Poliflw

In het AD van woensdag 15 juli stond een interessant artikel over detorenhoge huren die vastgoedeigenaren eisen van winkeliers in Dordrecht. Ook winkels die goed draaien worden door die huren de één na de ander gedwongen de deuren definitief te sluiten, of worden minimaal de binnenstad uit gejaagd. In korte tijd hebben vier winkels alleen al aan de Sarisgang (bij de markt dus), besloten te vertrekken.

Eigenaar van de vertrekkende Wereld van Gezondheid: "Ik betaal voor dezewinkel van 40 vierkante meter 4.500 huur per maand. Dat is niet meer op tebrengen."

Juwelier Allure Crystal en Jewels: "De hoogte van de huur staat niet inverhouding tot de omzet".

Bonbon winkel Leonidas: "Dordrecht vraagt huren voor een A-locatie, maar dat is het niet."

Hoewel de grote vastgoedeigenaren de winkeliers uitknijpen als citroenen,worden ze door het gemeentebestuur gepamperd en in de watten gelegd.Het meest duidelijke wordt dat wel bij de gemeentelijke belastingen. Waar de gemiddelde bewoner van Dordrecht per jaar al 241 euro betaalt voor afvalheffing en riool, 23 euro meer dan gemiddeld in Nederland, betalen de vastgoedeigenaren juist ruim 19%, zeg maar één vijfde minder, dan in de rest van Nederland.

De rechtse coalitie die Dordrecht bestuurt, maar ondersteund door partijen als de PvdA en D66 die bij verkiezingen doen alsof ze links en sociaal zijn,stemmen zonder blikken of blozen in met extra verhogingen van belastingendie vooral door werkende Dordtenaren worden opgebracht, zoals afvalheffing, volgend jaar 3,9% omhoog, rioolheffing, volgend jaar weer 4,0%. Maar een voorstel van de SP en Groen Links om de belasting voor vastgoedeigenaren op te trekken naar het gemiddelde van Nederland stuit bij dezelfde partijen op een golf van verontwaardiging: hoe durven we het om die arme vastgoedbazen zo hard aan te pakken? Een aanval op de ondernemers!

De echte ondernemers in onze binnenstad, de winkeliers en andere kleinebedrijfjes betalen ondertussen een extra belasting om in de Binnenstad temogen ondernemen, de zogeheten reclame-belasting. Die belasting werd een paar jaar geleden door de rechtse partijen ingevoerd met de stem van de SP tegen.

De banden van de gemeente met de vastgoedbazen zijn nauw. Bij alleontwikkelingen in de binnenstad worden vastgoedondernemers van tevorenbetrokken. Bewoners van de binnenstad krijgen achteraf te horen wat erbesloten is. Elk jaar staan gemeente en grote eigenaren samen op devastgoedbeurs Provada, reclame te maken voor het vastgoed van de eigenaren, maar de gemeente betaalt de kosten, rond de 100.000 euro per jaar.

Als bijlage bij dit artikel de motie die door SP en Groen Links is ingediendvoor een redelijke belasting op vastgoed. Aannemen van deze motie had degemeente 860.000 euro per jaar op kunnen leveren, een aardig bedrag gezien de dreigende miljoenentekorten op de begroting. Maar de rechtse partijen, inclusief PvdA en D66 vonden de winsten van de vastgoedbazen belangrijker dan gezonde gemeente-financieën.

Dhr Sleeking gaf in zijn 1e termijn aan dat de KN een globaal overzicht met veel onzekere factoren is. “We proberen koers vast te houden zoals van te voren bepaald tov groeiagenda en bouwambitie”.

Precies: op de oude voet verder:  geen evaluatie, geen innovatie. Als GroenLinks zeggen wij nog steeds dat het niet alleen om de cijfers gaat maar vooral ook om de mensen. We moeten meer naar de leefbaarheid kijken.  We zien het nu met Corona. Opeens kwam ons leven even stil te staan. Wat hebben we allemaal niet gedaan om de moed erin te houden. Om mensen een leefbaar bestaan te geven.

Zijn we klaar voor nog een nieuwe of andere pas op de plaats? Of blijven we alleen maar investeren in meer en meer en meer.

Het is Tijd voor Verandering 

Zoals we in onze 1e termijn al hebben aangegeven.

De gemeente heeft met de Enecogelden een groot bedrag ter beschikking.  Met ons amendement willen wij  ruimte scheppen voor betere onderbouwing van de investeringen.

(Mocht dit amendement het niet halen, dan hebben wij u alvast een tweede amendement toegestuurd als alternatief hebben ‘die u mogelijk allen wel kunt ondersteunen. De essentie van dit amendement is om een aantal extra punten toe te voegen, die duurzaamheid en circulariteit bekrachtigen.)

