Poliflw

Er zijn kamervragen gesteld over de voorgenomen investering in het spoor Haarlem Zandvoort imv de Dutch Grand Prix. De staatssecretaris heeft vandaag antwoord gegeven.

Hoeveel extra treinen? NS drong aan op 6 treinen per uur. Maar dat worden er meer als gevolg van het grote aantal extra reizigers.

Wat zegt de staatssecretaris (cursief gedrukte tekst):

In de zomermaanden is de vraag naar capaciteit op het spoor rondom Zandvoort structureel knellend. In het voorjaar van 2018, voordat sprake was van een mogelijke Formule 1 race in Zandvoort, heeft NS bij ProRail aangegeven op zomerse dagen de treinfrequentie te willen verhogen naar 6 treinen per uur. Het grote aantal extra reizigers door de Dutch Grand Prix (DGP) maakt de kostenbatenanalyse om te investeren in dit traject positiever. Ook heeft de komst van de DGP de urgentie vergroot om samen met de regio in gesprek te gaan over realisatie en cofinanciering daarvan.

Hoe zit het met stikstofdepositie? De Minister hanteert een knip.  Hij kijkt alleen naar de extra stikstofdepositie als gevolg van werkzaamheden aan het spoor. De impact van de DGP en alles daaromheen inclusief bezoekers per auto, de evenmenten die in de zes weken daaromheen worden georganiseerd hangen natuurlijk onlosmakelijk samen met alle andere ontwikkelingen zoals het upgraden van het spoor.

Stikstofdepositie komt bij spoor vooral voor bij de aanleg van een project, zoals door aanvoerend vrachtverkeer. Bij de uitwerking van de aanpassingen aan het spoor zal worden bekeken of, en in welke mate, sprake is van stikstofdepositie die schade veroorzaakt in Natura 2000-gebieden. Als blijkt dat dit het geval is, wordt bezien op welke wijze toestemmingverlening eventueel plaats kan vinden. De keuze tussen in- of extern salderen of een ADC-toets is pas aan de orde als blijkt dat toestemmingverlening nodig is.

In hoeverre worden de zorgen vanwege de extra treinen, zoals toename van geluidsoverlast en spoorwegovergangen die continu dicht zitten, van omwonenden meegenomen? Worden er bijvoorbeeld extra geluidsschermen geplaatst?

Er wordt rekening gehouden met omwonenden en de omgeving. Zo worden voor de overwegen maatregelen genomen om deze veiliger te maken. Hiervoor is een bedrag gereserveerd binnen de investering. Op evenementdagen waar het aantal treinen hoger ligt dan zes treinen per uur worden specifieke maatregelen genomen. ProRail geeft aan dat de toename van het aantal treinen en bijbehorend geluid binnen het huidige geluidsproductieplafond blijft.

Onze voorlopige conclusie:

de staatssecretaris noemt het veiliger maken van de overgangen het beperken van overlast;

op evenmentdagen worden specifieke maatregelen genomen. Specifiek: dat is dan in ieder geval geen blijvend geluidscherm. Welke maatregelen hiermee dan wel worden bedoeld is onduidelijk. Bovendien lijkt dit beperkt te blijven tot de drie DGP dagen en niet tot de overige evenementen;

Prorail zegt dat het allemaal meevalt met de overlast omdat de toename binnen het plafond blijft. Maw: de dorpskern Overveen hoeft niet te rekenen op substantiele maatregelen ter vermindering van overlast. Daarbij is de vraag wat er gebeurt als de spoorwegovergang te lang dicht is, niet beantwoord.

‘In 2020 wordt er op het Circuit van Zandvoort de Dutch Grand Prix gereden. Het evenement belooft een groot spektakel te worden met spraakmakende races, sport en spel voor jong en oud. Naast de activiteiten op en rond het circuit ziet de gemeente kans om met side-events heel Zandvoort mee te laten profiteren.’

Maar wat zijn de gevolgen voor de inwoners van Overveen? De Metropoolregio Amsterdam (MRA), NS en Prorail willen extra treinen inzetten op het spoor van Haarlem naar Zandvoort. Als dat beperkt zou blijven tot drie dagen F1 races, dan is dat goed te overzien en valt er niets te klagen. Zeker niet als dat ook nog zou leiden tot minder verkeer op de doorgaande wegen.

De vraag is alleen of dat zo is. Blijft het bij drie dagen en krijgen we inderdaad minder auto’s op de doorgaande wegen richting het strand? Dat laatste trekken wij sowieso in twijfel. Onderzoek wijst het tegendeel uit. De auto wint het van de trein: meer gemak en meer onafhankelijkheid, maar dat is nog niet alles. Want het blijft beslist niet bij de Grand Prix dagen. Er komt een storm op ons af. Een ondemocratische storm…

De wethouder van Zandvoort heeft namelijk al toegegeven dat het hele circus niet wordt opgetuigd vanwege slechts die 3 dagen Grand Prix. De bedoeling is Zandvoort structureel commercieel op de kaart te zetten en de zes weken rondom deze races volledig vol te plannen met grootschalige evenementen. Dan spreken we dus over 35 extra evenementendagen los van alles wat er al gebeurt in Zandvoort. Dat komt dus ook nog eens bovenop de 12 UBO-dagen.

