Poliflw

Hugo de Jonge nieuwe leider van het CDA: ‘Het CDA is opgericht om kloven te overbruggen en strijd te pacificeren'. Met een uiterst krappe zege op zijn tegenstrever Pieter Omtzigt heeft Hugo de Jonge de CDA-lijsttrekkersverkiezing om het partijleiderschap gewonnen. De opkomst was 66,7 procent. Het verschil is klein: 258 stemmen, oftewel, 50,7 tegen 49,3 procent. Met zijn 42 jaar is hij de jongste CDA-leider ooit, jonger dan Ruud Lubbers. Met die beroemde CDA-leider deelt hij opvallend veel. Een zekere no-nonsense en het heilig geloof in het politieke midden. Zorgzaamheid Met Hugo de Jonge -opgeruimd, handig met de media en betrokken- krijgt het CDA een lijsttrekker die waarden als zorgzaamheid en een sterke overheid predikt. Hij noemt de zorg voor elkaar het fundament van de samenleving en vat zijn politieke missie samen met de zorg van gewone mensen op tafel krijgen en daar praktische oplossingen voor vinden. Waar CDA’ers voorheen beducht waren om de overheid een grote rol te geven werd de overheid bij de strijd om het leiderschap opeens hét thema. Zowel De Jonge als zijn grote uitdager Pieter Omtzigt zijn er beiden al jaren mee bezig, zij het ieder met een belangrijk verschil in accent. De Jonge voerde een lijsttrekkerscampagne voor een sterke overheid die zorg en aandacht heeft voor de mensen. Omtzigt wil mensen beschermen tegen fouten van de overheid. De Jonge won de lijsttrekkersverkiezing na een campagne waarin hij zich aanbood als de man van het midden. Onder hem zal het CDA weer resoluut in het midden van de politiek opereren, beloofde hij. Het is een afscheid van de jaren onder Sybrand Buma, toen de blik meer naar rechts was gewend. Veel behendigheid Nu Hugo de Jonge het CDA gaat leiden, zal hij vooral binnen de partij veel behendigheid nodig hebben. Hem wacht mogelijk een intern debat over de koers.De Jonge staat volledig achter de nieuwe richting voor het CDA, zoals die is uitgestippeld door het wetenschappelijk bureau van de partij, onder de titel ‘Zij aan zij’. Het CDA omarmt daarin het klimaatbeleid, wil breken met marktwerking, zich verzetten tegen de maatschappelijke polarisatie en zoekt in de landbouw meer balans tussen duurzaamheid en exportbelangen. Favoriete kandidaat Hugo de Jonge was vanaf het begin de favoriete kandidaat van het partijbestuur, maar de lijsttrekkersverkiezing maakte duidelijk dat de CDA-kiezers nog lang niet klaar zijn met die discussie. Velen stemden op de andere twee kandidaten. De Jonge zal nog al zijn behendigheid nodig hebben voor het CDA volgend jaar de verkiezingen in kan. De Jonge kan gevoelige dossiers parkeren. Hij deed het bij medische ethiek, het onderwerp waar VVD, D66, CDA en ChristenUnie in het kabinet Rutte-III een wapenstilstand over sloten. De liberale fracties VVD en D66 probeerden de CDA-minister geregeld uit de tent te lokken, maar vergeefs. De praatgrage De Jonge kan dan opeens zeer zwijgzaam zijn. Politiek talent De Jonge werd al vroeg gespot als politiek talent en maakte een razendsnelle CDA-carrière. Op zijn 29e werkte hij voor de minister van onderwijs, niet veel later werd hij politieke assistent van CDA-premier Jan Peter Balkenende. Hij vertrok daarna naar Rotterdam, om wethouder te worden. Als bestuurder is De Jonge vooral een man van praktische oplossingen. Waar hij ook komt bezingt hij samenwerking als beproefd medicijn.

