Poliflw

Door Henk Nijboer op 27 juni 2020 Delen  

In een paar maanden is de wereld compleet veranderd. Corona heeft ons allemaal geraakt. Veel mensen werden ziek, duizenden overleden, ziekenhuizen raakten overspoeld en in de oudereninstellingen voltrok zich een stil drama. Ondertussen verloren heel veel mensen hun inkomen en zekerheid. Zoals zzp’ers en mensen met een nulurencontract.

Voor hulp deden we een beroep op elkaar. Nederlanders toonden zich solidair. Ook keek iedereen ineens weer naar de overheid, want de markt bleek tot verrassing van sommigen toch niet zo goed te werken. Die constatering roept gelijk de vraag op hoe we verder moeten na corona. Gaan we door op de huidige voet van marktwerking en laten we ons straks opnieuw verrassen? Of kiezen we voor meer overheid, een overheid die verder kijkt en mens en planeet boven winst stelt?

Kiezen we voor een overheid die mens en planeet boven winst stelt?

Wij kiezen voor dat laatste, want we staan voor grote uitdagingen. Ook in Groningen. Hoewel het aantal banen in Stad de afgelopen jaren explosief is gegroeid, weet een grote groep Groningers hiervan niet te profiteren: we hebben nog altijd 10.000 mensen in de bijstand. Eén op de vijf kinderen groeit op in armoede. Corona vergroot die kloof tussen arm en rijk verder, zo blijkt uit onderzoek. Want kinderen uit arme gezinnen maken straks nog minder kans op een welvarende en gezonde toekomst.

Op het gebied van de volkshuisvesting is het niet veel beter. Mensen met een laag of middeninkomen maken weinig kans, omdat beleggers alle huizen voor hun neus wegkopen en de prijzen tot absurde hoogten opdrijven.

Straks zijn de bedrijven gered en de lokale overheden failliet.

Zijn dit problemen die de markt kan oplossen? Nee, anders was dit in de afgelopen jaren waarin de markt vrijwel vrij spel had wel gebeurd. Sterker, de markt is veelal de veroorzaker van deze problemen. We hebben nu juist behoefte aan minder markt en meer overheid. Dan moet het Rijk wél stoppen met het uitknijpen van gemeenten en ons in staat stellen om echt het verschil te maken. Want straks zijn de bedrijven gered en de lokale overheden failliet.

Investeer dus in die gemeenten. Niet voor de gemeenten zelf, maar voor de mensen die er wonen. Zodat we basisbanen kunnen aanbieden aan mensen die maar niet aan het werk komen. Zodat we starters en middeninkomens weer een kans geven om een huis in Groningen te bemachtigen. Zodat we wijken en dorpen kunnen vernieuwen en vergroenen. Zodat kinderen weer samen naar school kunnen en gelijke kansen krijgen. Zodat alle Groningers hun huizen kunnen verduurzamen en zo profiteren van lagere lasten. En zodat we energie steken in de zorg zelf in plaats van concurrentie in de zorg. En tot slot, zodat we wijkcentra, bibliotheken en zwembaden (ook di9e in ten Boer) open kunnen houden.

Investeer dus in die gemeenten. Voor de mensen die er wonen.

Ook de SER waarschuwt om niet weer in een kramp van bezuinigingen te schieten, maar juist te investeren in onze toekomst. Met miljarden hoopt Wopke Hoekstra 10.000 banen bij KLM te redden. Wij vinden dat hij zich met minstens zoveel inzet zijn best moet doen voor de 350 gemeenten. Want investeren in gemeenten is investeren in goede voorzieningen voor 17 miljoen mensen.

Julian Bushoff is fractievoorzitter PvdA Groningen)

Henk Nijboer (Tweede Kamerlid PvdA)

Tweede Kamerlid

Samen kunnen we onze idealen waarmaken.

Doe mee en word nu lid!

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door John Kerstens op 27 juni 2020 Delen  

Lang geleden, in de Tweede Wereldoorlog bijvoorbeeld, maar ook recenter. Op missie of uitzending. Soms dichtbij, vaker aan de andere kant van de wereld.

