Poliflw

Inmiddels loop ik al een poosje mee, maar van het echte voorstellen in de nieuwsbrief kwam het nog niet. Hierbij dus alsnog. Half december 2019 werd ik geïnstalleerd als buitengewoon raadslid, ter vervanging van Machiel Blok. Een deel van zijn portefeuilles heb ik daarbij ook overgenomen, zoals bijvoorbeeld het sociaal domein. Die portefeuille is (zeker nu) uitdagend, daarover leest u elders in deze nieuwsbrief nog het nodige. 

In het dagelijks leven werk ik als advocaat in Barneveld. Als kantoor richten we ons op ondernemers, die we adviseren en bijstaan op het ondernemingsrecht, arbeidsrecht en contractenrecht. Het leuke aan de politiek is, dat het overleg op een ander niveau wordt gevoerd. Niet op individuele gevallen, zoals in mijn werk, maar op het niveau van kaders. Dat is dus weer een heel andere dynamiek. De uitdaging in de politiek is om je enerzijds niet te verliezen in de details, maar anderzijds oog te blijven houden voor het individu. Want daar gaat het uiteindelijk om: dat de inwoners van de gemeente Zeist op een goede en prettige manier kunnen samenleven. Daarvoor hebben we ChristenUnie-SGP gelukkig ideeën genoeg!

Op een goedgevulde zolderkamer in Zuid vertelt Bart Satijn over zijn docentschap. Dat is in coronatijd niet gemakkelijk, het is best een opgave leerlingen te motiveren. Bart is muziek- en godsdienstdocent op het Ichthus College in Kampen. Deze week moeten zijn leerlingen een eigen versie van een liedje maken. Ze moeten het lied opnemen en in de les luisteren ze naar elkaars versies. Bart heeft zelf alvast een voorschot gedaan en heeft op aanraden van zijn drie jonge dochters een punkrock versie van ‘Jezus is de goede herder’ gemaakt. Een originele manier van lesgeven.

De ander begrijpenWe spreken met Bart ten tijde van de rellen rondom de avondklok. Volgens Bart is het belangrijk dat mensen elkaar leren begrijpen. “Iedereen denkt vanuit zijn eigen ‘kaders’, ‘ik vind dit belangrijk dus dit moet gaan gebeuren’, maar om een samenleving te zijn moet je elkaars verhaal snappen.” Hij zegt dat wanneer je door hebt waarom de ander, anders denkt dan jij, je elkaar beter snapt. Zo ontstaat er verbinding ondanks de verschillen.

Verbinding in de lesBart vertelt over zijn lessen. Leerlingen praten vaak het verhaal van thuis na, dat is normaal. Wat je thuis wordt bijgebracht zijn dan ook gewoonten, maar nog mooier als je zelf leert je mening te formuleren, gebaseerd op goede argumenten “Wat ik probeer, is mensen met elkaar te verbinden.” Bart vraagt aan zijn leerlingen: “Waarom vind jij dit? Waarom geloof jij dat? Waarom zegt de ene leerling dat alle migranten het land uit moeten?” Maar het ‘buitenlandse’ meisje in de klas mag dan wel blijven, want zij is wel leuk. Haar verhaal is alleen niet alleen haar verhaal, maar vertelt een veel breder verhaal van de vluchteling. Bart gelooft dat als je die ander gaat begrijpen, je de menselijkheid gaat zien. Dat is precies wat hij probeert in zijn lessen. Je ziet het minder zwart-wit. “De mens laten zien in plaats van alleen maar ik. Zie de ander en hoe jij in verhouding tot die ander staat, maar ook hoe die ander in verhouding tot jou staat.”

Door afstand toch dichtbijCorona heeft Bart geleerd dat verbondenheid zich niet laat beperken tot afstand, het zit hem in de relatie. De contacten die hij heeft zijn minder geworden, maar wel intensiever. Ook het contact dat hij met de leerlingen heeft is veranderd. Waar hij vroeger streng was wat betreft deadlines ziet hij nu meer flexibiliteit en focus op de leerlingen zelf. Het gaat om de leerprocessen, niet per se om de resultaten. Juist luisteren naar het verhaal van de ander en vragen hoe het met iemand gaat, wat diegene meemaakt is belangrijk. “Hoe is het met jullie, hoe gaat het? Red je het allemaal nog, heb je hulp nodig?”