Nederland is een land dat al vele decennia door coalities wordt bestuurd. En dat betekent dat partijen om te regeren sommige belangrijke onderwerpen wel, maar andere niet zullen kunnen realiseren. Dat geldt ook voor de VVD, CDA, D66 en ChristenUnie die de huidige coalitie vormen. Gelukkig heeft het CDA veel kunnen realiseren van wat zij in het verkiezingsprogramma voor de Tweede Kamerverkiezingen in 2017 belangrijk vond. Denk aan de forse investering in de ouderenzorg, de bevriezing van het eigen risico, de investering in defensie en veiligheid en het verlagen van de belastingen voor gezinnen. Heel belangrijk -vooral in deze tijd- is de bijdrage die het CDA levert aan een sterke samenleving. Haat zaaien wordt harder aangepakt, raddraaiers en notoire dwarsliggers kunnen rekenen op een flinke boete. Minister Grapperhaus heeft daarvoor recent enkele wetsvoorstellen ingediend. Het CDA steunt het invoeren van een maatschappelijke diensttijd en gaat meer werk maken van het zichtbaar maken van onze nationale geschiedenis en het leren van het volkslied: kortom, zaken die iedereen binden die in ons land wonen, ongeacht afkomst en religie. CDA signatuur Veel stemmingen die de afgelopen tijd in de Tweede Kamer kwamen hadden een duidelijke CDA signatuur. Het is mooi om te zien dat de partij in staat is zo veel te realiseren uit haar verkiezingsprogramma. Regeren is mooi, maar het houdt ook een gezamenlijke verantwoordelijkheid in. De CDA-fractie staat dan ook voor de loyale uitvoering van voorstellen die de coalitiepartners belangrijk vinden. Dat vergt een voortdurende toelichting in deze tijd waarin het compromis vaak verdacht is. Belangrijke rol 2020 is een jaar waarin grote vragen onze aandacht zullen opeisen. Hoe zorgen we dat na de crisis een economische opleving volgt en ook de samenleving sterker wordt? Grote opgaven dus, maar ook een grote motivatie om hier antwoorden op te geven. Vicepremier en minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, minister Hugo de Jonge speelt samen met premier Mark Rutte een belangrijke rol in de bestrijding van het coronavirus. Onlangs begon hij tijdens een persconferentie zijn verhaal over de ultieme stip op de horizon. Want wanneer is dit voorbij? Wanneer is het coronavirus niet meer allesbepalend voor onze samenleving? Dat is hoogstwaarschijnlijk pas het geval als er een vaccin is. Misschien al over een half jaar, zeggen de optimisten. Misschien pas over een paar jaar, zeggen de pessimisten. Het zal er tussenin zijn. De verantwoordelijke bewindslieden doen alles wat ze kunnen om zo snel mogelijk vaccinaties beschikbaar te hebben, maar niemand die het op dit moment zeker weet. Hugo de Jonge benadrukte dat we met elkaar naar een nieuwe fase van deze crisis gaan. Na de uitbraakfase gaan we nu via een overgangsfase naar de tijd waar we als samenleving meer grip hebben op het virus, de controlefase. Naar een nieuw normaal, waarin we met allerlei aanpassingen het gewone leven zoveel mogelijk kunnen leiden, in afwachting van een vaccin. En dat, zonder dat het virus opnieuw om zich heen grijpt. Farmaceuten en onderzoekers over de hele wereld geven de wereld steeds meer hoop dat het vaccin tegen het coronavirus weleens binnen afzienbare tijd zou kunnen worden gevonden. De bewindsman weet inmiddels wel uit ervaring dat het succes van zijn aanpak valt of staat met de afspraken die we als samenleving met elkaar hebben gemaakt. Die hebben gezorgd dat we de verspreiding van het virus onder controle kregen. Dat hebben we samen gedaan en om dat virus onder controle te houden zullen we het wéér samen moeten doen. De verrassingsaanval van maart moeten we niet nog een keer meemaken. Ankerpunt De bescherming van onze kwetsbare mensen blijft voor Hugo de Jonge een ankerpunt in de aanpak. Tot de laatste fase van de route, totdat het vaccin er is, zullen we met elkaar extra moeten omzien naar ouderen, naar mensen met een beperking en naar chronisch zieken. Het is belangrijk dat mensen weten dat er een groep is, die we zoveel mogelijk moeten afschermen van het virus. Alle maatregelen die we nemen die soms ook ingrijpend zijn in het leven van mensen zijn er juist op gericht om ouderen en andere kwetsbare mensen zo veilig mogelijk te houden. Tijdens de afgelopen persconferentie op 19 mei jl. zei hij: ‘We hebben de laatste maanden veel hartverwarmende initiatieven en acties gezien om juist hen een hart onder de riem te steken. En nu we weer vooruit kunnen kijken, is het des te belangrijker dat we blijven omzien naar de mensen die het het zwaarst hebben’. Dat betekent wat het CDA betreft, nee zeggen tegen individualisme en eigen belang en ja zeggen tegen het nemen van gezamenlijke verantwoordelijkheid. Grote opgaven dus, maar ook een grote motivatie om hier antwoorden op te geven.