Wat zijn dat, UBO-dagen? Binnen de huidige milieuvergunning mogen het hele jaar race-activiteiten plaatsvinden op het circuit van Zandvoort. Voor 12 dagen per kalenderjaar zijn er UBO-dagen. Op deze dagen mogen de geluidsnormen worden overschreden. Voor de overige dagen gelden de geluidsnormen zoals vastgelegd in de milieuvergunning.

In de raadsvergadering van 31 oktober as zal de raad definitief beslissen over een investering van EUR 1,4 miljoen in het spoor. Veel inwoners in Overveen zeggen nee tegen 20 tot 24 treinen per uur heen en weer dwars door Overveen, omdat het dorp dan volledig op slot gaat en onbereikbaar wordt en dan hebben we het nog niet eens over de overlast als gevolg van het toegenomen verkeer. Daarbij komt: Overveen krijgt alleen maar met de nadelen te maken. Het is prima voor Zandvoort misschien, maar voor Bloemendaal kent deze plannenmakerij geen enkel voordeel. Voor de verontruste inwoners van Overveen is 12 treinen per uur de absolute max. Zij hopen op een veto van de raad. De raad heeft de mogelijkheid een veto uit te spreken omdat het spoor over grondgebied van onze gemeente loopt.

Onze partij wil en zal een veto uitspreken over het geld dat Bloemendaal moet ophoesten voor deze investering in het spoor. De MRA wil van onze regio een ‘Groot-Amsterdam’ maken inclusief Amsterdam Beach en alle andere pretpark- en plezier-evenementen waar Zandvoort en Amsterdam zo vurig op hopen.

Bloemendaal is anders. Bloemendaal staat voor kwaliteit, voor behoud van natuurwaarden, voor een mooie leefomgeving. De wethouder denkt dat het uitspreken van een veto niet helpt. De wethouder heeft ambities en dat heeft hij ook laten merken.  In de vergadering riep hij: ‘dit is wat Zandvoort wil!’. Nee zeggen tegen deze ontwikkeling heeft wat hem betreft geen enkele zin. Hij wil meedoen met de ‘grote jongens’.

Wij vragen ons af waarom hij zo weinig weerstand biedt tegen de MRA. Wat is de democratische legitimiteit van de MRA? De heer Wijkhuizen is wethouder van Bloemendaal en niet van de MRA maar dat is hij blijkbaar in het enthousiasme voor de regio eventjes vergeten. Wat ons betreft past hem bescheidenheid en hoort hij zich bij uitstek sterk te maken voor onze inwoners en het belang van Bloemendaal voorop te stellen. De wethouder: ‘Wij gaan de zaken vastleggen in een bestuursovereenkomst, maar ik geef de gemeenteraad van Bloemendaal geen enkele garantie dat die zaken ook worden uitgevoerd’.

Tja, dan weet je als inwoner wel hoe dit gaat aflopen: slecht. De druk in deze snelkookpan is blijkbaar te hoog.

Wordt vervolgd in de raadsvergadering van 31 oktober as. Dan zullen de partijen toch echt kleur moeten bekennen. Gaan zij voor landelijk partijbelang of kiezen ze voor hun inwoners?

En dan nu de ontknoping van deze akte: het ontslag van de commissievoorzitter Roos. Wat eraan voorafging waren maandenlange discussies op de achtergrond van diverse raadsleden onder aanvoering van de heer Harder van de VVD. Er moest en zou een evaluatie van de commissievoorzitter komen. Geen enkel probleem. Er werd in het presidium (een delegatie van fractievoorzitters en de burgemeesters) afgesproken dat de elke voorzitter (Roos, Harder en Burger) zelf zou bepalen op welke wijze dit zou worden georganiseerd. De streefdatum was voor 1 september. Aangezien Roos druk bezig was met de verdediging voor haar strafproces plande zij in samenwerking met de griffie die evaluatie op 12 september jl. tijdens de commissievergadering. De vergadering zelf zou een half uur eerder beginnen. Dat was qua planning het meest praktisch.  Zo afgesproken, zo gedaan zou eenieder denken. Het werd door de griffie op de agenda geplaatst en rondgestuurd. Op 27 augustus jl. was er een agendacommissievergadering op de kamer van de burgemeester.

Er wordt heel veel vergaderd in het gemeentehuis. In de agendacommissie vergaderen de voorzitters samen met de burgemeester over de invulling van de agenda en nemen zij de planning door etc. Roos was die datum in de avonduren verhinderd. Dat was dit jaar voor het eerst. Pas later vernam zij via de griffie dat de evaluatie van haar agenda was gehaald. Daartoe hadden Burger, Harder en de burgemeester besloten zonder Roos te consulteren. De drie mannen handelden volstrekt eigenmachtig. Het verhaal naar Roos toe was: de commissieleden hebben geen trek meer in een evaluatie. Roos was hogelijk verbaasd. Waarom was er dan al die maanden aangedrongen op haar evaluatie? Maar aangezien zij nogmaals druk bezig was met andere zaken, zoals een politiek strafproces (goed te vergelijken met het proces tegen #Wilders), besteedde zij daar geen verdere aandacht aan.  De politieke wegen zijn soms ondoorgrondelijk.

