Poliflw

Op 14 december 2021 is de gemeenteraad van Meppel met een memo geïnformeerd over het feit dat de ontwikkeling van sociale huurwoningen op de Rechterenschoollocatie geen haalbare optie is. In het memo geeft het college ook aan voor de langere termijn nog geen concrete plannen te hebben voor deze locatie. CDA Meppel zou graag zien dat er actief gekeken wordt naar andere mogelijke invullingen voor de Rechterenschoollocatie en vindt het zonde als de gemeente Meppel nieuwe ontwikkelingen op deze locatie op zijn beloop laat. Het is immers een mooie, centraal in de stad gelegen locatie. Maar CDA Meppel vindt wel dat bij een onderzoek naar een mogelijk andere invulling voor de Rechterenschoollocatie ook gekeken moet worden naar een alternatief voor de huidige gebruikers van de school, het MensA activeringscentrum. De CDA-fractie heeft het college de volgende vragen gesteld: Heeft het college al ideeën voor een andere invulling van deze locatie en, zo ja, wat zijn deze ideeën? Is het college bereid om op korte termijn andere mogelijke bestemmingen voor deze locatie te onderzoeken? Hierbij kan gedacht worden aan bestemmingen zoals appartementen voor starters, senioren en of/studenten of bijvoorbeeld een ontwikkeling van een zogenaamde “Knarrenhof”. Kan het college aangeven of er, gezien de huidige staat en mogelijkheden van het gebouw, gekeken zou kunnen naar herbestemming of zal er sprake moeten zijn van herbouw/nieuwbouw op deze locatie.

De nieuwe Omgevingswet moet het makkelijker maken als bijvoorbeeld inwoners of bedrijven iets willen bouwen of veranderen in hun omgeving.De invoering van die wet is een hele klus, maar doen we graag om de dienstverlening aan onze inwoners te verbeteren. Want het kan en moet sneller, meer integraal minder op details. Minder sturen op details betekent voor de gemeenteraad vooral de uitvoering durven loslaten. Bij dat loslaten van de uitvoering hoort ook dat de gemeenteraad aangeeft in welke situaties de gemeenteraad (bindend) advies wil uitbrengen aan het college van B&W en wanneer participatie verplicht is. Het college stelt de gemeenteraad voor om daarvoor in grote lijnen de bestaande verdeling van bevoegdheden tussen raad en college te gebruiken. Voorlopig gebruiken we nog de bestaande bestemmingsplannen, maar we gaan geleidelijk toe naar het opstellen van omgevingsplannen, die meer gericht zijn op het stellen van kaders en het aangeven van functionaliteiten en minder op de details van de huidige bestemmingsplannen. De CDA-fractie wil nu alvast aangeven dat we deze manier van werken willen evalueren als de eerste omgevingsplannen nieuwe stijl er zijn en we enige ervaring hebben opgedaan. De CDA-fractie wil daarbij extra goed kijken naar zogenaamde “overige gevallen”. Hier wordt de gemeenteraad om advies vraagt “omdat de gewenste activiteit aanzienlijke gevolgen heeft of kan hebben voor de fysieke leefomgeving en/of het een activiteit is waartegen naar verwachting verschillende belanghebbenden bedenkingen zullen hebben”. Wij kunnen nu nog niet goed beoordelen hoe dat gaat uitpakken in de praktijk. Eerst moet een zeker “gevoel” ontstaan bij college en gemeenteraad voor wat wel en wat niet voor advies naar de raad moet. Bij twijfel op dit punt vindt de CDA-fractie het belangrijk dat college en gemeenteraad elkaar weten te vinden en vooraf overleggen. Daarom heeft de CDA-fractie een wijzigingsvoorstel (amendement) ingediend om de voorgestelde werkzijze na 2 jaar te evalueren, met extra aandacht voor de "overige gevallen". Dit voorstel is unaniem door de gemeenteraad aangenomen.