Een politieke aardverschuiving Zelden telde een verkiezing zo veel verliezers voor de gevestigde partijen. Voor het eerst sinds vele jaren werd niet een van de traditionele middenpartijen de grootste bij een verkiezing. Forum voor Democratie (FvD) heeft het politieke landschap flink opgeschud en wordt de grootste partij in de provincie, gevolgd door de VVD en het CDA. Het lijkt de oogst van een effectieve campagne. De overwinning van FvD toont duidelijk aan dat Nederland geen klimaatwet wil, (die door de Tweede Kamer trouwens al is aangenomen) en een ander immigratiebeleid wenst. De regeringspartijen hebben de onvrede over het klimaat- en immigratiebeleid onderschat. De grote verkiezingsoverwinning van FvD heeft laten zien dat de liberalen op rechts een fors gat hebben laten vallen. De nederlaag was volgens ingewijden binnen de VVD ingecalculeerd, alleen de omvang was nog onduidelijk. In de partij leeft de zorg hoelang het de ‘verkeerde’ populisten nog van zich kan afhouden. Bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen stapte een op de vijf VVD-kiezers al over naar Forum. En nu laat Forum zowel in de provincies als in de Eerste Kamer de VVD zijn hielen zien. De liberalen zullen zich de komende tijd onherroepelijk bezinnen op hun koers. Weinig vertrouwen Het CDA boekte de slechtste uitslag ooit en gaat in de Senaat van 12 naar 9 zetels. De PvdA wist tegen de verwachting in het verlies te beperken: van 8 naar 7 zetels. Vriend en vijand hadden op een groter verlies gerekend. D66 wachtte een fikse afstraffing. Zij gooiden het referendum, ooit hun kroonjuweel, ondanks verweer van het electoraat in de prullenmand en hun vorige partijleider trad uiteindelijk af na meerdere schandalen in de privésfeer die kiezers afschrikten. De enige winnaar van de coalitie was de ChristenUnie. De onvrede onder de kiezers komt niet uit de lucht vallen. Onderzoekers constateren dat al jaren grofweg een vijfde van het electoraat weinig vertrouwen heeft in de huidige politiek. Politieke veranderingen De verkiezingsuitslag van de Provinciale Staten belooft politieke veranderingen in de Eerste Kamer. De regeringscoalitie heeft zoals verwacht haar meerderheid in de Senaat verloren. Op 27 mei zullen de nieuw geïnstalleerde Statenleden, de leden van de Eerste Kamer kiezen. Als die een afwijkende stem uitbrengen, -er kan ook tactisch worden gestemd- kan de samenstelling natuurlijk veranderen. Tot die tijd heeft de huidige coalitie nog gewoon een meerderheid. Wat betekent dit voor het huidige kabinet? Welke koers moet het varen om steun te behouden voor haar plannen? Het kabinet wacht twee enorme klussen: de hele set klimaatregelen en een nieuw pensioenakkoord. Voorlopig kan het kabinet gewoon doorregeren en is voor een meerderheid in de Eerste Kamer straks niet afhankelijk van Forum. De verwachting is dat op korte termijn de middenpartijen elkaar stevig zullen vasthouden omdat geen van hen zit te wachten op nieuwe verkiezingen, omdat volgens de peilingen Forum dan flink zal winnen. Niet meest interessant De opkomst bij de Statenverkiezingen lag aanzienlijk hoger dan bij de vorige provinciale verkiezingen vier jaar geleden. Ongeveer 56 procent van alle kiezers is gaan stemmen. Dat is bijna 10 procentpunt meer dan in 2015. Het werk van de Provinciale Staten is niet het meest interessant in politiek Nederland. Ze gaan niet over politie-inzet, pensioenen, immigratie en de toekomst van Nederland in Europa. Of al die andere onderwerpen waarover politieke partijen de afgelopen weken in campagnetijd beloofden zich voor te willen inzetten. Maar ze gaan wél over andere belangrijke onderwerpen die van invloed zijn