Poliflw

Kabinet, maak vaart met noodwet voor coronamaatregelen

De afgelopen maanden zijn er in Nederland maatregelen genomen om het Coronavirus te bestrijden, waarbij rechten en vrijheden van mensen fors worden ingeperkt. Inmiddels zijn de regels wat versoepeld, maar er gelden nog steeds allerlei restricties. Zo is er een verbod op samenkomsten en evenementen, religieuze bijeenkomsten kennen een maximaal aantal deelnemers en restaurants en cafés zijn niet open.

De reden daarvoor, het beschermen van onze gezondheid, is natuurlijk terecht. Tegelijkertijd mag worden verwacht  dat de noodmaatregelen, vanwege de zware inbreuken die zij maken op het leven van mensen, kloppen. Deze maatregelen moeten democratisch gecontroleerd worden en ze mogen niet strijdig zijn met onze grondrechten. Op al deze punten is verbetering nodig. Het gaat bij grondrechten immers niet om een abstract juridisch begrip, maar om rechten die garanderen dat we in vrijheid kunnen leven. Het kabinet heeft een aantal weken geleden gezegd met een wet te komen, maar die laat op zich wachten. Maak vaart, is onze oproep. Deze situatie is niet lang meer houdbaar.

Ten eerste zijn de maatregelen nu vastgelegd in noodverordeningen van de veiligheidsregio’s. Dit gebeurt door de voorzitter van die veiligheidsregio, in de praktijk de burgemeester van de grootste gemeente uit dat gebied.

Die noodverordeningen zijn in toenemende mate problematisch. Het eerste probleem is het gebrek aan democratische controle. De noodverordeningen worden vastgesteld door de voorzitters van de veiligheidsregio’s, waarbij zij geen toestemming nodig hebben van de gemeenteraden. In een situatie van acute spoed valt dat nog te begrijpen, maar nu de maatregelen langer duren begint dit te knellen. Dit dient netjes in een wet geregeld te worden, na een goed debat in de Eerste en Tweede Kamer.

Want sommige maatregelen staan op gespannen voet met onze grondrechten, zoals de persoonlijke levenssfeer, de vrijheid van vereniging en vergadering en de vrijheid van godsdienst. Zo vallen ook samenkomsten achter de voordeur onder het verbod op samenkomsten. Sommige burgemeesters betogen ook dat demonstraties eronder vallen, en duidelijk is dat kerkdiensten eronder worden geschaard. Dat alles staat op gespannen voet met onze grondrechten. Ook dat vraagt een serieuze discussie in ons parlement.

Te meer omdat nu de reikwijdte van verbodsbepalingen ook in de praktijk tot vragen leidt. Met name als het gaat om samenkomsten. Want wat mag er dan wel en wat mag er niet? Is een verjaardagsfeestje in de tuin een verboden samenkomst? Mag je in het park met z’n vieren op afstand sporten? En als je dan nog even blijft napraten, mag dat ook? Het zijn vragen waarmee mensen én handhavers worstelen. Daarbij zien we dat regio’s met deze vraagstukken verschillend omgaan. Ook dat is reden om dit zo snel mogelijk duidelijk in een wet te regelen.

Inperking van grondrechten kan in uitzonderlijke gevallen gerechtvaardigd zijn. Zeker nu kan men zich voorstellen waarom een inperking noodzakelijk kan zijn om de gezondheid van mensen te beschermen. Maar ook in crisistijd mogen we onze rechtsstatelijke waarborgen niet vergeten. Nu duidelijk is dat de Corona-maatregelen voor een langere periode zullen gelden, moeten we eventuele inperking van onze vrijheden goed, doordacht en vooral in het openbaar regelen. Dat vergroot het draagvlak voor de maatregelen. D66 wil daarom de maatregelen voortaan bij wet regelen, met dus een openbaar en transparant debat in de Tweede en Eerste Kamer.  Het kabinet heeft ruim drie weken geleden toegezegd met een wet te komen. De tijd begint inmiddels te dringen. D66 roept op daar haast mee te maken. Op die manier kan er een goede discussie plaatsvinden over nut, noodzaak en afgrenzingen van verboden en is er een effectieve democratische controle. Onze rechtsstaat verdient die aandacht. Tijd voor een nieuwe aanpak!