De ander voortreffelijker als jezelfBart wil naar zijn leerlingen ook iets van zijn geloof laten doorschemeren. “Ik dien een groter doel en dat houdt mij op de been om in de lessen op de leerlingen gericht te zijn” Hij hoopt dat hij de leerlingen mee kan nemen in de hoop die hij heeft, zonder dat zij dan misschien direct merken dat het God is, maar toch wil hij ze een bepaalde hoopvolle positiviteit laten ervaren.De kern voor Bart is dat mensen de ander leren zien als voortreffelijker dan henzelf. Er is weleens gezegd dat als iedereen aan zichzelf denkt er niemand wordt overgeslagen, maar Bart stelt dat het precies andersom is. Als je de ander voortreffelijker acht dan jezelf en iedereen doet dat, dán wordt er niemand overgeslagen.

De fractie van de CU-SGP heeft op de raadsvergadering van 15 december niet ingestemd met de concessie overeenkomst met Eneco over warmtelevering en evenmin met de samenwerkingsovereenkomst met Woonplus over de woningaanpassingen in Groenoord. Wat waren daarbij onze overwegingen?

Niet rendabel genoeg voor marktpartijen

Het warmtenet biedt kansen aan marktpartijen als Woonplus en Eneco. Dit is voor hen zeker het geval wanneer de gemeente Schiedam zich daar voor 32 miljoen in de schulden wil steken. Het is echter in principe niet nodig dat de gemeente de aanleg voorfinanciert. De gemeente kan goedkoper geld lenen dan marktpartijen. Eneco hoeft echter geen geld te lenen, omdat Mitsubishi bij de overname het nodige geld beschikbaar heeft gesteld voor duurzame investeringen door Eneco. Als marktpartij investeert Eneco dit geld liever in rendabelere projecten. Als dit het geval is, is de vraag nu waarom de gemeente een langlopende schuld zou aangaan als er geen echte noodzaak is? Bovendien gaat de gemeente en Woonplus zich inzetten voor de afzet van de warmte van Eneco. We worden dus verantwoordelijk voor de gemaakte omzet van Eneco door warmteafzet aan deze woningen. We gaan de rol van Eneco als marktpartij overnemen. Bovendien, als de afname van warmte achterblijft, legt Eneco de gemeente fikse boetes op. Dat is bepaald geen goede deal voor Schiedam als geheel. Deze schuld en de risico’s daarvan gaan we als gemeente voor 40 jaar aan. Dat is een blok aan ons been. Andere wel noodzakelijke investeringen zullen zich aandienen, maar helaas is er dan geen financiële ruimte meer in de gemeentekas. 

Te weinig inspraak en draagvlak voor het Rijk

In het raadsvoorstel lezen we: De uitwerking van het Wijkenergieplan gebeurt op basis van deze businesscase en vindt plaats op het moment dat de gemeenteraad hiermee heeft ingestemd. In die uitwerking zijn er concrete kaders van waaruit verdere afspraken over vorm en inhoud van het participatieproces kunnen worden gemaakt. De koppelkansen kunnen dan ook verder worden gekwantificeerd en geprioriteerd samen met de belanghebbenden uit de wijk. Helaas is deze genoemde manier van werken een omgekeerde procesgang. De raad mag eerst ja zeggen en bewoners mogen bij het streepje nog wat invullen, namelijk hun handtekening. Dit betekent dus dat de inspraak van de Raad op het project beperkt blijft. Ook het Rijk beoordeelt dit terecht als onvoldoende voor een goed participatietraject. Het ministerie van BZK beoordeelde het energiebesparingsrendement op basis van de gegevens in het voorjaar als erg laag en daarnaast de financiële onderbouwing als matig. Evenals deze raad constateerde BZK dat het draagvlak bij de wijkbewoners, huurders en particulieren en VvE’s, ondanks de reeds gedane inspanningen, verre van overtuigend aanwezig is. Om beide redenen, zowel beperkte draagvlak als inspraak, besloot BZK geen subsidie te verlenen. Dat was voor ons in eerste instantie teleurstellend, bij nadere beschouwing ontnuchterend. 

