Poliflw

Dinsdagavond 3 maart staat Lilan Marijnissen samen met Jesse Klaver en Lodewijk Asscher in de Tolthuistuin in Amsterdam. De SP geeft daar samen met GroenLinks en de PvdA een gezamenlijke en stevige boodschap af aan dit rechtse kabinet. Omdat het anders kan en anders moet. 

De afgelopen weken sprak Lilian op avonden door het hele land met honderden mensen, over hun leven, hun werk en over onze samenleving. Afgelopen week was ze in Leiden en Arnhem en ze is bezig met een reeks aan avonden om te praten met mensen uit onze publieke sector: met onze zorgverleners en met mensen uit het onderwijs. Woensdagavond 4 maart gaat ze in gesprek met politiemensen.

Lilian:  "Deze avonden zijn waardevol. Ik hoor daar hoe groot de problemen zijn, in de samenleving en in onze publieke sector. Maar de avonden hebben me ook geraakt. Al deze mensen werken elke dag keihard voor ons allemaal en dat doen ze vol overtuiging en met hun hart. Maar ze zijn allemaal heel duidelijk: het moet en het kan anders in Nederland.

Het maakt mij nog gemotiveerder om te strijden voor verandering. Want die verandering is nodig en mogelijk, als we samen opstaan."

Kom ook! We willen graag samen met jou in gesprek en jouw ideeën horen.

Datum en tijd: 

dinsdag, 3 maart, 2020 - 19:00

Waar: 

Tolhuistuin, IJpromenade 2, Amsterdam

Op de facebook groep Politiek Hilversum is een aardig idee gestart: een poll naar het (Hilversumse) politieke woord van 2019. Bij de nominaties heb ik echter toch wel wat kanttekeningen. Misschien dan maar een eigen poging?

Leden van de de groep Poltiek Hilversum kregen een aantal dagen de tijd hun ideeen te spuien. Vervolgens werd - waarschijnlijk op basis van aantal ge-likete posts - 15 woorden uitgezocht die via een pollronde tot 4 werden teruggebracht. Over deze 4 wordt dan nu gestemd op pol.fm (stemmen kan t/m 31 december).

Het is een leuk idee, maar bij de uitvoering zijn wellicht wat steekjes gevallen. Zo zijn er bijvoorbeeld weinig criteria gegeven voor het kiezen van een treffend woord. De actiefste posters in de groep Politiek Hilversum kenmerken zich door een afkeer van een aantal politieke (coalitie)partijen en voelen zich verder weinig gebonden aan regels. Dat geeft levendige discussies maar zorgt er ook voor dat een groot aantal voorgestelde woorden, naar mijn gevoel dan wel weer, vooral uitblonk in creativiteit, en minder in politieke actualiteit.

De 4 woorden die na het proces van culling uiteindelijk overbleven waren:

BaantjesJaeger Doordramcoalitie WeLiveHereToo Zetelklever

'Baantjesjaeger' is een verwijzing naar de intergiteitsaffaire rond de nevenfuncties van wethouder Jaeger. Het is politiek en 2019 actueel. Het woord is echter zelfverzonnen. Het is in 2019 nooit door iemand gebruikt.

'Doordramcoalitie' verwijst naar de onmogelijke taak om oppositie te voeren of beleid te wijzigen in de huidige coalitie, die een grote meerderheid heeft. Mede door de weinig critische houding van de grootste partij, Hart voor Hilversum, is er weinig weerstand en halen zelfs controversiele voorstellen eenvoudig een meerderheid. Of dit woord ooit door iemand is gebruikt is wat onzeker (mij is verzekerd van wel). En is dit wel specifiek voor 2019?

'WeLiveHereToo' (eigenlijk #WeHLiveHereToo) is een protest slogan uit begin 2019, waarin groepen die over het spoor woonden een rol opeisten in de ontwikkeling van het stationsgebied. O.a. deze actie leidde tot het opstarten van een onderzoek en een participatieproject voor de Spoorzone. Het is dus politiek, een gebruikt woord, én gebruikt in 2019. Ik teken er bij aan dat dit woord door mijzelf is voorgedragen - dus ik ben wellicht wat bevooroordeeld.

'Zetelklever', tenslotte, verwijst naar naar raadslid Henk Blok, die bij de afscheiding van Hart voor Hilversum (hij werd door de leden uit de partij gezet) zijn zetel meenam. Het is een bestaand politiek woord, maar Henk Blok verliet de partij een jaar éérder, in 2018. Dus eigenlijk het verkeerde jaar.

De verkiezing voor het politiek woord van het jaar is daarmee een mooie oefening, maar lijkt toch vooral voor de leuk. En dat is prima. Het geeft wellicht meer stemming weer dan actualiteit, maar je moet niet alles té serieus nemen. Ik stem dus braaf mee (op mijn eigen voorstel; zo ben ik dan weer wél).

Toch vraag ik me af: als we dit serieuzer aanpakken, wat is dan écht het politiek actief, 2019-specifieke, woord van het jaar?

De manier om dat te doen leek mij om de maanden van het jaar eens af te gaan, om te zien welke politieke onderwerpen 'hot' waren, en met welk woord dat onderwerp toen te duiden viel.

Dan krijg je  - enisgzins schipperend met de data - het volgende:

Januari: N201-statement.  In het rapport 'Meerjarenprogramma voor Infrastructuur, Ruimte en Transport' van de procincie staat de optie voor het verbreden van de N201, inclusief het doortrekken via de Hoorneboegse heide naar de A27. Er rijst verzet tegen deze verbreding. Ook een aantal politieke partijen in Hilversum en Wijdemeren (o.a. SP, Groenlinks, en PvdA) spreken zich uit tegen de 'weg over de hei'. Een verzoek in maart aan het college om een statement m.b.t. tegen deze verbreding aan Noord Holland te sturen haalt het echter niet.

Februari: Trimbosonderzoek  Staatssecretaris Paul Blokhuis van Volksgezondheid, Welzijn en Sport geeft Hilversum een standje voor het niet toelaten van dak- en thuislozen zonder regiobinding in de maatschappelijke opvang. Dit bleek uit onderzoek door het Trimbos-instituut.

Maart:  Rekenkamerrapport  De Rekenkamer van Hilversum concludeert dat het voormalige college van burgemeester en wethouders de raad in 2016 onjuist heeft geïnformeerd toen besloten werd de Uitvaartstichting op te richten. De raad legt die conclusie naast zich neer, mede door vermeende positieve resultaten van de uitvaartstichting.

April: #WeHliveHereToo  De ontwikkelplannen voor het stationsgebied stuiten op weerstand. De wijkorganisaties in Hilversum Oost vragen, onder de leus  #WeHliveHereTOO, aandacht voor de verbinding tussen oost en west over het spoor, middels het manifest 'Denk goed na!'.  Naar aanleiding van hun inbreng start uiteindelijk een onderzoek naar deze verbinding. Het plan voor het stationsgebied, 'de Zeven straatjes' wordt uiteindelijk in mei alsnog goedgekeurd, vooruitlopend op het nog uit te voeren onderzoek.