Vandaag is de landelijke Veteranendag. Door corona ziet die er helaas heel anders uit: geen defilé, geen fly-over, geen applaus en geen grote bijeenkomst op het Malieveld.

Vele duizenden mannen en vrouwen van onze krijgsmacht hebben hun leven in de waagschaal gesteld voor vrede en veiligheid. Voor ons. Voor onze kinderen.

Maar natuurlijk staan we wel bij hen stil.

Omdat Veteranendag dit jaar zoveel kleiner van opzet is en er dus ‘geld over blíjft’, heb ik de minister opgeroepen daarvan iets moois voor veteranen te doen. Een geldbedrag overmaken aan de Veteraneninloophuizen bijvoorbeeld. Die doen ontzettend goed werk voor veel veteranen, maar zijn hard geraakt door de coronacrisis.

Veteranen bedankt!!

Omdat Veteranendag dit jaar zoveel kleiner van opzet is en er dus ‘geld over blíjft’, heb ik de minister opgeroepen daarvan iets moois voor veteranen te doen.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

#RedDeCultuur. Doe je mee? Dat kan in vijf stappen:

☑️  Teken de steunverklaring; ☑️  Lees het plan van Lodewijk, Lilian en Jesse; ☑️  Bestel je #RedDeCultuur-poster en hang het op waar men het kan zien; ☑️  Bekijk en deel de video van het huiskamergesprek van Lodewijk met Ali B, acteur Gijs Scholten van Aschat, museumdirecteur Ann Demeester en Eric van Eerdenburg van Lowlands; ☑️  Bekijk en deel de video met Carice van Houten, Abdelkader Benali, Halina Reijn en meer!

Wil je op de hoogte blijven?

Ja     Nee

Lees hier het plan om de cultuur te redden van Lodewijk, Lilian en Jesse.

Lees hier de oproep van Lodewijk, Lilian en Jesse: 'Die reddingssloep is wél nodig'.

De opbrengsten gaan vanzelfsprekend allemaal naar de makers.

Lodewijk sprak met Ali B, acteur Gijs Scholten van Asschat, museumdirecteur Ann Demeester en Eric van Eerdenburg van Lowlands.

#RedDeCultuur

Een bericht gedeeld door Carice van Houten (@leavecaricealone) op 28 Jun 2020 om 10:51 (PDT)

Een belangrijke oproep!👇Vandaag pleit ik samen met GroenLinks en SP in de Kamer voor een ambitieuzer noodfonds. Help ook mee en #RedDeCultuur 👉https://t.co/aXjXrrRjXq pic.twitter.com/SXYj3TEINm

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 27 juni 2020 Delen  

Met die uitspraak boorde D66-minister Van Engelshoven het laatste restje hoop dat de kunst en cultuur in Nederland in het kabinet hebben de grond in.

Want terwijl het twijfelachtig is of bioscoop The Movies in Amsterdam, Cinema in Tiel en Poppodium 013 in Tilburg volgend jaar nog wel bestaan, speelt de minister mooi weer. Alsof de kapitein van de Titanic zegt dat de passagiers moeten loskomen van het verhaal dat er reddingsboten nodig zijn.

We missen het waarschijnlijk allemaal: een avond met vrienden naar een concert, een hete festivalzomer, een meeslepende toneelvoorstelling. Voor de bezoeker is het tijdelijke gemis te overzien, het grote drama voltrekt zich in slow motion. De misgelopen inkomsten van de culturele sector dreigen op te lopen tot 2,6 miljard euro. Maar liefst 38 duizend makers ontvangen nog altijd helemaal geen steun. Zoals violist Michiel Commandeur die al maanden geen euro op zijn bankrekening heeft ontvangen. Winnaar van de Nederlandse Muziekprijs, tenor Peter Gijsbertsen, is al een opleiding tot hovenier begonnen. Een prachtig beroep, maar het zou jammer zijn als we straks een tuin moeten aanleggen om van zijn mooie muziek te genieten. Want kleinere poppodia, schouwburgen en theaters geven nu al aan dat ze er zonder extra steun volgend jaar simpelweg niet meer zijn. En steeds meer mensen die op de planken van die podia horen te staan, verlaten de sector.