En hoe verliep dan de afzettingsprocedure tijdens de raad van 26 september jl.? Roos wees er bij de agendavaststelling op dat de burgemeester dit onderwerp niet kon agenderen. Immers, het Reglement van Orde bepaalt dat een initiatiefvoorstel schriftelijk wordt ingediend bij de burgemeester. Die plaatst het op de agenda van de eerstvolgende raad. Is de agenda al verstuurd en de uitnodiging voor deze vergadering ook, dan wordt het door de burgemeester op de agenda van de daaropvolgende raadsvergadering geplaatst. De burgemeester is verantwoordelijk voor het handhaven van het Reglement van Orde. Aangezien het initiatiefvoorstel pas in de loop van de middag werd toegestuurd (dus niet een week geleden maar op de dag van de raadsvergadering zelf) had de burgemeester vanuit zijn rol als onafhankelijk voorzitter van de raad dit onderwerp niet mogen agenderen. Maar hij deed het toch. Zou onze burgemeester de regels niet kennen? Wij noemen hier artikel 6, artikel 10, artikel 38 van het RvO en artikel 147a Gemeentewet.

De burgemeester gaf zelf te kennen dat hij de regels goed had bestudeerd. Hij had om 6 uur s ’middags nog op de valreep een collegevergadering bij elkaar geroepen en een besluit genomen, inhoudende dat er geen bedenkingen waren tegen de afzettingsprocedure. Daarmee dacht hij te voldoen aan artikel 147a Gemeentewet. Maar dat is slechts 1 van de voorwaarden. Het is immers nog steeds zo dat de agendering niet op het allerlaatste nippertje kan plaatsvinden omdat het RvO dat verbiedt.

Het college van Bloemendaal met in het midden Burgemeester Elbert Roest

Bizar dat de burgemeester er blijkbaar alles aan was gelegen zich hoogstpersoonlijk te ontdoen van Roos. Liever vandaag nog van Roos af, dan morgen. Liever de wet overtreden en Bloemendaal nog meer imagoschade bezorgen dan wijs en verstandig reageren op emotie. Wij vragen ons af of de heer Roest zijn prioriteiten wel goed weet te stellen. Wat is er op dit moment nu echt belangrijk in Bloemendaal? Dat antwoord heeft de heer Roest hiermee gegeven.

Omdat de heer Roest in de vergadering stug volhield dat het RvO niet nageleefd hoefde te worden, heeft Roos een motie van wantrouwen tegen deze burgemeester ingediend. Daarbij is van belang op te merken dat dit voorval natuurlijk niet op zichzelf staat. Eerder werd een soortgelijke truc toegepast met een initiatiefvoorstel waarbij stukken van #Integis plotsklaps geheim werden verklaard waardoor een behandeling van een voor Bloemendaal essentieel onderzoek achter gesloten deuren plaatsvond en het onderzoek vervolgens compleet werd stilgezet. Weer een ton EUR weggegooid geld van onze inwoners…

Naast deze voorbeelden is er een lange lijst van gebeurtenissen die erop wijzen dat de heer Roest niet op zijn taak is berekend. Het naleven van wet- en regelgeving is voor ons belangrijk. Een burgemeester die de regels negeert omdat de grote partijen, waartoe uiteraard de VVD behoort, dat van hem verlangen, maakt geen sterke en evenwichtige indruk. Zo’n burgemeester wordt speelbal van politiek. Die ervaring heeft Bloemendaal eerder opgedaan met de heer R. Nederveen. Dat is toen niet goed afgelopen en heeft Bloemendaal veel imagoschade berokkend.

De motie van wantrouwen publiceren wij geheel hieronder. Het is natuurlijk geen kleinigheid om een dergelijke motie in te dienen. Maar onze fractie heeft dit in volle overtuiging gedaan. Wij zijn van mening dat de heer Roest beter met pensioen kan gaan. Hij is ongetwijfeld een vriendelijk en minzaam man in het dagelijks leven. Heeft belangstelling voor de geschiedenis. Gaat graag bij inwoners op bezoek. Snijdt taart aan. Bezoekt de kerk. En dat zijn allemaal positieve kwaliteiten. Maar voor het bestuur van Bloemendaal hebben wij een burgemeester nodig die is opgewassen tegen de druk van de VVD. Tegen de vriendjespolitiek. Tegen gekonkel in de achterkamertjes. Een burgemeester die de regels niet alleen kent, maar ze ook toepast.

Uiteraard zocht de heer Roest na het aanhoren van deze motie vertwijfeld en wanhopig de steun bij de overige fracties en die kreeg hij volmondig. De VVD vond het een motie van wantrouwen gericht aan de raad. Zo vatte mevrouw Zoetmulder, fractievoorzitter van de raad, het samen. En ja, daarin heeft ze toch ietsepietsie gelijk. Het is immers de raad die de burgemeester aanstuurt en niet andersom. Helaas is dat de conclusie die we trekken voor Bloemendaal.

De motie werd verworpen. Hart voor Bloemendaal stemde voor. De heer Heukels van LB liet weten dat hij vond dat de burgemeester een motie van afkeuring verdiende. Het was voor onze burgemeester geen fijne dag. Roos gaat vanzelfsprekend door als raadslid. Het voorzitterschap heeft ze met veel plezier gedaan, maar zij heeft er vrede mee dat daar nu een eind aan is gekomen: in de huidige verrotte bestuurscultuur is geen plaats voor ratio laat staan voor respect en dat is de treurige optelsom van de gebeurtenissen in de afgelopen twee weken.

