Poliflw

Nelleke Bouman van het CDA Lansingerland heeft een vraag gesteld over de kinderboerderij het Ezelsbruggetje in Bleiswijk. Daar verzorgt Ton van de Berg al tientallen jaren o.a. de dieren met een aantal vrijwilligers. Deze kinderboerderij wordt veel bezocht door ouders met kinderen, naast de dieren ook vanwege de speelvoorzieningen, maar ook veel ouderen komen daar graag. Zo ook komen er ook leerlingen van de school aan de Merenweg om daar in de praktijk het nodige te leren van het buitengebeuren. De heer van de Berg heeft al enige tijd geleden aangegeven dat hij wil stoppen gelet op zijn leeftijd, maar wil graag dat zijn “levenswerk “ wordt voortgezet. De wethouder, mevrouw Cnossen, gaf aan dat zij recent gesprekken heeft gevoerd met de heer Van de Berg. Zij had intussen stukken bekeken en geconstateerd dat er een brief van het college was van januari 2021 met vermelding dat e.e.a. opgepakt zou worden. Een combinatie kinderboerderij met zorgboerderij; een private partij had belangstelling getoond. Echter, er is na januari niets meer gebeurd. En daar is de wethouder boos over. Zij gaf aan dat er een aantal formele zaken in de weg staan, zo zal ze binnenkort in overleg gaan met Staatsbosbeheer en het Recreatieschap. Er zijn bureaucratische drempels maar zij “gaat er hard voor lopen”. Zij houdt ons op de hoogte en wij hebben aangegeven zonodig samen met fractie 'Wij Lansingerland' die ook de nodige vragen had m.b.t. het Ezelsbruggetje, op te trekken om te zorgen dat de kinderboerderij behouden blijft voor Bleiswijk.

Maak van Opsterland de fitste gemeente - op werkbezoek in Bakkeveen en Siegerswoude Samen Opsterland Groener is de slogan van CDA Opsterland. Laat dit nou goed aansluiten bij Bloeizone Bakkeveen. Wij willen namelijk de fitste gemeente van Friesland worden. We werden vandaag bijgepraat door Annemarie Bongers, ons kandidaatsraadslid nummer 9, en Emy Hoogenboom van Bloeizone Bakkeveen. Al vijf jaar zijn ze in Bakkeveen met positieve gezondheid bezig. Verbinding zoeken tussen bewoners en samen met hen de bloeizone vormgeven. Een methode om gezond oud te worden. Het heeft al tot prachtige resultaten geleid. Terugkerende fit-testen, wandelgroepen, een filmhuis, een energiegroep, koffieochtenden, samen eten, een dorpstuin en een bloeizone kids. En dat allemaal door en met vrijwilligers. De bewoners benutten hun eigen talenten om samen een lang, gezond en gelukkig leven in Bakkeveen te bevorderen. Een prachtig voorbeeld waar we veel van kunnen leren. Graag wil CDA Opsterland plaatselijke maatschappelijke initiatieven die gericht zijn op een positieve gezondheid faciliteren. Bakkeveen is al volop bezig met de bloeizone, ook Wijnjewoude heeft inmiddels een werkgroep. Dergelijke initiatieven willen we ook in andere dorpen in de gemeente stimuleren. In onze mooie gemeente gebeurd al veel en ook op papier hebben we al veel uitgewerkt. In de preventie agenda worden vitale dorpen gepromoot. Graag willen we dit verder uitdragen en handen en voeten geven. Denk aan fittesten per dorp, lezingen over positieve gezondheid, een uitnodigende openbare ruimte met aandacht voor sporters, het stimuleren van gezonde kinderopvang, gezonde kantines en gezonde scholen. Dank Bakkeveen voor de inspirerende presentatie en we hopen de aankomende jaren dat we met alle dorpen in onze gemeente vitaler kunnen worden. https://www.opsterland.nl/preventie-agenda Op bezoek bij de melkveehouderij Dijk in Siegerswoude Aansluitend aan ons bezoek in Bakkeveen hebben we een bezoek gebracht aan Siegerswoude. Daar zijn we bij ons kandidaatsraadslid nummer 5 Kees Jan Dijk op bedrijfsbezoek geweest. Kees Jan heeft ons vol enthousiasme verteld over zijn melkveebedrijf, de innovaties die doorgevoerd zijn en de uitdagingen waar de (jonge) agrariërs tegenwoordig mee te maken hebben. Mooi om te zien hoe de veehouderij en natuur in de omgeving ook goed samen gaan. Het Ald Djilp grenst aan de landerijen, daar wordt ook uitvoerig rekening mee gehouden in de bedrijfsvoering. Ons werd duidelijk dat de agrarisch ondernemer met name snakt naar lange termijn duidelijkheid. Waar en hoe kun je investeren om een toekomstbestendig bedrijf te voeren. Leuk en interessant Kees Jan om te zien waarmee jij elke dag met plezier mee bezig bent. Dank je wel!

