Poliflw

Aan het College van Burgemeester en Wethouders

Betreft: Schriftelijke vragen over dialectonderwijs

Geacht college,

Als het aan de Raad van Europa ligt moet de overheid snel zorgen dat het Limburgs als vak – van basisschool tot universiteit – in het onderwijs wordt aangeboden en moet het spreken van het Limburgs in het kleuteronderwijs worden bevorderd. De Limburgse cultuur en geschiedenis moeten meer aandacht krijgen, ook op nationaal niveau want de dialoog met Den Haag is nu onvoldoende. Daarnaast is er vanuit de Rijksoverheid meer aandacht voor het Fries dan het Limburgs. Wij vinden dat het de hoogste tijd wordt om meer aandacht te geven en te vragen voor het ‘Mestreechs’.

Daarom heeft Partij Veilig Maastricht de volgende vragen:

Bent u het met ons eens dat het de hoogste tijd is om dialectonderwijs in te voeren? Zo ja, is er een plan van aanpak? Zo nee, waarom niet?

Zoekt u de samenwerking met partners als Veldeke Maastricht?

De Limburgse Academie vindt al jaren dat het Limburgs door het Rijk wordt achtergesteld en de subsidieverschillen enorm zijn. Voor iedere Fries wordt 77 euro beschikbaar gesteld, voor iedere Limburger 10 cent. Bent u bereid om samen met de provincie in Den Haag te lobbyen om dit voor het dialectonderwijs in Maastricht (en Limburg) gelijk te trekken?

Bert Garnier

Ook interessant - Discover this too

Schriftelijke vragen m.b.t. korting op gemeentelijke belasting

Art. 47 vragen m.b.t. zelf bewonen van nieuwbouwwoningen.

Schriftelijke vragen inzake dekkingsgraad geldautomaten

Ex Art. 47 vragen over niet openen terras Geusseltbad

Schriftelijke vragen inzake problemen Omnibuzz op Plein 1992

Schriftelijke vragen m.b.t. instortingsgevaar Vief Köp

‘Verkamering’, ofwel het splitsen van woningen, blijft voor veel grote steden een complex probleem. Bewoners en buurtorganisaties klagen over de druk van de hoeveelheid gesplitste woningen op de leefbaarheid binnen wijken. Studenten en starters hebben daarentegen behoefte aan een goedkope kamer.

Nergens anders in Nederland, zeker niet in studentensteden, zijn er zulke strenge regels als in Maastricht. De 40-40-40 regeling (120 maximum splitsingen per jaar) is uniek en daar hoeft onze stad niet trots op te zijn. Met de groei van de universiteit en kennisinstellingen neemt de vraag naar woningen alleen maar toe. Dat heeft ervoor gezorgd dat woningen illegaal worden opgesplitst. Als studenten niet in Maastricht terecht kunnen, ofwel omdat zij hiervoor niet de financiële ruimte hebben, ofwel omdat er simpelweg geen plek is, wonen ze geforceerd in België. Het veilige gevoel van ‘even op de fiets naar huis na een avondje stappen’ ontbreekt aan alle kanten.

Het kopen van een woning is ook geen optie. Starters die net uit de schoolbanken komen, met grote studieschulden, single (zeker in deze tijden), kunnen voor een alleenstaand startersloontje geen huis kopen. Ook geen appartement. En een studio van 900 euro? Dat is de helft van het salaris. Daar waar Maastricht bijna geen gesplitste starterswoningen kent, loopt de Randstad er vol van. Ideaal? Zeer zeker niet. Maar een betere oplossing is er op dit moment niet.

Een dilemma tussen studenten/starters en bewoners dus. Ik kan me namelijk goed voorstellen dat naast een studentenhuis wonen veel overlast met zich meebrengt. Een bankstel of een karretje van de Albert Heijn in de voortuin zijn nog redelijkerwijs op te lossen. Een feestje tot vijf uur ‘s ochtends op een woensdag is al een groter probleem wanneer jijzelf om 9 uur weer achter je werklaptop moet zitten. En toch is juist meer ruimte voor studenten en starters van groot belang.

