Poliflw

Afgelopen maandag heeft het CDA -helaas- tegen de begroting moeten stemmen. Dathebben we niet zomaar gedaan, daar zijn verschillende redenen voor geweest.In de eerste plaats heeft het CDA in Juni ook tegen de kadernota gestemd omdat daarin onsinziens de verkeerde keuzes zijn gemaakt. Die verkeerde keuzes heeft het college doorgezet. Het college kiest ervoor om de eigen wensen te prevaleren en daarmee de algemene reserve onvoldoende op peil te houden. Dit ten koste van onder andere voorzieningen voor de minima. En als klap op de vuurpijl: de uitwerking van één van de zoekrichtingen om te bezuinigen door het college, zonder daarbij de gemeenteraad als hoogste orgaan daarbij te betrekken of zich te laten uitspreken. Dit is natuurlijk ongehoord. Eerst beleid, dan geld. Niet andersom. De ChristenUnie wilde deze weeffout herstellen door middel van een amendement, maar trok deze alsnog daags voor aanvang terug. Toen vervolgens de oppositie partijen dit amendement alsnog inbrachten, steunde de ChristenUnie hun eigen opgestelde tekst niet. Het is betreurenswaardig dat juist de minima de dupe worden van een politieke twist. Het CDA heeft al meerdere malen alternatieven aangereikt om de financiën op orde tekrijgen, maar deze goede plannen worden niet gehoord. Terwijl heel veel inwoners onsweten te bereiken met hun verhalen en de gevolgen van dit beleid voor hun portemonnee.Dat is de stijl van het CDA: luisteren naar inwoners, rechtvaardige keuzes maken en tegelijkhet grotere geheel in de gaten houden! De titel van het raadsprogramma: iedereen doet mee, kunnen we daarom met gemakveranderen in de grote vraag: doet iedereen nog mee?? Het is daarom dat het CDA met tegenzin heeft moeten tegenstemmen.

Voorzitter Voor ons ligt de begroting 2020 – 2023. Een boekwerk van 205 pagina’s, waarin we de keuzes maken voor Veenendaal voor de komende jaren. Ten eerste willen we de complimenten geven aan de ambtelijke organisatie voor het vele werk dat erin zit. Het is goed om te zien dat de nieuwe vorm op een positieve manier z’n beslag krijgt. De begroting wordt er leesbaarder van, al brengt het voor nu ook een hoop extra pagina’s met zich mee. We geven het dit college te doen. Financiële zorgen rondom de jeugdhulp, je algemene reserve op orde houden, de doelstelling uit je programma proberen te halen en participatie met bewoners op een constructieve manier vormgeven. Toegegeven, dat is geen gemakkelijke taak. Voorzitter, als CDA fractie willen wij ons richten op een aantal thema’s uit het raadsprogramma “Iedereen doet mee.” Ik zal ze nog even noemen 1. Dualisme is het uitgangspunt in het besturingsmode 2. De Veenendaler staat centraal 3. De behoeften in de samenleving zijn uitgangspunt 4. Het college hanteert een open en onbevangen bestuursstijl We kunnen na anderhalf jaar regeren inmiddels wel vaststellen dat daar weinig van terecht komt. Wij durven ons de vraag te stellen: “Doet iedereen nog mee?” Bij de behandeling van de kadernota zag onze CDA-fractie al wat de consequenties van dit beleid zouden zijn. Ook toen al zagen wij dat de meest kwetsbare groepen door de maatregelen in het sociale domein onevenredig hard zouden worden geraakt. Er werd gesteld dat we in komende periode de zoekrichtingen voor kostenverlaging in het sociaal domein verder zouden uitwerken. Maar uit deze begroting blijkt dat het college de zoekrichtingen alvast maar heeft bestempeld tot vastgesteld beleid. Daar schrok zelfs één van de coalitiepartijen van en stelde een motie tekst op. Om die vervolgens ijlings in te trekken omdat de tekst de andere coalitiepartijen niet welgevallig was. Waarschijnlijk gaan we vanavond meemaken dat een politieke partij tegen een motie gaat stemmen die ze zelf heeft opgesteld. De hoofdvraag is: waarom komt dit college nu met zulke ingrijpende maatregelen voor de minima, terwijl het minimabeleid voor komende januari op de agenda staat. Afgelopen weken ontvangen al onze fracties een brandbrief van de Stibo. Wij spraken met de initiatiefnemers van de brief en, om het maar zacht uit te drukken, wij zijn ons rot geschrokken. We zien dat, door de maatregelen die het college wil nemen, mensen straks niet veel meer dan € 40,- per week overhouden om hun boodschappen te doen. Waar we dus aan de ene kant enorm willen investeren om mensen te behoeden in de armoedeval terecht te komen, geven we ze aan de andere kant alvast een zetje mee. Hoezo “Iedereen doet mee?” De genoemde motietekst, die door de ChristenUnie is opgesteld, was voor ons basis voldoende om deze mede in te willen dienen. Samen met de PvdA en Lokaal Veenendaal dienen wij deze daarom alsnog in. Wij verwachten een integrale benadering van het minimabeleid dat kan rusten op een stevig fundament en dat breed wordt gesteund. Het is voor onze fractie onbegrijpelijk dat binnen de collegepartijen nu de politieke strijd wordt gevoerd over de hoofden van deze kwetsbare groep heen. Wat we in Juni hadden voorzien wordt nog pijnlijker zichtbaar, met als resultaat dat vooral de minima nu de grote verliezers zijn. Verder lezend door de begroting overkomt ons regelmatig het gevoel dat er een kans wordt gemist. Op 25 april 2018 werd onze motie unaniem aangenomen, waarin het college werd aangespoord werk te maken van het Right to Challenge. Daarin staat de Veenendaler centraal en zijn de behoeften in de samenleving het uitgangspunt. Maar……. We bleven er vooral over praten: bijvoorbeeld in de raadsvergaderingen van november 2018 en januari 2019. En we bleven erover schrijven: bijvoorbeeld in de visie op Participatie die op 7 oktober is vastgesteld. Omdat er nog steeds geen uitwerking ligt, missen we volop kansen in deze begroting. Denk daarbij het onderzoek rondom het stadspark, het groen op de industrieterreinen, maar ook het initiatief waar de bewoners voor kwamen inspreken rondom Middellaan 151. Stuk voor stuk processen die anders zouden zijn gelopen als we vorm hadden gegeven aan het Right to Challenge. Vraag: kan de wethouder ons garanderen dat er een beleid op het Right to Challenge is geformuleerd voor het einde van dit jaar? Tot slot Voorzitter, de woorden open en onbevangen. We zien dat het college en de ambtelijke organisatie worstelt met het vormgeven van participatie. De processen rondom de omgevingsvisie laten zien hoe goed het kan gaan. Maar we zien ook de resultaten van miscommunicatie, zoals de insprekers over de Middellaan, in de afgelopen commissievergadering. Als we luisteren naar de verhalen van het college en dat van de bewoners rijst bij ons de vraag: hoe is dit nu toch mogelijk? De vraag is: Zijn we nog in staat om naar de inhoud van het betoog van een inspreker te luisteren, als zijn werkwijze, zijn taalgebruik of zijn hele manier van communiceren ons tegenstaat? Ik hoef hier geen namen te noemen. We hoeven niet altijd antwoord te geven, maar de rol van het college en van ons als volksvertegenwoordigers, is nooit te stoppen met luisteren. Kortom: bent u, zijn wij, open als het aankomt op de stem van onze bewoners? Voorzitter, als mensen een rondleiding door Veenendaal boeken met onze voormalig wethouder en stadsgids, Jaap Pilon, zal hen één ding goed bijblijven: Veenendaal is groot geworden door de invloed van Fabrikanten en Predikanten. Een patriarchale manier van besturen werkte, ook voor onze bestuurders, wellicht nog goed in de 18e, 19e of 20e eeuw. Veenendaal in 2020 vraagt om die open bestuursstijl waarover in het raadsprogramma wordt gesproken. De fractie van het CDA ziet dan ook uit naar die open stijl van dit college in deze beraadslagingen. Dank u voorzitter.

Het CDA Veenendaal stemde tegen de kadernota 2020 In de laatste vergadering voor de zomervakantie behandelde de gemeenteraad traditiegetrouw de kadernota. In dit document worden de kaders voor de begroting voor volgend jaar vastgelegd. Vervolgens werkt het college de begroting uit en die zal dan voor het nieuwe jaar start door de gemeenteraad worden vastgesteld. Het was een lange vergadering gespreid over twee avonden. Uiteindelijk bleek dat deze kadernota zowel financieel als sociaal niet de juiste kaders meegeeft voor de begroting 2020, daarom stemde het CDA tegen. Een terugblik naar 2018Vorig jaar presenteerde het college een kaderbrief, omdat het collegeakkoord nog niet was uitgewerkt. Dat was op dat moment goed te begrijpen. De kaderbrief richting de begroting voor 2019 was een beknopt document, waar vooral tekorten opvielen. Uit de kaderbrief bleek o.a. dat het college van plan was om de bijdrage voor huishoudelijke hulp fors te verhogen, om zo tekorten te verminderen. Bezuinigen op andere beleidsterreinen bleek voor dit college toen al niet bespreekbaar. In een hoofdelijke stemming haalde onze motie om deze onverantwoordelijke bezuiniging te voorkomen het niet, maar na een najaar waarin veel mensen hun zorgen uitten, draaide de ChristenUnie op het laatste moment toch nog bij waardoor de huishoudelijke hulp betaalbaar bleef. Omdat het college weigerde om tijdig naar mogelijke bezuinigingen te zoeken in de gehele begroting, bleek uiteindelijk een forse belastingverhoging van 10% op de OZB onvermijdelijk. Heeft het college hier in 2019 iets van geleerd?De kadernota voor de begroting 2020-2023 leek veel op die kaderbrief van vorig jaar: wederom veel bezuinigingen op zorg en sociale voorzieningen, wederom gaven de collegepartijen geen ruimte om op andere beleidsterreinen te bezuinigen. Het college ziet de komende jaren wel ruimte voor forse investeringen in de gemeentelijke organisatie: 5 miljoen euro voor ICT, een stijging van 30 naar 60 personen bij Jeugdzorg (waaronder veel regiefuncties/overhead en te weinig extra behandelaren) en ook de ondersteunende beleidsstaf op het gemeentehuis groeit in omvang. Verder zien we de nodige investeringen in de “fysieke” kant van Veenendaal. Dat laatste is overigens niet verkeerd; mooie fietspaden en meer groen, daar ziet het CDA Veenendaal absoluut het goede van in. Daartegenover staan echter forse bezuinigingen op vrijwel alle gemeentelijke voorzieningen voor minima, bezuinigingen op zorg aan kinderen en ouderen en op middelen voor welzijn. Het CDA betreurt het dat het college voor deze balans heeft gekozen. Het CDA en D66 vinden het bovendien zorgelijk dat zelfs met deze bezuinigingen, de algemene reserve onder het door de provincie vastgestelde minimumniveau daalt. Zelfs dit gegeven kan de college partijen, waaronder de VVD en de SGP, kennelijk niet bewegen om nog eens breed in de gehele begroting te zoeken naar aanvullende mogelijkheden om te bezuinigen. Wat verder opviel:In het debat over de kadernota stelde de VVD voor om vluchtelingen niet meer direct te huisvesten in huurwoningen in Veenendaal, maar te bezien of deze opvang niet mogelijk is op bedrijventerreinen of in containerwoningen. Slecht voor de integratie, asociaal en meer kans op criminaliteit op ’s nachts verlaten bedrijventerreinen. Niet goed voor deze nieuwe Nederlanders en niet goed voor de Veense ondernemers. De heer Jansen, van coalitiepartij ProVeenendaal, gaf aan dat hij te weinig terecht zag komen van de mooie plannen die dit college bij haar aantreden presenteerde. En al sprak hij dit niet hardop uit: de hele raad zag dat wethouder Beek (ProVeenendaal) de enige is die verantwoordelijkheid neemt bij het oplossen van de tekorten; de overige wethouders van VVD, SGP en ChristenUnie doen op hun dossiers op dit vlak helaas weinig tot niets. Het CDA begrijpt de zorgen en de wat felle reactie van de heer Jansen dus goed, sterker hij heeft op veel punten volkomen gelijk. Helaas stemde ProVeenendaal uiteindelijk op alle fundamentele punten in met de voorstellen van het college. De overige twee coalitiepartijen SGP en VVD waren opvallend stil over de gemeentelijke financiën, ondanks het feit dat de gemeentelijke begroting er niet goed voor staat en deze partijen toch zeggen te staan voor solide financieel beleid. En de extra gelden van het Rijk voor Jeugdzorg dan?De extra middelen die het rijk beschikbaar stelt voor jeugdzorg werden door wethouder Verloop (SGP) gesaldeerd met een openstaande bezuiniging vanuit het Rijk op een periodieke verhoging van alle gemeentelijke budgetten en vervolgens wordt het restant gestort in de algemene middelen. Kortom, ook dit geld ging niet naar het sociaal domein. Onze conclusieDe hele raad steunde dit college vorig jaar bij haar aantreden, bij deze kadernota bleek dat het college van ChristenUnie, SGP, ProVeenendaal en VVD de steun van vrijwel de gehele oppositie kwijt is. Ook het CDA stemde voor het eerst in lange tijd tegen een kadernota. Wij hopen oprecht dat dit een signaal is voor het college om te bezinnen, zodat men net als vorig jaar, bij de begroting weer tot inzicht kan komen. We betreuren het dat, net als vorig jaar, mensen die van zorg afhankelijk zijn weer in het najaar in spanning zullen zitten of zij de zorg die zij zo hard nodig hebben volgend jaar wel kunnen betalen. En wij hopen dat dit trage stugge handelen van het college niet, net als vorig jaar, leidt tot een forse belastingverhoging voor 2020. Wij wensen u een goede zomer en als u vragen of zorgen hebt, dan kunt u bij ons terecht (https://gemeenteraad.veenendaal.nl/raadsleden/#c5290). Fractie CDA Veenendaal

Het CDA heeft op de laatste vergadering van de gemeenteraad in 2017 voor de uitbreiding van de openstelling van winkels op zondag gestemd. Hierdoor is het voorstel over uitbreiding van de koopzondag aangenomen en mogen de winkels in het centrum 12 zondagen per jaar open in plaats van 6 en mogen supermarkten en bouwmarkten voortaan iedere zondag open. Openingstijden van 13 tot 18 uur, om zo de ochtendkerkgang niet te verstoren. Wij hebben veel positieve reacties op dit besluit ontvangen en de eerste zondag onder het nieuwe beleid is een succes te noemen. De supermarkten die open gingen hadden het gezellig druk, andere ondernemers kozen er zelf voor om hun zaak niet te openen; precies de keuzevrijheid die het nieuwe beleid beoogd. Toch hebben we ook een aantal kritische vragen ontvangen van CDA-leden en -stemmers die we in dit artikel graag willen beantwoorden. Het CDA is een Christelijke partij. Hoe komt het CDA dan tot deze keuze? Het CDA ziet de bijbel als inspiratiebron, niet als dictaat voor politieke keuzes. Daarnaast zul je in een democratie rekening moeten houden met wensen en belangen van anderen. Samenleven is rekening houden met elkaar en soms ook concessies doen. Bovendien zien we dat In Veenendaal steeds minder mensen hechten aan een strakke zondagsrust. Was dat 25 jaar geleden nog vrijwel unaniem en in 2014 nog een ruime meerderheid, de laatste jaren zien we dat dit steeds meer half-half is geworden. Als politiek heb je dan de opdracht om –om met de woorden van oud-burgemeester Kolf te spreken- dit thema geen splijtzwam in de samenleving te laten worden en te zoeken naar een compromis. Daarnaast is er een praktische kant: De laatste jaren merken wij dat met name in Ede en Amerongen veel Veenendalers boodschappen doen op zondag, terwijl hier in het centrum veel leegstand is. Bedrijven kiezen minder snel voor Veenendaal als vestigingsplaats doordat wij geen koopzondag hebben. Dit kost banen en omzet. Bij de koopzondagmiddagen eerder dit jaar hadden sommige ondernemers 3x meer omzet dan op een doordeweekse dag. De drukte in de supermarkten die open waren op de eerste zondag onder het nieuwe beleid (op oudejaarsdag) onderstreept dit forse economische belang. Overigens biedt de gemeente slechts de mogelijkheid om open te gaan; het staat ondernemers vrij om hun winkel gesloten te houden. Het CDA is dus niet fanatiek voor een koopzondag of een 24-uurs economie, tegelijk is de vraag of je je eigen principes en keuzes onder deze omstandigheden aan anderen moet willen opleggen. Voor het CDA gaat dat te ver. Het CDA gaf in haar verkiezingsprogramma 2014 aan tegen invoering van de koopzondag te zijn, maar de ontwikkelingen te volgen. Hoe zit dat precies? Het CDA heeft bij de invoering van de koopzondag in Veenendaal in 2016 tegen gestemd. Onder andere door afwezigheid van een groot deel van de fractie van de ChristenUnie werd het voorstel toen toch aangenomen en werden maximaal zes koopzondagen per jaar ingevoerd in het centrum, gekoppeld aan evenementen. In het verkiezingsprogramma 2014 staat ook dat we bij ontwikkelingen koers kunnen wijzigen. Uit de evaluatie van het CDA van de eerste koopzondagen bleek dat er binnen de CDA-achterban ruimte is ontstaan om de koopzondag in te voeren. In het in november 2017 vastgestelde verkiezingsprogramma 2018 is dit inmiddels ook opgenomen. Het zou moeilijk uit te leggen zijn om nu tegen koopzondagen te stemmen op basis van een oud verkiezingsprogramma, om de dag na de verkiezingen wel voor een koopzondag te stemmen. Het CDA stemde verdeeld, 2 raadsleden voor 1 tegen. Waarom is die keuze gemaakt? Het is binnen het CDA goed gebruik dat fractieleden bij dit soort besluiten naar eer en geweten kunnen stemmen. Bovendien is er binnen het CDA ook een minderheid die zich niet in de koopzondag kan vinden. Op deze wijze hebben wij getracht recht te doen aan onze volledige achterban en hebben we Dick Cozijnsen bovendien de ruimte gegeven zijn eigen keuze te maken. Hoe zit het met de baanzekerheid voor mensen die echt niet op zondag willen werken? Kunnen zij nu geen baan meer krijgen in een supermarkt of winkel in het centrum? Uit reacties van diverse bedrijven blijkt dat zij rekening zullen houden met werknemers die niet op zondag willen werken uit levensovertuiging of omdat zij die dag bijvoorbeeld voor hun familie willen reserveren. Van diverse supermarkten en bouwmarkten weten wij bovendien dat zij op verzoek ook Joodse medewerkers vrij roosteren op zaterdag en Islamitische medewerkers op Islamitische feestdagen, zij hebben hier goed beleid op. Met name jongeren geven aan graag in de weekenden een dag te willen werken en een dag te willen sporten, dus hier zit ruimte om “doordeweeks” personeel op zondag vrij te roosteren. Diverse toezeggingen van ondernemers - zoals bijvoorbeeld die van Hoogvliet om haar vestiging aan de Lijnweberstraat voorlopig niet te openen op zondag, vanwege het grote aantal Christenen in die omliggende wijk - illustreert dat ook ondernemers zich inspannen om op een correcte manier om te gaan met knelpunten en gevoeligheden rondom de koopzondag. Ons beeld is daarom dat op dit vlak geen probleem zal ontstaan. Het CDA zal een en ander uiteraard wel blijven volgen.

Tekst door: Jaap PilonVerschenen in Rijnpost editie 20 december 2017 “Mensen zullen mij kennen als de initiatiefnemer van Creative Arts School Elevate. Bij de ontwikkeling van zo’n organisatie kwam ik veel met het gemeentelijk cultuurbeleid in aanraking. Als je dan vindt dat zaken moeten veranderen, zal je daar zelf je schouders onder moeten zetten”, aldus Harold Schonewille (49). En dus besloot Schonewille de politiek in te gaan. Hij sloot zich aan bij het CDA en werd onlangs verkozen tot lijsttrekker van de lokale partij voor de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart. Wil je je even aan de kiezer voorstellen?Ik ben Harold Schonewille, geboren in 1968 in het Drentse Westerbork. Ik ben getrouwd met Erica en heb drie tienerdochters. Ik ben zelfstandig ondernemer in de muziek, vooral op het gebied van arrangeren, dirigeren en lesgeven. Waarom heb je juist voor het CDA gekozen? Ik heb gekozen voor het CDA vanuit de maatschappelijke betrokkenheid. CDA’ers zullen altijd zoeken naar verbinding. Ik zie zoveel mensen die bij het CDA betrokken zijn, die vrijwilligerswerk doen bij een voedselbank, als schuldhulpmaatje, mantelzorger of als gastvrouw en gastheer. Mensen die zich maatschappelijk inzetten binnen een vereniging, stichting, kerk of sportclub voelen zich bij ons thuis. Omdat we weten dat we het samen moeten doen. Ik herken mijzelf enorm in deze mensen. “Niet te veel praten, maar handen uit de mouwen en het goede doen. Het liefst in stilte dienend”. Die houding sluit aan bij de uitgangspunten van het CDA, zoals rentmeesterschap, solidariteit en sociale gerechtigheid. Waarvoor zal het CDA de komende vier jaar onder jouw leiding staan? De verandering bij het CDA is nu al zichtbaar door de komst van jonge nieuwe mensen in ons bestuur en op onze verkiezingslijst. Het mooie is dat we dit kunnen combineren met behoud van kennis en ervaring van de huidige fractieleden. Onze koers van verbinden en bruggenbouwen blijft hetzelfde, maar we zullen dat wel op een manier doen die past in deze tijd en die aansluit bij onze inwoners. In ons verkiezingsprogramma vertalen wij verbinding en betrokkenheid naar praktische en concrete voorstellen waarin de inwoners van Veenendaal centraal staan. Ik wil het CDA een duidelijk profiel geven waarbij wij zichtbaar, dienend en midden in de Veense samenleving staan. Ons verkiezingsprogramma heet niet voor niets: ‘Sterk en Betrokken’. Welke ervaring heb je tot nu toe met de politiek? In het Engels zouden ze mij een ‘freshman’ noemen. In het Nederlands vertaald is dat een ‘groentje’, maar ik vind het wel een mooie titel. Dat woord “fresh” doet me denken aan een frisse wind in de politiek. Ik heb natuurlijk in mijn tijd als directeur van Elevate vanaf de ‘andere kant’ veel ervaring opgedaan als het gaat om cultuurbeleid. Daarnaast heb ik behoorlijk wat bestuurlijke ervaring met organisaties en verenigingsbesturen. Ben je eventueel bereid zitting te nemen in een nieuw te vormen college van B&W?Bedoel je mij persoonlijk als wethouder? Ik kom zelf net kijken, dus het is maar de vraag of dat een verstandige zet zou zijn. Als CDA hebben we laten zien dat we afgelopen jaren bestuursverantwoordelijkheid durven en willen nemen. Ik ben blij dat we op dit moment al een team van kandidaten klaar hebben staan. Voor mijzelf zie ik vooral een rol weggelegd als leider van de nieuwe CDA-fractie. Welke zaken krijgen bij het CDA onder jouw leiding de komende jaren de aandacht in de lokale politiek? De zaken die wij willen aanpakken, zijn de zaken die direct impact hebben op de inwoners van Veenendaal.Kortom: we zijn niet voor ‘systeemoplossingen’, waarbij het op papier goed geregeld lijkt, maar waarbij het in de praktijk niet werkbaar blijkt. Landelijk werd de CDA-campagne gevoerd met de slogan ‘Voor een land dat we door willen geven’. Hoewel ik dat altijd wat suf vind klinken, zegt het eigenlijk alles. De hoofdvraag is: ‘Hoe maken wij het voor onze inwoners, jong en oud, beter?’. Wij willen zaken de aandacht geven die te maken hebben met het creëren van een sterke samenleving, waarin mensen naar elkaar omzien en het samen doen. Dat vertaalt zich in onderwerpen waarover men zich zorgen maakt: is mijn straat nog veilig, is zorg voor ouders goed geregeld, vind ik hier een leuke stage, kunnen mijn kinderen hier komen wonen? Ons programma geeft daar antwoord op. We hebben veel aandacht voor de Veenendaalse samenleving, maar ook voor leefomgeving en milieu. Waar zie je het meest naar uit tijdens je komende politieke loopbaan?Ik heb drie zaken waar ik echt naar uitkijk. Ten eerste om praktisch aan de slag te gaan met een geweldig team. Een combi van ervaren en nieuwe fractieleden. Ten tweede om vanuit mijn rol als lid van de raad mensen te ontmoeten die zich in onze maatschappij inzetten en van deze mensen te leren hoe we de samenleving nog sterker kunnen maken. Ook zie ik uit naar debatten, waarbij je als partijen elkaar tot op de kern kunt bevragen en samen tot het beste voor Veenendaal kan komen. Hoe staat het thuisfront tegenover je keuze om de politiek in te gaan? Ik heb de keuze in overleg met mijn vrouw gemaakt. Mijn kinderen vinden het stiekem eigenlijk wel leuk dat ik de politiek in ga. Daarnaast hoor ik alleen maar positieve reacties van mensen uit mijn omgeving. Je mag één vraag stellen aan één lokale politieke partijIk heb een vraag aan de ChristenUnie. Deze partij heeft al jaren veel zetels in de raad. Ik ervaar de CU op landelijk niveau vaak als progressief christelijk. Het valt mij op dat de partij in Veenendaal andere keuzes maakt, b.v. voor het winkelcentrum, maar ook als het gaat om onderwijs of cultuur. Hoe past dit bij een progressief christelijke partij?