Poliflw

Afgelopen woensdag ging het in de gemeenteraad van Groningen tot diep in de nacht over Diftar. Daarvoor was al het trieste historische besluit genomen om de Drafbaan te sluiten. In die ronkende puinhoop was er weinig aandacht voor een motie die door de gehele coalitie om een uur of twee s ’nachts werd weggestemd. Waar ging die over? Tekort aan sporthallen Groningen kampt al jaren met een tekort aan sporthallen. Dat sporthal de Wijert en het Corpushuis ondertussen gesloopt werden maakte de situatie niet beter. Het gemeentebestuur erkende dit probleem echter niet. Tot uiteindelijk op 9 maart 2020 het rapport werd opgeleverd waaruit klip en klaar bleek waar de tekorten zich voordoen in de sport. Een tekort aan zwemwater, ijs en binnensportaccommodaties. Eindelijk erkenning voor de Sportkoepel - de koepel waarbij meer dan 90 verenigingen zijn aangesloten - die al jaren hamert op een goed onderzoek en erkenning van het capaciteitsprobleem. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Dat er acht verenigingen gedwongen zijn om een ledenstop in te voeren en nog eens vijftien een wachtlijst hanteren zou een onwenselijke situatie moeten zijn voor elke sportwethouder. Motie Zes maanden na het uitkomen van het rapport werd het besproken in de gemeenteraad. Het tekort aan zwemwater en ijs zal worden meegenomen in de nieuwe plannen voor Kardinge, maar voor het nijpende tekort aan sporthallen is het afgelopen half jaar niets gebeurd. Sterker nog, de motie waarin het college wordt opgeroepen om zo spoedig mogelijk een oplossing te vinden voor het korte termijn tekort en een plan te maken voor de bouw van een aantal sporthallen op de lange termijn, werd weggestemd door GroenLinks, D66, PvdA en de ChristenUnie. Geldboom Het is inmiddels geen verrassing meer. Waar ChristenUnie wethouder Jongman als raadslid jarenlang pleitte voor meer geld voor sport, wijst ze nu steevast naar buiten met de woorden: “we hebben geen geldboom in de tuin staan”. De bezuinigingen op sport staan iedere vrijwillige sportbestuurder nog vers in het geheugen. Een verhoging van de tarieven, afschaffen van de trainingsveldkorting, ieder jaar hangt er hen wel weer een zwaard boven het hoofd waar ze op moeten reageren. Tegelijkertijd heeft de coalitie, met de wethouder voorop, ieder jaar mooie woorden over het belang van sport. Keuzes Als het echter op daden aankomt wordt er naar de portemonnee gewezen. En dat argument klopt natuurlijk. De gemeente zit niet ruim in de slappe was. Maar zoals het thuis een keuze is waar je je geld aan uit geeft. Zo is dat bij een gemeente ook. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Het is een keuze of je wél voor circa 8 miljoen een cultuurcluster in het Ebbingekwartier bouwt en geen plannen maakt voor twee sporthallen. Het is een keuze of je wél een stadhuis verbouwt voor 19 miljoen en geen plannen maakt voor extra sporthallen. Het is een keuze of je de 100-jarige drafsport serieus neemt en een onafhankelijk onderzoek uit laat voeren óf je zegt zonder overleg de huur op. Het is een keuze of je wél plannen maakt voor een nieuwe Oosterpoort van circa 170 miljoen en niet voor twee extra sporthallen. Appèl En het is ook een keuze of je naar buiten wijst naar een geldboom die niet bestaat, of dat je ondanks alle beperkingen vecht voor de dingen die je belangrijk zegt te vinden. Dat laatste ontbreekt bij dit gemeentebestuur en bij deze coalitie. De woorden zijn prachtig, maar als het op daden aankomt staat de sport in Groningen achter in de rij. Mijn partij zal blijven vechten voor de sport en gelukkig zijn resultaten uit het verleden geen garantie voor de toekomst en blijft er hoop, het kan anders. Bij deze dan ook een appèl aan partijen als D66 en de ChristenUnie. Laten we de sport in Groningen serieus nemen en hen een perspectief bieden zodat we naast Groningen Kunst- en cultuurstad ook met recht kunnen zeggen: Groningen Sportstad.

