Poliflw

Inwoners van Houten kunnen ervan zeker zijn, dat zij de hulp krijgen die nodig is. Niet alleen omdat de wet daartoe verplicht, maar vooral omdat we dat als gemeente Houten zelf willen. Gisteravond, 19 mei, was de raad en het college daarover unaniem bij de vaststelling van het Programma Sociale Koers 2020-2023. Als PvdA vinden we dat zorg beschikbaar en toegankelijk moet zijn en dat we als gemeente daarover klip en klaar moeten zijn naar onze inwoners. De PvdA heeft om een extra beslispunt gevraagd om daar helderheid over te krijgen bij de vaststelling van de beleidslijn van het sociaal domein en dus ook gekregen.

Dat we als PvdA sterk aan zo’n uitspraak hechten heeft alles te maken met hoe dit programma tot stand is gekomen. De aanloop was prima, er is met veel maatschappelijke partners hard gewerkt aan het beleid, maar bij de presentatie van het programma lag de nadruk wel heel erg op de kostenbeheersing. En ja, we ontkennen niet dat er tekorten zijn op Jeugdzorg en WMO (de budgetten voor alle hulp). En er zijn inderdaad maatregelen nodig om de zorg betaalbaar te houden. Maar dat moet wel in balans zijn. De raad heeft nu uitgesproken dat die financiële doelstellingen nooit leidend mogen zijn. Als zorg nodig is, dan moeten we daarvoor zorgen.

Natuurlijk betekent dit niet, dat hulp tegen elke prijs geleverd moet worden of dat het is ‘u vraagt, wij draaien’. Geen misverstand daarover: passende hulp is áltijd binnen het kader van de mogelijkheden. Daarbij mag je ook best kritisch kijken naar de kosten van de ene vorm van hulp ten opzichte van andere vormen, als de kosten daarvan sterk verschillen. Maar het betekent wél een garantie voor de beschikbaarheid van professioneel beoordeelde en afgestemde, passende zorg voor iedereen die dat nodig heeft!

Het bericht Passende hulp verzekerd! verscheen eerst op PvdA Houten.

Op de raadsvergadering van 10 maart jl. werd het programma Sociale Koers 2020-2023 behandeld. Dit programma moet richting geven aan hoe we ons sociaal domein inrichten. Bin het debat kritiseerde vrijwel de gehele raad het gebrek aan duidelijke kaders van het programma. Door een raadsbreed ondersteunde motie is behandeling van het raadsvoorstel uitgesteld. De wethouder kan het programma nu eerst verder verdiepen. Wordt dus vervolgd. Hieronder de inbreng van de PvdA-fractie bij het debat.

Dit programma Sociale Koers is de 3e stap in het proces waarmee de gemeente aan het stuur komt om hulp en ondersteuning dichtbij onze inwoners te brengen. Na afspraken maken met de zorgaanbieders en het inrichten van de lokale organisatie is het nu tijd, dat de aandacht volledig uitgaat naar de inhoudelijke keuzes die daarbij passen. Het college heeft voor dit programma de inwoners opgezocht en vastgesteld, dat we er in Houten goed voorstaan. Dat ademt het nieuwe programma ook uit, wil daarop voortbouwen en schetst vooral brede en optimistische vergezichten. Maar volgens de PvdA-fractie zijn we er daarmee nog niet. Alsof het voldoende is om vanaf nu alleen maar op te letten of de metertjes niet van groen weer naar oranje of rood verkleuren. Voor de PvdA is dat volstrekt onvoldoende. En, om met de Adviesraad Sociaal Domein te spreken: “Houten is (weliswaar) een relatief welvarende gemeente met overwegend welvarende inwoners en toch zijn er nog de nodige Houtenaren, die niet “inclusief” zijn of dreigen te worden.” Dat vraagt nog het nodige maatwerk, goede en tijdige kennis van de zorgen van burgers, inrichting van de sociale ruimte, ondersteuning van het vangnet van mantelzorgers, actieve aansluiting met de arbeidsmarkt…. om maar een aantal initiatieven te noemen…