Ans was maandag te gast bij D’Ambacht. Dit keer samen met fractie-collega Fokelien om bijgepraat te worden door Windkrach t058. Deze organisatie is verantwoordelijk voor de aanvullende ondersteuning Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) van de gemeente Leeuwarden. Vanwege de recente switch naar deze leverancier is het belangrijk te volgen of de WMO-cliënten goed terecht komen. Amaryllis was voorheen hoofdaannemer, maar is met een aantal andere partijen nu een ketenpartner/onderaannemer van Windkracht 058. De directeur, Elly Weel vertelde dat ze de cliënten opnieuw hadden beoordeeld op urgentie en benodigde hulp/zorg (triage). De volgende vraag staat volgens haar daarbij centraal: Kan je een welzijnsantwoord geven op een zorgvraag? Op basis van de triage is ongeveer een derde deel van behoefte ondergebracht bij een andere financiering, omdat het zorg betreft. Bijvoorbeeld Wet Langdurige Zorg (WLZ), Forensische Zorg, Thuisplus, Verlengde Jeugdzorg, Persoonsgebonden Budget en niet gecontracteerde Zorg in natura. Ook wordt gekeken naar een plek voor cliënten in de eigen omgeving. Er zijn al verschillende mogelijkheden voor ‘ontmoeten en meedoen’ o.a. in de vorm van dagbesteding in de buurtkamers en wijkcentra. De inzet van de sociale basis (vrijwilligers) ziet Windkracht 058 op dit moment meer als een kans in preventie, dan als een wondermiddel om een bezuinigingsdoelstelling te realiseren. Een andere serieuze zaak is ‘geheimhouding en openbaarheid’ voor de gemeenteraad. Dit kan schuren met de transparantie van besluitvorming, die een volksvertegenwoordiger beoogt. Wanneer krijgen stukken het predicaat ‘geheim’ en wanneer kunnen overleggen in ‘beslotenheid’ gevoerd worden. Toch kan hier soms niet aan ontkomen worden. Het kan gaan om bijvoorbeeld commerciële informatie of veiligheid. In principe gaat de raad over zijn eigen geheimhoudingsregel. Het opleggen van de geheimhouding is geregeld in de Gemeentewet. Het schenden daarvan is een ernstige zaak. Een raadslid begaat daarmee een strafbaar feit. Tijdens de informatiebijeenkomst op maandag 27 september concentreerde de discussie zich rond de rol van fractie assistent. Voorgesteld werd om de kring van mensen, die op de hoogte gesteld worden van geheime informatie zo beperkt mogelijk te houden (lees: alleen raadsleden). Ans heeft als punt ingebracht dat ze het belastend kan zijn voor een fractie assistent om op de hoogte te zijn van geheime informatie. Hoewel een fractie assistent zelf niet strafbaar is, ziet ze het als onwenselijk. Ongewild kan hierdoor de fractie in verlegenheid gebracht worden. Het onderwerp krijgt nog een vervolg, wanneer meer fracties aanwezig zijn. Daarna ging Ans snel door naar het Provinsjehûs waar de RUG Campus Fryslân een bijeenkomst voor de Provinciale Staten en de Gemeenteraad had belegd. Friso Douwstra was een van de sprekers. De laatste keer als Wethouder. De volgende keer wellicht als Gedeputeerde. De gemeente Leeuwarden is tot 2023 samen met de provincie Fryslân financieel betrokken bij de universiteit. De gemeente zorgt voor een goed academisch klimaat, bijvoorbeeld via Leeuwarden Student City, Jeugdcampus en Sport en Cultuur. De universiteit wil door middel van onderzoek en onderwijs de samenleving helpen om antwoorden te vinden op uitdagingen. Gewerkt wordt met sterkten in de regio om een oplossing te vinden voor mondiale problemen. Er zijn verschillende innovatieclusters, zoals de vakgroep Chemie Emmen, Waterstof in Delfzijl, Innovatie-ecosysteem in Franeker, Water- en Dairy Campus in Leeuwarden. Verder werd verteld dat er een aantal Schools zijn opgericht: 1) De Wubbo Ockels School, gericht op energie, 2) De Jantina Tammes School, gericht op digitalisering, 3) De Rudolf Agricola School, gericht op een duurzame samenleving en 4) De Aletta Jacobs School, gericht op gezondheid. Deze Schools zijn een soort flexibele netwerken waarin faculteiten met elkaar samenwerken. Daarbinnen leggen zij de verbinding met kennisinstituten, bedrijven en maatschappelijke organisaties. Heel interessant allemaal. Er zijn nu ongeveer 400 studenten, waarvan 50% uit het buitenland hier komt studeren. In de vragenronde werd geïnformeerd naar de studentenhuisvesting. Volgens de sprekers was de nood tijdelijk wat hoger geweest, omdat veel studenten in Nederland bleven. Zij zouden anders voor hun studie naar het buitenland gaan. Dit ging niet i.v.m. corona. De sprekers zagen de krapte aan studentenhuisvesting niet als zorgwekkend, omdat de studenten ook nog uitwaaieren over Friesland. Vrijdag was Ans nog aanwezig bij de netwerkbijeenkomst ‘Over de Drempel’ (https://overdedrempel.frl). Dit is een programma waarbij cultuurmakers en maatschappelijke initiatieven zich inzetten tegen eenzaamheid. Volgens onze CDA-fractie is eenzaamheid onder ouderen en jongeren een belangrijk thema dat onze aandacht en aanmoediging verdient. Er is nog geld beschikbaar voor de komende twee jaar. Het was zeker een belangrijke netwerkbijeenkomst met o.a. aanwezigheid van D’Bieb, het Generatiehuis, Sociaal Vitaal, Solidair Fryslan, Friend4friend. Verder presenteerden zich negen verschillende initiatieven/projecten zich in een korte pitch aan het publiek. Daarop kon het publiek stemmen. De projecten waren: Wijkorkest Camminghaburen, Heechterp en Schieringen – samen muziek maken en een instrument leren bespelen heeft de publieksprijs (€ 1.000) gewonnen. Iedereen is welkom om muziek te maken. Dit was dan weer de week in grote lijnen.