D66 vroeg vandaag aan het college om parkeerplaatsen en verkeersruimte op te offeren voor terrassen. Raadslid Tom Rustebiel: ‘Horecaondernemers hebben de ruimte nodig om te voldoen aan de 1,5 meter-norm en kunnen wel een steuntje in de rug gebruiken.’

Rustebiel sluit daarmee aan op een initiatief dat hij samen met de VVD nam voor parkeerplaatsterrassen. ‘Ook toen al stelden we voor om parkeerplaatsen in de zomer, vanwege minder drukte, te gebruiken als terrasruimte. Dat idee is nu actueler dan ooit, met nog minder verkeer en nog meer behoefte aan ruimte. Want ook fietsers en voetgangers hebben meer ruimte nodig, en die moet ergens vandaan komen. Naast veiligheid is ook toegankelijkheid belangrijk.’

D66 zou graag concrete plekken aanwijzen, maar daarvoor is het nog te vroeg. ‘Je kunt in eerste instantie denken aan plekken als de Diepenring en het Zuiderdiep, maar als verkeersomleidingen mogelijk zijn dan kan er nog veel meer. Ook willen we dat het college kroegen, cafés en restaurant in de wijken en dorpen niet vergeet. We roepen op om in de gesprekken die het college nu al voert met de horeca, dit soort opties mee te nemen.’

D66 stelt ook voor om te kijken hoe tijdelijke oplossingen uitpakken om ze eventueel definitief te maken. ‘Wij gaan net als dit college voor meer ruimte voor mensen en minder voor verkeer. Deze periode waarin we noodgedwongen moeten schuiven met ruimte, kan ons helpen om in de toekomst ruimte te herwinnen. En dan natuurlijk niet alleen voor terrassen, maar ook voor groen, speelruimte of publieke zitjes.’ Het college neemt de suggesties mee.

Het bericht D66 wil parkeerplaatsen en verkeersruimte opofferen voor terrasruimte verscheen eerst op Groningen.

Op 15 januari heeft Statenlid Geert Kamminga een werkbezoek gebracht aan Ten Post. Het was goed om te zien dat bewoners daar eindelijk weten waar ze aan toe zijn. De bezochte bewoners verhuizen binnenkort naar wisselwoningen omdat hun eigen woning versterkt wordt. Deze duidelijkheid maakt de bewoners opgelucht. Ze gaan in augustus hun huis uit, en kunnen waarschijnlijk een half jaar later weer veilig wonen in hun eigen huis. Deze duidelijkheid moeten alle Groningers in het bevingsgebied krijgen. Andere Groningers verkeren helaas nog in onzekerheid. D66 heeft daarom nog veel vragen over het verloop van de versterkingsopgave.

De gemeenten en de regio moeten duidelijkheid gaan geven aan de bewoners. Er is elke maand technisch overleg, waarvan gedeputeerde Henk Staghouwer voorzitter is. Uit dit overleg moeten goede ontwikkelingen volgen zodat de versterking echt van start gaat. De Nationaal Coördinator Groningen heeft prioritering nodig om aan de slag te kunnen, het liefst giet D66 dit in een meerjarenplan. Op deze manier komt er ook zicht op koppelkansen met verduurzaming en leefbaarheid die door de inwoners vurig gewenst worden.

Er zijn op dit moment 5000 woningen in uitvoering, zo stelde de laatste Tweede Kamerbrief van minister Wiebes. Dit is natuurlijk nog veel te weinig. Is er wel genoeg capaciteit? Bij gemeenten, om de plannen te maken, bij de NCG, om alle plannen te beoordelen, en bij de bouwbedrijven, om daadwerkelijk aan de slag te gaan? Alles valt of staat in de versterking met capaciteit. Daarnaast is het belangrijk zicht te houden op wie verantwoordelijk gehouden kan worden als er zaken mis lopen. Wie controleert de Nationaal Coördinator Groningen? En spelen de problemen rondom PFAS en de stikstofuitstoot nog een rol?

Het is nu belangrijk dat de versterking in grootte toeneemt en niet stokt in de uitvoering. Daarom blijft D66 deze vragen stellen. Zo komt er duidelijkheid voor alle inwoners. Vorige week in het nieuws dat het sensorennetwerk van de NAM wellicht ontmanteld wordt. Dit is wat D66 betreft geen goed plan. Daarom is het goed te horen dat de minister de ontmanteling voorlopig niet doorzet. Meerdere partijen hebben het belang van het netwerk aangegeven en zelfs aangeboden het beheer ervan over te nemen. Deze mogelijkheden moeten goed verkend worden voor er tot ontmanteling overgegaan wordt.