Mei: Integriteitsmelding  Er worden integriteitsmeldingen ingediend naar naar eventuele belangenverstrengeling bij de nevenfuncties van wethouder Wimar Jaeger, o.a. voor zijn rol als bestuurslid bij de Dutch Media Foundation, aan welke hij ook subsidie verleent. De burgemeester lekt de naam van één van de melders en wordt zelf onderdeel van het onderzoek. Het onderzoek wordt daarop overgedragen aan het presidium.

Juni: Masterplan Op het Arenapark moet ook wonen mogelijk zijn, besluit de meerderheid van de commissie Duurzaamheid en Bereikbaarheid. Daarmee vinden ze het gepresenteerde Masterplan Arenapark nog onvoldoende. Na kritiek van de commissie neemt wethouder Annette Wolthers het plan terug om er verder aan te werken.

Juli: Voorkeursrecht Het college wil een voorkeursrecht vestigen op 55 panden op en rond het Oosterspoorplein. Door de panden op termijn te kopen wil men een levendige, welkome entree van Oost kunnen maken. Het plan komt uit het niets en verrast de gemeenteraad.

Augustus: Busremisestichting Stichting Betrokken Omwonenden Busremise Hilversum (BOB H) verzetten zich tegen de plannen voor de bouw van torenflats als de busremise in oost ooit vrijkomt. Ze hebben liever een 'Central Park', en starten een stichting om de gemeente te bewegen daar werk van te maken.

September: Wantrouwen. Wethouder Wimar Jaeger overleeft een motie van wantrouwen van SP en PvdA naar aanleidng van het onderzoek naar zijn nevenfuncties. Ook een motie van treurnis (een 'gele kaart') haalt het niet.

Oktober: Bomenkap De bomenkap om ruimte te maken voor de aanleg van de HOV-busbaan en de bouw van de natuurbrug in Anna's Hoeve start op Monnikenberg, ondanks protest uit de buurt. Een motie van Hart voor Hilversum en de SP voor betere compensatie en natuurbeschermende maatregelen sneuvelt. Later blijkt de provincie met de kap een dassenburcht te hebben vernield, en worden ze alsnog gedwongen tot extra maatregelen - iets wat dus voorkomen had kunnen worden.Ook op de Heuvellaan worden een groot aantal bomen gekapt. Ondanks protesten uit de buurt stelt de gemeente dat voor deze kleinere bomen geen vergunning nodig was, en dat de kap legaal is.

November: Vastgoedbeleid Het college stelt situationeel grond- en vastgoedbeleid voor. Daarin moet het mogelijk worden dat de gemeente actief grond gaat kopen en verkopen. Vastgoedopbrengsten bij verkoop moeten automatich in een reserve komen waaruit het college kan putten voor stedelijke ontwikkeling. Hoewel dit afwijkt in hoe reserves normaal worden gevuld, stelt de meerderheid van de raad het beleid toch vast. 

December: Sleutelgebied. Het gebied vanaf het Arenapark, via de spoorzone, tot het Mediapark wordt door de Metropoolregio Amsterdam aangewezen als sleutelgebied. Hiermee is er kans op financiële ondersteuning voor een drastische doorontwikkeling. Hilversum zegt de ambitie te hebben 10,000 woningen te bouwen.

De keuze blijft natuurlijk persoonlijk. Misschien hadden mensen liever andere woorden gezien: wapenstok (Hilversumse boa's vragen op nationale tv om de wapenstok, maar de burgemeester wil dat niet), straatnamenvoorstel (Groenlinks stelt voor geen straten meer naar witte mannen te noemen), Bij1 (de partij start dit jaar met een afdeling in Hilversum), of onderwijshuisvesting (scholen luiden de noodklok over een tekort aan klaslokalen).

En welk woord dan uiteindelijk hét politieke woord van 2019 is?

Ik ga dan uiteindelijk toch voor Integriteitsmelding. Niet alleen omdat ik er zelf een half jaar intensief mee bezig was, maar ook vanwege de aandacht buiten de politieke arena, en omdat het aardig wat problemen in de huidige politieke situatie blootlegt. De naweeen ervan zijn nog steeds voelbaar.

En ik ben niet de enige waarbij dit leeft. 'BaantjesJaeger' lijkt een goede kans te maken in de Facebook poll.

Op naar een vrolijker woord in 2020.

Op Monnikenberg en op Anna’s Hoeve worden deze maanden duizenden bomen gekapt. Nodig voor het aanleggen van de HOV, en voor het omleggen van de weg over Anna’s Hoeve.

Vooral dat laatste zorgt voor pijn. Het omleggen van de weg werd in 2015 met een kleine meerderheid door de raad beslist. Een groot deel van de Hilversumse inwoners had dat liever niet gezien. Een petitie tegen de kap, die in oktober aan de burgemeester werd aangeboden, toonde dat aan: meer dan 6000 mensen ondertekenden.

Het terugdraaien van die beslissing was helaas geen optie meer. Het was meteen duidelijk dat er geen meerderheid  voor was in de raad van Hilversum.

De pijn die het kappen van een heel stuk bos gaf had verzacht kunnen worden als er goede maatregelen zouden worden genomen om bestaande flora en fauna te beschermen en verlies van natuur te compenseren. De provincie had hier echter voor de goedkoopst mogelijke weg gekozen. Een haastig en incompleet onderzoek, geen enkele erkenning van de aanwezigheid van beschermde diersoorten en dus zo min mogelijk compenserende maatregelen. De gekapte bomen worden door de provincie met een schijnbedrag (genoeg voor 40 bomen) afgekocht, en de rest wordt grotendeels ‘gecompenseerd’ in bossen rond Haarlem. In Hilversum zijn we het kwijt.

De SP vond, samen met Hart voor Hilversum, dat daar iets aan gedaan moest worden. Het was laat in het proces, maar nadat constante pogingen tot overleg van de Vereniging tot Behoud Anna’s Hoeve én een rechtelijke procedure niets uithaalde (de provincie hield zich doof) leek de politieke weg de enige overgebleven optie.

Hart voor Hilversum diende, met steun van de SP, een motie in om verder onderzoek te doen en gepaste compenserende maatregelen te nemen. In een eerste concept motie zouden we ook vragen om het kappen – iig op Anna’s Hoeve – uit te stellen tot na dat onderzoek. Omdat ook steun daarvoor ver weg leek, werd dat in een latere versie aangepast om de planning, waar mogelijk, te rekken om zoveel mogelijk rekening te houden met de resultaten van dat onderzoek.

Helaas was ook voor die motie geen steun.