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Vanaf 1 juli is Duitsland een half jaar voorzitter van de EU. Dat betekent dat het motorblok van de EU de agenda gaat bepalen. Het Duitse voorzitterschap is een unieke en historische kans die Nederland moet aangrijpen om grote stappen te zetten op weg naar een sterkere Unie.

Onze ambities zijn duidelijk: van grondig economisch herstel na de corona-crisis tot klimaatneutraliteit, van een Europees asielcompromis tot harde sancties voor het aanvallen van de rechtstaat, en nieuwe technologie en innovatie tot een topprioriteit maken van ons beleid.

Koersverandering is noodzakelijk

Het kabinet krijgt nu de kans om haar recentelijke diplomatieke blunder goed te maken. We moeten onze traditionele invloedrijke positie inzetten om veranderingen af te dwingen. Door de leiding te nemen, compromissen te sluiten en te zoeken naar kansen en mogelijkheden. Een koersverandering is noodzakelijk. Fractievoorzitter Rob Jetten: ‘De huidige strategie brengt enkel schade toe aan de Nederlandse belangen in Europa. We moeten kijken naar wat nú nodig is om samen in Europa door deze crisis heen te komen. Dat is in het Nederlandse belang: zodat een bloementeler zijn bloemen in Italië kan blijven verkopen.’

Na de coronacrisis worden we wakker in een andere wereld. Met andere uitdagingen, die nieuwe oplossingen vergen. Nu is het moment om Europa verder te brengen en samen de wereld opnieuw vorm te geven. Sophie in ’t Veld: ‘Daarvoor moeten we, net zoals 70 jaar geleden, elkaar vertrouwen en een nieuwe sprong vooruit wagen. Toen was Nederland een van de pioniers van een verenigd Europa. Heel Europa is er beter van geworden, door die belangrijke stap op basis van vertrouwen. Nu moet Nederland weer in die voorhoede zitten. Nú is het moment voor grote stappen.’

Rob Jetten en Sophie in ’t Veld zijn duidelijk: Nederland moet weer zijn verantwoordelijkheid nemen, uit de reactiestand komen en samen met Duitsland en Frankrijk bepalend zijn voor de toekomst van onze Unie. De twee D66’ers geven het kabinet daarom vijf opdrachten mee. Zo komen we samen sterker uit de crisis, worden we koploper op het gebied van technologie en innovatie en verstevigen we de rechtstaat en mensenrechten in heel Europa.’

Lees hier het vijfpuntenplan van Rob Jetten en Sophie in ’t Veld.

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

In 1995 werd in Noord-Holland met groot enthousiasme het correctief raadgevend referendum (hierna referendum) mogelijk gemaakt. Middels het referendum kunnen de inwoners van Noord-Holland zich uitspreken over kwesties die hen aan het hart gaan en de door hen gekozen politici op de vingers tikken als zij in hun ogen verkeerde beslissingen nemen. 

Ondanks de mogelijkheid voor het initiëren van een referendum is het instrument sinds 1995 nog geen enkele keer gebruikt. Daarom vindt Forum voor Democratie het de hoogste tijd om het provinciaal raadgevend referendum nieuw leven in te blazen. 

Forum voor Democratie wil het Provinciaal raadgevend referendum simpel en bruikbaar maken. Dit willen wij doen door de volgende zaken te veranderen: 

Opkomstdrempel afschaffen!  Momenteel is het provinciaal raadgevend referendum pas rechtsgeldig bij een uitkomst van 30% van de stemmen voor een bepaalde keuze. Eigenlijk spreken we dus van een ‘uitkomstdrempel’. Deze drempel heeft als nadeel dat het de indruk wekt dat een referendum bindend is. Het is gezien het raadgevende karakter onlogisch om een dergelijke drempel te hanteren. Een opkomstdrempel is veel te zwaar voor dit type referendum en werkt daarom als rem op de participatie van Noord-Hollanders. Afschaffen dus! 

Meer tijd! Als inwoners een referendum willen opzetten, dienen zij eerst een kennisgeving te doen. Dit betekent dat zij minimaal 500 handtekeningen moeten verzamelen om een voorliggend besluit referendabel te maken. Deze handtekeningen moeten minimaal drie werkdagen voordat het besluit door Provinciale Staten genomen wordt ingediend zijn. Door de termijn van drie werkdagen vóór het besluit uit te breiden naar tien werkdagen ná het besluit, wordt een correctie achteraf mogelijk gemaakt. Veel politieke besluiten komen pas in de media nadat het besluit is genomen. Zeker in de provinciale politiek. Inwoners moeten ook de mogelijkheid hebben een besluit raadgevend te corrigeren. 

Digitale handtekeningen! Het is 2020 en nog steeds verlangt de overheid dat de handtekeningen met een pen en een papiertje worden verzameld. Forum voor Democratie wil dat handtekeningen digitaal kunnen worden verzameld. De provincie moet hiervoor een portaal ontwikkelen dat inwoners kunnen gebruiken. Zo weten we zeker dat de handtekeningen voldoen aan de gestelde criteria en dat de kennisgeving van een referendum rechtsgeldig is. 

Minder handtekeningen! Het aantal benodigde handtekeningen dat nodig is voor een inleidend verzoek staat momenteel op 10.000 handtekeningen. Dit is dezelfde drempel als bij het voormalig landelijk referendum (10.000 handtekeningen op 17.000.000 inwoners). Om het aantal handtekeningen in verhouding te brengen dient het aantal nodige handtekening verlaagd te worden van 10.000 handtekeningen naar 2.000 handtekeningen (2.000 handtekeningen op 2.800.000 inwoners). 

Eind 2019 boekte Forum voor Democratie ook een succes op dit belangrijke onderwerp. Een motie om het referendum meer bekendheid te geven werd aangenomen. Dit draagt bij aan een inhoudelijke discussie over het referendum. Onze fractie schreef een initiatiefvoorstel dat op de agenda van Provinciale Staten zal verschijnen. Met deze concrete voorstellen willen wij de andere partijen het belang laten inzien van een simpel, duidelijk en bruikbaar referendum. Zo zal uw stem weer te horen zijn, hier op het provinciehuis. 

Even verderop hoorden we een vrouw roepen: ‘Go away, or I will call the police!”. Een paar mannen filmden met hun mobiele telefoon de vrouwen achter de ramen. De vrouwen voelden zich vernederd, het maakt me boos en verdrietig tegelijk.

Hulporganisaties bellen me nu tijdens de coronacrisis: ‘we spraken vandaag vele vrouwen die uit de prostitutie willen stappen. Ze grijpen dit moment aan en hebben de moed de stap te zetten.’ Wat mij betreft moeten deze vrouwen nu de steun krijgen om die stap daadwerkelijk te zetten.

Want hun situatie is ronduit schrijnend. Door de coronamaatregelen moesten bordelen sluiten. De vrouwen die er werkten kwamen in een klap zonder inkomsten te zitten. Vaak hebben ze geen buffer. Hun verdiende geld staan ze af aan een pooier of sturen ze op naar familie in het buitenland. Hulporganisaties delen nu voedselpakketten uit zodat deze vrouwen overleven.

Er voltrekt zich in de prostitutie momenteel een ‘stille ramp’. De vrouwen en mannen in de prostitutie die door de coronacrisis in de problemen komen vallen vaak buiten alle regelingen die het kabinet nu optuigt.

Door de coronacrisis vallen de reguliere inkomsten van prostituees weg. Omdat zij – veelal vrouwen – vaak niet zijn ingeschreven als ZZP’er, krijgen ze daarvoor geen enkele compensatie. Andere prostituees hebben geen recht op bijstand omdat ze nog niet lang genoeg in Nederland verblijven. Ze bevinden zich vaak in een afhankelijkheidsrelatie, hebben hoge lasten en worden fysiek of financieel gedwongen om toch te gaan werken. Omdat de bordelen sluiten, ontvangen zij klanten nu thuis of gaan ze als escort op bezoek, met alle risico’s voor hun eigen gezondheid en de volksgezondheid in het algemeen.

Daar waar de hele samenleving grotendeels wordt stilgelegd, werken vrouwen in de prostitutie noodgedwongen door. Zij gaan, vaak gedwongen, in onveilige omstandigheden door met hun werk. De toename van het aantal advertenties op internet doet een grote verschuiving naar de thuisprostitutie vermoeden.

Ik vraag het kabinet om veel meer actie om deze kwetsbare vrouwen te helpen. Online-advertenties moeten stoppen, prostituees moeten gebruik kunnen maken van de financiële regelingen die nu zijn opengesteld en er moet hulp zijn voor vrouwen die nu het moedige besluit nemen om uit de prostitutie te stappen.

De situatie van nu laat ook zien dat de prostitutie in Nederland helemaal niet op orde is. De situatie verschilt heel erg per gemeente. Veel vrouwen vallen nu tussen wal en schip, ze staan niet geregistreerd omdat privacyregels dat verhinderen. Het belang van de wet regulering sekswerk wordt nu nog meer duidelijk, die moet nu snel naar de Tweede Kamer om te worden behandeld. De wet zorgt voor landelijk beleid voor de registratie van prostituees en zorgt voor betere bescherming voor prostituees die gedwongen worden dit werk te doen.

Er vindt een stille ramp plaats. We mogen deze vrouwen niet aan hun lot overlaten.

Juist middenin deze coronacrisis moeten we er voor hen zijn.

Door Joël Voordewind op 3 maart 2020 om 16:40

ChristenUnie roept op tot wettelijke ondergrens voor verantwoord ondernemen

Nederlandse bedrijven moeten gaan voldoen aan een wettelijke ondergrens voor maatschappelijk verantwoord ondernemen. Vandaag presenteert de ChristenUnie een initiatiefnota met voorstellen om dit te verzekeren. Bedrijven kunnen zorgen voor een duurzame ontwikkeling wereldwijd. Bedrijven kunnen echter ook betrokken raken bij mensenrechtenschendingen en milieuschade, zoals kinderarbeid, uitbuiting of illegale houtkap. Door de instelling van een wettelijke ondergrens voor maatschappelijk verantwoord ondernemen worden misstanden zoals moderne slavernij, uitbuiting en milieuschade tegengegaan.

Vrijwilligheid schiet tekort

Om negatieve effecten van activiteiten van Nederlandse bedrijven tegen te gaan, richt het Nederlandse beleid zich vooralsnog enkel op vrijwillige maatregelen. Dit beleid heeft echter tot nu toe onvoldoende effect gehad. Als deze zomer uit de eindevaluatie van de vrijwillige convenanten inderdaad blijkt dat dit tot onvoldoende resultaten heeft geleid, is het nodig om tot brede wetgeving te komen die geldt voor alle bedrijven in alle sectoren. Hierbij geldt due diligence, letterlijk vertaald: gepaste zorgvuldigheid, als kernprincipe. Bedrijven moeten worden verplicht om potentiële of daadwerkelijke schendingen van mensenrechten en internationale milieustandaarden in hun keten te identificeren, te verminderen en te voorkomen.

Joël Voordewind:

“Nederlandse bedrijven lopen het risico betrokken te raken bij ernstige mensenrechtenschendingen zoals moderne slavernij en kinderarbeid. Ook kunnen ze milieuschade aanrichten. Daar moet verandering in komen. De vrijwillige maatregelen waar Nederland zich tot nu toe in haar beleid tot beperkt, hebben te weinig effect. Als deze zomer uit de evaluatie inderdaad blijkt dat de resultaten er niet zijn, wil ik dat er brede wetgeving komt die Nederlandse bedrijven verplicht om mogelijke schendingen van mensenrechten of internationale milieustandaarden in hun keten te identificeren, te verminderen en te voorkomen.”