Poliflw

GroenLinks pakt de draad van maandelijkse wijkacties weer op

Schoorvoetend organiseert GroenLinks Leiderdorp voor het eerst sinds de corona-uitbraak een wijkactie. Zaterdag 5 september staat het verdwenen zebrapad op de Vossiuslaan centraal, vlak bij de hoek naar de Heinsiuslaan. Vanaf 11.15 uur zijn onze raadsleden en partijvrijwilligers daar aanwezig om ideeën uit te wisselen en afval op te ruimen.

,,Wij willen niet wachten op ongelukken’’, zo motiveert Jeannette Hofman-Züter de keuze voor juist deze oversteekplaats. Anders dan het gemeentebestuur is ons ervaren gemeenteraadslid bang voor onveilige verkeerssituaties, ook al is de weg ingericht als 30 kilometerzone. In de omringende wijken wonen veel ouderen en kinderen, die in het verkeer per definitie kwetsbaar zijn.

Hoewel zebrapaden bij een maximumsnelheid van 30 kilometer per uur niet verplicht zijn, pleit GroenLinks ervoor om van geval tot geval te bekijken of zo’n voorziening de veiligheid vergroot. Elders in Leiderdorp, in de buurt van scholen aan de Vronkenlaan en bij winkelcentrum Santhorst, is dat al het geval. ,,Ook de Vossiuslaan past volgens ons in dat rijtje”, aldus Jeannette. Zij rekent zaterdag op steunbetuigingen uit de omgeving, waarmee GroenLinks in de gemeenteraad aan de slag kan. ,,Daarnaast buigen wij ons ook graag over andere onderwerpen.’’

Wie een woonwijk wil voordragen voor een volgende wijkactie kan contact opnemen met fractie-assistent Tim Brouwer de Koning (e-mail tim.ank.bdk@ziggo.nl of telefoon 06-38030152).

 

 

 

 

Dag 100. Om en nabij honderd dagen leven we, op het moment van schrijven, op een andere manier met elkaar samen dan we gewend waren.

Voor sommigen zal een vorm van normaal dichterbij komen; de kinderen gaan weer (deels) naar school, er wordt weer gesport op de sportvelden en we kunnen elkaar weer ontmoeten voor een kop koffie op het terras. Voor anderen, bijvoorbeeld Leiderdorpers met een kwetsbare gezondheid, zal corona nog een hele grote impact hebben. En voor de meeste inwoners geldt denk ik dat we langzaam onze weg vinden in het ‘nieuwe normaal’: een maatschappij waar we fysiek minder dicht bij elkaar kunnen zijn (maar op een andere manier misschien juist wel dichterbij elkaar zijn gekomen).Het ‘nieuwe normaal’Maar wat betekent dat ‘nieuwe normaal’ eigenlijk voor inspraak en participatie van inwoners/belanghebbenden? Alle Forum- en Raadsvergaderingen vinden in ieder geval tot de zomer digitaal plaats. De afgelopen maanden hebben we kunnen ervaren dat je ook prima ruimte kunt bieden aan insprekers via een digitaal platform. En als het een inspreker (ondanks een testsessie van tevoren) niet lukte om zelf in te spreken, dan las de griffier van de gemeente de tekst hardop voor. Natuurlijk krijgen we, zoals gebruikelijk, ook alle ingezonden brieven toegestuurd ter voorbereiding op de vergadering.Kritische geluiden“Leiderdorp knipt straten op om sluipverkeer te weren”, zo luidde de kop boven een artikel over de verkeersnota die recent door het college van Burgemeester en Wethouders is vastgesteld voor inspraak. Vrij snel daarna ontving ik niet alleen een aantal mails van inwoners die kritisch zijn op de inhoud, maar ook mails met zorgen over het proces. Word ik wel voldoende gehoord? Wordt de situatie rondom corona niet aangegrepen om bepaalde onderwerpen ‘er snel door te duwen’ zonder participatie? En dat kan ik me voorstellen. De kop is ook wel een beetje misleidend; er ligt weliswaar een voorstel, maar er is nog helemaal niets definitief besloten. De Raad heeft ook hier het laatste woord. 