Dinsdag 28 juli overleed voormalig PvdA-politicus Martin Konings in Maastricht. Hij werd 91 jaar. Voorzitter Jacques Costongs van het Gewestbestuur PvdA Limburg schreef een In Memoriam over hem.

MARTIN KONINGS 15 maart 1929 ‘s-Hertogenbosch – 28 juli 2020 Maastricht Limburgs visitekaartje in Den Uyl periode

Kleinzoon en zoon van spoorwegmannen (het socialisme kwam in Limburg ook door het spoor naar binnen). Hij studeerde elektrotechniek aan de LTS en later volgde hij docentenopleidingen. Hij was monteur bij Philips en de PTT en daarna docent elektrotechniek aan de LTS en MTS te Maastricht.  Hij was actief vakbondslid in de ABOP. Ook partijpolitiek werd hij steeds actiever. Martin was voorzitter van de afdeling Maastricht en voorzitter van het gewest Limburg van 1969 tot 1973. Van 1973 tot 1986 was hij lid van de Tweede Kamer voor de PvdA.

In de jaren zestig en zeventig stonden de bestaande politieke verhoudingen in Limburg fors onder druk. De dominantie van de KVP in Limburg kwam steeds meer onder vuur te liggen. In 1966 kreeg de PvdA in Limburg voor het eerst een gedeputeerde. Pas in 1975 de eerste burgemeester. Vanaf zijn eerste stap als voorzitter van het gewest bekritiseerde hij deze positie van de KVP/CDA. Hij bekritiseerde de cumulatie van functies, de innige band met bedrijven en de ‘vriendenrepubliek’ tussen KVP en met name bouwbedrijven. Maar Martin pakte ook zijn ‘eigen’ bestuurders aan als dat nodig was, want het kon niet zo zijn dat in de PvdA de integriteit niet vanzelfsprekend was. Zijn geliefde voorbeelden: 9 aalmoezeniers van de arbeid vervulden 200 functies, 7 leden van Gedeputeerde Staten 118 functies, met de gouverneur Van Rooy als koploper: 11 functies inclusief twee commissariaten.

Tevens leverde hij felle kritiek op de intolerante houding van de KVP bij het weigeren van medewerking aan het stichten van niet katholiek scholen: bijzonder neutraal dan wel openbaar. Er moest ook plaats zijn voor niet – katholieken in Limburg. Desnoods zou de minister zelf openbare rijksscholen in Limburg moeten stichten.

Vanaf het begin pleitte hij voor het benoemen van een aantal burgemeesters dat paste bij de verkiezingsresultaten van de PvdA. Continu leverde hij ook kritiek op de coöptatie die in vele Limburgse stichtingen volstrekt gebruikelijk was. Ook als kamerlid stelde hij die Limburgse voorbeelden vaak aan de orde. Bij de benoeming van een nieuwe gouverneur stelde hij in de kamer in 1977 dat het goed was dat geen gedeputeerden uit Limburg gekozen zouden worden: “Zij behoren”, zegt hij, “tot de clan die Limburg sinds onheuglijke tijden regeert en daar moet nu maar eens de bezem door.”

Als Limburgs kamerlid had hij, naast bovenstaande onderwerpen, natuurlijk zijn handen vol aan het vechten (binnen de partij en in de kamer) voor de vestiging van de Universiteit in Maastricht en de PNL-gelden voor herstructurering van het mijngebied.

Maar zijn belangrijkste activiteiten in de kamer lagen op het terrein van het onderwijs: de middenschool, het vierjarig maken van de Mavo, technisch onderwijs, vrijheid van onderwijs voor alle gezindten etc. Een insider op het gebied van onderwijs, met het hart op de goede plaats. Uit eigen ervaring wist hij wat de betekenis van onderwijs was: gelijke kansen voor alle kinderen.

