Poliflw

Culemborg, zaterdag 3 juli.

Locatie Goilberdingendijk

Rita Braam PS Gelderland:

“Vanmiddag mocht ik als provinciaal spreker te gast zijn bij de Fietsersbonden in onze regio. In totaal 4 afdelingen organiseerden een manifestatie voor een snelfietsroute tussen Utrecht en Den Bosch. Daarvoor zijn 3 provincies nodig en een paar gemeenten, waarvan Houten, Culemborg en West Betuwe er waren en de route bij Zaltbommel al rond is.

De vraag was of er een kans is dat het knelpunt van een vaste fietsbrug over de Lek en de uiterwaarden wordt opgelost.

Vanuit de provincie Gelderland kon ik inbrengen dat de regio voor haar economie erg inzet op goede verbindingen naar de omliggende hogescholen en universiteiten in Den Bosch, Utrecht, Wageningen, Nijmegen en het groenonderwijs in Houten. En dat vraagt investeringen.

Sprekers waren optimistisch, Wim Bot van de Fietsersbond hoopt op een doorbraak in 2022 of 2023. Er is een toekomstbeeld Fiets dat op tafel ligt. En de lokale bestuurders laten nu onderzoek doen. En dan…. wie weet!”

Vanuit Culemborg waren nog Dagmar Kusters en Josefien Rooks aanwezig.

The post Manifestatie voor doorgaande fietsroutes appeared first on Culemborg.

De partijen willen dat het kabinet met een sluitend plan komt om het klimaatdoel te halen. Uit een berekening van Urgenda blijkt dat nog dit jaar tot 5 megaton minder CO2 uit moeten stoten om het klimaatdoel te halen.

Daarnaast zijn er al verschillende voorstellen waar een keuze in gemaakt kan worden om de klimaatdoelen te halen. Achthonderd organisaties, gemeenten, coöperaties, hebben met elkaar een 54-puntenplan gemaakt met oplossingen. Zo kan er gedacht worden aan het handhaven van de wetgeving die bedrijven verplicht om energiebesparende maatregelen te nemen. Die wetgeving is er al sinds 1993, maar is nog een dode letter. Terwijl hierdoor ook de energiekosten van de bedrijven omlaag gaan. Deze wetgeving zou ook uitgebreid kunnen worden naar de grote industrie. Ook kan er voor worden gekozen om het waterpeil in veengebieden te verhogen of versneld intensieve veeteeltbedrijven uit te kopen. Daarmee sla je twee vliegen in een klap: ook de stikstofproblemen worden aangepakt en je zorgt ervoor dat we de klimaatdoelen van 2030 kunnen halen.

Waar wordt Nederland veiliger van? Dat is de vraag die vandaag voorligt.

In 2014 stapte ik als raadslid de politieke arena binnen als woordvoerder Veiligheid. Hier zo’n honderd meter verderop, in het Haagse stadhuis. Voor de kenners: het IJspaleis. Die zomer zag je hier in de stad de gevolgen van de oorlog die zich in Syrië en Irak afspeelde.

Op het Hobbemaplein verzamelden zich voorstanders van het IS-regime, die luid en duidelijk hun steun betuigden aan de jihadi’s die naar het Midden-Oosten trokken.

Vrouwen, ook uit deze stad, reisden hen achterna. Met een mengeling van boosheid, walging en verwondering sloeg ik het gade.

En ik was niet de enige.

Het conflict, de aanslagen en de vluchtelingenstroom die het veroorzaakte, werkten door in de politieke gemoederen en verhoudingen. De premier van Nederland zette toen de toon: Jihadisten kunnen beter creperen in de woestijn, dan hier in Nederland voor de rechter verschijnen. Daarmee was de toon gezet: You’re either with us, or you’re against us. De werkelijkheid werd gereduceerd tot identiteitspolitiek. Welkom in de wereld van de nieuwe verzuiling.