De 300 miljoen die het kabinet beschikbaar stelt, houdt hopelijk de grote rechtstreeks door het Rijk gesubsidieerde musea, orkesten en theatergezelschappen overeind. Maar bij het overgrote deel van de sector - zoals de regionale poppodia, de stedelijke schouwburgen en een groot gedeelte van de musea - komt er nauwelijks iets terecht. Ook bereikt deze steun niet de vele zzp’ers en freelancers vóór en achter de schermen - musici, acteurs, decorbouwers, technici. Als we nu niks doen, dreigt een kaalslag waar we nog decennia de gevolgen van gaan ondervinden. Dan blijven we achter met kunst en cultuur in Nederland die blijvend schraler en kleiner is.

Als liefhebbers mogen we dat niet laten gebeuren. Als de crisis voorbij is willen we weer naar onze favoriete bioscoop kunnen. Weer live om een cabaretier kunnen lachen. Ons weer laten meevoeren op de klanken van Mahler of Lil Kleine. Samen met vrienden en vreemden in de festivaltent kunnen dansen. Dat is waarom we nu een minister nodig hebben die de pijn van ons allemaal voelt. En gaat staan voor de mensen in de kunst en cultuur die nu moeten knokken voor hun bestaanszekerheid.

Het is nog niet te laat. Nog net niet. Liever ten halve gekeerd, dan ten hele gedwaald. Geef de culturele sector die reddingssloep die ze zo hard nodig hebben. Maandag is het debat, waar wij een noodfonds voorstellen. Voor makers die nu in de armoede zitten. Voor podia die nu dreigen te verdwijnen. En voor culturele bedrijven die nu failliet lijken te gaan. Voor die mooie, gekke, ontroerende, verbroederende en soms vlijmscherpe cultuur die we allemaal zo missen nu.

Lodewijk Asscher

Jesse Klaver

Lilian Marijnissen

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

“6 jaar geleden studeerde ik in Tilburg en was ik op zoek naar een studentenwoning samen met twee van mijn klasgenotes. Toen wij eenmaal een woning hadden gevonden werden wij door de eigenaar uitgenodigd om het huurcontract, wat we al eerder hebben gezien, te ondertekenen. Op eerste gezicht een hele vriendelijke man en terwijl de dames als eerste contract mochten ondertekenen hadden we het over koetjes en kalfjes. Maar dan.. Toen ik aan de beurt was hield hij het huurcontract nog even vast en keek hij mij strak in de ogen aan en vroeg: "blow jij?" Ik was enorm verbaasd, maar dacht niet meteen aan racisme maar dat hij dit vast aan alle mannelijke bewoners vraagt. Dus ik gaf heel ongemakkelijk aan dat ik niet blowde. Vervolgens vroeg hij of ik een strafblad had. Wederom was ik verbaasd en ditmaal begonnen de dames te protesteren. Hij gaf aan dat dit vaak voorkomt bij mensen zoals ik. Mijn verbazing veranderde al gauw in schaamte, schaamte dat de dames dit mee moesten maken.

Twee dingen werden mij door dit voorval heel duidelijk. De eerste is, en hier word ik altijd droevig van, is dat ongeacht of ik hoog of laag opgeleid ben, of ik hier jaren woon en vloeiend Nederlands spreek en in wat voor sociale kring ik mij begeef, ik zal altijd door sommige beoordeeld worden puur op basis van mijn huidskleur. Daartegenover staan die twee dames die voor mij opkwamen symbool voor de 'stille meerderheid'. Pas als de stille meerderheid niet meer wegkijkt voor racisme en discriminatie en naast ons komt staan in de strijd tegen racisme, pas dan kunnen we het verslaan. Dan mijn voorstel: Het thema racisme moet een vaste plek in het onderwijs krijgen, op alle niveaus.

Discriminatie en racisme zit in de hoofden en harten van mensen. Wil je dat veranderen, dan moet je ermee aan de slag. Het onderwijs moet daar actief bij helpen.

