Poliflw

Op de laatste raadsvergadering voor de zomer heeft een meerderheid van de gemeenteraad van Houten zich uitgesproken om het Initiatief dat zich inzet om de Sinterklaasperiode feestelijk te maken voor álle Houtenaren te ondersteunen. Het initiatief ‘Sint voor alle Houtense kinderen’ heeft als doel de roetveegpiet tot standaard te maken in Houten en daarmee aan te sluiten bij de landelijke intocht en het Sinterklaasjournaal. De initiatiefnemers hebben overleg gehad met het Sinterklaascomité in Houten en ook het comité erkent dat een groeiende groep inwoners van Houten vindt dat de roetveegpiet de meest voor de hand liggende aanpassing is. Beide groepen hebben een beroep gedaan op de raad, als vertegenwoordigers van haar inwoners, om de verandering te steunen. PvdA, D66, GroenLinks, ChristenUnie en het CDA hebben gezamenlijk een motie ingediend die ook werd gesteund door de VVD. Zij willen het initiatief steunen omdat zij vinden dat de gemeente Houten voor een inclusieve samenleving staat: “We kiezen voor ‘we’: het met elkaar oplossen en iedereen bij de samenleving betrekken”. Net als elders in Nederland, is óók in de gemeente Houten helaas sprake van ongelijkheid en achterstelling, die soms ook plaatsvindt langs etnische lijnen. Eén van de aanhoudende discussies daarbinnen gaat over de zwarte-pietfiguur bij het Sinterklaasfeest. De gelaatskleur van de zwarte-pietfiguur roept, hoewel niet zo bedoeld, voor een groep mensen in onze samenleving eerder associaties op met racisme en discriminatie, dan met een fijn en vrolijk feest. De partijen onderschrijven met de initiatiefnemers en het Sinterklaascomité dat het Sinterklaasfeest voor velen van ons een mooie jeugdherinnering is die we koesteren. “Ook onze kinderen gunnen we dit feest met alle vrolijkheid en blijdschap die daarbij hoort”. Natuurlijk, de politiek beslist niet over tradities, maar kan zich wel uitspreken over haar ideaal van een inclusieve samenleving. En dat betekent dat Sinterklaas een feest is voor álle kinderen en hun ouders in de Houten. Gezien de huidige maatschappelijk discussie vinden de partijen het nu het moment om hun steun uit te spreken voor dit initiatief en de oproep van het Sinterklaascomité. De motie roept op om organisaties die betrokken zijn bij Sinterklaasfeesten en -intochten de roetveegpiet tot standaard te verklaren en de traditionele zwarte-pietfiguur niet meer te gebruiken. Ook willen de partijen dat de gemeente Houten zelf de zwarte-pietfiguur niet meer gebruikt.

Het bericht De raad spreekt zich uit voor een inclusieve samenleving. verscheen eerst op PvdA Houten.

Als het aan de PvdAHouten ligt, komt er in Houten de komende maanden meer ruimte voor terrassen. De PvdA heeft samen met de VVD een motie van die strekking voorbereid die op 19 mei in de raad aan het college wordt voorgelegd. De regering heeft de verwachting uitgesproken dat per 1 juni -mits het virus onder controle blijft- terrassen weer worden toegestaan met zitplaatsen waarbij 1,5 meter afstand tot elkaar wordt gehouden. Eveneens is de verwachting dat bioscopen, restaurants en cafés en culturele instellingen weer – onder voorwaarden- open mogen open. Het is dan volgens de PvdA en VVD wenselijk dat er in navolging van veel gemeenten in Nederland, ook in Houten meer ruimte moet zijn voor terrassen op dit plan een veilige en realistische manier te realiseren. Gezinnen met kinderen moeten op een veilige en verantwoorde manier een ijsje kunnen eten op het plein en het is ook fijn om weer een drankje te kunnen doen op het terras. Minstens zo belangrijk is ook dat de horeca en maatschappelijke ondernemers de ruimte krijgen om te ondernemen om de gevolgen van de coronacrisis waar mogelijk op te vangen. Daarvoor moet er ten eerste meer fysieke ruimte komen om terrassen op te stellen. Er kunnen immers met 1,5 meter afstand minder tafeltjes neergezet worden. Concreet betekent dit dat de openbare ruimte, zoals pleinen en stoepen, benut kan worden voor terrassen. Vanzelfsprekend onder voorwaarden van verkeersveiligheid en onder regie van de gemeente. Ten tweede is het wenselijk terrassen langer open te houden, bijvoorbeeld bij mooi weer. Tenslotte is het wenselijk dat maatschappelijke ondernemers zonder terrasvergunning de mogelijkheid krijgen tafels en stoelen buiten te zetten. Bij een aantal horecagelegenheden en culturele instellingen (bioscoop, theater, cafés) biedt de binnenruimte onvoldoende mogelijkheden om in lijn met de voorschriften van het RIVM tafels en stoelen te kunnen opstellen. Het lijkt de PvdA en de VVD fair dat zij ook -als zij dat willen- een deel van de openbare ruimte ter beschikking krijgen voor een terras, zo krijgen zij ook een eerlijke kans. De verruiming zou dan per 1 juni moeten ingaan voor een periode tot vooralsnog oktober 2020. Door de coronacrisis zitten we in een ongewone situatie die ongewone maatregelen vergt. Juist in deze tijd is belangrijk dat gemeente ook de economische bedrijvigheid in Houten steunt. En nu duimen voor mooi weer!