op ons dagelijks leven. Kan er in de provincie op elke plek binnen vijftien minuten een ambulance aanwezig zijn? Moeten er nieuwe provinciale wegen komen? Moeten waterschappen zich bemoeien met energievoorziening? Ongeveer de helft van de kiezers liet zijn stem afhangen van de landelijke politiek. Slechts weinigen namen de tijd zich te verdiepen in wat er speelt in zijn of haar provincie. De campagne werd bepaald door de landelijke kopstukken, zij voerden -ten onrechte- de diverse Tv-debatten in plaats van de provinciale lijsttrekkers en trokken daarmee de verkiezingen naar een landelijk platform. Gelaten Het CDA rekende op verlies en kreeg het. Maar het was minder groot dan was voorspeld en dat voelde bijna als winnen. Het reageerde gelaten op de uitslag. De partij verliest drie van de 12 zetels en ziet een enorme versnippering van het politieke landschap. En dan te bedenken dat het ooit met 28 leden in de Senaat zat. Partijleider Buma deed nog een krampachtige poging CDA’ers ervan te overtuigen dat de slechtste uitslag ooit bij de Provinciale Staten best meeviel. ‘We hebben de peilingen verslagen’, zei hij optimistisch. Dat het CDA de schade heeft weten te beperken lijkt vooral te danken aan de vanouds sterke regionale campagnes op het platteland en in de grensprovincies. In dicht bevolkt, stedelijk gebied stelt de partij helaas steeds minder voor. Met het huidige CDA boegbeeld lukt het maar niet om te winnen. Binnen de partij is er mildheid over hem, maar de hoop is steeds meer gevestigd op de twee kroonprinsen, de populaire ministers Hoekstra (Financiën) en De Jonge (VWS). Dat geluid zal na dit verkiezingsresultaat allerminst verstommen. Om een oud CDA gezegde uit de jaren tachtig nog eens te gebruiken: ‘De honden blaffen maar de karavaan trekt verder’. Het is te hopen de goede kant uit.

Kinderpardon Tien dagen stond de coalitie onder hoogspanning vanwege het kinderpardon. Het kabinet wilde strikt vasthouden aan de regel dat asielzoekersgezinnen aan terugkeer naar hun land van herkomst moeten meewerken. Daardoor mochten de afgelopen jaren maar heel weinig van deze kinderen hier blijven. In de bijna-crisis rond dit hoofdpijndossier hanteerden CDA, D66 en ChristenUnie de overvalstrategie. Via de krant liet bondgenoot CDA weten toch voor een verruiming van de regeling te zijn. Zo ontstond er opeens een Kamermeerderheid en was er heibel in het Torentje. De frustratie was bijna tastbaar na de eerdere recente zeperd over de Dividendbelasting. Europese Hof Fractieleider Buma probeerde zich aanvankelijk nog te verschuilen achter een uitspraak van het Europese Hof. Door het zogenoemde Gnandi-arrest zou de bestaande asielregeling niet meer houdbaar zijn, beweerde de CDA-leider vlak na de koerswijziging. Achter de schermen deden de coalitievrienden dat meteen af als flauwekul. Iedereen weet waarom Buma is omgegaan: de onrust onder zijn trouwe CDA-leden. In december 2018 zag het CDA nog niets in een versoepeling. Lokale afdelingen van de Christendemocraten zijn het echter niet altijd met de landelijke leiding eens. Dat bleek ook nu weer: in twintig van de 25 gemeenten schaarde het CDA zich achter een ruimer kinderpardon. Na de draai van het CDA van ‘we gaan er niet aan tornen’ tot ‘we willen een kinderpardon’ pleitte de ChristenUnie meteen voor een acute uitzetstop. Hoe kunnen er nog kinderen worden uitgezet als er wellicht een versoepeling van de regels komt? Het was olie op het vuur, maar D66 en CDA konden niet anders dan kleur bekennen. Opeens was er ook een Kamermeerderheid om meteen het strenge asielbeleid te ondergraven. Het vermoeden bestaat dat de ChristenUnie de onrust onder het