Betere prioriteiten bij verduurzaming

De prioriteit dient wat deze fractie betreft primair te liggen op het verminderen van de energieconsumptie door een betere isolatie van woningen. Daarmee worden woningen pas echt duurzaam verduurzaamd. College en Woonplus hebben blijkbaar andere prioriteiten. De prioriteit zou ook gelegd kunnen worden bij de verzwaring van het elektriciteitsnetwerk voor de hele stad en wijken als Groenoord. Nu investeren we € 32 miljoen in een klein lokaal netwerk van leidingen en aansluitingen voor de stadsverwarming. Rendement op investeringen is het allereerste criterium voor het programma verduurzaming en moet prioriteit krijgen. Aanleg van een grote buisleiding is een investering voor vele decennia. In de financiering daarvan zou het Rijk een bijdrage hebben kunnen leveren. In hun overwegingen om dit niet te doen, gaven zij aan dat ze het rendement te klein vonden.  In de komende decennia zal bij een groeiende verscheidenheid aan mogelijkheden van voorziening van de warmtevraag het rendement met de tijd voortdurend verschuiven. 

Een investeringsperiode van 15 jaar is zakelijk gezien voor de overheid te overzien. De businesscase is sluitend gemaakt op een doorlooptijd tot 2062, dat is te lang. In een periode van 40 jaar is de wereld en de wereld van duurzame technologieën drastisch veranderd. De gemeente dient naar het oordeel van de CU-SGP haar flexibiliteit te bewaren om met de jaren adequate keuzes te kunnen blijven maken.  Omdat we ons hierin vastleggen, kunnen we niet met deze nieuwe ontwikkelingen meebewegen.

Met dit project leggen we ons voor deze wijk voor deze 40 jaar in beton vast, een periode van 10 gemeenteraden. Of de wijk, die ruim 50 jaar geleden met beton gebouwd is,  en haar bewoners daarmee de komende 50 jaar gediend zijn, betwijfelt deze fractie zeer. 

Schiedam heeft de ruimte niet

Het voorstel met de bijgevoegde sluitende business case is een doordacht plan, maar voor alle partijen te duur. De vraag blijft hierbij wat de stad in zijn geheel daarvoor terugkrijgt. Met elkaar constateren we dat voor de gemeente Schiedam zowel de solvabiliteit als de netto schuldquote de komende periode zullen verslechteren. Daar komen vervolgens deze projecten nog bovenop. 

In de keuze tegen deze investering is het huidige nadeel dat we circa € 6 miljoen subsidie mislopen. Het voordeel is dat we € 32 miljoen minder uitgeven. In verhouding tot de totale investeringen van € 120 miljoen die we samen met Eneco en Woonplus doen zou de bijdrage van de gemeente gering zijn. Echter, € 32 miljoen en de bijkomende risico’s en verplichtingen, dat is niet gering. 

Gezien de hoge schuldenpositie van de gemeente zal dit mogelijke nadelige financiële consequenties hebben voor toekomstige projecten, zeker wanneer de rente op enig moment weer gaat stijgen. Had Schiedam minder geïnvesteerd in nieuwbouw, dan was er meer ruimte geweest voor renovatie, innovatie en verduurzaming. Vanwege de druk op de gemeentelijke financiën is een pas op de plaats maken wat deze fractie betreft nu gepast. 

Een alternatief

Was er naast het warmtenet een alternatief om deze woningen in 2050 van het gas los te maken? Zeker wel. Woonplus kan in zijn portefeuillestrategie na 2050 deze 3000 woningen slopen en vervangen met goed geïsoleerde woningen. Voor de vervangingen spaart Woonplus als het goed is al 50 jaar. Daar is dan nu nog 30 jaar extra tijd voor. Een bijkomende postenkost voor Woonplus die nu al bekend is, is het feit dat het warmtenet en haar installaties in 2039 moet worden omgezet, zodat ze geschikt is voor een temperatuur van 70 graden Celsius, waar dit eerst nog 85 is. Ook dat geld hadden we kunnen sparen voor beter geïsoleerde woningen. 