Als Limburgers bevinden we ons namelijk in een luxepositie. Dat realiseren we ons veel te weinig. De influx aan nieuwe Maastrichtenaren is enorm. Op onze Brightlands campus worden door hen nieuwe innovaties ontwikkelt binnen de gezondheidssector. Op onze wijsbegeerte faculteit en hogeschool wordt door hen nagedacht over het Europa van morgen. We zijn de enige Nederlandse stad met een Verenigde Naties Universiteit.

Maar om de ambitie ‘Maastricht kennisstad’ te vervullen, zullen we deze kennis ook moeten behouden. De outflux van deze nieuwe Maastrichtenaren is namelijk ook enorm. En dat komt onze economische structuur, onze banen, en de valorisatie van deze kennis niet ten goede. Ultiem heeft ook juist ditgeen een impact op onze stad en onze leefbaarheid. Starters en studenten zorgen namelijk juist voor bedrijvigheid, innovaties en een bruisend Maastricht.

Een normaal en redelijk verkameringsbeleid is hiervoor, naast een goede woonprogrammering, de oplossing. En dat betekent niet: “Buurtorganisaties, u zoekt het maar uit”. Het beleid gaat namelijk hand in hand met goede afspraken tussen buurt en gemeente, campusbouw, en een betere verdeling van studenten en starters over heel Maastricht, niet alleen het centrum. Dat betekent op den duur een groter, diverser en progressiever Maastricht, waar we uiteraard het behoud van onze unieke cultuur vooropstellen. Daar sta ik helemaal achter. Immers is het ook gezelliger om rond deze tijd, als het volgend jaar weer kan, al die nieuwe Maastrichtenaren te leren hoe carnaval echt gevierd moet worden.

Deze column is geschreven door ons steunfractielid Thomas Gardien Click here for the English version

‘Verkamering’, ofwel het splitsen van woningen, blijft voor veel grote steden een complex probleem. Bewoners en buurtorganisaties klagen over de druk van de hoeveelheid gesplitste woningen op de leefbaarheid binnen wijken. Studenten en starters hebben daarentegen behoefte aan een goedkope kamer.

Nergens anders in Nederland, zeker niet in studentensteden, zijn er zulke strenge regels als in Maastricht. De 40-40-40 regeling (120 maximum splitsingen per jaar) is uniek en daar hoeft onze stad niet trots op te zijn. Met de groei van de universiteit en kennisinstellingen neemt de vraag naar woningen alleen maar toe. Dat heeft ervoor gezorgd dat woningen illegaal worden opgesplitst. Als studenten niet in Maastricht terecht kunnen, ofwel omdat zij hiervoor niet de financiële ruimte hebben, ofwel omdat er simpelweg geen plek is, wonen ze geforceerd in België. Het veilige gevoel van ‘even op de fiets naar huis na een avondje stappen’ ontbreekt aan alle kanten.

Het kopen van een woning is ook geen optie. Starters die net uit de schoolbanken komen, met grote studieschulden, single (zeker in deze tijden), kunnen voor een alleenstaand startersloontje geen huis kopen. Ook geen appartement. En een studio van 900 euro? Dat is de helft van het salaris. Daar waar Maastricht bijna geen gesplitste starterswoningen kent, loopt de Randstad er vol van. Ideaal? Zeer zeker niet. Maar een betere oplossing is er op dit moment niet.

Een dilemma tussen studenten/starters en bewoners dus. Ik kan me namelijk goed voorstellen dat naast een studentenhuis wonen veel overlast met zich meebrengt. Een bankstel of een karretje van de Albert Heijn in de voortuin zijn nog redelijkerwijs op te lossen. Een feestje tot vijf uur ‘s ochtends op een woensdag is al een groter probleem wanneer jijzelf om 9 uur weer achter je werklaptop moet zitten. En toch is juist meer ruimte voor studenten en starters van groot belang.