Voor het vervolg van de versterkingsopgave zijn transparantie, duidelijkheid en betrouwbaarheid sleutelbegrippen. De inwoner moet daarnaast de regie terug krijgen. Als er voor voldoende capaciteit gezorgd wordt, en de verantwoordelijkheden worden op een goede wijze verdeeld, kunnen we de versterkingsopgave tot een succes maken. Dat verdienen de Groningers.

Jim hield vanavond tijdens de raadsvergadering van woensdag 25 september zijn eerste officiële woordvoering, de zogenaamde maidenspeech. Hij voerde het woord over de herhuisvesting van obs Brinkschool en Peter Petersenschool in Haren. Hij diende samen met de collega’s van Groen Links en de PvdA ook een motie in die enerzijds oproept tot het verleiden tot fietsen en lopen naar school en anderzijds, oproept om in de gesprekken met de scholen in te zetten op een verdere vermindering van het aantal parkeerplaatsen in het plan, – ten gunste van meer groen en meer speelruimte.

Hieronder lees je zijn hele speech:

De laatste maidenspeech in deze raad – in bijzijn van deze burgemeester….

Een burgemeester die absoluut een stempel op deze stad heeft gedrukt en waarvoor ik graag vanaf deze plek,  bij deze voor mij bijzondere aangelegenheid, mijn dank aan onze burgervader uitspreek! Een burgemeester die ik de afgelopen jaren regelmatig tegenkwam als ik over de gele steentjes van de Brugstraat – terugfietste naar huis vanaf de school van mijn zoontje – om vervolgens naar mijn werk te gaan. Woon-school-werkverkeer zeg maar.

Ik zou natuurlijk ook mijn zoontje met de auto naar school kunnen brengen om vervolgens rechtstreeks naar de Zernikecampus te rijden. Maar, – dat is ten 1e helemaal niet sneller, en ten 2e, de kans dat ik deze burgemeester dan even vriendelijk goedendag zou kunnen wensen zou ook verkeken zijn. Fietsend en wandelend maak je immers eenvoudig contact met de mensen die je tegenkomt..

Maar ten 3e – het brengen van je kind met de fiets naar school – dient ook een maatschappelijk belang. Er zijn op individueel niveau natuurlijk vele redenen te bedenken om je kind wel of niet – wandelend of fietsend naar school te brengen. Voor mij geldt bijvoorbeeld, dat ik het heerlijk vind om, elke dag – van elk seizoen – met mijn kleine mannetje door het Noorderplantsoen en langs de lage der Aa naar zijn school te fietsen.

Het leidt regelmatig tot de meest uiteenlopende gesprekjes en, hij is er verkeersvaardiger door geworden! En ongetwijfeld draagt het dagelijks – 2 x 15 minuten fietsen, bij aan onze gezondheid. In ieder geval aan die van zijn vader die sinds hij in de politiek zit, helaas niet zo vaak meer aan sporten toe komt.

Wat voor mij geldt of belangrijk is, hoeft echter voor een ander niet ook per se te gelden of praktisch te zijn. De vrijheid om zelf te kiezen wat goed voor jou en je kinderen is, is een groot goed. Hoewel ik hierbij wel moet opmerken; het gezondheidseffect van dagelijks een stukje fietsen of lopen met je kinderen – zou toch echt voor iedereen positief moeten uitpakken.

Enfin, – terug naar het maatschappelijk belang van het brengen van je kind met de fiets naar school. Als veel ouders ervoor kiezen – om hun kroost met de auto te brengen, wordt de resterende ruimte rondom de school voor fietsers vanzelf minder groot. En dat kan vervolgens invloed hebben op de beleefde veiligheid.

Sommige ouders – beleven die nu – als niet prettig, maar andere ouders geven ons aan – dat de route Harener Holt – Rummerinkhof – Oude Brinkschool, op de fiets heel goed te doen is. Zo goed – dat sommige ouders hun kinderen alleen naar school laten fietsen of wandelen. Zij ervaren de huidige situatie juist als veilig. Er zijn blijkbaar nogal wat verschillen zijn in de beleefde veiligheid.

Wij hebben beide geluiden duidelijk gehoord en vragen het college, in haar verdere planuitwerking deze geluiden te vertalen. Het sleutelwoord is daarin wat ons betreft – verleiden.