Opvallende standpunten in de kamer: zeer kritisch op het  NAVO-lidmaatschap, principieel anti-kernwapens, tegen de loonmaatregel van het kabinet Den Uyl in 1976. Een kamerlid dat ook tegen de eigen coalitie in durfde te stemmen als het over principiële  zaken ging.

Tot slot: Martin was fervent carnavalsvierder. Twee jaar geleden nog stond deze vierder voor het Haantje op de Markt te Maastricht. Twee jaar geleden op een mei was hij in de Berchmans in Maastricht erbij: Zijn toespraak: het gaat weer beter met de partij, de idealen, de waarden zijn nog even actueel.

Hieronder afgebeeld: v.l.n.r. Jean Eijssen, Mia Ebbelink, Martin Konings, Raymond Leenders.

Kortom: een kritisch, principieel, bescheiden, deskundig  fijn mens. We zijn als partij dankbaar voor de bijdrage van hem aan de kwaliteit van leven van de inwoners van Limburg en Nederland.

Jacques Costongs,

Voorzitter gewest Limburg van de Partij van de Arbeid.

Het bericht In Memoriam: Martin Konings verscheen eerst op PvdA Limburg.

Met interesse las PvdA Maastricht we de raadsinformatiebrief “Beste Studentenkamerstad” van 7 juli jl., waarin wordt aangegeven dat Maastricht door de studentenvakbond LSVB is uitgeroepen tot beste studentenkamerstad. Uit het rapport komt naar voren dat deze eerste plek met name komt door de informatievoorziening aan studenten, die met kop en schouders boven de andere steden uitsteekt. Nadere bestudering van dit rapport, maar ook de ontwikkelingen in Maastricht de afgelopen jaren, geeft aanleiding tot het stellen van de volgende vragen aan het college.

1. Wat betreft de particuliere verhuur steekt de situatie in Maastricht volgens het rapport schril af ten opzichte van de andere steden. Wat is volgens u hiervan de oorzaak? 2. Uit het rapport blijkt dat de stad wil blijven inzetten op grootschalige, private huisvestingscomplexen voor studenten, bij voorkeur in de stad zelf. Hoe verhoudt deze ontwikkeling zich tot de particuliere markt?

In het antwoord op onze artikel47-vragen van 2 maart 2020 stelt het college dat er geen andere inzichten zijn wat betreft vraag en aanbod inzake de programmering studentenhuisvesting 2019-2024. In dat antwoord staat verder dat de groei van de studentenaantallen mede wordt gevoed door de groei van internationale studenten. Wij kunnen ons voorstellen dat de covid19-crisis deze groei beïnvloed heeft.

3. Heeft u in beeld hoeveel studenten het komend jaar woonruimte zoeken in de stad Maastricht en hoeveel studenten vanwege de covid19-maatregelen – en mogelijkheden die de UM biedt – kiezen om ofwel op en neer te reizen ofwel gebruik te maken van de off campus/online mogelijkheden? 4. Geeft de covid19-crisis aanleiding om op het gebied van de programmering tot andere inzichten te komen? 5. Bent u van mening dat de mogelijke afname van studenten die onderwijs on campus/in Maastricht zullen volgen, mogelijkheden biedt om de legalisatie van kamerverhuur en de veiligheid van particuliere studentenkamers prioriteit te geven?

In de raadsinformatiebrief “uitvoeringsprogramma studentenhuisvesting” van 30 oktober 2019 gaf het college aan verheugd te zijn over het grote aantal initiatieven dat na raadsbesluit bij de gemeente was aangemeld. Wethouder Heijnen (CDA) gaf in deze raadsinformatiebrief een overzicht van de status van de grootschalige plannen voor 2020. Het betrof 513 permanente woonunits waar er gemiddeld 485 per jaar nodig zouden zijn. In mei 2020 kwam het bericht dat er een intentieovereenkomst is gesloten voor een plan voor 500 zelfstandige studentenwoningen op de locatie Duboisdomein 50. Daarnaast wordt in de stukken over ontwikkeling van het SAPPI zuidwest gebied gesproken over het ontwikkelingen van nog eens 160 studentenkamers.

6. Kunt u een overzicht geven van de huidige status grootschalige plannen? Om hoeveel geplande eenheden gaat het voor de jaren 2020, 2021 en verder? Kunt u daarbij per ontwikkeling aangeven binnen welke prijsklasse de eenheden zullen liggen? 7. De onlangs genoemde/voorgenomen plannen op het Duboisdomein en het SAPPI-terrein vinden beide plaats in wijken waar reeds grootschalige (tijdelijke) studentenwoningen zijn ontwikkeld, te weten het complex Bassin in Boscherpoort en het tijdelijke ‘container’ complex in Randwyck. Hoe worden bewoners in deze wijken betrokken bij de plannen?