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Kirsten van den Hul op 24 juni 2020 Delen  

De verhalen die de afgelopen week naar boven kwamen naar aanleiding van een NRC artikel over een casus aan de Universiteit van Amsterdam (UvA), maken eens te meer pijnlijk duidelijk hoe slachtoffers nog altijd in de kou staan. Docenten die jarenlang hun gang kunnen gaan met intimiderend en ontoelaatbaar gedrag. Studenten die elkaar waarschuwen voor ‘die ene docent’. En vooral: verhalen over hoe instellingen ondanks verschillende alarmbellen pas na jaren – of soms helemaal nooit – actie ondernemen.

Foute ‘grappen’, een hand op een been of erger. Grensoverschrijdend gedrag is helaas ook in de wetenschap nog steeds een hardnekkig probleem.

In plaats van slachtoffers serieus te nemen en daders verantwoordelijk te houden, lijkt de eerste reflex van veel instellingen vaak de doofpot te zijn. Ondanks de inzet om op steeds meer universiteiten vertrouwens- en ombudspersonen te stationeren, lijkt dat vooralsnog verre van genoeg te zijn. Zo zijn er promovendi en post-docs die zich niet durven uit te spreken over grensoverschrijdend gedrag als het degene betreft van wie zij afhankelijk zijn voor hun onderzoek of aanstelling. Ik sprak een aantal van hen, en hun verhalen zijn vaak hartverscheurend.

Ik sprak een aantal van hen, en hun verhalen zijn vaak hartverscheurend.

Een belangrijke oorzaak hiervan is de hiërarchische structuur en het gebrek aan transparantie op veel universiteiten. Ik wil dat elk slachtoffer van grensoverschrijdend gedrag, of dat nou gaat om studenten of medewerkers, zich veilig kan uitspreken en dat daders worden aangepakt. Daarvoor is een cultuurverandering nodig, en wel zo snel mogelijk. Daarom pleit ik voor een onafhankelijk en landelijk meldpunt. En heb ik de minister gevraagd mee te denken over hoe we stroperige bureaucratie of taaie hiërarchie op universiteiten kunnen doorbreken. Het is de hoogste tijd om eindelijk slachtoffers centraal te stellen en niet de prestige van een docent of het imago van een universiteit.

Heb jij zelf ervaringen of ideeën het tij te keren? Stuur mij een mail (k.vdhul@tweedekamer.nl), ik hoor graag van je.

Ik wil dat elk slachtoffer van grensoverschrijdend gedrag, of dat nou gaat om studenten of medewerkers, zich veilig kan uitspreken en dat daders worden aangepakt.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Kirsten van den Hul op 23 juni 2020 Delen  

Leren kijken met een andere bril begint op school. Leren over omgaan met elkaar, met mensen die er anders uitzien dan jijzelf, die iets anders denken of geloven dan jijzelf. Leren over migratiegeschiedenis. Over de koloniale geschiedenis. Maar ook over discriminatie, racisme, en antisemitisme in het hier en nu.

Want racisme en discriminatie zijn helaas nog altijd een groot probleem. Ook in Nederland.

Het was voor Lakiescha, Sohna en Veronika aanleiding om een petitie te starten, die oproept om meer aandacht te besteden aan racisme en discriminatie in ons onderwijs. Niet alleen bij geschiedenislessen, maar ook bij andere vakken, en in onze schoolboeken. (Heb jij al getekend? Dat kan hier nog steeds!

Want racisme en discriminatie zijn helaas nog altijd een groot probleem. Ook in Nederland.

Ik ben het roerend met ze eens. Vorige week debatteerde de Tweede Kamer over de herziening van het curriculum op basisscholen en middelbare scholen. Het perfecte moment dus om dit goede plan aan de minister voor te leggen. Daarom diende ik samen met GroenLinks en de Partij voor de Dieren een motie in die de minister verzoekt om deze thema’s te verankeren in het nieuwe curriculum. Vandaag is ons voorstel aangenomen in de Tweede Kamer. Dat is heel goed nieuws! Natuurlijk is hiermee het werk nog niet af. Daarom blijven wij ons inzetten voor gelijke kansen voor iedereen. Want een eerlijke start begint op school.

