Het is een heerlijke zomer! Een flink aantal Alkmaarders zullen dit verhaal niet kunnen lezen omdat zij lekker met vakantie zijn. Maar de kaaskoppen die thuisgebleven zijn, maken ook in Alkmaar een heerlijke zomer mee. ‘Soms is het zodanig warm, dat het heerlijk is om onder een boom te zitten, en dan lekker te dromen, aldus Victor Kloos, fractieleider van OPA’. OPA is voorstander van meer groen in de stad. In ons verkiezingsprogramma staat: ‘1 miljoen extra voor groen’. Wij vinden een stad gewoon mooier wanneer die groener is en de afgelopen jaren heeft OPA ook geïnvesteerd in groen in de stad. Want een groene stad is een gezonde stad, een veiliger stad en ook economisch belangrijk. Huizen in groene wijken hebben meer waarde dan huizen in wijken zonder groen. Volgens OPA moet je groen altijd doen. Daar dromen wij van. En wat blijkt? Het wordt steeds duidelijker dat bomen planten goed is voor het Klimaat. ‘Steeds meer wetenschappers bevestigen dat het planten van bomen leidt tot schonere lucht en minder CO2. En daarmee tot een veel simpeler oplossing voor het klimaatvraagstuk’, aldus Kloos. OPA vindt dat dit punt onderbelicht wordt door de stadsregering van Groen Links tot en met VVD. Hier wordt alleen de Haagse agenda gepredikt. ‘Van ‘t gas af’, zo snel mogelijk, dure warmtepompen aanschaffen, geen vlees meer eten, en ga zo maar door. Terwijl over praktische oplossingen niet gesproken mag worden zoals ja, het planten van bomen. Dat kun je als gemeente zelf regelen. Kloos: ‘Investeren in groen kan heel rendabel zijn, dat zou zeker GroenLinks moeten aanspreken. Jammer dat het zo oorverdovend stil blijft van die kant, als het om praktische, oplossingen gaat’. OPA zegt: Hup! Aan de slag met die groene vingers!
4 documenten
‘ALKMAAR AAN ZET’ 1 JAAR VERDER.. ...
Onafhankelijke Partij Alkmaar (OPA) GroenLinks VVD D66 CDA Alkmaar 13-06-2019 09:04
‘ALKMAAR AAN ZET’ 1 JAAR VERDER.. Het college 'zit' nu een jaar. Als nieuwe raadsleden hebben Jorina Hooijschuur en Ruud van Lier zich het afgelopen jaar vanuit de de oppositie soms met verwondering, maar altijd met veel plezier ingewerkt in de controlerende taak. Hoewel de coalitie natuurlijk erg breed is, iets wat ook wel terug te zien is in de vaagheid van het coalitie-akkoord, stemde de titel ‘Alkmaar aan zet’ ons eigenlijk erg hoopvol. Er staan immers genoeg ambities in dit programma die de moeite van het verwezenlijken waard zijn voor inwoners van onze gemeente. Nu het einde van het eerste jaar gekomen is, zijn wij als nieuwe raadsleden bijzonder benieuwd hoeveel de Alkmaarse politiek voor elkaar gekregen heeft. OPA houdt van concrete resultaten. Daarom hebben we het coalitie-programma van GroenLinks, VVD, Pvda, CDA en D66 aandachtig onderworpen aan een toets der resultaten in de vorm van een bescheiden rapportage. Aan de hand van doelstellingen en beloftes hebben wij de volgende raadsvragen. Lees verder: http://www.opa-alkmaar.nl/nieuws/604/alkmaar-aan-zet-1-jaar-verder.html
OPA: IS DIT DE STROPERIGHEID VAN DE ...
Onafhankelijke Partij Alkmaar (OPA) VVD PvdA Alkmaar 17-05-2019 13:09
OPA: IS DIT DE STROPERIGHEID VAN DE LINKSE COALITIE MET DE VVD? Korte weergave gebeurtenissen: -7 puntenplan 'Alkmaar aan zet' gepresenteerd vanuit ondernemers 18 september 2018; -OPA agendeert 7 puntenplan voor de Alkmaarse raadscommissie; -Memorandum college van 2 alinea’s 23 januari 2019, strekking “er komen voorstellen na 24 april 2019”; -Medio mei 2019: er ligt helemaal niets en er is niets meer over te vinden in het raadsinformatie-systeem. Het gaat allemaal wel heel langzaam. Ter illustratie pakken we het punt “woningbouw” uit de brief (genoemd het 7 punten-plan) van de ondernemers: “Vaart in woningbouw”. De PvdA roept in de raad en in de sociale media steeds “bouwen, bouwen en nog eens bouwen”. Maar de praktijk laat een heel ander beeld zien. Namelijk het beeld van stroperigheid en lange behandelingstermijnen. Ondernemers ergeren zich aan deze stroperigheid. Lees verder via de site: http://opa-alkmaar.nl/nieuws/599/alkmaar-aan-zet-7-punten-plan-komt-daar-nog-wat-van.html
Gert-Jan SegersZo’n tweederde van de ...
