Poliflw

Helaas is het niet gelukt om van iedereen een inhoudelijke reactie op het Ecorys rapport te krijgen. Het college zweeg. Net als de VVD en de CU. HOOP en CDA vonden het domweg een prima rapport, alle vragen zijn volgens hun beantwoord. De PvdA zegt hier in Harlingen niets te kunnen doen en schuift het dossier door naar de staten. Wij betreuren dat de grootste partij in Harlingen zich niet uit wil spreken over wat zij ervan vinden. De REC voldoet vanaf dag 1 niet aan de vergunning. Daar kun je toch niet blijven zwijgen? GroenLInks ziet kansen in dit rapport en nee, wij beloven niet dat wij hier in Harlingen zomaar "dat ding" kunnen sluiten. Wel beloven wij dat wij niet opgeven, dat wij blijven zeggen wat wij ervan vinden, blijven zoeken naar mogelijkheden en blijven samenwerken met GrienLinks in de staten, GroenLinks in de verschillende aandeelhoudende gemeenten en GroenLinks in de 2de kamer. Wordt vervolgt!

Gemeente Harlingen - Raadsvergadering

Woensdag 3 juli 2019, 19:30:00. Welkom bij de raadsvergadering van de gemeente Harlingen.

Jan Atze Nicolai en Matthijs Sikkes - van den Berg. Mooie actie samen met D66, SP, PvdD en steatelid Schukking.

GrienLinks Fryslân

Jan Atze Nicolai en Matthijs Sikkes - van den Berg hebben vandaag, samen met D66, SP, PvdA, PvdD en Steatelid Schukking, de regenboogvlag alsnog gehesen voor het provinciehuis! Als tegengeluid op de Nashvilleverklaring. De noodzaak om van Fryslân ook een regenboogprovincie te maken is nu nog groter. Teken daarom de petitie: https://petities.nl/petitions/maak-van-fryslan-een-regenboogprovincie

Kleur! Meer kleur... alle kleuren van de regenboog! Teken voor een bonte provincie!

GrienLinks Fryslân

Vandaag, op Coming Out Day 🏳️‍🌈, wordt door alle provincies de regenboogvlag gevoerd, behalve in Fryslân. GrienLinks vindt dit onacceptabel, omdat juist in deze tijd de discriminatie en uitsluiting weer toeneemt. GrienLinks heeft het initiatief genomen om, samen met de D66, PvdA, Partij voor de Dieren en SP, een petitie te starten. Met het ondertekenen van de petitie steun je de oproep om van Fryslân een regenboogprovincie te maken.👇🏼 http://www.grienlinks.nl/2018/10/11/maak-van-fryslan-een-regenboogprovincie-teken-de-petitie/