In het programma staan genoeg intenties en voornemens maar zó algemeen. Je kunt er niet tegen zijn, maar je weet ook niet wat je er als inwoner aan hebt. Of toch wel: keer op keer wordt aangegeven dat we krap bij kas zitten (net als de rest van Nederland). Die ene keer dat deze wethouder heel stellig in het programma is gaat over geld. Ze stelt: “de absolute prioriteit te geven aan het terugdringen van de kosten voor jeugdzorg.” Daarmee geeft dit college de boodschap af: ‘wees zelfredzaam, als je hulp nodig hebt, vraag niet te vaak en te veel, want we hebben geen geld en we doen wat wettelijk verplicht is. ‘ Dat is toch echt een kentering met het beleid waar we als PvdA trots op waren in Houten: We waren een gemeente waar de boodschap was, dat de gemeente je bondgenoot was en die zekerheid biedt als je hulp nodig hebt. Het staat er wel allemaal ergens in, of het wordt nog uitgewerkt in uitvoeringsplannen, maar dit programma ademt vooral tevredenheid, zelfs zelfgenoegzaamheid uit, en wij lezen weinig over de zorgen van inwoners die achterblijven of extra onze hulp verdienen. Terwijl dit programma bij uitstek de plek is om erop in te gaan hoe we zorg ook dichtbij die burgers gaan organiseren. Ben je een zelfredzame inwoner, ja, dan kan deze sociale koers zijn werk wel doen. Maar ben je niet zo zelfredzaam, dan lezen wij niet terug, dat de gemeente er voor je is. Juist diegenen die onze ondersteuning zo hard nodig hebben, lezen in dit programma dat het college de kosten in het sociale domein absolute prioriteit geeft. En geen ander metertje. Gisteren ontvingen we het Jaarverslag van Stichting Leergeld: Met financiële ondersteuning aan 517 kinderen van meer dan 250 gezinnen is het nog lang geen tijd om zelfgenoegzaam te zijn!! Maar dit geldt, los van deze financiële kwetsbaarheid, helaas ook voor een groot aantal andere inwoners van Houten. En vaak hangt het een ook heel direct met het ander samen. Het absoluut stellen van de kostenbeheersing gaat te ver en geeft de verkeerde boodschap aan de inwoners van Houten. Wat overigens niet wegneemt dat kostenbeheersing belangrijk is. (Maar dat is een zorg van de gemeente en mag je niet op de schouders van kwetsbare groepen leggen.). We dienden daarom een amendement in, dat door SGP, maar ook door CU, CDA, ITH en GL werd medeondertekend. Die dit dus ook te ver vinden gaan.

Eigenlijk hadden we deze stap het liefst willen overslaan en direct naar de uitvoeringsplannen gaan! In de voorbereiding verwees de wethouder onze vragen over de richting van de sociale koers ook al steeds door naar volgende stappen: Er vindt uitwerking plaats in Uitvoeringsplannen, prestatie-indicatoren worden uitgewerkt etcetera. Als de richting pas aan de orde komt in het vervolg, waar stemmen we dan nu over? We willen dat dan de uitvoeringsplannen voor de raad ter besluitvorming worden geagendeerd. We dienden daarvoor een tweede amendement in.

Tja, en als dan niet in dit programma, maar pas bij de verdere uitwerking duidelijk wordt welke punten met welke urgentie opgepakt zullen worden, dan kan je als raad natuurlijk het college zelf kaders meegeven. We dienden daarvoor twee moties in. Allereerst door een pleidooi van de Adviesraad Sociaal Domein. Die was wat ons betreft midden in de roos als het aankomt op een sterk vangnet voor het opbouwen van bestaanszekerheid. We verzochten het college met een motie om met voorrang in te zetten op maatregelen voor de bereikbaarheid en toegankelijkheid van regelingen en van andere vormen van ondersteuning. En een tweede motie betrof een van de punten waarvoor Stichting Leergeld bij haar jaarverslag aandacht vraagt: Met een tweede motie verzochten we het college nog dit jaar te werken aan een nieuw Armoedebeleid.

De Partij van de Arbeid Houten wil een gerichte sociale koers, waarbij we (1) het goede behouden, (2) de zekerheid van passende hulp bieden en (3) die hulp ook toegankelijker maken voor de burger.

Het bericht De sociale koers is zoek verscheen eerst op PvdA Houten.