CDA-kader doelbewust heeft aangewakkerd, onder meer via hun contacten in kerken en bij asieladvocaten. Zelf draaide de partij er niet omheen: iedereen die bij hen pleitte voor een kinderpardon werd doorverwezen naar het CDA. Daar ligt de sleutel. Oude wonden De afgelopen weken zijn bij het CDA oude wonden weer bovengekomen. Ooit dreigde de partij te splijten in voor- en tegenstanders van de gedoogconstructie met de PVV. Dit keer doemt in februari een congres op waarbij een aanzienlijk deel van het kader zich om morele redenen tegen de partijtop wil keren. Buma moest zijn rechtlijnigheid opofferen: een kinderpardon was nodig om de partij bij elkaar te houden. Buma heeft zich altijd als de anti-Rutte gepresenteerd: rechtlijnig, minder glad en vooral standvastig. Dat zelfbeeld zit vol krassen nu de CDA-leider bij het kinderpardon een draai heeft gemaakt waar zelfs de onverstoorbare premier duizelig van werd. Een politieke ripdeal, oordeelde de VVD-fractie. Er resteerde slechts één verdedigingsstrategie: subtiel dreigen met een kabinetscrisis. Stoïcijns bleef de VVD vervolgens verwijzen naar de afspraken in het Regeerakkoord. Daar zou de VVD iedereen aan houden. De liberalen moesten uiteindelijk toch door de knieën, -weg streng asielbeleid- maar probeerde de huid duur te verkopen. De partij zegt nu tevreden te zijn over de concessies die uiteindelijk zijn binnengesleept. Zo verdwijnt de discretionaire bevoegdheid – een oude wens van de VVD. Regeren een spijkerbed Buma’s interne critici hebben nu gezien dat de partijleider minder rechtlijnig is dan hij lijkt. Verzet loont, zeker nu de rechtse koers niet meer leidt tot gunstige peilingen. Bij het aantreden van Rutte III waarschuwde de CDA-leider zijn ministers al dat regeren een spijkerbed is.Nu ligt hij er zelf op en is het de vraag of de rust nu definitief terug is. Ook bij het klimaatbeleid lopen breuklijnen door de partij. Er zijn CDA’ers die allereerst oog hebben voor de belangen van de agrarische sector, de kleine automobilist en de werknemers van de industrie in de provincie. Die steunen Buma’s waarschuwing voor een klimaatrevolte als het kabinet te hard van stapel loopt. Tegelijkertijd zijn er ook CDA’ers die zich allereerst als rentmeesters van deze aarde zien en weinig op hebben met de terughoudendheid van de partijleider. Dat bleek al tijdens de formatie toen CDA-kopstuk Herman Wijffels ongekend hard uithaalde naar Buma. ‘Die man heeft helemaal niets met het duurzaamheidsvraagstuk’, aldus de ex-Rabobank-topman. ‘Het rentmeesterschap staat in de uitgangspunten van het CDA, maar is helemaal op de achtergrond geraakt.’ Eenmalige oplossing Het huidige kinderpardon is een politieke oplossing voor een probleem dat nu bestaat, niet om een probleem in de toekomst te voorkomen. Daar zou de politiek ook eerlijk over kunnen zijn. Het is niet voor het eerst dat een pardon wordt bekrachtigd met de woorden dat het een eenmalige oplossing is. Het laatste pardon was in 2013, eveneens een kinderpardon zoals afgesproken in Rutte II, waardoor 1.540 minderjarigen konden blijven. In 2006 was er een generaal pardon: 28.000 mensen kregen een verblijfsvergunning. En in 2003 verleende toenmalig minister Rita Verdonk ook een pardon, aan 2.200 mensen. Het betrof telkens een restgroep van mensen die zich niet aan de regels hadden gehouden, daar nèt buiten vielen of nog in de wachtrij stonden. Het handhaven van regels is vanuit dat perspectief de kern van het probleem. Hoe zorg je ervoor dat mensen die niet mogen blijven ook weggaan? Een oplossing om geen nieuwe restgroep te laten ontstaan, kan een terugkeer van het driejarenbeleid zijn. Tot 2003 gold de