En de loopgraven zijn inmiddels overzichtelijk geworden. Wie voor het klimaat redden is, is tegen zwarte piet. Wie tegen immigratie is, is voor de Brexit. En zo gaat het in het veiligheidsdebat maar al te vaak. Er wordt een positie ingenomen en met man en macht verdedigd, voordat de vraag is gesteld: waar wordt Nederland nou echt veiliger van?

Die vraag wil ik tijdens mijn Kamerlidmaatschap wel stellen. Omdat politici meer zijn dan een spreekbuis van de onderbuik. Omdat politici de verantwoordelijkheid hebben om moeilijke keuzes te maken, ook als dat electoraal niet uitkomt. En omdat schijnveiligheid echte veiligheid nooit mag verdringen.

Voorzitter,

Ik begin mijn bijdrage met een stukje uit het voorstel:

Door meer, maar wel gericht op de publieke taak van de provincie, te investeren wordt bijgedragen aan de maatschappelijke opgaven en wordt er een duurzame begroting gerealiseerd om ook in de toekomst mooie dingen voor Brabanders te realiseren.

Deze uitgangspunten juichen wij toe. Op deze manier kan de portefeuille renderen en worden er maatschappelijke opgaven gerealiseerd.

Wij zijn dan ook erg benieuwd naar de toekomstige voorstellen die GS aan ons Staten,  zal gaan voorleggen. Want wij vragen ons wel af wat er dan precies wel en niet onder die publieke taak gaan vallen. Wellicht kan hier nog wat meer duiding opgegeven worden.

Verder geeft U aan alleen te willen gaan investeren wanneer dit past binnen de financiële regels en bij een maatschappelijk belang voor onze provincie.  Dit is voor ons heel belangrijk.

U sluit niet uit dat er investeringen vanuit de publieke taak buiten onze provincie zullen worden gedaan.

Wij willen hierbij aangeven dat we investeringen binnen Brabant duidelijk verkiezen boven de mogelijkheid om buiten Brabant te gaan investeren. Het is daarbij goed om te lezen dat u geen minimaal rendement hanteert voor belangrijke maatschappelijke opgaven.

Zoals u stelt in uw voorstel zullen de regels waar binnen GS het beleid moet uitwerken en uitvoeren nog worden vastgelegd in een statuut.

Die zullen wij dan ook weer beoordelen. Tot zover.

Deze maand is de voorjaarsnota van de Gemeente Rotterdam gepresenteerd. Daarin staan de plannen die het college voor de stad heeft omschreven. Het College legt de rekening niet bij de Rotterdammers meer, maar wil de stad uit de crisis investeren: “Juist nu het einde in zicht lijkt, willen we Rotterdam en zijn inwoners sterker uit de crisis laten komen,” aldus wethouder Arjan van Gils.

Veerkrachtige stad In de onlangs gepresenteerde voorjaarsnota staat omschreven hoe de Gemeente Rotterdam de stad uit de crisis wil investeren. Onder de noemer ‘Rotterdam. Sterker Door’ wordt 114 miljoen euro geïnvesteerd in de economie; dit wordt onder andere gebruikt om het woningtekort op te lossen. Daarnaast wordt er geïnvesteerd in vernieuwing, ondernemerschap en duurzaamheid.

Gelijke kansen voor elke Rotterdammer Om de veerkracht van de stad te vergroten, is het van belang dat ook in de Rotterdammer zelf wordt geïnvesteerd. Via Scholingsvouchers krijgen werkzoekenden de kans om zich bij te scholen, en verschillende groepen krijgen extra hulp bij de aanpak van armoede en schulden.

“Een veerkrachtige stad krijg je door te investeren in mensen, samenwerkingen en innovaties waarbij we niet alleen herstellen van afgelopen jaar, maar ook verder de toekomst in kijken… We leggen de rekening van de coronacrisis niet neer bij de Rotterdammer. Juist nu het einde in zicht lijkt, willen we Rotterdam en zijn inwoners sterker uit de crisis laten komen,” aldus wethouder Arjan van Gils.

