Poliflw

Bovenstaande poster van Loesje staat ingelijst op het bureau van de werkplek van Dillian Hos, onze fractievoorzitter. Een inspirerende uitspraak die haar uitdaagt om in kansen te denken en niet bang te zijn om soms een beetje voor de troepen uit te lopen. Als je namelijk blijft doen wat je altijd do...

Er zijn meer vacatures in vergelijking met vorig jaars, blijkt uit onderzoek van de brancheorganisatie PO-Raad.

Er zijn meer vacatures in vergelijking met vorig jaars, blijkt uit onderzoek van de brancheorganisatie PO-Raad.

Kampen hikte jaren tegen dit besluit aan. Zijn er nog plaatsen waar dit ondenkbaar is?

Kennen jullie Mike nog? Voor de mensen die een geheugensteuntje nodig hebben hier het verhaal van Mike in een notendop: Een jongen met een droom: bakker worden. Daar zijn er gelukkig meer van. Alleen die hebben over het algemeen meer dan 5 procent zicht. Nagenoeg blind, maar dat weerhield Mike er niet van zijn droom na te jagen. Iets wat wij ongelofelijk stoer en dapper vonden, en dus besloten we -na uitgebreid met Mike gesproken te hebben en met eigen ogen te hebben gezien hoe enthousiast hij is en hoe graag hij wil- een stageplek aan te bieden. Omdat ook Mike -net als ieder ander- een kans verdient om zijn dromen waar te maken, visuele beperking of niet. En zo geschiedde. Zijn opleiding kon beginnen. Dat het een zware tocht zou worden wisten we van tevoren. Niet alleen voor Mike is dit een groot avontuur geweest, maar zeker ook voor ons. Waar je in ons vak normaal heel veel laat zién, moest nu iedere handeling tot in detail worden uitgelegd en met de handen van Mike in de onze worden uitgevoerd. Er is veel gelachen, maar ook veel gehuild. Van blijdschap, maar zeker ook van frustratie. Afgelopen zaterdag zat Mike zijn stage bij ons erop. Niet omdat hij niet langer welkom is, maar omdat het voor iedere stagiair(e), met of zonder beperking, ongelofelijk belangrijk en leerzaam is om zoveel mogelijk ervaring en kennis op te doen bij verschillende bedrijven. Mike wist dit van tevoren, maar dat maakt het niet minder spannend. Niet alleen omdat de bedrijven die deze uitdaging aandurven niet voor het oprapen liggen, maar ook omdat Mike op een nieuwe locatie opnieuw zijn weg moet leren vinden in het donker. Aan Mike zal het niet liggen, daar zijn we van overtuigd! Het enige struikelblok zou een nieuwe stageplek kunnen zijn. Door alle media-aandacht die het verhaal van Mike heeft opgeleverd hopen wij dat hij die plek gewoon gaat vinden. Want aan zijn inzet ligt het niet! Mike is van begin tot eind ongelofelijk leergierig en strijdlustig geweest en heeft nooit zijn hoofd laten hangen. Vanzelfsprekend ben ik bereid alle vragen van geïnteresseerde collega's te beantwoorden. Hier alvast de allerbelangrijkste: Was het zwaar? Jazeker! Zou je het opnieuw doen als je alles van tevoren had geweten? Zonder twijfel! Echt! Want niet alleen Mike heeft de afgelopen maanden ongelofelijk veel geleerd, ikzelf heb op een heel andere manier naar ons vak leren kijken. En niet alleen naar ons vak, maar ook naar de wereld op zich. Een beperking hoeft namelijk geen beperking te zijn. Het is pas een beperking als je het je leven laat beheersen en je dromen in de weg laat staan.

Kennen jullie Mike nog? Voor de mensen die een geheugensteuntje nodig hebben hier het verhaal van Mike in een notendop: Een jongen met een droom: bakker worden. Daar zijn er gelukkig meer van. Alleen die hebben over het algemeen meer dan 5 procent zicht. Nagenoeg blind, maar dat weerhield Mike er niet van zijn droom na te jagen. Iets wat wij ongelofelijk stoer en dapper vonden, en dus besloten we -na uitgebreid met Mike gesproken te hebben en met eigen ogen te hebben gezien hoe enthousiast hij is en hoe graag hij wil- een stageplek aan te bieden. Omdat ook Mike -net als ieder ander- een kans verdient om zijn dromen waar te maken, visuele beperking of niet. En zo geschiedde. Zijn opleiding kon beginnen. Dat het een zware tocht zou worden wisten we van tevoren. Niet alleen voor Mike is dit een groot avontuur geweest, maar zeker ook voor ons. Waar je in ons vak normaal heel veel laat zién, moest nu iedere handeling tot in detail worden uitgelegd en met de handen van Mike in de onze worden uitgevoerd. Er is veel gelachen, maar ook veel gehuild. Van blijdschap, maar zeker ook van frustratie. Afgelopen zaterdag zat Mike zijn stage bij ons erop. Niet omdat hij niet langer welkom is, maar omdat het voor iedere stagiair(e), met of zonder beperking, ongelofelijk belangrijk en leerzaam is om zoveel mogelijk ervaring en kennis op te doen bij verschillende bedrijven. Mike wist dit van tevoren, maar dat maakt het niet minder spannend. Niet alleen omdat de bedrijven die deze uitdaging aandurven niet voor het oprapen liggen, maar ook omdat Mike op een nieuwe locatie opnieuw zijn weg moet leren vinden in het donker. Aan Mike zal het niet liggen, daar zijn we van overtuigd! Het enige struikelblok zou een nieuwe stageplek kunnen zijn. Door alle media-aandacht die het verhaal van Mike heeft opgeleverd hopen wij dat hij die plek gewoon gaat vinden. Want aan zijn inzet ligt het niet! Mike is van begin tot eind ongelofelijk leergierig en strijdlustig geweest en heeft nooit zijn hoofd laten hangen. Vanzelfsprekend ben ik bereid alle vragen van geïnteresseerde collega's te beantwoorden. Hier alvast de allerbelangrijkste: Was het zwaar? Jazeker! Zou je het opnieuw doen als je alles van tevoren had geweten? Zonder twijfel! Echt! Want niet alleen Mike heeft de afgelopen maanden ongelofelijk veel geleerd, ikzelf heb op een heel andere manier naar ons vak leren kijken. En niet alleen naar ons vak, maar ook naar de wereld op zich. Een beperking hoeft namelijk geen beperking te zijn. Het is pas een beperking als je het je leven laat beheersen en je dromen in de weg laat staan.

Met de renovatie van De Lakenhal vestigt architectenbureau Happel Cornelisse Verhoeven definitief zijn naam.