Verleiden – door het fietsen en wandelen zo aantrekkelijk mogelijk te maken voor ouders en kinderen. Verleiden – door de omgeving van de school groen, veilig en beweeginclusief in te richten. En, – verleiden – door niet meer dan nodig, parkeerplekken bij de school te realiseren. Landelijk wordt hiervoor in de meeste gemeenten de CROW-norm gehanteerd.

Onderzoek wijst uit dat naarmate het aantal parkeerplekken bij een school toeneemt, meer ouders hun kind(eren) brengen met de auto. Resultaat is dat de beleefde veiligheid afneemt en vervolgens nog meer mensen voor de auto kiezen. In die negatieve verkeersspiraal wil je niet terecht komen! De bouw van deze 2 scholen is dé gelegenheid om de omgeving zodanig in te richten dat kinderen veilig, gezond en zelfstandig naar school kunnen.

Daarom dien ik samen met de collega’s van Groen Links en de PvdA een motie in die enerzijds oproept tot het verleiden tot fietsen en lopen naar school en anderzijds, oproept om in de gesprekken met de scholen in te zetten op een verdere vermindering van het aantal parkeerplaatsen in het plan, – ten gunste van meer groen en meer speelruimte.

Voorzitter ik kom tot een afsluiting, wij zetten al een aantal collegeperiodes in – op een fietsvriendelijk klimaat, in het bijzonder rondom scholen. En dat is precies wat we ook voor de scholen aan de Rummerinkhof blijven vragen; zet de fiets en de wandelaar op 1 en verleid mensen om hun kind te voet of op de fiets naar school te brengen.

Zo zorgen we er samen voor dat het ook in Haren fijn blijft om met de fiets naar school te gaan!

Het bericht Maidenspeech Jim Lo-A-Njoe verscheen eerst op Groningen.

Hoewel het gemeentebestuur van Groningen volgens de gemeentelijke ombudsman onbehoorlijk heeft gehandeld weigert zij een omstreden beslissing terug te draaien. De gemeenteraad vindt het best. In Groningen hoeft de gemeente zich niet te houden aan haar eigen spelregels. De ombudsman concludeert dat de gemeente onbehoorlijk handelt en kan niet uitleggen aan de klagers waarom dit niet wordt gecorrigeerd. Dan is het hoogste politieke orgaan, de gemeenteraad, aan zet om in te grijpen. Die heeft de ombudsman als onafhankelijk instituut immers aangesteld. Wat is hier aan de hand? Klachten Afgelopen raadsvergadering besprak de gemeenteraad een rapport van de ombudsman. Het rapport ging over klachten die waren ingediend over het proces rondom onttrekkingsvergunningen. Deze vergunningen moeten worden aangevraagd als iemand een woning wil gaan verhuren aan meerdere personen. In de oude situatie kon dit zonder vergunningen tot maximaal drie personen. Met de nieuwe regeling zou ook bij drie personen een vergunning nodig zijn. Een regel die bedoelt is om wijken te ontlasten en te voorkomen dat te veel gezinswoningen worden gebruikt als verhuurobject voor studenten. Als je al een huis verhuurde kon je daarvoor een vergunning aanvragen. De gemeente zou iedereen een brief sturen en zou via een advertentie duidelijk maken dat de regels zouden gaan veranderen. Onbehoorlijk Dan wenden zes mensen zich tot de ombudsman, omdat ze niet op de hoogte zijn van de nieuwe regeling en inmiddels ook geen vergunning meer kunnen aanvragen. De ombudsman constateert na onderzoek dat deze mensen geen brief hebben gehad. Ook constateert de ombudsman dat de gemeente geen advertentie heeft geplaatst om het nieuwe beleid kenbaar te maken. De ombudsman kan niet anders dan concluderen dat de gemeente onbehoorlijk heeft gehandeld doordat zij haar eigen regels niet heeft gevolgd en dit ook niet wil corrigeren. Het advies van de ombudsman is dan ook helder, verstrek deze mensen alsnog de vergunning. Njet Dat stuit op een gedecideerdnjetbij het gemeentebestuur. Het gemeentebestuur moet als hij een advies van de ombudsman niet opvolgt, gemotiveerd aangeven waarom dit niet gebeurt. Het gemeentebestuur geeft aan dat het alsnog afgeven van de vergunning leidt tot precedentwerking. De ombudsman concludeert dat dit niet het geval kan zijn en houdt vast aan het advies. Gemeenteraad Dan ligt de bal voor de voeten van de gemeenteraad. De gemeente heeft onbehoorlijk gehandeld ten opzichte van haar inwoners. En slaat vervolgens een advies van de ombudsman om dit te herstellen in de wind. Dat zal de volksvertegenwoordiging toch niet zomaar pikken? De gemeenteraad met als belangrijke taak het controleren van burgemeester en wethouders die kan hier toch niet anders dan ingrijpen? Maar in plaats van de wethouder tot de orde te roepen en op te dragen het advies van de ombudsman op te volgen, staan de coalitiepartijen, GroenLinks, Pvda, D66 en de Christenunie, als één man achter de wethouder. Als deze mensen wat willen, dan moeten ze dat maar via de rechter afdwingen zo luidt hun conclusie. Spiegel Enkele weken later heeft de gemeenteraad een gesprek met de ombudsman. Er vallen mooie woorden en er zijn veel complimenten voor het werk van de ombudsman. De ombudsman neemt ze in ontvangst, maar pakt ook een spiegel. Het gemeentebestuur heeft onbehoorlijk gehandeld door zijn eigen beleid niet te volgen. Het gemeentebestuur corrigeert deze fout vervolgens niet en motiveert dit onvoldoende. ,,Dat kan ik niet uitleggen aan mensen”. Dat het hoogste politieke orgaan, de gemeenteraad, niet ingrijpt in deze zaak is een schande, pijnlijk en doet het vertrouwen in de politiek geen goed. Om met de woorden van de ombudsman te spreken: het is niet uit te leggen.