Een ander voorbeeld is het conceptplan voor de Statendaalder (de plek waar voorheen het gemeentehuis stond). Ook dit plan is inmiddels door de gemeente ter inzage gelegd. Via mails en ingezonden stukken in de krant laat de omwonendenvereniging weten kritisch te zijn op het plan en zich zorgen te maken over participatiemogelijkheden.

Om die reden leek het mij goed om te delen hoe we hier als fractie mee omgaan én hoe onze wethouder (die beide onderwerpen in portefeuille heeft) hier naar kijkt. En om met het laatste te beginnen:

“Juist bij deze onderwerpen speelt participatie een zeer belangrijke rol”

Wethouder Wilem Joosten: ook voor ons wethouders geldt natuurlijk dat we zo goed mogelijk moeten omgaan met de huidige corona situatie waarvan niemand exact weet hoe en wanneer het ophoudt. Ook, of misschien juist nu, is het belangrijk dat bepaalde uitvoering en beleid waar de gemeente voor verantwoordelijk is wel doorgang vinden. De wereld staat niet stil. De woningnood blijft groot en neemt niet af. En denk ook aan het toenemende verkeer en de daarmee samenhangende verkeersveiligheid. Dit is en blijft ook in de toekomst een belangrijk onderwerp. En juist bij deze onderwerpen speelt goede participatie een zeer belangrijke rol.  Want uiteindelijk leidt een goede participatie tot een beter en gedragen voorstel dat uiteindelijk ook makkelijk en vlot de eindstreep haalt.Voor de ontwikkeling van de Statendaalder hebben we bijvoorbeeld gekozen om pas na de zomer weer de draad op te pakken. Hier zaten we namelijk nog aan het begin van het hele plan- en participatieproces en het is een project met een behoorlijke ruimtelijke impact. Hierdoor werd uitstel mogelijk en zeer wenselijk geacht. We kiezen hier dus voor uitstel, juist om belanghebbenden de mogelijkheid te bieden om hun geluid te laten horen.Coronaproof: één op één gesprekken op afspraakAls uitstel echt niet kan dan zoeken we naar allerlei manieren om toch invulling te geven aan goede participatie. De mobiliteitsvisie die begin dit jaar door de raad is vastgesteld kent al een veel langer intensief participatieproces. En die zetten we voort bij de verschillende concept deelnota’s die hier uit voortkomen. Alleen kan dat helaas niet in de vorm zoals we gewend waren. Dat wil niet zeggen dat we niet meer aan participatie doen. Vorm is hier ondergeschikt aan doel. Naast de reguliere ter inzage legging hebben wij nu gekozen voor aparte coronaproof één op één gesprekken op afspraak met iedereen die dat wil. Op deze wijze kunnen we alle informatie ophalen en verwerken in de zogenaamde nota beantwoording zienswijze en wel of niet zichtbaar verwerken de ‘definitieve’ deelnota’s die ter goedkeuring zullen worden voorgelegd aan de raad. Ook in de aanloop daarnaartoe zullen er nog gelegenheden zijn waarin inbreng mogelijk is. FractiespreekuurVoor ons, raadsleden, geldt hetzelfde. We roeien met de riemen die we voor handen hebben. En eigenlijk maakt het natuurlijk niet uit op welke manier we spreken met inwoners en belanghebbenden: áls de boodschap maar aan ons overgebracht kan worden. Dat laatste kan op verschillende manieren. Ook nu zijn Leiderdorpers welkom om met ons in gesprek te gaan tijdens fractievergaderingen. Die organiseren we nu digitaal. En als je alle fracties tegelijk wilt bereiken hebben we de mogelijkheid van het fractiespreekuur. Dan vaardigt elke raadsfractie iemand af voor een gesprek. Voorheen organiseerden we dat in het gemeentehuis, nu kan het digitaal. En als je niet handig bent met computers kunnen we natuurlijk altijd zoeken naar een andere manier. Een één op één gesprek, telefonisch contact, een zienswijze per mail…er zijn voldoende mogelijkheden. 

En misschien is het ook tijd om nieuwe opties te onderzoeken. Uit een recent artikel van de Vereniging Nederlandse Gemeenten https://vng.nl/artikelen/digitale-participatie-online-met-de-inwoners blijkt dat meerdere gemeenten inmiddels positieve ervaringen hebben opgedaan met online platforms voor digitale participatie, zoals bijvoorbeeld het platform OpenStad. Misschien omhelst het ‘nieuwe normaal’ wel een nog betere mix van participatiemogelijkheden, zowel face to face als digitaal!

Martine Breedveld 

Marlies van Beek: ‘Geen extra straf voor wie zelf ontslag neemt’

GroenLinks maakt zich sterk voor het recht op bijstand. Ons raadslid Marlies van Beek leidde maandagavond in het politiek forum de oppositie tegen het collegevoorstel om verwijtbaar ontslag extra te beboeten.

,,Mijn fractie is niet blij met de voorgestelde wijzigingen’’, aldus Marlies. ,,Zij gaan niet de goede kant op. Dat blijkt al uit de woordkeuze en toonzetting. Aanvragers van een bijstandsuitkering komen in het beklaagdenbankje.’’

Marlies is bang dat klantmanagers van uitkeringsinstanties naar willekeur kunnen handelen, wanneer iemand die ontslag heeft genomen een voorschot op de bijstand aanvraagt. Het ronkende taalgebruik in het wijzigingsvoorstel van de afstemmingsverordening Participatie, IOAW en IOAZ Leiderdorp 2016 vergroot haar bezorgdheid. Het college noemt zelf zonder goede reden ontslag nemen achtereenvolgens ‘onverantwoordelijk’, ‘een tekort schietend besef van verantwoordelijkheid, ‘onverantwoord gedrag’, ‘een misdraging’ en zelfs ‘een zwaar vergrijp’. Een sanctie van ten hoogste één maand geen bijstand vindt wethouder Daan Binnendijk in zo’n geval gerechtvaardigd.

Diverse raadsfracties plaatsten kanttekeningen bij het wijzigingsvoorstel, maar GroenLinks stelde zich het duidelijkst op. Marlies van Beek: ,,Hier stemmen wij niet mee in.’’ De gemeenteraad behandelt het onderwerp op maandag 22 juni.

Om de twee weken ga ik naar de Bloedbank. Ik ben plasmadonor. Dat doe ik al jaren. Maar eind maart, de eerste keer in coronatijd, is het even wennen. Is de Bloedbank wel open? Hoe houd je voldoende afstand? Houden andere mensen zich aan de nieuwe regels? Ja, natuurlijk is de Bloedbank open. Juist nu is bloed en plasma hard nodig.

De vrijwilliger bij de koffie is nu geen gepensioneerde mevrouw, maar een jongeman die normaal leraar aardrijkskunde is op een middelbare school, maar nu geen les meer kan geven. Op deze manier kan hij zich nuttig maken. Ik vind het een mooi voorbeeld van hoe mensen positief omgaan met nieuwe omstandigheden.

Inmiddels zijn we drie maanden verder. De Bloedbank heeft het aantal ligstoelen verminderd, de aantallen donoren zijn hierop aangepast. Nadrukkelijk wordt eenieder verzocht handen te wassen bij binnenkomst en vertrek. De medewerkers lopen inmiddels allemaal met een mondkapje voor. Maar ze zijn nog altijd even hartelijk.

Mijn verdere leefwereld is klein geworden. Ik werk vanuit huis. Ik zie collega's en de gemeenteraad alleen via het scherm en verder onderhoud ik contacten via telefoon, mail en WhatsApp. Ik mis het persoonlijke contact maar besef me dat de wereld er nóg anders uit zou zien wanneer zelfs het internet ineens niet meer zou werken...

Ik voel me onrustig. Omdat de scheidslijn tussen werk, school, gemeenteraad en het leven thuis erg klein is. Het hele leven speelt zich tegenwoordig af op een kleine oppervlakte. En kinderen rennen daar blij dwars doorheen. Al is het natuurlijk heerlijk om de gezichten van je geliefden steeds zo dichtbij te hebben.