regel dat als de overheid een vreemdeling niet binnen drie jaar uitsluitsel kon geven of hij mocht blijven of niet, deze vreemdeling een verblijfsvergunning kreeg. Het demissionaire kabinet-Balkenende I schafte die – zeer effectieve – regel af en daarmee ook de stok achter de deur voor de overheid om tijdig te beslissen. Een kinderpardon is per definitie een duurzame oplossing, omdat het rekenschap geeft van het onvermogen van het recht om de werkelijkheid te controleren. Dat nu toch zo’n zeshonderd kinderen en hun familieleden mogen blijven, is een triomf in een versplinterd politiek landschap. Met het akkoord over het recente kinderpardon is de coalitie voorlopig gered, maar het wantrouwen is niet weg. Het is de paradox van het kibbelkabinet Rutte III: VVD, CDA, D66 en ChristenUnie hebben geen onderlinge solidariteit nodig, ze zijn tot elkaar veroordeeld.

Begroting en collegeprogramma vastgesteldDe gemeenteraad heeft met algemene stemmen de begroting 2019-2022 en het collegeprogramma vastgesteld. Het collegeprogramma is de uitwerking van het coalitieakkoord dat Leefbaar 3B, VVD, CDA en ChristenUnie hebben gesloten. Alle partijen in de Raad steunen de koers die is uitgezet en daaruit spreekt veel vertrouwen.In de Raad werden nog enkele moties aangenomen. De moties die het gehaald hebben en die het CDA gesteund heeft gaan over een onderzoek naar de mogelijkheden voor groene schoolpleinen (D66), en versneld onderzoeken van de verduurzaming van zwembad De Windas (GroenLinks) Met de begroting gaat in 2019 de OZB stevig naar beneden, de kwaliteit van het groenonderhoud omhoog, worden de huren van de sportverenigingen bevroren en investeren we in veiligheid door mobiele camera’s en meer boa's. Het CDA wenst het College veel wijsheid toe bij de uitvoering van de plannen. Lees hieronder de reactie van het CDA Lansingerland op de begroting: Wij bespreken vandaag twee documenten: een beleidsarme begroting en een beleidsrijk collegeprogramma Lansingerland doet ´t, als uitwerking van het coalitieakkoord Groeien - Versterken – Koesteren. Het CDA wil als eerste het College en het ambtelijk apparaat compliment maken over de beide documenten, en in het bijzonder over de stijl en opmaak van het Collegeprogramma. De afdeling communicatie heeft hier prima werk geleverd. Leesbaar, vlot, een actieve schrijfstijl en een moderne opmaak. Gemaakt voor digitaal en niet voor papier. Zo zien wij graag in de toekomst alle belangrijke documenten uit de P&C-cyclus vormgegeven. De basis voor dit alles is dus het coalitieakkoord Groeien - Versterken – Koesteren. Om dit coalitieakkoord mogelijk te maken, investeren we flink. Dat is belangrijk en goed, maar het is ook goed om met elkaar te beseffen dat we nu zeer scherp aan de wind zeilen. De tegenvallende septembercirculaire bevestigt dit. We moeten vooral blijven beseffen waar we financieel vandaan komen en volop actief blijven met de snelle verkoop van grond, het daarmee verder ontwikkelen van woningen en bedrijventerreinen in onze gemeente en niet onbelangrijk: het verder verminderen van onze schulden en risico’s, zodat wij klaar zijn als een volgende bouwcrisis zich aandient. In het collegeprogramma wordt duidelijk waar het meeste extra geld naar toegaat de komende jaren: verbeteren van de kwaliteit van de openbare ruimte, verlaging OZB, verbetering dienstverlening van de gemeente, veiligheid en het opwaarderen van Station Rodenrijs. Het CDA is blij dat met name de kwaliteit van de openbare ruimte weer de aandacht krijgt die het verdiend. Als je wil dat de leefomgeving netjes is, moeten we als gemeente het goede voorbeeld geven. Een nette omgeving leidt ook tot