Vanmiddag opende Berndt het begrotingsdebat in de gemeenteraad met financiële zorgen over jeugdzorg en aandacht voor de aardbeving van Westerwijtwerd. Het is lastig om een balans te vinden: de financiële positie van de gemeente Groningen dwingt ons allemaal tot een pas op de plaats. Maar we kijken ook optimistisch vooruit. Groningen wordt groener, maakt meer ruimte voor mensen en investeert ook nu weer in wonen en onderwijs.

Hieronder lees je de volledige woordvoering.

“Trots presenteerden we in februari ons coalitieakkoord. Ondanks dat het lastig was om al onze ambities mogelijk te maken, vonden we toch een mooie balans. Nu, drie maanden later, ben ik minder gunstig gestemd. Nog grotere tekorten in de jeugdzorg en doordat het rijk veel geld op de plank laat liggen, daalt de bijdrage aan het gemeentefonds ook. Tel daar de heftige aardbeving van vanochtend nog bij op in relatie tot de slechte schadeafwikkeling en je krijgt te vaak het gevoel dat je tegen de Haagse wind in aan het zeilen bent.

Toch gaat het de meeste Groningers gewoon goed. En ze vinden in de gemeente steeds vaker een bondgenoot.

Het succes van de actie “lever een tuintegel in voor een plant” is illustratief voor de manier waarop de gemeente Groningen er steeds beter in slaagt om haar inwoners bij beleid te betrekken. De cultuurverandering die we met elkaar hebben ingezet landt steeds beter bij onze inwoners en ondernemers. Van onderop organiseren, in samenspraak met belanghebbenden, ruimte laten voor andere meningen en geluiden en gezamenlijke aanpak van problemen zorgen voor meer draagvlak en daarmee uiteindelijk voor veel betere resultaten en grotere tevredenheid. Met zijn allen de schouders eronder, blijven geloven in de kracht van Groningen, en veerkracht laten zien als het even tegenzit.

Soms vraag ik me wel eens af hoe het als raadslid moet zijn geweest toen indertijd zogenaamd “de centen tegen de plinten omhoog klotsten” in dit huis. Ik ken als raadslid eigenlijk alleen de periodes waarin we licht, middelzwaar of zwaar tot zeer zwaar moesten bezuinigen. Het heeft er in ieder geval voor gezorgd dat de gehele raad van Groningen, waaronder ook mijn fractie, bijzonder kritisch is geworden op bijna alles wat geld kost.

Gelukkig zijn er wél veel overeenkomsten te vinden in datgene dat we als Raad voorrang geven binnen de begroting. Zo vindt eigenlijk elke partij dat we de bezuinigingen op de uitkeringsgelden en de tekorten in het sociaal domein moeten aanvullen. En ondanks dat we dingen als diverse partijen soms ook divers benaderen, streven we allemaal het liefst naar een ongedeelde, inclusieve en toegankelijke stad.