De raad der gemeente Bloemendaal, in vergadering bijeen op 26 september 2019,

kennis genomen hebbende van

de weigering van de burgemeester de Gemeentewet artikel 147a na te leven

de weigering van de burgemeester het RvO na te leven, in het bijzonder artikel 6, 10, 38 van het RvO

overwegende dat

de burgemeester als voorzitter van de raad belast is met het doen naleven van het reglement van orde

het Initiatiefvoorstel niet op de agenda van de raad stond op vrijdag 20 september jl en het voorstel evenmin gelijktijdig met de oproep voor de vergadering van 26 september is verzonden;

artikel 38 van het RvO helder is, nl inhoudt dat een initiatiefvoorstel niet kan worden behandeld in deze vergadering

de wetgever heeft bepaald dat de raad geen besluit neemt over een voorstel dan nadat het college in de gelegenheid is gesteld zijn wensen en bedenkingen ter kennis van de raad te brengen aan welke voorwaarde niet is voldaan

overwegende voorts:

dat alle partijen muv de fracties van HvB en LB van dit voorstel op de hoogte waren

dat sprake is van uitsluiting van deze twee partijen;

dat de voorzitter door dit thans te agenderen, laat blijken geen onafhankelijk voorzitter te zijn;

dat de voorzitter eerder blijk heeft gegeven wet- en regelgeving niet te willen naleven wat o.a. blijkt uit de volgende feiten:

de Archiefwet in Bloemendaal wordt niet nageleefd, zie bijv de complete mailbox van een oud-burgemeester die blijkt te zijn verwijderd;

integriteitsmeldingen die niet in behandeling worden genomen, gelet op het feit dat de eerste meldingen dateren van december 2017 terwijl de burgemeester hoeder is van integer bestuur ex artikel 170 Gemw;

de burgemeester de circulaire van Minister Plasterk niet naleeft door in strijd met zijn dringende advies toch met stempels ‘vertrouwelijk’ te werken;

artikel 169 lid 3 Gemw niet wordt nageleefd door gevraagde informatie die relevant is voor het werk als raadslid niet te verstrekken (bijv door het niet te verstrekken van de onderzoeksopdracht aan Hoffman bedrijfsrecherche, het niet verstrekken van de CAOP adviezen maar daar wel selectief uit te citeren)

de burgemeester bij herhaling heeft laten zien dat hij niet bereid is het RvO na te leven wat onder meer tot uitdrukking komt in het niet hanteren van regels mbt spreektijden in de raadsvergadering;

de burgemeester door deel uit te maken van een ‘werkgroep bestuurlijke vernieuwing’ sturing geeft aan politieke discussies die in de raadszaal gevoerd moeten worden wat bovendien in strijd is met het duale stelsel.

spreekt uit:

Dat burgemeester Roest geen onafhankelijk voorzitter is van de raad, wet-en regelgeving niet wenst te volgen, de raad belemmert in zijn democratische taak, nl controle van bestuur;

zegt het vertrouwen in burgemeester E. Roest op

En gaat over tot de orde van de dag.

Hart voor Bloemendaal

Het initiatiefvoorstel is zojuist bekend gemaakt en publiceren wij hieronder, zie slot van dit bericht. Het onmiddellijke ontslag wordt verleend aan voorzitter van de commissie Bestuur en Middelen.

Reden: de gewenste interactie is niet mogelijk tussen de leden en de voorzitter van de commissie. In deze commissie zitten:

Philip Groen (schaduw raadslid D66)

Aty de Groot (schaduw raadslid PvdA)

Siebold de Vries (schaduw raadslid GroenLinks)

Geert Beusen (schaduw raadslid CDA)

Rob Slewe (fractievoorzitter Hart voor Bloemendaal)

Leonard Heukels (fractievoorzitter Liberaal Bloemendaal)

Martin vd Bunt (schaduw raadslid VDB)

Rolf Harder (VVD raadslid) Maw: Drie gekozen volksvertegenwoordigers waarvan er twee niet geraadpleegd zijn. Dan houden we Rolf Harder van de VVD over.

Rolf #Harder, VVD raadslid Bloemendaal, foto flyer 2018

Wat precies wordt verstaan onder ‘gewenste interactie’ wordt niet duidelijk. De vraag wat de voorzitter wordt verweten blijft onbeantwoord. Wat wel duidelijk is, dat is dat interactie te maken heeft met een wisselwerking tussen personen, processen, organisaties. Per definitie hangt dit niet af van 1 persoon. De kwalificatie ‘gewenst’ laat wel een heel bijzonder licht schijnen op dit initiatief. U bent niet gewenst, vertrek!

Zie in het voorstel hieronder ook het punt: ‘communicatie aspecten’. Niet van toepassing lezen we daar. De arrogantie is werkelijk verbluffend. Op zijn Bloemendaals. Oftewel: een geblinddoekte olifant in de porseleinkast met de botte bijl, schreef iemand die ons volgt ons zojuist.

