Poliflw

Fractievoorzitter Pieter Heerma pleit in de Volkskrant voor een nieuwe maatschappelijke ordening: beleid moet voortaan weer van onderaf worden gemaakt, zonder ‘Haagse tekentafelplannen'. Bij de Algemene Politieke Beschouwingen lanceert Heerma komende week de nieuwe CDA-visie, die teruggrijpt op de grondslag van de christendemocratie: bestuur van onderop. De grote maatschappelijke problemen moeten worden opgelost door alle direct betrokkenen te betrekken bij het bedenken en uitvoeren van oplossingen. ‘Als de doelstellingen worden gehaald die de overheid heeft geformuleerd, dan moet zo’n oplossing bindend worden overgenomen’, zegt Heerma. Hij verklaart het ‘liberale systeem’, waar ook het CDA decennnialang in is meegegaan, failliet. ‘We zijn doorgeschoten met de marktwerking, met het liberalisme. Waarin de overheid als bedrijf wordt gerund met targets, efficiency en managers. Waarin de burger klant is en potentieel profiteur. Waarin de burger als homo economicus wordt gezien die alleen aan zijn eigen belang denkt. Waarin iedereen staat voor eigenbelang of een deelbelang en alleen de overheid voor het algemeen belang. Door die benadering mist heel vaak draagvlak voor Haagse maatregelen.’ Heerma wil die ‘revolutie’ gebruiken om het landsbestuur te vernieuwen. ‘De corporatieve gedachte heeft de polder grootgemaakt. Medezeggenschap, medeverantwoordelijkheid, mede-eigenaarschap en medebewind zijn de kernbegrippen. Betrek alle deelbelangen bij het oplossen van problemen. Formuleer als overheid de doelstellingen, bijvoorbeeld voor stikstofreductie en zet de deelbelangen aan tafel om een werkbare oplossing te bedenken. De belofte om zo’n oplossing over te nemen zorgt voor betrokkenheid en draagvlak bij de uitvoering.’ De veevoermaatregel die boeren werd opgelegd om de stikstofuitstoot terug te dringen, is voor Heerma een actueel bewijs dat het systeem niet meer werkt. ‘Zo’n plan klopt misschien op de tekentafel maar werkt in de praktijk niet en is dus ingetrokken.’ Een ander voorbeeld is de Wet arbeidsmarkt in Balans waarmee het kabinet dit jaar de regels over werk wijzigde. ‘Flex werd iets minder flex, de vaste baan ietsje minder vast. Maar werkgevers liepen te hoop tegen de flexmaatregelen, de vakbeweging tegen het ander. Dat illustreert het denken vanuit deelbelangen.’

De afloop van het Kamerdebat over Corona houdt de gemoederen vandaag nog volop bezig. Dat is logisch, want het einde van het debat over Corona was niet fraai en dat verdient uitleg. Zeker omdat wij hier zelf debet aan zijn en dat is natuurlijk niet goed. In het belang van de veiligheid en de gezondheid van een iedereen in de Tweede Kamer tijdens de Corona-crisis, zijn er in de Kamer afspraken gemaakt over de wijze van debatteren en stemmen. Die afspraken zijn neergelegd in een brief van de Kamervoorzitter op 13 mei. Een van de afspraken betreft het fysiek aanwezig zijn in de Kamer. Omdat het stemmen een belangrijke taak is van Kamerleden, is er afgesproken dat we in tweetallen per fractie stemmen. En mocht er hoofdelijk moeten worden gestemd, dan wordt dat aangekondigd en wordt daarover op een later tijdstip gestemd. Een moment waarop alle Kamerleden aanwezig moeten zijn. Bij alle voorgaande coronadebatten hebben we als Kamer dit zo georganiseerd en dat was een werkbaar systeem voor alle fracties, tot gisterenavond. Gisteren hebben we ook gestemd, met twee leden per fractie. Toen het op een hoofdelijke stemming aankwam, is de eerder gemaakte afspraak over de werkwijze doorbroken. Daardoor zouden op stel en sprong alle leden alsnog naar de kamer hebben moeten komen. Omdat veel Kamerleden, in lijn met de gemaakte afspraken, niet in de Tweede Kamer aanwezig waren. Toen hebben we als coalitie de afweging gemaakt dit niet te steunen, en zijn aanwezige leden naar huis gegaan, om af te dwingen dat er alsnog in lijn met de gemaakte afspraken op een later moment gestemd zou worden. Deze afweging, en vooral het feit dat daarover niet door ons coalitiepartijen tekst en uitleg is gegeven in de plenaire zaal, leidt tot veel kritiek en dat is eerlijk gezegd ook logisch en terecht. Hoewel we niet naar buiten zijn gerend, levert deze, niet toegelichte handelswijze, geen fraai beeld op. Zeker ook niet richting alle hardwerkende mensen in de zorg die we serieus nemen en waarderen. En vanzelfsprekend gaan we op korte termijn alsnog hoofdelijk stemmen over de motie waarbij de stemmen staakten. Hartelijke groet, Pieter Heerma

