Poliflw

Telegraaf, 16 augustus 2019

door Marieke van Essen

DEN HAAG Den Haag moet de strijd aangaan tegen snelheidsmaniakken op doorgaande wegen. Dat vinden bewoners uit diverse wijken, die regelmatig worden opgeschrikt door ernstige verkeersongevallen met soms dodelijke afloop. Coalitiepartij VVD luidt de noodklok en dringt aan op een proef met een nieuw type, genadeloze verkeershindernis: een put in het wegdek.

In de wijk Duinoord zijn bewoners van de Koningin Emmakade en Waldeck Pyrmontkade klaar met de verkeershufters, die de route van Delft naar Scheveningen regelmatig onveilig maken. Volgens de buurt zijn er de afgelopen jaren tientallen ongelukken gebeurd op de straat, die deels vierbaans is waardoor hardrijden wordt uitgelokt. Sinds vorig jaar in drie dagen tijd twee ongelukken plaatsvonden, ijvert de buurt voor de komst van een flitspaal. „Maatregelen zijn hard nodig want er wordt dag en nacht te hard gereden”, zegt woordvoerder Piet-Hein Schoemaker.

Ook in de Schilderswijk wordt aangedrongen op maatregelen na de vele ongelukken op met name de Vaillantlaan. In maart nog werd een 9-jarig ventje het slachtoffer van hardrijders. Het knulletje stond samen met zijn moeder bij het verkeerslicht te wachten toen een auto op hen inreed.

Gepimpte auto’s scheuren veelal van en naar Scheveningen, waar bewoners van de Vissershavenstraat zich eveneens zorgen maken over de veiligheid. Bewoonster Boukje Tjepkema houdt dagelijks haar hart vast.

„Er wonen veel gezinnen met kleine kinderen die op de stoep spelen. Als je dan ziet dat al die rondjes rijdende patsers in onze straat extra gas geven, zou je ze het liefste aanspreken. Maar dat durft niemand.” Volgens de buurtbewoners remmen de verkeersdrempels in hun straat onvoldoende af, omdat de verhogingen zo zijn aangelegd dat de hulpdiensten geen hinder ondervinden. De VVD-fractie komt op voor de belangen van de bewoners en wil dat er op de Waldeck Pyrmontkade, Vissershavenstraat, Vaillantlaan en Statenlaan een proef komt met een stalen plaat die zes centimeter in de grond zakt, zodra een automobilist te hard komt aanrijden. Door een radar worden alleen hardrijders met de zogeheten Zweedse drempels geconfronteerd en kunnen hulpdiensten ongestoord doorrijden.

Volgens raadslid Det Regts zijn de resultaten veelbelovend: „Dit jaar zijn de putten aangelegd in een paar Scandinavische steden en daar is het aantal snelheidsovertreders in 30-kilometerzones gedaald van 75 naar 21 procent. Ook is de gemiddelde snelheid met 5,5 kilometer afgenomen. Als we op deze manier dodelijke ongelukken kunnen voorkomen, dan is dat het onderzoeken waard.”

Telegraaf, 2 augustus 2019

door Germa Graveland

De gemeente Den Haag doet er goed aan bij importbruiden én -bruidegommen op huisbezoek te gaan om zogenoemde ‘verborgen vrouwen’ op te sporen. Welzijnswerkers doen goed werk, maar de huwelijksmigranten die niet buiten komen moeten eerst wel gevonden worden.