Ik lees de laatste maanden meer boeken dan in de afgelopen jaren. En om de twee weken lig ik 'aangelijnd' aan het afname-apparaat van de Bloedbank. Even weg van huis. Met een kop koffie en mijn boek. Voor een goed doel. Ik kan het iedereen van harte aanbevelen!

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van 25 mei jl. stemde de VVD Leiderdorp in zijn geheel tegen de motie van PvdA en GroenLinks om alleenstaande vluchtelingenkinderen op te vangen in Leiderdorp. Niet omdat wij ze niet willen opvangen, maar omdat de taak ligt bij de landelijke overheid.

,,Deze motie speelt in op het gevoel'', zei VVD-fractievoorzitter Martine Breedveld afgelopen raadsvergadering. ,,Natuurlijk wenst heel mijn fractie ieder kind een veilige toekomst. De vraag is wat onze rol hierin is.''

,,Eerder heeft het college al aangegeven dat Leiderdorp de landelijke lijn volgt. Indien het kabinet een beroep doet op gemeenten en dus ook op Leiderdorp voor de opvang van minderjarige asielzoekers, wordt hier zeker gehoor aan gegeven. Die verzekering is wat mij betreft wat telt. Deze motie ruikt toch een beetje naar symboolpolitiek en dat is niet iets waar wij als fractie in mee kunnen gaan.”

Jeannette Hofman-Züter over besturen in tijden van corona, virtuele contacten en de misplaatste angst voor de kapper

Op donderdag 13 maart kreeg iedereen op mijn werk de opdracht om zo mogelijk thuis te werken. Ik heb toen nog ruzie gemaakt met een collega uit Brabant, die ik opdroeg om naar huis te gaan. Hij wilde niet en onttrok zich met allerlei smoezen aan de aanwijzingen. Nu ondenkbaar. Een dag later zat ik thuis en ik ben nog steeds, zoals zo velen, niet terug geweest. Aanvankelijk was ik rond vier uur ‘s middags zo moe dat ik een uur ging slapen. Hoewel het op mijn werk goed ging en gaat, vond ik het kennelijk stressvol om aan de nieuwe situatie te wennen. Hoe houd ik 20 mensen virtueel aan het werk? Hoe bescherm ik mijn gezin? Wat kan wel, wat niet. Hoeveel gevaar loop ikzelf?

Ik moet toegeven dat mijn politieke werk niet mijn eerste zorg was. Niet omdat het onbelangrijk is, maar omdat een raadslid er van uit mag gaan dat- zonder tegenbericht - het werk in de gemeente doorgaat.

Al snel werd duidelijk dat er inderdaad hard werd gewerkt in het gemeentehuis om alles zoveel mogelijk - zij het op afstand - te laten doorgaan. Het is voor de gemeente bepaald geen sinecure om zo’n crisis het hoofd te bieden. Vragen over bereikbaarheid, contact met zorgverleners en scholen en het veiligheidsvraagstuk in de gemeente hebben het college en het ambtelijk apparaat bezig gehouden en doen dat nog steeds. Zonder op de evaluatie vooruit te lopen durf ik te zeggen dat iedereen in Leiderdorp zijn best heeft gedaan om in deze crisis maximale steun te leveren! Top!

Daarbij is de gemeenteraad het orgaan dat in de gemeente de kaders bepaalt voor veel uitvoeringskwesties. Het is van belang dat de raad zijn werk kan voortzetten. Overigens wist ik niet dat wettelijk bepaald is dat de gemeenteraad fysiek en openbaar vergadert. Dat was in het begin van de crisis een probleem. Want het is onmogelijk om 21 raadsleden plus college, griffier, pers en toeschouwers op een afstand van 1,5 m in de Leiderdorpse raadzaal te stallen. Maar wat dan wel? Presidium, fractievergaderingen, politiek forum en Informatieavonden konden we virtueel afhandelen, maar raadsvergaderingen niet. Bij gebrek aan houvast maar ook om het goede voorbeeld (thuisblijven!) te geven heeft de raad de vergadercyclus in maart stopgezet. Later kon de gemeenteraad op basis van een noodwet wel virtueel vergaderen.