In 2020 ga ik me zeker bezighouden met het nieuwe programma, De Sociale Koers 2020-2024. Het vervolg op het Programma Sociale Kracht, waarmee Houten de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) handen en voeten gaf. Had je een aantal jaren geleden hulp nodig, dan zag je een versnipperd landschap: veel loketten, allerlei betalingsvormen en elkaar tegenwerkende systemen. De WMO maakte gemeenten vanaf 2015 verantwoordelijk voor ondersteuning en begeleiding van hun inwoners: dicht bij de mensen, problemen oplossen waar ze ontstaan, gebruiken wat lokaal voorhanden is. De PvdA is blij met deze beweging. De gemeente die dichtbij is kan het gesprek makkelijker aangaan met de mensen die het betreft, dan een instantie -vaak letterlijk- op afstand. Daardoor wordt ondersteuning veel beter passend gemaakt. Houten was met die aanpak ook goed op weg. De sleutel is dat het niet alleen gaat om wat iemand “aanvraagt”, maar vooral om de vraag erachter: Waarvóór heeft iemand nodig waar hij of zij om vraagt? Welk antwoord past daar het beste bij? Zo kun je doen wat nodig is. Het college kondigt aan dat het De Sociale Koers meer zal gaan om gedragsverandering bij inwoners en aanbieders. Op z’n zachtst gezegd tasten wij nog in het duister hoe dit college daar inhoud aan wil geven. Waardoor laat het college zich leiden? Tot dusver zien we alleen, dat kostenbeheersing wel heel erg domineert in het denken. Maar het is wel erg kaal als dat de enige basis vormt. En we zijn niet de enigen die daar erg ongerust door worden. Vanzelfsprekend moet ondersteuning betaalbaar blijven. Maar de aandacht moet zich richten op waar het echt over moet gaan: zorgen dat professionals, cliënten en inwoners met elkaar in gesprek blijven zodat iedereen de hulp krijgt die nodig is. Dát is de rol van de gemeente! Wanneer de gemeente zelf lijstjes gaat maken welke ondersteuning wel/niet beschikbaar is, begin je écht aan de verkeerde kant. Als we die kant opgaan zijn we zo terug bij de aanpak van vóór 2015.

Het bericht 2020. Terug of vooruit? verscheen eerst op PvdA Houten.

De gemeente Houten gaat voortaan studenten van middelbare en hogere beroepsopleidingen dezelfde vergoeding betalen. De PvdA heeft samen met D66 daarvoor een voorstel gedaan en kreeg daarvoor een ruime meerderheid van SGP, HA, GroenLinks en CDA. Ook de wethouder omarmde het voorstel. Alleen VVD, ITH en ChristenUnie stemden tegen.

Ook bij de gemeente Houten was het praktijk dat MBO-studenten tijdens hun stage minder stagevergoeding krijgen dan stagiairs van het HBO of de universiteit. Bij de gemeente Houten werken jaarlijks zo’n 15 stagiairs, waarbij gemiddeld 5 studenten van het MBO.

Bij de Jongerenorganisatie Beroepsonderwijs is de frustratie over de ongelijke betaling groot. Studenten vragen zich af waarom er een verschil in hun beloning zit, terwijl zij net zo hard werken en net zoveel uren maken als alle andere stagiairs. Het past zeker ook niet bij de inclusieve arbeidsmarkt die we in Houten willen hebben en dan moet je natuurlijk zelf wel het goede voorbeeld geven. De PvdA hoopt dat het voorbeeld van de gemeente Houten navolging krijgt in het bedrijfsleven.

Het bericht Voortaan dezelfde vergoeding voor stagiairs mbo en hbo verscheen eerst op PvdA Houten.