ChristenUnie Alkmaar 03-06-2018 18:08
Zo’n tweederde van de Ierse kiezers stemde vorige week in een referendum voor legalisering van abortus. De meeste Nederlandse reacties die ik voorbij zag komen, wekten de stellige indruk dat Ierland een grote stap voorwaarts heeft gezet in de gang der beschaving. Op Twitter las ik vooral vreugde en euforie. De filmpjes over Ierse vrouwen die speciaal uit de diaspora naar Ierland waren gekomen om te kunnen stemmen voor de bevrijding van de vrouwen in hun moederland waren meestal ‘ontroerend’. Het werd me weer eens duidelijk dat in onze contreien abortus niet eens meer een dilemma is. Abortus is een heilig recht en het lijkt soms zelfs een taboe geworden om er kritische kanttekeningen bij te plaatsen. En toch ga ik dat doen. Ook de NOS deed verslag van de campagne voorafgaand aan het Ierse referendum. Maar het item was minstens zo veelzeggend over Nederland als over de Ierse verhoudingen. In het item vertelde eerst een vrouw dat ze in verwachting was geweest van een ernstig gehandicapt kind dat spoedig na de geboorte zou sterven, maar dat het verboden was haar zwangerschap af te breken. Na dit schrijnende verhaal kwam een oudere vrouw op straat aan het woord die volstond met de mededeling dat ze christen was en dus tegen abortus. In de Nederlandse kijk op de zaak heeft de vrouw die een abortus wil daar een goede reden voor en alleen een premoderne gelovige haalt het nog in haar hoofd dat die vrouw te beletten. Dit item was een bevestiging van ons overzichtelijke wereldbeeld. Verder nadenken was niet nodig en tweederde van de Ieren bevestigde daarna ook nog eens ons gelijk. Toch ergerde dat item me. Allereerst verbaast het voorbeeld me, omdat ik zelf geen christelijke ethicus ken die in het genoemde geval een vrouw zou adviseren haar hopeloze zwangerschap ten koste van alles uit te dragen. Om helemaal nog maar te zwijgen van het in de Ierse pro-choice campagne gebruikte voorbeeld van een vrouw die vanwege een geweigerde abortus zelfs was overleden. Nog een keer, ik ken geen christelijke ethicus die in zo’n situatie een vrouw zou laten sterven. Een grotere reden voor mijn ergernis is dat de tegenstelling in het item buitengewoon simplistisch was. Alsof elke abortus alleen maar het voorkomen van verdriet is. En alsof bezwaren ertegen alleen maar voortkomen uit religieuze regels en een religieuze overtuiging waarin die regels belangrijker zijn dan de medemens. Jezus zou wel raad weten met dat soort religieuze overtuigingen.. De belangrijkste reden voor mijn gemengde gevoelens bij de Nederlandse euforie is dat de uitslag van het Ierse referendum de weg baant voor hele andere soorten abortussen dan de in het NOS-item genoemde. In ons land vinden jaarlijks ruim 30.000 abortussen plaats en als reden wordt in bijna de helft van de gevallen financiën genoemd. Andere belangrijke redenen zijn het gebrek aan geschikte woonruimte en het feit dat de partner het kind niet wil. Kortom, het merendeel van abortussen in Nederland vindt plaats als gevolg van omstandigheden waar wij heel goed wat aan zouden kunnen doen. We kunnen aankomende moeders helpen met geld, met woonruimte en we kunnen ook familieleden ondersteunen. Als we het willen. Daar komt bij dat in een derde van de gevallen een abortus een herhaalde ingreep is. Daar is een goed gesprek over anticonceptie nodig en ook daar is hulp meer dan gewenst. En we kunnen die verlenen, als we het maar willen. Daarom is het niet meer dan terecht dat het kabinet 53 miljoen euro uittrekt voor preventie van en ondersteuning en zorg bij onbedoelde zwangerschap. Abortus is ook geen gewone medische ingreep. Het is voor veel vrouwen een fysiek en mentaal belastende behandeling en het is daarbij het beëindigen van beginnend leven, van een soms al kloppend hartje. Ik schrijf dit niet op om al mentaal belaste vrouwen nog zwaarder te belasten. Ik schrijf het op omdat dit de beladen werkelijkheid is. Met enige schroom dus. Hoezeer we dit beginnende leven ook kunnen reduceren tot ‘een vruchtje’ of ‘een klompje cellen’, het is in veel gevallen meer dan dat. En dat maakt een abortus op z’n minst een dilemma. Een pijnlijke, ethisch beladen keus tussen de wil van de moeder en het leven van het kind, tussen het zelfbeschikkingsrecht van de een en de waarde van het beginnende leven van de ander. Wat je ethische overtuiging ook is, we zouden elkaar toch altijd moeten kunnen vinden in een ruimhartig aanbod van hulp aan vrouwen met een ongewenste zwangerschap, zodat materiële zaken als geld en woonruimte geen belemmering zijn voor een keus om een nog ongeboren kind geboren te laten worden. En wat je keuze bij dit buitengewoon indringende ethische dilemma ook is, er past in ieder geval geen euforie bij. Foto: HH | Niall Carson