Poliflw

Een leefbaar buitengebied Wie momenteel door ons buitengebied in Peel en Maas reist, ziet vele veranderingen. De energietransitie in de vorm van plaatsing van windmolens op akkers en zonnepanelen op daken bij agrariërs vallen op, maar anderzijds ook sloop van varkensstallen. Verandering is van alle tijden, maar momenteel lijkt het een stuk sneller te gaan. Gelukkig zien we ook agrariërs die investeren en hun activiteiten uitbreiden. Want het blijft een feit dat de land- en tuinbouw voor Peel en Maas van enorm belang zijn en blijven. In Peel en Maas wordt zo'n kwartje van elke euro verdiend in het agrarische cluster. De agrarische sector heeft het niet altijd gemakkelijk gezien de snel veranderende wetgevingen op milieu (o.a. stikstof) en dierwelzijn. Voor vele komt dan ook de keuze om te stoppen of om juist de uitdaging aan te gaan. Als gemeente hebben we de slogan “Beleef de ruimte”. Op deze ruimte in het buitengebied komt een steeds groter beslag. De agrariër wil ondernemen, de maatschappij wil energie opwekken, het percentage burgers zonder agrarisch bedrijf stijgt en de recreatieve sector groeit. Dan komt vanzelf de vraag op: Kan dit wel allemaal tegelijk? Als CDA zijn we van mening van wel. Leven en laten leven en vooral ‘geef elkaar de ruimte’. Praat niet over de agrariërs, maar met de agrariërs. Zij staan dagelijks het dichtste bij de natuur en voedselproductie en zijn juist de oplossing van vele vraagstukken. Zij onderhouden juist ons buitengebied. Naast een reikende hand naar de stoppende agrariërs, is het juist nu belangrijk om de overgebleven agrariërs te waarderen, koesteren en de ruimte te geven. Door het samen te doen, maken en houden we een mooi en veilig buitengebied waarin het goed werken, wonen en recreëren is. Sandy Janssen

Vanaf deze week zijn de pinguïns weer in Rijswijk te bewonderen. Wel op een nieuwe plek; het Bomenplein, in het hart van ‘In de Bogaard’. Wethouder cultuur Johanna Besteman was aanwezig om het beeld te onthullen. Wethouder Besteman: ‘Voor de inwoners uit Rijswijk zijn de pinguïns een stuk jeugdsentiment en ik ben blij dat het beeld nu weer een mooie plek in ons stadshart heeft gekregen.’ Het beeld van de twee pinguïns met jong stond jarenlang aan de Prins Johan Frisopromenade. Het is in 1966 gemaakt door beeldhouwer Gerard van Remmen en was altijd een bekende ‘fotoplek’ in de Bogaard. Veel kinderen en gezinnen zijn vroeger op de foto gegaan met de pinguïns. In verband met transformatie van het voormalig belastingkantoor tot woongebouw ‘De Generaal’ verdween het beeld enige jaren geleden uit het gebied ‘In de Bogaard’. Maar nu is het beeld terug op een nieuwe plek: het Bomenplein dat centraal ligt in het winkelcentrum. Besteman: ‘De plek is zorgvuldig gekozen namelijk in het hart van ‘In de Bogaard’, afgestemd met de kunstcommissie en de winkeliers. Hier staan al 27 berkenbomen en een aantal bankjes. Door de bebouwing rondom is er weinig wind en aangenaam vertoeven. Het Bomenplein is daarom uitermate geschikt voor de pinguïns.’ De pinguïns blijven straks ook na de herinrichting van de openbare ruimte op het bomenplein staan. Fotowethouder Johanna Besteman (fotograaf: E. Dijkgraaf) Bron: rijswijk.nl

Onze fractie wil al enige jaren meer aandacht voor een gezonde bodem, een landbouwbodem zonder chemische gewasbeschermingsmiddelen, minder tot geen kunstmest en met veel organische stof. Dit is goed voor de biodiversiteit. Maar vraagt ook heroverwegen van criteria en meebewegen van de overheid bij uitgifte en prijsbepaling.

We dienden al diverse moties in om als provincie zelf het goede voorbeeld te geven en bij verpachten voorwaarden te stellen waaronder: geen gifgebruik!

Eerder deze maand heb ik meegedaan aan een bijzondere Zoomsessie “kennisdialoog duurzaam grondgebruik, landbouwgrond in Overijssel”. De provincie is op grond van diverse moties aan het onderzoeken hoe ze haar (tijdelijke) pachtgronden duurzamer in de markt kan zetten. Een dertigtal wetenschappers, boeren, pachters en verpachters en enkele Statenleden waren digitaal bijeen.