De gemeenteraad had nu nuchter een besluit kunnen nemen wanneer we meer tijd hadden genomen, maar college en coalitie zijn tomeloos, niet te stuiten in hun ambities, totdat de wal het schip keert.

Geacht college,

Zowel tijdens de Begrotingsraad in november als in de gemeenteraadsvergadering van 8 december 2020 heeft de fractie ChristenUnie-SGP Westland aangegeven een verhoging van de kosten voor lijkbezorging met 34,5% in één keer onacceptabel te vinden. Concreet betekent dit voor een eenvoudige begrafenis en 20 jaar particuliere grafrust (= een gemiddelde Westlandse begrafenis) een kostenverhoging van ca. € 1.750,–. Een burger die de voorkeur geeft aan begraven boven cremeren, om welke reden dan ook, moet niet door hoge kosten gedwongen worden zijn/haar dierbare te cremeren.

Het door onze fractie ingediende amendement om bovengenoemde tariefsverhoging over drie jaar uit te smeren hebben wij moeten intrekken. Redenen hiervoor zijn bij u bekend.

De reden dat wij ons opnieuw over deze kwestie tot u als college wenden is de open brief van de dertien uitvaartverzorgers in Westland, waarin zij hun ongenoegen uiten over de forse verhoging.

Het negatieve exploitatiesaldo van de gemeentelijke begraafplaatsen bestaat volgens hen al jaren. In bijna geen enkele gemeente is de exploitatie van een begraafplaats kostendekkend.

De begrafenisondernemers geven aan dat steeds meer mensen in Westland kiezen voor crematie. De tariefsverhoging zal mensen een extra reden geven om niet voor een begrafenis te kiezen. Ook dit komt de exploitatie van de begraafplaatsen niet ten goede.

Daarnaast is ondanks de stijgende kosten van ca. € 1,8 miljoen naar € 2,6 miljoen het onderhoud van de begraafplaatsen verslechterd en komen hier regelmatig klachten over binnen.

Voor nabestaanden is dit heel confronterend. Naar onze mening is het een zaak van algemeen belang dat begraafplaatsen er verzorgd uit zien.

Dit leidt bij ons tot de volgende vragen:

Enkele jaren geleden is besloten het beheer en onderhoud van de begraafplaatsen uit te besteden aan derden. In hoeverre biedt dit tot nu toe voordelen t.o.v. het in eigen beheer uitvoeren van deze taken?Bent u het met ons eens dat het uitbesteden in ieder geval niet geleid heeft tot verbetering van het onderhoud en serviceniveau?Zo ja,  welke actie gaat u ondernemen en zo niet, wat is daarvan de reden?Herkent u zich in de inhoud van de open brief van de begrafenisondernemers en welke concrete actie gaat u hierop ondernemen?

Wij zien uw antwoord graag binnen de daarvoor gestelde termijn tegemoet.

Namens fractie ChristenUnie-SGP WestlandArij de Bloeme, raadslid

2020 is een bewogen jaar geweest. De hele maatschappij kwam tot stilstand en we belandden in een situatie die we ons nooit hadden kunnen voorstellen. Er was saamhorigheid, verdriet, lijden, onzekerheid, vermoeidheid, stress en ondernemerschap.

Inmiddels is het december. We hebben zicht op een vaccin en dat geeft hoop. Tegelijkertijd merken we verharding in de samenleving, toenemende tegenstellingen en problemen bij ondernemers. Dat geeft zorgen.

En nu richting Kerst. Feest van Jezus’ geboorte. Feest van hoop en verwachting. Feest van uitzien naar nieuw leven en samenzijn. Een bijzondere tijd die we dit jaar in kleine kring moeten doorbrengen. Dat is lastig, zeker als je alleen bent. Kijk naar elkaar om, maak #eenkleingebaar naar mensen die alleen zijn. Iets kleins voor jou kan voor een ander grote betekenis hebben.

We wensen alle Veenendalers mooie feestdagen toe en Gods zegen voor het komende jaar.