Partijen in de raad hadden geen enkel oog voor de inhoud van de motie: het verbeteren en behoud van de natuur. Er werden van allerlei drogredenen aangevoerd om maar tegen te zijn: dat de motie pas laat was aangepast, dat de motie probeerde een eerdere beslissing terug te draaien (wat niet het geval was), en dat het de gemeente miljoenen zou kosten (onzin, want de controle over het proces werd aan de provincie gelaten). Verder waren partijen vooral heel graag bezig met het in de hoek zetten van Hart voor Hilversum, die het als collegepartij waagde een eigen mening te hebben. Krokodillentranen van de coalitiepartijen en gestook van oppositiepartij het CDA. Kleutergedrag, zo noemde de SP het in hun slotwoord.

Uiteindelijk stemden alleen Hart voor Hilversum, SP, en Leefbaar Hilversum voor de motie. De rest was teveel bezig met partijpolitiek om naar de inhoud te kijken, en de natuur in Hilversum te beschermen.

De kap in Anna’s Hoeve kan dus doorgaan, en een groot stuk aan natuur raken we kwijt. Daar kan het teruggewonnen gebied in Anna’s Hoeve niet tegenop. Dat een college met Groenlinks dit zo laat gebeuren is onbegrijpelijk.

En dat de waarschuwingen dat het onderzoek tekort schoot niet uit de lucht gegrepen waren bleek onlangs. Pas ná het kappen werd door de Provincie een dassenburcht ontdekt – één waar wél voor gewaarschuwd was.

Te laat dus: de schade was toen al onherroepelijk. Voor deze blunder kreeg de provincie een tik op de vingers, en de bouw ligt nu stil terwijl de provincie, onder dwangsom, tegenmaatregelen neemt.

Maar dit had dus voorkomen kunnen worden als de Provincienaar de inwoners had geluisterd, en als de gemeenteraad van Hilversum had gekozen voor natuurbehoud, en niet voor het haastig doorrammen van de HOV.

De conclusies waren duidelijk. Wethouder Wimar Jaeger brak de wet, had meerdere petten op bij het toewijzen van subsidies, en nam daarmee onverantwoorde risico's. Het zijn zaken waarbij je verwacht dat een wethouder zijn fouten erkent, zijn gedrag verklaart, en oprechte excuses biedt. Maar niets van dit alles gebeurde. De wethouder nam geen afstand en gaf geen excuses, zelfs niet over de beschuldigingen die hij aan het adres van de melders had geuit. Normaal stuur je zo'n wethouder weg. Maar van deze gemeenteraad mag hij blijven.

We hadden niet veel zelfreflectie van Wimar Jaeger verwacht. Maar de wijze waarop de wethouder draaide en draalde verbaasde zelfs ons.

Op geen enkele vraag kwam antwoord. En we hadden er nogal wat. Het rapport van Bing liet nog veel vragen open. Het is zorgvuldig opgesteld, maar het is niet volledig. De reikwijdte van de meldingenis groter dan de ruimte  - vastgelegd door het presidium - die Bing had, waardoor niet alle betrokkenen werden gehoord en sommige conclusies dus niet konden worden getrokken.

Over de aanbevelingen die in het rapport stonden en over het proces rond de meldingen zelf zullen we het op een later tijdstip nog gaan hebben. We beperken ons hier op de rol van de wethouder en hoe het college (in deze én de vorige periode) daarmee omging.

Uit het rapport, en de reacties die daarop volgen, stipten we drie elementen aan. Daarbij was bij elk element vooral de vraag: waarom?

Discutabele nevenfuncties

Ten eerste: de wethouder heeft zijn functie als bestuurslid van de Dutch Media Foundation - DMF - niet gemeld bij college of raad. Daarmee is de wet overtreden.

Waarom was die functie niet gemeld? De wethouder moest weten dat het zijn taak is om de raad actief te informeren.

De statuten zeggen dat de gemeente een bestuurder benoemt. Maar dat is niet gebeurd. Het college wíst niet eens dat de wethouder de functie had aanvaard. Waarom nam de wethouder die dan aan? En was zo'n functie nou echt nodig? Er was duidelijk nooit overwogen om knelpunten gewoon met goed overleg op te lossen. Bovendien had de gemeente iederéén kunnen benoemen - er is geen enkele eis dat de benoeming een wethouder moet zijn of zelfs iemand in dienst van de gemeente.

Uiteindelijk is de wethouder nooit door het college benoemd. De statuten vereisen dat wel, en daarmee zit de wethouder - officieel - niet als gemeentelijke vertegenwoordiger aan tafel. De statuten van de stichting wijzen er daarnaast nergens op dat de functie ambtsgebonden is. In tegendeel zelfs – in één van de regels staat dat de benoeming voor onbepaalde tijd is. Dat wijst er op dat een bestuursfunctie op persoonlijke basis is.

Had de wethouder de statuten wel gelezen? Van een bestuurssecretaris zou je dat verwachten. En waarom heeft hij zich dan toch niet laten benoemen?

En waarom heeft hij dat later niet gecorrigeerd? Toen er storm opstak over het melden van functies, toen de integriteitscheck werd gehouden, toen wethouder Scheepers werd geconfronteerd met de problemen rond de functie in de uitvaartstichting, al die keren moet de wethouder toch hebben gerealiseerd dat hij ook fout zat? Waarom toen niet alsnog actief geïnformeerd en de fout hersteld?

En toen de organisatie besloot - al een jaar geleden (!) - dat er een 'weeffout' (lees: de wethouder) in de stichting zat en dat die moest worden weggehaald, waarom is toen het college en de raad niet op de hoogte gebracht? Dat leek me toch echt wel een situatie waar de raad over moest worden geïnformeerd. Maar dat gebeurde niet. En klaarblijkelijk wist het college toen ook nog steeds van niks? Zo lijkt dat iig, gezien het feit dat wethouder Walters onze vraag naar Jaeger doorspeelde.

Maar er kwam geen antwoord. De wethouder weigerde een verklaring te geven. ‘Het was gegaan zoals het was gegaan,’ Het niet geven van informatie is normaliter een doodzonde in de politiek, maar klaarblijkelijk mag het als je mediawethouder Wimar Jaeger bent. Getuige de reacties later was D66 daar nog trots op ook.

De burgemeester zei niets van de functie te hebben geweten, maar dat die vast wel was goedgekeurd als dat wél zo was geweest. Waarom denkt hij dat? Ik weet minstens één wethouder die destijds bezwaar zou hebben gemaakt.

Ook daar kwam geen duidelijk antwoord op. Wel herhaalde de burgemeester dat hij écht niets wist over de 'administratieve' kant van de zaken rond DMF.

I.i.g. gaf de burgemeester toe fouten te hebben gemaakt, en bood hij excuses aan. Hij dus wél.

Er was meer onduidelijk. Volgens de gemeentesecretaris is de bestuursfunctie op verzoek van de wethouder - dus niet het college, laat staan de raad - bij DMF gelabeld als qualita qua functie - een functie die hoorde bij zijn taak als wethouder. Maar waarom dacht de wethouder dat hij dat zelf wel even kon bepalen? Het rapport van BING geeft duidelijk aan dat dat dus niet kan.