CDA fractievoorzitter Pieter Heerma vindt dat we productiebanen terug moet halen naar Nederland. De coronacrisis geeft extra reden om onze maakindustrie veel meer te versterken.De crisis legt de kwetsbaarheid van internationale productieketens bloot. Veel productie is de afgelopen decennia verplaatst naar India en China, omdat daar de lonen veel lager liggen dan in Nederland. Echter als we gaan kijken hoeveel alleen al de transportkosten zijn, en alles wat erbij komt kijken om goedkopen producten hier te krijgen, dan kunnen we beter gaan zorgen dat deze producten weer in ons eigen land worden gemaakt.Heerma: ‘de maakindustrie is een belangrijke motor voor de Nederlandse economie. We moeten zorgen dat de afhankelijkheid van kwetsbare productieketens kan worden verkleind en onze economie en werkgelegenheid kunnen worden versterkt.'Het CDA wil dat het kabinet de Denktank Coronavirus op korte termijn om een advies vraagt over hoe via ‘reshoring’ de maakindustrie kan worden versterkt.

Dorps- en buurthuizen vormen vaak het sociale hart van onze gemeenschappen. Zij dragen bij aan de leefbaarheid in kleine kernen. Door de coronacrisis dreigen zij permanent hun deuren te moeten sluiten, omdat zij niet onder de economische regelingen vallen. CDA Fractievoorzitter Pieter Heerma roept het kabinet op om samen met provincies en gemeenten in gesprek te gaan om dit te voorkomen. Heerma: ‘Ik vind het zorgwekkend. Juist dorps- en buurthuizen zorgen voor dagbesteding en vermaak. Het is een ontmoetingsplek voor jong en oud. Het overeind houden van deze plekken is van wezenlijk belang voor de leefbaarheid van kleine gemeenten. Gemeenten, provincies en het kabinet moeten samen om tafel om te voorkomen dat deze belangrijke plekken dreigen om te vallen.’

Het CDA en de SP willen dat het idee van hun voorgangers voor een Nationaal Historisch Museum nieuw leven wordt ingeblazen. Alleen door meer historisch besef en het respect voor hetgeen onze voorouders met elkaar hebben opgebouwd, kunnen we de saamhorigheid van onze samenleving bevorderen. CDA Fractievoorzitter Pieter Heerma doet vandaag samen met SP Fractievoorzitter Lilian Marijnissen dit voorstel, dat te lezen is in het AD. Pieter Heerma: ‘wij gaan in Nederland te nonchalant om met onze geschiedenis. Het groeiende individualisme heeft daar enorm aan bijgedragen. De maakbare samenleving. Waarbij het niet uitmaakt wie je bent en wat je doet, als jij je er maar goed bij voelt. Maar het resultaat van een maakbare samenleving is dat we vergeten waar we vandaan komen en elkaar uit het oog verliezen. Juist door kennis van onze gezamenlijke geschiedenis zullen we de nationale verbondenheid meer gaan ervaren, dit kan bij uitstek verbindend werken in een tijd van versplintering en polarisatie.’Het Nationaal Historisch Museum zal niet alleen een betere bijdrage kunnen leveren aan de verspreiding van historisch besef en historische kennis onder mensen, maar ook aan het tot stand brengen van verbondenheid tussen de culturen hier aanwezig. Kennis van en inzicht in de gedeelde waarden en normen zijn niet los te zien van de geschiedenis die ons heeft voortgebracht.In 2006 pleitten Jan Marijnissen en Maxime Verhagen al voor een Nationaal Historisch Museum. Helaas is het nooit gelukt dit te realiseren, doordat te veel verschillende partijen het toen niet met elkaar eens werden. CDA en SP vinden het tijd dat dit plan opnieuw leven in wordt geblazen. Want het creëren van verbondenheid met elkaar is een van de grootste uitdagingen waar we voor staan.