Het bericht Student en huisvesting verscheen eerst op PvdA Maastricht.

Bij de Omgevingsvisie dient de gemeente verder te kijken dan alleen het centrum, zo stelt CDA-raadslid Rob Gordon. Hieronder leest u zijn bijdrage in Groot Eindhoven: De Omgevingsvisie is een kijk op de toekomst van Eindhoven, ofwel “hoe de stad Eindhoven zich over 10 of 20 jaar ruimtelijk kan gaan ontwikkelen”. In de eerste versie zijn de resultaten samengevat van eerder vastgesteld beleid en veel gesprekken van bestuurders en ambtenaren met inwoners, ondernemers en instellingen. Goed dat zovelen hebben meegedacht. Veel is echter nog niet uitgewerkt en daarvoor worden nog aanvullend onderzoek gedaan: belangrijke studies volgen nog een woonvisie, een verdichtingsstudie, een klimaatplan en een verkeersplan. Al deze studies worden verwerkt in de volgende versie van de omgevingsvisie. Als het aan het CDA ligt wordt hier stevig aan doorgewerkt omdat de eerste versie nog gaten vertoont. Een groot accent wordt nu gelegd op de ontwikkeling van het centrumgebied, de binnenstad. Daar zou enorm veel bijgebouwd kunnen worden. Daar stemmen wij onder voorwaarden mee in als: de leefbaarheid niet teveel aangetast wordt, respect getoond wordt voor historische karakteristieken en als het aansluit bij onze woonbehoeften. De plannen voor verdichting kunnen dan positief bijdragen aan de ontwikkeling en het innovatieve imago van de stad. Het CDA heeft nadrukkelijk gesteld ook de andere stadsdelen aandacht behoeven: niet alle energie en investeringsgelden van de gemeente moeten de komende jaren alleen naar het centrumgebied gaan. De stad is immers veel groter, daar liggen ook mogelijkheden en opgaves om te vernieuwen ! En meer wijken en buurten verdienen aandacht. De wethouder heeft op aandringen van het CDA toegezegd dat studies voor onze andere stadsdelen nog dit jaar aan de orde zullen komen. Daar houden wij hem zeker aan vast want investeringen van de gemeente moeten ook daar terecht gaan komen! (Foto: WikiMedia Commons)

Eindhoven is een stad met veel internationale studenten. Veel van hen zijn hun bijbaan kwijtgeraakt en hebben hun ouders in hun thuisland ook hun baan verloren. In niet alle landen is overheidssteun even vanzelfsprekend. Dit heeft ervoor gezorgd dat zij moeite hebben de huurkosten en collegegelden te betalen. In sommige gevallen hebben zij zelfs niet genoeg geld om boodschappen te doen. CDA-raadslid Miriam Frosi heeft daarom raadsvragen gesteld. Die kunt u hieronder lezen: Raadsvragen ‘internationale studenten in problemen door corona’ Eindhoven, 21 mei 2020 Geacht college, In Nederland, en in Eindhoven in het bijzonder, studeren veel internationale studenten. Inmiddels komt 16% van de studenten op de TU/e uit het buitenland. Deze internationale studenten zijn de afgelopen periode hard getroffen door het coronavirus. Zo zijn veel studenten hun bijbaan kwijtgeraakt en hebben hun ouders hun banen verloren in landen waar overheidssteun niet vanzelfsprekend is. Het wordt daardoor steeds lastiger voor studenten aan de verplichting voor de huur (die vaak al erg hoog ligt voor internationals) en het (instellings)collegegeld te voldoen. Vreselijk genoeg bleek de nood voor sommige studenten heel hoog, aangezien het ICIN (Indian Center in the Netherlands) geld inzamelt om de wekelijkse boodschappen voor 25 Indiase studenten in Eindhoven te betalen. Dit wil het ICIN nu ook uitbreiden voor internationale studenten uit andere landen. Op basis van de meldingen van internationale studenten die het CDA Eindhoven kreeg en die in verschillende nationale enquêtes ook naar voren komen, komt naar voren dat internationale studenten met problemen kampen op het gebied van huisvesting en financiën, Engelse informatievoorziening en mentale welzijn, eenzaamheid en stress. Het CDA Eindhoven wil aandachtig gehoor geven aan deze signalen en heeft daarom de volgende vragen: 1. Is het college op de hoogte van de signalen over de situatie van internationale studenten? Zo ja, welke rol voorziet zij voor de gemeente zelf in dit verhaal? En wat kan het Expat Center voor deze internationale studenten betekenen? 2. Is het college bereid om met onderwijsinstellingen en pandeigenaren in gesprek te gaan over mogelijke versoepelingen ten aanzien van huurverplichtingen en studiekosten? 3. Kunnen de internationale studenten tijdelijk gebruikmaken van voorzieningen zoals bijvoorbeeld de voedsel- en kledingbank? 4. Kunnen internationale studenten in Eindhoven gemakkelijk toegang tot Engelstalige studentenpsychologen krijgen, zonder eerst lang op een wachtlijst te moeten staan? 5. Wat doet de gemeente samen met de onderwijsinstellingen op het gebied van algemene preventie van stress- en welzijnsklachten, met speciale aandacht voor internationale studenten? 6. Internationale studenten (en expats) hebben in Eindhoven – gelukkig – toegang tot één centrale Engelstalige website met informatie over de coronamaatregelen. Na de coronacrisis zien we een kans om berichten over werken, recht op studiefinanciering, gezondheidszorg, het openen van een bankrekening, inschrijven bij de gemeente voortaan ook in het Engels beschikbaar te stellen. Rond deze onderwerpen heerst namelijk regelmatig onduidelijkheid onder internationale studenten. Wilt u hier oog voor houden? We kijken uit naar de beantwoording van onze vragen. Met vriendelijke groeten, Namens de CDA-fractie, Miriam Frosi, raadslid