En is de functie nu wel of niet in het college aan de orde gesteld? De gemeentesecretaris zegt van niet, de wethouder van wel – al zegt hij niet wanneer dat dan was. De burgemeester weet (nog steeds) van niks. Wie spreekt er de waarheid? Je gaat je wel afvragen hoe het college over DMG en de subsidies daarvoor sprak - als het al ter tafel kwam. Als de functie van Jaeger daarin geen enkele keer is genoemd, ook niet terloops, geeft dat toch te denken.

Hoe je het went of keert: de wethouder heeft een actieve informatieplicht. Het 'niet verborgen' houden, wat Bing concludeert, is onvoldoende. En de wethouder wéét dat ook.

Dubbele petten

Ten tweede: De wethouder acteert met meerdere petten.

Hij heeft erg veel vingers in de pap. In o.a. het Stadsfonds, Stichting Centrum Hilversum, Hilversum Media Campus en dus die Dutch Media Foundation.

De functie in DMF is duidelijk ongewenst. Niet alleen wij vinden dat – ook BING zegt het in zijn rapportage, en de gemeentesecretaris – de hoogste ambtenaar – adviseert tegen zo’n constructie.

De wethouder heeft daarbij ook bij mandaat subsidies verstrekt. Meer dan 6 ton is uiteindelijk naar DMF gegaan terwijl de wethouder daar een bestuursfunctie had:

- in 2017, na toetreden van de wethouder: € 433.750

- in 2018 : € 225.000

Totaal dus: € 658,750

Een deel is bij mandaat verstrekt - buiten zicht van het college en de raad. Een resultaat van het stelselmatig oprekken van de volmachten door het college. Waarom heeft de burgemeester deze situatie laten ontstaan? Waarom zijn die de volmachten zo uitgebreid? Er kwam, wederom, geen antwoord.

Er zit hier duidelijk een conflict. Bing noemt het een probleem met ‘governance’, maar dat is gewoon een ander woord voor 'belangenverstrengeling'. De dubbele pet is hier duidelijk aangetoond. Dat Jaeger zichzelf niet verrijkte is daarbij niet van belang - dat had overigens niemand beweerd. De man is tenslotte rijk zat.

Wel kon Jaeger hiermee zijn eigen projectjes aansturen zoals hij dat wilde - ten kostte van toezicht door de raad, én met het risico dat hij externe partijen, via een vorm van concurrentievervalsing, dupeerde.

De wethouder lijkt dit zich eigenlijk ook te beseffen, uit zijn verweer dat hij minder subsidie heeft gegeven dan is aangevraagd – alsof dat de schijn weg zou halen. Waarom heeft de wethouder hier dan geen afstand gehouden? Waarom niet het college betrokken om elke schijn te voorkomen?

Waarom vindt hij dat het doel de middelen heiligt?  

Waarom doet hij alsof de integriteitsschendingen - want het niet melden van de functie is dat wel degelijk - en de mogelijkheid van belangenverstrengeling - aantoonbaar in de functie bij DMF - geen valide punt van zorg zijn?

Geen verantwoordelijkheidsbesef

Want, tenslotte: Hij duikt en neemt geen verantwoordelijkheid.Hij draagt allerlei smoezen aan:

De raad had het kunnen weten - want het stond wel ergens, in een documentje ergens diep verstopt in een lade. Maar waarom zou de raad voor die informatie zelf actief moeten zoeken?

Waarom wordt de schuld van het niet informeren bij ambtenaren gelegd? Dat is totaal ongepast. De wethouder heeft de plicht, niet de ambtenaar.

Waarom schuift hij het af op zijn collega wethouders? Ja, die hebben ook nevenfuncties niet gemeld – wat ook onderdeel van het onderzoek was -  maar we hebben het hier wel over een functie met de schijn van belangenverstrengeling, en bij mandaat verstrekte subsidies. Waarom denkt hij dat dat hetzelfde is en gooit hij zijn collega's voor de trein?

Het was ons duidelijk. De wethouder moet stoppen met zijn functie bij DMF. Dat lijkt hij nu, onder enige dwang, te gaan doen.

Maar hij moet ook zelf de verantwoordelijkheid nemen voor de ontstane situatie, en erkennen dat die door zijn daden is ontstaan.  

Vanuit de reactie in het rapport én in de raad bleek echter dat de wethouder dat geenszins van plan is.

De melders - alle melders - hadden goede redenen hun zorgen te uiten. Het rapport bewijst dat ook. Ze verdienen allen respect. Geen beschuldigingen, geen verwijten. Ze verdienen excuses van deze wethouder - maar die kwamen niet, en ook dat is kwalijk.

Niet de eerste keer

Normaal is zo’n verhaal, zo’n reactie, al genoeg om de wethouder naar huis te sturen. Bij wethouder Jaeger zit er daarnaast ook geen verbetering in.

Laten we niet vergeten dat dit niet de eerste keer was dat Wimar Jaeger op het beklaagdenbankje zat. Gedoe tijdens de procedure rond Philipsterrein, het stoom-en-kokend-water proces bij de citymarketing stichting, de, niet afgesproken, exorbitante subsidie aan het Metropool Orkest en de Mediapark-visie die uiteindelijk geen visie werd… alle keren momenten waarbij de wethouder beterschap beloofde.

En, nog tijdens het onderzoek, de wethouder die in een interview openlijk lijkt te solliciteren naar een baantje in de media na zijn wethouderschap.

Het gaat hier om vasthoudend gedrag. Gedrag waarvan je niet kunt verwachten dat dat verandert. En dat is een probleem. Want het moet wél anders.

Jammer dan

Als je voort wilt met een integer en transparant bestuur, als je wil dat de procedures niet alleen strakker worden gevolgd maar dat er ook een duidelijk besef bestaat voor de noodzaak daarvan, dan kan je niet met deze wethouder verder. Een wethouder die zelf aangeeft dat hij in de gaten moet worden gehouden en dat hij begeleid moet worden, omdat hij niet van de procedures is. De verantwoordelijkheid legt hij dus bij anderen, want die moeten hem binnen de lijntjes houden. Het ligt dus niet bij hem.

Dat was voor ons reden het vertrouwen op te zeggen. Het kón niet anders.

De gemeenteraad liet het echter afweten. Slechts 7 van de 37 raadsleden begreep de ernst écht, en steunde de motie van wantrouwen.

De Christenunie kwam nog met een ‘motie van treurnis’. Een cop-out. Een treurmotie betekent in feite niets. Het zegt slechts: ‘Jammer dan’. Had dan een motie van afkeuring gedaan. Dat zegt tenminste nog iets wezenlijks.

Een aantal raadsleden zag de CU motie als een manier om hun gezicht te redden. Maar zelfs voor de ‘Jammer-dan’ motie was geen meerderheid. D66, VVD, Groenlinks, en zelfs een lid van Hart voor Hilversum – dat tijdens de campagne nog voor integer bestuur stond - stemden tegen. En dat was pas écht triest.