2020 is een bewogen jaar geweest. De hele maatschappij kwam tot stilstand en we belandden in een situatie die we ons nooit hadden kunnen voorstellen. Er was saamhorigheid, verdriet, lijden, onzekerheid, vermoeidheid, stress en ondernemerschap.

Inmiddels is het december. We hebben zicht op een vaccin en dat geeft hoop. Tegelijkertijd merken we verharding in de samenleving, toenemende tegenstellingen en problemen bij ondernemers. Dat geeft zorgen.

En nu richting Kerst. Feest van Jezus’ geboorte. Feest van hoop en verwachting. Feest van uitzien naar nieuw leven en samenzijn. Een bijzondere tijd die we dit jaar in kleine kring moeten doorbrengen. Dat is lastig, zeker als je alleen bent. Kijk naar elkaar om, maak #eenkleingebaar naar mensen die alleen zijn. Iets kleins voor jou kan voor een ander grote betekenis hebben.

We wensen alle Veenendalers mooie feestdagen toe en Gods zegen voor het komende jaar.

In de raadsvergadering van 26 november bespraken we het raadsvoorstel over de aanbiedvoorwaarden voor het afvalbrengstation(ABS). Naar aanleiding van het voorstel hebben we technische vragen gesteld. Die hebben ons veel inzicht gegeven. Het ABS is een dure faciliteit. De kosten van afvalverwerking lopen steeds verder op. De lasten worden verdeeld over alle huishoudens. Lang niet alle huishoudens maken er gebruik van, anderen heel erg veel. Dat klinkt niet rechtvaardig. Afval is nog te weinig grondstof. Wij moeten nog veel stappen zetten als samenleving om naar een circulaire economie te gaan.

We moeten dus hard aan het werk om de Schepping, die we van God in beheer hebben gekregen, niet uit te putten, maar op een verantwoorde manier te gebruiken. Het raadsvoorstel zet daarin een eerste stap in de goede richting. Volgend jaar spreken we verder over het Afvalbeleidsplan. We hebben de wethouder gevraagd om ons daar al vroeg bij te betrekken. Want hier ligt een grote opgave voor een rechtvaardige verdeling van kosten en een migratie van het afvalbrengstation naar een grondstofbrengstation.

In de raadsvergadering van 26 november bespraken we het raadsvoorstel over de aanbiedvoorwaarden voor het afvalbrengstation(ABS). Naar aanleiding van het voorstel hebben we technische vragen gesteld. Die hebben ons veel inzicht gegeven. Het ABS is een dure faciliteit. De kosten van afvalverwerking lopen steeds verder op. De lasten worden verdeeld over alle huishoudens. Lang niet alle huishoudens maken er gebruik van, anderen heel erg veel. Dat klinkt niet rechtvaardig. Afval is nog te weinig grondstof. Wij moeten nog veel stappen zetten als samenleving om naar een circulaire economie te gaan.

We moeten dus hard aan het werk om de Schepping, die we van God in beheer hebben gekregen, niet uit te putten, maar op een verantwoorde manier te gebruiken. Het raadsvoorstel zet daarin een eerste stap in de goede richting. Volgend jaar spreken we verder over het Afvalbeleidsplan. We hebben de wethouder gevraagd om ons daar al vroeg bij te betrekken. Want hier ligt een grote opgave voor een rechtvaardige verdeling van kosten en een migratie van het afvalbrengstation naar een grondstofbrengstation.

“De jongere die elke week een eenzame oudere opzoekt en de student die een alleenstaande moeder helpt met de wekelijkse boodschappen,” volgens Wietse de Boer zijn dat prachtige voorbeelden van het belangrijke werk van Hart voor Zwolle. “Door jongeren te koppelen aan een hulpvrager, levert Hart voor Zwolle een mooie bijdrage aan het omzien naar elkaar. Dat wil de ChristenUnie stimuleren.”

Toch waren er mondelinge vragen in de gemeenteraad nodig om ervoor te zorgen dat Hart voor Zwolle deze bijdrage kan blijven leveren. Wietse de Boer: “Uit berichten in de media bleek dat Hart voor Zwolle moet krimpen vanwege teruglopende inkomsten. Daardoor dreigen er minder hulpvragen te kunnen worden begeleid.” De ChristenUnie is daar verontrust over omdat Hart voor Zwolle zo’n mooie bijdrage levert aan het omzien naar elkaar. Landelijk krijgt de organisatie ook erkenning voor hun onderscheidende manier van werken.

