Poliflw

Afgelopen week werd er uitvoerig gediscussieerd in de media en in de gemeenteraad over mensen die in onze stad bedelen. Fractievoorzitter Mark Buck schreef bijgaand opinieartikel al in 2016. De Gemeenteraad vergaderde destijds over “overlast in de Van Schevichavenstraat”. Het CDA wilde de discussie toen al niet reduceren tot een veiligheidskwestie, zoals sommige andere partijen, maar kijken naar de diepere gronden die hier aan ten grondslag liggen. Deze mening delen wij nog steeds. Lees het opinieartikel uit 2016, nog immer actueel wat betreft het CDA Nijmegen. Overlast of overvol geweten? Ik mag graag een goed debat voeren. Voor de mensen die mij kennen zal dat geen verrassing zijn. Met name in de Nijmeegse Raad kom je dan uitgebreid aan je trekken. De schakering van politieke partijen is groot, collega’s zijn goed ingelezen en creatief en het debat gaat meestal over de inhoud en zelden over de man. Maar soms is het juist op het punt van die inhoud dat de schoen begint te wringen. Afgelopen week vergaderde de Nijmeegse gemeenteraad, op verzoek van de VVD en PvdA, over “overlast in de Van Schevichavenstraat”. Wanneer we het hebben over “overlast”, hebben deze twee partijen het over mensen die bij de ingang van de Albert Heijn staan te bedelen wanneer u en ik onze boodschappen doen. Hoe langer ik nadenk over het woord overlast, hoe pijnlijker het wordt. Want wat is overlast? We hebben er ongetwijfeld allemaal wel eens mee te maken gehad: luid geschreeuw van dronken mensen, iemand die aan je kleding hangt of mensen die zich aan je opdringen zonder duidelijke reden. Daar treden de handhavers in Nijmegen –net zoals in de rest van Nederland- tegenop. En terecht. Onze samenleving is gebaseerd op een essentieel normbesef. Maar is dat waar we mee geconfronteerd worden als we onze boodschappen doen in de binnenstad? Of is het iets anders, iets waar we misschien ook niet altijd even graag mee geconfronteerd worden: een samenleving waarin niet iedereen zo mee kan komen waarin niet iedereen de Gelderlander kan lezen, boodschappen kan doen of ’s avond in een warm bed kan kruipen. Vinden we het niet gewoon makkelijker en fijner als we niet aan zoiets schrijnends hoeven te denken? Als we ons onttrekken aan mensen die iets aan ons vragen? Hebben we op die momenten last van overlast of van ons eigen geweten? Het doet me vreselijk pijn om te zien dat dit de manier is waarop we hierover willen praten in de Nijmeegse Raad. Niet omdat ik vind dat we bij overlast of andere problemen moeten wegkijken. Maar omdat ik niet snap dat redelijke partijen, waarmee ook het CDA goed kan samenwerken op bijvoorbeeld het gebied van zorg en welzijn het bestaan van mensen die bedelen reduceert tot een veiligheidskwestie. Een kwestie van de “harde aanpak”. Niemand zal mij horen betogen dat we dagelijks iedereen met getrokken portemonnee tegemoet moeten treden. Laten we voordat we gaan uithalen naar de mensen die het het moeilijkst hebben in onze samenleving eerst de reële en grote problemen in de stad aanpakken. Laten we niet beginnen bij de splinter in het oog van onze naaste, maar bij de balk die we soms in ons eigen oog hebben. Laat dit juist onze ogen openen in plaats van sluiten. Mark Buck fractievoorzitter CDA Nijmegen

