Poliflw

De conclusies waren duidelijk. Wethouder Wimar Jaeger brak de wet, had meerdere petten op bij het toewijzen van subsidies, en nam daarmee onverantwoorde risico's. Het zijn zaken waarbij je verwacht dat een wethouder zijn fouten erkent, zijn gedrag verklaart, en oprechte excuses biedt. Maar niets van dit alles gebeurde. De wethouder nam geen afstand en gaf geen excuses, zelfs niet over de beschuldigingen die hij aan het adres van de melders had geuit. Normaal stuur je zo'n wethouder weg. Maar van deze gemeenteraad mag hij blijven.

We hadden niet veel zelfreflectie van Wimar Jaeger verwacht. Maar de wijze waarop de wethouder draaide en draalde verbaasde zelfs ons.

Op geen enkele vraag kwam antwoord. En we hadden er nogal wat. Het rapport van Bing liet nog veel vragen open. Het is zorgvuldig opgesteld, maar het is niet volledig. De reikwijdte van de meldingenis groter dan de ruimte  - vastgelegd door het presidium - die Bing had, waardoor niet alle betrokkenen werden gehoord en sommige conclusies dus niet konden worden getrokken.

Over de aanbevelingen die in het rapport stonden en over het proces rond de meldingen zelf zullen we het op een later tijdstip nog gaan hebben. We beperken ons hier op de rol van de wethouder en hoe het college (in deze én de vorige periode) daarmee omging.

Uit het rapport, en de reacties die daarop volgen, stipten we drie elementen aan. Daarbij was bij elk element vooral de vraag: waarom?

Discutabele nevenfuncties

Ten eerste: de wethouder heeft zijn functie als bestuurslid van de Dutch Media Foundation - DMF - niet gemeld bij college of raad. Daarmee is de wet overtreden.

Waarom was die functie niet gemeld? De wethouder moest weten dat het zijn taak is om de raad actief te informeren.

De statuten zeggen dat de gemeente een bestuurder benoemt. Maar dat is niet gebeurd. Het college wíst niet eens dat de wethouder de functie had aanvaard. Waarom nam de wethouder die dan aan? En was zo'n functie nou echt nodig? Er was duidelijk nooit overwogen om knelpunten gewoon met goed overleg op te lossen. Bovendien had de gemeente iederéén kunnen benoemen - er is geen enkele eis dat de benoeming een wethouder moet zijn of zelfs iemand in dienst van de gemeente.

Uiteindelijk is de wethouder nooit door het college benoemd. De statuten vereisen dat wel, en daarmee zit de wethouder - officieel - niet als gemeentelijke vertegenwoordiger aan tafel. De statuten van de stichting wijzen er daarnaast nergens op dat de functie ambtsgebonden is. In tegendeel zelfs – in één van de regels staat dat de benoeming voor onbepaalde tijd is. Dat wijst er op dat een bestuursfunctie op persoonlijke basis is.

Had de wethouder de statuten wel gelezen? Van een bestuurssecretaris zou je dat verwachten. En waarom heeft hij zich dan toch niet laten benoemen?

En waarom heeft hij dat later niet gecorrigeerd? Toen er storm opstak over het melden van functies, toen de integriteitscheck werd gehouden, toen wethouder Scheepers werd geconfronteerd met de problemen rond de functie in de uitvaartstichting, al die keren moet de wethouder toch hebben gerealiseerd dat hij ook fout zat? Waarom toen niet alsnog actief geïnformeerd en de fout hersteld?

En toen de organisatie besloot - al een jaar geleden (!) - dat er een 'weeffout' (lees: de wethouder) in de stichting zat en dat die moest worden weggehaald, waarom is toen het college en de raad niet op de hoogte gebracht? Dat leek me toch echt wel een situatie waar de raad over moest worden geïnformeerd. Maar dat gebeurde niet. En klaarblijkelijk wist het college toen ook nog steeds van niks? Zo lijkt dat iig, gezien het feit dat wethouder Walters onze vraag naar Jaeger doorspeelde.

Maar er kwam geen antwoord. De wethouder weigerde een verklaring te geven. ‘Het was gegaan zoals het was gegaan,’ Het niet geven van informatie is normaliter een doodzonde in de politiek, maar klaarblijkelijk mag het als je mediawethouder Wimar Jaeger bent. Getuige de reacties later was D66 daar nog trots op ook.

De burgemeester zei niets van de functie te hebben geweten, maar dat die vast wel was goedgekeurd als dat wél zo was geweest. Waarom denkt hij dat? Ik weet minstens één wethouder die destijds bezwaar zou hebben gemaakt.

Ook daar kwam geen duidelijk antwoord op. Wel herhaalde de burgemeester dat hij écht niets wist over de 'administratieve' kant van de zaken rond DMF.

I.i.g. gaf de burgemeester toe fouten te hebben gemaakt, en bood hij excuses aan. Hij dus wél.

Er was meer onduidelijk. Volgens de gemeentesecretaris is de bestuursfunctie op verzoek van de wethouder - dus niet het college, laat staan de raad - bij DMF gelabeld als qualita qua functie - een functie die hoorde bij zijn taak als wethouder. Maar waarom dacht de wethouder dat hij dat zelf wel even kon bepalen? Het rapport van BING geeft duidelijk aan dat dat dus niet kan.