Het bericht Ruim baan voor terrassen in Houten! verscheen eerst op PvdA Houten.

De gemeente Houten gaat voortaan studenten van middelbare en hogere beroepsopleidingen dezelfde vergoeding betalen. De PvdA heeft samen met D66 daarvoor een voorstel gedaan en kreeg daarvoor een ruime meerderheid van SGP, HA, GroenLinks en CDA. Ook de wethouder omarmde het voorstel. Alleen VVD, ITH en ChristenUnie stemden tegen.

Ook bij de gemeente Houten was het praktijk dat MBO-studenten tijdens hun stage minder stagevergoeding krijgen dan stagiairs van het HBO of de universiteit. Bij de gemeente Houten werken jaarlijks zo’n 15 stagiairs, waarbij gemiddeld 5 studenten van het MBO.

Bij de Jongerenorganisatie Beroepsonderwijs is de frustratie over de ongelijke betaling groot. Studenten vragen zich af waarom er een verschil in hun beloning zit, terwijl zij net zo hard werken en net zoveel uren maken als alle andere stagiairs. Het past zeker ook niet bij de inclusieve arbeidsmarkt die we in Houten willen hebben en dan moet je natuurlijk zelf wel het goede voorbeeld geven. De PvdA hoopt dat het voorbeeld van de gemeente Houten navolging krijgt in het bedrijfsleven.

Het bericht Voortaan dezelfde vergoeding voor stagiairs mbo en hbo verscheen eerst op PvdA Houten.

