Poliflw

Woensdag 30 oktober jl. vond de vergadering van Provinciale Staten plaats. Het werd een lange vergadering: om 10.30 uur vond de opening plaats en pas na 14 uur debatteren werd de vergadering gesloten. Er werd een recordaantal moties en amendementen ingediend: maar liefst 36 moties en 23 amendementen.

Het belangrijkste agendapunt betrof de begroting 2020; een enorm boekwerk van maar liefst 227 bladzijden en nog eens ruim 100 bladzijden aan bijlagen. De afgelopen jaren is de leesbaarheid van de begroting weliswaar sterk verbeterd maar het blijft een opgave om de begroting te lezen én te begrijpen.

Verbeteren begroting

Om de duidelijkheid en robuustheid van de begroting verder te verbeteren heeft de D66 Statenfractie een tweetal moties ingediend. De eerste motie (met CDA en FvD) behelst de activa beter te waarderen (motie 94). Na de toezegging van de gedeputeerde om met een procesvoorstel te komen hoe dit opgepakt kan worden, is besloten deze motie aan te houden.

In de tweede motie (ingediend met GL en de VVD) krijgen Gedeputeerde Staten de opdracht om met ingang van 2021 een stresstest uit te voeren op de begroting waardoor men meer grip kan krijgen op de begroting bij wisselende (onverwachte) omstandigheden. Dit draagt bij aan een meer realistische manier van begroten (motie 95). Deze motie is aangenomen.

Blik vanuit de toekomst

In zijn spreektekst blikt D66 fractievoorzitter Marc de Droog vanuit de toekomst terug op het heden. Wat kunnen we over 10 jaar vertellen aan onze kinderen over de keuzes die we nu maken? Wat hebben we gedaan om een omslag te bewerkstelligen die de wereld mooier en gezonder moet maken? Steeds meer mensen realiseren zich dat stilstaan en afwachten geen optie meer is. Gezamenlijk moeten we in beweging komen. Het is van groot belang dat de provincie actief inwoners, bedrijven en gemeenten betrekt bij de keuzes die gemaakt moeten worden. Dit kan bijvoorbeeld door jongeren consequent te betrekken bij het opstellen van langdurig beleid. De jongeren zijn onze toekomst. Samen met GL heeft D66 dan ook een motie ingediend om ervoor te zorgen dat de jongeren van nu gehoord worden (motie 96). Daarnaast heeft D66 samen met CU en Denk een motie ingediend om burgerparticipatie te vergroten (motie 91). Beide moties zijn aanvaard.

3 speerpunten: woningen, natuur en energietransitie

Er zijn 3 punten die voor de D66 Statenfractie van groot belang zijn voor de provincie Utrecht:

Ruimte om te bouwen Beschermen van de natuur Versnellen van de energietransitie

Er zijn te weinig (betaalbare) woningen in de provincie om aan de vraag van mensen te voldoen. De provincie moet keuzes maken hoe en waar de woningbouwopgave gerealiseerd kan worden. Daarbij kan het ook van belang zijn soms te kiezen voor creatieve oplossingen waardoor er enerzijds meer ruimte komt voor woningbouw en anderzijds bijgedragen wordt aan energietransitie (bijvoorbeeld windmolens) of meer groen op een andere locatie.

D66 vraagt aandacht voor de kwaliteit van natuur en milieu in de provincie en onderstreept dit met een tweetal moties. De eerste motie is er op gericht groencertificaten te verkopen aan iedereen die zijn CO2 uitstoot wil compenseren. Hiermee kan de aanleg van nieuwe natuur betaald worden (motie 97). Na de toezegging van GS dat dit voorstel overgenomen wordt, is deze motie ingetrokken.

De tweede motie (ingediend met CDA en GL) is er op gericht ervoor te zorgen dat er op korte termijn meer bomen en struiken gepland worden (motie 82). Deze motie wordt door PS aangenomen.

Groen, gezond en slim

Ook roept de D66 Statenfractie op om het komend jaar te werken aan een totaaloverzicht van alles wat er nog opgeruimd en schoongemaakt moet worden in de provincie: stikstof, fijnstof, lood, CO2… enz. Het is van belang om de handen inéén te slaan en gezamenlijk in kaart te brengen wat er opgeruimd moet worden en welk prijskaartje daarmee gemoeid is. De gedeputeerde zegt toe in 2020 met een overzicht plus kosten te komen. Marc de Droog: “Voorzitter, D66 wil aan de slag. Mensen willen wonen, natuur, en ze willen echt iets doen voor het klimaat. Daarom: geen smoesjes over later. Niet vooruit schuiven, maar vooruit stuiven! Groen, gezond én slim. D66 kijkt uit naar de toekomst!”