Conclusie

Goed en integer bestuur komt uiteindelijk uit jezelf. Zelfreflectie, empathie, en een gevoel voor wat juist is, moet niet van anderen komen.Rekening houden met anderen, belangenverstrengeling vermijden, correct en actief informeren, de procedures volgen en op de juiste manier handelen... dat kan niet het gevolg zijn van een leger ambtenaren die je in het gareel proberen te houden. En al helemaal niet van politici die, als je het woord sorry niet door je strot kan krijgen, het zelf maar uitspreken en daarna doen alsof dat genoeg is en je wel weer verder kan.

De enige juiste beslissing was de wethouder uit het college te halen. Helaas hadden de meeste partijen - inclusief één die voor het debat in alle kranten het hoogste woord had - daar geen zin an.

Voor de duidelijkheid: dat wantrouwen blijft. Dat is niet op magische wijze weg omdat een motie is weggestemd. Daarvoor is het gewoonweg te laat.

Dat Wimar Jaeger, een paar jaar geleden nog collega wethouder, een integriteitsissue heeft, is tot daaraan toe. Daar gaat de gemeenteraad van Hilversum nu over. Ik wil alleen wel kwijt dat de oprichting van de media foundation, met hem als een van de bestuurders, gebeurde toen ik nog aan de bestuurstafel zat. Ik wist daar niets van en had ik er wat van geweten dan had ik bezwaar gemaakt, zoals ik eerder bezwaar had gemaakt tegen de riante subsidies voor de media week en het Dudok concert. Die discussie werd met deze constructie omzeild. Ik ben benieuwd wat de raad gaat doen met zijn vergeetachtigheid.  Maar dat is allemaal tot daaraan toe.

Erger vind ik hoe Bianca Verweij geframed wordt terwijl ze toch niet meer dan haar plicht doet door het integriteitsissue te melden. Bij mijn weten bejegent Bianca nooit iemand onheus. Ze komt alleen op voor zaken waar niet iedereen het eens mee hoeft te zijn. En daar gaat het uiteindelijk om.

Want ook al zei Wimar bij mijn afscheid als wethouder dat we geen verschil van mening hebben, die is er toch echt wel. Het grote verschil is dat ik,  Bianca, SP-ers, maar ook de mensen van Hart van Hilversum, PvdA, Groen Links, de Christen Unie ons vooral sterk willen maken voor een sociaal en groen Hilversum, terwijl Jaeger cs Hilversum graag mee laat doen in de BigLeague, in de metropool van Amsterdam—daar is de zwarte doos bij het station voor, de gele steentjes van de mediamile en We Hliversum.

De brief van een groep ondernemers ter ondersteuning van Wimar is tekenend. Zij hebben duidelijk belang bij het aanblijven van Wimar, want zij mogen aan zijn keukentafel meedelen in de grootse plannen van Hilversum. En de meesten van hen profiteren van gemeentelijke subsidies waar Jaeger toevallig over gaat. Maar waar zijn de brieven van de gewone  Hilversummers? Waar zijn de Hilversummers van Oost en Noord, vanKerkelanden en van het Riebeeckkwartier? Hebben die belang bij Hilversum de mediastad, bij de busladingen toeristen die Jaeger zo graag zou binnen wuiven?

Ik vond indertijd dat het geld dat Wimar aan de mediaweek en andere projecten van hem uitgaf, beter besteed zou kunnen worden aan jongeren- en buurtwerk. Sterke buurten: daar zou het over moeten gaan. Goede steun voor mensen die kwetsbaar zijn. Gegarandeerde banen voor mensen die op de reguliere arbeidsmarkt geen kans hebben. Zo voortvarend als Jaeger cs zijn met zijn grootste plannen, zo terughoudend is het huidige college met het socialer maken van Hilversum.

Ik moet denken aan een conflict in de Hilversumse hockeyclub een aantal jaren geleden. Een aantal leden wilden de Hilversumse hockeyclub naar de hoofdklasse krijgen. Anderen vreesden dat die ambitie veel geld en veel inspanning zou vragen en ten koste zou gaan van het sociale karakter van de club. De laatste groep won uiteindelijk.

Kortom, de discussie gaat niet alleen om de integriteit van Jaeger, maar ook over wat we willen met Hilversum. Willen we hoe dan ook meedoen in de Big League—ook als we daarvoor een weg over de hei nodig hebben en steeds meer geld moeten investeren in prestigieuze projecten—of willen we een sociaal en groen Hilversum?

Afgelopen week kwam Groenlinks in het nieuws met een voorstel. Zij willen in Hilversum voorlopig geen nieuwe straten meer vernoemen naar witte mannen. De PvdA en SP willen al een tijdje graag de discussie voeren over het straatnamenbeleid, dus we gaan graag in overleg. Helaas slaat Groenlinks wat ons betreft met hun voorstel nog wel een beetje de plank mis. Want niet de politici, maar de inwoners van Hilversum moeten meer zeggenschap krijgen over nieuwe straatnamen in Hilversum.

Opvallende draaiHet is opvallend dat Groenlinks zo plotseling met dit voorstel komt. Zij stemden een eerdere motie hierover van de SP en PvdA nog geen jaar terug gewoon weg. Ook als coalitiepartij vonden wij geen bijval van Groenlinks toen wij protesteerden tegen de burgemeester Bootlaan. Het college bedacht deze naam als leuk gebaar voor '100 jaar Mediastad'. Zij namen het besluit zonder vooronderzoek en direct tegen de wil van de toekomstige bewoners en de historische vereniging 'Pas Op!'. Het college, na de coalitievorming door Groenlinks aangevuld, wuifde alle bezwaren weg en stoomde door.

SymboolpolitiekNu probeert Groenlinks goede sier te maken met een leuk voorstel: meer vrouwennamen! Daar kun je niet tegen zijn, toch? Ook wij vinden diversiteit en gelijke vertegenwoordiging belangrijk. Toch zijn wij nog niet direct enthousiast. Want het ruikt naar symboolpolitiek: mooie sier maken met leuke ideeën, zonder na te (willen) denken over de mening van de mensen die er gaan wonen. We moeten in Hilversum af van het idee dat het aan politici is om met hun leuke ideetjes te komen voor straatnamen. We moeten af van de willekeur.

Laat Hilversummers meebepalenWij willen in de eerste plaats nadenken over de manier waarop straatnamen tot stand komen. In het ene geval, bijvoorbeeld bij de Verbindingslaan op het voormalige Lucentterrein of bij Anna's berg, krijgen bewoners volop ruimte om mee te beslissen over de naamgeving. Het andere moment neemt het college een volstrekt eenzijdige beslissing, in weerwil van de verwachtingen en wensen van de mensen die er gaan wonen. Deze willekeur moet stoppen.

Raad moet richtlijnen vaststellenDe politiek moet haar eigen ideeën loslaten en doen waarvoor we zijn verkozen, namelijk het opstellen van beleid. Wat ons betreft gaat een verbetering van het straatnamenbeleid over drie dringen:

Betere regels voor naamgeving naar specifieke personen, zoals een verplicht antecedentenonderzoek en het vaststellen van onomstredenheid van de persoon; Standaard raadpleging en het liefst ook medezeggenschap voor bewoners van de straat en Hilversummers in het algemeen; Betere kaders voor een diverse en representatieve naamgeving.