Groen in de raad – Machteloos? Ik kan ervan schrikken, als mensen roepen: “Daar hebben wij geen invloed op”, of: “dat wordt ergens anders bepaald”, of: “het heeft geen enkel nut om de straat op te gaan”. Staat de geschiedenis niet bomvol met verhalen over mensen die in actie komen en invloed uitoefenen? Zowel uit het recente verleden als “lang, lang geleden….”. Telkens weer blijkt duidelijk hoe groot de invloed is die 'gewone' mensen hebben. Wat blijkt ook uit de geschiedenis? Dat invloed krijgen iets van je vraagt. Dat je moet geloven in je strijd, dat je mensen die hetzelfde doel hebben vindt en verbindt, dat je er samen een stem aan geeft. En dat je volhoudt. Citaten als “I had a dream” van Martin Luther King, “Wees realistisch, eis het onmogelijke!” van Che Guevara, “Genoeg! Nu ga ik iets doen” van Sophie Scholl, ze inspireren nog steeds, geven hoop en kracht en bevestigen dat het wél kan. Karl Marx inspireerde onder andere de PvdA, met zijn oproep om “het heft in eigen handen te nemen”. Ronald Reagan's oproep “Mister Gorbachev, tear down this wall” gaf moed en vertrouwen aan al die mensen die deelnamen aan de vreedzame maandagprotesten in Leipzig. Protesten die leidden tot de val van de Berlijnse muur. Gisteravond schrok ik ervan, dat een raadslid met betrekking tot de REC en de ingeplande spoedvergadering zei dat de onrust het ergste is. Nee, zij had het niet over de onrust die er heerst over de gang van zaken bij de REC, of de onrust die is ontstaan door het gevoel van machteloosheid, onduidelijkheid, rookwolken en wel of niet giftige stoffen. Zij had het over de politieke onrust. Daarvoor verwees zij naar de partijen die de vergadering hadden aangevraagd, die opriepen tot het stil protest van aanstaande zaterdag, die al jaren onderzoek doen naar het REC-verhaal. Haar gevoel van machteloosheid werd duidelijk: de grenzen van haar invloed op het al dan niet sluiten van de REC liggen voor haar al onomstotelijk vast. Harlingen heeft daar niets over te zeggen. En iets anders beweren is dan ook niet meer dan valse hoop geven. Ja, onrust is vervelend. Hoe fijn zou het zijn als wij alsmaar lekker rustig een beetje hier en daar konden besturen? De realiteit echter is, dat de onrust niet wordt veroorzaakt door een of andere politieke partij, of door een stichting. Nee, de oorzaak voor de onrust is domweg een afvalverbrander die regelmatig brandt op plekken waar die niet hoort te branden, die met steeds kortere tussenpozen storingen vertoont. Die stank en rook over Harlingen verspreidt. En waarvan de directie de metingen stopt, minimaal communiceert en verbeteringen belooft, maar niet of niet goed genoeg uitvoert. Dát is de oorzaak van onrust. Onrust is vaak de motor voor verandering. Onrust geeft ook energie om in actie te komen. En dat leidt weer tot de overtuiging dat je invloed hebt. Dat je “genoeg is genoeg” zegt en ziet dat er meer mensen zijn die dat vinden. Of het nou gaat om de afschaffing van de dividendenbelasting, om rechtvaardige verdeling van geld, om het sluiten van het klimaatakkoord, om betere lonen zorg en onderwijs of om het sluiten van achterhaalde industrie. De enige manier om verandering in te zetten is in beweging te komen, om onrust te doorstaan, om je uit te spreken, om te verbinden met anderen. Deze onrust heeft niets te maken met rellen of gewelddadige acties. Het is de onrust die voorafgaat aan verandering. En daar is het nu tijd voor. Dat bleek de afgelopen weken ook in ons buurland Duitsland, waar door onrust en weerstand uit alle lagen van de bevolking met succes is geprotesteerd tegen bruinkoolmijnbouw en voor natuurbehoud (www.hambacherforst.org). Het is tijd om een signaal te geven aan de provincie Fryslân en aan de regering in Den Haag. Tijd om een einde te maken aan de onrust die de REC met zich meebrengt. En wel nu! Dat het geduld op is en dat een pleister op een pijp niet meer voldoende is. Laten we onze moed verzamelen en opstaan, laten we niet langer meer denken dat het geen nut heeft, maar simpelweg de mooie voorbeelden volgen van alle grote veranderingen die ingezet zijn door lef, verbinding en kracht. Het is nu tijd om te staan voor een Harlingen zonder REC. Laten wij de onrust omzetten in verandering naar een duurzame leefomgeving! Wordt vervolgd. Groene groet, Stephanie Geurtz GroenLinks Harlingen