Als Limburgers bevinden we ons namelijk in een luxepositie. Dat realiseren we ons veel te weinig. De influx aan nieuwe Maastrichtenaren is enorm. Op onze Brightlands campus worden door hen nieuwe innovaties ontwikkelt binnen de gezondheidssector. Op onze wijsbegeerte faculteit en hogeschool wordt door hen nagedacht over het Europa van morgen. We zijn de enige Nederlandse stad met een Verenigde Naties Universiteit.

Maar om de ambitie ‘Maastricht kennisstad’ te vervullen, zullen we deze kennis ook moeten behouden. De outflux van deze nieuwe Maastrichtenaren is namelijk ook enorm. En dat komt onze economische structuur, onze banen, en de valorisatie van deze kennis niet ten goede. Ultiem heeft ook juist ditgeen een impact op onze stad en onze leefbaarheid. Starters en studenten zorgen namelijk juist voor bedrijvigheid, innovaties en een bruisend Maastricht.

Een normaal en redelijk verkameringsbeleid is hiervoor, naast een goede woonprogrammering, de oplossing. En dat betekent niet: “Buurtorganisaties, u zoekt het maar uit”. Het beleid gaat namelijk hand in hand met goede afspraken tussen buurt en gemeente, campusbouw, en een betere verdeling van studenten en starters over heel Maastricht, niet alleen het centrum. Dat betekent op den duur een groter, diverser en progressiever Maastricht, waar we uiteraard het behoud van onze unieke cultuur vooropstellen. Daar sta ik helemaal achter. Immers is het ook gezelliger om rond deze tijd, als het volgend jaar weer kan, al die nieuwe Maastrichtenaren te leren hoe carnaval echt gevierd moet worden.

Deze column is geschreven door ons steunfractielid Thomas Gardien Click here for the English version

Met interesse las PvdA Maastricht we de raadsinformatiebrief “Beste Studentenkamerstad” van 7 juli jl., waarin wordt aangegeven dat Maastricht door de studentenvakbond LSVB is uitgeroepen tot beste studentenkamerstad. Uit het rapport komt naar voren dat deze eerste plek met name komt door de informatievoorziening aan studenten, die met kop en schouders boven de andere steden uitsteekt. Nadere bestudering van dit rapport, maar ook de ontwikkelingen in Maastricht de afgelopen jaren, geeft aanleiding tot het stellen van de volgende vragen aan het college.

1. Wat betreft de particuliere verhuur steekt de situatie in Maastricht volgens het rapport schril af ten opzichte van de andere steden. Wat is volgens u hiervan de oorzaak? 2. Uit het rapport blijkt dat de stad wil blijven inzetten op grootschalige, private huisvestingscomplexen voor studenten, bij voorkeur in de stad zelf. Hoe verhoudt deze ontwikkeling zich tot de particuliere markt?

In het antwoord op onze artikel47-vragen van 2 maart 2020 stelt het college dat er geen andere inzichten zijn wat betreft vraag en aanbod inzake de programmering studentenhuisvesting 2019-2024. In dat antwoord staat verder dat de groei van de studentenaantallen mede wordt gevoed door de groei van internationale studenten. Wij kunnen ons voorstellen dat de covid19-crisis deze groei beïnvloed heeft.

3. Heeft u in beeld hoeveel studenten het komend jaar woonruimte zoeken in de stad Maastricht en hoeveel studenten vanwege de covid19-maatregelen – en mogelijkheden die de UM biedt – kiezen om ofwel op en neer te reizen ofwel gebruik te maken van de off campus/online mogelijkheden? 4. Geeft de covid19-crisis aanleiding om op het gebied van de programmering tot andere inzichten te komen? 5. Bent u van mening dat de mogelijke afname van studenten die onderwijs on campus/in Maastricht zullen volgen, mogelijkheden biedt om de legalisatie van kamerverhuur en de veiligheid van particuliere studentenkamers prioriteit te geven?