Vanuit ons perspectief vragen wij ons af of de energietransitie, de overgang naar een circulaire economie en de toenemende knelpunten in het sociale domein hier voldoende gedekt zijn in de groeiagenda. Graag ruimte voor een open debat hierover.

De voorgestelde deelreserves voor vijf concrete projecten stellen wij op dit moment NIET ter discussie; wel vragen wij ons af wat  de structurele financiële en maatschappelijke effecten zijn.

Naast het amendement dienen we een motie in om het college te vragen nadere input te leveren voor het fundamentele debat dat wij, bij zo’n grote pot met geld, absoluut noodzakelijk vinden.

Wij zien dan ook de motie ingediend door de coalitie “Regie op Bezuinigingen”  als een aanvulling op onze motie en zullen deze dan ook ondersteunen. 

Het is Tijd voor Verandering

Zijn we klaar voor nog een nieuwe of andere pas op de plaats? Of blijven we alleen maar investeren in meer en meer en meer.

Hoe betrekken we de culturele sector bij onze groeiagenda? Hoe kunnen we structureel in deze sector gaan investeren. Hiervoor hebben we het amendement Vorming reserve Cultuurnota   samen met D66 ingediend om investeringen beter te kunnen gaan ontwikkelen en waar te kunnen gaan maken.

(Gaan exploreren waar we meer rendement uit de culturele sector kunnen halen. Zowel financieel als leefbaarheid voor onze inwoners. Bijvoorbeeld meer ondersteuning voor de amateurkunst in de volle breedte. )

Het is Tijd Voor verandering:

Meer aandacht voor natuurontwikkeling en  klimaatadaptatie: groen en blauw . Corona , wateroverlast  , verdwijnende biodiversiteit laat zien dat we in evenwicht met de natuur moeten gaan leven. Laten we het moment aangrijpen.

Meer aandacht voor diversiteit in de samenleving: met elkaar het gesprek aangaan en elkaar leren begrijpen. Hiervoor hebben we onze motie Dordrecht een stad waar je toe doet. ingediend.  Zoals onze burgermeester Kolff het treffend aangaf in een video boodschap: Met elkaar aan tafel de dialoog aan gaan , luisteren naar elkaar, je in elkaar verplaatsen.  Stadsgesprekken

(Tijdens de bespreking in de commissie was er enige onduidelijkheid over de woorden het gesprek met de stad. Met onze uitleg dat we hier inderdaad bedoelen om als raad met de stad in gesprek te gaan, door stadsgesprekken te organiseren , waar indien mogelijk beleidsregels uit voort kunnen komen of initiatieven vanuit de inwoners van de stad, nemen we aan dat we dit ook raadsbreed kunnen oppakken.)

Bewust of onbewust niet willen / kunnen veranderen.

Trots zijn dat 10 jaar college voorstellen voorzien worden van een paragraaf inclusief beleid en tegelijkertijd moeten constateren dat van beleid naar uitvoering een van je leerpunten is,  aldus volgens inzending van de gemeente Dordrecht op de website van de VNG tijdens een voorstelrondje mbt aanmelding als koplopergemeente VN-verdrag voor de mensen met een beperking. 

Wij zijn van mening dat het college nog onvoldoende concreet heeft gemaakt hoe er invulling gegeven gaat worden aan het VN verdrag voor mensen met een handicap terwijl wij een belangrijke rol hebben bij de uitvoering ervan. Daarom dienen wij dan ook de motie “uitvoering VN verdrag rechten van mensen met beperking” in waarin wij het college verzoeken om na te gaan welke maatregelen noodzakelijk zijn en hieraan een uitvoeringsprogramma te maken om aan het verdrag te voldoen en deze op te nemen in een op te stellen Lokale Inclusie Agenda

 Het is Tijd voor Verandering

GroenLinks gaat hier een bijdrage aan leveren door nu aandachtspunten te hebben genoemd, die we naast nog anderen zeker laten terugkomen bij de begroting.

Dordrecht is een mooie stad waarbij wij als GroenLinks Dordrecht diversiteit niet als een probleem zien, maar als rijkdom erkennen. Een stad waar iedereen welkom is, gerespecteerd wordt en mee kan doen, ongeacht de leeftijd, beperking, seksuele voorkeur, geslacht, religie, etnische achtergrond of welke grond dan ook.

Het kan niemand ontgaan zijn dat er op dit moment in ons land en stad stevige discussies gevoerd worden over discriminatie en racisme. Thema’s waar terecht aandacht voor gevraagd wordt.  Als GroenLinks Dordrecht zien we echter dat het debat hierover steeds verder verhardt en daar maken wij ons ernstig zorgen over. Wij zijn dan ook van mening dat een collectieve inzet nodig is om het gevoel van groeiende spanning, onbehagen, ontevredenheid, boosheid en polarisatie binnen de samenleving te voorkomen.