Toiletmotie begroting

Van een andere orde is de motie die 50+ samen met D66, de VVD en Denk bij de begroting heeft ingediend om te inventariseren of er voldoende toegankelijke (openbare) toiletten zijn in de provincie en zo nodig met een plan, inclusief kostenplaatje,  te komen om de situatie te verbeteren (motie 101). Deze motie is met algemene stemmen aanvaard.

Vervolg PS vergadering

Om 0.30 uur werd de vergadering van Provinciale Staten gesloten. Aangezien de agenda nog niet helemaal afgehandeld was, is de vergadering een week later voortgezet op woensdag 6 november om 19.30 uur. Enige agendapunt: een groot debat over het klimaatakkoord. Hiervoor zijn nog eens 13 moties en 1 amendement ingediend door de verschillende partijen.

Klimaatakkoord

In haar spreektekst (zie hier) benadrukt Statenlid Hayat Chidi de noodzaak het Klimaatakkoord te omarmen en over te gaan tot actie. Daarbij wijst zij op het belang gezamenlijk met regio’s, gemeenten en waterschappen op te trekken waarbij ook aandacht moet worden gegeven aan participatie en draagvlak van de inwoners van onze provincie.

D66 pleit voor innovatie: het creëren van nieuwe/vernieuwende mogelijkheden. In navolging van het nationaal Klimaatakkoord en de uitwerking van een landelijke kennis- en innovatie agenda, dient D66 een motie in samen met VVD en CDA om dit ook voor de provincie Utrecht te doen (motie 108). Deze motie is helaas verworpen maar D66 zal de komende jaren in de debatten scherp blijven op innovatie.

Hayat besloot het debat rond het ondertekenen van het Klimaatakkoord met de woorden: “Laten we doen, laten we creëren!”

The post Terugblik op PS 30-10 en 06-11 appeared first on Provincie Utrecht.

Het gesprek over de toekomst van atletiekbaan Amaliapark mag niet onder druk van een bezuinigingsopdracht gevoerd worden. Dat vinden D66, CDA, Groenlinks, PvdA, ChristenUnie en VVD in de Utrechtse gemeenteraad. Has Bakker: “Het voorstel over het Amaliapark deed terecht veel stof opwaaien. Wij hebben direct gevraagd om samen met betrokkenen naar een slimme combinatie van sport te zoeken, waaronder zeker hardlopen. Dat gaat nu gebeuren, maar dan zonder de druk van een bezuiniging.”

Trainen op een toplaag Het college van B&W stelt een structurele bezuiniging voor op het Amaliapark, waardoor de toplaag van de atletiekbaan niet vervangen kan worden. Die toplaag op de baan zorgt ervoor dat sporters goed kunnen trainen. De plannen voor de herinrichting deden flink wat stof opwaaien bij de gebruikers en andere sportliefhebbers in de omgeving. Het is goed dat er gewerkt wordt aan een betere benutting van het sportpark, maar de bezuiniging op de baan zit een goed plan in de weg. De partijen stellen voor de bezuiniging, die vanaf 2021 zou plaatsvinden, niet door te voeren en de atletiekbaan wel van een nieuwe toplaag te voorzien.

Tijdens de begrotingsbehandeling dient het CDA hier een voorstel voor in dat gesteund wordt door D66, PvdA, GroenLinks, ChristenUnie en VVD. Het voorstel zorgt ervoor dat de bezuiniging van €65.000,- per jaar niet nodig is. De bezuiniging kan geschrapt worden omdat er meer efficiëntie in het gemeentelijke verzekeringsbeleid te brengen is.

Samen kijken naar slimme oplossing Daarnaast roepen de partijen het college op om in gesprek met de sportverenigingen, Sport Utrecht en omwonenden te kijken naar manieren om de benutting van het terrein en de toegankelijkheid te verhogen. Een slimme en veilige combinatie van atletiek met andere en nieuwe vormen van sport is daarbij goed mogelijk. Has Bakker: “Wat ons betreft slaan we met dit voorstel de handen ineen en werken we samen aan een succesvolle sportvoorziening in Leidsche Rijn.”

