratie/lokale-vvd-fracties-zien-een-ruimer-kinderpardon-wel-zitten-~aee658326/

Het CDA reageert  Op zijn vertrouwde rechtlijnige wijze reageert de fractievoorzitter van het CDA op Twitter zo op bovenstaande bijdrage: “Hoe het standpunt van CDA-landelijk ook verandert, CDA-Baarn blijft van mening: niet met landelijke (partij)politiek bemoeien. Omgekeerd ook niet trouwens.”

De nieuwe kijk die het landelijke CDA ten beste geeft op het vraagstuk van hier gewortelde asielkinderen zal zeker gevoed zijn door de 109 CDA-afdelingen die vorig wél een motie ondertekenden waarin gepleit werd voor een humane aanpassing van het kinderpardon. Wat je er ook van vindt, het valt te prijzen dat het professionele CDA in elk geval niet voorbijgaat aan wat er leeft onder haar achterbannen in het land…

Sinds de oprichting van de Staatskundig Gereformeerde Partij (SGP) in 1918 houdt men daar vast aan een bevindelijk gereformeerde lijn. Zo gelooft men in die kringen rotsvast in de onfeilbaarheid van het Woord van God dat tot hen komt via de Bijbel. Daarin wordt, net zoals in de Koran, homoseksualiteit ten zeerste verworpen. Zo komt het dat ook in het laatste landelijke verkiezingsprogramma van de SGP alleen het huwelijk tussen man en vrouw wordt verheerlijkt. Het homo- en transgenderstandpunt dat de partij met de ondertekening van de Nashville-verklaring door haar in Den Haag hooggewaardeerde partijleider Kees van der Staaij inneemt is niet meer dan een herbevestiging van het partijstandpunt. De nu ontstane commotie vind ik dan ook tamelijk overtrokken. De verklaring is ondertekend door rond de 250 orthodoxe christenen. Waar hebben we het over?

Andere stromingen binnen de protestante kerk blazen dezer dagen hoog van de kerktoren dat zij er andere ideeën op na houden. Ze verwerpen het standpunt van de orthodoxe dominees en dat is winst. Tot 1971 moest in ons land artikel 248bis van het Wetboek van Strafrecht zorgen voor de bescherming van jongens en meisjes tegen homoseksuele verleidingen en verspreiding van homoseksualiteit. Tegenwoordig varen jaarlijks doldriest uitgedoste homoboten door de Amsterdamse grachten. Ik zou zeggen, tel uw zegeningen. En lees vooral ook het commentaar van Raoul Dupré in de Volkskrant van vandaag. Dat laatste raad ik ook D66-minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Ingrid van Engelshoven, aan. Die getuigde met bijkans betraande ogen voor de nieuwscamera’s van haar afschuw over de affaire. Wat mij betreft net zo overtrokken als het in navolging van andere steden laten wapperen van de regenboogvlag op het gemeentehuis.

Begrijp me niet verkeerd, er is in dit geval sprake van een achterlijke opvatting die aanhang vindt onder een gering aantal orthodoxe gereformeerden. Misschien zou het winst zijn als er vanuit die kring, of daaraan gelieerde kringen, zélf een signaal uit zou gaan. Wellicht een idee voor wethouder Van Roshum, die ook namens de SGP zitting heeft in het college, tijdens de aanstaande informatieraad zo’n meerkleurige stropdas te dragen? Om misverstanden te voorkomen, ik roep daar niet toe op, het is niet meer dan een suggestie. Groter vertoon van protest bewaar ik liever voor écht zorgelijke zaken. En voordat er misverstanden ontstaan, iedereen mag er voor mij zijn, ook als zijn of haar opvattingen – zolang niet strijdig met de wet – mij niet welgevallig zijn.

Kees Koudstaal (op persoonlijke titel)

Dit schreef de NRC in 2017 over het VVD-standpunt inzake het homohuwelijk

Op 24 december jl. besteedden wij aandacht aan de vervanging van de toplagen van twee kunstgrasvelden op Sportpark Ter Eem. Overeenkomstig een in oktober 2017 genomen raadsbesluit vindt die renovatie komende zomer plaats. De BOP blijft ondanks nieuwe RIVM normen fel gekant tegen met rubbergranulaat ingestrooide kunstgrasvelden, maar de meerderheid van de raad (VVD, D66, CDA, CU/SGP en VoorBaarn) staat daar anders in. Zij vertrouwen in dezen volkomen op het RIVM en zien geen problemen in het sporten op gemalen autobanden, noch voor de gezondheid van sporters, noch voor het milieu. Toch vraagt de BOP opnieuw aandacht voor het gebruik van met rubbergranulaat ingestrooide kunstgrasvelden. Dit omdat gebleken is dat de twee afvalverwerkers die zich in ons land bezighouden met het ruimen en verwerken van kunststofmatten, te weten TUF Recycling en de Barneveldse afvalverwerker Vink, op niet mis te verstane wijze de vigerende milieuregels overtreden. Voor de BOP zou het daarom onverteerbaar zijn als die bedrijven betrokken worden bij het ruimen en verwerken van de twee Baarnse kunststof toplagen. Het is daarom dat er een aantal schriftelijke vragen is gesteld aan het college. Wij hopen oprecht dat het college positief in zal gaan op de door ons aangedragen suggestie de kunststofmatten te laten recyclen door het Deense bedrijf Re-match Turf Recycling, het enige Europese bedrijf dat honderd procent recycling van kunstgrasmatten kan garanderen. Mocht het college niet ingaan op onze hint dan zijn wij zeer benieuwd naar de motivatie die daarachter schuilgaat.

Namens de BOP-fractie,

Kees Koudstaal