De coronacrisis heeft grote consequenties voor de gemeentefinanciën. Het CDA heeft daarom het college van B&W gevraagd om een eerste doorrekening van de gevolgen. Nu duidelijk is geworden dat de gemeentelijke inkomsten lager zullen zijn dan begroot en de uitgaven hoger, is het zaak om de financiële consequenties voor de begroting 2020 zo snel mogelijk duidelijk te krijgen. Begroting Dat is extra belangrijk omdat de begroting 2020 niet deugt. Afgelopen november, zo midden in deze Corona-crisis tijden lijkt het alweer een eeuwigheid geleden, werd in de gemeenteraad de begroting 2020 behandeld. Het CDA stemde als enige politieke partij tegen. Waarom? Omdat het wettelijk vereiste begrotingsevenwicht met kunstgrepen en creatief boekhouden tot stand is gebracht. En vooral omdat er in de begroting 2020 verplichtingen zijn opgenomen waarvoor géén dekking is. •De toekomstige Zuiderbosschool is daar een goed voorbeeld van. Volgens een eigen officiële opgave van het College kost deze nieuwbouw minimaal € 14 mln., maar in de begroting 2020 wordt slechts € 8 mln. begroot. Een tekort van maar liefst € 6 mln. •Datzelfde geldt voor de zogeheten Bestemmingsreserve Rijksinfra, het spaarpotje waaruit de N65 moet worden betaald. Die spaarpot moet volgens opgave van het College op het jaareinde van 2023 in totaal € 39 mln. groot zijn. In de begroting is die spaarpot eind 2023 voor slechts € 33 mln. gevuld. Dus ook hier € 6 mln. te weinig. •Ook tekort begroot is de prijsindexatie op de N65 en PHS (spoorproject). Het college raamt in de begroting met 2,5% prijsstijging sinds 2016, maar in werkelijkheid bedraagt die prijsstijging in de Grond, Weg en Waterbouw vanaf 2016 circa 20%. De begroting schiet dus ook hier schromelijk tekort, in Euro’s ruim € 4 mln. Drie voorbeelden die optellen tot € 16 mln. Aan uitgaven, waarvoor géén dekking in de begroting is. Hoe duidelijk kan een begroting niet deugen. Het college, daarin gesteund door de coalitiepartijen, heeft bewust gekozen voor een begroting die niet op orde is. Zelfs zonder de hierboven genoemde € 16 mln. zijn de gevolgen al enorm. De schuldenlast van Vught stijgt naar 148%. Dat wil zeggen dat de schuldenlast anderhalf keer groter is dan de jaarlijkse inkomsten van Vught. “ Een zeer hoge schuld ” zegt het college zelf in haar toelichting op de begrotingscijfers. De kredietwaardigheid van Vught zakt naar een absoluut dieptepunt. Of, om met de woorden van het college te spreken, ons “bezit is zeer zwaar belast met schuld”. Ook geeft het college aan dat “er nauwelijks structurele ruimte is om tekorten of extra lasten binnen de huidige begroting op te vangen” en “dit past binnen ons beleid om strak te begroten” en als laatste “indien nodig er wel ruimte is om het eigen beleid aan te passen” (bron: begroting 2020, blz. 71). Het CDA constateert dat we met de coronacrisis op het punt zijn aanbeland dat het college haar beleid moet aanpassen. Er zal ingegrepen moeten worden, wil Vught niet failliet gaan. Uitstel en zelfs afstel van de N65 ligt voor de hand. Vooral ook omdat de overeenkomst met Rijkswaterstaat bij het optreden van een overmachtssituatie ruimte biedt voor heronderhandeling.Waar wacht het College nog op? Kijk voor meer informatie naar deel 3 "De N65 en het gemeentelijk huishoudboekje",van het 3-luik over de N65 viashorturl.at/JORW8 In deze aflevering worden verschillende meningen gegeven over de financiële gezondheid van onze gemeente en de gevolgen voor ons huishoudboekje in de komende jaren. Kiezen voor de grote financiële bijdragen die onze gemeente wil doen aan het oplossen van infrastructuur problemen van Rijkswaterstaat en ProRail, zullen een grote invloed hebben op voorzieningen als scholen, sport, cultuur, verkeersveiligheid en het sociaal domein.