De nieuwe wandelroutes die het Recreatieschap Drenthe in het buitengebied van Nijeveen heeft gepland, zorgen voor de nodige onrust. Diverse bezwaren zijn kenbaar gemaakt, maar hier lijkt niets mee gedaan. De routekaart is al klaar en het is de bedoeling dat de eerste paaltjes met routenummers eind 2021 de grond in gaan. Bij de CDA-fractie zijn signalen binnengekomen dat grondeigenaren niet zijn gekend in de nieuwe routes, dat aangrenzende boeren bang zijn voor overlast van onder andere loslopende honden en dat jagers en wildbeheerders vrezen voor verstoring van wild in het buitengebied van Nijeveen. De CDA-fractie heeft het college van burgemeester en wethouders gevraagd wat de rol is van de gemeente Meppel bij het uitzetten en beheer van de wandelroutes. En wat er gedaan wordt met de bijdrage van 25.000 euro die de gemeente Meppel voor de wandelroutes beschikbaar heeft gesteld. En tenslotte of er iets gedaan kan worden om overlast van loslopende honden te voorkomen, bijvoorbeeld door de Algemeen Plaatselijke Verordening (APV) aan te passen.

Huisdieren Iedere zomer komen ze helaas weer voorbij: schrijnende verhalen over achtergelaten en verwaarloosde huisdieren. En de vooruitzichten op dat gebied stemmen niet tot vrolijkheid. Tijdens de hoogtijdagen van de pandemie, toen veel mensen thuis werkten, nam de vraag naar huisdieren enorm toe. Ongetwijfeld zullen vele huisdieren een prima leefomgeving hebben gekregen, maar er zullen zeker ook impulsaankopen zijn gedaan. Dat o-zo-schattige pasgeboren diertje vraagt toch wat meer aandacht en zorg dan voorzien. En nee, dat beestje verdwijnt niet ineens als je op vakantie wil. ‘Marktplaats’ staat vol met advertenties van ‘baasjes’ die een goed tehuis voor hun meer aandacht verdienende huisdier zoeken. Naast onze eigen schapen, kippen, parkieten en vissen, zorgen we op dit moment ook voor enkele pony’s, nog meer kippen, een konijn en een hond. Huisdieren van mensen die erover hebben nagedacht dat hun dieren ook tijdens de vakantie verzorgd moeten worden. Als huisdier is het overigens goed wonen in de gemeente Nunspeet. Er is volop ruimte, veel natuur waarin heerlijk gewandeld en gereden kan worden. En gelukkig zijn er inwoners en raadsleden die zich inzetten om die natuur toegankelijk te houden. Recente voorbeelden zijn de zandverstuiving bij Hulshorst en de Zandenbosvennen. Ook is er bijvoorbeeld schuilstallenbeleid om dieren te kunnen beschermen tegen de elementen. Het is belangrijk om bij toekomstige beleidsontwikkeling ruimte te blijven bieden aan het hobbymatig, maar zeker ook bedrijfsmatig houden van dieren. Verantwoordelijkheid Bestuur en gemeenteraad hebben een verantwoordelijkheid om dierenbezitters ruimte te bieden en te zorgen voor goed beleid op het gebied van dierenwelzijn. Inwoners hebben de verantwoordelijkheid om goed voor hun dieren te zorgen. Huisdieren zijn kwetsbaar en afhankelijk van de zorg van eigenaren. Denk daarom goed na voordat je een huisdier aanschaft. En voorkom dat je omgeving overlast ervaart door jouw huisdier. Ik kreeg bij de overdracht van onze tijdelijke hond een klein rolletje plastic zakjes overhandigd. Ik gebruik ze dagelijks: een kleine moeite, maar het voorkomt grote ergernis.