Afgelopen dinsdagavond, 1 oktober, heeft de raad een definitief besluit genomen om windturbines te plaatsen in het buitengebied, bij de Goyerbrug. In mei hadden we als PvdA onze zorgen al geuit over de landschappelijke inpassing en het proces om tot draagvlak te komen. Die zorgen hadden we en die zorgen zijn gebleven. Het dilemma voor de PvdA is dat we helemaal niet tégen windenergie zijn. Sterker nog we vinden dat de ambitie niet groot genoeg kan zijn. Immers in 2050 moet Nederland volledig onafhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. Maar het is een minstens even grote ambitie om dit mét de samenleving te doen. We weten dat de hele achterban van de PvdA de ambitie om Houten duurzaam te maken ondersteunt. De meningen lopen echter zeer uiteen als het over de Goyerbrug gaat. De verhoudingen vóór- en tegenstanders van dit specifieke project ligt ongeveer 50-50. Als fractie hebben we onze bezwaren tegen dit raadsvoorstel keer op keer kenbaar gemaakt. Tegelijk hebben we ook recht willen doen aan het andere geluid uit onze achterban, namens wie wij in de raad zitten. Eén stem is daarom gegaan naar de ambitie om Houten duurzaam te maken. Hieronder de tekst die de PvdA ingebracht heeft. “In mei heeft deze raad zich gebogen over de voorlopige verklaring van geen bedenkingen: nu het is moment van de waarheid. Dit college staat op het punt een eeuwigdurende vergunning af te geven voor het plaatsen van industriële windturbines in het buitengebied. Aan ons als raad om daar toestemming voor te geven. We hebben eerder onze zorgen geuit over de ruimtelijke inpassing en over het proces om draagvlak te verwerven. De ruimtelijke inpassing voor turbines met een ashoogte van 166 meter is een veel te grote stap. En deze hoogte weten we pas sinds de gemeente de aanvraag van de initiatiefnemer heeft ontvangen, eind vorig jaar. De turbines van Windpark Goyerbrug worden één van de grootste op land tot nu toe in Nederland. Het stoorde ons en het stoort ons nog steeds dat de hoogte van de turbines door het college totaal niet wordt geproblematiseerd, noch het feit dat we de consequenties voor de leefbaarheid voor omwonenden niet kunnen overzien. De ruimtelijke inpassing is het enige aspect waar we als gemeente écht iets over te zeggen hebben. Als gemeente heb je de verantwoordelijkheid om daar een eigen afweging over te maken. De wethouder zal zeggen dat ze het nog een keer heeft laten onderzoeken of het past. Maar wat waren de alternatieven voor typen en aantal van de bouw van de turbines, dat is niet onderzocht. Het tweede adviesbureau dat ze hier voor ingeschakeld heeft, geeft wel degelijk aan dat bij landschappelijk inpassingen kanttekeningen te plaatsen zijn. Men spreekt over verdwerging van het landschap op meso niveau, oftewel, binnen een straal van 3-5 km domineren cq verpesten de turbines het landschap van het Kromme Rijnstreek. Wat ons nog meer dan in mei, tegen de borst stuit, is het inspraakproces. Het is er de afgelopen maanden niet beter op geworden. Ik breng in herinnering dat het college zélf een grote broek aangetrokken heeft dat draagvlak ‘heel belangrijk’ is. In juni werd al duidelijk dat dit het college daar vervolgens een hele eigen draai aan geeft, door dit te vertalen naar een ‘een zekere acceptatie’ bij direct omliggende families (14 van de 15 heeft een compensatie regeling geaccepteerd). En toen kwamen de zienswijzen, 23 stuks, 86 indieners. Tijdens de RTG werd in onze ogen pijnlijk duidelijk met wat voor overheid inwoners te maken krijgen: juridisch strikt formalistische verweer met als uitkomst dat er een punt en een komma wordt aangepast. En het helpt ook niet als het college zich keer op keer op het standpunt stelt dat zij ‘niet anders kan’, ‘helaas gebonden is aan de provinciaal ruimtelijke structuurvisie’. Dat is simpelweg niet geloofwaardig. Het is voor onze fractie overduidelijk dat achter deze formele houding, een college staat die zélf deze industriële turbines op die plek wil. We kunnen ons heel goed voorstellen dat de inwoners, in het bijzonder de indieners van de zienswijzen dit ervaren als pure machtspolitiek. En wat doen de coalitiepartijen? Die slikken schijnbaar zonder veel moeite enorme meloenen door. Onlangs hoorde ik de fractievoorzitters van VVD en GL in een radioprogramma van Houten FM vertellen dat men wel inziet dat