Daarom blijven wij ons inzetten voor gelijke kansen voor iedereen. Want een eerlijke start begint op school.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Gijs van Dijk op 18 juni 2020 Delen  

Voor de coronacrisis hoopten we nog dat het aantal kinderen dat opgroeit in armoede zou dalen. Nu zien vrijwilligers de rijen bij de voedselbanken toenemen. Het aantal  bijstandsaanvragen stijgt explosief, net als de kans op problematische schulden.

Om armoede te bestrijden, is geld nodig. Terwijl miljarden worden uitgegeven aan grote bedrijven zoals KLM, moeten de voedselbanken het doen met 4 miljoen. De kruimels. Het kabinet moet daarom nu ten minste 100 miljoen euro extra uittrekken, zodat ieder kind zeker kan zijn van een onbezorgde jeugd.

Om armoede te bestrijden, moet het kabinet ten minste 100 miljoen euro extra uittrekken.

Het is onverteerbaar dat bijna een miljoen mensen niet zeker weet of er aan het einde van de maand wel genoeg geld is voor een warme maaltijd. Eens per jaar een dagje naar de Efteling is al helemaal uitgesloten. Het risico op langdurige armoede is de afgelopen jaren zelfs toegenomen ondanks de economische jaren van hoogtij. Vooral mensen met een uitkering, flexwerkers en zzp’ers lopen grote risico’s. Wie eenmaal in armoede belandt, krabbelt maar moeilijk weer op.

Van het optimisme is weinig meer over. Daarom moeten we juist nu het minimumloon en de uitkeringen verhogen, zodat iedereen meer overhoudt. We kunnen ook 100.000 basisbanen creëren voor mensen met een bijstandsuitkering. Belangrijk werk op scholen, in buurtcentra en zorginstellingen, dat nu niet gedaan of niet gewaardeerd wordt. Tegelijkertijd moeten we zorgen voor betaalbare huren, het eigen risico verlagen, en gezond eten betaalbaarder maken.

Juist nu moeten we extra hard ons best doen om mensen te helpen en zekerheid te bieden.

Gemeenten en de schuldhulpverlening dreigen overspoeld te worden. Daarom is fors extra geld nodig. Daar doen gemeenten belangrijk werk mee. Voor veel kinderen was thuisonderwijs helemaal niet mogelijk, omdat ze thuis geen laptop hebben, of zelfs geen internet. Dus stelde Amsterdam gratis 6.000 laptops en 450 wifi-hotspots beschikbaar. Den Haag wil armoede en klimaatverandering tegelijkertijd gaan bestrijden, door mensen te helpen slimmer met energie om te gaan. Dat kan zomaar 400 euro per jaar schelen. Groningen investeert zelf in publieke basisbanen.

We mogen niet accepteren dat de mensen die onze hulp het meest nodig hebben, straks het minste krijgen. Vóór de crisis was het beleid om armoede te bestrijden al onvoldoende. En juist nu nog meer mensen vaste grond onder de voeten dreigen te verliezen, moeten we extra hard ons best doen.

Ondertekend door:

PvdA-Kamerlid Gijs van Dijk en de volgende PvdA-raadsleden uit de grote steden: Carolien de Heer, Duygu Yildirim, Janneke Holman, Rick van der Zweth, Hafid Bouteibi en Julian Bushoff

Tweede Kamerlid

Of je nu lid bent, vrijwilliger, of belangstellende: Samen maken we het verschil!

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door De Redactie op 17 juni 2020 Delen  

Onder moeilijke omstandigheden zijn ze hun werk blijven doen. In de ziekenhuizen, verpleeghuizen, in de zorg thuis en op tal van andere plekken. Er was terecht bewondering en applaus vanuit het hele land. Politieke partijen spraken hun waardering uit. Hoe kan het dan dat slechts enkele weken later de coalitiepartijen keer op keer tegen het voorstel voor meer waardering voor zorgmedewerkers stemmen? Een overzicht:

Wat vraagt de motie?

De motie van PvdA en SP ‘verzoekt de regering om met een plan te komen voor structurele waardering voor zorgverleners, waarin betere arbeidsvoorwaarden en een beter salaris kunnen worden gerealiseerd’.