Groen in de raad – Op het puntje van de stoel Een paar maanden geleden zei collega raadslid Gerrit Jan de Vries (VVD) tegen mij: “Stephanie, je zit altijd zo op het puntje van je stoel – ga eens wat relaxen”. Deze zin komt sindsdien regelmatig in mij op. Telkens als ik op het puntje van mijn stoel zit. En nee – ik zit daar niet altijd. Maar wel vaak. Zoals bijvoorbeeld gisteren tijdens de raadsvergadering, op het moment dat de PvdA het over het bouwproject “Freyhof” heeft. Aan het word is Bartele Boersma (PvdA), die vol jeugdig enthousiasme spreekt over de duurzaamheid van het project. Hoe gaaf het is dat er aardgasvrij en met houtelementen wordt gebouwd hier in Harlingen. Ik zou wel op willen springen, maar wacht geduldig op mijn beurt. Eindelijk mag ik mijn verbazing uiten over het feit dat de PvdA dus blijkbaar nieuwe wetgeving – namelijk gasvrij bouwen – als innovatief ziet. En als je het woord “duurzaam” drie keer noemt in een plan IS het blijkbaar een duurzaam project. Een beetje naïef en een beetje “doe maar normaal dan doe je al gek genoeg”, deze houding. Volgens mij missen we een kans, als wij dit plan zo doorzwaaien naar uitvoering. Ik mis beleid op circulaire materialen en innovatie. Terwijl juist daar in het coalitiestuk veel over geschreven is. De ambities waren er en ik vraag mij af hoe het kan dat die zich binnen een half jaar al laten verdunnen tot een soort middelmatigheid. Daarmee zet je Harlingen echt niet op de kaart als vooruitstrevende stad. Als beleidsmakers zou je wel degelijk zuinig op je laatste stukjes bouwgrond moeten zijn. En als je hebt afgesproken dat je innovatie belangrijk vindt, kun je niet, zoals wethouder Kuiken gisteren deed, duurzaamheid afwimpelen, omdat het duurder zou zijn dan gewoon bouwen. Ook hier maakt de PvdA duidelijk dat men nog niet zo goed op de hoogte is van de werking van ‘circulair’. De initiatiefgroep Tiny Houses weet dat wél. Die staat te trappelen om aan de slag te gaan met circulaire materialen, eigen energiewinning en andere innovaties. Er zijn ontwerpen, de financiering is rond. De vraag is alleen nog: “Waar?” Even leek het alsof de gemeente Harlingen er daadkrachtig werk van zou maken en dat ook hier in Harlingen een project met Tiny Houses gerealiseerd zou worden. Ik geloof daar nog steeds in. Immers, waar een wil is, is een weg. En de positieve grondhouding van het college zou bergen kunnen verzetten. Ik vraag mij wel af of het college weet wat voor goud zij in handen hebben met dit burgerinitiatief? Trouwens, het één sluit het ander volgens mij niet uit. Het project “Freyhof” heeft potentie. Zeker, over smaak valt te twisten. Of je het nou mooi of niet zo mooi vind, met enkele aanvullingen op duurzaam zou GroenLinks akkoord kunnen gaan met dit plan. Tegelijkertijd zouden we andere, frisse woonvormen willen zien hier in Harlingen. Gelukkig is Hein daar ook in geïnteresseerd. Dus de kans ligt er… voor het oprapen. Er zijn andere momenten van op het puntje van de stoel zitten… Tot volgende week! Stephanie GroenLinks Harlingen