In de raadsinformatiebrief “uitvoeringsprogramma studentenhuisvesting” van 30 oktober 2019 gaf het college aan verheugd te zijn over het grote aantal initiatieven dat na raadsbesluit bij de gemeente was aangemeld. Wethouder Heijnen (CDA) gaf in deze raadsinformatiebrief een overzicht van de status van de grootschalige plannen voor 2020. Het betrof 513 permanente woonunits waar er gemiddeld 485 per jaar nodig zouden zijn. In mei 2020 kwam het bericht dat er een intentieovereenkomst is gesloten voor een plan voor 500 zelfstandige studentenwoningen op de locatie Duboisdomein 50. Daarnaast wordt in de stukken over ontwikkeling van het SAPPI zuidwest gebied gesproken over het ontwikkelingen van nog eens 160 studentenkamers.

6. Kunt u een overzicht geven van de huidige status grootschalige plannen? Om hoeveel geplande eenheden gaat het voor de jaren 2020, 2021 en verder? Kunt u daarbij per ontwikkeling aangeven binnen welke prijsklasse de eenheden zullen liggen? 7. De onlangs genoemde/voorgenomen plannen op het Duboisdomein en het SAPPI-terrein vinden beide plaats in wijken waar reeds grootschalige (tijdelijke) studentenwoningen zijn ontwikkeld, te weten het complex Bassin in Boscherpoort en het tijdelijke ‘container’ complex in Randwyck. Hoe worden bewoners in deze wijken betrokken bij de plannen?

Het bericht Student en huisvesting verscheen eerst op PvdA Maastricht.

Geacht college,

Het schooljaar gaat weer beginnen. Vele studenten kiezen er dan ook voor om in Maastricht hun studententijd door te brengen of te vervolgen. Nieuwe studenten maar ook de doorstuderende studenten zullen de studentenhuizen weer massaal bevolken.

De fractie van SAB heeft n.a.v. de folder, die door de brandweer wordt verspreid en die te vinden is op de site van de gemeente Maastricht, waarin gewag wordt gemaakt dat veel studentenhuizen niet brandveilig zijn de volgende vragen:

Gelden dezelfde brandveiligheidseisen in alle studentenhuizen in Maastricht ongeacht het aantal kamers ?

Als er verschil wordt gemaakt wat is daarvan dan de reden ?

Hoe vaak vinden er controles plaats op brandveiligheid van studentenhuizen en zo ja, worden deze dan gecertificeerd en hoelang is die certificatie geldig ?

Waarom zijn niet alle studentenhuizen betrokken geweest bij het project “Veilige kamers” ?

Bent u het met ons eens dat de gevoegde folder met een dergelijke tekst “niet alle studentenhuizen zijn brandveilig” niet erg rustgevend is ?

Kunt u aangeven welk percentage studentenhuizen in Maastricht  jaarlijks wordt geïnspecteerd op brandveiligheid ?

Als een bestaand studentenhuis niet door een brandveiligheidskeuring komt, wat zijn dan de consequenties ? Hoe vaak is dat de afgelopen 3 jaar gebeurd ?

De introductie van nieuwe studenten ( wegwijs maken in Maastricht) gebeurt regelmatig met grote overlast voor de overige inwoners van Maastricht. Ook hierover heeft de fractie van SAB enkele vragen:

8.     Welke voorzorgsmaatregelen heeft u genomen( of laten nemen) om overlast gedurende de inkom te minimaliseren?

9.     Wat gebeurt er met overlastmeldingen in de late avond- en nachturen?

10.  Heeft u al eens eraan gedacht om “oudere studenten” als “vrijwillige bakens” in te zetten om overlast te minimaliseren en wilt u hierover contacten leggen met de diverse studentenverenigingen?

Namens de Sociaal Actieve Burgerpartij

Jos Gorren (Raadslid)

Wim Schulpen (Burgerlid)/Jos Martin (Fractielid)