En is de functie nu wel of niet in het college aan de orde gesteld? De gemeentesecretaris zegt van niet, de wethouder van wel – al zegt hij niet wanneer dat dan was. De burgemeester weet (nog steeds) van niks. Wie spreekt er de waarheid? Je gaat je wel afvragen hoe het college over DMG en de subsidies daarvoor sprak - als het al ter tafel kwam. Als de functie van Jaeger daarin geen enkele keer is genoemd, ook niet terloops, geeft dat toch te denken.

Hoe je het went of keert: de wethouder heeft een actieve informatieplicht. Het 'niet verborgen' houden, wat Bing concludeert, is onvoldoende. En de wethouder wéét dat ook.

Dubbele petten

Ten tweede: De wethouder acteert met meerdere petten.

Hij heeft erg veel vingers in de pap. In o.a. het Stadsfonds, Stichting Centrum Hilversum, Hilversum Media Campus en dus die Dutch Media Foundation.

De functie in DMF is duidelijk ongewenst. Niet alleen wij vinden dat – ook BING zegt het in zijn rapportage, en de gemeentesecretaris – de hoogste ambtenaar – adviseert tegen zo’n constructie.

De wethouder heeft daarbij ook bij mandaat subsidies verstrekt. Meer dan 6 ton is uiteindelijk naar DMF gegaan terwijl de wethouder daar een bestuursfunctie had:

- in 2017, na toetreden van de wethouder: € 433.750

- in 2018 : € 225.000

Totaal dus: € 658,750

Een deel is bij mandaat verstrekt - buiten zicht van het college en de raad. Een resultaat van het stelselmatig oprekken van de volmachten door het college. Waarom heeft de burgemeester deze situatie laten ontstaan? Waarom zijn die de volmachten zo uitgebreid? Er kwam, wederom, geen antwoord.

Er zit hier duidelijk een conflict. Bing noemt het een probleem met ‘governance’, maar dat is gewoon een ander woord voor 'belangenverstrengeling'. De dubbele pet is hier duidelijk aangetoond. Dat Jaeger zichzelf niet verrijkte is daarbij niet van belang - dat had overigens niemand beweerd. De man is tenslotte rijk zat.

Wel kon Jaeger hiermee zijn eigen projectjes aansturen zoals hij dat wilde - ten kostte van toezicht door de raad, én met het risico dat hij externe partijen, via een vorm van concurrentievervalsing, dupeerde.

De wethouder lijkt dit zich eigenlijk ook te beseffen, uit zijn verweer dat hij minder subsidie heeft gegeven dan is aangevraagd – alsof dat de schijn weg zou halen. Waarom heeft de wethouder hier dan geen afstand gehouden? Waarom niet het college betrokken om elke schijn te voorkomen?

Waarom vindt hij dat het doel de middelen heiligt?  

Waarom doet hij alsof de integriteitsschendingen - want het niet melden van de functie is dat wel degelijk - en de mogelijkheid van belangenverstrengeling - aantoonbaar in de functie bij DMF - geen valide punt van zorg zijn?

Geen verantwoordelijkheidsbesef

Want, tenslotte: Hij duikt en neemt geen verantwoordelijkheid.Hij draagt allerlei smoezen aan:

De raad had het kunnen weten - want het stond wel ergens, in een documentje ergens diep verstopt in een lade. Maar waarom zou de raad voor die informatie zelf actief moeten zoeken?

Waarom wordt de schuld van het niet informeren bij ambtenaren gelegd? Dat is totaal ongepast. De wethouder heeft de plicht, niet de ambtenaar.

Waarom schuift hij het af op zijn collega wethouders? Ja, die hebben ook nevenfuncties niet gemeld – wat ook onderdeel van het onderzoek was -  maar we hebben het hier wel over een functie met de schijn van belangenverstrengeling, en bij mandaat verstrekte subsidies. Waarom denkt hij dat dat hetzelfde is en gooit hij zijn collega's voor de trein?

Het was ons duidelijk. De wethouder moet stoppen met zijn functie bij DMF. Dat lijkt hij nu, onder enige dwang, te gaan doen.

Maar hij moet ook zelf de verantwoordelijkheid nemen voor de ontstane situatie, en erkennen dat die door zijn daden is ontstaan.  

Vanuit de reactie in het rapport én in de raad bleek echter dat de wethouder dat geenszins van plan is.

De melders - alle melders - hadden goede redenen hun zorgen te uiten. Het rapport bewijst dat ook. Ze verdienen allen respect. Geen beschuldigingen, geen verwijten. Ze verdienen excuses van deze wethouder - maar die kwamen niet, en ook dat is kwalijk.

Niet de eerste keer

Normaal is zo’n verhaal, zo’n reactie, al genoeg om de wethouder naar huis te sturen. Bij wethouder Jaeger zit er daarnaast ook geen verbetering in.

Laten we niet vergeten dat dit niet de eerste keer was dat Wimar Jaeger op het beklaagdenbankje zat. Gedoe tijdens de procedure rond Philipsterrein, het stoom-en-kokend-water proces bij de citymarketing stichting, de, niet afgesproken, exorbitante subsidie aan het Metropool Orkest en de Mediapark-visie die uiteindelijk geen visie werd… alle keren momenten waarbij de wethouder beterschap beloofde.

En, nog tijdens het onderzoek, de wethouder die in een interview openlijk lijkt te solliciteren naar een baantje in de media na zijn wethouderschap.

Het gaat hier om vasthoudend gedrag. Gedrag waarvan je niet kunt verwachten dat dat verandert. En dat is een probleem. Want het moet wél anders.