Groen in de raad – Verandering De GroenLinks campagneslogan “Verandering begint hier” lijkt hier in Harlingen op vruchtbare bodem gezaaid. Het klimaat verandert. En dan heb ik het niet alleen over het klimaat van de aarde, maar voor nu even over het klimaat in Harlingen. In de raadszaal, op straat, in de wandelgangen. Ik geniet van de kleine en grote momenten waarin zo duidelijk blijkt dat wij elkaar met nieuwsgierigheid en genegenheid ontmoeten. En waarin wij elkaar verrassen. Waar onverwachte wendingen plaatsvinden en openhartige woorden boekdelen spreken. Gisteren was er een informatieve avond over de nieuwe omgevingswet en de Port of Harlingen. Directeur Paul Pot vertelde over het nieuwe bedrijf en de visie op de toekomst. Op een gegeven moment wordt er gesproken over een aantal hectares die opnieuw ingevuld kunnen worden. De vraag over welke hectares dan gesproken wordt, beantwoordt niet Paul Pot maar onze burgermeester Roel door bijna terloops te zeggen “Als de REC weg gaat, heb je daar ook weer een stukje vrij” Mijn hart maakt een sprongetje. Terwijl de presentatie alweer verder gaat kijk ik onze burgemeester aan en ben ik blij met deze veelzeggende grap en trots op hem. Of afgelopen week in de raadsvergadering. Er werden 2 moties gewoon overgenomen. Zonder debat of discussie, gewoon omdat de wethouder en de burgemeester het ermee eens waren dat Harlingen er klaar voor is om open en transparant met de gegevens van de REC om te gaan (motie “informatieavond Trebol”, Wad’n partij en Groenlinks). De motie houdt in dat onderzocht wordt hoe we stappen kunnen maken richting circulair en duurzaam (motie ‘hardcup’ over het niet meer gebruiken van plastic bekers op evenementen van GroenLinks, Wad’n partij en PvdA). En op straat. Van de week werd ik aangesproken door een mevrouw. Ze hield mij staande, gaf mij een hand en vroeg hoe het met mij gaat. Of ik al gewend ben aan de gang van zaken in de raad, of ik het naar mijn zin heb. En dat zij mij met veel plezier volgt. “Heerlijk – die frisse wind in politiek Harlingen” roept zij uit en gniffelt “Oeps, dat mag je hier natuurlijk niet meer zeggen sinds toen”. En wijst richting de REC. Wij praten nog even door over de kansen die er nu liggen, dat zij – samen met anderen – hoopt op meer aandacht voor het milieu en blij is met de ommezwaai die sommige partijen lijken te maken in deze. De tuin van mijn buurvrouw verandert ook. Zij kwam er onlangs wonen. Een fijne plek, hier in Plan Zuid. Maar van haar tegeltuin wordt zij niet blij. Een beetje beduusd liet zij de rijen tegels zien. En daarmee was het startsein gegeven voor het GroenLinkse project “Groen in je wijk”. Een project van Antoinette Berkouwer waarbij zij samen met mensen erop uit gaat en Harlingen groener en bonter maakt. Thuis veranderen er ook dingen. Mijn dochter gaat, na een avontuurlijk tussenjaar, over een paar weken het huis uit. Studeren in Groningen. Terwijl ik stukken lees, dossiers induik, mails beantwoord - zoekt zij de juiste kleur voor haar nieuwe kamer en bestelt haar studieboeken. Mijn zoon is geslaagd voor zijn examen en begint over een paar weken met zijn vervolgopleiding in Leeuwarden. Verandering. Mijn gevoel verandert ook. Was ik in de eerste weken als raadslid af en toe een beetje flabbergasted en vroeg ik mij af waar ik aan begonnen ben… steeds meer voel ik mij als een vis in het water, daar in de mooie oude raadszaal aan tafel met allemaal mensen die zich inzetten voor een gelukkige samenleving. Was het Machiavelli die zei: “De ene verandering legt altijd de grondslag voor de verandering die erop volgt”? Die veranderingen die nu plaats vinden smaken naar meer. Ik kijk ernaar uit. Groene groet, Stephanie Geurtz GroenLinks Harlingen

Burgermeester Roel Sluiter nam deze motie van GroenLinks, Wadnpartij en PvdA over! Harlingen gaat op onderzoek, op weg naar #circulair #duurzaam