Afgelopen week werd er uitvoerig gediscussieerd in de media en in de gemeenteraad over mensen die in onze stad bedelen. Fractievoorzitter Mark Buck schreef bijgaand opinieartikel al in 2016. De Gemeenteraad vergaderde destijds over “overlast in de Van Schevichavenstraat”. Het CDA wilde de discussie toen al niet reduceren tot een veiligheidskwestie, zoals sommige andere partijen, maar kijken naar de diepere gronden die hier aan ten grondslag liggen. Deze mening delen wij nog steeds. Lees het opinieartikel uit 2016, nog immer actueel wat betreft het CDA Nijmegen. Overlast of overvol geweten? Ik mag graag een goed debat voeren. Voor de mensen die mij kennen zal dat geen verrassing zijn. Met name in de Nijmeegse Raad kom je dan uitgebreid aan je trekken. De schakering van politieke partijen is groot, collega’s zijn goed ingelezen en creatief en het debat gaat meestal over de inhoud en zelden over de man. Maar soms is het juist op het punt van die inhoud dat de schoen begint te wringen. Afgelopen week vergaderde de Nijmeegse gemeenteraad, op verzoek van de VVD en PvdA, over “overlast in de Van Schevichavenstraat”. Wanneer we het hebben over “overlast”, hebben deze twee partijen het over mensen die bij de ingang van de Albert Heijn staan te bedelen wanneer u en ik onze boodschappen doen. Hoe langer ik nadenk over het woord overlast, hoe pijnlijker het wordt. Want wat is overlast? We hebben er ongetwijfeld allemaal wel eens mee te maken gehad: luid geschreeuw van dronken mensen, iemand die aan je kleding hangt of mensen die zich aan je opdringen zonder duidelijke reden. Daar treden de handhavers in Nijmegen –net zoals in de rest van Nederland- tegenop. En terecht. Onze samenleving is gebaseerd op een essentieel normbesef. Maar is dat waar we mee geconfronteerd worden als we onze boodschappen doen in de binnenstad? Of is het iets anders, iets waar we misschien ook niet altijd even graag mee geconfronteerd worden: een samenleving waarin niet iedereen zo mee kan komen waarin niet iedereen de Gelderlander kan lezen, boodschappen kan doen of ’s avond in een warm bed kan kruipen. Vinden we het niet gewoon makkelijker en fijner als we niet aan zoiets schrijnends hoeven te denken? Als we ons onttrekken aan mensen die iets aan ons vragen? Hebben we op die momenten last van overlast of van ons eigen geweten? Het doet me vreselijk pijn om te zien dat dit de manier is waarop we hierover willen praten in de Nijmeegse Raad. Niet omdat ik vind dat we bij overlast of andere problemen moeten wegkijken. Maar omdat ik niet snap dat redelijke partijen, waarmee ook het CDA goed kan samenwerken op bijvoorbeeld het gebied van zorg en welzijn het bestaan van mensen die bedelen reduceert tot een veiligheidskwestie. Een kwestie van de “harde aanpak”. Niemand zal mij horen betogen dat we dagelijks iedereen met getrokken portemonnee tegemoet moeten treden. Laten we voordat we gaan uithalen naar de mensen die het het moeilijkst hebben in onze samenleving eerst de reële en grote problemen in de stad aanpakken. Laten we niet beginnen bij de splinter in het oog van onze naaste, maar bij de balk die we soms in ons eigen oog hebben. Laat dit juist onze ogen openen in plaats van sluiten. Mark Buck fractievoorzitter CDA Nijmegen, 2016

Geplaatst door Els Stouthamer op 4 oktober 2019 in Algemeen | 0 reacties

Met een aantal kanttekeningen, zijn wij gematigd positief over het ambitiedocument ‘Nijmegen goed op weg’. Het streven om Nijmegen, nu en in de toekomst, bereikbaar te houden en de leefbaarheid te vergroten onderschrijven wij.

Het vergroten van de leefbaarheid door o.a. eisen te stellen aan de uitstoot daar kun je niet tegen zijn. Maar tegelijkertijd voorzien wij dat toekomstplannen, zoals het invoeren van een milieu en zero-emissie zone, ook grote consequenties heeft voor de bereikbaarheid van de stad en dus voor de ondernemers die afhankelijk zijn van bezoekers en leveranciers. Nog los van de extra investeringskosten die ondernemers voor hun kiezen krijgen. Zeker als door allerlei maatregelen ook het parkeren in de binnenstad zwaar wordt ontmoedigd. Gelukkig zijn we nog niet zover en wachten we landelijke richtlijnen nog af, zo meen ik te kunnen lezen. Maar wij steunen op voorhand wel het amendement ‘geen verstikkende milieuzone’ van de VVD en DNF.

Overigens, laten we wel wezen. Niet iedereen kan met de fiets of het openbaar vervoer en kan een elektrische auto betalen. Het strakke ontmoedigingsbeleid van het college: fietsers eerst, dan heel lang niks en dan weer fietsers elektrisch of niet, dan openbaar vervoer, dan elektrische auto’s en dan de gewone man in zijn tweedehands autootje, diesel of niet, delen wij niet. De fietser waant zich zo langzamerhand King off the Road, met alle irritaties en frustraties over en weer van dien. Daarom ook onze steun aan het amendement van het CDA en de VVD. ‘houd de auto niet van de straat’.

Verder zijn wij heel benieuwd naar het uitvoeringsprogramma, de resultaten uit het onderzoek naar de zin en onzin van een milieuzone en naar de parkeernota.

Ton Roes

Naar aanleiding van de grote financiële uitdagingen waar de stad voor staat, te weten een tekort van 12 miljoen euro, komt het College van Burgemeester en Wethouders met een koersdocument. Namens het CDA reageert fractievoorzitter Mark Buck in de gemeenteraad. Het CDA vindt het ongewenst dat 14% van de totale bezuinigingstaakstelling bij het programma sport komt te liggen. Een programma dat nog geen 5% van onze stadsbegroting bedraagt, dat een wezenlijke bijdrage levert aan de gezondheid en leefbaarheid van onze stad én zorgt voor verbinding op alle lagen van onze Nijmeegse samenleving dient, naar mening van het CDA, niet zo buitenproportioneel getroffen te worden.Datzelfde geldt voor de verbinding die we maken met wijken; er wordt zwaar gekort op de wijkbudgetten in het koersdocument. Dit terwijl het CDA dit ziet als een kleine investering die een groot sociaal rendement heeft; een investering die ook uitgaat van onze samenleving die zelf aan de knoppen staat, zij het met een stimulans van de overheid.Het CDA zal bij de begrotingsbehandeling de bezuinigingsopties langs drie criteria leggen:• Een zo laag mogelijke impact op de leefbaarheid van onze stad• Ze mogen niet in strijd zijn met het beeld van een betrouwbare overheid• En vanzelfsprekend dienen de maatregelen ook met elkaar in balans te zijn; naar mening van het CDA kunnen geen programma’s ontzien worden om andere buitenproportioneel te treffen.Het CDA heeft respect voor het evenwicht dat het College heeft getracht aan te brengen in het licht van een moeilijke opgave, maar zal samen met andere partijen zoeken naar meer balans in onze begroting. Samen met andere partijen, want die opgave is nog vele malen groter dan welk tekort dan ook

Omwonenden maken zich zorgen over de geplande nieuwbouw aan het Batavaterrein in West 🏘🌳 Eerder stelde Delano van Luik namens het CDA hierover al schrifelijke vragen aan het College. Er volgt nog een voorstel tot wijzigen bestemmingsplan: dan zullen we de plannen heel kritisch bestuderen.

Plan voor 110 woningen op Batava-terrein stuit op weerstand

NIJMEGEN - Projectontwikkelaar MWPO wil zo’n 100 tot 110 woningen bouwen op het Batava-terrein aan de Weurtseweg in Nijmegen-West. Die moeten deels in en achter de oude boterfabriek komen, deels in vier appartementengebouwen die naast dit monumentale pand worden geplaatst. In de buurt is veel weer...

Nijmegen meldt zich aan voor de proef voor legale wietteelt. Het CDA voelt weinig voor deelname aan de proef ❌ Het experiment zal alleen maar meer illegale straathandel uitlokken, aangezien de legale wiet door alle voorwaarden niet kan concureren met de illegale markt 👮‍♂️ Zelfs coffeeshops geven aan dat illegale handel zorgt voor meer overlast, slechte kwaliteit en vervaging van de grens met harddrugs.

Bruls gaat pitchen voor deelname gereguleerde wietteelt

Burgemeester Bruls gaat met een positieve insteek in gesprek met minister Grapperhaus over deelname van Nijmegen aan de pilot gereguleerde wietteelt....

Vier buurvrouwen hebben een super idee, maar lopen tegen weerstand aan bij de gemeente. Raadslid Marjolijn Mijling zet zich in voor het bewonersinitiatief van de Menuetstraat in Neerbosch-Oost. De huidige speeltuin is aan onderhoud toe en en niet veilig. 🏡🏃🏻‍♂️⚽️ #meervoorelkaar💚 https://youtu.be/5PlyMk3HvPc

Buurtbewoners doen noodgreep renovatie speeltuin Menuetstraat

Word nu lid en praat mee over waar we ons als partij, als Nijmegen, maar ook als Nederland op moeten richten! #meervoorelkaar💚

CDA

Word nu lid van #teamCDA en beslis mee over de koers van het CDA en Nederland: https://www.cda.nl/partij/doe-mee/word-lid/fb-kom-op-bezoek-in-het-europees-parlement/ 👍 Als je nu lid wordt, nodigen we je uit voor een bezoek aan het Europees Parlement.