Watercrisis Eind vorige week zagen we extreme weerbeelden uit Zuid-Limburg, Duitsland en België. Er zijn geen woorden voor de verwoestingen die het watergeweld heeft aangericht. Verschrikkelijk! Van een andere orde, maar voor getroffenen zeker ook heel erg pijnlijk zijn de overstromingen in Midden-Limburg en Noord-Limburg. Ook in Peel en Maas zijn helaas burgers en bedrijven gedupeerd. Er zijn mensen geëvacueerd, huizen staan deels of grotendeels onder water, restaurants en andere bedrijven zijn getroffen en agrarische ondernemers evacueerden hun vee en zagen hun gewassen verdrinken. Bizarre toestanden. We wensen alle getroffenen veel sterkte en kracht met de verwerking. Alle hulpdiensten en vrijwilligers danken we voor de hulp en ondersteuning. Daarnaast gaan we er vanuit dat burgers en ondernemers op een passende manier worden gecompenseerd door verzekeraars en indien noodzakelijk door de nationale overheid. Nogmaals, heel veel sterkte voor iedereen.

Op 10 juni heeft het CDA- Veenendaal een bezoek gebracht aan Imkerij de Werkbij in Veenendaal. Een bedrijf dat bijen centraal stelt in alles wat ze doen en produceren. Het bijenvolk is een drukke, goed georganiseerde gemeenschap, waar elke bij een taak heeft. De Werkbij gelooft dat elke inwoner van Veenendaal ook een taak en een plek heeft. Daarom bieden zij in hun bedrijf werkplekken voor mensen met afstand tot de arbeidsmarkt. Niet omdat dit gefaciliteerd kan worden vanuit de gemeente, maar vanuit de intrinsieke overtuiging dat ondernemers ook de taak hebben om zorg te dragen voor de hele gemeenschap, net als bij de bijen. Het was een inspirerend bezoek bij een bedrijf dat erg aan het uitbreiden is. Imkerij de Werkbij is een groothandel in honing en andere bijenproducten. Ze verwerkt honing van Nederlandse imkers, en importeert vanuit heel Europa (Spanje, Frankrijk & Oekraïne bijvoorbeeld) en is nu alweer te klein is voor haar eigen pand. We hebben gesproken over de behoefte aan biodiversiteit, bijen in Veenendaal en de noodzaak om vanuit de gemeente dienstbaar faciliterend te zijn met betrekking tot mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt en hierin flexibel te zijn als overheid. Het was een inspirerend bezoek en we komen graag nog een keer terug bij Imkerij de Werkbij

Vrijdagavond gingen we met de fractie op werkbezoek bij zorgboerderij de Havezathe in Veenendaal-West. De zorgboerderij, gelegen aan de Dijkstraat 159a, ligt tegen de bosrand aan. Een schitterende rustige plek met heel veel ruimte. Ineke Rijnsaardt geeft ons eerst een presentatie en daarna een uitgebreide rondleiding. Zorgboerderij de Havezathe biedt dagbesteding voor 10 volwassenen en opvang voor 35 kinderen met een speciale hulpvraag. De deur staat open voor kinderen met een speciale zorgvraag zoals ASS, kinderen met een syndroom of ontwikkelingsachterstand. Daarnaast biedt de Havezathe een fijne plek aan volwassenen met een verminderd intelligentieniveau en problemen in de geestelijke gezondheid, die affiniteit hebben met paarden en hier actief mee bezig willen zijn. Paard Geertje wordt bv bij weerbaarheidstraining ingezet. En kinderen worden snel rustig als ze bij de paarden zijn Tijdens een dag op de boerderij zijn het contact, de verzorging van dieren en het bezig zijn in de natuur, belangrijke elementen. Daarnaast worden er gerichte outdoor activiteiten geboden aan de kinderen, welke hoofdzakelijk plaatsvinden in het aangrenzende bos bij de boerderij. Natuurbeleving staat hoog in het vaandel! Het bezig zijn met dieren kan afgewisseld worden met het vertoeven