Op dinsdag 18 december besteedde het BNN/VARA programma Kanniewaarzijn aandacht aan Hilversum Citymarketing. De vraag: zijn de investeringen die de gemeente Hilversum doet in het kader van Hilversum promotie en het in de markt zetten van Hilversum goed besteed? Of is het weggegooid geld? Lees hier ook wat stichting Hilversum Citymarketing en innovatieve snufjes ons tot nu toe gekost hebben.

De SP is al sinds jaar en dag zeer kritisch over de inzet van middelen met betrekking tot citymarketing of Hilversum promotie. De SP is niet per se tegen citymarketing, maar ziet dat er enorme bedragen (van 2017 t/m 2019 meer dan 2,1 miljoen euro) worden verspild aan innovatieve snufjes en een organisatie die weinig oplevert en vooral een duur werkgelegenheidsproject lijkt te zijn.

Dit met een reservering van €120.000 per jaar voor de kosten van de directeur en verder vooral veel personeelskosten. Geld voor activiteiten moet dan nog ergens anders vandaan komen. Bijvoorbeeld via gemeentelijke subsidie, het stadsfonds of derde partijen. Let wel: dit zijn belastingcenten. We hadden hier ook de wachtlijsten in de zorg mee kunnen terugdringen. Reden genoeg dus om kritisch te zijn. Wij laten in dit stuk zien welke bedragen ermee gemoeid zijn.

BelastinggeldDe gemeente Hilversum is naast inner van de belastingengelden van Hilversummers, (maatschappelijke) organisaties en ondernemers ook de verdeler van het geld. Opgehaald belastinggeld kan uitgegeven worden aan zorg, welzijn, onderhoud van wegen, veiligheid of, in dit geval, het luchtkasteel citymarketing.

De meerderheid van de gemeenteraad van Hilversum heeft in 2017 besloten veel geld uit te geven aan een door de gemeente op te richten stichting die aan de gemeentelijke subsidieborst moet. De SP stemde toen tegen. 

Het doel van de stichting is, volgens het startdocument, ‘’het versterken van het welbevinden van de bewoners en gebruikers van Hilversum.’’

Je zou dus verwachten dat Hilversummers er echt iets voor terug krijgen.

Stichting Citymarketing kost geld. Veel geld.Stichting Citymarketing heeft tot op heden geen eigen financiële middelen en draait tekort. Deze tekorten worden aangevuld uit gemeentelijke middelen (ook weer belastinggeld). Ook voor 2019 wordt een tekort verwacht. Dit omdat de bijdragen van derden aan de stichting tegenvallen of zeg maar gewoon uitblijven. Het startdocument van stichting citymarketing zegt hierover: ‘’Gezien het publieke belang is de gemeente de belangrijkste financier, maar ook bedrijven en maatschappelijke organisaties worden geacht bij te dragen aan de citymarketingactiviteiten.’’

Nagenoeg alle gemeentelijke uitgaven aan stichting Citymarketing en de projecten die zij draaien worden dus betaald uit de pot belastinggeld van Hilversummers. Derden worden geacht dit ook te doen maar dat loopt niet zo lekker.

Voor sommige projecten of activiteiten zijn er externe partijen die ook bijdragen aan de financiering van een specifiek project maar dat is kennelijk niet genoeg om de gemeentelijke kosten voor de stichting te drukken. Je kan je afvragen waarom deze derden daar geen heil in zien?

Wat kost stichting Citymarketing de gemeente? St Citymarketing 2017/2018                       1.156.250St Citymarketing 2019                                    898.000Totaal                                                          2.112.500

Via deze link is het gemeentelijk overzicht financiële middelen stichting citymarketing te zien.

Een greep uit een aantal losse projecten en wat ze kostenDe Media Mile:  €150.000 en het plaatsen van de citymarketing container bij het station : €100.000.  Bron:  Raadsvoorstel Media Mile

Beeldschermen: €200.000. Bron: Raadsbesluit The BridgeHet oorspronkelijke doel was om: "de zichtbaarheid van Media in de openbare ruimte te vergroten." Dat is niet gelukt. De beeldschermen worden nu vooral gebruikt als reclameborden.

Slimme lantaarnpalen: €47.433. bron: uitwerking kosten slimme media mile lantaarnpalenIn maart 2018 zijn slimme lantaarnpalen langs de route van de media mile geplaatst om deze aantrekkelijker te maken.

(Niet meer) Pratende Prullebakken: €15.000. Bron: Pratende Prullebakken

Dit project is voortijdig gestopt omdat de knoppen waar je op moest slaan (zodat ze gingen praten) als asbakken werden gebruikt of vernield werden. Er waren 10 prullenbakken. Wat nu rest zijn 10 prullenbakken met een lelijk gat erin.

Logo WE HLIVE HILVERSUM: €30.000. Bron: D66 Hilversum website

Mobiele interactieve Media App miskleun van €50.000.Inmiddels is de App vervangen en wij kunnen ons voorstellen dat ook dat weer wat gekost heeft.

Conclusie We geven veel te veel geld uit aan stichting Citymarketing en innovatieve snufjes. En dan is dit nog maar een greep uit de projectjes die er zijn. Een deel werkt niet meer (de pratende prullenbakken), werkt niet goed (de media mile) of is een duur verkapt werkgelegenheidsproject (stichting citymarketing). Ook is vaak onduidelijk wat het de Hilversummers nu echt oplevert (slimme lantaarnpalen). En dit alles zijn gemeentelijke keuzes geweest.

Andere keuzes kunnenDe SP fractie stelt zich voor dat er andere keuzes gemaakt worden en wil dat de gemeenteraad beter en meer inzicht krijgt in dit soort uitgaven. We stemden daarom ook, zowel in 2017 als in 2018, tégen de enorme investeringen in de stichting Hilversum Citymarketing. Sommige andere projecten worden alleen in het college afgehamerd en de gemeenteraad krijgt alleen maar een briefje over 'ter informatie'.

Onder de streep kost het een heleboel geld en wij willen graag weten wat we daarvor krijgen. Vol spanning wachten we dan ook op de jaarrekening van stichting Hilversum Citymarketing. Maar nog los van de verantwoording over wat ze met al dat geld gedaan hebben weten we zeker dat een dikke 2 miljoen aan stichting HIlversum Citymarketing is uitgegeven.

Wij vinden het schrijnend dat voor dit soort luchtkastelen zomaar meer dan 2 miljoen beschikbaar is en we ondertussen wachtlijsten hebben voor de Hilversumse (jeugd) zorg en GGZ behandeling. Daklozen bij de deur van de crisisopvang worden geweigerd, er is een schreeuwend tekort aan sociale huurwoningen is en afhandeltermijnen van het sociaal plein zijn te lang waardoor mensen op zorg en voorzieningen moeten wachten.

                   

En tot overmaat van ramp is er dit jaar geen geld voor een kerstextraatje voor minima of het behouden van dagbesteding voor psychiatrisch patiënten.