Daar kunnen we het volledig mee eens zijn. Communcatie is en was nul. Met de voorzitter Roos is volstrekt niet gecommuniceerd. Een beoordelingssessie die geagendeerd stond voor 12 september jl is buiten haar medeweten om eenzijdig gecancelled. Zonder Roos hier ook maar een seconde in te betrekken. Roos heeft niet 1 telefoontje of mail mogen ontvangen over haar functioneren in de afgelopen anderhalf jaar.

Vanavond zal tijdens de raadsvergadering door 6 partijen een initiatiefvoorstel worden ingediend. D66, VVD, VDB, PvdA, GroenLinks en CDA  trekken eensgezind op. Zij willen de voorzitter van de commissie bestuur en middelen, Marielys Roos, dumpen.  Dat is nog niet eerder vertoond in de geschiedenis van Bloemendaal. Het voorzitterschap is in Bloemendaal niet altijd eenvoudig, laten we dat vooropstellen. Een fragment van een vergadering in juni dit jaar laat zien hoe de gemoederen hoog oplopen als het gaat over gebruik van social media.

De bovengenoemde 6 partijen zijn in het geheim dus al enkele maanden aan het broeden  op een methode om Roos te wippen. Die hebben ze nu gevonden in het ‘initiatiefvoorstel’. Raadsleden kunnen een initiatiefvoorstel indienen. Dat is wettelijk geregeld. Het initiatiefvoorstel om van Roos af te raken is op dit moment uitsluitend bekend bij deze 6 fracties. De fracties van Liberaal Bloemendaal en Hart voor Bloemendaal zijn er volledig buiten gehouden.

Democratie? Dat zien wij anders. Dit heeft met gezonde politieke besluitvorming niets te maken. Integendeel, dit heeft alles weg van een persoonlijke vendetta.

We zijn zeer benieuwd naar de inhoud van dat voorstel vanavond. Terwijl Roos druk bezig was met haar strafproces de afgelopen weken, hadden de raadsleden van deze 6 fracties, waaronder de Nestor (raadsoudste) Andre Burger van het CDA, het op hun volstrekt eigen wijze druk met het verzinnen van een list om zich van Roos te ontdoen. Daarbij is ook de heer Mark Doorn nauw betrokken. Dit is de fractievoorzitter van de nieuwe lokale partij VDB. Harder en Doorn zijn zeg maar de ‘bedenkers’ van het plan.

Roos had gevraagd om een beoordeling van haar voorzitterschap in de commissievergadering op 12 september jl, maar de raadsleden wilden beslist geen openbaarheid en hoewel het op de agenda stond, werd het onderwerp er te elfder ure door de heer Burger (CDA)en de heer Harder (VVD) en de burgemeester weer vanaf gehaald. Het is de bekende werkwijze: alles wordt backstage geregeld.

Voor Roos is het dus volstrekt onduidelijk op welke gronden zij vanavond haar biezen moet pakken. Dit is immers stiekem achter haar rug om bekokstoofd. Tijdens de vergadering van het presidium afgelopen dinsdag werd duidelijk dat het voorstel vandaag zou worden aangeboden aan de raad. In die vergadering zitten de fractievoorzitters van de politieke partijen samen met de burgemeester.

Wat Roos er zelf van vindt, hebben we al in ons bericht van gisteren genoteerd. Het belooft een interessante avond te worden. Kijkt u mee?

Een inwoner schrijft aan raadslid Roos: ‘Dat jouw commissievergadering voortijdig eindigde lag echt niet aan jou. Maar aan een paar hyena’s in de zaal, die met bloeddoorlopen ogen aan tafel zaten te wachten totdat ze de voorzitter konden grijpen. En die voorzitter…….. dat was jij. Met zo’n stelletje roofdieren ga je toch de hei niet op.’

Dit is slechts een van de vele commentaren die wij ontvingen n.a.v. de chaotisch verlopen commissievergadering van 12 september (bestuur & middelen) waarvan Roos de voorzitter is. Eerst even een kort fragment laten zien van deze vergadering en dan gaan we u proberen uit te leggen wat hier nu precies aan is voorafgegaan.

Raadslid Roos is voorzitter van de commissie bestuur en middelen. Zij doet dit werk nu anderhalf jaar en heeft er plezier in. Maar dat niet alleen: het werk is een bijzondere uitdaging gezien de wijze waarop de vergaderingen verliepen de afgelopen maanden.

Wat ging hieraan vooraf? Hoe is het zo gekomen?

Een stap terug in de tijd: na de verkiezingen van maart 2018 dacht burgemeester Roest dat het wel een aardig idee was om een werkgroep te vormen. Onder zijn voorzitterschap konden raadsleden dan ‘backstage’ over allerlei onderwerpen discussiëren met elkaar in het kader van ‘bestuurlijke vernieuwing’.

Waarom bestuurlijke vernieuwing en wat houdt dat begrip dan precies in?

Daar kunnen we tamelijk kort over zijn: dat weet niemand. Maar het klinkt positief. Vernieuwend willen we allemaal zijn in de politiek.