De voorjaarsnota zal op 6 en 8 juli in de raad behandeld worden.

Het bericht Wethouder van Gils legt rekening Coronacrisis niet bij de Rotterdammer verscheen eerst op Rotterdam.

Het Warmtebedrijf (WbR) is sinds 2006 een deelneming van de gemeente Rotterdam. Opgericht om restwarmte uit de Rotterdamse haven in te zetten voor onder andere stadsverwarming in de regio. De exploitatie is nooit sluitend geweest waardoor de gemeente jaarlijks geld heeft moeten bijstorten. Er zijn diverse scenario’s ontwikkeld om de business case van het WbR rond te krijgen. Vanaf vorig jaar werkt de gemeente aan een leiding naar Leiden, via Den Haag. De WLQ+-lijn. Dit doet zij samen met de Provincie Zuid-Holland (als mede-aandeelhouder), De Gasunie en het ministerie van EZK.

De onderhandelingen met de andere partijen zijn goed verlopen en binnen de door de raad gestelde voorwaarden afgerond. De raad heeft deze maand ingestemd met het voorlopig onderhandelingsresultaat. Het WLQ+ scenario kan hierdoor verder worden uitgewerkt.

Dit betekent echter nog niet dat alles al in kannen en kruiken is. Er is een aantal opschortende voorwaarden waar nog aan voldaan moet worden voordat er na de zomer een definitief besluit wordt genomen over de toekomst van het Warmtebedrijf. Deze opschortende voorwaarden zijn: Er is een definitief investeringsbesluit nodig van Gasunie, de Europese Commissie akkoord geven vanwege staatssteunbepalingen, er moet zekerheid zijn over een subsidie van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. Verder mag het financiële mandaat van de gemeenteraad mag niet worden overschreden.

Het bericht Voortgang Warmtebedrijf verscheen eerst op Rotterdam.

Maandagochtend 21 juni, zal burgemeester Koen Schuiling de Molukse vlag hijsen aan de Radesingel in aanwezigheid van leden van de Molukse gemeenschap. Dit ter nagedachtenis aan de aankomst in Nederland van de laatste boot met Zuid-Molukse militairen en hun gezinnen, ruim 70 jaar geleden.

Later deze week zijn er ook nog verschillende inhoudelijke activiteiten en sessies om stil te staan bij de geschiedenis en het leed dat ermee gepaard gaat. In de Molukkenkerk zal woensdag een inhoudelijke sessie plaatsvinden met lezingen en Molukse zang en muziek. Afgelopen zaterdag klonken er al Molukse liederen vanuit het Carillon van de Martinitoren en ook aankomende dinsdag zullen de liederen ten gehore gebracht worden vanaf d’Olle Grieze.

Dit jaar is het 70 jaar geleden dat de Zuid-Molukse KNIL-militairen die voor Nederland streden in Nederlands-Indië, met hun gezinnen aankwamen in Nederland. Tussen 21 maart en 21 juni 1951 kwamen zij op initiatief van de Nederlandse regering met boten aan in ons land. Burgemeester Schuiling deed eerder dit jaar al de oproep, samen met meer dan 100 andere burgemeesters, om het leed te erkennen dat de Molukkers is aangedaan na aankomst in Nederland.

Naar aanleiding van deze oproep vroeg raadslid Jim Lo-A-Njoe het college om op 21 juni nadrukkelijk aandacht te besteden aan de geschiedenis en het leed van de Molukkers in Nederland. Lo-A-Njoe: “Nu 70 jaar later is het tijd voor erkenning van de manier waarop Molukkers in Nederland zijn behandeld.”