Op 29 oktober stond de begroting voor 2020 op de agenda van de gemeenteraad. Het werd voor de PvdA een teleurstellende avond. De grote schaduw die over de begroting 2020 hing waren de voorgenomen bezuinigingen in het sociaal domein, in het bijzonder de jeugdhulp. In de aanloop hadden we natuurlijk al aangegeven dat de bezuinigingen en vooral de manier waarop het college dat wil aanpakken, ons grote zorgen baarde. We zien natuurlijk ook dat we een financieel tekort hebben op de jeugdhulp. De tekorten op de zorg zijn voor een belangrijk deel veroorzaakt door een korting van het rijk op het budget van soms wel 40%. Maar het komt ook door onvoorziene groei van de vraag naar jeugdhulp en zorgbehoeften van bijvoorbeeld ouderen die steeds langer zelfstandig wonen. We vinden het niet te verkopen dat het Rijk € 11 miljard overhoudt. € 11 miljard! Met pijn en moeite is er € 400 miljoen voor de jeugdzorg uitgepeuterd dat over alle gemeenten verdeeld is. Maar dat is bij lange na niet genoeg en het vraagt permanente aandacht van dit college om die boodschap in al haar contacten met de rijksoverheid luid en duidelijk uit te dragen. Ondertussen is elke gemeente genoodzaakt om maatregelen te nemen. Naar ons idee komt het college, tegen beter weten in, met bezuinigingsvoorstellen die er vanuit gaan dat de uitgaven op het sociaal domein kunnen worden beheerst en de vraag naar jeugdzorg kan worden beperkt. Dat kan al heel snel een loze belofte worden, want hulp móet worden gegeven als die nodig is. Het college denkt voor meer dan half miljoen goedkoper te kunnen inkopen. Vooralsnog is dat naar ons idee vooral wensdenken. Onlangs heeft het college een commissie van de VNG om advies gevraagd. Op zichzelf een hele goede stap. Nu komt deze commissie met snoeiharde oordelen: de maatregelen die het college nu wil treffen zijn veel te veel financieel gestuurd, de effecten zijn ongewis, kunnen niet gemonitored worden en wat men vooral mist is een samenhangend visie. Hun dringende advies was dan ook om een pas op de plaats te maken en eerst de visie vorm en inhoud te geven. De wethouder zelf is er van overtuigd dat de voorgenomen bezuinigingen geen maatschappelijke gevolgen hebben. Ze heeft de PvdA daarvan in elk geval niet van kunnen overtuigen en gesteund door de uitkomsten van de VNG-rapport snappen we ook niet op basis waarvan zij dit denkt. Bovendien heeft er nauwelijks afstemming plaatsgevonden met zorgaanbieders, Adviesraad Sociaal Domein en andere belanghebbenden over bezuinigingsvoorstellen. De steun van de PvdA hebben we afhankelijk gemaakt van de mogelijkheid om het komende jaar op de bezuinigingen te kunnen sturen. Daarvoor hebben we samen met D66 en ITH een voorstel ingediend die dat mogelijk zou maken. Voor ons was belangrijk dat we vinger aan de pols kunnen houden en feitelijk onderbouwd krijgen dat de maatregelen die nu genomen worden de toegang tot zorg niet belemmert. Bovendien vinden we dat het niet zo kan zijn dat financiële knelpunten de ingezette beweging van de innovatie in het sociaal domein stagneert. Niet alleen laten we kansen liggen op betere zorg en hulpverlening voor ouders en kinderen, het frustreert ook het de samenwerking met de maatschappelijke partners. Bovendien spannen we ook nog eens het paard achter de wagen, ervaringen uit andere gemeenten (van Zwolle tot Zaanstad) leren ons dat innovatie tot echte verandering en structurele verlaging van de kosten leidt. En er is ook extra geld voor innovatie vanuit het Transformatiefonds: in Lekstroom-verband participeert Houten in innovatieprojecten gericht op het realiseren van meer kleinschalige verblijfsvormen in de regio en op versterking van de jeugdhulp 18- 18 +. Bínnen de gemeente Houten zijn er in onze ogen ook veel mogelijkheden die in 2020 onbenut dreigen te worden: zoals meer onderwijszorgarrangementen met scholen; versterken van de preventiefunctie in samenwerking met Van Houten&co; opvolging en verankering van de uitkomsten van het project Duursaam met huisartsen etc etc. De ingezette weg van de transformatie naar een goed functionerende driehoek kind/ouders, professionals in onderwijs/welzijnswerk en jeugdhulp moet ook in tijden van financiële druk overeind blijven. Dat de mogelijkheden voor grote innovatieve sprongen vooruit beperkt zijn door de tekorten is begrijpelijk, maar het proces van doen en leren gericht op het behalen van innovatiedoelen mag niet stagneren. Ook daarvoor hebben we een voorstel gedaan om er voor te zorgen dat er in 2020 ook ambities blijven voor bijvoorbeeld het vernieuwen en versterken van de preventiefunctie samen met onderwijs, welzijn. We hoopten op een positieve respons op onze voorstellen, maar helaas, tot onze grote teleurstelling kregen we geen enkele steun van de coalitiepartijen en werd het allemaal van tafel geveegd. Omdat de bezuinigingen zo’n groot en belangrijk onderdeel van de plannen omvatten, konden we niet instemmen met de begroting. We maken ons zorgen dat er veel kapot gemaakt wordt in het sociaal domein, zien we dat de motivatie van onze maatschappelijke partners, die we zo hard nodig hebben, tot nul wordt gereduceerd en vrezen we een uitholling van de solidariteit. We willen als PvdA óók het huishoudboekje op orde te krijgen en natuurlijk moet je met de plannen aan de slag, maar je moet elkaar daarin óók tijd en ruimte geven. Die oproep werd niet gehoord of afgewimpeld. Niet alleen de PvdA, maar álle oppositiepartijen hebben afgelopen week tegen de begroting gestemd. Het feit dat vijf partijen van de negen partijen in de raad tegen de begroting hebben gestemd, is voorlopig een treurig dieptepunt in deze nog maar korte bestuursperiode van dit college.

Het bericht Geen steun van de PvdA voor de begroting 2020 verscheen eerst op PvdA Houten.

Elke zomer maakt het college een plan voor het komend jaar, de perspectiefnota. Dat plan stond 16 juli op de agenda van de gemeenteraad. Belangrijk punt dit jaar zijn de financiële tekorten in de jeugdzorg. Net als in andere gemeenten Nederland krijgt ook Houten te weinig geld van het Rijk om de kosten in de jeugdzorg te kunnen dekken. De zorg wordt nog steeds geboden, maar de tekorten lopen op. Nu krijgt Houten -gelukkig- extra geld van het Rijk als tegemoetkoming. Maar helaas was het college in de aanloop naar de bespreking, erg mistig dat men dit extra geld ook voor de jeugdzorg zou gaan gebruiken. Het werd in elk geval zeer onhandig gecommuniceerd en gaf behoorlijk wat ruis. Maar uiteindelijk maakte het college een draai en zijn we er nu zeker van dat het extra geld voor de jeugdzorg wordt gebruikt. Liever ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, zullen we maar zeggen. Maar daarmee zijn we er nog niet. De optimistische toon van vorig jaar dat geldzorgen en bezuinigingen in Houten volgens dit college achter ons liggen, blijken binnen een jaar opgedroogd. Er zijn weer bezuinigingen aangekondigd Dat er iets moet gebeuren is duidelijk. De vraag is alleen hóe. Wat de PvdA betreft mag er géén trendbreuk zijn met het vorige college. De inzet moet zijn: Eerst zorg voor mensen leveren, dan het geld regelen! Natuurlijk moet je kijken of de zorg efficiënter georganiseerd kan worden. Dat moet je ook doen als er geen bezuinigingen aan de orde zijn. Maar je blijft af van de zorg voor mensen die dat nodig hebben. In plaats van nu al allerlei bezuinigingen te benoemen hebben we het college de opdracht gegeven tot oktober om met plannen te komen hoe men dat wil gaan doen. Helemaal gerust zijn we er niet op, want we hebben wel een doorkijkje gekregen hoe dit college dat had willen aanpakken. Het leek er op dat het college heel makkelijk in het zorgaanbod wilde snijden en financiële drempels wilde verhogen. We hebben wethouder Jana Smith dan ook gevraagd te bevestigen dat we in Houten, ongeacht de bezuinigingen, niet gaan inleveren op de kwaliteit van zorg. Daar kregen we geen klip en klaar antwoord op, het bleef bij ‘we blijven zorg bieden’. Dank je de koekoek: Een folder aanbieden is op die manier ook zorg aanbieden. We hebben dit college uiteindelijk het voordeel van de twijfel gegeven om nu eerst met plannen te komen die we dan bij de behandeling van de begroting 2020 in het najaar zullen beoordelen op dit uitgangspunt. Wat dat betreft is het college nu met de hakken over de sloot. Er zijn nog méér donkere wolken boven het sociaal domein. Het Rijk heeft onlangs per wet bepaald dat de inkomensafhankelijke bijdrage voor de WMO verdwijnt (die regelt onder meer hulp in de huishouding en rollators) en dat er een algemeen tarief komt voor iedereen. Sinds dit plan bekend is, hebben al veel gemeenten en ook de VNG gezegd dat dit een onzalig plan is. Het abonnementstarief gaat leiden tot éxtra Wmo-aanvragen waarvoor de gemeente van het Rijk géén extra geld krijgt. We gaan weer zorg leveren omdat het beschikbaar is, niet perse omdat je nodig hebt. We willen in het voorjaar van het college horen wat het effect van deze nieuwe wet is voor de Houtense inwoners. Dan was er ook nog een ergernis in de plannen van dit college: dit college heeft als ambitie geformuleerd om scheidingen te voorkomen. Scheiden is een fenomeen van onze tijd, dat kan een probleem vormen voor kinderen, maar dat zijn slechte relaties tussen ouders evenzeer. Onze fractie vindt dat het uitgangspunt niet moet zijn dat scheiden een probleem is, dat lijkt ons vooral een ideologie of overtuiging die bij een kerkgenootschap hoort, maar daarover heb je als gemeente, als overheid niets van te vinden. Waar we wél voor zijn is dat je er als overheid voor zorgt, dat kinderen niet in de knel komen door echtscheiding. Daarvoor hebben we in Nederland en ook in Houten goed beleid ontwikkeld en zijn vele hulpverlenende instanties in de weer. Maar zodra de CU in een college plaatsneemt, wordt hun stokpaardje van stal gehaald en krijgen we echtscheidingspreventiebeleid. De vraag is vooral: zitten de inwoners van Houten hier nu echt op te wachten?? Het voorkomen van scheidingen als preventie om kinderen niet in de knel te laten komen, is vooral een onbewezen stelling. We vinden dat we het geld dat het college daarvoor wil uitgeven (€ 40.000,-) veel beter kunnen gebruiken. We weten nog wel een paar goede doelen. Bijvoorbeeld door de subsidie te geven aan Stichting Leergeld, voor dat geld kunnen zij jaarlijks 100 kinderen verder helpen en daar ging het toch om? We wisten eigenlijk al van te voren dat we hier de handen niet voor op elkaar konden krijgen, VVD en GroenLinks gaven aan dat ‘ze dit nu eenmaal bij de coalitie-onderhandelingen hadden afgesproken’. Meer politiek dan beleid dus.

Het bericht Met de hakken over de sloot … verscheen eerst op PvdA Houten.

Mensen met een laag inkomen verdienen extra ondersteuning. Houten kent daarvoor verschillende regelingen. Evaluatie hiervan stond op de agenda van de raadsvergadering van 18 juli jl. De evaluatie, die ruim twee jaar op zich had laten wachten, bleek mager te zijn. Met deze evaluatie is er eindelijk een compleet overzicht van de verschillende regelingen, maar meer is het nog niet. Voor hen, die in 2017 al aangaven het hoofd net boven water te houden en voorbeelden noemden van wat in hun situatie niet en wel hielp om daarmee te dealen, is dat een schamele opbrengst. Je zal maar in hun schoenen staan! Het college kondigde een vervolgevaluatie aan. Laten we hopen, dat deze vervolgevaluatie wel meer licht gaat bieden. We hebben het college opdracht gegeven praktijkervaringen mee te nemen bij de vervolgevaluatie. Deze ervaringen kregen we aangereikt door Richard Makkinga, zelf actief in de bewindvoering. Hij signaleerde dat maatregelen bedoeld om mensen die het nodig hebben te ondersteunen, hen niet bereiken. Hij baseerde die ervaring bij zijn eigen activiteiten bij o.a. Budgethulp Houten, Schuldmaatje en het Infospreekuur. Zo merkte hij zelf, dat hij de Individuele Inkomenstoeslag al enkele jaren niet meer had aangevraagd in de veronderstelling dat deze niet meer bestond. Hij constateerde, dat nogal wat inwoners niet in staat zijn zelfstandig gebruik te maken van deze regelingen en daarbij hulp nodig hebben. Ook ontdekte hij, dat inkomen- en/of vermogenstoetsen voor sommige mensen betekenden, dat zij net buiten een regeling vallen. Het gaat dan om mensen die langdurig van een laag inkomen (WAJONG, WAO e.d.) moeten leven. Vaak zag hij ook tegengestelde eisen, die verschillende instanties hanteren. We hebben als PvdA, samen met GroenLinks, D66 en SGP zijn signalen ter harte genomen. Op basis van zijn inbreng is een motie opgesteld die het college verzoekt de gesignaleerde problematiek bij de vervolgevaluatie verder in kaart te brengen en Makkinga hierbij te betrekken. Deze motie werd vervolgens ook ondertekend door ChristenUnie, CDA, Houten Anders en ITH en is nu richtinggevend voor de inhoud van de vervolgevaluatie. Wat ons betreft kan het college hier best meer haast mee maken, zodat zij voor eind dit jaar met de volgende stap op deze weg kan doorkomen.

Evaluatievragen De volgende vragen zijn aan de vervolgevaluatie meegegeven: – Welke informatielacunes bestaan er met betrekking tot de minimaregelingen en hoe kunnen deze opgelost worden? – Hoe kunnen betrokken instanties beter toegerust worden, zodat ze de doelgroep beter kunnen informeren over het bestaan van voorzieningen en ondersteunen bij het aanvragen hiervan? – In hoeverre biedt de bestaande regelgeving in de uitvoeringspraktijk voldoende ruimte voor maatwerk, zodat mensen de ondersteuning krijgen waar zij aanspraak op hebben?

Het bericht Raad biedt luisterend oor voor praktijkervaringen bij de minimaregelingen verscheen eerst op PvdA Houten.

Afgelopen jaren kwam jeugdzorg niet altijd goed in het nieuws. Nu volg ik al enige jaren de ontwikkelingen binnen de jeugdzorg en ook vóór de overheveling van de taken van jeugdzorg naar gemeenten was de berichtgeving niet altijd even gunstig. Maar ná het overhevelen en het verzwaren van die taak naar de gemeente komen er veel meer zorgelijke en verontrustende berichten over jeugdzorg, of jeugdhulp zoals het vanaf 2015 heet, in de media. En niet zonder reden. In heel Nederland kampt de jeugdzorg met hetzelfde probleem: er is veel te veel bezuinigd, de vraag naar hulp is alleen maar toegenomen en er komt geen cent bij van het Rijk. Daardoor boekt elke gemeente een zeer groot financieel tekort op de jeugdhulp. In Houten zijn momenteel alle ballen gericht op maatregelen om dat tekort terug te dringen. Dat betekent concreet minder hulp (minder naar een instelling, minder begeleiding, minder stapeling van hulp) en lagere tarieven voor zorgaanbieders. Deze reactie lijkt begrijpelijk, maar is kortzichtig. Door alleen op de financiële kant te sturen dreigt de inhoud van de hulp achter de horizon te verdwijnen, terwijl daar ook winst te halen is. Tevreden ouders en cliënten maken de jeugdhulp ook goedkoper. Met dat in het achterhoofd organiseerde de PvdA samen met D66, SGP en Houten Anders! in mei jl. een politiek café. Op basis van de uitkomsten daaruit heb ik twee weken geleden, mede namens deze partijen, het politiek manifest “Goede jeugdhulp maak je samen” aangeboden aan de wethouder en het Sociaal Team (nu ook namens ITH). Goede jeugdhulp maak je met ouders en kinderen, met andere jeugdhulpaanbieders, met andere bestuurders samen. Er is veel te winnen: ouders en kinderen willen gehoord worden, er moet snel worden gereageerd. De doorlooptijden moeten sneller. De jeugdhulp moet geïntegreerd zijn met maatregelen op onderwijs, werk en inkomen en huisvesting. Deze uitgangspunten staan in het manifest en de PvdA gaat samen met de andere partijen de vinger aan de pols houden dat het onderdeel wordt van het nieuwe programma sociale koers.

Het bericht Jeugdhulp moet anders verscheen eerst op PvdA Houten.

Zes uitgangspunten voor jeugdhulp aangeboden aan wethouder en Sociaal Team

Als PvdA vinden wij dat het kind, het gezin en de persoonlijke omgeving het uitgangspunt moet zijn voor jeugdzorg, in die volgorde. De berichten over jeugdzorg en-hulp afgelopen jaren waren echter verontrustend. Om te leren van de ervaringen van anderen – ouders, kinderen, andere gemeenten –had de PvdA met D66, SGP en Houten Anders! een politiek café over jeugdhulp georganiseerd. Dat vormde de basis voor het manifest over jeugdhulp dat PvdA, D66, SGP, Houten Anders! en ITH op 25 juni aanboden aan wethouder Jana Smith en het Sociaal Team. Het manifest is relevant. Houten is een jonge gemeente met veel kinderen en jongeren onder de 23 jaar. Daarvan kregen afgelopen jaar 1250, 8,7 procent, enige vorm van jeugdhulp, van licht tot zwaar. Van de jongeren tot 18 jaar ontvingen er 85 jeugdbescherming, waarbij bijvoorbeeld SAVE werd ingeschakeld. En over SAVE zijn ook door Houtense gezinnen klachten geuit. Het manifest geeft zes prioriteiten mee om beleid op te baseren. De eerste daarvan is geheel in lijn met ons uitgangspunt, het werd dan ook bevestigd op het politiek café: 1. Het kind staat centraal. Dat betekent ook dat geluisterd moet worden met een open houding, dat cliënten zich gehoord voelen. 2. Geef ruimte voor klachten. Openheid over klachten is vereist. De hulp van de ombudsfunctionaris moet bij klachten geboden kunnen worden. 3. Jeugdhulp moet laagdrempelig zijn. Het Sociaal Team moet snel reageren. Het moet ook onafhankelijk zijn en opereren. Jaarlijkse evaluatie daarvan is nodig, ook met feedback van cliënten. 4.Doorlichten van procedures. Procedures kunnen lang, en soms te lang duren. Een belangrijke verkorting van de doorlooptijd van hulpvraag tot hulp moet zichtbaar zijn binnen één jaar. 5. Jeugdhulp is een opgave voor het hele college: meer integraliteit. Jeugdhulp houdt niet op bij enkele trajecten bij jeugdhulpaanbieders. Ook andere beleidsterreinen zoals onderwijs, armoede, huisvesting zijn betrokken. De inzet voor een integrale verordening over het beleid op het sociale domein is een goed begin. 6. Inschakelen en monitoring van SAVE en Veilig Thuis. De gemeente Houten dient zicht te hebben op de bejegening en veiligheid van kinderen die onder de hoede van SAVE, andere instellingen voor jeugdbescherming en pleeggezinnen worden geplaatst. Daar mag nog wel een inspanning worden gepleegd.