Sociale zaken eerst!We geven belastinggeld van Hilversummers uit en hebben een zorgplicht. Het SP uitgangspunt is: Eérst onze sociale- en zorgzaken op orde. Dan pas kijken of er nog geld is voor frivoliteit.

De tekst die wethouder zorg Karin Walters bezigde tijdens de laatste raadsvergadering, naar aanleiding van een motie over de verdwijnende dagbesteding GGZ: ''Ik heb daar geen geld voor.'' is met in het achterhoofd met al deze uitgaven om je rot te schamen. Het is er wél. Maar deze VVD/D66/Hart voor Hilversum en Groen Links coalitie kiest daar niet voor! Het kan anders en het moet anders.

Bekijk hier de uitzending van Kanniewaarzijn over We HLiversum en de Media Mile

Wie overigens even googelt op Hilversum Citymarketing vind een reeks aan publicatie die laten zien dat het afgelopen jaar nogal mis ging waaronder deze: Coalitie- en oppositiepartijen lijnrecht tegenover elkaar na problemen hilversum marketing

Nog geen drie weken geleden was heel Nederland in rep en roer. De kinderen Lili en Howick zouden worden uitgezet naar Armenië. Een land waarvan zij de taal amper spreken; een land waar zij nog nooit zijn geweest.

Deze kinderen, van 12 en 13 jaar oud, wonen al 10 jaar in Nederland. Ze zijn hier opgegroeid, gaan hier naar school en hebben hier hun vrienden. Lili en Howick zijn geworteld in de gemeenschap, en maken er onderdeel van uit. Gelukkig mochten zij blijven. Op het allerlaatste moment.

Maar Lili en Howick zijn niet het enige schrijnende geval. Op dit moment is de 20-jarige econometriestudent Hayarpi in het nieuws. Samen met haar broertje en zusje dreigt zij, na 9 jaar lang haar leven te hebben opgebouwd in Nederland, naar Armenië uitgezet te worden.

Hayarpi roept staatssecretaris Harbers op om ook voor haar gezin een uitzondering te maken, én voor de vierhonderd andere kinderen die al langer dan vijf jaar hier wonen. Ze wil een kinderpardon.

Zoals Hayarpi zelf schrijft: ‘Niemand wil iedere week weer voor een nieuw gezin campagne voeren. Er moet een oplossing komen voor alle 400 kinderen.’

De SP is van mening dat we juist als lokale gemeenschap voor deze kinderen moeten opkomen. Zij zijn onze kinderen, buurjongens en klasgenoten. En ieder kind verdient een onbezorgd leven. Een leven zonder de dagelijkse onzekerheid of je wel mag blijven. Een leven zonder bang te hoeven zijn voor uitzetting naar een onbekend land.

Op initiatief van de SP, dienden we daarom gisteren samen met de ChristenUnie, GroenLinks, PvdA, Leefbaar Hilversum en CDA de motie 'Ze Zijn Al Thuis' in. De motie werd aangenomen en maakt Hilversum de 58e kinderpardongemeente in Nederland. De motie vraagt daarnaast van het college om bij de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid te pleiten voor een oplossing voor deze groep kinderen. Deze kinderen zijn immers al thuis.

Al sinds jaar en dag wordt er gespeculeerd over een weg over de hei bij de Westerheide/Hilversum-Noord. Gelukkig kwam deze weg er eerder al niet omdat er onder andere door inwoners en de SP actie gevoerd werd om de plannen van tafel te krijgen. Dat lukte. Maar als een duveltje uit een doosje komt de weg over de Westerheide weer oppoppen in de onlangs breed uitgemeten visie op het Mediapark. En niet alleen de weg over de Westerheide wordt genoemd. Ook de Erfgooierstraat wordt genoemd als optie om meer verkeer over te leiden. De SP was duidelijk en blijft duidelijk. Wij zijn tegen een weg over de Westerheide. Ook het verbouwen van de Erfgooiersstraat tot een doorgaande weg lijkt ons geen goed plan.

De historieIn 2004 sneuvelde een voorstel over een weg over de Westerheide omdat er in Hilversum grote weerstand was tegen de plannen. Er was zelfs een actiecomité, Comité Geen Heiweg. Ook bleek dit onder meer uit een stadsdebat. De conclusie was helder: Hilversummers willen geen aantasting van natuurgebied. Logisch ook want onze natuur is de Hilversummers lief. De Westerheide is bovendien ook nog eens historisch bijzonder. Op en onder de heide zijn veel relicten uit de prehistorie te vinden zoals kampjes, een banscheiding, doodwegen, een urnenveld en grafheuvels[1].

Destijds zouden er ook plannen zijn om woningen aan de Erfgooiersstraat te slopen. Daartegen hebben bewoners zich fel verzet. Zij voerden succesvol actie tegen de plannen en werden door de SP gesteund[2].

En nu?De plannen voor een weg over de hei of intensivering van verkeer op de Erfgooiersstraat duiken dus ineens op in de onlangs gepresenteerde visie ‘Hilversum Mediapark Vision 2030’[1]. Deze plannen moeten nog met de gemeenteraad besproken worden en over allerlei onderdelen moet nog besloten worden. De mediawethouder heeft deze plannen tijdens de Dutch Mediaweek vol trots gepresenteerd. Het lijkt dus al een gelopen race. Maar is dat zo?

SP: Toen niet, nu niet!Een eventuele weg kost veel geld en lost, zo denkt de SP, maar een klein deel van het verkeersprobleem van Hilversum op. Wij denken dat als de gemeente meer tijd en moeite stopt in verbetering van met name het treinverkeer naar Hilversum Mediapark, daar een flinke afname van autoverkeer tegenover staat. In de visie staat ook een intensivering van het treinverkeer genoemd. Dus dat is winst.

Afgelopen jaren is het fijnmazig openbaar vervoer door liberaal provinciebeleid steeds verder kapot gemaakt. Bekijken hoe je dat weer een beetje op orde en betaalbaar krijgt is ook noodzaak. Want als je beter en betaalbaar OV realiseert gaan er meer mensen met het OV, als je een weg aanlegt, dan gaan er meer mensen met de auto. Dat lijkt ons simpele logica.

De verkeersissues van Hilversum vragen zeker om oplossingen alleen wat de SP betreft worden die niet gezocht in wegen over de hei of een Erfgooierssnelweg. Het verbaasd ons dat deze Mediapark-visie verkeermaatregelen beschrijft die eerder afgeketst waren. Wij zien dan ook uit naar de behandeling van deze Mediapak-visie in de gemeenteraad.

De SP zal vragen wanneer de visie in de gemeenteraad besproken wordt en wij zullen voorstellen om de verschillende onderdelen van de visie als aparte besluiten te voor te leggen. Dat biedt ruimte om voor onderdelen te stemmen die in orde zijn en tegen te stemmen op onderdelen die niet oké zijn.