Op 29 juli 2019 is op 78-jarige leeftijd rustig ingeslapen ‘onze’ Machteld Versnel-Schmitz. Met het diepste respect staan wij stil bij het leven van één van de grondleggers van D66 Utrecht. Dankbaar zijn we voor haar bijdrage aan onze partij en aan onze Utrechtse afdeling in het bijzonder.

Ook toen haar gezondheid haar in de steek begon te laten bleef Machteld betrokken bij het wel en wee van onze afdeling. Niet in de laatste plaats door de liefdevolle verzorging en steun van haar man Hans, die we daarvoor zeer erkentelijk zijn.

Onze gedachten zijn dan ook bij Hans, hun kinderen en kleinkinderen met wie wij samen onze dierbare herinneringen aan Machteld zullen blijven koesteren.

Utrecht, 29 juli 2019

D66 Utrecht Roel Masselink, afdelingsvoorzitter                                         Jony Ferket, fractievoorzitter

Lees hieronder ook:

Een terugblik op het leven van Machteld Versnel door Herman Kernkamp en Ineke Herweijer Een standvastige en robuuste vrouw:  Persoonlijke herinneringen aan Machteld door Jan Terlouw, 1e fractievoorzitter van D66 Utrecht

Een terugblik op het leven van Machteld Versnel

Machteld Versnel was een D66-er van het eerste uur. Zij was als studente naar Utrecht gekomen waar zij geschiedenis studeerde. Zij leerde daar de latere kopstukken van D66 kennen. In 1967 maakte Machteld, met onder meer Jan Terlouw, Henk Zeevalking en Herman Kernkamp, deel uit van een groep die de afdeling Utrecht oprichtte en voorbereidingen trof voor deelname aan de gemeenteraadsverkiezingen van 1970.

Machteld heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het eerste D66 verkiezingsprogramma voor Utrecht. Het succes was groot, meteen 4 zetels, en Machteld kwam in de gemeenteraad.

Ondertussen werkte zij al sinds 1961 voor het Universiteitsmuseum, dat zij altijd een warm hart bleef toedragen.

Na 4 jaar werd zij voor een korte periode lid van Provinciale Staten, maar dat beviel haar minder dan de concretere politiek in een grote gemeente.

Zij verhuisde in 1979 met Hans en de kinderen voor enige jaren naar Indonesië, maar kwam op tijd terug om zich kandidaat te kunnen stellen in 1982 voor de Utrechtse gemeenteraad. Toen behaalde D66 (toen nog met komma: D’66) 2 zetels maar leverde wèl een wethouder, Herman Kernkamp. Omdat wethouders toen nog uit de gemeenteraad werden gekozen, bleef Machteld als eenpersoonsfractie over in de Raad. Zij overlegde vaak en kundig met de fractievoorzitters van de andere collegepartijen, PvdA en VVD. Politieke tegenstanders hielden niet altijd van haar – typische D66 – opvattingen, maar hadden wel veel respect voor haar!

Inhoudelijk maakte zij zich in die raadsperiode onder meer sterk voor behoud van monumenten, energiebesparing (denk aan de befaamde “trui van Machteld”, oftewel: zet de verwarming wat lager en doe een trui aan) en groene ruimte in de stad. Een aansprekend voorbeeld van het laatste is haar inzet voor behoud van de Oude Hortus aan de Lange Nieuwstraat. Andere partijen wilden daar woningbouw plegen, maar Machteld en omwonenden in de Binnenstad hielden vol! De Oude Hortus is nu nog steeds een mooie groene oase in het Museumkwartier!

In 1989 werd Machteld lid van de Tweede Kamer, wat zij tot 1998 bleef. In die tijd bleef zij echter trouw lid van de afdeling Utrecht, bezocht als het enigszins kon, de afdelingsvergaderingen, waar zij graag en kundig het woord voerde. Ook na haar Kamerlidmaatschap bleef zij tot op hoge leeftijd actief de afdelingsvergaderingen bezoeken. Toen zij in 2015 tijdens de Nieuwjaarsborrel in Utrecht de Jan Glastra van Loon-penning kreeg uitgereikt, zei de landelijke voorzitter Fleur Gräper-van Koolwijk daarover tegen Machteld: “En menig kandidaat schuwde het moment dat jij opstond om eens een aantal scherpe vragen te stellen of met een korte en heldere opmerking duidelijk te maken waar jij stond in een debat”.