ManifestJeugdhulp_20190625

Het bericht PvdA biedt wethouder Jana Smith-Visser manifest jeugdzorg aan verscheen eerst op PvdA Houten.

Goede jeugdhulp ligt ons na aan het hart! Je zult maar in een moeilijke situatie zitten en op zoek zijn naar passende, kwalitatief goede hulp voor je kind. Duidelijke regels zijn dan van groot belang. Dan weten alle betrokkenen waar ze aan toe zijn. De gemeente zet die regels in verordeningen. Op de raadsvergadering van 5 juni jl. stond een gewijzigde Jeugdverordening op de agenda. Het leek een ogenschijnlijk technische aanpassing van de bestaande verordening, waarmee nu ook beslissingen over jeugdhulp in toetsbare beschikkingen worden vastgelegd. Op zich een goede zaak. We stemden ook voor deze gewijzigde verordening. Twee punten wilden we wel graag anders zien.   Liever een integrale verordening Onze fractie ziet deze gewijzigde verordening als een tijdelijke verordening.  Want bij de voorbereiding werd al duidelijk, dat tal van vragen en wensen met deze tijdelijke verordening niet worden beantwoord. Maar, veel belangrijker, wij zijn er vooral voorstander van, dat jeugdhulp zo min mogelijk omkleed wordt met afzonderlijke voorzieningen en regelgeving. We willen juist naar een ontkokering van de verschillende specialismen binnen het sociaal domein. Dat draagt eraan bij, dat samenhangende hulp, gezinsbreed, adequaat geïndiceerd en gerealiseerd kan worden. Dat vraagt om een integrale benadering. De wethouder gaf tijdens de voorbereidende besprekingen over het raadsvoorstel al aan ook  graag te willen werken vanuit één integrale verordening voor het sociale domein. Zij wilde daarvoor aansluiten bij een integrale modelverordening van de VNG, maar die liet op zich wachten. In de aanloop naar de raadsvergadering kwam deze modelverordening inmiddels wèl beschikbaar, maar verschillende gemeenten hadden dit desondanks ook al eerder opgepakt. Van die voorbeelden kunnen we in Houten dankbaar gebruik maken! Daarmee moet het toch mogelijk zijn om nu zelf ook snel vaart te maken met een eigen Houtense integrale verordening voor het sociaal domein? Wat ons betreft kan dat direct na de evaluaties en het daarop gebaseerde nieuwe beleidskader, dat door het college voorzien is in voor najaar 2019. Hoe eerder deze integrale verordening er is, des te sneller kan ook een volgende slag gemaakt worden in het samenhangend werken. Gesteund door D66, SGP, HA! en ITH hebben we het college aangemoedigd snel met een dergelijke verordening te komen. Onze motie daarover werd aangenomen.   Kwaliteit voorop Ten tweede waren we niet blij, dat het college in deze verordening min of meer terloops ook een wijziging in het tariefbeleid “meeneemt”. Het college verlaagt met een extra bepaling het maximaal te hanteren PGB-tarief voor ZZP-ers en kleine ondernemingen met 25 % ! De kwaliteit van zorg staat voorop en aanpassing in het tariefbeleid vraagt ons inziens een goed afgewogen debat. Deze verordening is niet de tijd en de plaats om daarover nu een weloverwogen beslissing te kunnen nemen. We zijn er niet van overtuigd, dat de mogelijke effecten hiervan nu al goed in kaart zijn gebracht. Een rondgang bij andere gemeenten leert dat gemeenten verschillende afwegingen maken. Er is dus geen standaard oplossing of richtlijn en dat onderstreept naar ons idee dat we daar zelf een goede en verstandige afweging in moeten maken. De PvdA-fractie steunde daarom in de eerste plaats het voorstel van SGP, D66, HA! en ITH om deze wijziging uit de verordening te schrappen. Dit voorstel haalde helaas geen meerderheid. Omdat wij sowieso willen, dat er zorgvuldig onderzocht wordt of en hoe het tariefbeleid in Houten het beste toegepast kan worden hebben we een motie ingediend om onderzoek te doen naar de effecten van de tariefaanpassing voor de kwaliteit en keuzevrijheid. Dit voorstel is door de raad aangenomen en zal uitgevoerd worden.

Het bericht Jeugd: Liever een integrale verordening! verscheen eerst op PvdA Houten.