de plaatsing van de turbines “niet leuk” is voor de omwonenden, ik citeer: ‘Het is gelukkig niet voor altijd, ze staan er voor 30 jaar, we hebben ze nu eenmaal tijdelijk nodig”. Ik herhaal “niet leuk” ; ‘tijdelijk nodig’, ‘maar 30 jaar’. Dat noem ik verdwerging van de problematiek. Dat is de problemen van mensen niet serieus nemen, maar het voor jezelf minder erg maken! Daar kopen de inwoners echt niets voor. Elke vorm van industrie die hier aangevraagd was, had kunnen rekenen op tegenstand van deze partijen en was nooit vergund geweest. Maar dit wel. En hoe rijm je trouwens de eeuwigdurende vergunning die je afgeeft met het tijdelijke karakter? Alleen al daaruit blijkt dat deze bezwering een wassen neus is! Waarom is er niet vanaf het begin gezocht naar een synthese van belangen. Bij andere maatschappelijke dilemma’s hebben dit ook gedaan zoals bij Den Oord; bij Fort Honswijk, bij Dikke Boom. Met de hulp van een procesbegeleider wordt voor- en tegenstanders gefaciliteerd. De klacht van de indieners is dat men zich onbegrepen voelt, in de steek gelaten, platgewalst door een bestuursapparaat. Hun verweer heeft hen bloed, zweet en tranen aan de keukentafel gekost, terwijl de gemeente zich door het een na het andere adviesbureau liet bij staan. Dat is een ongelijke strijd geworden. En dat terwijl dit college zich voorgenomen had (citaat): “Over grote maatschappelijke opgaven, in gesprek te gaan met inwoners, maatschappelijke organisaties en ondernemers. En in samenwerking met hen komen we tot concrete en breed gedragen oplossingen.” Die belofte is in elk geval niet ingelost. Onze fractie vindt de wijze waarop invulling gegeven is aan de beantwoording van de vragen en de bejegening niet passen met hoe wij in Houten participatie vorm willen geven. We kunnen ons goed indenken dat inwoners die bejegening arrogant vinden. Een aantal raadsleden van de coalitie gaven de afgelopen te kennen, “dat ’t de volgende keer anders moet”. Beste collega: dit wás de volgende keer! De kans is verkeken, the damage done en de coalitie heeft het laten gebeuren. Hoe nu verder: we kunnen ons opmaken voor jarenlange juridische procedures en verharding in de samenleving. En geef de mensen eens ongelijk. Als ik sarcastisch zou willen zijn, zou ik kunnen voorstellen om de Universiteit van Utrecht alvast te boeken voor een evaluatie in 2021, die dan ons ook over dit dossier de oren gaat wassen. We willen een toezegging doet dat een participatiestrategie en/of participatieplan zoals bedoeld in de Omgevingswet, onderdeel uit maakt van de verdere implementatie. Doel is te waarborgen dat de omwonenden het recht op participatie houden. Deze omissie is aangereikt door de advocaat van één van de indieners van de zienswijzen. Mocht dit geen voornemen zijn, dan horen we graag wat de overwegingen van het college zijn. De PvdA hecht er aan om te melden dat wat ons betreft de ondernemer geen blaam treft, hij heeft lang in de wachtkamer gezeten; vanuit zijn perspectief er alles aan gedaan om zijn onderneming te starten, het is zijn goed recht om plannen te maken en aan ons voor te leggen. Dat het college en wij als raad ambities hebben ten aanzien van de energie transitie stellen we zeker ook niet ter discussie. In 2050 moet Nederland een volledig duurzame energievoorziening hebben en volledig onafhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. De ambitie kan niet groot genoeg zijn. Maar het is óók een ambitie om dit mét de samenleving te doen. Het feit dat bewoners zich gepasseerd voelen, leidt tot afkalvend draagvlak voor de energietransitie én als overheid draag je op dit manier bij tot verzet tegen windturbines. En dat is zonde, want de echte verduurzaming begint pas net. De PvdA is niet tegen windenergie, maar onze bezwaren bij de voorlopige verklaring zijn ongewijzigd, zowel met betrekking tot de ruimtelijke onderbouwing als met betrekking tot het draagvlak. Vanzelfsprekend geven we een tegenstem door onze bezwaren die we hebben bij dit raadsvoorstel. Maar we zijn ook vóór de ambities om Houten duurzamer te maken. Om dat te onderstrepen zullen wij als PvdA-fractie verdeeld stemmen. Onze oproep is: zet in op het belang van de realisatie van een succesvolle energietransitie met inwoner en zet bewoners die ageren tegen windturbines niet weg als ‘anti-klimaat’! We hebben iedereen nodig!