Photos from GroenLinks Harlingen's post

Groen in de raad 8 – commitment Commitment aangaan met iets of iemand. Een toezegging, een belofte doen. Een verplichting, een verbinding aangaan en je daarvoor inzetten. Soms is dat nog niet zo makkelijk, commitment geven aan iets of iemand. Immers: je zegt daarmee dat je je zult inzetten voor hetgeen waarmee je de verbinding aan bent gegaan – loyaal en misschien zelfs onvoorwaardelijk. Dat is nogal wat. Ondanks dat ik snel enthousiast raak, het positieve van veel ideeën kan zien, denk ik vaak aan wat Goethe zei: “Succes heeft vier letters: doen!”. Daarom ben ik altijd zorgvuldig met het geven van mijn commitment. De PvdA, de VVD en het CDA zijn net een verbinding aangegaan. Overzichtelijk, voor de duur van vier jaar. Ze hebben een coalitieakkoord gesmeed en in het openbaar hun commitment uitgesproken. Ongetwijfeld hebben ze zich hard gemaakt voor hun eigen punten, hier en daar water bij de wijn gedaan en soms een puntje weggegeven of geruild. Zelfs input van andere partijen was welkom en uiteindelijk hebben ze er hun handtekening onder gezet, elkaar een hand gegeven en geproost op de komende tijd. Ik stel mij zo voor dat het een feestelijk gevoel geweest is, dat moment. De komende tijd is nu. Donderdag wordt het akkoord in een openbare raadsvergadering gepresenteerd. Iedereen kan er dan nog wat van vinden, proberen een kleine wijziging erin te krijgen, ertegen of ervoor te zijn. Het is een ambitieus programma, een gezamenlijke visie, een plan, met hier en daar al een concrete invulling. “Bouwen aan een betere toekomst” is zoals de fracties in hun voorwoord zeggen “…niet in beton gegoten … in samenwerking en dialoog met de oppositie, het ambtelijke apparaat, het maatschappelijke middenveld en natuurlijk onze burgers is er ruimte om met elkaar te komen tot de best mogelijke resultaten”. Feit is, dat iedere persoon binnen de tientallige coalitie af en toe zijn of haar eigen normen en waarden af zal moeten wegen tegen het gegeven commitment. En dan zit je in een dilemma. Een bekend politiek dilemma. Blijf je de coalitie trouw en kies je persoonlijk gedoogbeleid of heb je het lef om af te wijken van je gegeven commitment? En hoe voelt dat dan? Feit is ook, dat ik benieuwd ben naar de ruimte en de kansen die het akkoord biedt. En dat ik van plan ben om die te benutten. Het akkoord is ambitieus op het gebied van duurzaamheid. In het gesprek met Hein Kuiken, over de definitieve input van GroenLinks op het akkoord, gaf hij duidelijk aan dat het tijd voor verandering is op het gebied van groen, circulair en duurzaam. Er is geld gereserveerd voor het creëren van bijenlinten en voor het verhogen van de biodiversiteit. Hoe de gemeente dit aan wil pakken is nog niet duidelijk. Daar ligt dus een kans voor GroenLinks. Zullen wij afspreken dat wij hier een goed plan voor maken? Door bijvoorbeeld een ecoloog erbij te betrekken, die meekijkt of wij zinvol te werk gaan en niet zomaar de boel een beetje opfleuren. Zullen wij afspreken dat onder het zorgen voor het milieu ook valt, dat door zoutwinning geen schade mag ontstaan aan de Waddenzee? Of dat het functioneren van de REC niet alleen goed gemonitord wordt maar dat er ook de ambitie moet zijn om deze overbodig te maken door voor 100% op duurzaam en circulair in te zetten? Zullen wij afspreken dat een Fairtradegemeente niet alleen het etiket draagt maar in alles ook fair handelt met lokale en nationale ondernemers? Bewust inkoopt als het gaat om catering of paperclips? En dat wij ons ook uitspreken over landelijke kwesties, zoals het uitzetten van mensen naar Afghanistan? Een handvol zaken die op de agenda moeten, tussen de letters van het geschreven akkoord. Omdat ik mijn commitment heb gegeven. Aan mijn fractie en de achterban, aan de idealen en ideeën van GroenLinks. Tot volgende week, Groene groet Stephanie Geurtz GroenLinks Harlingen