Dat stelt de VVD in de hofstad. Raadsleden Jan Pronk en Judith Oudshoorn- van Ginderen dienen schriftelijke vragen in, waarin ze vragen om de huisbezoeken, maar ook om het strafrechtelijk aanpakken van de mannen die deze vrouwen afschermen van de buitenwereld. De huisbezoeken zijn in elk geval nodig voor de risicogroepen. ‘Het punt is dat we achter de voordeur moeten komen. Welke risicogroepen er zijn is aan de gespecialiseerde hulpverleners’, aldus Pronk, die wel al vrouwen uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten noemt. Ook willen de liberalen weten in hoeverre Den Haag zicht heeft op de problematiek. De schatting is dat er 200 ‘verborgen vrouwen’ in de hofstad zijn, maar volgens activiste Shirin Musa van Femmes For Freedom zijn het er veel meer. Ze hoopt dat Den Haag kiest voor ‘een andere kijk op de kwestie’. ‘Huwelijksmigranten zijn kwetsbaar, dat weten we. We zien vaak dat zo gauw een vrouw voet zet op Nederlandse bodem ze al achter slot en grendel verdwijnt. Maar ze staat wel ingeschreven bij de GBA dus je kunt contact zoeken en vragen hoe het gaat. Dat kun je niet aan een buurthuis of goede initiatieven als de Schilderswijkmoeders overlaten. De gemeente moet dit zelf doen.’ Ze benadrukt ook hoe vreemd het is dat zo’n gedwongen isolement als een cultureel probleem wordt aangepakt. ‘Als ze bij de Hells Angels vrouwen opsluiten en uitbuiten is dat crimineel en sturen we de politie, maar voor deze vrouwen die worden geboeid aan de radiator komen we aan met welzijnswerkers’, aldus Musa. ‘Ik ben 17 jaar hulpverlener geweest en heb zodoende achter veel voordeuren gekeken’, vult Oudshoorn- van Ginderen aan. ‘Zo kwam ik ooit bij een Pakistaanse die geen woord Nederlands sprak, met sloten op de deur werd ze binnengehouden en man en kinderen deden de boodschappen. Ze had geen enkel idee waar ze naar toe moest in Nederland. Familie in Pakistan verbood haar zelfs met ons te praten.’ Niet alleen vrouwen die naar Nederland komen zijn een risico, ook mannen worden naar ons land gehaald voor een gearrangeerd huwelijk. Om te compenseren dat ze in alles afhankelijk zijn van hun vrouw, kunnen ze thuis de vrouw heel kort houden. Pronk haalt aan dat het in Nederland een lange strijd is geweest om gelijke rechten en een gelijkwaardige positie voor de vrouw te bewerkstelligen. ‘Door migratie uit niet-westerse landen zien we dat dit weer onder druk komt te staan. Integratie- en emancipatieproblemen gaan hand in hand.’

Ter ondersteuning van het Rattenoffensief en de actie ‘Schoon doen we gewoon’ van wethouder Richard de Mos, wil raadslid René Oudshoorn van Hart voor Den Haag/Groep de Mos een tandje bijzetten met een paar aanvullende, stevige maatregelen.

René Oudshoorn: “Het afvaldumpen blijft nog teveel doorgaan, van bijplaatsingen bij ORAC’s tot etensresten die van af het balkon worden gedumpt. In bepaalde wijken in de stad gebeurt dit meer dan elders. Dit is echt onacceptabel! Ik wil nu een extra aanvalsplan over 3 schijven naar succesvolle voorbeelden uit andere steden. Door de pakkans te vergroten en uiteindelijk de vervuiler keihard te treffen in de portemonnee. Ik heb deze maatregelen besproken met mensen die het meest onder de vervuiling te lijden hebben, zoals de mensen die tussen de rattenoverlast moeten leven in Zuid-West, die juichen dit van harte toe en daar doen we het voor!”.

De extra aanpak voorgesteld door Oudshoorn is 3-ledig: wijkconciërges, een speciaal team (flying squads) dat jaagt op “heterdaadjes” in combinatie met cameratoezicht en een rigoreuze verhoging van boete op afvaldumpen naar het voorbeeld van Singapore. Wijkconciërges zijn een super middel in de strijd tegen het zwerfafval die zich al in Rotterdam hebben bewezen, het werk van de conciërges bestaat er onder meer uit dat ze bewoners wijzen op het correct aanbieden van hun afval en dat als ze probleemplekken in hun wijk opmerken, deze locaties speciale aandacht geven – en eventueel ‘hulptroepen’ inschakelen – om ervoor te zorgen dat het geen grotere zwijnenstal wordt.

Singapore

Hart voor Den Haag wil afvaldumpers ervan weerhouden nog langer troep bij ondergrondse vuilcontainers (ORAC’s) te plaatsen. Een middel dat altijd helpt is een flinke greep in de portemonnee van de vervuiler en dat naar voorbeeld van Singapore, waar het dumpen van afval op zo’n 600 euro komt te staan. Oudshoorn: “Singapore is niet voor niets een schone stad!”. Hij stelt raadsvragen aan het Haagse stadsbestuur.

Wat een mooie uitslag gisteren! In Den Haag steeg GroenLinks flink. Met 13,8% waren we nog nooit zo groot! 💪 📈 De groene golf gaat verder dan Nederland: Overal in Europa winnen de groene partijen. 🍀 In het Europees parlement zijn er meer groene zetels dan ooit! Wil jij ook helpen om onze samenleving duurzamer, socialer en inclusiever te maken? Word nu lid van GroenLinks 👉 https://wordlid.groenlinks.nl/

Bedankt voor jullie stem! Onze Europarlementariërs gaan keihard knokken om jullie vertrouwen waar te maken!!