Het bericht Windturbines bij de Goyerbrug verscheen eerst op PvdA Houten.

In de raad van 28 mei 2019 stond het windpark Goyerbrug op de agenda. Een beladen onderwerp met uitgesproken vóór- en tegenstanders. De PvdA Houten heeft tegen het plan gestemd. En dat terwijl we helemaal niet tegen windenergie zijn. Want Nederland moet naar een duurzame energiehuishouding. Windenergie is daar een essentieel onderdeel van. Tegelijkertijd begrijpt de PvdA de moeite die omwonenden hebben met de plaatsing van nieuwe windmolens. Nederland is een dichtbevolkt land en daardoor zorgt elk groot infrastructureel project voor overlast voor omwonenden, of het nou gaat om een nieuwe weg, zonnevelden of windmolens. Windmolens zorgen voor geluidsoverlast, slagschaduw en aantasting van natuur en landschap. Het helemaal wegnemen van die overlast is een illusie, maar het kan beter dan in de huidige praktijk gebeurt. In elk geval beter dan de manier waarop dit college dat nu ten aanzien van het windpark Goyerbrug heeft aangepakt. Waar ging het fout? Laten we voorop stellen dat de ondernemer die het windpark wil bouwen geen blaam treft. Hij heeft een duidelijke ambitie en is al ruim 10 jaar bezig zijn plannen te verwezenlijken en daar zat nooit een woord Spaans bij. Hij heeft zoals we dat ook willen van ondernemers veel in het werk gesteld om omwonenden te betrekken bij de plannen en hij heeft voorstellen gedaan de overlast zoveel mogelijk weg te nemen en compensatieregelingen voorgesteld. Wat is dan het probleem? Nou, dit college heeft zich bijna vereenzelvigd met de ondernemer en daarmee haar eigen afwegingen die het college namens de inwoners van Houten moet maken, ‘weggegeven’. Dat is kwalijk. De afweging die de gemeente hoort te maken is of het windpark past in het landschap. Bij de aanwijzing van de locatie bij de Goyerbrug door de provincie is ook de ashoogte van de windmolens bepaald. De hoogte is toen vastgesteld op ten minste 60 meter. Toen de aanvraag van de ondernemer een aantal maanden geleden binnenkwam, bleek het te gaan om een ashoogte van 166 meter. Bijna 3 keer zo hoog! De turbines van het windpark Goyerbrug worden bovendien één van de grootste op land tot nu toe in Nederland. Toen had het college in actie moeten komen. De ruimtelijke inpassing is een afweging die alleen de gemeente moet maken. Naar onze stellige overtuiging past een windpark met dergelijke hoge masten daar niet. Maar daar hebben we dus geen enkel debat over gevoerd. Ook kwalijk is dat de gemeente zich verschuilt achter een extern bureau. Dit bureau heeft van alles getoetst aan de geldende wet- en regelgeving: geluid, luchtkwaliteit, slagschaduw, radar, kabels en leidingen enzovoort. Maar over één ding doen zij geen uitspraak (en dat benadrukken zij ook), namelijk of het windpark qua ruimtelijke ordening acceptabel is. Dat is ter beoordeling aan de gemeente. Je kan je als gemeente niet verschuilen achter een extern bureau dat zegt dat aan de regeltjes is voldaan. Dit college heeft de hoogte van de windmolens geen moment ter discussie gesteld, verschuilt zich achter procedures en wetten, heeft op dit punt haar huiswerk niet gedaan, met als gevolg dat de ashoogte van de molens er ‘ingerommeld’ is. Dat komt omdat het college dit windpark heel erg graag wil. Bij zo’n sterke ambitie ben je bereid een groot aantal nadelen voor lief te nemen. Die ambitie vertroebelt het nemen van verstandige en afgewogen besluiten. Als dat windpark daar komt, dan is dat omdat je dat als college op dit plek wil. Niet omdat je aan wet- en regelgeving gebonden bent. En dan natuurlijk het draagvlak. In de aanloop van dit college en in de afgelopen maanden lagen de woorden ‘samen’ en ‘draagvlak’ voortdurend op de lippen van de collegeleden. Ook over het windpark gaf het college hoog op dat ‘draagvlak belangrijk is’. Let wel, nergens is er een wettelijke bepaling te vinden die in gaat op het fenomeen ‘draagvlak’. Het college heeft daar zélf zo veel gewicht aan gegeven en daar een hele grote broek over aangetrokken. En dan moet je helaas aanzien hoe het college opschuift van ‘draagvlak is belangrijk’ naar ‘een zekere acceptatie’. Om het even in perspectief te zien: bij 15 adressen is sprake van een ‘zekere acceptatie’ en bij 500 adressen zegt het college zelf dat het beeld diffuus is, maar zeker niet positief. Hoezo, draagvlak?! Dan blijkt dat het college zelf bedacht heeft dat draagvlak van de bewoners die direct naast het windpark wonen, voor het college voldoende is om haar afwegingen te maken. 15 adressen dus. Dat hadden ze dan ook wel iets eerder mogen zeggen! Was daar dan van meet af aan eerlijk over geweest en zeg tegen omwonenden dat zij van alles kunnen vinden, maar dat dat geen effect zal hebben op de uiteindelijke plaatsing van de molens. Het was dan ook bijzonder om te zien dat VVD en CDA met hun beloftes over het belang van draagvlak, een 180 graden draai moesten verantwoorden en zich verweerden met een gezocht argument dat men ‘de regie niet aan de provincie wil geven’. Alsof de provincie een dergelijk project niet zou kunnen managen! Het bleek al snel dat de coalitie had ‘getekend bij het kruisje’ en de rijen zich op voorhand al hadden gesloten. Het plan is dan ook aangenomen. GroenLinks en de ChristenUnie konden hun geluk niet op en hamerden op argumenten van het algemeen belang waar niemand het mee oneens is: want natuurlijk wil iedereen duurzame energie! Maar de PvdA heeft als voorwaarde dat bewoners volwaardig mee kunnen praten over de uitvoeringsplannen. Dat betekent dat je voldoende ruimte geeft aan het organiseren van tegenspraak. We maken ons als PvdA geen illusies, het iedereen op elke plek altijd naar de zin maken zal niet lukken. En de verantwoordelijkheid om voor de komende generaties een duurzame energievoorziening te realiseren is groot. Te groot om nu de makkelijke weg te kiezen, je moet de tegenspraak een stem geven, niet wegduwen maar aan de terechte zorgen tegemoet komen. Want dit is niet het laatste windpark of zonneveld waar we ons hoofd over moeten breken. De energietransitie vraagt de komende jaren vaker om dergelijke ruimtelijke ingrepen. Linksom of rechtsom zullen we moeten leren dit samen met de inwoners te doen.