in de moestuin. Een mooi omzoomde tuin waar naar harte lust getuinierd kan worden. Bloemen ruiken, groente proeven en fruit oogsten, je kunt het allemaal beleven! Verder is er nog een knusse knutselruimte. Een plaats voor creatieve activiteiten zoals bv mandvlechten, schilderen, mozaïeken en groendecoraties maken. Ook is er een poppentheater met heuse theaterstoelen. Tijdens de coronaperiode speelden de poppen Max en Lotte een belangrijke rol! Zo werd er wekelijks o.a 2 filmpjes gemaakt voor de kinderen thuis. Wat was dit een bijzonder fijn werkbezoek! Gastvrij ontvangen, een zeer maatschappelijk betrokken familie met liefde voor het werk wat ze doen! Bedankt voor jullie verhaal! Voor meer info: http://dehavezathe.com/gasterij/

Sinds een kleine week zijn er na een lange periode weer wat lichte versoepelingen in de coronamaatregelen. Eventjes genieten op het terras of spontaan een winkel binnenlopen. Het kan weer. Toch zijn we er nog lang niet. Het coronavirus houdt iedereen al een hele tijd in de greep. Het is en blijft een uitdaging. Voor veel mensen is het niet makkelijk. De economische en maatschappelijke gevolgen van het coronavirus zijn voor iedereen voelbaar. Daarom is er door de Rijksoverheid een aantal regelingen in het leven geroepen. Hartstikke mooi natuurlijk, maar kunt u door de bomen het bos nog zien? Voor wie is welke regeling en wanneer kunt u daar aanspraak op maken? Ondernemers weten de weg wellicht al iets beter te vinden, maar ook daar zijn er volop vragen. Hoe groot de veerkracht en ondernemersgeest ook is bij onze inwoners en ondernemers, we staan samen aan de lat om ook na corona een gemeente te zijn waar leven in de brouwerij is. Een Gemert-Bakel waar het goed wonen, leven en werken is. Met volop bedrijvigheid maar ook een rijk verenigingsleven. Het CDA Gemert-Bakel wil daarom dat er één coronaloket komt voor iedereen. Een fysiek loket waar iedere inwoner, ondernemer of vereniging geholpen kan worden. Een plek in het gemeentehuis waar iemand zit die de weg kan wijzen bij financiële vraagstukken of misschien gewoon heel praktische zaken. Wij zullen in de volgende raadsvergadering dan ook aan het college van burgemeester en wethouders vragen om dit op te pakken. Samen zorgen we er zo voor dat we wél door de bomen het bos kunnen zien en we ook na corona een bruisende gemeente blijven! Wilt u graag met ons in gesprek? Neem dan vooral contact op. Namens CDA Gemert-Bakel, Hanneke Coppens 06-53499245 hanneke.coppens@outlook.com

“Op werkbezoek bij familie Van Poppel in Molenschot” Energieopwekking uit mest is een oplossing op het raakvlak van drie gigantische uitdagingen: de stikstofcrisis, de energiecrisis en de kunstmestproductie. Over zulke initiatieven (biomassacentrales, covergisters en mestfabrieken) wordt vaak negatief geschreven, maar wat CDA betreft wordt nog teveel over een kam geschoren. Commissielid Alwijn ten Cate ging daarom op bezoek bij de familie Van Poppel in Molenschot, die een melkveebedrijf runnen dat naast melk en vlees ook energie produceert. Hij sprak daarover met Jack van Poppel. Logische keuze voor duurzamere veeteelt Jack van Poppel legt uit. Naast twee miljoen liter melk en 25.000 kilo vlees per jaar produceren zijn 160 koeien ook een hoop mest. Niet al die mest mag terug het land op worden gereden. Overgebleven mest kan worden opgevangen en verwerkt tot twee producten: biogas enerzijds en meststof anderzijds. In Molenschot wordt dat biogas omgezet in duurzame elektriciteit en duurzame warmte. Hij produceert naast alle elektriciteit die voor het bedrijf