De motie is nu twee keer in stemming geweest. Beide keren was het een gelijkspel: de gehele oppositie was voor, D66, ChristenUnie, VVD en CDA stemden tegen.

Waarom stemt D66 tegen?

Op hun eigen twitteraccount schrijft D66: “de motie kost echter veel geld, maar ze (de indieners, red) zeggen niet waar dat van betaald moet worden. Alleen gratis geld bestaat niet”.

En klopt dat? 

De motie vraagt de regering om een plan te maken voor betere arbeidsvoorwaarden. De financiering maakt daar natuurlijk onderdeel van uit. In de gezamenlijke tegenbegroting hebben PvdA en SP meerdere voorstellen gedaan. Een optie is bijvoorbeeld om de kabinetsplannen om de winstbelasting voor grote bedrijven te verlagen te schrappen, dat levert veel geld op. Maar andere manieren zijn ook mogelijk. Het is een politieke keuze of je zorgmedewerkers meer waardering wil geven.

Waarom stemt de ChristenUnie tegen? 

Op christenunie.nl schrijft Kamerlid Carla Dik-Faber: “in ons land is het niet de regering die bepaalt hoeveel zorgverleners verdienen, maar laten we de hoogte van de salarissen over aan het gesprek tussen werkgevers en werknemers” .

En klopt dat?

Nee. Natuurlijk worden cao’s afgesproken door werkgevers en werknemers samen. Maar bij het onderwijs, de zorg en de politie wordt het budget dat beschikbaar is bepaald door de overheid. Het bedrag dat het ministerie beschikbaar stelt (de OVA-ruimte in beleidstermen) is voor 2020 fors minder dan in 2018 en 2019. Als de ChristenUnie voor de motie stemt kan de regering een plan maken waarin de salarisruimte wordt uitgebreid. Daarmee komt voor werkgevers en werknemers meer geld beschikbaar, zodat zij samen afspraken kunnen maken over de betere arbeidsvoorwaarden.

Volgens de coalitie gaat de overheid niet over de salarissen in de zorg. Maar júíst de overheid kan meer geld beschikbaar stellen voor de waardering die hard nodig is.

Waarom stemt het CDA tegen? 

CDA-minister Hugo de Jonge heeft in het debat gezegd dat hij tegen het voorstel is omdat er geen dekking is en omdat er al gesproken wordt over arbeidsvoorwaarden in de zorg. “Er zijn ook al mooie cao's afgesloten, bijvoorbeeld in de ziekenhuiszorg.” Kamerlid Joba van den Berg schreef op twitter iets vergelijkbaars.

En klopt dat? 

De motie vraagt juist om een plan met een dekking. En daar zijn ook voorstellen voor. Dat erover gesproken wordt zegt niks over de uitkomst. De motie vraagt de minister juist actief te zorgen voor betere arbeidsvoorwaarden en salaris. Als de Tweede Kamer dus voor stemt, dan betekent het dat het kabinet ook moet zorgen dat er meer waardering voor de medewerkers in de zorg er ook echt komt.

Er is voor de coronacrisis inderdaad een nieuwe cao afgesloten, met daarin loonsverhoging voor medewerkers. Dat is ook niet meer dan terecht. Het budget dat het kabinet ter beschikking stelt (de OVA-ruimte) is echter minder dan wat er in die cao is afgesproken.

Daarnaast zijn er nog steeds grote tekorten aan personeel in de zorg, waardoor de werkdruk erg hoog is. Er moeten daarom echt medewerkers bij. Als we zorgpersoneel zeggen te waarderen, dan moet er echt boter bij de vis. Er moet een plan komen voor structureel meer waardering voor de mensen in de zorg. Precies waar de motie van PvdA en SP om vraagt.

Nou ja zeg. @christenunie @D66 @VVD en @cdavandaag, ik dacht toch dat we de zorgverleners structureel meer dan applaus gingen geven? RT voor het opnieuw in stemming komt, voor meer structurele, financiële waardering voor de mensen in de zorg. pic.twitter.com/v3TAwGB6ht

Waarom stemt de VVD tegen?

Voor zover we weten heeft de VVD zich hierover nog niet uitgesproken. Maar ze hebben al wel twee keer op rij tegen gestemd.