Heeft de coalitie het al beklonken?Wij keken naar de standpunten van de coalitiepartijen op hun websites en verkiezingsprogramma’s.

Van de VVD wisten we al dat ze met de Erfgooiersstraat aan de gang wilden. De VVD heeft in haar verkiezingsprogramma voor 2018-2022 staan: ‘De VVD denkt dat een goede oplossing voor de verkeersdrukte op de Johannes Geradtsweg gevonden kan worden door de Erfgooiersstraat vanaf het voormalige Erfgooiersplein om te vormen tot een verbindingsweg richting het Mediapark.’

In de Gooi en Eemlander (d.d. 12/09/18) zegt VVD-fractievoorzitter Frits Vogel: 'Juist goed dat we serieus bezig zijn met een betere bereikbaarheid om werkgelegenheid te behouden, zonder heilige huisjes.' Wat de weg over de hei betreft zegt hij 'alle opties open te houden'.

Echter in het college zitten ook andere partijen. D66 schrijft op hun verkiezingspagina 2018-2022: ‘We leggen geen weg over de hei – bereikbaarheid dient binnenstedelijk of langs de randen binnen de groene contouren te worden opgelost.’ In 2014 schreven zij het nog duidelijker in hun verkiezingsprogramma: ‘Geen wegen over of langs de heide. Niet bij de Erfgooiersstraat, niet bij de Kolhornseweg en ook geen Zuiderheideweg bij het Raabos.’ Wat kunnen we van D66 in deze verwachten? Hebben zij ruggengraat en blijven ze bij hun standpunten?

Ook GroenLinks bestuurt in Hilversum. Wij kennen deze partij als een partij die altijd voor behoud van natuur pleit, voor meer OV en voor fietsen. Die zullen toch geen verstening van de natuur en promotie voor asfalt willen? In hun verkiezingsprogramma schrijven zij: ‘Daarom wil GroenLinks niet bouwen in natuur en landschap om ons heen, dus ook geen wegen over de hei’.Maar zal hun keuze dan worden om de bewoners van de Erfgooiersstraat te laten vallen?

En natuurlijk hebben we dan ook nog Hart voor Hilversum. Wethouder Karin Walters stond in 2004 nog prominent aan de zijde van de actievoeders bij de actie ‘Geen weg over de hei!’. Toen nog als SP’er. Nu zit ze als wethouder voor Hart voor Hilversum in het Hilversums college. In hun verkiezingsprogramma schreef Hart voor Hilversum een paar maanden geleden nog: ‘Wij willen geen weg over de hei’. Blijft Hart voor Hilversum bij haar standpunt? Gaan zij akkoord met het slopen van de natuur of het aanleggen van de ‘Erfgooierssnelweg’? Of stemmen zij tegen deze plannen?

Vragen SPDe SP stelde voor de commissie ruimtelijke ordening 12/09/2018 vragenDe antwoorden die we kregen stellen niet echt gerust. De Weg over de Hei en de wijkweg/Erfgoierssnelweg zijn en blijven als opties genoemd. Wij zeggen waakzaam blijven dus!

De SP is benieuwd naar de mening van inwoners van Hilversum over een eventuele weg over de Westerheide en/of een Erfgooierssnelweg. Wil je meer weten of wil je je mening met ons delen? Laat het ons weten op fractie.sp@hilversum.nl

De partijen Hart voor Hilversum, D66, VVD en GroenLinks gaan het nieuwe college vormen in Hilversum. 1 juni presenteerden ze het coalitieakkoord. Hoewel er positieve dingen in staan is het zorgelijk wat er allemaal in ontbreekt. En het aantal wethouders is absurd. 

Positief is de aandacht voor duurzaamheid. Er komen energie-loketten in de wijk, verduurzaming wordt betaalbaar, de energietransitie wordt versneld, en de circulaire samenleving wordt het uitgangspunt.

Er wordt ingezet op het bouwen van 1000 woningen. Dat klinkt mooi, maar onduidelijk is hoeveel daarvan sociaal wordt. Minstens 30% wat komende jaren gebouwd wordt moet sociaal zijn – maar onduidelijk is of dat huur of koop is, en tellen lopende projecten zoals in Hilversum-Noord of Vitens ook al mee? Want in dat geval is de koek voor sociale bouw snel op…

Nee, dit college will liever bouwen (minstens 50%) voor ‘middelduur’ - vanaf 710 euro per maand.  Uit onderzoek blijkt echter dat een huur van meer dan 700 euro voor de overgrote meerderheid van de Nederlanders al te duur is. Is deze keus dan wel de juiste?

Verder staan er veel beloftes in waarvan nog moeten worden bezien hoe – en óf - ze waar worden gemaakt. Een verkoopstop op sociale woningen, de Hilversumpas, en het openhouden van de kleine spoorbomen – zaken waar ook de SP vóór is. In het akkoord vinden we helaas niets over hóe de coalitie deze wil realiseren. Het blijft dus nog bij vage woorden, en uit onze de vorige periode hebben we geleerd hoe makkelijk dit soort plannen kunnen worden gesaboteerd. We zullen dus goed moeten opletten dat dit alles ook daadwerkelijk tot stand komt.

Naast concrete plannen missen we nog meer. Een aantal belangrijke onderwerpen worden niet eens genoemd:

armoedebestrijding emancipatie en bestrijding van racisme en discriminatie privacy en gegevens-bescherming een nieuw jongeren-beleid

Er wordt geen woord over gerept.

Schokkend is dat Hart voor Hilversum haar verkiezings-beloften overboord gooit door akkoord te gaan met de fusie met Wijdemeren en uiteindelijk de megalomane fusie tot Gooistad. Voor dat laatste, wat helemaal niet aan de orde zou zijn, is zelfs al een jaartal ingevuld - 2030!

De SP Hilversum is al helemaal niet te spreken over het absurde aantal van zeven wethouders (6,6 fte). Ter vergelijking: het vorige college telde er vijf (4,1 fte). Hilversum krijgt er dus ‘2,5’ wethouders bij. Tijdens de personferentie kon Karin Walters als beoogd nieuwe wethouder Financieën niet vertellen hoeveel de extra wethouders gaan kosten. Een korte rekensom leert dat het om minimaal 250.000 euro per jaar gaat. Dat is dus een miljoen euro in de komende raadsperiode.

Wel wist mevrouw Walters te melden dat de wethouders betaald worden door ‘Den Haag’, namelijk uit extra geld in de meicirculaire. Die valt nl positief uit. Dat geld is echter bedoeld voor de algemene uitkeringen, niet voor extra wethouders! Hoe je het ook went of keert: dat geld kun je niet meer voor andere zaken gebruiken. De rekening ligt dus gewoon bij de Hilversummer.

En tenslotte: we weten nog steeds niet wat al deze plannen gaan kosten. Een financiële paragraaf ontbreekt. De vraag is of we dat deze maand nog krijgen.

In ieder geval kan de SP Hilversum onmogelijk instemmen met een akkoord dat zo onvolledig is en zo weinig concreet, en dat inzet op een fusie tot Gooistad.