nodig is ook nog een overschot dat genoeg om 15 huishoudens draaiende te houden. Afval is er in het geheel niet, want wat in de machine achterblijft kan worden gebruikt als ligbed voor de koeien. Minder kunstmest De duurzaam verkregen meststof is een belangrijke pre. Hoewel kunstmest namelijk een cruciale schakel is in de voedselindustrie, is er voor de productie daarvan wel gigantisch veel energie nodig. Eurochem in Antwerpen, de grootste kunstmestfabrikant van Europa, verbruikt 20% van alle aardgas in België. Dat is overigens niet allemaal voor energieopwekking, want aardgas is een grondstof die nodig is voor het productieproces. Dat niettegenstaande betekent elke kilo duurzaam verkregen meststof dus een kilo kunstmest minder, wat op de wereldwijde stroommeter toch weer een paar kilowattuur uitspaart. Dat is per saldo milieuwinst! Monovergisting versus covergisting Toch is niet iedereen blij met het gebruik van mest voor energieopwekking. De aangevoerde bezwaren kleven echter niet aan Van Poppel, want die heeft gekozen voor een monovergistingsproces. Daarbij wordt mest zonder toevoegingen verwerkt. Dit is in tegenstelling tot het covergistingsproces waar zulke toevoegingen wel noodzakelijk zijn. Het zijn juist die toevoegingen die op bezwaar stuiten. Ondersteun duurzaam ondernemen Wat CDA Gilze en Rijen betreft is deze techniek een prachtig voorbeeld van hoe onze lokale landbouw kan verduurzamen. We zijn trots op onze ondernemers die het voortouw nemen en hopen dat een goed voorbeeld goed doet volgen. We verwachten van de gemeente een positieve en proactieve grondhouding, wanneer onze ondernemers aankloppen met zulke goede ideeën. Heb je vragen naar aanleiding van dit artikel? Mail of bel gerust naar alwijntencate@hotmail.com of 0615 035 807. Alwijn ten Cate, CDA-commissielid ruimte

Gesprek met Monique van Dorresteijn: Het eerlijke verhaal De verkiezingen zijn bijna achter de rug, waar in de campagnes de nadruk lag op woningbouw, klimaat en energieopwekking. Allemaal onderwerpen die onder andere te maken hebben met (schaarse)grond, uitstoot van Stikstof en daarmee direct de boeren in Nederland treft. Hierover ben ik in gesprek gegaan met Monique van Dorresteijn 20 jaar, de dochter van Andre van Dorresteijn, vooral bekend in Soest als “de boer die niet naar de polder mag”. Met een kop koffie aan de keukentafel van de boerderij aan de Insingerstraat, uiteraard op voldoende afstand, vertelt Monique dat ze in haar laatste jaar van de HAS Hoge school zit, richting dier- en veehouderij en dan specifiek de grote landbouw huisdieren. Voor haar afstudeeropdracht werkt ze aan een onderzoek naar Meerdere rundvlees keurmerken op de Nederlandse markt waarin het duurzaam geproduceerd rundvlees zich beter kan onderscheiden van rundvlees dat op andere wijze geproduceerd is. Hoe moet ik zo’n keurmerk zien, waar is het voor? “In dit onderzoek naar de keurmerken worden alle stakeholders meegenomen, veehouders, supermarkten, slagers en consument, want de consument moet er tevreden mee zijn, maar ook de boer moet er een eerlijke prijs voor hebben. Het moet ook geen afbreuk doen aan de gezondheid van de dieren.” aldus Monique. “Dit heeft niet te maken met het imago van het geproduceerde vlees, maar vooral met de noodzaak om een duidelijk onderscheid te maken.” “Het imago van de productie, of van de boer in het algemeen is ook een belangrijk onderwerp van gesprek op de opleiding. Het gaat gelukkig de laatste jaren de goede kant op, de mensen zien steeds beter hoe de boer op een eerlijke wijze het vak uitoefent, het is