ander gedrag van de mensen, je gooit minder snel een papiertje op de grond in een zeer schone omgeving dan in een omgeving waar al vele andere papiertjes op de grond gegooid zijn en nooit opgeruimd worden. Ook de opwaardering van Station Rodenrijs staat al lang op ons verlanglijstje. Het is hoog nodig om hier een, net zoals op Westpolder, een flinke parkeergarage te bouwen en een goede bewaakte fietsenstalling. Naast zaken waar veel geld naar toe gaat, zijn er ook zaken die geen extra geld kosten maar wel erg belangrijk zijn. Het bevriezen van de huurtarieven van het verenigingsleven is er zo een. We zorgen er zo voor dat deelname van het verenigingsleven betaalbaar blijft en dat verenigingen zekerheid hebben. Verenigingen zijn namelijk wat het CDA betreft onmisbare verbinders in het hart van onze samenleving. Het CDA wil een aantal onderwerpen nog extra benadrukken. Dit zijn: wonen, bereikbaarheid, veiligheid, economie en duurzaamheid. Wonen: Het CDA wil hierbij graag aandacht voor de kern Bleiswijk. Tijdens diverse werkbezoeken blijkt dat er in deze kern grote behoefte is aan woningen die geschikt zijn voor senioren, zoals nu ontwikkeld worden op het terrein van de Oude tuinbouwschool de Kring. Daarnaast gaven de sportverenigingen van Bleiswijk tijdens ons laatste werkbezoek aan dat zij zorgen hebben over de jonge aanwas en daarmee de toekomstige vitaliteit van de verenigingen. Eengezinswoningen waar jonge gezinnen zich kunnen vestigen zijn dus ook hard nodig. In Bleiswijk zijn diverse locaties waar de gemeente de grond al in bezit heeft. Wat ons betreft kunnen we dus snel plannen gaan maken. Hoe kijkt het College hiertegen aan? Daarbij vinden wij dat toekomstige woningbouw bij moet dragen aan de economische en maatschappelijke kracht en vitaliteit van de kernen onze gemeente. Je moet woningen dus zo bouwen dat het voor de hand ligt dat de nieuwe bewoners een onderdeel worden van onze lokale gemeenschappen. Een bijzonder aandachtspunt rond wonen vindt het CDA een lange termijnvisie rond wonen bij “Gezond oud worden”. Er is nu veel aandacht voor starterswoningen, maar we moeten nu ook al gaan denken op welke wijze wij in de toekomst omgaan met vergrijzing. Het is mooi dat Huize st Petrus is behouden, wij staan vol achter het besteden van de structurele lasten om dit voor elkaar te krijgen. Maar dit is niet genoeg. Wij willen voorkomen dat mensen tussen wal en schip komen, in Lansingerland willen blijven wonen maar daar geen geschikte woonruimte kunnen vinden. Wij zullen dit punt agenderen als er gesproken wordt in de commissie Samenleving over “Gezond Oud worden” Bereikbaarheid: Aandachtspunt: capaciteit provinciale wegen, N209 in het bijzonder. Laten we hier in Lansingerland samen in optrekken en gebruik maken van het momentum van de Provinciale Statenverkiezingen. Met de komst van de Verlengde A16, de groei van het verkeer door de toename van het aantal inwoners en de groei van het vrachtverkeer door de ontwikkelingen op Oudeland, Klappolder en Hoefweg/Prisma is aandacht voor verkeersveiligheid alleen niet genoeg. We moeten tijdig, samen met de Provincie, komen tot een allesomvattende visie op de N209 en uiteraard ook op het onderliggende wegennet en werken aan een spoedige uitvoering daarvan. In zijn algemeenheid is integraliteit tussen bouwen en de benodigde capaciteit op het wegennet een verbeterpunt voor de gemeente. Daar moeten we als gemeente mee aan de slag gaan. Denk maar eens aan de situatie op de Zuidersingel. Je geeft bouwvergunningen af voor allerlei huizen en ook voor ontwikkelingen van bedrijven in hetzelfde gebied, die over dezelfde weg ontsloten moeten worden. Het zou toch vooraf voorzienbaar moeten zijn dat wonen en veel vrachtverkeer niet samengaat. Op welke wijze wordt hier integraal samengewerkt tussen de verschillende afdelingen van de gemeente? Gelukkig werkt het College, na raadsvragen van Charles van Harn, nu hard aan een oplossing voor dit probleem. In de begroting en in de lijst met investeringen zien we dat de Noordeindseweg integraal wordt aangepakt. Dus de noodzakelijke versterking van de veendijk in combinatie met de besluiten uit het mobiliteitsplan Berkel. Wij steunen deze aanpak en vragen de wethouder om hier voortvarend mee aan de slag te gaan. Aandachtspunt: In het coalitieakkoord is opgenomen dat er ook verkeerscirculatieplannen voor Bleiswijk en Bergschenhoek worden opgesteld. We missen dit in het collegeprogramma. Klopt dat? Op welke wijze verwacht de wethouder deze plannen toch op te stellen, om zo een oplossing te vinden voor onder andere de problematische situatie op de Hoefweg in Bleiswijk. Veiligheid Naast het uitbreiden van het aantal boa’s en cameratoezicht wil het CDA bij de burgemeester nog eens aandringen op het belang van een goede samenwerking tussen buurtpreventie, BOA’s en politie en andere instanties. Dit bleek ook weer tijdens het congres van buurttoezicht, hier in dit gemeentehuis afgelopen weekend. Een goede aanpak van overlast, criminaliteit en het veiligheidsgevoel bij onze inwoners vraagt om korte lijnen en vlotte vervolgacties zodat de aanpak tot het door iedereen gewenste resultaat leidt. Economie: Het is goed dat we werken aan het marketingplan om Lansingerland onder de aandacht van ondernemers te brengen. Wat het CDA betreft moeten we daarbij de focus leggen op onze sterke punten: glastuinbouw en hoogwaardige logistiek. Met de Wageningen Universiteit, het sterkte en innovatieve glastuinbouwcluster en de vele hoogwaardige logistieke bedrijven in onze gemeente hebben we een unieke propositie. De komst van de Holland Rail Terminal, die wij van harte ondersteunen, zal dit versterken. Naast deze grote bedrijvigheid moeten we ook oog houden voor de detailhandel in onze centra. Daarvoor komt er een centrummanager. Dat is een goed initiatief. Wij vragen de wethouder om als onderdeel van het centrummanagement aandacht en ondersteuning aan de winkeliersverenigingen te bieden, zodat zij op een goede manier kunnen blijven bijdragen aan onze levendige dorpskernen. Duurzaamheid: De komende vier jaar en waarschijnlijk daarna ook nog zal duurzaamheid een van de meest toonaangevende thema’s in deze Raad zijn. Onze partijgenoten in Den Haag vinden dat duurzaamheid geen feestje mag worden van hen die toch wel een Tesla kunnen betalen, de zogenaamde Eco-elite. Dat delen wij. Wij vinden het daarom van belang dat we als gemeente investeren in duurzame openbare en maatschappelijke gebouwen, maar dat we het voordeel van bijvoorbeeld een lagere energierekening niet verrekenen in de huur, maar laten toevallen aan de gebruiker van het gebouw. Op deze manier profiteren de leden van onze verenigingen, de kinderen op onze scholen en de bewoners in onze verzorgingshuizen van de investeringen die de gemeente in duurzaamheid doet. Wat ons betreft is duurzaamheid dan ook een onderdeel van vrijwel ieder beleidsveld en geen losstaand programma. Integraliteit is ook hier het uitgangspunt. Hiermee is dit ook een goede oefening voor de nieuwe omgevingswet. Ik rond af: het CDA vindt dat het collegeprogramma een goede uitwerking van het coalitieakkoord is. Samen met de begroting ligt er een goede basis. Wij wensen het College veel succes en wijsheid toe en zien er naar uit om samen met hen deze plannen van papier naar praktijk te brengen.