Vandaar de inzet van deze coalitie op een aantal bewegingen. Een beweging van zorg naar gezondheid en van zorg naar werk en welbevinden bijvoorbeeld. Maar ook gerichte inzet op gemengde wijken, zoals dat in Groningen al gebruikelijk was, brengen we verder door onder andere het Stedelijk Investeringsfonds meer te vullen. Aandacht is er ook nodig voor onze wijkwinkelcentra en onze centra in de dorpen, die een essentiële functie vervullen in het welbevinden én verbinden van onze inwoners. We stellen de mens centraal en verbeteren de jeugdhulp met Ondersteuners Jeugd & Gezin en met de voorgestelde aanpak van 240 multiprobleemgezinnen verwachten we 2 vliegen in 1 klap te slaan. We menen hiermee oprecht niet alleen te bezuinigen, maar ook hele gezinnen te kunnen helpen.

Het voorbeeld van de tuintegelactie haal ik bewust vandaag aan, het is vandaag namelijk 22 mei, de internationale dag van de biodiversiteit. Deze dag werd in het leven geroepen door de Verenigde Naties om aandacht te vragen voor de slechte gesteldheid van de biodiversiteit in de wereld. Die biodiversiteit staat ook in onze eigen gemeente onder druk en daar, zo is mijn fractie van overtuigd, moeten we meer aan doen dan alleen het planten van een paar bomen. Maar het voorbeeld van de tuintegelactie is ook een mooi voorbeeld van hoe je de zaken die heel groot zijn of lijken, op een adequate manier heel klein kunt laten beginnen.

Wonen is meer dan een huis. Wonen betekent ook een prettige leefomgeving, met groen in de buurt, verzorgde trottoirs en fietspaden en voorzieningen in de nabije omgeving die bijdragen aan een goede kwaliteit van leven. Derhalve kiezen we voor die verschuiving van een, relatief klein, deel van het budget Wegen naar Groen. Een prettige leefomgeving is bovendien iets waarvan bij uitstek onze inwoners zélf weten hoe die eruit zou moeten zien. Wat de fractie van D66 betreft is het dan ook niet meer dan logisch dat we het gebiedsgericht werken verder brengen en daarbij ook op de inzet van onze dorpswethouders mogen rekenen. We gaan openbare ruimte herwinnen. Dat doen we juist voor een fijne leefomgeving, waar kinderen naar hartenlust kunnen spelen, mensen kunnen wandelen en aangenaam verblijven.

Ik wil dan ook eindigen met alle ambtenaren die een bijdrage leverden, hartelijk te bedanken voor de ijver en overtuiging waarmee deze begroting tot stand is gekomen en ze te complimenteren. Complimenten ook aan het college, dat een sluitende begroting wist te presenteren die ook nog eens recht doet aan de ambities en wensen die deze coalitie heeft. Helaas is het voor ons allen lang niet genoeg waarschijnlijk, maar de financiële positie van de gemeente Groningen dwingt ons allemaal tot een pas op de plaats, maar laten we vooral ambitieus vooruit blijven kijken.”

Het bericht D66 over de begroting in de Groningse gemeenteraad verscheen eerst op Groningen.

D66 Noord Groningen is ook actief met de gasproblematiek bezig. Wij zijn niet tevreden met de manier en snelheid van afwikkelen zoals dat nu gebeurt. Er is nog steeds een grote kloof tussen “den Haag” en de regio. Minister Wiebes begon goed met het afbouwen van de gaswinning. De lijst met schademeldingen is echter allesbehalve afgebouwd en de versterkingsoperatie komt amper op gang. Inmiddels is het vertrouwen in “de politiek” tot onder het nulpunt gedaald. Dat werkt ook door naar D66 in de regio, waar wij lang niet tevreden zijn met wat er in Den Haag gebeurt. Wij hebben regelmatig contact met 2e kamerlid Matthijs Sienot en houden hem dan op de hoogte van wat er hier gebeurt en gevoeld wordt, maar de D66 fractie in de tweede kamer wil minister Wiebes (en daarmee de landelijke coalitie) niet in gevaar brengen. Ministersposten lijken belangrijker dan het lot van de Groningers. Als Groninger D66ers is dit niet te verteren. Inmiddels zijn wel de meeste voorstellen van de gemeentes en burgerinitiatieven grotendeels overgenomen, maar wantrouwen overheerst over de uitvoering daarvan. Dit komt doordat er in het recente verleden teveel mis is gegaan. Ook duren de procedures veel te lang en is er geen plan waarin staat wanneer individuele bewoners geholpen gaan worden. Smalend wordt in Groningen gezegd dat als deze schade in de randstad was ontstaan, er sneller en effectiever op gereageerd zou zijn.