In januari 2019 kwam Jules negatief in het nieuws door klachten over de kamers, service en borg.[1] Deze week was Jules weer negatief in het nieuws.[2] Wederom gingen de klachten over niet terugbetalen van de borg. Uit de media en een interne mail van de Universiteit Maastricht wordt duidelijk dat de UM inmiddels de banden met Jules wil verbroken.[3] De UM laat optekenen dat: “Zoals jullie waarschijnlijk weten, gaat het niet heel goed met Jules, verhuurder/bemiddelaar in o.a. woonruimtes voor studenten. Er wordt door studenten (al lange tijd) veel over geklaagd, ook op social media. Gisteren weer (in de besloten Facebookgroep Sharing is Caring), waarbij vaker naar de UM verwezen wordt. Dit was de aanleiding om samen met M&C centraal te kijken of we hier als UM iets mee moeten. M&C centraal heeft vervolgens gekeken waar de UM en Jules naar elkaar verwijzen online. Deze verwijzingen gaan we waar mogelijk verwijderen. Als UM wil je tenslotte niet naar een partij verwijzen die geen goede diensten (meer) kan leveren, waardoor studenten met problemen opgezadeld worden (borg die niet wordt terugbetaald o.a.).”. Tot deze week prijkte ook de naam van de gemeente Maastricht op de website van Jules als “partner” van Jules. Deze link is inmiddels verdwenen.

Manon Fokke en Maren Slangen hebben hierover de volgende vragen:

Bent u bekend met de klachten over Jules? Heeft u daarop actie ondernomen c.q. bent u in gesprek gegaan met Jules? Was de gemeente Maastricht partner van Jules of stond uw naam ten onrechte op de website vermeld? En indien partnerschap: wat houdt dat in?

 

[1]  https://www.1limburg.nl/servicebureau-jules-onder-vuur-bij-buitenlandse-studenten

[2] https://www.rtvmaastricht.nl/nieuws/146504502/Wederom%20grote%20ophef%20over%20in%20gebreke%20blijvend%20servicebureau

[3] https://www.rtvmaastricht.nl/nieuws/146520366/UM%20wil%20banden%20met%20Jules%20doorsnijden

Het bericht Jules: betrouwbaar partnerschap? verscheen eerst op PvdA Maastricht.

De Maastrichtse PvdA-fractie stelt vragen over de toekomst van het Landbouwbelang, omdat de PvdA zich afvraagt of het Maastrichtse college van Senioren, CDA, GroenLinks, D66, VVD & SP wel op één lijn zit. Op basis van de verschillende studies die door de verschillende wethouders worden gestuurd, lijkt het er sterk op dat het college het niet eens is en niet met één visie werkt aan de toekomst van dit bijzondere stukje van onze stad. De PvdA vindt dat het college nu maar eens conform afspraak met een goed verhaal over de toekomst van het Landbouwbelang moet komen en dit niet telkens voor zich uit moet schuiven. De fractie maakt zich zorgen over de verkennende gesprekken die inmiddels met andere partijen worden gevoerd: heeft het plan waar het Landbouwbelang nu zelf aan werkt überhaupt een kans van slagen?

 

Lees hier de vragen:

Geacht College,

Vanochtend lazen wij in Dagblad de Limburger het artikel Zuyd-gebouw in Maastricht mogelijk op plek Landbouwbelang. U kunt zich de verbazing en lichte verwarring van onze fractie wellicht voorstellen: wethouder Janssen wil een cultureel lint van Muziekgieterij tot Landbouwbelang (LBB), wethouder Heijnen bereidt zich voor op het Plan van Aanpak Broedplaatsenbeleid en wil een stadsronde over het LBB en wethouder Krabbendam bereidt een raadsbesluit voor over de toekomst van het LBB. De PvdA-fractie vraagt zich af of u als college wel op één lijn zit.

Gezien deze verschillende ideeën en processen stelt onze fractie u de volgende vragen:

Kunt u aangeven welke wethouder nu precies bezig is met wel onderdeel van het Landbouwbelang? Hoe passen de plannen van de wethouder Janssen (cultureel lint) in de voornemens van wethouder Heijnen om een Plan van Aanpak Broedplaatsenbeleid vast te stellen én in het op te stellen raadsbesluit door wethouder Krabbendam? Doorkruisen deze plannen en processen elkaar niet? Wat is de visie van het gehele college op de toekomst van het Landbouwbelang? Hoe past deze visie in uw coalitie-doelstelling ‘het bevorderen van een aantrekkelijk vestigingsklimaat start-ups, broedplaatsen en incubators’? Wethouder Krabbendam heeft in januari 2019 aangegeven dat het raadsvoorstel Landbouwbelang niet in januari 2019 (zoals gepland) maar later in 2019 aan de raad zal worden voorgelegd. Is er enig zicht op het moment waarop dit plan wordt voorgelegd? Wethouder Heijnen gaf in haar toezeggingen n.a.v. de informatieronde van 29 januari 2019 aan, dat zij verwacht de raad in juni 2019 te informeren over het Plan van Aanpak Broedplaatsenbeleid. Is de toekomst van het LBB wel of geen onderdeel van dit Plan van Aanpak? Zo nee, waarom niet? Zo ja, hoe verhoudt zich een ‘plan’ dan met een liggend – en wellicht al in stemming gebracht – raadsvoorstel van wethouder Krabbendam? Ondertussen worden er (verkennende) gesprekken gevoerd met Sappi en Hogeschool Zuyd. Met welk doel vinden deze gesprekken plaats? Hoe verhoudt datgene wat in deze gesprekken besproken wordt – namelijk het hele gebied Muziekgieterij tot LBB – zich tot de plannen en besluiten die wethouder Heijnen en wethouder Krabbendam voorbereiden? Wat betekent het plan van Hogeschool Zuyd voor de gebouwen van Zuyd in de binnenstad van Maastricht? Waarom wordt het plan voor verhuizing van Hogeschool Zuyd naar het Sphinxkwartier opnieuw onderzocht, nadat een eerdere businesscase tot een negatief besluit leidde? Hebben zich andere gegadigden bij u gemeld? Zo ja, hoeveel en hoe concreet is die interesse? Maakt het plan waarmee het Landbouwbelang op dit moment zelf aan de slag is kans van slagen? Deelt u de mening van de PvdA-fractie dat het initiatief van het Landbouwbelang een mooie kans is om het Right to Challenge echt handen en voeten te geven?

Namens de PvdA-fractie, Maren Slangen

Zie: https://www.limburger.nl/cnt/dmf20190321_00097659/zuyd-gebouw-in-maastricht-mogelijk-op-plek-landbouwbelang

 

Het bericht Vragen over Landbouwbelang verscheen eerst op PvdA Maastricht.

SAB stelde vragen in april over verdwijnen van Hoger Onderijs Voor Ouderen

Laatste nieuws: HOVO gaat niet verloren.

HOVO-0nderwijs maakt doorstart in Limburg

MAASTRICHT

Het HOVO Limburg maakt een doorstart. De instelling die sinds 1990 hoger onderwijs voor 50-plussers bood in deze provincie, maar in april ter ziele ging, krijgt hulp van de Open Universiteit voor vernieuwing van haar onderwijs.

De provincie maakt met een bijdrage van 50.000 euro de doorstart mogelijk. Vanaf half september worden er weer cursussen gegeven in Maastricht, Heerlen en Roermond in vakken als cultuurgeschiedenis, literatuur, muziek, filosofie, Latijn en sterrenkunde.

Het Limburgse ouderenonderwijs hield in april op te bestaan omdat het onderwijs niet meer kostendekkend kon worden gegeven. Zuyd wilde niet langer tienduizenden euro’s per jaar op het HOVO-onderwijs toeleggen. Daarmee werd Limburg de enige provincie die verstoken bleef van HOVO-cursussen.

Het provinciebestuur weigerde aanvankelijk te hulp te schieten, tot vorige maand een motie in Provinciale Staten werd aangenomen om HOVO een halve ton te schenken. Gedeputeerde Hans Theunissen nu: „Het is belangrijk dat HOVO voor de Limburgse ouderen behouden blijft. Daarom hebben we afgelopen periode veelvuldig overleg gehad met de initiatiefnemers van deze doorstart.”

De Open Universiteit wil HOVO Limburg helpen met met onder meer nieuwe onderwijsmethodes en technologie, zoals het gebruik van educatieve games.

In een persbericht van de provincie wordt HOVO-coördinator Liesbeth Wierink genoemd als een van de drijvende krachten achter de doorstart. Ook cursiste Rosemarie Bovy heeft zich er intensief voor ingezet.