Ben Knapen en zijn team staan in de startblokken om het verkiezingsprogramma 2021-2025 te schrijven. Het team van programmamakers is breed samengesteld en heeft er zin in. Naast Ben Knapen doen onder andere Tweede Kamerlid Pieter Omtzigt en opiniemaker Sywert van Lienden mee. Ben Knapen is fractievoorzitter van de Eerste Kamerfractie van het CDA. Eerder was hij staatssecretaris, journalist en lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid. Partijvoorzitter Rutger Ploum: ‘We kiezen voor een voorzitter met veel ervaring binnen het CDA en daarbuiten. Ben Knapen kent het politieke veld en heeft een uitstekende antenne voor wat er in de samenleving speelt. Samen met zijn team dat het geluid van onder meer gezinnen, ondernemers, onderwijs en ouderen vertegenwoordigt gaan ze aan de slag met nieuwe plannen voor een land dat we door willen geven. Het zijn stuk voor stuk voorbeelden van de zij aan zij maatschappij die samen de uitdagingen van deze tijd aangaan.’ Het hele team van Ben Knapen bestaat uit Hanke Bruins Slot (Gedeputeerde Provincie Utrecht), Cecile Heemels (partner bij Ernst & Young), Marianne Hirsch Ballin (Hoogleraar Straf- en strafprocesrecht VU Amsterdam), Sywert van Lienden (Opiniemaker), Pieter Omtzigt (Tweede Kamerlid), Hein Schumacher (CEO bij Friesland Campina), Carel Stolker(Rector magnificus Universiteit Leiden) en Eline Vedder (Boerin en Statenlid). Adviseurs zijn Pieter Jan Dijkman (Directeur Wetenschappelijk Instituut), Pieter Heerma (Fractievoorzitter Tweede Kamer), Esther de Lange (Delegatieleider Europa), Rutger Ploum (Partijvoorzitter)en Richard van Zwol (Voorzitter Wetenschappelijk Instituut). De komende maanden gaat het team van programmamakers het land in om gesprekken tev oeren en te luisteren naar leden en maatschappelijke organisaties. Zo organiseren we per regio een CDA100 waar leden mee kunnen denken over het land dat we door willen geven.Daarnaast kan iedereen vanaf vandaag al ideeën aanleveren via verkiezingen@cda.nl. Het concept-verkiezingsprogramma is eind oktober klaar en op het verkiezingscongres van december 2020 wordt het programma door de leden vastgesteld.

Er zou voor leerplichtige probleemjongeren die voortijdig school verlaten een verplichte maatschappelijke diensttijd moeten komen. Dat idee lanceerde Pieter Heerma deze week. De regering is bezig met de invoering van een vrijwillige maatschappelijke diensttijd, maar dat is volgens Heerma voor deze jongeren geen oplossing. Jongeren die betrokken raken bij drugscriminaliteit of geweldsincidenten zijn volgens hem meer gebaat bij een verplichte maatschappelijke diensttijd. “Ik wil deze probleemjongeren een alternatieve kans bieden. Voor sommige jongeren is er namelijk geen alternatief. Als je ziet hoe het misgaat met een deel van onze jeugd, dan zal je daar als samenleving iets anders tegenover moeten stellen." Klik hier voor een filmpje.