Cijfers over het landbouwareaal in Overijssel;

Grasland 143.000 ha Mais 35.500 ha Akkerbouw 13.900 ha Overige 2.900 ha

Overijssel heeft 3500 ha in tijdelijk eigendom, waarvan 1500 ha als projectgronden en 2000 ha als rest/ ruilgronden. In totaal gaat het daarbij om 2750 ha agrarische gronden die ze elk jaar uitgeeft: maximaal 3 jaar achter elkaar aan dezelfde pachter. Bij gunning geldt een afstandscriterium van 5 kilometer, dus hoe dichterbij de tijdelijke grond je woont hoe meer kans je maakt. Er zijn geen duurzaamheidscriteria.

In deze sessie werd ook het model Brabant gepresenteerd: iedere ondernemer kan een bieding doen op prijs keer duurzaamheidscore. Dat leidt tot de beste pachter. Ook is de eenjarige pacht als vast criterium losgelaten en streeft men inmiddels naar 6 jarige pacht met recht van opzegging. Om de provinciale doelen te behalen zijn als algemene grondslag voor duurzaamheid opgenomen: geen intensieve teelten (bollen, lelies enzovoort); verbod op gebruik glyfosaat en actief beheer en onderhoud landschapselementen. Drie criteria waar elke aanbieder zich aan dient te houden. Hoe meer je doet voor duurzaamheid hoe “lager” de pachtprijs kan zijn om toch als beste aanbieder uit de bus te komen.

Het resultaat? Iedereen doet mee. Provinciale en agrarische doelen komen zo samen. Er is veel belangstelling voor deze werkwijze en er is een “gedoe” omdat ieder de criteria erkent.

Op het einde werd duidelijk dat ook Overijssel wellicht deze manier van uitgeven van tijdelijke grond ter hand kan nemen. Bij geen enkele aanwezige was daar bezwaar tegen.

Gaan we dan eindelijk ook in Overijssel de gronden duurzaam verpachten?

Als het zover is zal onze fractie dit, na jaren drammen en drukken, als een groot succes gaan vieren!

 

 

Onze fractie wil al enige jaren meer aandacht voor een gezonde bodem, een landbouwbodem zonder chemische gewasbeschermingsmiddelen, minder tot geen kunstmest en met veel organische stof. Dit is goed voor de biodiversiteit. Maar vraagt ook heroverwegen van criteria en meebewegen van de overheid bij uitgifte en prijsbepaling.

We dienden al diverse moties in om als provincie zelf het goede voorbeeld te geven en bij verpachten voorwaarden te stellen waaronder: geen gifgebruik!

Eerder deze maand heb ik meegedaan aan een bijzondere Zoomsessie “kennisdialoog duurzaam grondgebruik, landbouwgrond in Overijssel”. De provincie is op grond van diverse moties aan het onderzoeken hoe ze haar (tijdelijke) pachtgronden duurzamer in de markt kan zetten. Een dertigtal wetenschappers, boeren, pachters en verpachters en enkele Statenleden waren digitaal bijeen.

Cijfers over het landbouwareaal in Overijssel;

Grasland 143.000 ha Mais 35.500 ha Akkerbouw 13.900 ha Overige 2.900 ha

Overijssel heeft 3500 ha in tijdelijk eigendom, waarvan 1500 ha als projectgronden en 2000 ha als rest/ ruilgronden. In totaal gaat het daarbij om 2750 ha agrarische gronden die ze elk jaar uitgeeft: maximaal 3 jaar achter elkaar aan dezelfde pachter. Bij gunning geldt een afstandscriterium van 5 kilometer, dus hoe dichterbij de tijdelijke grond je woont hoe meer kans je maakt. Er zijn geen duurzaamheidscriteria.

In deze sessie werd ook het model Brabant gepresenteerd: iedere ondernemer kan een bieding doen op prijs keer duurzaamheidscore. Dat leidt tot de beste pachter. Ook is de eenjarige pacht als vast criterium losgelaten en streeft men inmiddels naar 6 jarige pacht met recht van opzegging. Om de provinciale doelen te behalen zijn als algemene grondslag voor duurzaamheid opgenomen: geen intensieve teelten (bollen, lelies enzovoort); verbod op gebruik glyfosaat en actief beheer en onderhoud landschapselementen. Drie criteria waar elke aanbieder zich aan dient te houden. Hoe meer je doet voor duurzaamheid hoe “lager” de pachtprijs kan zijn om toch als beste aanbieder uit de bus te komen.