Wij kunnen het verschil maken. Doe je mee met GroenLinks? #spreekjeuit op 23 mei!

Rally met Jesse

Gisteravond bracht het CDA Den Haag een bezoek aan Scheveningen. We begonnen met koffie bijWOS Wijkoverleg Scheveningen-Dorpen kregen daarna een rondleiding door de wijk. Hieruit blijkt dat er nog meerdere verbeterpunten zijn om de leefbaarheid te vergroten.

Geachte aanwezigen,

De eerste herinnering die ik in mijn leven heb, is aan een oorlog. Een paar jaar voordat ik geboren werd vluchtten mijn ouders uit Eritrea naar Nederland. Na een korte vrede met Ethiopië, brak de oorlog opnieuw uit toen ik drie jaar oud was en twee jaar lang werd ons leven thuis beheerst door dat conflict. Mijn ouders besteedden ieder vrij uurtje dat zij hadden met het bekijken van internationale nieuwszenders, waarmee ik de beelden van de oorlog in Eritrea rechtstreeks onze woonkamer in zag komen. Toen deze heftige maar korte oorlog in 2000 weer over was, besloten mijn ouders rond 2002 weer met mij en mijn zusje naar Eritrea te gaan voor familiebezoek. Net in die tijd werd in Eritrea duidelijk welke broers, zussen, vaders, moeders en geliefden niet meer terug zouden keren naar huis omdat zij omgekomen waren in de oorlog. In Asmara, de hoofdstad van Eritrea waar mijn familie woont, hing een sfeer van collectieve rouw, ook in onze familie, omdat mijn neef was omgekomen tijdens de oorlog.

Over de oorlog die mijn ouders meegemaakt hebben wordt en werd bij ons thuis bijna nooit gepraat en ik durfde geen vragen te stellen. Heel soms beginnen mijn ouders er zelf over. Over mijn vaders schoolvrienden en broers die het einde van de oorlog niet gehaald hebben. Over hoe mijn moeder alles moest achterlaten en geen afscheid kon nemen van haar beste vriendinnen. En op vier mei en twintig juni (dodenherdenking in Eritrea) hing er een bedrukte sfeer in ons huis. Maar het gekke is, dat ondanks dit alles, mijn zusje en ik zelden stil stonden bij het oorlogsverleden van onze familie tot we wat ouder werden. En ik denk dat dat tekenend is voor deze generatie: wij weten niet wat oorlog is. Nu zijn mijn ouders toevallig oorlogsvluchtelingen, maar de meeste jongeren in Nederland kennen misschien niet eens iemand die een oorlog meegemaakt heeft. We groeien dan wel op in een tijd van terrorisme, van polarisatie, van platforms als social media waarop je tot voor kort ieder extremistisch waanidee kon verkondigen. Maar het gegeven dat al deze zaken in extreme kunnen leiden tot oorlog en geweld, en daarmee het verdwijnen van een stabiele samenleving met democratie, dat lijkt een ver van ons bed show. Dit jaar vieren we in Nederland het honderdjarig bestaan van het algemeen kiesrecht, maar toch is het maar de vraag hoeveel mensen er straks daadwerkelijk gaan stemmen bij de Europese verkiezingen. Omdat ze zich niet altijd betrokken voelen in de eerste plaats, maar ook omdat veel jongeren in Nederland de democratie als iets vanzelfsprekends zien en nog belangrijker: omdat ze denken dat één stem het verschil niet zal maken. Dat doet mij altijd denken aan het beroemde gedicht van Remco Campert:

“Verzet begint niet met grote woorden

maar met kleine daden

zoals storm met zacht geritsel in de tuin

of de kat die de kolder in zijn kop krijgt

zoals brede rivieren

met een kleine bron

verscholen in het woud

zoals een vuurzee

met dezelfde lucifer

die een sigaret aansteekt

zoals liefde met een blik

een aanraking iets dat je opvalt in een stem

jezelf een vraag stellen

daarmee begint verzet

en dan die vraag aan een ander stellen”

Het is belangrijk dat we vragen blijven stellen: over oorlog, over verzet, over vrede en democratie, over hoe Haagse verzetshelden als David tegen Goliath streden in onze stad, om een boodschap van hoop en verzet te verspreiden in tijden van oorlog. Maar juist ook vragen over gebeurtenissen elders in de wereld: vragen aan mensen die oorlog hebben gemaakt of meemaken, waar dan ook ter wereld. Zodat dat ons kan inspireren de wereld een beetje beter te maken en in Nederland nooit weer zover te laten komen: met een stem tijdens de verkiezingen, met ontmoetingen in de stad, met kleine daden van verzet tegen angst en polarisatie. Dat is waarmee Haagse verzetshelden hun strijd tegen de bezetter begonnen. Vragen, waarop zij antwoorden afdwongen, kleine daden van verzet die het grote onrecht misschien wel een halt toe konden roepen. Een daad van verzet die zij met hun leven moesten bekopen. Want jezelf een vraag stellen, daarmee begint verzet. En dan die vraag aan een ander stellen.

Het bericht Speech Mikal bij dodenherdenking verscheen eerst op PvdA Den Haag.

Fractievoorzitter Dubbelaar: “Bij een politieactie in Ypenburg is heel veel geld in beslag genomen, laten we ervoor zorgen dat dit teruggaat naar Den Haag!”

Bij een grootschalige politieactie in de Haagse wijk Ypenburg is begin maart voor miljoenen euro’s aan contant geld in beslag genomen (1). Naast de miljoenen euro’s nam de politie ook vuurwapens en auto’s in beslag. Bij de actie van de politie waren tientallen politieagenten, Openbaar Ministerie, Belastingdienst en de gemeente Den Haag betrokken. Er werden achttien personen aangehouden.

Hart voor Den Haag / Groep de Mos-fractievoorzitter Arjen Dubbelaar: “Een jaar geleden heeft mijn partij gevraagd om de criminele opbrengst terug te geven aan de wijk. De burgemeester reageerde positief op ons voorstel, gaf als antwoord het een goed idee te vinden en ging in contact treden met het Openbaar Ministerie. We zijn nu een jaar verder en is er bij deze actie vele miljoenen in beslag genomen in een Haagse wijk, mede door inspanning van de gemeente Den Haag”.

Criminele winst

Het is aan de rechter of in beslag genomen geld ook daadwerkelijk gevorderd kan worden. Na een uitspraak van een rechter en het opleggen van een ontnemingsmaatregel, dient een vordering onherroepelijk te zijn. Na een eventueel hoger beroep of cassatie vloeit de criminele winst nu naar de schatkist van de Nederlandse Staat. De grootste partij in de Haagse gemeenteraad ziet graag dat in Den Haag in beslag genomen criminele winst ook terug gaat waar het in beslag genomen is.

“Het onderzoek en het proces bij de rechtbank is nog bezig. Verdachten kunnen onschuldig zijn of in beslag genomen goederen terugeisen. Dat moet eerst vast staan. Nu is de situatie dat baten naar het Rijk vloeien. Ik wil ervoor waken dat dit straks ook met het afgepakt geld uit Ypenburg gebeurd. Het is afgepakt in Ypenburg en kan daar ook prima aan teruggegeven worden”, aldus fractievoorzitter Dubbelaar.

Voorzitter, ik begin met een citaat. “Er zijn mensen die ik ben gaan haten om de standpunten die zij innemen”.  De laatste jaren zijn steeds meer mensen het eens met deze stelling, afkomstig uit de Burgerperspectieven van het Sociaal Cultureel Planbureau die zij vorige week presenteerde. 16% van de Nederlanders was het met deze stelling eens, of zeer mee eens. Daarom is het maar goed dat één van de prioriteiten binnen het Veiligheidsplan dat voor ons ligt focust op het versterken van de weerbaarheid tegen polarisatie.

Voorzitter, en u kunt ervan op aan: wij zijn hard op zoek naar die 3% van de ChristenUnie-stemmers die het nota bene eens zijn met die stelling. Dat kan natuurlijk niet. Immers, heb uw naaste lief als uzelf. Tegelijk zijn er collega’s in de zaal die meer huiswerk te doen hebben. Bij de middenpartijen valt het nog mee met 11 à 15%, maar ter linker- en rechterzijde wordt het je koud te moede met percentages van 20 tot 30%. Voor de liefhebber: ik heb per partij de cijfers voor me liggen. Dus interrumpeert u maar.

Voorzitter, het gaat vanavond niet alleen om dit soort cijfers. Het gaat om de veiligheid van inwoners van onze mooie stad. Het gaat om de onveiligheid die burgers ervaren, als er weer eens een hennepkwekerij bij de buren is opgerold, als je weer eens bent nagesist, als er weer eens een grootschalige politie-inval in je wijk is, of erger: jezelf slachtoffer bent geworden van een beroving.

Aanpak ondermijning

Voorzitter, terecht krijgt de aanpak van ondermijning veel aandacht en prioriteit. Mijn fractie is tevreden dat van de 91 fte extra bij de politie er 53 worden ingezet voor de bestrijding van ondermijning en cybercrime bij onder andere de recherche. Het doet ons goed om te zien dat twee van onze drie bij de begrotingsbehandeling ingediende, maar helaas verworpen moties alsnog in het plan zijn verwerkt: dank daarvoor. Het betrof het tegengaan van ondermijning in de haven het op te stellen ondermijningsbeeld voor onze stad. Graag moedig ik de burgemeester vanavond aan om nog enkele stappen extra te zetten. Allereerst: In het ondermijningsbeeld gaat het college branches selecteren waar de vergunningplicht kan worden ingevoerd. En daarbij heb ik de volgende motie, met als dictum:

Verzoekt het college bij de voorbereiding van de uitbreiding van de vergunningplicht nadrukkelijk de risicobranches, zoals beschreven in de beleidslijn Bibob, te betrekken en op basis van het op te stellen ondermijningsbeeld de risicocategorieën uit de Haagse beleidslijn Bibob waar nodig aan te passen.

Ten tweede. Dat contant geld en de zwarte economie veel met elkaar te maken hebben, da’s geen nieuws. Criminelen kopen bijvoorbeeld een auto of dure merkkleding met contant drugsgeld dat daardoor wordt witgewassen. Momenteel moet van cashbetalingen van meer dan 10.000 euro melding worden gedaan, maar deze grens mag wat ons betreft drastisch verlaagd. Daarom een motie met als dictum:

verzoekt het college samen met de gemeente Amsterdam bij het Rijk aan te dringen op het verlagen van de grens voor het melden van contante betalingen bij winkeliers naar bijvoorbeeld €1.000.

Ten derde: drugscriminaliteit. Het is geen geheim dat de ChristenUnie/SGP dit een ernstig probleem vindt. Kwekers op hun zolderkamertjes zijn al lang geen amateurs meer. Sterker nog, de burgemeester wist te vertellen dat hennepkwekerijen tegenwoordig zo geavanceerd zijn dat het steeds moeilijker wordt om deze op te sporen.

En daarom een motie met als dictum:

verzoekt het college in samenspraak met politie en OM in overleg te treden met organisaties als Stedin, woningcorporaties en The Hague Security Delta om na te gaan welke mogelijkheden er zijn, bijvoorbeeld op het gebied van digitalisering, om de huidige opsporingsmethoden effectiever te maken.

Aanpak mensenhandel

Dan mensenhandel. Graag deel ik een verhaal dat ik eergisteren hoorde van een inwoner uit Laak. Ze ging al jaren naar dezelfde kapper, maar hoorde de laatste keer voor het eerst over het levensverhaal van haar kapsters. Ze schrok zich wezenloos. De kapsters kwamen uit Bulgarije, hadden daar 10.000 euro ingelegd als investering. Daarmee, was hen voorgespiegeld, zouden ze in Nederland hun eigen beautysalon kunnen beginnen. Eenmaal in Nederland bleek dit een leugen, en kwamen ze in loondienst terecht, onderbetaald. Gelokt met onwaarheden, en nu gevangen in een uitzichtloze situatie.

Het moge duidelijk zijn: mensenhandel is een gruwel. Het zijn mensonterende praktijken, waarbij kwetsbare mensen worden ontmenselijkt tot economische goederen. Ik ben blij dat de burgemeester met een integrale aanpak komt. Die is broodnodig. Maar, slachtoffers uit de handen van mensenhandelaren bevrijden is één, ze helpen re-integreren in de samenleving is twee.

Daarom een motie met als dictum:

verzoekt het college in het kader van de op te stellen integrale aanpak van mensenhandel ook na te gaan of en hoe uitvoering gegeven kan worden aan de re-integratie in de samenleving van slachtoffers van mensenhandel, op het gebied van huisvesting, (om)scholing en schuldhulpverlening.

Voorzitter, ten slotte een oproep aan de burgemeester om tempo te maken met de uitvoering van dit veiligheidsplan. De plannen, ideeën en prioriteiten zijn goed, zonder meer. De aanpak van ondermijning en mensenhandel duldt echter geen uitstel. En voorzitter, helemaal ten slotte, ondertussen blijf ik uitzien naar het SCP-rapport met een 100% instemmende score op de stelling ‘ondanks hun standpunten, heb ik de mensen lief.’

motie aandringen op verlagen grens meldplicht contante betalingen naar €1000.pdf

motie interactie beleidslijn Bibob en Haags ondermijningsbeleid.pdf

motie slachtoffers mensenhandel beter re-integreren.pdf

motie slimmere oplossingen opsporing hennepkwekerijen.pdf