Van de door de minister beloofde 3000 adressen die in het eerste half jaar van 2019 voor de versterking beoordeeld zouden worden, worden er volgens de NCG maar 900 tot 1200 in geheel 2019 gehaald. Alweer een belofte die niet gestand wordt gedaan. Maar ook dichterbij gaan bestuurders in de fout. Het gemeentehuis van Loppersum, een gemeente die binnenkort samengevoegd wordt, wordt versterkt terwijl haar bewoners maar moeten wachten. Bestuurders, U geeft daarmee het verkeerde signaal af!.

Vandaag hebben GroenLinks, PvdA, D66 en ChristenUnie het coalitieakkoord voor de gemeente Groningen gepresenteerd. Leidraad van het akkoord is ‘Een groen, gezond en gelukkig Groningen’. Inge Jongman is voor de ChristenUnie beoogd wethouder.

Het is voor het eerst in de historie dat de ChristenUnie deel gaat uitmaken van het gemeentebestuur; een bijzonder moment. Er ligt een akkoord waarmee we echt investeren in een gemeente waar iedereen meetelt en gezien wordt. Het ChristenUnie-blauw komt duidelijk terug in de ambities van het coalitieakkoord.

Idealen

Inge Jongman en Gerben Brandsema hebben samen de onderhandelingen gedaan namens de ChristenUnie. Gerben kijkt terug: “We hebben de afgelopen weken in een goede en constructieve sfeer kunnen onderhandelen waarbij we vanuit verschillende visies en idealen tot gezamenlijke ambities zijn gekomen”.   De manier waarop we onze idealen willen vormgeven, komen terug in het akkoord. Als gemeente nemen we de regie in een aantal opgaven die we voor ons zien en doen dat graag met een scala aan organisaties in wijken en dorpen. Verbanden die er zijn willen we verder versterken zodat daar oog voor elkaar is. Dat betekent dat we ook iets vragen van onze inwoners; voel je verantwoordelijk voor je eigen buurt. De samenleving maak je samen. Dit coalitieakkoord heeft oog voor kwetsbaren in onze samenleving. Dat betekent dat we extra inzetten op multiprobleem gezinnen, we de tippelzone sluiten, we eenzaamheid onder ouderen en jongeren bestrijden en dat we de mensen aan de zijkant van de arbeidsmarkt meer perspectief willen bieden. Deze en andere ambities bij elkaar geven het akkoord het nodige ChristenUnie-blauw waarmee  we met vertrouwen gaan werken aan een gezond, groen en gelukkig Groningen.

  Inge Jongman wethouder namens de ChristenUnie Inge Jongman is namens de ChristenUnie één van de in totaal zeven beoogde wethouders en krijgt Zorg & Welzijn, Dorpenbeleid, Landbouw, Natuur, Ecologie & Dierenwelzijn en Sport als portefeuille. Ook wordt ze dorpswethouder van Ten Boer. Inge Jongman: “Ik ben dankbaar dat ik de ChristenUnie mag vertegenwoordigen in het college. Ik wil me graag inzetten voor deze mooie beleidsterreinen en ben erg blij met de nadrukkelijke aandacht die ik mag geven aan zorg, sport, groen en de dorpen in mijn portefeuille. Belangrijker nog is dat we onze idealen met deze collegedeelname kunnen waarmaken, met ‘de mens centraal’ als één van de pijlers. De samenleving maken we samen en ik ga met alle inwoners, dorpen, wijken, verenigingen en andere verbanden graag deze uitdaging aan!”

Namens de fractie stelt Gerben Brandsema: “Als fractie hebben we vol vertrouwen in Inge als onze kandidaat-wethouder. Met haar zeventien jaar ervaring in de Groningse politiek kent ze de gemeente en mensen als geen ander. Ze heeft hart voor de gemeente en haar inwoners.”