Het eerste onderwerp op de agenda van de werkgroep was het terugbrengen van het inspreekrecht. Vroeger hadden onze inwoners nl het recht om de raadsleden toe te spreken tijdens de commissievergaderingen over onderwerpen die zij belangrijk vonden. Zo waren zij in staat zaken voor te leggen aan raadsleden en konden raadsleden op hun beurt vragen stellen. Erg nuttig om langs die weg in het openbaar elkaars standpunt te vernemen. Weten wat er leeft in de samenleving. Daar was het inspreekrecht ook voor bedoeld. Maar helaas, de meerderheid in de raad was daar niet van gediend en zo kwam het dat in Bloemendaal het inspreekrecht werd afgeschaft terwijl dat elders in gemeenteland een volstrekt normaal en geaccepteerd fenomeen is.

Hoe dan ook, onze partij wil het inspreekrecht terug. De werkgroep zou er mee aan de slag gaan. Hoewel  er inmiddels 18 maanden zijn verstreken en onze fractie diverse keren een motie indiende waarin wij pleitten voor herstel van inspreekrecht is de ‘werkgroep bestuurlijke vernieuwing’ nog altijd aan het broeden op dit ei. Onze motie werd telkens afgewezen.

Waar houdt de werkgroep zich nog meer mee bezig? Met het onderwerp ‘geheimhouding’ en ‘vertrouwelijk’. Sinds 2014 werkt de gemeente Bloemendaal aan een geheimhoudingsprotocol. Dat is een soort handleiding waarin staat beschreven hoe om te gaan met geheimhouding. Natuurlijk kan een handleiding nooit de wet vervangen. Het protocol is eerder bedoeld als handvat zodat ook de niet-juristen uit de voeten kunnen met de wetgeving die tamelijk complex is. Hoewel we 5 jaar verder zijn, is er nog altijd geen protocol en dat heeft alles te maken met het feit dat het college van Bloemendaal een hekel heeft aan de strenge regels van de Gemeentewet. Daarin staat namelijk beschreven hoe geheimhouding moet worden opgelegd, dwz de voorwaarden en de procedure. Het college werkt liever met het begrip  ‘VERTROUWELIJK’. Dat staat niet in de wet en een stempel vertrouwelijk op een stuk zetten is kinderlijk eenvoudig. Uiteraard wel met een dreiging: zwijg, anders krijgt u Justitie achter u aan. Anders gezegd: vertrouwelijk is de route waarmee de wet wordt omzeild maar hetzelfde effect wordt bereikt. Raadsleden zwijgen uit angst voor strafvervolging. En dat die angst reëel is, dat hoeven wij u niet uit te leggen. Het OM zegt ‘at your service’ tegen de burgemeester, zoals we inmiddels weten.

De minister heeft in 2016 dringend geadviseerd niet meer te werken met het begrip vertrouwelijk. Beter is het om alleen nog geheim te gebruiken en daarbij de wettelijke procedure te volgen. En het mooiste blijft natuurlijk de openbaarheid. Openbaar bestuur moet de hoofdregel zijn. Hoewel de minister helder was, heeft Bloemendaal geen afscheid kunnen nemen van de stempel ‘VERTROUWELIJK’ en getracht dit in het protocol onder te brengen. Dat is niet gelukt. Hoogleraar Elzinga die veel van het onderwerp weet, werd eind 2018 gevraagd hierover zijn licht te laten schijnen..

Hij bracht eind 2018 zijn advies uit aan de werkgroep van de burgemeester en de conclusie van de burgemeester en zijn assistente was: naast de wettelijke geheimhoudingsprocedure is het volgens Elzing zeer dringend gewenst een buitenwettelijke geheimhoudingscategorie toe te voegen. En wel onder de noemer van de vertrouwelijkheid.

Dit advies stond haaks op een groot aantal eerdere publicaties van hoogleraar Elzinga. Daarin zei Elzinga steeds: ‘ vertrouwelijkheid is een onding van formaat ’. Of m.a.w.: Elzinga volgde geheel en al de minister.

Onze fractie ging op zoek naar het advies van Elzinga aan de werkgroep maar vond niets. Het waren enkele losse passages uit e-mailberichten tussen de gemeente en Elzinga.

Vreemd.  …

Op 12 juni jl. gaf Elzinga een lezing over dit heikele onderwerp in de Zandwaaier. Daarbij aanwezig: raadsleden, burgemeester Roest en enkele juristen in dienst van de gemeente. Daar herhaalde Elzinga zijn standpunt: werk niet met het begrip vertrouwelijk. Hij zei letterlijk: doe het niet!

Burgemeester Roest was echter hoogst ongelukkig met dit advies van Elzinga. Onze burgemeester houdt van vertrouwelijk. Hij kan er niet buiten omdat het zo gemakkelijk is. En dus zijn we weer terug bij af: in Bloemendaal is alles geheim of vertrouwelijk en beiden komt hier  neer op hetzelfde: mond houden of je krijgt te maken met Justitie. Het gevolg is angst en dat is slecht voor het openbare politieke debat.

Conclusie: we voelen ons door dat zogenaamde advies van hoogleraar Elzinga in december 2018 behoorlijk in de maling genomen: dat advies bleek niet van hem afkomstig.

Inmiddels deden zich begin 2019 weer nieuwe ontwikkelingen voor. Hoogleraar Boutellier werd uitgenodigd voor een bijeenkomst van de werkgroep. Boutellier is hoogleraar Veiligheid & Veerkracht aan de VU en werkt voor het Verwey-Jonker instituut. Wie is de heer Boutellier?

Tijdens deze bijeenkomst werd gesproken over ‘destructieve elementen’ in de raad en daarmee werden Slewe en Roos bedoeld. De klachten betroffen vooral ons gebruik van social media. We hebben begrepen dat het advies van Boutellier luidde als groep actief op te treden en te zorgen voor correctie van ongewenst gedrag, waaronder het gebruik van social media. Deze aanmoediging viel in goede aarde en prompt werd een initiatief voorbereid om Roos als voorzitter te dumpen.

Deze kwestie speelt nog steeds. Diverse raadsleden schromen niet het Roos zo lastig mogelijk te maken. Ze blijft er nuchter onder: ‘Ik vind het jammer dat het zo gaat. Bij mij staat altijd voorop dat we een agenda moeten afwerken. Als voorzitter ben je dienstbaar aan de commissie. Dat probeer ik zo goed mogelijk in te vullen. Direct na afloop van die vergadering op 12 september heb ik me nog verontschuldigd tegenover de ambtenaren die de hele avond voor niets hadden zitten wachten omdat opeens de vergadering werd beeindigd. Allemaal emotionele reacties. Het verwijt was dat ik niet meteen gehoor gaf aan interruptieverzoeken. Maar je zou voor de gein eens moeten gaan kijken: leden steken voortdurend hun hand in de hoogte. Ik kan niet iedere interruptie onmiddellijk toestaan. Je kunt een wedstrijd ook dood fluiten. Lijkt mij niet de bedoeling. De burgemeester was erg boos op mij. Hij vond dat ik Rob Slewe direct had moeten afkappen. Ik vind het maar een vreemd verzoek. Slewe is gekozen volksvertegenwoordiger en heeft net zo veel recht van spreken als elk ander raadslid. Als de burgemeester eens de moeite neemt om de vergadering terug te kijken dan ziet hij heus dat ik niemand voortrek of achterstel. Ach nou ja…, dit is voer voor psychologen. Ik wil gewoon positief aan de slag. Heb geen zin in negatief gedoe‘.

storm in de vergadering van 12 september 2019…

Wij vinden het  zeer onprofessioneel om op deze wijze met elkaar aan het werk te zijn. En dat gedoe over ‘destructieve krachten’ in de raad is ook niet bevorderlijk voor de sfeer. Wij zijn tenslotte bepaald geen voorstander van een werkgroep die in de beslotenheid opereert. Het debat hoort plaats te vinden in de raadszaal. Iedereen moet kennis kunnen nemen van de diverse standpunten. Dat is pas een gezonde manier van politiek bedrijven.  Van mening verschillen hoort daarbij maar liever niet in de achterkamertjes met een burgemeester als ‘voorzitter’.  Bovendien heeft een werkgroep geen mandaat en is het geen democratisch gekozen commissie.

U weet het misschien nog? Meerdere keren schreven wij over de verkoop door de gemeente  van de voormalige gymzaal in de historische kern van Bennebroek voor EUR 20.000. Adres: Kerklaan 8. Het transport vond plaats bij notaris Huisman in Heemstede op 21 januari 2019.

Een paar bijzonderheden over deze ‘deal’:

Waarom is het bureau Savills ingeschakeld door de gemeente? Typisch, want dit bureau bevindt zich niet in de regio. Waarom niet een lokaal makelaarskantoor? Wethouder Nico Heijink, VVD hierover: Lokale makelaars waren niet bereid het in de markt te zetten. De wethouder had het geprobeerd, maar lokale makelaars zagen er geen been in en hadden geen expertise op dit gebied;

Hoe komt het dat Savills in het taxatierapport vermeldt dat het object een grondoppervlak van 230 m2 heeft terwijl dit volgens de kadastrale gegevens 552 m2 is? De raad is dus verkeerd geïnformeerd. Wie heeft dat aan Savills verteld en waarom heeft Savills niet zelf onderzoek gedaan naar het aantal vierkante meters? Toch een essentieel punt. We spreken hier over bouwgrond. Uitgaand van 552 vierkante meter is de verkoopprijs EUR 36 per meter. In Bloemendaal koop je nog geen eenvoudige garage voor EUR 20.000;

Uit het Savills rapport en uit de correspondentie die in het dossier zit (overigens incompleet) hebben wij kunnen opmaken, dat er  flink is gestuurd door de gemeente. Savills kreeg instructie uit te gaan van sloopwaarde van het object. Het was eigenlijk heel simpel: de taxatie moest uitkomen op EUR 20.000;

Dat er werd uitgegaan van sloop was voor de gemeente vanzelfsprekend: de koper had aangegeven een nieuw pand te willen bouwen. Dat is de omgekeerde wereld. Hier is de verkoopprijs bepaald op basis van een wensenlijstje van de inmiddels bekende koper. Dit is typisch een voorbeeld van een onzakelijke transactie;

Wethouder (Nico Heijink, VVD) heeft de raad verteld dat het pand in slechte staat verkeerde, de fundering was gebroken, er zou asbest in zitten, er was sprake van een slechte bereikbaarheid, er waren geen voorzieningen, de gymzaal zat vast aan de school en was dus niet te verkopen. Dit is allemaal volstrekt in strijd met de feiten. Het pand verkeert niet in slechte staat. De fundering is niet gebroken. Er is geen asbest gevonden, de bereikbaarheid en parkeervoorzieningen zijn voortreffelijk, de gymzaal zit niet vast aan de Franciscussschool en het object was wel degelijk verkoopbaar, zie hierna; Sterker nog: diverse personen hebben zich bij ons gemeld met de vraag of zij het nog konden kopen. Immers: voor EUR 20k zijn er een heleboel gegadigden. De mensen die ons hebben benaderd waren bereid fors meer te betalen voor het object dan EUR 20k. De gemeente hield de boot af en had deze deal al rond. De gemeenteraad werd pas geïnformeerd toen de zaak al beklonken was met de koper.