Machteld was altijd goed voorbereid, had kraakheldere opvattingen, maar wist die ook zonder scherpe randjes te brengen en zonder mensen te beschadigen. Ze was sociaal en heel communicatief. Altijd vol inzetbaar voor D66. Ook bij het campagne voeren voor verkiezingen, waar ze onvermoeibaar stond te flyeren op de Stadhuisbrug. De afdeling  Utrecht van D66 heeft een kopstuk verloren.

Herman Kernkamp, mede-grondlegger,  voormalig raadslid en wethouder in verschillende raadsperiodes

Ineke Herweijer, voormalig statenlid, raadslid en wethouder in Utrecht

Een standvastige en robuuste vrouw

Persoonlijke herinneringen aan Machteld Versnel door Jan Terlouw, 1e fractievoorzitter D66 Utrecht

In januari 1967 kwam de net opgerichte afdeling Utrecht van D66 bijeen, onder voorzitterschap van Henk Zeevalking. Aan de orde waren de gemeenteraadsverkiezingen die drie jaar later zouden plaatsvinden. De voorzitter informeerde wie er verstand had van gemeentepolitiek. Niemand meldde zich. Vervolgens vroeg de voorzitter wie bereid was zich er in te gaan verdiepen. Een twintigtal mensen gaf zich op, waarbij Machteld Versnel en ondergetekende. Er werd een werkgroep opgericht van die twintig mensen, die mij als voorzitter kozen en Machteld als secretaris.

Het was het begin van een hartelijke samenwerking en vriendschap tussen ons.

Machteld bleek als historica te beschikken over veel kennis en ze had een enorme werkkracht. We inventariseerden welke onderwerpen zoal aan de orde komen in een gemeenteraad en we zochten drie personen per onderwerp om zich in de betreffende materie te verdiepen. Vervolgens maakte Machteld een vergaderschema van drie jaar, waaruit een D66-gemeenteraadsprogramma moest voortkomen. Bijvoorbeeld: op 14 oktober 1968 komt het daarvoor aangewezen drietal voor gemeentefinanciën met een mogelijk D66-standpunt over dat onderwerp.

Het vergaderschema is drie jaar lang zonder hapering uitgevoerd en Machteld heeft de besluiten die zo werden geformuleerd samengevoegd tot een ontwerp-gemeenteraadsprogramma, dat hoorde bij het meest gedetailleerde politieke programma van alle aan de verkiezingen deelnemende partijen. We haalden vier zetels, bezet door Henk Zeevalking, Machteld Versnel, Ton Vendrik en mezelf.

Die jaren van samenwerking met Machteld horen bij de vreugdevolste jaren in mijn politieke loopbaan. Ik heb er door ervaren hoe zinvol het is om met geestverwanten in de politiek samen te werken, ideëen te toetsen, vrienden te worden.

Je kon pittig met Machteld discussiëren. Ze had een kritische geest. We werden het meestal eens, maar niet altijd. Later, toen ze lid was van de Tweede Kamer, zijn we bijvoorbeeld verschillend blijven denken over de Betuwelijn, maar dat was geen enkele hinderpaal voor onze vriendschap en wederzijds respect. Ze nam serieus wat serieus genomen moet worden, en ze kon relativeren waar dat op z’n plaats was. Natuurlijk ga je elkaar minder zien als je levensloop dat zo met zich mee brengt. Ik was bijvoorbeeld het grootste deel van de tachtiger jaren in het buitenland, maar in 1987 sloot Machteld als ambtenaar van de burgerlijke stand in Utrecht het huwelijk van onze dochter Pauline, met een kostelijke toespraak, en het klikte meteen weer.

Machteld Versnel-Schmitz, een standvastige en robuuste vrouw, meer dan een halve eeuw toegewijd aan de publieke zaak, liefdevol, echtgenote, moeder, grootmoeder, politica. Het is een groot voorrecht met haar te hebben mogen samenwerken en bevriend te zijn. Vanaf de oprichting was ze lid van D66, een steunpilaar vooral in moeilijke tijden. Ze was alles wat een politicus moet zijn: volstrekt integer, met een krachtige overtuiging maar altijd open voor discussie, rechtvaardigheid als leidraad, optimistisch en oplossingsgericht.

Onze gedachten zijn bij Hans en hun kinderen, die haar vooral ook in de laatste zware jaren met zoveel liefdevolle zorg hebben omringd.

Lieve Machteld. Moge ze rusten in vrede.

Jan Terlouw

Dinsdag 25 juni was het zover… Na 4 jaar hebben we afscheid genomen van onze D66 gedeputeerde Pim van den Berg. Voor de D66 fractie kwam het besluit van Pim om te stoppen als een verrassing. Fractievoorzitter Marc de Droog:

“De fractie had nog wel een periode met Pim door gewild. De afgelopen 4 jaar heeft Pim zich vol optimisme, energie en met de nodige humor gestort op zijn portefeuilles en een belangrijke bijdrage geleverd aan onder meer de ruimtelijke structuurvisie, het versnellen van de woningbouw en de energietransitie. Veel bewondering hebben we ook voor de wijze waarop Pim zich ingezet heeft voor de stroom vluchtelingen uit Syrië die ook onze provincie bereikte. Ondanks de beperkte middelen die de provincie voorhanden had, probeerde Pim toch het verschil te maken met oprechte aandacht voor de mens en het menselijk leed achter dit vraagstuk. Wij zijn blij dat we een goede opvolger voor Pim hebben kunnen vinden maar zullen hem wel missen. Wij willen hem dan ook van harte bedanken en wensen hem alle goeds in de toekomst.”

Naast Pim van den Berg namen ook de andere gedeputeerden afscheid: Dennis Straat (VVD), Mirjam Maasdam (CDA) en Mariëtte Pennarts (GL)

The post D66 fractie neemt afscheid van Pim van den Berg appeared first on Provincie Utrecht.

Een gezellige middag in het park. Boodschappen doen in het winkelcentrum. Niet voor iedereen is dat vanzelfsprekend, want niet overal zijn genoeg wc's🚽. Gelukkig is zojuist tijdens de raadsvergadering het initiatiefvoorstel van Susanne Schilderman en Gertjan te Hoonte aangenomen. Dankzij D66 en VVD krijgen we meer openbare toiletten in Utrecht! 👏 Lees hier meer: https://utrecht.d66.nl/om-de-500-meter-een-toilet-in-utrecht/

De Utrechtse gemeenteraad neemt donderdag 9 mei een besluit over meer openbare toiletten in de stad. Het initiatiefvoorstel van Susanne Schilderman pleit ervoor dat er om de 500 meter een toegankelijk openbaar toilet moet zijn. Dit voorstel is samen met de VVD ingediend en is unaniem aangenomen.

Ambitieus plan

Het plan is ambitieus. Naast een toilet om de 500 meter, worden bestaande toiletten toegankelijk gemaakt. Zo worden toiletten in gebouwen van de gemeente Utrecht opengesteld voor algemeen gebruik. Daarnaast wordt bij de organisatie van evenementen meer aandacht gegeven zodat de toiletten toegankelijk zijn voor iedereen. Er wordt gekeken of er bij drukke plaatsen meer toiletten kunnen worden geplaatst. D66-raadslid Susanne Schilderman: “Op een zonnige dag in de vakantie merk je dat er te weinig toiletten zijn in de parken of in speeltuinen. Dit voorstel zorgt ervoor dat het makkelijker wordt om toiletten dan te plaatsen. Dit zorgt ervoor dat nog meer mensen kunnen genieten van het buitenzijn. Iedereen heeft een toilet nodig, maar sommige mensen met een aandoening een stuk vaker en sneller. Daarom zijn meer toiletten hard nodig.” Ten slotte wordt bij de inrichting van de stad nu al rekening gehouden in nieuwbouw- en renovatieplannen om toiletten hierin op te nemen.

In ieder nieuwbouwplan ruimte voor een toilet

Het is makkelijker en goedkoper om vooraf rekening te houden met het plaatsen van toegankelijke toiletten. Helaas wordt nu vaak geprobeerd een toilet achteraf in te passen. Met het aannemen van dit voorstel gaat de gemeente Utrecht bij nieuwbouw- en renovatieplannen toiletten opnemen in het plan. Schilderman: “Je merkt dat lang niet iedereen toegang heeft tot een openbaar toilet. We merken dat er vaak plaskruizen of uriliften worden geplaatst, terwijl er ook een tekort is aan toiletten voor vrouwen of die toegankelijk zijn met een rolstoel of rollator .”

In de raadsvergadering van donderdag 20 december zullen André van Schie (VVD) en Susanne Schilderman (D66) het initiatiefvoorstel “Utrecht op het gemak” aanbieden aan de gemeenteraad. Met dit initiatiefraadsvoorstel willen de raadsleden ervoor zorgen dat er voldoende (rolstoel-) toegankelijke openbare toiletvoorzieningen komen in Utrecht, waarmee de stad nog gastvrijer wordt voor de eigen bewoners en voor bezoekers. Van Schie: “In Utrecht zijn tienduizenden buikpatiënten en bewoners met blaasproblemen of urineverlies die afhankelijk zijn van een beschikbaar toilet voor hun dagelijks bestaan. Onvoldoende voorzieningen zorgen ervoor dat ze te vaak thuis blijven omdat ze niet de deur uit durven.”

Toiletten in alle drukke parken Er is in Utrecht al veel aandacht voor de openbare ruimte met goede voorzieningen voor onze inwoners. Dat is ook onderstreept doordat de raad al verklaard heeft dan onze stad toegankelijk moet zijn voor iedereen en door in recent te investeren in nieuwe openbare toiletten. Toch vinden Schilderman en Van Schie dat het nóg beter kan, en nog beter móet. Zo wil het voorstel een afstandsnorm (500m) voor wc’s in drukke winkelgebieden. Daarnaast niet alleen in sommige maar in alle drukke parken een toilet en voldoende toiletten voor iedereen: voor vrouwen, voor het verschonen van kinderen en voor rolstoelgebruikers. Schilderman: “Naar het toilet kunnen gaan is de normaalste zaak van de wereld en het voldoende beschikbaar zijn van toiletten, is voor sommige mensen een wereld van verschil. Daarnaast willen wij dat een openbaar toilet te gebruiken is door iedereen door vrouwen, rolstoelgebruikers en kinderen. We willen niet enkel plaskruizen voor mannen.”

Samenwerking met de Toiletalliantie De Toiletalliantie (een samenwerkingsverband van dertien patiënten-, ouderen-, reizigers- en gehandicaptenorganisaties die pleiten voor meer toiletten) is erg blij met het initiatief van de beide raadleden. Woordvoerder Ivo Thonon: “Er zijn nu te weinig toiletten en daardoor gaat één op de vier buik- of blaaspatiënten regelmatig, vaak of helemaal niet meer de deur uit. Nog eens één op de drie patiënten blijft soms thuis vanwege de angst geen toilet te kunnen vinden. Gemeentes zijn dus echt aan zet om de voorzieningen in Nederland te verbeteren. We hopen dat het voorstel wordt aangenomen en Utrecht hierin voorop gaat lopen.”

In februari organiseren de beide fracties een informatiebijeenkomst waarin belanghebbenden kunnen inspreken en hun ervaringen kunnen delen met de andere woordvoerders uit de gemeenteraad. De verwachting is dat de gemeenteraad in het voorjaar over het voorstel stemt.

Wij zijn natuurlijk ontzettend blij dat de VVD nu zo duidelijk heeft aangegeven de koopzondag niet opnieuw te zullen weg geven aan de SGP! Ons initiatiefvoorstel in 2016 over de koopzondag had wat ons betreft in elk geval steun van de VVD moeten krijgen. Dat zij dat niet hebben gedaan vinden wij nog steeds onbegrijpelijk. Zelf zegt VVD daarover dat afspraak nu eenmaal afspraak is. En dat is natuurlijk zo. Maar de afspraak gewoon niet maken is volgens ons dan echt de betere keus! Fijn dat de VVD nu ook tot dat inzicht is gekomen.

Stadskantoor ook op zaterdag open D66 wil het Stadskantoor ook open op zaterdag! Mensen die doordeweeks werken en zaterdag eindelijk tijd hebben om een afspraak op het stadskantoor te maken of om hun paspoort of rijbewijs op te halen moeten we ook van dienst kunnen zijn.

Spoed wordt het nieuwe normaal D66 wil dat er meer SPOED-procedures komen voor bepaalde gemeentelijke diensten. Het overkomt iedereen wel eens, je hebt snel een VOG, een uittreksel of iets anders van de gemeente nodig. We hebben spoedprocedures voor rijbewijzen en paspoorten, maar de snelheid van processen moet omhoog of mensen moeten het online zelf kunnen regelen.

Een loket voor ingrijpende levensgebeurtenissen D66 wil dat, als onze inwoners te maken hebben met ingrijpende levensgebeurtenissen, zoals bijvoorbeeld een scheiding of overlijden van een naaste, zij door de gemeente in een keer geholpen worden en dat zij niet meerdere loketten en processen bij de gemeente moeten doorlopen.

Digitaal als het kan en menselijk contact als het moet Natuurlijk moet alles altijd efficiënter en digitale dienstverlening kan hierin veel betekenen, maar we moeten genoeg oog houden voor de mensen die in het digitale bos verdwalen. D66 pleit ervoor om naast de voortschrijdende digitalisering altijd de mogelijkheid blijft voor onze inwoners een mens te spreken die hen kan helpen bij hun verzoeken.

Vervolg na het debat D66 gaat een raadsinformatiebijeenkomst organiseren samen met VVD en CDA om met de wethouder en de afdeling Publieksdienstverlening te spreken wat nodig is om van Utrecht de klantvriendelijkste gemeente van Nederland te maken.

 

 

Gisteren werd in de gemeenteraad van Vianen gesproken over het bestemmingsplan voor Sluiseiland. Fractievoorzitter Christa Hendriksen zei er het volgende over: Voorzitter, Ik wil beginnen met een punt van ergernis dat niet direct dit voorstel betreft, maar wel de aanloop naar deze avond. In de raadsvergadering van 25 september is er een motie ingediend die raadsbreed gedragen werd. In de motie was een aantal vragen geformuleerd over het nu voorliggende voorstel aan het college. Ook mijn handtekening stond onder die motie. Nu heb ik begrepen dat op 2 oktober op uitnodiging van de heer Van der Velden van VHL Lokaal de collegepartijen bijeen zijn geweest om mondeling en middels een uitgebreide presentatie antwoord te krijgen op die vragen. De uitnodiging heeft mij helaas niet bereikt. Nu weet u inmiddels dat mijn partij nogal hecht aan transparante besluitvorming. Een overleg tussen coalitiepartijen over een onderwerp waar coalitie en oppositie samen de wenkbrauwen over gefronst hebben vind ik niet transparant. Dat onze aanwezigheid op die bijeenkomst kennelijk niet gewenst was geeft mij dan ook geen prettig gevoel. Dan nu mijn bijdrage voor de eerste termijn. “Gemeente Vianen zit vast aan plan Sluiseiland”. Ik las het eerst in de brief aan de raad en vervolgens als grote kop in het Kontakt. Het is een uitspraak van de wethouder en daarmee van ons college. Ik wil u, collega’s, er nadrukkelijk op wijzen dat dit geen juiste voorstelling van zaken is. Vandaag besluiten wij, als gemeenteraad, over het bestemmingsplan voor Sluiseiland. En de raad is volledig bevoegd om daarmee niet in te stemmen. En ja: dat zal misschien consequenties hebben. Maar ik ga u uitleggen waarom D66 van mening is dat dat de enige juiste keuze is. In de afgelopen weken heb ik, net als de meesten van u, heel veel mensen over dit onderwerp gesproken. Collega’s van zowel oppositie als coalitie partijen, bewoners van Merenborch en inwoners van andere wijken in Vianen. En veel van deze mensen zijn verbaasd. Verbaasd over het voorstel dat nu voorligt. Verbaasd over dit plan dat kennelijk op de een of andere manier als beste plan uit de bus is gekomen. Nu heeft het college ons uitgebreid uitgelegd dat de procedure die gevolgd is heus echt wel klopt. En dat zal dan wel zo zijn. Dus waar komt dan die verbazing vandaan? Hoe kan het dan dat niemand, ook in deze raad, dit zag aankomen als mogelijke uitkomst? Het antwoord op die vraag vindt zijn oorsprong op 17 december 2013. 2013? Ja, echt! Op die datum heeft de raad, toen nog in andere samenstelling, de ontwikkelstrategie voor Sluiseiland vastgesteld. En deze ontwikkelstrategie had als titel “Laat de markt reageren op onze vraag”. Deze gedachte werd ingegeven doordat eerdere plannen met LekstedeWonen al waren gestrand. Het was crisis en de huizenmarkt floreerde niet bepaald. De wethouder was destijds van mening dat de markt met een beter plan zou kunnen komen. Hij was tenslotte VVDer en dus van mening dat de markt het allemaal wel oplost. Het voorstel kreeg steun van alle fracties, behalve D66 en PvdA. Alles wat daarna gebeurd is is gebeurd in het licht van dat besluit. De vraagspecificatie is gemaakt om de markt zo goed mogelijk de kans te geven hun ideeën vorm te geven. Kaders die wij dachten te stellen waren zo geformuleerd dat de markt nog steeds maximale vrijheid bleef houden. En bleken dus minder kader te zijn dan wij als raad voor ogen hadden. Want de markt moest immers Sluiseiland ontwikkelen. We hebben de procedures bestudeerd en hebben geconcludeerd dat ze correct doorlopen zijn, al kun je nog vraagtekens zetten bij de aanpassingen in bouwhoogte en bouwvlakken. Deze zijn in het biedingenboek écht wel als kader neergezet en daaraan is in dit plan na aanpassing niet voldaan. Inwoners en raadsleden zijn verbaasd dat dit de uitkomst is en de wethouder zegt een beetje verslagen “we zitten er aan vast”. Dat alles heeft volgens ons 1 belangrijke oorzaak: U heeft de ontwikkeling van Sluiseiland aan de markt overgelaten. En de markt houdt zich echt wel aan de wet. Maar gewoon niet aan uw bedoeling. Een ander punt waarover ik het met u wil hebben is de betrokkenheid van onze inwoners. Gesprekken met omwonenden hebben geleerd dat niemand tegen de bebouwing van Sluiseiland is. Ook D66 niet; wij vinden het een prima voorbeeld van binnenstedelijk bouwen. Desondanks is de kritiek op het huidige bestemmingsplan groot. Ook hier is de kern daarvan te herleiden tot 1 simpele constatering: de gemeente heeft niet, of niet goed, naar de wensen en zorgen van de omwonenden geluisterd. D66 richt zich op versterking van de lokale democratie. Wij vinden het belangrijk dat inwoners meedenken en meepraten over besluiten die zo direct invloed hebben op hun woonomgeving. Daarom delen wij de kritiek – en meer specifiek om de volgende redenen. Wie de nota van zienswijzen heeft gelezen, zal tot de conclusie komen dat de afstand tussen inwoners en de politiek onoverbrugbaar groot is geworden. Vrijwel elke kanttekening wordt met ambtelijke efficiëntie weggewuifd. In de nota verschuilt het college zich voortdurend achter de ‘juiste’ procedures en regelgeving. Wettelijk gezien kan dat misschien door de beugel, maar het is natuurlijk niet raar dat een dergelijke gang van zaken door inwoners niet wordt begrepen. Uit de nota spreekt daar geen enkel begrip voor. Er wordt geen enkele poging gedaan om de kloof tussen overheid en bezorgde inwoner te slechten. Sterker: in zijn brief aan de raad zegt de wethouder dat gesprekken met deze groep inwoners niet heeft geleid tot wederzijds begrip. En voorzitter, daar schrik ik nogal van. Want dat die gesprekken niet hebben geleid tot begrip van de bewoners voor het voorstel is heel jammer. Maar dat er kennelijk de andere kant op ook geen begrip is ontstaan is voor mij echt onbegrijpelijk. De wijze waarop inwoners niet zijn betrokken in de besluitvorming en het bestemmingsplan, is wat D66 betreft vooral een schoolvoorbeeld van hoe het niet moet. Onbedoeld is de nota van beantwoording dan ook een pleidooi voor lokale democratische vernieuwing gebleken. We moeten niet vanuit een verheven positie de regeltjes en procedures toepassen, maar de inspraakmogelijkheden verruimen, de besluitvorming transparanter maken en betrokken inwoners beschouwen als volwaardige partners. Dat wil dus zeggen: Bottom-up, volgens de stelregel ‘samen bouwen aan lokale democratie’. Wat zou het mooi zijn als dat in de gemeente Vijfheerenlanden gewoon werd. Voorzitter, ik rond af. De manier waarop in dit proces met de bewoners is gecommuniceerd en hoe de participatie heeft vorm gekregen is voor ons onacceptabel. Voor veel van mijn collega’s is dat kennelijk onvoldoende om tegen dit voorstel te stemmen. Men ziet de financiële consequenties als onoverkomelijke hindernis. En de kans dat we als gemeente een sterk punt hebben als we bij de rechter aangeven dat het plan niet langer voldoet aan de kaders in de vraagspecificatie schatten zij te klein in. Tegen die collega’s zeg ik dit: Al sinds 2013 heeft de raad nagelaten voor Sluiseiland heldere kaders te stellen. Dit is het moment dat de raad van Vianen haar verantwoordelijkheid hiervoor moet nemen en tegen dit voorstel moet stemmen.