Hoe nu verder?

Op dinsdag 23 juni komt de motie van Lodewijk Asscher en Lilian Marijnissen voor de allerlaatste keer in stemming. Eén Kamerlid van de coalitie kan het verschil al maken.

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 17 juni 2020 Delen  

De coronacrisis heeft in het leven van veel Nederlanders keihard toegeslagen. Niet alleen onze gezondheid werd bedreigd door het virus, ook de economie kwam met een grote klap tot stilstand. En dan hoor je soms zeggen: ‘deze crisis is een kans’. Dat een harde klap op de lange termijn juist zorgt voor meer gelijkheid. Maar daar lijkt het niet op.

Ga maar eens na wie er als eerste de hardste klappen kregen: de mensen met een flexcontract die meteen op straat stonden. Zzp’ers die hun opdrachten zagen verdampen. Uitzend- en oproepkrachten die via een appje hoorden dat ze niet meer nodig waren. Juist de mensen die al weinig buffers hadden. En als we niks doen, zet die trend door gedurende de crisis.

De coronacrisis heeft in het leven van veel Nederlanders keihard toegeslagen.

In Amerika zien we dat al gebeuren: de miljardairs werden samen tijdens de lockdown 434 miljard rijker, terwijl tientallen miljoenen mensen op straat kwamen te staan. In Nederland weigert de liberaalconservatieve coalitie ondanks al het applaus geld uit te trekken voor een betere beloning van zorgpersoneel: het kost teveel. En voor je het weet worden de beurskoersen straks weer omhoog gestuwd door de lage rente, terwijl gewone huishoudens er nauwelijks wat bij krijgen.

De Franse econoom Thomas Piketty waarschuwt al langer dat zonder overheidsingrijpen de ongelijkheid tussen mensen vanzelf groeit. Het vermogen stijgt nu eenmaal altijd harder dan het loon van gewone mensen. Hij pleit voor een overheid die meer doet om in de crisis te zorgen voor meer gelijkheid. Daar ga ik vanavond met hem over in gesprek in De Balie en via Facebook. De centrale vraag: hoe kunnen we dat bereiken?

De Franse econoom Thomas Piketty waarschuwt al langer dat zonder overheidsingrijpen de ongelijkheid tussen mensen vanzelf groeit.

Wat mij betreft moeten we duidelijke keuzes maken. Allereerst is het nodig om een grotere bijdrage te vragen van de allerrijksten die zichzelf en hun vermogen goed weten te beschermen. Het is eerlijk om een vaste belasting in te voeren op grote vermogens, los van hoeveel rendement er nu precies gehaald wordt. Een toptarief voor inkomens boven de 150.000 euro. En een Europees minimumtarief voor de winstbelasting, om zo de belastingconcurrentie tussen landen een halt toe te roepen.

Dat geld moeten we dan gebruiken om armoede te bestrijden en gewone huishoudens te ondersteunen. We kunnen de belasting voor de middengroepen te verlagen. Want het zijn juist ook de mensen in de vitale beroepen - de leraren, zorgmedewerkers, politieagenten en schoonmakers - die de afgelopen jaren al te weinig hebben gemerkt van economische voorspoed. Zij verdienen nu meer dan alleen applaus.

Dat geld moeten we dan gebruiken om armoede te bestrijden en gewone huishoudens te ondersteunen.

Dat is een fundamenteel andere keuze dan er door het kabinet tot nu toe gemaakt wordt. Zij stellen nog steeds voor om volgend jaar de winstbelasting te verlagen. Een maatregel waar vooral de bedrijven (en hun aandeelhouders) die door deze crisis meer winst maken van profiteren. Dat moet anders.

Het komt er dus echt op aan. De crisis is geen kans die automatisch zorgt voor meer gelijkheid, maar een grote opgave. Een opgave om in de crisis om te kijken naar de mensen die anders snel in de knel komen. Om elke Nederlander de zekerheid van een stabiel inkomen te geven. Zodat we straks echt samen door deze crisis komen.

De crisis is geen kans die automatisch zorgt voor meer gelijkheid, maar een grote opgave.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp