Poliflw

Het lot van het 50-jarige werkbedrijf Soweco lijkt beslist. Het ziet er naar uit dat de 6 raden van de gemeenten die samen Soweco runnen, allen instemmen met het einde ervan. Er is het afgelopen jaar veel gezegd en geschreven over Soweco. Er is gedemonstreerd, de rechter moest er zelfs aan te pas komen. Dankzij onvervalst polderen is er een voorstel tot stand gekomen waar ook de OR en de Raad van Commissarissen van Soweco zich in kunnen vinden. De gemeenteraad van Almelo heeft met grote meerderheid ingestemd met het voorstel. Jorien Geerdink heeft er met de VVD- en CDA-fractie voor gezorgd dat er extra garanties zijn ingebouwd. Zodra de raden van de andere gemeenten datzelfde hebben gedaan, begint de fase van afbouw van Soweco en opbouw van een organisatievorm die de participatiewet in de volle breedte oppakt, onder directe regie van de gemeente. Soweco gaat straks als een zeer gewaardeerde oldtimer voor altijd de remise in. De inwoners van Almelo aan de ‘onderkant van de arbeidsmarkt’ worden als het goed is straks beter bediend door in te stappen in een nieuwe, grote bus, met participatie als bestemming.

Het bericht Einde Soweco dichterbij verscheen eerst op PvdA Almelo.

De politiek komt ook in de Twentse gemeenteraden weer op gang. Onze PvdA-fracties zijn in alle gemeenten dagelijks in de weer om de schadelijke effecten van de corona crisis scherp te krijgen en te bestrijden. Duidelijk is dat ‘nieuwe kwetsbaren’ voor Den Haag een ander woord is voor de bittere werkelijkheid: het virus mag dan voor iedereen gelijk zijn, de crisis is dat bepaald niet. De bestaanszekerheid van vele Tukkers staat onder druk. De stress, eenzaamheid en onzekerheid groeien met de dag. De kloof tussen arm en rijk is pijlsnel groter aan het worden. Daarom is het tijd weer politiek te bedrijven, keuzes te maken, want er zijn moeilijke beslissingen te nemen. Niet herstellen wat eigenlijk al kapot was, maar keuzes maken en waar het kan investeren, dat is onze oproep aan politici en bestuurders.

Wonen

Het hebben van een fijne plek om te wonen is nog nooit zo belangrijk geweest. Het recht op goed en betaalbaar wonen staat helaas ook in Twente zwaar onder druk. Door de corona crisis dreigt de bouw stil te vallen, veel mensen verliezen hun baan of zien de uren in hun flex-contract verdampen. In sommige gevallen verhogen (commerciële) verhuurders de huren en komen mensen verder in de problemen. Wij roepen de woningcorporaties en wethouders op om tot een regionaal noodfonds te komen. Om waar mogelijk uitstel van huurbetaling regionaal samen op te vangen. Om financiering van nieuwbouw aan te jagen. Om met een krachtig Twents geluid naar het Rijk te gaan. Stop nú de verhuurdersheffing, zorg dat woningcorporaties weer kunnen bouwen!

 

Midden en klein bedrijf

Veel familie- midden- en kleinere bedrijven staan onder druk en hebben het zwaar. Juist hier werken ontzettend veel mensen, daarom moeten we blijven investeren en ze blijven steunen. Zo blijft zoveel mogelijk werkgelegenheid behouden. Wij roepen de vermogende Twentenaren op om hun geld lokaal in te zetten: beleg het niet langer op de wereldmarkt, investeer in uw eigen regio, help de economische structuur van onze regio te behouden en te versterken!

 

Arbeidsmarkt

De economie en arbeidsmarkt in Twente gaan veranderen. Dat bedreigt het werk van veel mensen dus we moeten knokken voor elke baan. Deze crisis biedt echter ook kansen. Er is in Twente een krachtige organisatie opgebouwd om dat mogelijk te maken: het Twents Fonds voor Vakmanschap. Wij roepen de (Young)Twente Board en de Provincie Overijssel, de gedeputeerden Van Hijum en De Bree op om dit fonds in omvang te vergroten en te laten zien waar ze toe in staat zijn. Om middelen uit de Regio Deal in te zetten voor een krachtige impuls voor her-, om- en bijscholing. Zorg dat mensen die door de crisis thuis zitten versneld kunnen bijscholen! Jongeren verdienen bijzondere aandacht. Zij hebben nu nauwelijks de kans om werkervaring op te doen en te laten zien wat ze waard zijn. Laat dit geen verloren generatie worden!

 

Basisbanen

Als er in de corona crisis iets duidelijk is geworden, dan is het wel dat banen in de publieke sector cruciaal zijn. Wij roepen de wethouders van Twente dan ook op om de handen ineen te slaan: kom met een Twents plan voor een pool van basisbanen. Banen waar de markt geen geld voor over heeft, maar die van essentieel belang zijn voor de leefbaarheid, veiligheid en onze publieke ruimte. Voor professionals in onderwijs, veiligheid, cultuur, zorg en welzijn is die hulp meer dan welkom. Zij moeten alle zeilen bijzetten om goed uit de crisis te komen. Gemotiveerde collega’s met een basisbaan kunnen hen allerlei taken uit handen nemen.

 

De coronacrisis raakt alle Twentenaren. Er ligt voor ons een opdracht om de strijd aan te gaan waarin niemand in deze crisis achtergelaten wordt. Voor ons ligt een heldere taak. De strijd voor bestaanszekerheid van alle inwoners van onze regio. De zekerheid van goed werk, betaalbaar wonen, het beste onderwijs, prachtige cultuur en uitstekende zorg.

 

De fractieleiders en afdelingsvoorzitters van de Twentse afdelingen:

Yara Hümmels & Ben Kokkeler  [PvdA Enschede]

Marie-José Luttikholt & Wim Winter [PvdA Hengelo]

Arjan de Vries & Hans Gerritsen [PvdA Almelo]

Thij Looman & Wim Oltwater [PvdA Haaksbergen]

Leon Lulofs & Gert Jan Egberink [PvdA Oldenzaal]

Cel Severijn & Gert Jan Egberink [PvdA Dinkelland]

Henk Wessels & Gert Jan Egberink [PvdA Tubbergen]

Jimme Nordkamp & Gert Jan Egberink [PvdA Losser]

Stephan Reusken & Gerard Beukers [PvdA & GroenLinks Twenterand]

Fred Rijkens & Peter de Bruijn [PvdA Hof van Twente]

Jan de Vries, Dick Slettenhaar & Martin Tikken (GroenLinks) [PvdA & GroenLinks Borne]

Geert Geujen & Mark Paalman [PvdA Hellendoorn]

Bert Otten [Voorzitter Gewest Overijssel]

 

Het bericht Leid Twente uit de corona crisis: investeer in mensen, wonen, werk en scholing! verscheen eerst op PvdA Almelo.

Iedereen namens bestuur en fractie van de PvdA Almelo een goede 1 mei toegewenst. Het is de Dag van Arbeid die wij als PvdA in ere houden als herinnering aan de strijd voor rechtvaardigheid en solidariteit van onze voorgangers. Dat geldt zeker ook voor Almelo waar vele bestuurders en volksvertegenwoordigers namens de PvdA en daarvoor de SDAP een indrukwekkende bijdrage hebben geleverd. De Dag van de Arbeid is een bron van inspiratie voor onze politieke activiteiten nu en in de toekomst.

Tot onze spijt zijn wij door de situatie met het coronavirus niet in staat om de traditionele 1 mei bijeenkomst te houden en rozen te bezorgen bij onze wat oudere leden. Wij wensen jullie allemaal sterkte en een goede gezondheid in deze tijd.

Hartelijke groet, Bestuur en fractie PvdA

Hans Gerritsen, Joke Jansen-Jansen, Wil van Engeland, Hayrabet Honca, Gerard Hammink, Arjan de Vries, Jorien Geerdink, Metje Kuiper

Het bericht 1 Mei: voor elkaar! verscheen eerst op PvdA Almelo.

Beste leden van- en betrokkenen bij de PvdA Almelo,

Het bestuur van de PvdA Almelo heeft naar aanleiding van de maatregelen om de besmetting met het coronavirus in Nederland tegen te gaan, besloten om alle (politieke) activiteiten van de PvdA Almelo tot in ieder geval 6 april 2020 te schrappen. Dit besluit is in nauw overleg genomen met de PvdA-fractie.

Voor de activiteiten vanaf 6 april 2020 zullen wij de ontwikkelingen landelijk en plaatselijk afwachten en je tijdig informeren.

Wij betreuren dit besluit te moeten nemen, maar kunnen geen enkel risico nemen met de gezondheid van onze leden, betrokkenen en hun naasten.

Als je over dit besluit of over andere zaken vragen hebt, schroom dan niet om contact met mij op te nemen via jcgerritsen@kpnmail.nl. Je kunt ook contact opnemen met fractievoorzitter Arjan de Vries via a.devries@almelo.nl.

Pas goed op jezelf en kijk om naar de ander,

Namens het gehele bestuur,

Hans Gerritsen

Voorzitter PvdA Almelo

Het bericht PvdA Almelo schrapt activiteiten tot 6 april 2020 verscheen eerst op PvdA Almelo.

Met steun van andere fracties diende de ChristenUnie een motie in om als Almelo een stedenband aan te gaan met Ejmiatsin. Aanleiding was een verzoek vanuit Armenië, dat al werd aangekondigd door de ambassadeur die 13 december jl. Almelo bezocht. De raad stemde unaniem in!

Vanuit de Armeense gemeenschap waren een fors aantal inwoners speciaal hiervoor naar de raadsvergadering toe gekomen. Hun geduld werd zwaar op de proef gesteld. Ondanks een op het oog beperkte agenda moesten ze meer dan 3,5 uur wachten voordat de gemeenteraad toe kwam aan dit agendapunt. Maar tegen half twaalf 's avonds werd hun geduld uiteindelijk beloond: alle 31 aanwezige raadsleden stemden voor. De tekst van de motie luidt als volgt:

MOTIE

Initiatiefnemer(s):   ChristenUnie, CDA, LAS, SP, PvdA, PVV, Leefbaar Almelo, Forum voor Rechts, PVA, D.nu

Titel motie:              Stedenband Almelo-Ejmiatsin

De raad van de gemeente Almelo, in vergadering bijeen d.d. 28 januari 2020,

Constaterende dat:

De Tweede Kamer op 5 december 2019 heeft ingestemd met een amendement van Martijn van Helvert (CDA) en Joël Voordewind (ChristenUnie) en mede ondersteund door de buitenlandwoordvoerders van VVD en D66 om in 2020 een Nederlandse ambassade te openen in Yerevan, de hoofdstad van Armenië. De burgemeester van Ejmiatsin op 19 december 2019 bij zijn ambtsgenoot en de gemeenteraad van Almelo de wens heeft neergelegd een samenwerking tot stand te brengen met Almelo, zijnde de Nederlandse stad met de grootste populatie Armeniërs in Nederland. Almelo sinds 1948 een stedenband heeft met Preston (Verenigd Koninkrijk), sinds 1954 met Iserlohn (Duitsland) en sinds 1975 met Denizli (Turkije), welke in 2017 door de Turkse overheid is beëindigd.

Overwegende dat:

Een stedenband grote kansen biedt de culturele en economische banden te versterken. Een stedenband niet alleen een bestuurlijke zaak is, maar vooral ‘van onder af’, bij de inwoners, maatschappelijke organisaties en ondernemers moet zijn geborgd.

Verzoekt het college van B&W om:

In beginsel in te stemmen met een verzoek van uit de samenleving om te komen tot een stedenband tussen Almelo en Ejmiatsin in Armenië. Het nog te ontvangen, uitgewerkte voorstel te beoordelen, waarbij rekening wordt gehouden met de volgende randvoorwaarden: De organisatie en uitvoering berust bij de initiatiefnemers of een op te richten comité; De stedenband is gericht op inwoners, maatschappelijke organisaties en ondernemers; De stedenband versterkt de culturele en economische banden; Almelo stelt geen structurele subsidie beschikbaar voor de stedenband. De raad te informeren als er een nadere uitwerking van het verzoek om te komen tot een stedenband tussen Almelo en Ejmiatsin in Armenië is ontvangen.

en gaat over tot de orde van de dag.

 

 

Kati Piri houdt morgen, maandag 27 januari, de Herman Höftenlezing in leescafé Feijn Lunchen & Lezen in de bibliotheek in Almelo.

Herman Höften Lezing Sinds 2008 organiseert de PvdA Almelo ieder jaar de Herman Höften lezing. Herman Höften was ruim dertig jaar raadslid en had in alle geledingen van onze maatschappij zijn invloed. Het was een sociaal democraat in hart en nieren. Nadat hij in oktober 2007 overleed, besloot het bestuur van de lokale afdeling een jaarlijkse lezing te houden, die naar Herman Höften is vernoemd.

Kati Piri Kati Piri is sinds 2014 Europarlementariër voor de Partij van de Arbeid. Sinds 2019 is ze vice-voorzitter van de S&D fractie waarbij de PvdA in Europa is aangesloten. Voor Piri was het hoog houden van democratische principes en het respecteren van mensenrechten de belangrijkste reden om het Europees Parlement in te gaan. In het Europees Parlement is ze lid van de Commissie Buitenlandse Zaken en de Commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken. Eerder was Kati Piri Turkije-rapporteur voor het Europees Parlement. Mede door haar werk op het gebied van migratievraagstukken en haar invloed als Turkije-rapporteur werd Piri in door Politico op plaats 11 gezet in de lijst van meest belangrijke parlementariërs in het Europees Parlement in het jaar 2017.

De lezing wordt gehouden op maandag 27 januari in het leescafé van de bibliotheek aan het Baken in Almelo. De zaal is open vanaf 19.30 uur, de lezing begint om 20.00 uur. De Herman Höften lezing is gratis toegankelijk.

Het bericht verscheen eerst op PvdA Almelo.

(lelijke kerstverhalen – deel 3)

Elke keer dat ik denk dat we een monster hebben gecreëerd dat ‘de overheid’ heet, is er 1 teveel. De overheid, in die lelijke verschijning, heeft tentakels tot alle hoeken in het sociaal domein. Ze gaat uit van wantrouwen, van controle en telkens meer, in plaats van minder regels. Met Kerst voor de deur vraag ik de komende dagen aandacht voor de verhalen van mensen in nood. Mensen die ons, en mij in het bijzonder als raadslid, een spiegel voorhouden. Wat zien we dan?

In dit lelijke verhaal staat het rondpompen van publiek geld centraal. Zorggeld, uitkeringsgeld. Om Sara *) te helpen. Eerst als kind, nu als vrouw. En nu ook haar kind. Wie is er eigenlijk wat mee opgeschoten? Wie doorbreekt de cirkel?

Sara is 29 jaar, alleenstaande moeder, met een kind van vier jaar. Sara was een cliënt bij Zeker Zorg, een bedrijf wat onlangs failliet ging. Menzis verwees haar naar een andere zorgonderneming. Volgens de papieren is ze vanaf haar zesde jaar in zorg: de labels die ze opgeplakt kreeg zijn autisme, verstandelijke beperking, angststoornis, vermoeidheid. Ze heeft al 10 jaar een indicatie VPT VG 3, waar een budget tegenover staat van € 47.999,85 per jaar. Zeker Zorg deed dat 6 jaar lang door huishoudelijke hulp en begeleiding te bieden. Maar ook in de vorm van huisvesting: ze huurde via onderverhuur een huis van Zeker Zorg. De huishoudelijke hulp werd overigens door Zeker Zorg uitbesteed.

De nieuwe zorgondernemer: “Ik trof een jonge vrouw aan op de bank die zegt dat ze niks kan, niks durft, niet weet waar ze aan toe is en een 4-jarig kind dat heel alert reageert. Over de zorg tot dan toe vertelde ze dat 2 keer per week de “werkster” komt die het huis schoonmaakt, wast, eten inkoopt en kookt. Ook komt 2 keer in de week een begeleidster die gezellig met haar komt praten en meegaat naar de school van haar kind.” Omdat is vastgesteld dat het kind psychische problemen heeft en moeder de opvoeding niet goed aan kan, heeft de gemeente Almelo therapie/behandeling geregeld bij onder andere Ambiq. Sara’s kind is overigens via IVF ‘verkregen’. Sara heeft een auto en rijdt vaste ritten naar haar ouders in Hengelo, naar de school van haar kind en naar Ambiq. De vrouw is behoorlijk in verwarring over wat er staat te gebeuren met de veranderingen door het faillissement van Zeker Zorg. In de afgelopen weken is zij bezocht door 7 verschillende hulpverleners vanuit de gemeente, Ambiq en de thuiszorg. De zorgondernemer: “Omdat ze een goed contact heeft met haar ouders heb ik haar ouders bij de gesprekken met haar betrokken. De ouders maken zich al enkele jaren zorgen omdat de zorg niets doet aan de verdere ontwikkeling naar zelfstandigheid. Hun opmerking: ze komen allemaal mooi praten maar het schiet niet op.” Hij vervolgt: “Eigenlijk moet ik zeggen dat ik verbijsterd ben over de omstandigheden van Sara: een vrouw met een normaal verstand, is ooit misbruikt, is daardoor al jong in het hulpverleningscircuit terecht gekomen en de hulpverlening is al die jaren die volgden blijven voortborduren op de eerst geconstateerde problemen.”