De coronacrisis heeft grote consequenties voor de gemeentefinanciën. Het CDA heeft daarom het college van B&W gevraagd om een eerste doorrekening van de gevolgen. Nu duidelijk is geworden dat de gemeentelijke inkomsten lager zullen zijn dan begroot en de uitgaven hoger, is het zaak om de financiële consequenties voor de begroting 2020 zo snel mogelijk duidelijk te krijgen. Begroting Dat is extra belangrijk omdat de begroting 2020 niet deugt. Afgelopen november, zo midden in deze Corona-crisis tijden lijkt het alweer een eeuwigheid geleden, werd in de gemeenteraad de begroting 2020 behandeld. Het CDA stemde als enige politieke partij tegen. Waarom? Omdat het wettelijk vereiste begrotingsevenwicht met kunstgrepen en creatief boekhouden tot stand is gebracht. En vooral omdat er in de begroting 2020 verplichtingen zijn opgenomen waarvoor géén dekking is. •De toekomstige Zuiderbosschool is daar een goed voorbeeld van. Volgens een eigen officiële opgave van het College kost deze nieuwbouw minimaal € 14 mln., maar in de begroting 2020 wordt slechts € 8 mln. begroot. Een tekort van maar liefst € 6 mln. •Datzelfde geldt voor de zogeheten Bestemmingsreserve Rijksinfra, het spaarpotje waaruit de N65 moet worden betaald. Die spaarpot moet volgens opgave van het College op het jaareinde van 2023 in totaal € 39 mln. groot zijn. In de begroting is die spaarpot eind 2023 voor slechts € 33 mln. gevuld. Dus ook hier € 6 mln. te weinig. •Ook tekort begroot is de prijsindexatie op de N65 en PHS (spoorproject). Het college raamt in de begroting met 2,5% prijsstijging sinds 2016, maar in werkelijkheid bedraagt die prijsstijging in de Grond, Weg en Waterbouw vanaf 2016 circa 20%. De begroting schiet dus ook hier schromelijk tekort, in Euro’s ruim € 4 mln. Drie voorbeelden die optellen tot € 16 mln. Aan uitgaven, waarvoor géén dekking in de begroting is. Hoe duidelijk kan een begroting niet deugen. Het college, daarin gesteund door de coalitiepartijen, heeft bewust gekozen voor een begroting die niet op orde is. Zelfs zonder de hierboven genoemde € 16 mln. zijn de gevolgen al enorm. De schuldenlast van Vught stijgt naar 148%. Dat wil zeggen dat de schuldenlast anderhalf keer groter is dan de jaarlijkse inkomsten van Vught. “ Een zeer hoge schuld ” zegt het college zelf in haar toelichting op de begrotingscijfers. De kredietwaardigheid van Vught zakt naar een absoluut dieptepunt. Of, om met de woorden van het college te spreken, ons “bezit is zeer zwaar belast met schuld”. Ook geeft het college aan dat “er nauwelijks structurele ruimte is om tekorten of extra lasten binnen de huidige begroting op te vangen” en “dit past binnen ons beleid om strak te begroten” en als laatste “indien nodig er wel ruimte is om het eigen beleid aan te passen” (bron: begroting 2020, blz. 71). Het CDA constateert dat we met de coronacrisis op het punt zijn aanbeland dat het college haar beleid moet aanpassen. Er zal ingegrepen moeten worden, wil Vught niet failliet gaan. Uitstel en zelfs afstel van de N65 ligt voor de hand. Vooral ook omdat de overeenkomst met Rijkswaterstaat bij het optreden van een overmachtssituatie ruimte biedt voor heronderhandeling.Waar wacht het College nog op? Kijk voor meer informatie naar deel 3 "De N65 en het gemeentelijk huishoudboekje",van het 3-luik over de N65 viashorturl.at/JORW8 In deze aflevering worden verschillende meningen gegeven over de financiële gezondheid van onze gemeente en de gevolgen voor ons huishoudboekje in de komende jaren. Kiezen voor de grote financiële bijdragen die onze gemeente wil doen aan het oplossen van infrastructuur problemen van Rijkswaterstaat en ProRail, zullen een grote invloed hebben op voorzieningen als scholen, sport, cultuur, verkeersveiligheid en het sociaal domein.