Het resultaat? Iedereen doet mee. Provinciale en agrarische doelen komen zo samen. Er is veel belangstelling voor deze werkwijze en er is een “gedoe” omdat ieder de criteria erkent.

Op het einde werd duidelijk dat ook Overijssel wellicht deze manier van uitgeven van tijdelijke grond ter hand kan nemen. Bij geen enkele aanwezige was daar bezwaar tegen.

Gaan we dan eindelijk ook in Overijssel de gronden duurzaam verpachten?

Als het zover is zal onze fractie dit, na jaren drammen en drukken, als een groot succes gaan vieren!

 

 

Bestemmingsplan “hoek Lageweg-Zandpad” Poortvliet Onze fractie heeft tegen de vaststelling van het bestemmingsplan “hoek Lageweg-Zandpad” te Poortvliet gestemd. Een gros van de argumenten hebben we reeds in de commissie ruimte benoemd en door de beantwoording van het college zijn we niet overtuigd geraakt om vóór vaststelling te stemmen. We zijn als fractie op uitnodiging van de initiatiefnemer op locatie geweest en hebben een toelichting van hem gehad. Dit was een prettig gesprek (waarvoor dank!) en we begrijpen tot op zekere hoogte zijn wens om de fruitteelt t.b.v. zijn (markt)verkoop eenvoudiger te faciliteren door een loods voor opslag en koeling, maar niet op deze plaats. Zoals in de commissie ruimte reeds benoemd, is de onderbouwing voor de realisatie van een agrarisch bedrijf (met in de toekomst ook een woning via een binnenplanse wijzigingsbevoegdheid) naar ons oordeel te summier en fragiel. De redenen hiervoor zijn: we moeten dit bestemmingsplan én de ruimtelijke procedure voor de landbouwweg als twee separate procedures zien. In het bestemmingsplan zelf wordt de landbouwroute kort als argument benoemd, maar de procedure daarvoor moet nog in zijn geheel worden doorlopen. Er is, kortom, nog geen zekerheid over de uitvoering van die procedure en de twee procedures moeten dan ook niet op een onjuiste wijze aan elkaar gekoppeld worden. de "schuur" nabij de Provinciale weg valt volgens het antwoord van het college onder het zgn. overgangsrecht. Met andere woorden: hij is illegaal, maar wordt gedoogd als overgangssituatie tussen het oude bestemmingsplan en het vigerende bestemmingsplan. In wezen wordt er dus nieteen agrarische loods ingeruild voor een nieuwe loods, aangezien de huidige loods geen bouwtitel heeft. vanuit een goede ruimtelijke ordening is het logisch en gebruikelijk om eerder bedrijven UIT de nabijheid van woningen en UIT de bebouwde kom te halen, dan er nieuwe aan toe te voegen. de initiatiefnemer zal de fruitteelt bijna volledig voor eigen gebruik uitvoeren, lees: de verkoop er van op de markt. Er is geen streven om een volwaardig fruitteeltbedrijf te worden dat zich volledig richt op de teelt en verkoop aan de (tussen)handel. het is begrijpelijk dat de initiatiefnemer in de nabijheid van zijn gronden mogelijkheid voor opslag wil hebben en daar wil wonen. Om echter als volwaardig fruitteeltbedrijf te kunnen worden aangemerkt (zie advies AAZ) heeft hij meer gronden nodig die hij op afstand zal moeten verwerven. Er is dan ook geen enkele noodzaakom juist op déze plek een agrarisch bouwvlak toe te kennen, maar dat kan dus net zo goed (of beter) elders buiten de bebouwde kom op een ander stuk grond. De initiatiefnemer voert het beheer en onderhoud van de fruitteelt op deze plek niet volledig zelf uit, maar dat is deels ondergebracht bij anderen. De noodzaak om dan zelf hier een opslagloods te hebben is fragiel en de noodzaak voor een bedrijfswoning is afwezig. Ook worden de opslagloodsen elders aangehouden, waardoor de noodzaak niet bestaat om op deze plek koelingsmogelijkheden te realiseren. Samenvattend: het plan rammelt te veel en er lijkt sprake te zijn van een vorm van salami-tactiek, wat de toevoeging van een bedrijf op deze plek niet wenselijk maakt.

Tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen heeft PvdD-fractievoorzitter Esther Ouwehand opgeroepen tot een kanteling van het beleid. In plaats van terug te keren naar het oude normaal, moet de coronacrisis volgens Ouwehand als kans aangepakt worden om een einde te maken aan de eenzijdige focus op economische groei. “We hebben onszelf lang onaantastbaar gewaand en consumeerden alsof het allemaal niet op kon. De aarde kreeg steeds meer te lijden onder de groeiende vraag naar grondstoffen. Maar inmiddels staat er echt iets te veranderen,” legt Ouwehand uit. “Het bewustzijn over onze omgang met de aarde en de nadelen van de focus op geld groeide. En toen kwam de coronacrisis. Een vreselijke ziekte, maar wel een die ons wakker heeft geschud: de belangrijkste dingen in ons leven zijn het contact met onze dierbaren, onze gezondheid en een schone leefomgeving. We kunnen niet meer terug naar het oude normaal.” “Tijden veranderen, we leven in de roaring twenties. Jongeren gaan massaal de straat op om actie te eisen voor hun toekomst, actie tegen de klimaatcrisis. Het tijdperk van het glasharde neoliberalisme, van de verwoestende vrijhandelsverdragen, is ten einde. Keynes zei: de moeilijkheid is niet zozeer het ontwikkelen van nieuwe ideeën, maar het ontsnappen aan de oude reflexen. Zoals de reflex van dit kabinet om altijd maar weer te kiezen voor de belangen van de industrie, voor de belangen van de veevoerindustrie en de intensieve landbouw en de belangen van de luchtvaart. Daar moeten we vanaf. Het is tijd voor fundamenteel andere keuzes.” Nieuwsgierig geworden? Lees hier de volledige bijdrage van Esther Ouwehand aan de Algemene Politieke Beschouwingen van 2020, of bekijk de video:

Overijssel gaat provinciale pachtgrond duurzamer beheren. De provincie heeft landbouwgrond in bezit, voor langere of kortere termijn. Deze verpachten we aan boeren die hierop voedsel produceren. Tijdens de behandeling van de jaarrekening heb ik met succes een motie ingediend voor duurzaam beheer van deze Overijsselse pachtgrond. De PvdA zet zich in voor het verbieden van gewasbeschermingsmiddelen op provinciale grond. Zolang de langetermijngevolgen van bijvoorbeeld glyfosaat onduidelijk zijn kunnen we als provincie beter aan de veilige kant blijven, nietwaar?

Onze fractie heeft al eerder geprobeerd Overijsselse grond glyfosaatvrij te krijgen. In het verleden kregen we daarbij altijd nul op het rekest, maar een uitspraak eerder dit jaar van de Centrale Grondkamer maakt duidelijk dat eigenaren van pachtgrond beperkingen mogen stellen aan de gebruiksmogelijkheden van die grond. Voor ons een goede aanleiding om dit onderwerp nogmaals aan de orde te brengen.

Na wat overleg en afstemming heb ik, samen met fractiegenoot Peter Hermans, de motie wat breder ingestoken en het college van GS opgeroepen werk te maken van een duurzaam beheer van onze pachtgronden. Duurzaam bodembeheer behelst meer dan het zoveel mogelijk terugdringen van chemische gewasbeschermingsmiddelen, het ziet ook op de mate en wijze van bemesten en grondbewerking, het vergroten en benutten van het waterbergend vermogen van de grond en ook op de duur van pachtcontracten.

In het werkveld bemerk ik steeds meer aandacht voor het zorgvuldig omgaan met de (landbouw)bodem. Het enthousiasme dat ik bij veel boeren bemerk over hun zoektocht naar methodes, werktuigen en machines die de bodem zoveel mogelijk met rust laten, het rijke bodemleven dat ze inmiddels hebben gecreëerd en welk positief effect dat heeft op hun bedrijfsvoering vind ik erg inspirerend. Laten we daarbij ook niet vergeten dat dit ook enorm positieve effecten heeft op de biodiversiteit. Weide- en akkervogels hebben bodemleven nodig om in leven te blijven. In feite sluit dit ook naadloos aan bij de huidige discussies over kringlooplandbouw en natuurinclusieve landbouw. Dit zijn in mijn beleving nu nog vooral containerbegrippen die zo snel mogelijk in de praktijk gebracht moeten kunnen worden. Zodat landbouwers daar ook mee aan de slag kunnen.

Op dit moment is het voor veel landbouwers een onzekere zoektocht. Met de huidige financiële en maatschappelijke onzekerheid is het begrijpelijk vast te houden aan zekerheden en niet al te veel te experimenteren. Als provincie hebben we andere doelstellingen en van daaruit is het goed dat waar individuele landbouwers het liever nog even aanzien, wij wel de stap naar voren gaan zetten.

Motie – Zorgvuldige omgang pachtgronden V1_3 (PvdA e_a)

Het bericht Duurzaam beheer van provinciale pachtgronden verscheen eerst op PvdA Overijssel.