Dat heeft tot gevolg gehad dat de vrouw geheel afhankelijk is geworden van alle vormen van hulp en ondersteuning. De zorgondernemer: “Ik noem het verslaafd aan zorg. Ze is bang en onzeker, durft niets aan te pakken, durft niet alleen op straat en zit op de bank te roken en doet nauwelijks iets. Het nieuwste probleem heet ’chronische vermoeidheid’. De hulpverlening pakt niet aan, is voortdurend vol begrip en blijft haar alles uit handen nemen.”

Aan Sara is tijdens haar nog jonge leven al pakweg 1 miljoen euro uitgegeven aan zorg, behandeling, begeleiding en uitkeringen. Het resultaat: een geheel aan zorg en begeleiding afhankelijk gemaakte vrouw die niet zelfstandig maatschappelijk kan optreden ondanks een normaal verstand.

“Er is huishoudelijke hulp, er is begeleiding. Op de achtergrond hebben betrokken psychologen en pedagogen hun visies op de zorg en begeleiding, ogenschijnlijk zonder resultaat en perspectief. Er is geen ontwikkeling en begeleiding naar zelfstandigheid. De vrouw voelt zich miskend, voelt zich afhankelijk en heeft een groot gebrek aan welzijn.”

Nota bene: Ik ga deze kwestie op het bord leggen van de wethouder(s). In alles wat je als overheid doet moet het samenlevingsperspectief centraal staan. Zodat mensen zich verbonden voelen met de samenleving en met elkaar.

*) Sara is een fictieve naam. Haar verhaal is helaas allerminst fictief. 

Het bericht Sara kind van de rekening (van een miljoen) verscheen eerst op PvdA Almelo.

Lelijke kerstverhalen (deel 2)

Elke keer dat ik denk dat we een monster hebben gecreëerd dat ‘de overheid’ heet, is er 1 teveel. De overheid, in die lelijke verschijning, heeft tentakels tot alle hoeken in het sociaal domein. Ze gaat uit van wantrouwen, van controle en telkens meer, in plaats van minder regels. Met Kerst voor de deur vraag ik de komende dagen aandacht voor de verhalen van mensen in nood. Mensen die ons, en mij in het bijzonder als raadslid, een spiegel voorhouden. Wat zien we dan?

Neem Serhan!

Serhan *), een 71-jarige man van Turkse komaf houdt het bed vanwege helse pijn aan zijn beide benen en voeten. Hij heeft diabetes, zijn beide voeten zijn blauwrood en hij weet niet wat hij eraan moet doen. Hij staat onder behandeling van een vaatspecialist en internist. Ook de huisarts is op de hoogte. De huisarts beoordeelt de medische en leefsituatie van Serhan als ernstig en zorgelijk. Gevreesd wordt dat Serhan beide voeten verliest.

Serhan spreekt en verstaat niet goed Nederlands. Hij is al enkele jaren weduwnaar. Hij is er in geslaagd om een Turkse vrouw van het platteland te verleiden naar Nederland te komen om hem te helpen. Zij verstaat en spreekt geen Nederlands. Hij krijgt een beetje huishoudelijke hulp, maar dat stopt per 1 januari a.s. omdat de zorgorganisatie geen contract heeft met de gemeente Almelo. Verder heeft hij geen hulp.

Serhan heeft een AOW met aanvulling. Hij kan daarvan de lopende kosten niet betalen. Hij heeft achterstand met o.a. de huur en ziektekostenverzekering. Hij wordt nu lastig gevallen door incassobureaus en deurwaarders. Er is door de Sociale Verzekeringsbank beslag gelegd op zijn AOW. Om te voorkomen dat hij uit huis wordt gezet heeft hij bij familie geleend om de huur te betalen. Serhan weet het niet meer hoe hij hier uit deze situatie moet komen.

Wat speelt er nog meer? Het blijkt dat dat hij in een bergdorp in Turkije nog een klein huisje bezit. Het heeft geen handelswaarde. Hij is er al jaren niet geweest. Hij is nu door de SVB benaderd in het kader van fraudecontrole. Dat komt voort uit het Almelose beleid om te onderzoeken of mensen met een Turkse achtergrond bezittingen hebben in Turkije. De papieren die dan in de brievenbus vallen zijn door ‘gewone mensen’ al nauwelijks te ontcijferen.

Serhan is een voorbeeld hoe overheidsbeleid in de praktijk uitpakt. Met hem komen velen, elke maand weer, tekort. Als je ziek bent of een beperking hebt geldt dat nog sterker. Dan loopt dat tekort in rap tempo op naar een niet te overzien bedrag. En dan komt de zorgverzekering, de verhuurder en andere instanties, achterstanden opeisen tot en met deurwaarders en beslagleggingen met nietsontziende boetes.

De situatie van Serhan is ernstig, mensonterend. Dat is een direct gevolg van harteloos en hard beleid voor de zwakkere en  laagstbetaalde arme mensen in Almelo.

[Update 20 december 2019]: De situatie van Serhan verslechtert. Hij wordt geopereerd, zijn voet en een deel van zijn been worden geamputeerd.

Nota bene: Ik ga deze kwestie op het bord leggen van de wethouder(s). In alles wat je als overheid doet moet het samenlevingsperspectief centraal staan. Zodat mensen zich verbonden voelen met de samenleving en met elkaar.

*) Serhan is een fictieve naam. Het verhaal is helaas niet fictief.

Het bericht Raakt Serhan behalve zijn ledematen ook zijn huis kwijt? verscheen eerst op PvdA Almelo.

Elke keer dat ik denk dat we een monster hebben gecreëerd dat ‘de overheid’ heet, is er 1 teveel. Het heeft in die lelijke verschijning tentakels tot alle hoeken in het sociaal domein. Het gaat uit van wantrouwen, van controle en telkens meer in plaats van minder regels. Met de kerst voor de deur vraag ik de komende dagen aandacht voor de verhalen van mensen in nood. Mensen die ons, en mij in het bijzonder als raadslid, een spiegel voorhouden. Wat zien we dan?

Lelijke overheid: is Marianne een fraudeur? Wat te denken van de gepensioneerde Marianne, die de gemeente onlangs na een lange strijd laat weten te zwichten voor de openstaande rekening. “Ik voel me door de bedreigingen van beslaglegging daartoe gedwongen”, aldus Marianne. Ze is teleurgesteld over de wijze waarop ze als burger is behandeld. “De gemeente behandelt mij als een fraudeur die straf verdient en met bedreiging van deurwaarder en beslaglegging afdwingt om te betalen.” Marianne is verbitterd. “Mijn ernstig gehandicapte zoon heb ik zelf altijd verzorgd en begeleid en dat niet uitbesteed aan een zorgorganisatie. Ik heb mijn persoonlijke maatschappelijke carrière daarvoor opgegeven. Ja, zoals de ambtenaar opmerkte, is dat mijn eigen keuze geweest. Ik heb daarmee wel de samenleving een veelvoud van tonnen euro’s bespaard.” De tragiek gaat verder: “Ik heb in de afgelopen jaren altijd met financiële tekorten moeten leven en me gedwongen gevoeld om bij mijn andere zoon in huis te gaan wonen. Daarvoor ben ik ook gestraft omdat dat beschouwd werd als ’voordeurdeler’ en werd ik op een onsympathieke wijze gekort op mijn IOAW-uitkering. Voor mijn zelfstandig bestaan kreeg ik nog € 528 per maand.” De echte ellende start met de kleine pensioenuitkering van haar ex. “We zijn vele jaren geleden gescheiden en hij heeft nooit meer omgezien naar zijn gehandicapte zoon. Dat ik de uitkering ontving heb ik niet opgemerkt omdat, achteraf gezien, daardoor het maandelijkse tekort net iets minder werd.” De gemeente en het UWV wisten van de uitkering, maar ze hebben niet geanticipeerd. Totdat ze opeens ingrepen met een boete. “Na een gesprek hierover twee jaar geleden is beslist dat de terugvordering wordt opgeschort totdat ik mijn AOW ontvang. De boete werd ook ingetrokken. Nu het zover is lijdt iedereen aan geheugenverlies en word ik hard aangepakt als een fraudeur.” Marianne gaat met het volgende perspectief de oude dag in: “Ik word nu gedwongen tot een leven in armoede. ” Ze laat de gemeente tenslotte weten: “En om in uw woorden te spreken: ’het zijn nu eenmaal de regels en procedures’. Dank u wel voor uw begrip, ik voel me tekort gedaan en teleurgesteld in een overheid waarvan ik nu moet zeggen: dit is niet mijn overheid.” Nota bene: Ik ga deze kwestie op het bord leggen van de wethouder(s). In alles wat je als overheid doet moet het samenlevingsperspectief centraal staan. Zodat mensen zich verbonden voelen met de samenleving en met elkaar.

Het bericht Lelijke kerstverhalen (1) verscheen eerst op PvdA Almelo.