Lo-A-Njoe: “Het is belangrijk om de geschiedenis van de Molukse gemeenschap binnen de Nederlandse samenleving, te kennen en te erkennen. Deze geschiedenis kent veel pijn, frustratie en verdriet. Een geschiedenis met absoluut ook donkere bladzijden voor Molukse Nederlanders als ook voor de rol die de Nederlandse overheid hierin heeft gespeeld. Het is aan het Rijk om dit te erkennen en hiervoor excuses aan te bieden, maar als gemeente is het belangrijk dat wij hier nadrukkelijk aandacht aan besteden en om onze Molukse medelanders heen gaan staan. Hun geschiedenis is ook deel van onze gezamenlijke geschiedenis.”

Het bericht Groningse aandacht voor Molukse kwestie: tijd voor erkenning verscheen eerst op Groningen.

Tijdens de behandeling van de jaarstukken in Provinciale Staten van 16 juni brak onze fractie een lans voor een actief grondbeleid. Het is een effectieve manier om als provincie te helpen bij het oplossen van de wooncrisis en de stikstof- en CO2-problemen in het landelijk gebied.

 

“We hebben de jaarstukken aangegrepen om de tussenbalans voor het provinciebestuur op te maken”, vertelt Statenlid Kirsten Wilkeshuis. “We hebben aan de hand van de klimaatcrisis, de stikstofcrisis en de wooncrisis gekeken waar we nu staan. Met name deze laatste twee baren ons zorgen. De stikstofcrisis brak aan bij de start van deze bestuursperiode en is nog niet bezworen: een groot deel van de woningbouwopgave in Haaglanden is hierdoor onuitvoerbaar, grote investeringen in de Rotterdamse haven staan op losse schroeven en de kritische depositiewaardes in Natura-2000 gebieden worden nog steeds fors overschreden. Een opsteker zijn de extra rijksmiddelen voor uitkoop van boeren en natuurinvesteringen, maar tegelijkertijd is de uitvoering daarvan nog nauwelijks gestart. Kansen voor koppelingen tussen uitkoop (stikstof), natuurbeleid (biodiversiteit) en bodemdaling (CO2-uitstoot) worden daarmee niet verzilverd. Ook de woningcrisis (vooral in het sociale en middensegment) is groot en acuut. De provincie bouwt weliswaar geen huizen, maar kan wel iets aan een aantal randvoorwaarden doen.”

“Met een actief grondbeleid kan de provincie de woningbouw en herinrichting van het landelijk gebied in Zuid-Holland vooruit helpen”, vervolgt Kirsten. “Dit hoeft niet eens te leiden tot heel veel meer en groter uitgaven. Vooral in het landelijk gebied is veel winst te behalen met de combinatie van rijksgeld voor uitkoop en natuurontwikkeling. De provincie kan bijvoorbeeld participeren in risicovolle grondexploitaties voor binnenstedelijke woningbouw of met garantstellingen zorgen dat gemeenten kunnen investeren. Ook kan de provincie grond verwerven daar waar boeren stoppen, deze grond omzetten naar natuur of woningbouw en tegelijkertijd investeren in gebieden waar de landbouw op volle kracht door gaat. Wij zijn blij dat Gedeputeerde De Zoete heeft toegezegd om nog voor de begrotingsbehandeling hier onderzoek naar te gaan doen. Wij kijken uit naar haar rapportage.”

Vandaag is het jaarcongres van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG). De Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) is de organisatie die alle gemeenten verbindt. Het gezamenlijke doel is om de lokale overheid te versterken, zodat gemeenten hun inwoners optimaal kunnen bedienen. Ook de gemeente Doetinchem is lid van de VNG. Tijdens het congres vindt ook de ledenvergadering plaats. Besloten wordt dan dat ik zitting mag nemen in één van de VNG commissies.

De VNG-commissie Participatie, Schuldhulpverlening en Integratie

De VNG heeft verschillende platformen en samenwerkingsverbanden. Een belangrijk deel van de samenwerking vindt plaats in commissies. Vanaf vandaag mag ik plaatsnemen in de commissie Participatie, Schuldhulpverlening en Integratie (PSI). Ik ben vereerd en heb er veel zin in om mijn bijdrage te leveren.