Wietse de Boer: “Zwolle heeft deze manier van werken keihard nodig bij de verandering in het sociaal domein, waarbij hulpvragen waar mogelijk in het gewone samenleven worden opgelost, ondersteund door organisaties zoals Hart voor Zwolle.”

De ChristenUnie wil dat Hart voor Zwolle die belangrijke bijdrage kan blijven leveren en is dan ook blij met de toezegging van de wethouder om Hart voor Zwolle te helpen.

Statenleden gaven woensdag 17 juni input aan GS om een zienswijze op het ontwerp-instemmingsbesluit winningsplan Nedmag in te dienen. Dit is de bijdrage van Margriet Donker-van der Vinne

Vooritter. Vandaag kunnen we input geven aan GS voor het indienen van een zienswijze op het ontwerp-instemmingsbesluit winningsplan NedMag. We kennen deze werkwijze van het input geven op het winningsbesluit voor wat betreft gaswinning. Qua tijdsdruk kunnen we het ook met dat dossier vergelijken. Ook hier zien we dat we in heel korte tijd iets kunnen vinden van dit besluit. Het doet geen recht aan de impact die de uitwerking van deze plannen heeft, impact op mens en milieu. 

Het zijn ook geen plannen voor een paar jaar, het betreft een besluit voor 25 jaar! We hebben in de afgelopen periode kunnen zien dat de wereld er binnen drie maanden totaal anders uitziet. Wat kan er dan wel niet gebeuren binnen 25 jaar!!

We zijn blij met het feit dat de minister het advies van SodM opvolgt voor wat betreft de beheersmaatregelen naar aanleiding van het incident op 20 april 2018. Uit twee bestaande cavernes mag helemaal niet meer of korter dan gepland gewonnen worden. SodM ziet echter geen bezwaar in het aanleggen van vier nieuwe cavernes door Nedmag. Dit vindt meer buiten het centrum plaats en onder bepaalde voorwaarden. De minister geeft groen licht voor deze plannen. Hier is onze fractie minder blij mee. We zouden liever géén verdere uitbreiding van de zoutwinning door Nedmag zien.

In het coalitieakkoord staat het volgende:

‘Het gebruik van onze ondergrond voor mijnbouw is de basis voor veel industriële bedrijvigheid, maar ook voor grote zorgen over veiligheid en schade. Voor alle soorten van mijnbouw is veiligheid een keiharde voorwaarde. Mocht er wel schade ontstaan dan moet er een overzichtelijk schadeloket en snelle schadeafhandeling zijn.’

Aan beide voorwaarden uit het akkoord wordt niet voldaan met dit plan. Er is wat ons betreft té veel onduidelijk om de veiligheid te kunnen waarborgen en ook hebben we nog niet gezien dat schade vergoed wordt. Tussentijds kunnen we hier niets meer van vinden, omdat het een besluit voor de periode van 25 jaar is.

Er is geen garantie dat Nedmag zich gaat houden aan de voorwaarden, zoals een meet- en regelprotocol opstellen, en het vooraf veiligstellen van financiële middelen om bij het einde van de winning het opruimen, de continuïteit van maatregelen in het waterbeheer en de afhandeling van eventuele toekomstige schade te waarborgen. Ook het toepassen van het bewijsvermoeden zoals bij het Groninger gasveld is niet geregeld in dit ontwerp-instemmingsbesluit.

Onze conclusie: De minister laat een gedeelte van onze inwoners letterlijk zakken. 

We zien graag dat GS, met het citaat uit het coalitieakkoord in het achterhoofd, een zienswijze opstelt met daarin:

aandacht voor de looptijd van het winningsbesluit  aandacht voor het ontbreken van het toepassen van het bewijsvermoeden in een gebied met gestapelde mijnbouw  aandacht voor het borgen van het voldoen door Nedmag aan de voorwaarden voor het winnen van zout  met de nadruk op echte zorg en aandacht voor de omwonenden en de overlast die ze ervaren.