Jammer dan

Als je voort wilt met een integer en transparant bestuur, als je wil dat de procedures niet alleen strakker worden gevolgd maar dat er ook een duidelijk besef bestaat voor de noodzaak daarvan, dan kan je niet met deze wethouder verder. Een wethouder die zelf aangeeft dat hij in de gaten moet worden gehouden en dat hij begeleid moet worden, omdat hij niet van de procedures is. De verantwoordelijkheid legt hij dus bij anderen, want die moeten hem binnen de lijntjes houden. Het ligt dus niet bij hem.

Dat was voor ons reden het vertrouwen op te zeggen. Het kón niet anders.

De gemeenteraad liet het echter afweten. Slechts 7 van de 37 raadsleden begreep de ernst écht, en steunde de motie van wantrouwen.

De Christenunie kwam nog met een ‘motie van treurnis’. Een cop-out. Een treurmotie betekent in feite niets. Het zegt slechts: ‘Jammer dan’. Had dan een motie van afkeuring gedaan. Dat zegt tenminste nog iets wezenlijks.

Een aantal raadsleden zag de CU motie als een manier om hun gezicht te redden. Maar zelfs voor de ‘Jammer-dan’ motie was geen meerderheid. D66, VVD, Groenlinks, en zelfs een lid van Hart voor Hilversum – dat tijdens de campagne nog voor integer bestuur stond - stemden tegen. En dat was pas écht triest.

Conclusie

Goed en integer bestuur komt uiteindelijk uit jezelf. Zelfreflectie, empathie, en een gevoel voor wat juist is, moet niet van anderen komen.Rekening houden met anderen, belangenverstrengeling vermijden, correct en actief informeren, de procedures volgen en op de juiste manier handelen... dat kan niet het gevolg zijn van een leger ambtenaren die je in het gareel proberen te houden. En al helemaal niet van politici die, als je het woord sorry niet door je strot kan krijgen, het zelf maar uitspreken en daarna doen alsof dat genoeg is en je wel weer verder kan.

De enige juiste beslissing was de wethouder uit het college te halen. Helaas hadden de meeste partijen - inclusief één die voor het debat in alle kranten het hoogste woord had - daar geen zin an.

Voor de duidelijkheid: dat wantrouwen blijft. Dat is niet op magische wijze weg omdat een motie is weggestemd. Daarvoor is het gewoonweg te laat.

Al sinds jaar en dag wordt er gespeculeerd over een weg over de hei bij de Westerheide/Hilversum-Noord. Gelukkig kwam deze weg er eerder al niet omdat er onder andere door inwoners en de SP actie gevoerd werd om de plannen van tafel te krijgen. Dat lukte. Maar als een duveltje uit een doosje komt de weg over de Westerheide weer oppoppen in de onlangs breed uitgemeten visie op het Mediapark. En niet alleen de weg over de Westerheide wordt genoemd. Ook de Erfgooierstraat wordt genoemd als optie om meer verkeer over te leiden. De SP was duidelijk en blijft duidelijk. Wij zijn tegen een weg over de Westerheide. Ook het verbouwen van de Erfgooiersstraat tot een doorgaande weg lijkt ons geen goed plan.

De historieIn 2004 sneuvelde een voorstel over een weg over de Westerheide omdat er in Hilversum grote weerstand was tegen de plannen. Er was zelfs een actiecomité, Comité Geen Heiweg. Ook bleek dit onder meer uit een stadsdebat. De conclusie was helder: Hilversummers willen geen aantasting van natuurgebied. Logisch ook want onze natuur is de Hilversummers lief. De Westerheide is bovendien ook nog eens historisch bijzonder. Op en onder de heide zijn veel relicten uit de prehistorie te vinden zoals kampjes, een banscheiding, doodwegen, een urnenveld en grafheuvels[1].

Destijds zouden er ook plannen zijn om woningen aan de Erfgooiersstraat te slopen. Daartegen hebben bewoners zich fel verzet. Zij voerden succesvol actie tegen de plannen en werden door de SP gesteund[2].

En nu?De plannen voor een weg over de hei of intensivering van verkeer op de Erfgooiersstraat duiken dus ineens op in de onlangs gepresenteerde visie ‘Hilversum Mediapark Vision 2030’[1]. Deze plannen moeten nog met de gemeenteraad besproken worden en over allerlei onderdelen moet nog besloten worden. De mediawethouder heeft deze plannen tijdens de Dutch Mediaweek vol trots gepresenteerd. Het lijkt dus al een gelopen race. Maar is dat zo?

SP: Toen niet, nu niet!Een eventuele weg kost veel geld en lost, zo denkt de SP, maar een klein deel van het verkeersprobleem van Hilversum op. Wij denken dat als de gemeente meer tijd en moeite stopt in verbetering van met name het treinverkeer naar Hilversum Mediapark, daar een flinke afname van autoverkeer tegenover staat. In de visie staat ook een intensivering van het treinverkeer genoemd. Dus dat is winst.

Afgelopen jaren is het fijnmazig openbaar vervoer door liberaal provinciebeleid steeds verder kapot gemaakt. Bekijken hoe je dat weer een beetje op orde en betaalbaar krijgt is ook noodzaak. Want als je beter en betaalbaar OV realiseert gaan er meer mensen met het OV, als je een weg aanlegt, dan gaan er meer mensen met de auto. Dat lijkt ons simpele logica.

De verkeersissues van Hilversum vragen zeker om oplossingen alleen wat de SP betreft worden die niet gezocht in wegen over de hei of een Erfgooierssnelweg. Het verbaasd ons dat deze Mediapark-visie verkeermaatregelen beschrijft die eerder afgeketst waren. Wij zien dan ook uit naar de behandeling van deze Mediapak-visie in de gemeenteraad.

De SP zal vragen wanneer de visie in de gemeenteraad besproken wordt en wij zullen voorstellen om de verschillende onderdelen van de visie als aparte besluiten te voor te leggen. Dat biedt ruimte om voor onderdelen te stemmen die in orde zijn en tegen te stemmen op onderdelen die niet oké zijn.

Heeft de coalitie het al beklonken?Wij keken naar de standpunten van de coalitiepartijen op hun websites en verkiezingsprogramma’s.

Van de VVD wisten we al dat ze met de Erfgooiersstraat aan de gang wilden. De VVD heeft in haar verkiezingsprogramma voor 2018-2022 staan: ‘De VVD denkt dat een goede oplossing voor de verkeersdrukte op de Johannes Geradtsweg gevonden kan worden door de Erfgooiersstraat vanaf het voormalige Erfgooiersplein om te vormen tot een verbindingsweg richting het Mediapark.’

In de Gooi en Eemlander (d.d. 12/09/18) zegt VVD-fractievoorzitter Frits Vogel: 'Juist goed dat we serieus bezig zijn met een betere bereikbaarheid om werkgelegenheid te behouden, zonder heilige huisjes.' Wat de weg over de hei betreft zegt hij 'alle opties open te houden'.

Echter in het college zitten ook andere partijen. D66 schrijft op hun verkiezingspagina 2018-2022: ‘We leggen geen weg over de hei – bereikbaarheid dient binnenstedelijk of langs de randen binnen de groene contouren te worden opgelost.’ In 2014 schreven zij het nog duidelijker in hun verkiezingsprogramma: ‘Geen wegen over of langs de heide. Niet bij de Erfgooiersstraat, niet bij de Kolhornseweg en ook geen Zuiderheideweg bij het Raabos.’ Wat kunnen we van D66 in deze verwachten? Hebben zij ruggengraat en blijven ze bij hun standpunten?

Ook GroenLinks bestuurt in Hilversum. Wij kennen deze partij als een partij die altijd voor behoud van natuur pleit, voor meer OV en voor fietsen. Die zullen toch geen verstening van de natuur en promotie voor asfalt willen? In hun verkiezingsprogramma schrijven zij: ‘Daarom wil GroenLinks niet bouwen in natuur en landschap om ons heen, dus ook geen wegen over de hei’.Maar zal hun keuze dan worden om de bewoners van de Erfgooiersstraat te laten vallen?

En natuurlijk hebben we dan ook nog Hart voor Hilversum. Wethouder Karin Walters stond in 2004 nog prominent aan de zijde van de actievoeders bij de actie ‘Geen weg over de hei!’. Toen nog als SP’er. Nu zit ze als wethouder voor Hart voor Hilversum in het Hilversums college. In hun verkiezingsprogramma schreef Hart voor Hilversum een paar maanden geleden nog: ‘Wij willen geen weg over de hei’. Blijft Hart voor Hilversum bij haar standpunt? Gaan zij akkoord met het slopen van de natuur of het aanleggen van de ‘Erfgooierssnelweg’? Of stemmen zij tegen deze plannen?

Vragen SPDe SP stelde voor de commissie ruimtelijke ordening 12/09/2018 vragenDe antwoorden die we kregen stellen niet echt gerust. De Weg over de Hei en de wijkweg/Erfgoierssnelweg zijn en blijven als opties genoemd. Wij zeggen waakzaam blijven dus!

De SP is benieuwd naar de mening van inwoners van Hilversum over een eventuele weg over de Westerheide en/of een Erfgooierssnelweg. Wil je meer weten of wil je je mening met ons delen? Laat het ons weten op fractie.sp@hilversum.nl

De partijen Hart voor Hilversum, D66, VVD en GroenLinks gaan het nieuwe college vormen in Hilversum. 1 juni presenteerden ze het coalitieakkoord. Hoewel er positieve dingen in staan is het zorgelijk wat er allemaal in ontbreekt. En het aantal wethouders is absurd. 

Positief is de aandacht voor duurzaamheid. Er komen energie-loketten in de wijk, verduurzaming wordt betaalbaar, de energietransitie wordt versneld, en de circulaire samenleving wordt het uitgangspunt.

Er wordt ingezet op het bouwen van 1000 woningen. Dat klinkt mooi, maar onduidelijk is hoeveel daarvan sociaal wordt. Minstens 30% wat komende jaren gebouwd wordt moet sociaal zijn – maar onduidelijk is of dat huur of koop is, en tellen lopende projecten zoals in Hilversum-Noord of Vitens ook al mee? Want in dat geval is de koek voor sociale bouw snel op…

Nee, dit college will liever bouwen (minstens 50%) voor ‘middelduur’ - vanaf 710 euro per maand.  Uit onderzoek blijkt echter dat een huur van meer dan 700 euro voor de overgrote meerderheid van de Nederlanders al te duur is. Is deze keus dan wel de juiste?

Verder staan er veel beloftes in waarvan nog moeten worden bezien hoe – en óf - ze waar worden gemaakt. Een verkoopstop op sociale woningen, de Hilversumpas, en het openhouden van de kleine spoorbomen – zaken waar ook de SP vóór is. In het akkoord vinden we helaas niets over hóe de coalitie deze wil realiseren. Het blijft dus nog bij vage woorden, en uit onze de vorige periode hebben we geleerd hoe makkelijk dit soort plannen kunnen worden gesaboteerd. We zullen dus goed moeten opletten dat dit alles ook daadwerkelijk tot stand komt.

Naast concrete plannen missen we nog meer. Een aantal belangrijke onderwerpen worden niet eens genoemd:

armoedebestrijding emancipatie en bestrijding van racisme en discriminatie privacy en gegevens-bescherming een nieuw jongeren-beleid

Er wordt geen woord over gerept.

Schokkend is dat Hart voor Hilversum haar verkiezings-beloften overboord gooit door akkoord te gaan met de fusie met Wijdemeren en uiteindelijk de megalomane fusie tot Gooistad. Voor dat laatste, wat helemaal niet aan de orde zou zijn, is zelfs al een jaartal ingevuld - 2030!

De SP Hilversum is al helemaal niet te spreken over het absurde aantal van zeven wethouders (6,6 fte). Ter vergelijking: het vorige college telde er vijf (4,1 fte). Hilversum krijgt er dus ‘2,5’ wethouders bij. Tijdens de personferentie kon Karin Walters als beoogd nieuwe wethouder Financieën niet vertellen hoeveel de extra wethouders gaan kosten. Een korte rekensom leert dat het om minimaal 250.000 euro per jaar gaat. Dat is dus een miljoen euro in de komende raadsperiode.

Wel wist mevrouw Walters te melden dat de wethouders betaald worden door ‘Den Haag’, namelijk uit extra geld in de meicirculaire. Die valt nl positief uit. Dat geld is echter bedoeld voor de algemene uitkeringen, niet voor extra wethouders! Hoe je het ook went of keert: dat geld kun je niet meer voor andere zaken gebruiken. De rekening ligt dus gewoon bij de Hilversummer.

En tenslotte: we weten nog steeds niet wat al deze plannen gaan kosten. Een financiële paragraaf ontbreekt. De vraag is of we dat deze maand nog krijgen.

In ieder geval kan de SP Hilversum onmogelijk instemmen met een akkoord dat zo onvolledig is en zo weinig concreet, en dat inzet op een fusie tot Gooistad.

Er is bouwgrond genoeg. Er zijn voldoende bouw- en transformatieplannen. De overheid heeft geld vrijgemaakt om woningen te realiseren. Er zijn afspraken vastgelegd in lokale, regionale en provinciale actieplannen. Én er is sprake van woningnood. Waarom lopen woningbouw-corporaties en projectontwikkelaars dan toch vast?

De woningbouwcorporaties stuurden de gemeenteraad in maart 2018 een brandbrief. De boodschap: ‘We hebben geld en willen sociale huurwoningen bouwen. Maar we krijgen in de gemeente Hilversum het gemeentebestuur niet mee. Help!’ Een soort gelijke boodschap kreeg de SP afgelopen jaar ook van projectontwikkelaars.

Dat is heel raar. De woningnood is schreeuwend. De provincie Noord Holland heeft 10 miljoen uitgetrokken om hier iets aan te doen en ‘Den Haag’ heeft de regels versoepeld.  Er zijn afspraken met betrekking tot sociale woningen -  mede dankzij de SP Hilversum – maar dit VVD/D66/CDA college voert die gewoon niet uit. Hoe kan dat? Waar loopt het vast?

De SP Hilversum vond het tijd voor een goed gesprek. Zij nodigde de drie grote woningbouwcorporaties, een aantal projectontwikkelaars en gemeenteraadsleden uit voor een Ronde Tafel gesprek.

Ontluisterend

Op 30 april vond dit gesprek plaats. Behalve D66 hadden alle politieke partijen vertegenwoordigers gestuurd. Open en eerlijk vertelden de bouwers waar het volgens hen vastliep. Lange procedures, van het kastje naar de muur gestuurd worden, plots veranderende inzichten of in afwachting van ‘een nieuwe visie’ aanvragen afwijzen.

Gek worden ze ervan. Hoe kan dat? Wethouders moeten toch gewoon vastgesteld beleid uitvoeren? 

‘Laat ons bouwen en ombouwen!!’ Was de oproep. En terecht. Leegstand leidt tot verloedering, levert een ondernemer kosten op, en haalt de kwaliteit van de leefomgeving omlaag.

De SP en collega-raadsleden stelden vele vragen. Gaande de avond werd duidelijk dat de gemeenteraad er weer bovenop moet gaan zitten. Natuurlijk willen de VVD en D66 een liberaal geluid laten horen. Maar die kunnen niet zomaar voorbij gaan aan alle sociale afspraken en de woningnood.

In de komende maanden zal de gemeenteraad wederom gaan bepalen waar nu behoefte aan is, wat de mogelijkheden zijn, enw at we in de toekomst willen. Maar in de tussentijd moet men uit kunnen gaan van de huidige afspraken, die iig tot 2020 lopen.

Alle partijen waren uiteindelijk blij met dit initiatief van de SP. Het zal dan ook zeker een vervolg krijgen. Voor de SP is het al wel duidelijk. Sociale huurwoningen moeten niet alleen – ze kúnnen ook. Niet later, maar nu!

'Wij zijn jong en wij willen wat!' is de titel van de brief die verschillende politieke jongerenorganisaties uit Hilversum tijdens de eerste week van de coalitieonderhandelingen aan de onderhandelende partijen overhandigde.

ROOD Hilversum, Jonge Democraten (D66), CDJA (CDA), Jonge Socialisten (PvdA) en DWARS (GroenLinks) werkten samen aan 34 punten die voor de Hilversumse jongeren van belang zijn. De brief is hieronder te downloaden.

We hopen dat de onderhandelende partijen, Hart voor Hilversum, VVD, GroenLinks en CDA, de punten opnemen in een coalitieakkoord en zich hier ook de komende jaren voor gaan inzetten!

Lees ook het artikel in de Gooi en Eembode  : Jeugd: 'Heb aandacht voor jongerenproblematiek'

Of het nu gaat om de veiligheid, wonen, zorg, werk, of het mediapark, de SP is een noodzakelijk tegengewicht tegen de liberalen in ons dorp. In de tijd die ik nu optrek met SP-ers in Hilversum, merk ik keer op keer dat zij meer dan wie ook in gesprek zijn met mensen, en consistent de kantkiezen van degenen die ergens tegen aan lopen, in de knel zitten, of het gewoon moeilijk hebben.

In het college hebben we goed kunnen samenwerken met de liberalen. Maar ik ontdekte hoe belangrijk het was dat de SP tegenwicht kon bieden tegen de neiging om steeds weer volle vaart vooruit te gaan, en daarbij allerlei burgers en situaties over het hoofd te zien. Of het nu om de daklozen ging, mensen met een psychische aandoening die een ontmoetingsplek nodig hebben, statushouders, mensen in zorginstellingen, mensen met schulden, of al diegenen die wanhopig op een woning wachten, het was de SP die moest zorgen voor de bestuurlijke aandacht.

Soms was daar actie voor nodig. Ik herinner me nog goed dat de daklozen door het raadhuis liepen nadat mijn D66 collega de winterregeling van de Cocon had opgeschort. Dat gaf flink wat consternatie. De consequentie was wel dat hun situatie op de bestuurlijke agenda kwam met als gevolg een aantal wooncontainers. En toen het college al te snel met het asielcentrum aan de haal ging, was de SP ervoor nodig om te wijzen op de gevolgen voor de huisvesting. Hilversummers die al lang op een woning wachten, mochten niet de dupe van zijn van de komst van zoveel asielzoekers.

Ik noem ook de liberale neiging om in te kopen en aan te besteden. Tomin zou gewoon moeten gaan aanbesteden voor het groen. Dat leek mij niet want veel Hilversummers zijn voor hun werk van Tomin afhankelijk. Zij zouden hun werk verliezen als een ander bedrijf de bid zou winnen alleen al omdat ze met minder mensen met een beperking werken. Ik zag de uitkeringen al weer oplopen. En Tomin doet het gewoon goed. Er was een waar gevecht voor nodig om de opdracht aan Tomin vast te houden.

Ik noem deze voorbeelden om aan te geven hoe belangrijk het is dat de SP in Hilversum sterk is.

Jouw stem telt mee. Met jouw stem maken wij dit liberale dorp socialer voor iedereen.

Inwoners van Hilversum Wijk over het Spoor roeren zich. En dat is goed! Die van Hilversum-Noord mogen trouwens ook best wat van zich laten horen. En die van Kerkelanden. Want sinds het vertrek van de SP uit het college lijkt alles om het centrum te gaan. De voortvarende aanpak van de buurten die de SP heeft aangezwengeld dreigt het momentum te verliezen.

 

Jij woont in een buurt. Wij allemaal wonen in een buurt. Het is belangrijk dat het goed toeven is in een buurt, dat je er terecht kan voor zorg, dat je een stem hebt in wat er gebeurt, met het verkeer bijvoorbeeld, met de veiligheid. Je kinderen moeten er kunnen spelen en, als ze ouder zijn, een plek hebben waar ze bij elkaar kunnen zijn. Daarom zijn goede voorzieningen belangrijk, wil je iemand van de gemeente kunnen aanspreken als dat nodig is.

Toen wij in het college stapten, gebeurde er weinig. Mensen in het raadhuis waren niet met de buurten bezig. Een partij als D66 had de mond vol over buurten, maar deed er aanvankelijk niks aan. Wij hebben de portefeuille eind 2014 overgenomen. Toen gebeurde er van alles. Meer geld dan ooit is er gegaan naar inwonersinitiatieven zoals Hilverszon en de Meentwerf. Er kwamen buurtcoördinatoren, meer buurtbijeenkomsten, in het Riebeeck kwartier kwam een Huis van de Buurt en we hebben buurtnetwerken opzet met bewoners, de buurtcoördinatoren en buurtwerkers. We zijn ook actief geweest met de jongerenwerkers om de situatie voor de jongeren beter te krijgen. Is het daarmee klaar? Nee zeker niet! Maar het begin is gemaakt.

Een belangrijk onderdeel van deze aanpak was een nieuwe werkwijze van de professionals in de buurt. Wij wilden meer samenwerking in teams, betere coördinatie, en veel betere samenwerking met actieve bewoners. Daarom zijn we intensief bezig geweest met de mensen van Versa.

We hebben veel bereikt. Veel meer buurten en straten hebben nu een eigen feest. Er gebeurt van alles. Maar we zijn er nog lang niet. De buurtnetwerken moeten actiever en zichtbaarder worden. Dat geldt ook voor de zorgnetwerken in de buurt. Wij hebben geijverd voor buurtpeilingen zodat bewoners zich kunnen uitspreken over onderwerpen in de buurt. En we zouden graag zien dat buurten budgetten en buurtrechten krijgen om dingen zelf te doen.  Het zou geweldig zijn als er in sommige buurten buurtcoöperaties zouden ontstaan om van alles en nog wat te organiseren in de buurt.