De commissie PSI houdt zich bezig met de thema’s werk en arbeidsmarkt, problematische schulden/schuldhulpverlening, integratie en migratie. Al deze onderwerpen heb ik in mijn portefeuille. Graag wil ik mij de komende tijd inzetten voor een wijziging van de Participatiewet die uit gaat van meer vertrouwen. Op de arbeidsmarkt zijn volop kansen voor iedereen. Sterker nog: wij hebben iedereen nodig. Daarvoor is het nodig om te voorzien in bestaanszekerheid en maatwerk te leveren in de ondersteuning en stappen richting werk. Daarvoor zullen we moeten investeren in de toekomst van onze arbeidsmarkt. Er hoort echt nieuwe wetgeving bij.

Ook wil ik me inzetten om van de implementatie van de nieuwe wet inburgering een succes te maken. Er ligt een basis om deze nieuwe taak vorm te geven, maar we zijn er nog lang niet. Met de rijksoverheid zullen er nog veel gesprekken gevoerd moeten worden om er daadwerkelijk voor te zorgen dat nieuwkomers in ons land nu echt een sterke positie hebben van waaruit zij zich verder kunnen ontwikkelen. Een nieuwe taak voor gemeenten. Deze taak ligt daarmee op de juiste plek. Maar zijn de beleidsruimte en financiering voldoende geborgd? De komende tijd zullen we daar op toe moeten zien.

VNG praktijkvoorbeeld inburgering: Doetinchem

Rondom de nieuwe wet inburgering zetten we ons vanuit Doetinchem in om tot een zo goed mogelijke implementatie te komen en tot betere afstemming met de rijksoverheid en COA te komen. Hier kun je daarover meer lezen en bekijken.

 

Het nieuws over de extra gelden voor de jeugdzorg kan bijna niemand ontgaan zijn. Er moeten de komende jaren miljarden euro’s meer naar de jeugdzorg. Dat is de uitkomst van een arbitragezaak die de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) had aangespannen tegen het kabinet. Onlangs heeft ook een Commissie van Wijzen uitspraak gedaan in een arbitragezaak tussen het Rijk en VNG over de jeugdzorg.

Het eerste punt van deze uitspraak is: het Rijk dient voor 2022 het feitelijke tekort op de uitgaven voor de jeugdzorg te compenseren. Een totaalbedrag van 1,56 miljard als basis.

 

Vraag 1: Is bekend hoeveel hiervan naar Amersfoort gaat? Indien ja, hoeveel is dat? Indien nee, wanneer verwacht u dat daar meer over bekend is?

Vraag 2: Is bekend of het bedrag als specifieke of algemene uitkering wordt verstrekt? Is het hele budget bedoelt om eerdere tekorten op te vangen of komen er nieuwe taken bij?

Deze uitspraak maakt nogmaals duidelijk dat het Rijk de gemeentes tot op heden te weinig financiering mee heeft gegeven bij de decentralisatie in 2015. Amersfoort heeft de toegang en kwaliteit van zorg altijd op peil gehouden. Financiering hiervan heeft veel gevraagd van de reserves en is deels ten laste gegaan van de andere beleidsterreinen.

Vraag 3: Is in beeld te brengen hoeveel de kosten voor de jeugdzorg in Amersfoort de budgetten oversteeg? En daarnaast welk deel daarvan niet binnen de rijksvergoedingen voor het sociaal domein zijn opgevangen. M.a.w. hoeveel budget is ten koste gegaan van andere gemeentelijke taken en opgaven?

Vraag 4: Hoeveel is er sinds 2015 vanuit de reserves bijgedragen aan de uitgaven voor jeugdzorg?

Vraag 5: Wat betekent de compensatie met terugwerkende kracht voor de reserves waaruit is onttrokken sinds 2015?