De coronacrisis heeft grote consequenties voor de gemeentefinanciën. Het CDA heeft daarom het college van B&W gevraagd om een eerste doorrekening van de gevolgen. Nu duidelijk is geworden dat de gemeentelijke inkomsten lager zullen zijn dan begroot en de uitgaven hoger, is het zaak om de financiële consequenties voor de begroting 2020 zo snel mogelijk duidelijk te krijgen. Dat is extra belangrijk omdat de begroting 2020 niet deugt. Afgelopen november, zo midden in deze Corona-crisis tijden lijkt het alweer een eeuwigheid geleden, werd in de gemeenteraad de begroting 2020 behandeld. Het CDA stemde als enige politieke partij tegen. Waarom? Omdat het wettelijk vereiste begrotingsevenwicht met kunstgrepen en creatief boekhouden tot stand is gebracht. En vooral omdat er in de begroting 2020 verplichtingen zijn opgenomen waarvoor géén dekking is. •De toekomstige Zuiderbosschool is daar een goed voorbeeld van. Volgens een eigen officiële opgave van het College kost deze nieuwbouw minimaal € 14 mln., maar in de begroting 2020 wordt slechts € 8 mln. begroot. Een tekort van maar liefst € 6 mln. •Datzelfde geldt voor de zogeheten Bestemmingsreserve Rijksinfra, het spaarpotje waaruit de N65 moet worden betaald. Die spaarpot moet volgens opgave van het College op het jaareinde van 2023 in totaal € 39 mln. groot zijn. In de begroting is die spaarpot eind 2023 voor slechts € 33 mln. gevuld. Dus ook hier € 6 mln. te weinig. •Ook tekort begroot is de prijsindexatie op de N65 en PHS (spoorproject). Het college raamt in de begroting met 2,5% prijsstijging sinds 2016, maar in werkelijkheid bedraagt die prijsstijging in de Grond, Weg en Waterbouw vanaf 2016 circa 20%. De begroting schiet dus ook hier schromelijk tekort, in Euro’s ruim € 4 mln. Drie voorbeelden die optellen tot € 16 mln. Aan uitgaven, waarvoor géén dekking in de begroting is. Hoe duidelijk kan een begroting niet deugen. Het college, daarin gesteund door de coalitiepartijen, heeft bewust gekozen voor een begroting die niet op orde is. Zelfs zonder de hierboven genoemde € 16 mln. zijn de gevolgen al enorm. De schuldenlast van Vught stijgt naar 148%. Dat wil zeggen dat de schuldenlast anderhalf keer groter is dan de jaarlijkse inkomsten van Vught. “ Een zeer hoge schuld ” zegt het college zelf in haar toelichting op de begrotingscijfers. De kredietwaardigheid van Vught zakt naar een absoluut dieptepunt. Of, om met de woorden van het college te spreken, ons “bezit is zeer zwaar belast met schuld”. Ook geeft het college aan dat “er nauwelijks structurele ruimte is om tekorten of extra lasten binnen de huidige begroting op te vangen” en “dit past binnen ons beleid om strak te begroten” en als laatste “indien nodig er wel ruimte is om het eigen beleid aan te passen” (bron: begroting 2020, blz. 71). Het CDA constateert dat we met de coronacrisis op het punt zijn aanbeland dat het college haar beleid moet aanpassen. Er zal ingegrepen moeten worden, wil Vught niet failliet gaan. Uitstel en zelfs afstel van de N65 ligt voor de hand. Vooral ook omdat de overeenkomst met Rijkswaterstaat bij het optreden van een overmachtssituatie ruimte biedt voor heronderhandeling.Waar wacht het College nog op? Kijk voor meer informatie naar de avulo.nl op woensdag 6 mei 16:00 uur: De N65 en het gemeentelijk huishoudboekje. In deze aflevering worden verschillende meningen gegeven over de financiële gezondheid van onze gemeente en de gevolgen voor ons huishoudboekje in de komende jaren. Kiezen voor de grote financiële bijdragen die onze gemeente wil doen aan het oplossen van infrastructuur problemen van Rijkswaterstaat en ProRail, zullen een grote invloed hebben op voorzieningen als scholen, sport, cultuur, verkeersveiligheid en het sociaal domein.