De SP wil graag verder met de buurten. Sterke buurten zijn het antwoord op de behoefte van veel andere partijen om de gemeente groter te maken en om Hilversum als mediastad te promoten. (Wat heb je daar aan als je in Oost woont?)

Andere partijen hebben de mond vol over de buurten-vooral in verkiezingstijd, maar hadden geen oog voor in Hilversum Noord en Oost. Hilversum Noord en Oost is voor hen over het spoor. Daar was niets interessant het grote geld ging naar het centrum. De SP is al jaren lang in contact met veel inwoners, ook in Oost, ook in Zuid en ook in Noord. Dat maakt het verschil uit. En daarbij komt dat politiek bedrijven in de buurten en straten in ons bloed zit. Niet zomaar voor het politiek gewin maar om inwoners te ondersteunen. Wij noemen dat Sociaal en Praktisch. Voor Elkaar en voor de Buurt.

Dus wilt u wat met uw buurt, dan weet u op wie u straks het beste kunt stemmen!

Als we niet uitkijken wordt de vorming van een Gooistad van boven afgedwongen. Zoals nu de fusie van Hilversum en Wijdemeren wordt opgelegd. Aan de Hilversummers wordt niks gevraagd.

Zo gaat het met de meeste gemeentelijke fusies.

Voor de SP is de inspraak van inwoners een voorwaarde. De SP wil een bindend referendum over de fusie. Het gevaar is dat bestuurlijke partijen anders ook tegen de zin van de bewoners in, de fusie gaan doorzetten. 

Het merendeel van de partijen, D66 voorop, willen het liefst direct Gooistad. Dat werd me wel duidelijk toen ik aan de bestuurderstafel zat. Ze ontkennen dat iets is afgesproken. Dat is strikt formeel gesproken wel zo, maar de ontevredenheid over de tussentijdse stap—eerst fusies tussen Hilversum en Wijdemeren, tussen Huizen, Blaricum en Laren, en wellicht Gooise Meren enWeesp—is groot. Men wil het liefst direct een Gooistad.

Het belangrijkste argument van de bestuurderspartijen is dat een grote gemeente meer macht heeft. Gooistad zou zich moeten kunnen meten met Amsterdam en Utrecht en wordt een serieuze gesprekspartner voor de provincie en de nationale overheid. Daarbij maakt een grote Gooistad eeneinde aan de gemeenschappelijke regeling waarmee nu de zorg, de arbeidsbemiddeling, het afval en nog wat zaken afgehandeld worden.

Inderdaad was het lastig om samen met 7 andere wethouders het over van alles en nog wat eens te worden. En dan heb ik het nog niet over het meekrijgen van 8 gemeenteraden. 

Maar een grote gemeente is funest voor de lokale democratie. Burgermeester, wethouders en  gemeenteraadsleden komen nog verder van de burgers af te staan dan ze nu al doen. Daar waarschuwen ook collega’s Voermans en Wallis voor met hun recente boek Gemeente in deGenen. Zij zien gemeentelijke fusies als iets van bestuurders met vooral nadelen voor de bewoners. Gemeentelijke fusies besparen overigens ook geen kosten. Meestal pakken ze zelfs duurder uit.

En wat gaan we doen met het raadhuis? Want het bestuur gaat geheid naar Bussum. Waarom zouden andere Gooistedelingen zich druk maken voor het behoud van de mediastad? Wat gebeurt er met het buurtgericht werken? Krijgt Hilversum Oost de aandacht die het nodig heeft? Ik hoor daar niemand over.

Maar ik ben niet alleen maar tegen. Er is een beter alternatief. De plaatselijke bestuurslaag met burgermeester, wethouders en gemeenteraden blijft bestaan. We kiezen een gouverneur voor de regio, de baljuw, die een kabinet samenstelt om regionaal beleid uit te voeren. Een senaat, gevormd door vertegenwoordigers van de gemeenteraden controleert de baljuw. Op die manier blijft de plaatselijke democratie, en komt er ruimte voor effectief regionaal beleid die anders dan nu wel democratisch gecontroleerd wordt.

Hebt je twijfels over een Gooistad?

Denk je dat bewoners zich erover moeten kunnen uitspreken? 

Wil je meedenken over een alternatief?

Dan heb je drie redenen om straks op de SP te stemmen.

Het is goed dat Hilversum nu inzet op ontmoetingsplekken in de buurten. Het is goed dat 12 sociale werkers aangesteld worden om met inwoners te werken problemen te adresseren en eerste zorg te verlenen en daarmee dure zorg te voorkomen. Het is ook goed dat professionalsvan verschillende organisaties gaan samenwerken in de buurten.

Dit alles is beleid dat de SP heeft ingezet. Kijk maar naar de nota Sterke Buurten van twee jaar geleden. Dus het doet me goed dat dit beleid nu uitgevoerd wordt  - ook al zitten we niet meer in het college.

Hoe onvoorstelbaar dit beleid was in de eerste twee jaar van deze college periode is wel even goed om te beseffen. Ik heb die eerste jaren er hard voor moeten vechten. Tegen de klippen op. Want het beleid toen was om de toegang tot de zorg te centraliseren in het Sociaal Plein, terwijl wij van de SP juist de wijken in wilden gaan.