vooral de overheid die de boeren negatief wegzet, terwijl Nederland koploper is in dierenwelzijn, huisvestingsregels etc., met name doordat in Nederland de agrariërs het hoogst opgeleid ter wereld zijn. “ En enigszins cynisch: “Dit is overigens ook wel nodig met de huidige wet- en regelgeving. “ Monique wil zich richten op zo extensief mogelijke veeteelt, met zelfredzame rassen. Dat zijn koeien die zelfstandig leven, niet ver doorgefokt zijn, en zo min mogelijk medicatie nodig hebben. Monique: “Nu houden we de Franse Blonde d’Aquitaine. Deze voldoen daar aan, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Dikbilrunderen, deze hebben wel een hogere vleesopbrengst, maar hebben door hun bouw meer hulp nodig bijvoorbeeld bij het kalveren. Dit moet vaker via een keizersnede. Dit is niet wat wij willen op ons bedrijf. Alle processen moeten op een zo natuurlijk mogelijke wijze verlopen” Je wil graag verder als een duurzaam vleesveebedrijf, het bedrijf overnemen, wat zou je anders doen of willen dan je ouders nu doen? “Zoals het nu is, is het echt lastig. We hebben geen stal. Wel een kleine stal op de Peter van den Breemerweg met camerabewaking. Maar wat bedrijfsvoering betreft en niet met de ligging te maken heeft; een deel van het vlees gaat via de detailhandel/supermarkten naar de consument, en een deel verkopen we zelf in pakketten rechtstreeks aan de consument. Het rechtstreeks aan de consument leveren heeft de voorkeur, en dat gaat het beste vanaf één locatie voor boerderij en stal. Dan is er ook betere controle op de drachtige en de zogende koeien. “ Hoe zie jij de toekomst van de veehouderij voor jezelf? “Als er straks een stal is dan zie ik wel een mooie toekomst, maar op de huidige manier is het wel erg lastig. Het is ook erg afhankelijk hoe Nederland met wet- en regelgeving omgaat. Als straks de stikstofregelgeving doorgedrukt wordt zoals met de fosfaten gedaan is dan weet ik het niet. Ook niet op welke wijze, want persoonlijk wil ik geen megastallen of massaproductie. De kostprijs is inmiddels zo hoog dat je wel meerdere productiedieren of nevenactiviteiten moet hebben om je hoofd boven water te houden.” “Er zit een beetje een tegenstrijdigheid in, je wilt kleinschalig en duurzaam produceren, maar schaalvergroting is bijna noodzakelijk om rendabel te zijn. Ik wil graag mijn vee kennen, en niet bijvoorbeeld op een app, koe nummer 3 aansturen. Daarom willen we ook meer zelf ons vlees verkopen. Door corona is mijn buitenlandstage niet doorgegaan, en ben ik bezig onze website uit te breiden om in Soest en de regio meer consumenten te bereiken. Er is ook steeds meer vraag naar, maar de consument moet wel weten dat we al ruim twintig jaar eerlijk kwaliteitsvlees rechtstreeks verkopen. Door lokaal meer te verkopen is schaalvergroting niet nodig, de consument ziet waar het vlees vandaan komt en deze transparantie heeft toekomst.” Je had het over wet- en regelgeving, dan kom ik bij de politiek uit. Zeker nu in de debatten hoor je vaak dat vlees vooral voor het buitenland geproduceerd wordt. Is dat zo? “Het betere vlees blijft allemaal in Nederland. Wat voornamelijk geëxporteerd wordt is kalfsvlees uit de melkveesector. Omdat geselecteerd wordt op de juiste kalveren voor de melkproductie, vallen ook veel kalveren voor de melkproductie af. Nederland heeft enkele grote bedrijven die dit vlees importeren en exporteren. Dat is niet de handel waar ik achter sta, en heeft ook nog invloed op de stikstofproductie.” Over stikstof gesproken, hoe sta je tegenover halvering van de veestapel? “Je kan niet zeggen van