Dit interview is op zaterdag 30-11-2019 gepubliceerd in de Leeuwarder Courant.Auteur:Saskia van Westhreenen Pieter Heerma, fractieleider van het CDA, vertelt half september in Buitenhof dat hij agnost is. Het lokale CDA-bestuur van Hoogeveen schrijft een kritische mail. Hoe kan dat, een niet-kerkganger aan het hoofd van hun Christen-Democratisch Appèl? Ze prikken een datum. Heerma komt op vrijdagavond 22 november naar Hoogeveen, de plaats die in de jaren negentig door het Nieuwsblad van het Noorden nog het Jeruzalem van het Noorden werd genoemd. Maar in twee maanden tijd kan er veel gebeuren. Het geloof blijkt deze vrijdag allang niet meer het hoofdonderwerp van gesprek. Voor de zaal in Het Klooster drommen ruim honderd boeren samen. Oranje zwaailichten van trekkers flikkeren dreigend in het donker. Buiten heffen de boeren hun arm. ,,Dit kabinet moet vallen!’’ roepen ze. ,,Val-len! Val-len! Val-len!’ Heerma staat voor de voordeur. Hij recht zijn rug en gaat in gesprek. - Een paar dagen eerder zitten we in zijn Haagse werkkamer, die sinds het vertrek van Sybrand Buma nauwelijks is veranderd. Nou ja, tegenwoordig staat er een schaaltje M&M’s op tafel. En een fotolijstje op het bureau met een lachende Buma en in blauwe viltstift de letters ‘Denk aan mij!’ Dat was een cadeautje op zijn eerste werkdag. ,,Typisch Buma.’’ Tot en met het kabinet-Van Agt zaten hier de opeenvolgende ministers van Justitie. En tussen 1994 en 1997 zat hier zijn vader, Enneüs Heerma, de Fries uit Amsterdam die in ’97 vastliep in de Haagse arena. Het CDA was veroordeeld tot de oppositie. Anonieme fractiegenoten pleegden karaktermoord. Ze maakten hun leider zwart in de media. Enneüs Heerma noemde hen ‘ratten’. In maart 1997 was de emmer vol. Heerma stapte op. Het wordt zoon Pieter vaker gevraagd. Hoe kan het, dat hij diezelfde wereld in wilde? ,,Zelfkastijding’’, lacht hij. In werkelijkheid zit het anders. Zijn vader was tot 1986 een gepassioneerd gemeenteraadslid en wethouder in Amsterdam. ,,Mijn pa was wethouder vanaf het moment dat ik kon kruipen. Die periode behoort tot mijn jeugdherinneringen. Het was de mooiheid van het vak. De mooiheid van het dienen van de publieke zaak.’’ ,,Zijn werk was meer dan ‘werken omdat je anders aan het einde van de maand geen salaris krijgt’. Die extra laag, je kunt het heilig vuur noemen, die heb ik vanaf het vroegste begin meegekregen. Veel meer dan die latere moeilijke jaren, die er natuurlijk ook waren. Ik ben niet naïef in dit vak gestapt.’’ - Op 21 februari 1995 spreekt Enneüs Heerma in Hoogeveen. Een jonge Sybrand Buma is zijn beleidsmedewerker. Na afloop stappen Heerma en Buma samen in de dienstauto, een tweedehands Opel Omega. De chauffeur is een banenpooler. Heerma zit met het stratenboek op schoot achterin. De chauffeur gooit per ongeluk benzine in de dieseltank, ze stranden op de vluchtstrook bij ’t Harde en bereiken pas vroeg in de morgen Amsterdam. De volgende ochtend vraagt Buma waarom Heerma zijn chauffeur niet ontslaat. Heerma vindt dat niet kunnen; de man volgt een werkgelegenheidsproject en heeft het al moeilijk genoeg. - Pieter Heerma neemt een slok koffie. ,,Dat is natuurlijk ook wel waar…’’ Hij kent de anekdote. Fries, calvinistisch, rechtlijnig, sociaal. Zo was zijn vader. Zelf is hij een geboren en getogen Amsterdammer. In zijn jeugd stonden bij het woord ‘Fries’ IJlst en Aldeboarn met stip bovenaan. Zijn neefje van moederskant woonde in IJlst. Ze brachten om en om vakanties bij elkaar door. In Aldeboarn staat de boerderij waar vader opgroeide. ,,Als hij bij zijn broer Gerrit op de boerderij was, praatten ze altijd Fries. Dat zit voorgoed in mijn systeem.’’ Hij wilde journalist worden, maar koos voor een studie politicologie. Lang heeft er op zijn prikbord nog een knipsel gehangen van een postdoctorale opleiding journalistiek aan de Erasmus Universiteit van Rotterdam. Heerma stortte zich op onderzoek, werkte mee aan het NIOD-rapport naar de Val van Srebrenica en dubde of hij zou gaan promoveren. In de periode dat zijn vader ziek was kwam Jack de Vries, voorlichter van de CDA-fractie, bij hen thuis over de vloer. Pieter Heerma kreeg een tienmaandencontract aangeboden op bij de Tweede Kamer fractie aan de Kuyperstraat in Den Haag. ,,Ik dacht: tien maanden in het hart van de democratie werken is spannender dan nog maanden onderzoek doen.’’ Op 10 september 2001 begon hij. Een dag later waren de aanslagen van 11 september. Jaap de Hoop Scheffer werd aan de kant geschoven, Pim Fortuyn kwam op en na de Tweede Kamerverkiezingen van 2012 werd Jan Peter Balkenende premier. ,,Ik begon in een tijd waarin het CDA was afgeschreven. En aan het einde van mijn contract was het CDA de grootste partij.’’ Een beetje student zet zich af tegen de partijkeuze van zijn ouders. Maar zo zit Pieter Heerma niet in elkaar. ,,Ik ben van mijn leven nooit radicaal geweest. Het CDA was gewoon mijn partij. Punt. Als je mij ‘s nachts wakker maakt en je vraagt wat ik ergens van vind, dan is de kans groot dat daar een autonoom CDA-antwoord uit komt.’’ Hij refereert aan de Franse revolutie; vrijheid, gelijkheid, broederschap. ,,De vrijheid is van de liberalen, de gelijkheid is van de socialisten en de broederschap is van het CDA. De broederschap is de belangrijkste van deze drie. Dat zit echt heel diep in mijn vezels.’’ Negen jaar lang bleef hij voorlichter. Heerma was woordvoerder van Pieter van Geel en zat met Maxime Verhagen aan tafel tijdens de formatie van Rutte-I. Hij maakte kort een uitstapje naar Leeuwarden, waar hij voorlichter werd van zorgverzekeraar De Friesland. Na anderhalf jaar viel het kabinet. ,,Een stemmetje in mijn hoofd zei: als ik nu niet solliciteer ga ik spijt krijgen.’’ In 2012 werd hij Tweede Kamerlid. In mei 2019 volgde hij Sybrand Buma op als voorzitter van de fractie. ,,Voor Sybrand was de cirkel rond met zijn benoeming in Leeuwarden. In zekere zin is dat voor mij ook zo. Ik zit nu in de werkkamer waar mijn vader vijfentwintig jaar geleden huisde. En van Buma leerde ik het vak toen ik hier als 23-jarig mannetje binnenkwam.’’ Was er twijfel? ,,Nee. Ik voelde aankomen dat Sybrand een keer zou gaan. En dan denk je na. Daar zit een randje plichtsbesef in. Ik dacht: ik kan dit. Ik heb de ervaring. Ik heb de formatie meegedaan. Iemand moet dit op zich nemen. Het is een fantastische baan hoor, maar het is ook met regelmaat een hondenbaan.’’ Hij draagt de titel ‘tussenpaus’ met trots. En nee, geen twijfel, Heerma wordt beslist geen lijsttrekker voor de eerstvolgende verkiezingen. ,,Zelfkennis. Ik heb niet de drang om partijleider te willen zijn. Ik wil het gewoon niet. En ik vind Kamerlid zijn het mooiste dat er is.’’ - In Hoogeveen kunnen Heerma, Landbouwwoordvoerder Jaco Geurts en Drents Tweede Kamerlid Agnes Mulder het boerenoproer buiten maar moeizaam sussen. Heerma roept dat geen boer geholpen is met de val van dit kabinet. Hij staat pal achter Jaco Geurts die dag en nacht op pad is voor de boeren. Hij belooft dat er geen gedwongen inkrimping van de veestapel komt. Een half uur later dan gepland begint binnen de partijavond in het zaaltje in Het Klooster. Een bestuurslid verzucht dat het er nog nooit zo druk met jongeren is geweest. Bij de aftrap benoemt Pieter Heerma dat historische bezoek van zijn vader aan Hoogeveen in 1995. ,,Ik hoop dat ik vanavond na deze bijeenkomst iets eerder thuis ben dan mijn vader destijds.’’ - Pieter Heerma is ,,niet iemand die ervoor leeft om elke avond met mijn smoel op de televisie te zitten’’. Toen hij in mei de voorzittershamer van Buma kreeg, schreef hij twee data roodomrand in zijn agenda; de algemene politieke beschouwingen in september, en het eerste CDA-congres van november. Hij spreekt over de drie V’s: voorbereiden, voorbereiden, voorbereiden. ,,Zo’n congres van laatst, dat vind ik echt mooi, daar heb ik van genoten. Maar het is ook spannend. Absoluut. Dan sta je daar, voor het eerst als fractievoorzitter, op een klein podium zonder katheder. En dan moet je een speech doen. Dat is natuurlijk knei-ter-tje spannend. Natuurlijk!’’ Hij is meer een denker en een bouwer. ,,Bouwen aan de agenda van het CDA van de toekomst, dat vind ik mooi. Ik heb het idee dat de samenleving hongert naar een duidelijk verhaal. Daar kom ik iedere ochtend vroeg mijn bed voor uit. Voor mij is het een rode lijn die overal doorheen loopt. Voor het CDA, en omdat dit land het hard nodig heeft.’’ Heerma noemt the fear of falling out. Mensen in Nederland hebben het goed, maar als je hen vraagt naar de toekomst dan klappen de verwachtingen om. Dan zijn er grote zorgen. In Nederland keldert dat percentage harder dan in welk land ook. Hij denkt dat het ligt aan het doorgeslagen individualisme. De dominantie van het John Rawls-denken. ,,Ieder voor zich en de staat voor ons allen. Het probleem is alleen: het werkt niet! We hebben daar als CDA soms ook aan meegewerkt. Door alles naar de markt te brengen, door alles te liberaliseren.’’ Het leidt tot een negatief mensbeeld. ,,Iedereen is bezig met zichzelf en met de winst voor zichzelf. Dat leidt tot een samenleving die steeds minder leefbaar wordt. Mensen hongeren naar iets anders. Naar minder kilte van de markt, naar minder bureaucratie van de overheid. Dat voel je.’’ ,,Ik stond laatst voor een zaal in de Utrechtse Heuvelrug. Vrijdag sta ik in Hoogeveen. Als je hier met een zaal over begint te spreken, dan vliegt het ene na het andere voorbeeld je om de oren.’’ - In de zaal in Hoogeveen mag het een halfuur over stikstof, PFAS en boeren gaan. Daarna komen alle andere vragen aan bod. De vingers gaan omhoog. Over de gemeentefinanciën die onder druk staan. Over de hoge kosten voor de jeugdzorg. Er is kritiek op Europa. Omdat Europa ons opzadelt met al die rare regels. ,,Er is veel reuring in het land’’, zegt een CDA’er. ,,Er is best veel reuring ja’’, zegt Heerma onderkoeld. Maar: ,,Je moet niet bang zijn voor een beetje reuring. Al die stemmen moeten worden gehoord. En dan is het voor ons zaak om een verstandig compromis te sluiten.’’ Van kritiek op de rechtspraak wil hij resoluut niets weten. ,,Wees blij dat wij in een rechtsstaat leven.’’ - Op het CDA-congres toonde Heerma een filmpje van Teije Jacobi die met zijn vrouw De Hoveniersacademie runt in Opende, een zorgkwekerij voor jongeren en ouderen die zijn vastgelopen. Jacobi geeft hen eigenwaarde en nieuwe doelen in het leven. Heerma kwam een middag op bezoek. Hij werd stil van alle verhalen. ,,Dat wil ik veel meer gaan doen. Voorbeelden geven van wat goed gaat. Voorbeelden die de aandacht niet altijd krijgen.’’ Het is de broederschap die hij terug wenst. ,,Als de overheid niet in de weg zit blijken er heel veel mooie dingen te zijn. Dat noem ik ‘het andere Nederland.’ We moeten het zien en de ruimte geven.’’ Hij hekelt het ‘stukregelen’ van de overheid. Een overheid ,,die van alles wel de prijs, maar niet de waarde kent’’. Het duwt de kracht van de samenleving weg. Zoals Teije Jacobi zei: ‘Op papier ben ik ondernemer. Maar dan denkt de overheid dat het mijn doel is om zo snel mogelijk geld te verdienen. En dat is niet zo’. Nederland nam in de jaren negentig een verkeerde afslag. Het CDA moet de hand ook in eigen boezem steken. Heerma’s vader – staatssecretaris Volkshuisvesting van 1986 tot 1994 - zat zelfs erbij. Tijdens de algemene politieke beschouwingen noemde hij expres de privatisering van Nederlandse woningbouwcorporaties in 1995. ,,Mijn familiegeschiedenis is niet los te zien van die beweging die corporaties naar de markt liet brengen. Een markt, met Maserati’s als meest ultieme voorbeelden.’’ De term volkshuisvesting werd vervangen door woningmarkt. ,,Nou, we hoeven met elkaar niet lang te discussiëren om te concluderen dat die woningmarkt behoorlijk kapot is. Misschien moeten we het weer over volkshuisvesting gaan hebben.’’ Hij zoekt de winst in het politieke midden. Dat is geen spannende boodschap, dat weet hij zelf ook wel. ,,Maar het is wel waar. Kijk maar naar de Europese verkiezingen. De winst zat in het midden.’’ Mensen hebben genoeg van het polarisatiedenken. Het Sociaal Cultureel Planbureau onthulde dit najaar de grootste zorg van de Nederlander: polarisatie. ,,Op nummer één! Dat is voor mij een bevestiging dat mensen terug willen naar het midden. Terug naar oplossingen, in plaats van elkaar vanuit schuttersputjes voor rotte vis uitmaken.’’ - In Hoogeveen steekt na de pauze de plaatselijk voorzitter zijn vinger omhoog. Hij vertelt over de brief die hij stuurde na die Buitenhof-uitzending. Heerma zei dat hij niet actief kerks is. Maar hoe kan dat nou? Heerma vertelt over het christelijke gezin waarin hij opgroeide. De kerk die hij in zijn jeugd bezocht. De christelijke waarden die hij meekreeg. Op latere leeftijd veranderde zijn geloof. ,,Ik heb een natuurlijke neiging tot agnostiek.’’ Het CDA is en blijft zijn partij. Geen christen-partij, maar een christen democratische partij. ,,Het belangrijkste is dat ik niet wil liegen. En dit is de waarheid. Ook de grootste devoten hebben momenten van vertwijfeling.’’ - In het Kamergebouw noemen ze hem de Grote Vriendelijke Reus. Heerma is geen schreeuwer. Hij kan wel heel hard lachen, roept zijn woordvoerster vanuit de coulissen. Vooral over zijn eigen grappen. En soms kan hij iemand – Heerma is oud-judoka - van enthousiasme zo hard op de schouder slaan dat die zijn evenwicht verliest. ,,Ik ben doorgaans een redelijk gematigde persoonlijkheid. Wat ik in mijn jeugd vooral heb meegekregen is: zelfrelativering. Dat is iets heel belangrijks. Dat wordt in dit huis, en in dit vak, te vaak vergeten.’’ Als voorlichter stond hij zich soms te verbijten achterin de vergaderzaal. Zijn eerste debat als Tweede Kamerlid in 2012 was met staatssecretaris Paul de Krom. Het staat hem nog haarfijn bij. ,,Als je eenmaal zelf in die zaal staat is dat echt wel anders. Zoals die fysio van het Nederlands elftal. Die weet ook niet hoe het is om in het veld te staan.’’ Enneüs Heerma overleed in 1999. Mensen komen soms met herinneringen. Na dat optreden in Buitenhof mailde een partijlid over een dubbelinterview in Het Parool uit de jaren tachtig. Zijn vader werd daarin opgevoerd met Jan Schaefer, de PvdA’er met het hart op de tong. Samen waren ze wethouder in Amsterdam. ,,Schaefer begon te schelden. En mijn vader zei telkens: ‘niet vloeken Jan !’ De man die hem mailde zag parallellen. Heerma speurde de krant op en laat hem zien. Hij vindt dat mooi. De krant ligt in zijn bureau. Bij dat lachende fotolijstje van Sybrand Buma. ‘Denk aan mij!’

Het kabinet komt vandaag met een noodpakket aan maatregelen voor de korte termijn om de woningbouw zo snel mogelijk vlot te trekken. Dat is met de huidige woningnood keihard nodig. Maar ook projecten die cruciaal zijn voor onze veiligheid, zoals dijkversterkingen, kunnen hiermee doorgaan. Het CDA wil dat boeren, bouwers en baggeraars weer aan de slag kunnen en Nederland niet op slot gaat. Fractievoorzitter Pieter Heerma: ‘Het kabinet heeft zojuist een pakket aan maatregelen en noodwetten gepresenteerd die ervoor zorgen dat de bouw weer van start kan. Dat is belangrijk voor de bouwbedrijven en belangrijk voor onze economie. Maar vooral van groot belang voor al die mensen die op zoek zijn naar een betaalbare woning, dat er snel gebouwd kan worden.’De snelheid wordt overdag verlaagd van 130km naar 100km. Tussen 19:00u en 06:00u mag er wel boven de 100km worden gereden. Daarnaast zal het kabinet opnieuw in gesprek met de Europese Commissie in Brussel moeten gaan om te kijken of Nederland de Europese natuurregels niet te strikt heeft doorgevoerd. Het CDA vindt dat de huidige versnippering van veel kleine, beschermde natuurgebieden onhoudbaar is. Voor een beter natuurbeheer en –herstel is herindeling noodzakelijk, daarnaast trekt het kabinet 250 miljoen extra uit aan natuurbeheer.Volgens het CDA moet voor oplossingen niet alleen gekeken worden naar de landbouw, waar de emissie-uitstoot sinds 1990 al met 64% is gedaald. Er wordt extra ingezet op uitbreiden en investeren als boeren zelf aangeven dat te willen. Er wordt een voermaatregel gemaakt, samen met de sector gaat de minister kijken hoe dat uitgevoerd kan worden. Het CDA wil dat ontwikkelingsruimte voor boeren wordt geborgd.CDA-Kamerlid Jaco Geurts: “Een cruciaal noodpakket voor heel Nederland om de woningbouw snel op gang te krijgen. Voor het CDA staat voorop dat iedereen z’n steentje bijdraagt om de stikstof te verminderen. Waarbij onze boeren nog steeds perspectief hebben om te investeren en eigen keuzes te maken als het gaat om bijvoorbeeld voermaatregelen. Goed nieuws dat het kabinet naar Brussel gaat en de status van Natura-2000 gebieden op de schop wil nemen. De huidige versnippering is onhoudbaar en slecht voor het natuurbeheer.”