Vooral VVD en D66 wilden bezuinigen op welzijn en dus op buurtwerk. Toen ik eens suggereerde dat die bezuiniging onverantwoord werd, kreeg ik te horen dat ik met zo’n houding de coalitie zou opblazen. Het gevecht ging door rond de nota Sociaal Domein en operatie Winst (dat leidde tot uitbreiding van de capaciteit op het sociaal plein terwijl ik die uitbreiding eerder in de buurten wilde). Ik heb geregeld met de vuist op tafel geslagen om aandacht voor buurtgericht werken te krijgen.

Ondertussen was ik met een aantal ambtenaren en professionals druk bezig om de samenwerking in de buurten van de grond te krijgen. Dat project verliep voorbeeldig. Maar toen Versa de rekening voor extra kosten bij ons neerlegde, was dat project van de tafel. De systematiek van beheersing en controle ging weer overheersen.

Het doet me vreugde dat de VVD, D66 en CDA nu wel extra geld willen vrijmaken voor de aanpak in de buurten. Eindelijk, zou ik willen zeggen.Tegelijkertijd kan ik het niet helpen wat sceptisch te zijn. Het college presenteert afspraken die gemaakt zijn tussen verschillende instellingen en kondigt de aanstelling van sociale werkers aan. Dat realiseren is gemakkelijk genoeg, vooral omdat veel in de week lag.

De bijt is evenwel in de uitvoering. In mijn tijd heb ik geleerd dat veel werk, veel sessies, veel projecten nodig zijn om een goede samenwerking van de grond te krijgen en om bewoners te betrekken. Professionals van verschillende organisaties kijken gauw met argwaan naar elkaar. Een cultuurverandering is nodig om een sfeer van vertrouwen te realiseren.

Daar lees ik niks over in de plannen. Dat is teleurstellend, vooral omdat we tot halverwege 2016 zo goed bezig waren. Krijgen wij weer de kans om te besturen, dan kunnen wij met het extra geld écht sterke buurten realiseren.

Echt, stemmen op de SP doet er toe.

Is het je ook opgevallen? “We live in Hilversum,” “We Hliversum.” Wat fijn dat de gemeente ons dat laat weten via bilboards, plakkaten en advertenties. Voor het geval je het niet al wist: je woont dus niet in Huizen, bijvoorbeeld, of Loosdrecht.

Er staat nu zelfs een container op het stationsplein die de boodschap gaat uitventen aan mensen die van buiten komen en dolgraag een dagje Hilversum willen doen.

Ook zo fijn, de boodschap is in het Engels. Mocht je geen Nederlands kennen, dan kan je nu ook weten dat wij in Hilversum wonen. Daar houdt de boodschap niet mee op. Ook Japanners, Italianen en Chinezen mogen weten dat wij in Hilversum wonen. Geweldig toch?

Je hebt het al begrepen: sinds kort doet Hilversum aan “city marketing.” Voor het welbehagen van de Hilversummers, benadrukt het college. Voel je je al beter?

De campagne heeft een hoog “me too” gehalte. Hilversum doet nu waar tal van andere steden vijftien jaar geleden mee zijn begonnen. Niets gaat boven Groningen en in Amsterdam “Iamsterdam”. Dus nu in Hilversum “we hliversum”. In Amsterdam is het resultaat dat de stad overlopen wordt door toeristen. In Hilversum moet dat blijkbaar ook gebeuren. De wegen in dit dorp kunnen de drukte wel aan. En straks met de media mile is er natuurlijk van alles te beleven hier.

City marketing komt uit de koker van degenen die van Hilversum een bruisende, innovatieve stad willen maken, waarvoor mensen Amsterdam links willen laten liggen. Die mensen willen daar graag gemeenschapsgeld op in zetten. Vandaar die containers, de bilboards, de mediamile en grootse plannen voor het media park.

Veel andere Hilversummers hechten aan Hilversum als een dorp, zijn blij met de media, maar waarderen vooral het groen, de mooie en gezellige buurten en de goede zorg. Zij investeren het schaarse gemeenschapsgeld liever in de buurten, in meer betaalbare woningen en goede zorg.

Een waarschuwing: Wat het college ook beweert, het geld voor city marketing komt vooral ten goede van wat ondernemers in het centrum, zoals Primark en H&M. Misschien hebben de Vorstin en Beeld en Geluid er ook baat bij, maar dat moet nog blijken. De rest van de Hilversummers mogen toekijken.

City marketing is een idee waar D66 zich mee wil profileren met in haar kielzog de VVD en wellicht Groen Links. In mijn vakgebied—culturele economie—is die aanpak inmiddels achterhaald. Wij weten inmiddels dat alle aandacht voor een centrum en creatieve activiteiten de tweedeling in een stad vergroot. Het spektakel in de binnensteden van Bilbao en Berlijn gaat ten koste van de wijken daaromheen. Willen we dat in Hilversum ook?

Daarbij is de vraag of al die investeringen wel gaan renderen. Een tijdje geleden kwam ik in een onderzoek tot de conclusie dat Hilversum belangrijke ingredienten mist om de creatieve en innovatieve stad te worden die D66-ers willen. Daaronder is een universiteit of academie—want die heeft Hilversum niet. Met deze campagne probeert het college een uitweg te forceren. Ik vrees dat het geld vooral weggegooid wordt en dat de citymarketing ten koste gaat van het programma sterke buurten waarmee wij van de SP zijn begonnen.

Gelukkig komen de verkiezingen eraan, dus mag je kiezen wat je belangrijker of realistischer vindt.

Het is aan jou. “We Hliversum” of gewoon een Hilversum waarin iedereen meedoet?