In april mocht ik het eerste virtuele politieke forum voorzitten. Dat vond ik spannend. Hoe houd je zo’n vergadering gestructureerd zonder het spontane debat te belemmeren? Mede dankzij de goede voorbereiding van de griffie verliep de vergadering technisch zo perfect, dat ik het gevoel kreeg dat iedereen vergeten was dat dit anders dan normaal was.

Inmiddels weten wij niet meer beter. Alles gaat virtueel, en dat gaat goed. Wel mis ik het contact met het publiek en inwoners in het algemeen. Omdat je buiten niet meer zo maar een praatje maakt, en wellicht ook omdat mensen met andere zaken bezig zijn dan met checken wat er in de gemeente gebeurt. Ik hoop dat dat snel verandert. Dat wij gemeenschappelijk kunnen kijken wat wij de afgelopen weken hebben geleerd en willen meenemen naar de tijd na corona.

Nu, eind mei, lijkt het te wennen maar eigenlijk voelt veel nog surrealistisch. De regering roept op tot afstand houden, maar in de plaatselijke supermarkt lijken mensen zich daar niets meer van aan te trekken. Gisteren was ik bij de kapper – en ik geef toe dat ik in de nacht ervoor slecht geslapen heb. Niet omdat ik denk daar iets op te lopen, maar omdat ik bang was dat het zo krampachtig zou gaan. Dat van een leuk bezoek aan de kapper niets leuks overblijft. Gelukkig was dit totaal niet het geval. Ondanks de gezichtsmaskers en de plexiglas barrières tussen de stoelen was er ook een goed gesprek en de vertrouwdheid die er al ruim 25 jaar is. Als dit het nieuwe normaal is, dan kan ik dat aan.

Wel heb ik geluk gehad, want in mijn directe omgeving werd niemand ziek. De verschrikkelijke verhalen ken ik alleen uit het nieuws en van horen zeggen. Ik heb mij voortdurend afgevraagd wat ik kon betekenen. Natuurlijk deed ik wel eens boodschappen voor iemand, maar het voelde als een druppel op een gloeiende plaat. Maar misschien is niet in de weg lopen, doen wat je kunt en vooral ook overeind houden wat kan ook wel een bijdrage.

Natuurlijk maak ik mij zorgen over hoe het verder gaat. Maar aangezien dit een wereldwijd probleem is hoop ik dat wij er anders uitkomen dan uit de crisis die in 2008 begon. Dat wij er met z’n allen iets van leren: dat wij nu zoveel minder CO2 uitstoten, dat er nauwelijks files zijn, dat de luchtkwaliteit zoveel beter is. Als dat inzicht doordringt, houden we hopelijk toch nog wat positiefs over aan de corona-crisis.

Brede steun voor motie van PvdA en GroenLinks

Leiderdorp maakt zich sterk voor de opvang van alleenstaande kinderen van het Griekse eiland Lesbos. Een motie van die strekking, ingediend door PvdA en GroenLinks, kreeg maandag brede steun in de gemeenteraad. Alleen de VVD stemde tegen.

Namens GroenLinks betoogde ons gemeenteraadslid Marlies van Beek dat onze gemeente de schrijnende situatie op Lesbos inderdaad niet in haar eentje kan oplossen. ,,Maar we kunnen wel een deel van de oplossing zijn’’, aldus Marlies. Waar een wil is, is een weg. Zij refereerde aan eerdere Leiderdorpse gastvrijheid voor vluchtelingen in 2015. Zo iets is weer mogelijk, ,,mocht er een beroep op onze gemeente worden gedaan.’’

In dit geval gaat het om alleenstaande kinderen in vluchtelingenkampen op Lesbos, die ook nog eens te maken hebben met een corona-dreiging. Ruim dertig Nederlandse gemeenten hebben zich inmiddels publiekelijk voorstander getoond van opvang van alleenstaande kinderen in Nederland. De rijksoverheid heeft nog geen gehoor gegeven aan de Griekse oproep om 2500 kinderen elders in Europa op te vangen.