De beantwoording van de vragen van SAB:

Aan de fractie SAB t.a.v. de heer J.Jos Gorren

Vragen ex art. 47 RvO inzake verdwijnen HOVO-Zuyd

G. (Simone) van der Steen

UW REFERENTIE---

Onderstaand treft U de beantwoording aan van de vragen die uw fractie gesteld heeft in kader van artikel 47 van het Reglement van Orde.

Was het u bekend dat de Hogeschool Zuyd dit onderwijs aan bood (gratis beschikbaar stellen van leslokalen) en nu financiële eisen stelt.

Ja, ik was hiermee bekend..Hoger Onderwijs voor Ouderen is in 1990 opgericht met ondersteuning van meerdere onderwijsinstellingen in Limburg (Fontys, UM, Open Universiteit) en de rechtsvoorganger van Zuyd. In de loop van de jaren hebben de andere partners zich teruggetrokken, waardoor Zuyd de enige drager van HOVO werd. In 2013 is HOVO binnen de Zuyd organisatie geplaatst onder de voorwaarde dat HOVO kostendekkend zou worden. Met kostendekkend wordt verstaan: de kosten voor docenten en de kosten voor directie en administratieve ondersteuning. De kosten voor materialen en het gebruik van andere faciliteiten werden niet doorberekend. Nu 5 jaar na dato bleek HOVO niet kostendekkend te kunnen zijn en heeft Zuyd het besluit genomen de samenwerking te willen beëindingen.

Toont u de bereidheid om te lobbyen bij de provincie om dit onderwijs voor Limburg te behouden?

Nee, dit is – vanuit de gemeente Maastricht en onze rol voor hoger onderwijs en na alle inzet die vanuit HOVO en Zuyd is gepleegd richting andere onderwijspartners om HOVO Limburg overeind te houden een gepasseerd station.Het feit dat er in Limburg geen HOVO Limburg meer is, heeft te maken met het feit dat er geen bereidheid was van meerdere partijen om hierin te blijven investeren, maar ook met het feit dat er uitstekend volwassenenonderwijs is aan Belgische en Duitse zijde waar ook volop van gebruik wordt gemaakt. Bovendien zijn er in Maastricht alleen al tal van andere mogelijkheden voor ouderen om cursussen te volgen en of nadere verdieping op te doen. Denk bijvoorbeeld ook aan Studium Generale.

Toont u de bereidheid om aandacht te geven aan de door ASM gesteunde petitie ter behoud van dit onderwijs?

Zuyd heeft het besluit genomen om de samenwerking met HOVO per 1 mei te beëindigen, maar juicht het toe als HOVO en/of andere partijen een nieuw start willen maken. Ik zou in de aandacht voor het hoger onderwijs via deze petitie dat zelfde appèl willen doen. Zoek de samenwerking met andere partijen op en kijk wat wel mogelijk is.

Namens het college van burgemeester en wethouders van Maastricht,

Wethouder Cultuur, Onderwijs, Jeugdzorg, Gezondheid en Student & Stad

H.W.M. (Bert) Jongen

Het klimaatcentrum is een van de adviesinstanties die mede door de aanwezigheid van de universiteit, uitstekend zou passen in het toekomstbeeld van Sociaal Actieve Burgerpartij voor de stad Maastricht. Dit instituut zou een aanvulling zijn voor de werkgelegenheid in Maastricht en hoger opgeleiden langer aan de stad binden.

Dit instituut gaat landen adviseren over hoe zij zich het beste kunnen aanpassen aan de klimaatveranderingen.

Maastricht was één van de acht steden die in de race  waren.

Onlangs werd bekend dat dit instituut zich zal gaan vestigen in Rotterdam of Groningen.

Jammer dat het "hart van Europa", Maastricht, niet verkozen is.

Sociaal Actieve Burgerpartij is wel tevreden over de samenwerking gedurende deze lobby van Provincie, Gemeente en Universiteit.

SAB vindt deze samenwerking van essentieel belang en zal deze samenwerking blijven ondersteunen en aanmoedigen.