Het bericht Stem tegen het windpark Goyerbrug verscheen eerst op PvdA Houten.

Sporthal Den Oord is jaren geleden al tegen de vlakte gegaan en onlangs is de school gesloopt, maar nog steeds is het niet gelukt een nieuwe invulling aan de locatie te geven. We praten in Houten al 5 jaar over kwestie. Op 12 februari lag er een plan voor 22 koop- en 26 huurwoningen dat in de raad is besproken. Er was in het voortraject veel fout gegaan, met name over de verwachtingen hoeveel woningen er zouden moeten komen. Mede om die reden heeft de raad in 2017 op initiatief van de PvdA een voorstel overgenomen om opnieuw te beginnen. We hebben de angel uit de discussie gehaald door voor te stellen geen aantallen te noemen, maar op basis van kwaliteitscriteria laten uitzoeken hoeveel woningen er zouden kunnen passen op de locatie. Met de beste intenties en met instemming van alle partijen, raad, college, omwonenden en Viveste, is men van start gegaan en is een intensief participatietraject gestart. De uitkomst kennen we: het blijkt dat er maximaal 48 appartementen op de locatie passen. Als je het afzet tegen de oorspronkelijke inschatting in 2017 van 60 woningen, lijkt het wat mager. Maar de gezamenlijk uitgangspunten zijn met onze instemming vastgesteld en als dan blijkt dat dit het maximum is, dan accepteren we dat. Het proces is niet gelopen zoals we gehoopt hadden. En dat is zacht uitgedrukt. We zijn nu op een punt beland dat iedereen het gevoel heeft de pineut te zijn. De gemeente die allerlei verwijten aan haar broek krijgt; Viveste die voorziet dat het nog lang kan duren voor zij hun sociale huurappartementen kunnen gaan bouwen waar zo dringend behoefte is; toekomstige bewoners die verlegen zitten om een passende woning en niet betrokken zijn bij het hele proces. En natuurlijk de huidige omwonenden die het niet eens zijn met de uitkomst van de proces. Het is de taak van de raad om te beoordelen of de inhoudelijke bezwaren van omwonenden opwegen tegen het algemeen belang van een substantiële bijdrage aan het ernstige tekort van geschikte woningen voor ouderen. De bal ligt terecht bij de raad, die moet een besluit nemen, zoals van meet af duidelijk was. In de startnotitie staat namelijk ‘Als partijen niet tot een oplossing komen zal de gemeente alle belangen afwegen, sturend optreden en zal de raad het plan vaststellen.’ De PvdA vindt dat we beslissingen nemen niet moeten schuwen, want dan zijn we als raad geen knip voor de neus waard. We hoorden echter ook luid en duidelijk de bezwaren van de omwonenden en het appèl van de voorzitter van de bewonersgroep. Zijn pleidooi was om in gesprek te blijven om tot een gezamenlijk gedragen voorstel te komen dat past binnen de oorspronkelijke uitgangspunten. Om dan tóch een definitief besluit te nemen, voelde voor ons als doorduwen. Dat is niet goed. De PvdA heeft daarom het initiatief genomen en de raad opgeroepen om de besluitvorming met drie maanden uit te stellen, zodat de wethouder nogmaals met alle betrokken partijen om tafel kan gaan om te bezien of er een nieuw of aangepast plan kan komen dat op een groter draagvlak kan rekenen. Als dat niet zou lukken dan gaan we alsnog het ‘oude’ plan in behandeling nemen. Het heeft wat kruim gekost, maar uiteindelijk hebben we samen met CDA, GL, VVD en CU een motie ingediend en uiteindelijk hebben ook D66 en HA! er zich achter geschaard. Een mooi resultaat. Dit dossier is opnieuw Chefsache geworden en dus zal wethouder Geerdes aan de bak moeten om de zaak vlot te trekken. Onze steun heeft hij in elk geval. Om de Woonvisie te realiseren zal dit ook niet de laatste keer zijn.

Het bericht Weer aan tafel over locatie Den Oord/Wegwijzer verscheen eerst op PvdA Houten.

Op 12 juni 2018 is het coalitieakkoord van CDA, GroenLinks, VVD en CU gepresenteerd met de titel ‘Duurzaam, ondernemend en dichtbij’. De PvdA is na 12 jaar weliswaar oppositiepartij, maar wél medebestuurder en medeverantwoordelijk. We hebben het hoofdlijnenakkoord dan ook gelezen met de insteek ‘waar kunnen we ondersteunen’. Als PvdA zijn Werk, Wonen, Welzijn en Zorg de belangrijkste thema’s waarop we de coalitie de komende vier jaar kritisch zullen beoordelen.

De voornemens over voortbouwen op wat goed gaat, omzien naar elkaar zorgen, zorgen dat iedereen naar vermogen meedoet, zorgen dat het voor volgende generatie óók goed toeven is in Houten, spreken ons als PvdA daarom aan. De bestuursstijl die uitgaat van vertrouwen, contact en bereikbaarheid zien we als een voortzetting van de weg die Houten al jaren geleden ingeslagen is. Ook de samenlevingsagenda is een uitstekend idee waar we als PvdA graag een bijdrage aan willen leveren.

Houten is van iedereen. Het is een noodzakelijke ambitie om tweedeling in Houten te voorkomen. De gemeente kan niet voor geluk zorgen, maar wel voorwaarden scheppen die het makkelijk maken mee te doen. Dat is de drijfveer voor de PvdA. Houten is een rijke en prachtige gemeente, maar ook hier is de verdeeldheid nooit ver weg. Meer dan je op het eerste gezicht zou denken. Ga maar eens praten jongeren die een zelfstandig bestaan willen opbouwen en geen betaalbare woning in Houten kunnen vinden. Er wonen inderdaad veel hoog opgeleide mensen met een prima inkomen in Houten. Maar ook té veel gezinnen die hopen aan het eind van de maand nog genoeg geld te hebben om boodschappen te doen. Voor mensen die een steuntje in de rug nodig hebben, heeft de gemeente verantwoordelijkheid om te zorgen dat iedereen mee kan blijven doen.

Natuurlijk onderschrijven we de doelstellingen in het hoofdlijnenakkoord over duurzaamheid. Dat is dat is een urgent en dringend thema waar we mee aan de slag moeten. Wat ons opvalt dat dat er niets gezegd wordt hoe je energietransitie betaalbaar maakt voor iedereen. Hoe belangrijk duurzaamheid ook is, je moet het wel in de balans houden met aandacht voor wonen, sociale cohesie, welzijn en werk. En dat is helaas niet het geval. Duurzaamheid en vergroenen wordt ruim 30 keer genoemd in één van de ambities. Zo staat er zelfs een hele alinea over weidevogels en ‘gruttowoningen’, maar is er geen woord, laat staan een doelstelling of ambitie te vinden op het gebied van dementi. Toch een belangrijk relevant sociaal thema in Houten. Wat dat betreft is dit akkoord meer groen dan links. Dichtbij vogels, minder dichtbij mensen, zo lijkt het. De grootste graat in de keel vinden we de teksten over bouwen en wonen. Hoe is het mogelijk dat een urgent en belangrijk (verkiezings-) thema als het gebrek aan betaalbare woningen er zo bekaaid afkomt in dit akkoord!

Men beschrijft de temperatuur van het water (hoe erg het is, maar dat wisten we al), maar niet hoe je er in springt. Deze coalitie staat aan de kant staat te kijken en vertelt dat men gaat onderzoeken, toetsen, bespreken en dat er een visie komt. Maar zelfs wannéér die visie er komt, is vaag. Wij willen óók in een hoofdlijnenakkoord weten wat de ambitie is. Zolang er nog 2600 reacties zijn op 300 nieuw te bouwen woningen of 800 aanmeldingen op 14 huurwoningen, moet de ambitie in onze ogen echt een stuk scherper. Sterker nog: hier behoor je als coalitie een ambitie op te formuleren!

Als het om sociale woningbouw staat er welgeteld één regel (12 woorden) waarin wordt benoemd dat er een fors aantal sociale woningen moeten bij komen. Beetje vaag, maar toch mooi. De rest van de alinea wordt in beslag genomen door de beschrijving van een compensatieregeling die er in voorziet dat er géén sociale woningen gebouwd hoeven te worden ‘als dat lastig’ wordt. We willen als PvdA graag overtuigd worden waarom een dergelijke maatregel er voor gaat zorgen dat er méér en sneller sociale woningen bijkomen in Houten, want dat was het doel. Lastige kwesties zijn er om op te lossen, niet om weg te poetsen. De woningcorporatie hoort elke dag waar en hoe erg het knelt met het gebrek aan betaalbare woningen voor jongeren en ouderen. Wij hoopten op coalitieakkoord waar léf in doorklinkt over het toevoegen van substantiële aantallen sociale huurwoningen. Dat lef ontbreekt nu.

Het CDA was in haar verkiezingsprogramma een stuk helderder over haar ambities en hoe daar te komen: 2500 woningen (bovenop de 1800 die we al in de Woonvisie overeengekomen zijn) en hoogbouw en bouwen buiten de rondweg bespreekbaar maken. We vinden het buitengewoon jammer dat van die duidelijkheid van het CDA niets terug te vinden is in dit coalitieakkoord. Ook de VVD schreef dat zij de mogelijkheden voor hoogbouw wil verkennen. GL en CU hebben hierover geen ambities geformuleerd, behalve dat Houten vooral haar dorpse karakter moet houden. Wij kunnen niet anders concluderen dat de coalitiepartners hier niet uit zijn gekomen en de hete aardappel vooruitschuiven. Maar inwoners in Houten willen weten waar deze coalitie op inzet, hoe we zorgen dat het ook de komende generaties goed toeven is. Alle keuzes hebben ruimtelijke consequenties, hoe veel, vaak en intensief je er met bewoners over gaat praten. We hebben de coalitie en de het nieuwe college dan ook nadrukkelijk opgeroepen om keuzes te maken op het gebied van bouwen en wonen. Zodat iedereen zeker kan zijn van een betaalbare woning, nu en straks.

Het bericht Het coalitieakkoord voor 2018-2022: meer groen dan links verscheen eerst op PvdA Houten.

De coalitie van CDA, VVD, GL en CU heeft haar plannen voor de komende vier jaar gereed. Althans, op hoofdlijnen, in aanzet, in concept. Dat was ook de bedoeling, want er moeten nog heel wat plasjes over gedaan worden. Door de inbreng van maatschappelijke partners, door inwoners, door de oppositie partijen. Er moet ook nog doorgerekend worden of het betaalbaar is. Pas in oktober (!) is er duidelijkheid. Die tijd zou ook zomaar nodig kunnen zijn om de verschillen te overbruggen bij de coalitiepartijen zelf. Het werkstuk dat er nu ligt is een toch wat wonderlijke combinatie van grote maar vaak abstract omschreven thema’s en anderzijds onderwerpen die in detail geformuleerd zijn. Bij de grote opgaven van de gemeente wordt vooral ingezet op continuering van bestaand beleid, wat betreft duurzaamheid, de woningbouw opgave, toeleiding naar werk en transitie op jeugdzorg. Daar zijn we als PvdA blij mee, maar zolang het nog niet concreet is zijn we er niet echt gerust op. Van de concrete acties die we wèl kunnen lezen kan je bijna een op een herleiden wie wat heeft binnengehaald: GroenLinks heeft haar 2e windmolenpark, VVD mag fort Honswijk verder ontwikkelen, CDA komt op voor het buitengebied en de CU introduceert bemoeizorg om echtscheidingen in Houten te voorkomen. De politiek correcte toelichting is dan dat je zegt dat ‘ieder elkaar iets gunt’. De bedroevende werkelijkheid kan maar zo zijn dat het bestuurlijke armoe en gebrek aan visie verhult. Want zeg nu zelf, het is toch ondenkbaar dat de VVD zich met hart en ziel gaat inzetten om inwoners van Houten te beletten om eigen keuzes te gaan maken als het om hun relatie en huwelijk gaat ? Wie, behalve een klein christelijk smaldeel in Houten, zit daar nu op te wachten? Dat moet wel tegen het zere liberale been zijn als men straks dit moralistisch beleid moet gaan verdedigen. Tegelijkertijd valt ons ook op wat we allemaal (nog) niet lezen. We missen bijvoorbeeld ambities op gebied van zorg en welzijn, ten aanzien van het belang van onze sociale infrastructuur en onze welzijnsorganisatie (Van Houten & Co). Zoals gezegd, de plannen staan nog slechts in de steigers, het echte bouwen moet nog beginnen.

Het bericht Coalitie akkoord in de steigers, een eerste reactie verscheen eerst op PvdA Houten.

Het kabinet lijkt te grossieren in het nemen van onpopulaire besluiten die niemand wil en er toch lijken te komen. Zo wil de regering de dividendbelasting afschaffen die de schatkist jaarlijks 1,4 miljard euro gaat kosten en geen banen gaat opleveren. Ook heeft de regering het onbegrijpelijke plan opgevat om arbeidsgehandicapten onder het minimumloon te gaan betalen en te laten werken met behoud van een bijstandsuitkering. Had ook niemand om gevraagd en staat in geen enkel verkiezingsprogramma. Alles en iedereen die een inclusieve en rechtvaardige samenleving voor ogen heeft, vindt dit kabinetsplan waardeloos. Het is toch ook niet te verkopen als je 1,4 miljard weggeeft aan buitenlandse bedrijven en je tegelijk met droge ogen beweert dat je over de rug van kwetsbare mensen 500 miljoen wil besparen! Belangenorganisaties als Cedris, Divosa, de VNG en werkgevers hebben zich al maanden geleden kritisch over uitgesproken. De maatschappelijke druk neemt steeds verder toe: Deze week is een petitie van 80.000 handtekeningen aangeboden door de actiegroep ‘wijstaanop’, onder aanvoering van de bevlogen Noortje van Lith. De PvdA heeft in januari van dit jaar een motie ingediend om namens de raad een brief naar Van Ark te sturen om ook vanuit Houten te laten weten dat we ons ernstige zorgen maken. Want áls de wetswijziging er door komt, dan moeten wij als gemeente de wet uitvoeren. Het gaat er dus om nú zo veel mogelijk invloed uit te oefenen. De motie werd gelukkig breed gesteund en deze week is een brief naar staatssecretaris Tamara van Ark gestuurd. En daar staat geen woord Spaans in: alle argumenten waarom de regering hun plan NIET moet doorzetten, staan keurig op een rij. We zijn blij met deze stellingname van de gemeente Houten. En we zullen daar nog even mee door moeten gaan, want de staatssecretaris geeft vooralsnog geen krimp. Je vraagt je af wat er in hemelsnaam voor nodig is om de bewuste plaat voor het hoofd van de staatssecretaris te laten barsten. Misschien moeten we voor Noortje een traineeship bij Unilever regelen. Als het uit die hoek komt, schijnt de VVD wel te kunnen luisteren.

Klik hier voor de brief namens de gemeenteraad aan de staatssecretaris.

Het bericht Hoe dik is de plaat van Van Ark? verscheen eerst op PvdA Houten.

Op zaterdag 10 maart heeft de PvdA Houten de handtekening gezet onder het Regenboog Stembusakkoord. Het COC Midden-Nederland heeft politieke partijen uitgedaagd zich uit te spreken over maatregelen op het gebied van LHBTI-emancipatie en zich in te zetten om die maatregelen ook in de komende raadsperiode uit te voeren. In het akkoord staan maatregelen die betrekking hebben op gemeentelijk beleid, het bevorderen van veiligheid, het ondersteunen van jongeren, kwetsbare groepen en zichtbaarheid. Er is in Nederland al veel bereikt voor LHBTI’s, maar toch krijgen ze nog altijd te maken met geweld en discriminatie, en ‘homo’ is op school het meest gebruikte scheldwoord. Een proactieve rol van de gemeente op het gebied van LHBTI-emancipatie is van groot belang. De PvdA Houten omarmd het initiatief van COC Midden-Nederland, ons uitgangspunt in de politiek is ‘Iedereen doet mee’. Dat houden hoog in het vaandel, omdat iedereen gelijk is en de vrijheid moet hebben zichzelf te kunnen zijn. We zullen blijven vechten voor de emancipatie van LHBTI, op school, op het werk, op straat en op het sportveld.

Mooie middag want na de Houtense D66 en PvdA, kozen ook CDA, GroenLinks en VVD in Houten om deze principiële keuze te ondertekenen.

Het bericht PvdA Houten ondertekent Regenboog Stembusakkoord verscheen eerst op PvdA Houten.