een bedrijf, je hebt honderd koeien, ga nu maar verder met 50. Dat is het zelfde als ‘we gaan je maar een half salaris uitbetalen’. We moeten in Nederland af van de megabedrijven. Gewoon weer terug naar familiebedrijven. Al ver terug in de vorige eeuw was schaalvergroting de manier om geld te verdienen, en dat komt omdat de prijs van producten niet hoger geworden is, maar de productiekosten wel. Mijn ideaal is een klein bedrijf waarbij de eigen grond groot genoeg is voor eigen mestafzet. Dus niet op papier voldoende grond hebben met een rekentruc en in Groningen goedkope grond kopen om in het westen grotere stallen te bouwen. “ “De boeren zijn met het stikstofprobleem al heel hard bezig en hebben als sector al de grootste stappen in de goede richting gemaakt ten opzichte van andere sectoren, maar dat kunnen wij niet alleen. Ook grote bedrijven met een hoge uitstoot in andere sectoren moeten meewerken en dat zie je nu niet terug in het regeringsbeleid. Het oneerlijke is dat de grote bedrijven groter worden terwijl de kleine bedrijven met moeite het hoofd boven water houden. En naar kleine bedrijven moeten we juist toe. Het zijn nu de grote bedrijven die de mogelijkheid hebben om te investeren in apparatuur voor bijvoorbeeld luchtwassing, dat kan alleen als je voldoende opbrengsten hebt.” Wat is er absoluut niet waar, en wil je rechtzetten? “Dat de branche niet transparant is. Dat we slecht voor de dieren zijn, daar wordt ik boos over. Op tv zie je reclame tegen legbatterijen terwijl we die in Nederland helemaal niet hebben. En als het vee uit Nederland verdwijnt, en de supermarkten betalen geen eerlijke prijs, dan halen we vlees uit het buitenland waar we in Nederland helemaal geen controle meer over hebben. Daarnaast kost het vestigen van een boerenbedrijf enorm veel moeite, terwijl lege boerderijen moeiteloos voor enorm veel geld worden omgebouwd tot luxe woonboerderijen.” Door alle opleidingen en kennisniveau, wordt je niet steeds meer een manager, of ben je nog steeds een boer tussen de koeien? “Ik wil echt wel boer zijn, en tussen de koeien lopen, maar voor nu is dat niet haalbaar en moet daarnaast gaan werken, en zal eerder in deze branche een ander vak uitoefenen. Maar ik blijf boer.” Ben je niet bang dat je dan niet -sorry voor de lompe uitdrukking- echt een “hobbyboer” wordt? “Ik zie het zo dat de boerderij de hoofdtaak is, met een nevenbaan voor aanvulling, en dat is in tijd wel haalbaar. Het overnemen van de boerderij kan sowieso niet zonder hulp van m’n vader, maar op den duur is het wel de bedoeling dat ik de boerderij volledig overneem en dat dit mijn enige baan is, dat is nu nog niet haalbaar, ik ben nog jong.” Je bent dit jaar klaar met studie wat ga je doen? “Er zijn nu veel coronabeperkingen waardoor open dagen alleen maar digitaal kunnen, ik kijk nu welke studies mogelijk zijn. Het liefst had ik mijn buitenlandstage gedaan, je kan dan met je kennis naar een land dat ook heel goed is in veehouderij om extra van te leren, of je gaat naar een land dat niet zo goed is, en daar ga je je kennis overdragen. Ik was graag naar Nieuw Zeeland gegaan, al is dat wel erg ver.” Is het nog wel leuk om te boeren? “Ik vind het heel erg leuk. Als ik tussen de koeien loop, en ik zie een mooie koe, of een nieuw kalfje dan is dat hartstikke leuk. Het moet wel rendabel blijven, maar is wel lastig.” Heb je nog een nabrander? “Het is gewoon een heel mooi beroep, en als dat niet meer in Nederland mogelijk is dan is dat wel een hele nare ontwikkeling.” Alex Strengholt, in gesprek met Monique van Dorresteijn.