Alleen door met elkaar in verbinding te blijven, naar elkaar te blijven luisteren en andermans standpunten te waarderen, kunnen we erachter komen wat de maatschappelijke behoeftes van onze inwoners zijn en kunnen we manieren vinden om aan onderling begrip en waardering vorm te geven

Daarom hebben wij afgelopen week tijdens de algemene beschouwingen van de Kadernota 2021 een motie ingediend, waarbij wij de gemeenteraad hebben opgeroepen om raadsbreed het gesprek aan te gaan met de inwoners van onze stad over diversiteit en inclusiviteit in de breedste zin van het woord. Onze bedoeling is om als voltallige raad, niet als individuele partijen, het gesprek met de stad aan te gaan en te luisteren naar de Dordtenaren.

Van belang hierbij is dat we vanuit de opgehaalde input van ervaringsdeskundigen zoals professionals, ondernemers, scholen, geloofsgemeenschappen, sportverenigingen en bovenal onze inwoners, een breed gedragen visie kunnen ontwikkelen en waar mogelijk binnen ons gemeentelijk beleid daar op in te spelen en te komen tot concrete maatwerkoplossingen. 

Zoals de afgelopen tijd veel in het nieuws maken wij ons als GroenLinks Dordrecht zorgen over de mensonterende situatie waarin duizenden alleenstaande minderjarige vluchtelingenkinderen momenteel zonder ouders in de Griekse vluchtelingenkampen leven. Ze wonen daar onder erbarmelijke omstandigheden zonder toegang tot onderwijs of zorg.

Diverse hulporganisaties zoals Stichting Vluchteling, VluchtelingenWerk Nederland en Defence for Children luiden al langer de noodklok over de humanitaire crisis die zich daar al enige tijd voltrekt en hebben daarom de Nederlandse gemeenten opgeroepen om zich gezamenlijk in te spannen voor de opvang van de 500 (meest) kwetsbare kinderen uit de overvolle kampen in Griekenland.

Verschillende Europese landen hebben al diverse kinderen uit de overvolle vluchtelingen kampen geëvacueerd om ze op te vangen. De regering van ons land blijft hier helaas nog in achter en weigert tot op heden om deze verantwoordelijkheid te nemen, terwijl op dit moment meer dan 50 Nederlandse gemeenten zich bereid  hebben verklaard om deze kwetsbare kinderen op te nemen. 

 

Als GroenLinks Dordrecht zijnde zijn wij van mening dat wij als sociale stad hier niet achter kunnen blijven en we zullen dan ook in de aankomende raadsvergadering op 26 mei 2020 een motie indienen , waarin wordt uitgesproken dat “de staatssecretaris op de medewerking van de gemeente Dordrecht kan rekenen wanneer zij besluit tot het bieden van asiel aan de 500 vluchtelingenkinderen”. Ook vragen we het college om mee te werken en onderdeel te zijn van de oplossing voor dit schrijnende probleem, zodat de rechten en veiligheid van de meest kwetsbare kinderen zo snel mogelijk geborgd worden.

Dit jaar voor het eerst zonder ceremoniële gang naar het Monument “Voor hen die vielen” op het Sumatraplein.

De herdenking gaat wel door in aangepaste vorm. Op het Sumatraplein zullen Burgemeester Kolff en vervangend voorzitter van de gemeenteraad dhr. Schalken een krans bij het monument plaatsen. De Burgemeester zal dan de traditionele toespraak houden, die door iedereen gevolgd kan worden via RTV Dordrecht.

Daarna zullen kinderburgemeester Marije Vennix en de voorzitter van het Oranjecomité Dordrecht een krans plaatsen ter herinnering aan allen die sinds 1940 in oorlogssituaties of vredesmissies zijn omgekomen.

En wij blijven thuis. Waar we met zijn allen de ceremonie via de TV zullen volgen en stil staan bij alle oorlogsslachtoffers uit het verleden en heden.

Opdat we niet vergeten.

Opdat we beseffen dat  Vrijheid een groot goed is. 

Dat we kunnen leven in een land waar je mag zijn wie je bent. Waar je kunt zeggen wat je wilt. 

Zeker in deze tijd, waarin we beperkingen van vrijheid ervaren, maar nog altijd voor elkaar kunnen zorgen en samen zijn. 

Wij staan stil op 4 mei om 20.00 uur en herdenken. Opdat we niet vergeten. 

1 mei, dag van de arbeid. Een mooie aanleiding om daar eens bij stil te staan. Meestal associëren we ‘arbeid’ met betaald werk, nodig om in je levensonderhoud te voorzien. Voor wie geen betaald werk heeft, is er een sociaal vangnet, maar dat kan een net worden waarin je gevangen zit, waar niet (mee) uitkomt. Betaald werk is de dominante norm. 

Als ik dit beeld om me in laat werken valt me een aantal dingen op.

Ten eerste: zelfs in Nederland is betaald werk hebben geen garantie om een normale manier van leven te kunnen betalen.

Ten tweede: er wordt veel werk verricht dat niet wordt betaald. Vrijwilligerswerk, mantelzorg, dat is toch iets ander dan vrijetijdsbesteding. En het is essentieel voor een functionerende en leefbare samenleving. Deze coronatijd onderstreept dat nog eens extra.

Ten derde: er wordt (heel) veel betaald waar niet een plausibele hoeveelheid arbeid tegenover staat. De inkomens van aandeelhouders, beleggers, topfunctionarissen zijn de laatste decennia op een navrante manier gegroeid. Mede daardoor en ook door het erfrecht zijn niet alleen de inkomensverschillen, maar nog veel sterker de vermogensverschillen gigantisch gegroeid. 

Ten vierde: niet alleen kleine bedrijven en ZZP’ers, maar ook grote bedrijven kloppen bij de overheid aan vanwege de coronacrisis. Overheden, dus uiteindelijk de belastingbetaler, de werkenden en de mensen die niet kunnen werken, moeten daarvoor diep in de buidel tasten, gigantische bedragen lenen. Van wie? Er zijn kennelijk instellingen en mensen die genoeg geld hebben. Natuurlijk is dat zo: al het geld wat bij een inzakkende economie niet wordt uitgegeven, moet ergens zijn…

Dat geld heeft zijn functie om vraag en aanbod van met arbeid gemaakte producten en diensten goed op elkaar af te stemmen goeddeels verloren. Alle reden dus om dat via progressieve inkomsten- vermogens- en vennootschapsbelasting op te halen en het in maatschappelijk belang te besteden. 

Een hoger minimumloon (of basisinkomen!), minder inkomensongelijkheid, betere salarissen in zorg, onderwijs, en ander maatschappelijke sectoren, minder speculeren met geld en terug laten betalen van overheidssteun door bedrijven die dat kunnen. Dat alles is nodig voor een leefbare en duurzame economie na corona. In een recent solidariteitsmanifest dringt GroenLinks daar dan ook op aan. 

Laten we de tijd van bezinning waar het virus op aandringt, benutten. 

Op 25 maart 2020 werd bekend dat een aantal cliënten van het Leger des Heils aan het Kromhout tijdelijk zou worden opgevangen in het Postillion Hotel. Dit was noodzakelijk, omdat de coronamaatregelen onmogelijk te handhaven waren binnen het pand aan het Kromhout. Nu veel cliënten nog meer gebruik moesten gaan maken van de opvang en de 1,5-meter maatregel de ruimte danig beperkte, paste het simpelweg niet meer. Een prachtige tijdelijke oplossing. Toch zijn er bij ons vragen ontstaan die wij graag beantwoord zien. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met deze mensen als de maatregelen weer worden teruggedraaid? Zijn er dan woningen voor deze mensen? Worden zij terug gestuurd naar het Kromhout, terwijl ze juist een stap richting zelfstandigheid hebben gezet? Om dat duidelijk te krijgen, hebben wij artikel 40 vragen gesteld aan het college.

Geacht college,

Naar aanleiding van enerzijds de huidige maatregelen om het Corona virus tegen te gaan en anderzijds de huidige stand van zaken omtrent de (bouw van) sociale huurwoningen leggen wij u graag de volgende vragen voor.

Op dit moment heeft een deel van de klanten van het Leger des Heils een tijdelijke kamer gekregen in het Postillion hotel in Dordrecht. Een goede maar tijdelijke oplossing voor een probleem dat ook na versoepeling van de maatregelen blijft bestaan. Wij hebben daarom de volgende vragen.

Is er een duidelijk beeld van het aantal mensen dat op dit moment klant is van het Leger des Heils en hoeveel van deze klanten naar een zelfstandige woning zouden kunnen doorstromen? Wij hebben begrepen dat een deel van de klanten dat op dit moment verblijft in het Postillion na dit verblijf zou kunnen doorstromen naar een reguliere sociale huurwoning, als deze beschikbaar is. Heeft het college duidelijk in beeld over hoeveel mensen dat gaat? Is het college het met GroenLinks eens dat het alles behalve wenselijk zou zijn als deze mensen na versoepeling van de maatregelen terug worden geworpen naar een plaats in het Leger des Heils aan de Kromhout? Komen de mensen die nu in het Postillion verblijven in aanmerking voor een urgentieverklaring? Zo ja, wat doet dit met wachtlijsten voor reguliere woningzoekenden? Zo nee, hoe zorgt het college ervoor dat deze mensen wel versneld in aanmerking komen voor een sociale huurwoning, teneinde niet te worden teruggeworpen naar een plaats in het Leger des Heils aan het Kromhout? Is er een duidelijk beeld van hoeveel mensen er op dit moment in een Beschermd Wonen voorziening wonen en die de komende tijd zouden kunnen doorstromen naar een sociale huurwoning? Zijn er op dit moment voldoende sociale huurwoningen om aan de vraag die hiernaar is, met inbegrip van de bovenstaande gevallen, te voldoen?

 

De lucht wordt schoner, geluidsoverlast minder, de natuur loopt uit en komt tot bloei. Kunnen we iets daarvan vasthouden als straks corona onder controle is? Of neemt de vervuiling en aantasting van de natuur, de uitstoof van CO2 weer toe naar het oude niveau. Dat hangt af van hoe we ons vervoer en transport regelen, hoe we omgaan met schadelijke stoffen, hoe en waar we bouwen en hoe we ons aanpassen aan en inzetten voor de natuur. Het is daarom noodzakelijk dat het beleid op deze terreinen door gaat en dat we daar kritisch over blijven meedenken. Gelukkig proberen politiek en bestuur in Dordrecht dat met veel energie door online vergaderen en veel schriftelijke communicatie. Ik bespreek hieronder kort een paar relevante zaken die de afgelopen weken aan de orde waren.

      

Geluid

We bespraken een burgerinitiatief om langs de N3 bij Dubbeldrecht geluidsschermen te plaatsen. Het college wil dat niet honoreren omdat er stiller asfalt komt, bomen worden geplant en de weg wellicht een 80 km-weg wordt. GroenLinks hoopt en verwacht bovendien dat er geleidelijk minder autoverkeer zal komen en dat een groter deel van het wagenpark elektrisch wordt. Daarom voor dit moment instemming met het collegestandpunt. Rondom de N3 is Rijkswaterstaat verantwoordelijk voor het voldoen aan de wettelijke geluidsnormen. Die vinden wij te hoog. Samen met andere partijen zoeken we naar mogelijkheden om die te verlagen. Het college gaat daar vooralsnog niet in mee. Integendeel, bij woningbouw bij de Hastingsweg en aan de zuidzijde van het station wil men zelfs hogere normen gaan hanteren. Dit wordt binnenkort besproken en wij zullen ons daarbij inzetten voor lagere geluidsbelasting.

Milieu

We spraken over PFOA en GenX. De provincie heeft de hoeveelheden die Chemours jaarlijks mag lozen flink teruggeschroefd. Chemours gaat daartegen in beroep. Wij vinden dat een slecht teken. Het gaat om zgn. zeer zorgwekkende stoffen en daarvan moet maximaal worden tegengegaan dat die in het milieu terechtkomen. Daar is Chemours kennelijk niet toe bereid. Ook het college vindt dat Chemours best méér kan doen. We blijven ons inzetten om uiteindelijk tot een volledig stoppen van lozingen te komen.

In de discussie bleek ook dat er weinig bekend is over hoeveel van deze stoffen er in oppervlakte- en grondwater zit en dat vrij soepel wordt omgegaan met verontreinigde grond. Dat terwijl wordt toegegeven dat er weinig over de uitwerking op gezondheid en natuur bekend is. Wij vinden dat zorgelijk en vermetel. We hebben opgeroepen tot meer onderzoek.

Duurzame mobiliteit

Het is in onze ogen onvermijdelijk dat de automobiliteit geleidelijk wordt teruggedrongen. We gebruiken de auto te veel (namelijk ook als dat niet nodig/gezond is) en te weinig (er zijn te veel auto’s die ongebruikt parkeerruimte staan in te nemen). Samen met onder meer CDA en CU/SGP zetten wij ons in om eerdere oproepen voor een duurzamer mobiliteitsbeleid gestalte te geven. 

Het verkeersplan voor de Spuiboulevard/Schil West ziet er in grote lijnen heel aantrekkelijk uit. Maar ook hier schrikt met en ervoor terug om het autoverkeer in het centrum echt terug te dringen. Onze visie: alleen met de auto naar het centrum als het echt niet anders kan. Dat maakt het centrum tegelijkertijd veel aantrekkelijker.

Gebouwde omgeving

Terwijl het aantal woningen in Dordrecht groeit, neemt het aantal sociale huurwoningen al enkele jaren af. Dat is in strijd het pas-op-de-plaatsbeleid en de ambitie om 10% van de nieuwbouw sociale huur te laten zijn. We hebben daar vragen over gesteld en zullen daar dicht op blijven zitten.

Ook hebben we vragen gesteld over waarom de gemeente groene daken niet wil subsidiëren en waarom nog geen maatregelen zijn getroffen om te zorgen dat daken van nieuwe bedrijfspanden geschikt zijn voor groen en/of zonnepanelen.

De kracht van Cultuur, voor en door iedere Dordtenaar

 

Dit is de titel van het voorgestelde nieuwe Cultuurbeleid.

Na “Cultuur verdient het” en “de Kracht van het lokale 2.0” hebben we nu “de kracht van Cultuur”.

Voor ons ligt een fors document met een benadering van alle kunst en cultuur uitingen in Dordrecht. Gericht op professionals en amateurs.

In de afgelopen jaren is er veel bezuinigd geweest op de inhoudelijke kant van cultuur. Ten aanzien van muziek, schilderkunst. Ten aanzien van letteren en alle andere vormen.

Er zijn een aantal voorzieningen tot stand gekomen. Zoals een vernieuwd Dordts museum, het Hof der Nederlanden. Het Energiehuis.

Echter door allerlei samenloop van omstandigheden: crises, de bezuinigingen tegelijkertijd met  professionalisering, is het klimaat voor kunst en cultuur niet goed onderhouden. Dankzij verschillende doorzetters, liefhebbers van kunst en cultuur in hart en nieren hebben initiatieven zich ontwikkeld in niet meer weg te denken evenementen.

Festival Voorstraat Noord, Big Rivers, Dordt in Stoom, Boulevard of Dance, Wantijpop, klassieke festivals, sport evenementen.

De laatste jaren zijn er veel horeca zaken bij gekomen, die naast de al oude bekende zaken  regelmatig activiteiten organiseren van standup comedians, pub quiz, spelletjes avonden, bands etc

We hebben in Dordrecht nog steeds veel muzikanten, schrijvers en dichters, theater makers, zowel op professioneel als op amateur nivo. 

Net nu er een tijd aangebroken leek van betere samenwerking tussen de verschillende groepen onderling. Van een opleving in de cultuur sector, zich meer gesteund wetend door de gemeente en haar inwoners. Net nu er meer aandacht kwam voor de rafelranden in cultuur, de ontwikkelingen in cultuur, de broedplaatsen. Net nu een nieuw cultuur beleid besproken en vorm gegeven gaat worden.

Net nu breekt het corona virus uit.

 

De bespreking moet zeker doorgaan. Want vormgeving tav bijvoorbeeld atelierbeleid, evenementen beleid etc hoeft niet stil te liggen.

Wat wel stil ligt is de uitvoering. De programmering. Dit betekent voor verschillende groepen onzekere tijden. Voor de organisatoren van evenementen, voor de programmeurs in de poppodia, voor de programmeurs van exposities, voor de makers van theater en muziek.

Zo ook voor de inwoners van de stad. Waar kunnen zij nog op rekenen nadat de sociale isolatie is opgeheven.

Veel mensen leven van en naar bepaalde (feestelijke)  gebeurtenissen. Daar vindt men geborgenheid en verbinding. In deze onzekere tijden en isolatie is het een enorm gemis.

Als we als stad Kunst en Cultuur belangrijk vinden dan moeten nu alles op alles zetten om iets te hebben om naar uit te kijken.

Vragen die nu voorliggen:

Kunnen onze culturele instellingen ook gebruik maken van  de mogelijkheden die het rijk en gemeenten bieden in kader van arbeidstijdverkorting etc en tegemoetkoming.  Zo niet, welke mogelijkheden ziet de gemeente dan om te voorkomen dat deze organisaties omvallen. Zoals te lezen valt in Dordt Kort is er in navolging van de landelijke oproepen van de branche organisaties voor de detailhandel vorige week door de gemeente al een oproep gedaan naar commercieel vastgoedeigenaren in de stad om met coulance om te gaan met de huur voor winkeliers en horeca. De gemeente bekijkt ook de mogelijkheden daar waar het eigen vastgoed betreft dat verhuurd is aan culturele instellingen en derden. Wij zijn benieuwd naar het voorstel van de gemeente welke huurders van gemeentelijk vastgoed in aanmerking kunnen komen. Kan de cultuur sector reken op coulance naar de eerder gestelde prestatie afspraken. Kan de cultuur sector rekenen op versoepeling van regels en afspraken na de isolatie. Te denken valt aan het kunnen verzetten van evenementen naar latere tijden, waarbij het dan mogelijk moet kunnen zijn, dat bepaalde evenementen tegelijk plaatsvinden (zij kunnen hierover afspraken maken)  Kan de cultuursector rekenen op ondersteuning , meedenken vanuit de gemeente voor het verzetten van evenementen: welke vergunningen moeten worden aangepast etc. Bijvoorbeeld door een werkgroep van het evenementen bedrijf van de gemeente en de organisatoren voor een bepaalde tijd bij elkaar te laten komen Kan er een inventarisatie komen van de nu uitgestelde evenementen en activiteiten en een inschatting gemaakt welke nog wel op een later tijdstip kunnen plaatsvinden en anders iig naar volgend jaar kunnen worden verschoven (denk aan bepaalde sport activiteiten).

Kortom het gaat om de continuïteit van Kunst en Cultuur ook in deze tijden van isolement. Het gaat om perspectief voor de toekomst. 

Het blijft een feit: Kunst en Cultuur verbroederen, maken mensen blij en geven vooral troost.

Na “De kracht van het Lokale 2.0” zijn we eindelijk toe aan de bespreking van de Cultuurnota “De Kracht van Cultuur voor en door iedere Dordtenaar”. GroenLinks is blij dat de cultuurnota er nu eindelijk ligt. Het is er van gekomen; er ligt een document. Een document dat veel punten uit ons verkiezingsprogramma ten aanzien van Kunst en Cultuur beschrijft.

Kunst die er al is , voor iedereen toegankelijk maken en ruimte scheppen voor nieuwe initiatieven. Het betrekken van vooral jongeren. Cultuur en muziek educatie op de scholen. Het cultuuraanbod beter op elkaar te laten afstemmen. Een platform voor cultuur inrichten: iedereen praat mee en doet mee. Inwoners en professionals praten mee over het cultuurbeleid en de visie en adviseren het gemeente beleid.

De  financiële onderbouwing vinden wij in dit beleidsstuk onvoldoende. Mede ingegeven door de huidige situatie. Graag zien we deze dan ook compleet uitgewerkt met alle aandachtspunten die door andere partijen worden aangegeven en met de reflectie op de risico’s die de meeste instellingen nu lopen vanwege de stil liggende activiteiten. Graag horen we nog specifieke antwoorden op onze vragen van vorige week van de wethouder (zie hiervoor onze vragen aan het college)

De nota begint met het feit dat er in 2014, toen er feitelijke een  herijking op het toenmalige cultuurbeleid nodig was, geen financiële ruimte was voor een nieuw beleid. Dit is natuurlijk flauwe kul. Er zijn altijd financiële mogelijkheden. Het is maar welke keuzes je maakt. Soms heb je meer te kiezen dan een andere keer. Beter had er gewoon eerlijk gestaan dat er toen geen plaats was voor de ontwikkeling van kunst en cultuur omdat men er het belang er niet van inzag.

GroenLinks is juist nu van mening dat we  onze financiële middelen slim moeten gaan inzetten. Volop gebruik  gaan maken van de geboden Rijksregeling 2021-2024 ter stimulering van het landelijk Fonds. Betrek het Jongeren werk hierbij. Niet gaan kijken of we dit wel kunnen, maar gewoon gaan doen.

Hoe gaan we ervoor gaan zorgen dat de gemeente en het bedrijfsleven samen een matchingsfonds voor cultuur ontwikkelen. 

We gaan cultuureducatie stimuleren in iedere wijk en op iedere school. Kinderen die opgroeien met muziek, kunnen beter leren en zullen beter met elkaar leren omgaan . Zo staat het mschreven in de nota. Maar hoe rijmt dit met : de locatie waar het geboden wordt blijft het Energiehuis? Hoe krijgen we krijgen we culturele activiteiten weer meer naar de wijken

Cultuur helpt mensen zich te emanciperen, te ontwikkelen. Het kan een goede component zijn in de zorg. Theater, muziek, helpen mensen herinneren, helpen mensen verwerken, helpen mensen te functioneren. Een voorbeeld is hierbij zingen met demente ouderen. Voor muziek, theater, sport en spel is nauwelijks tot geen geld in de zorg. Terwijl deze zaken fundamenteel helpen aan een betere leefomstandigheid van degene die het nodig hebben. Breng werkers in het sociale domein en kunstenaars bij elkaar en laat hen de uitdagingen in de hulpverlening vorm geven. De kunstenaar maakt muziek. De demente bejaarde ervaart, beleefd en doet mee. De  waarde van leven stijgt significant.

Iedereen moet mee kunnen doen. Dat is het motto van dit college en zeker dat van GroenLinks. Dit betekent dat we mogelijk moeten maken. Laat niet alleen de mensen naar de kunstuitingen komen, maar breng het ook naar de mensen , naar de wijken. Betrekt meer mensen van verschillende culturen bij elkaar. De wijk Krispijn is een goed voorbeeld hiervan. In de wijkcentra de Koleriet en de Buitenwacht werken vele culturen met en naast elkaar.

In de nota staat:

We vinden het belangrijk om de professioneel beeldend kunstenaar en vormgever aan onze stad te verbinden, die dan in zo’n stad kunnen wonen en werken.

Er is eindelijk geconstateerd dat de ateliers in Dordrecht toch wel aan de prijs zijn en dat er behoefte is aan betaalbare ateliers. Gemeentelijke ateliers gaan een begrip worden. Er is een goede aanzet gemaakt tot een beleid. Waarin nog wel het een en ander uitgewerkt moet worden. Gemeentelijke ateliers worden aangegaan voor een periode van 5 jaar en kunnen dan weer op contract met vijf jaar verlengd worden. Hoe vaak kan er verlengd worden? Want laten we wel wezen dat het leven van een kunstenaar vaak geen vetpot is. En dat er veel net het hoofd  water kunnen houden, ook al werken ze zich uit de naad. Waardoor het uitzicht naar een duurder atelier mogelijk niet voor iedereen is weggelegd. Het lijkt net een beetje op de huizenmarkt. Het is duidelijk een farce gebleken dat iedereen begint met een sociale huurwoning en vervolgens doorstroomt naar duurdere woning. Voor wie kan is het goed om door te stromen en ruimte te maken voor degene die minder bemiddeld zijn. 

Kom ik op het probleem werken-wonen. Op een of andere manier is er gekozen om niet meer te kunnen wonen (lees ingeschreven staan in het bevolkingsregister) op hetzelfde adres dat men werkt. Terwijl het wel mogelijk is om 24/7 aanwezig te zijn. Studie door het land heen laat zien dat er ook dit soort hybride leven wel mogelijk wordt gemaakt. Het college heeft  aangegeven dat er naar gekeken wordt of dit in Dordrecht in de toekomst ook mogelijk is. In de toekomst….. het is er al. Waarom goede dingen stoppen, om later weer in te voeren?

Op de Singel 222 is er al jaren een gedoogbeleid voor dit soort wonen. GroenLinks pleit er dan ook voor  , met de woningnood in ogenschouw nemen , deze vorm te laten voort bestaan met de benodigde genomen maatregelen tav bijvoorbeeld brand veiligheid. 

Voor de muziekwereld is ook wat ruimte in het cultuurbeleid. Super dat er een poppodium collectief is ontstaan. We zien daar een goed voorbeeld in hoe er samengewerkt wordt onderling, maar vooral ook met andere culturele partners in de stad. Samenwerking met de grote evenementen om deze ook meer uit te rollen op onderdelen naar de wijken.

Zowel dhr. Knol als Marisa Monsanto, twee externe deskundigen, gaven beiden aan dat we ons moeten richten op Dordrecht, maar vooral ook in de samenwerking in de regio. Samenwerken met Rotterdam. Van elkaar leren. Zo heeft Rotterdam bijvoorbeeld een apart potje geld voor podiumkunsten waarvan professionele makers gebruik van kunnen maken. We hoeven niet altijd zelf het wiel uit te vinden. Het is net als bij allerlei andere domeinen. Alleen ga je misschien sneller maar met elkaar kom je verder.

Over alle sectoren op het kunst en cultuur beleid valt nog veel te zeggen . Zowel op professioneel gebied als bij de amateurkunst. We hebben het allemaal in Dordrecht. We zullen het moeten koesteren, omarmen en meer de ruimte moeten geven om te ontwikkelen.  We zullen moeten mogelijk maken. Soms financieel, soms door beleidsmatige ondersteuning. We hebben nu een schitterende broedplaats als DOOR. We weten dat dit maar tijdelijk is. Hoe hard wordt er gewerkt aan een alternatief? In Dordrecht zijn verschillende plaatsen, gebouwen die GroenLinks behouden zou willen zien voor de gemeente en voor kunst en cultuur en zeker goed mogelijk in combinatie met onderwijs en de arbeidsmarkt: We noemen er zomaar een paar: De Bieschbosch hal, De Berckepoort, de Bibeliotheek, de Jazzsoos, Pictura. Het is een kwestie van keuzes maken.

Laten we aan de slag gaan. De aanzet voor een nieuw beleid is gemaakt. Er is geld nog moeite gespaard om op te halen onder alle inwoners van Dordrecht. Er is veel verzameld en er moet nu een uitvoeringsprogramma gemaakt worden waarbij keuzes gemaakt zullen moeten worden. 

Laten we al deze inspanningen omzetten naar een kracht vooruit. Naar de kracht van cultuur voor en door iedere Dordtenaar. Een samengaan van sociaal, maatschappelijk en economische beweging.

Kunst en Cultuur is genieten, verwonderen, lerend, vormend en verbinden.