De wethouder beweerde vier, vijf jaar lang aan het leuren te zijn geweest met het object. Niemand wilde het hebben. Een oud-wethouder (Richard Kruijswijk) vertelde ons dat hij blij was van het object af te zijn. Voor EUR 20.000 was er geen enkele partij in de markt te vinden die het wilde kopen. Ook dit is in strijd met de feiten:  diverse personen hebben zich bij ons gemeld met de vraag of zij het nog konden kopen. Immers: voor EUR 20k is er een compleet leger aan gegadigden. De mensen die ons hebben benaderd waren bovendien bereid fors meer te betalen voor het object dan EUR 20k. De gemeente echter had deze deal al rond. De gemeenteraad werd pas geïnformeerd toen de zaak al was beklonken met de koper.

De toon in het dossier tussen koper en verkoper (de gemeente) was bijzonder amicaal. Dat is strijdig met zakelijkheid en onafhankelijkheid en het doet toch het ergste vermoeden. Namelijk dat deze transactie niet marktconform is en dat er een partij is of meerdere partijen zijn die hier aanzienlijk van profiteren. We praten tenslotte wel over een object dat gewild is midden in de Randstad;

Dat het pand er erg slecht bij stond met misschien wel een risico op instorting, had de wethouder geconcludeerd aan de hand van een technisch rapport. Daarin stond de staat van onderhoud beschreven.  Wij hebben gevraagd om het onderzoeksrapport en daar maanden op moeten wachten. Ten langen leste ontvingen wij een blaadje met daarop enige krabbels. Kladaantekeningen. In ieder geval geen technisch rapport met daarin een professionele beschrijving van de staat van onderhoud waarin het pand zich bevond.

Zicht op de kerk en de pastorie, beiden centraal in de historische oude kern van Bennebroek

Dit is slechts een greep uit de vele bevindingen. Hoewel wij in de periode 17 mei tot en met 31 december 2018 druk in de weer zijn geweest om deze verkoop ongedaan te maken, heeft dus toch het transport plaatsgevonden in januari 2019. Had de notaris hier geen onderzoek naar moeten doen? Is dit een normale gang van zaken bij een transport? Worden er dagelijks dit soort deals afgesloten of hoeft een notaris niet te controleren omdat de verkoper de gemeente Bloemendaal is? Belangrijk is te vermelden is dat de gemeenteraad alleen maar in staat was wensen of bedenkingen mee te geven. Omdat het slechts over EUR 20.000 ging, was een instemming met deze deal niet nodig. Het was een collegebevoegdheid. Wensen en bedenkingen werden uitsluitend door onze partij ingebracht maar met twee zetels in de raad is dat geen meerderheid. Desalniettemin zijn wij van mening dat een notaris een onderzoek plicht heeft.

Hoe ging het nu verder? Een inwoner uit Bennebroek met expertise op dit gebied heeft zich tot de gemeente gewend en een klacht ingediend over deze deal. Dagtekening 1 mei 2019.

De klacht werd direct al afgewezen. De inwoner kreeg te horen dat hij zich maar tot de gemeenteraad moest wenden. Daarop stuurde hij een nieuwe brief aan het college waarin hij uitlegde dat zijn klacht toch echt gericht was aan het college en verzocht om behandeling.

Op 20 augustus 2019 kreeg deze inwoner dan eindelijk inhoudelijk bericht van het college. Wat zegt het college?

‘Het indienen van een klacht geeft een burger de mogelijkheid om zijn onvrede te uiten over de wijze waarop hij, of een ander, is gehandeld. Hij kan zijn verhaal doen en zijn gedachten en emoties delen. Een klachtbehandeling is met name gericht op het herstel van vertrouwen van de burger in de overheid in concrete situaties. Uw klacht hangt naar onze mening vooral samen met een verschil van mening tussen u en de gemeente over het besluitvormingsproces rondom de verkoop van de gymzaal.

Wij nemen uw klacht niet in behandeling.

… Uw vraag mist een zekere mate van individuele relevantie. …een louter subjectief gevoel van sterke betrokkenheid bij een bestuurlijke aangelegenheid als de onderhavige is, hoe sterk dit gevoel ook is, niet voldoende om te kunnen spreken van een concreet individueel belang. Zelfs als van u als belastingbetaler gezegd zou kunnen worden dat u enig belang heft, onderscheidt u zich op dit punt niet van grote aantallen anderen…’

Getekend door burgemeester Elbert Roest en gemeentesecretaris Wilma Atsma. Hier publiceren wij de volledige brief aan de ‘betrokken’ inwoner:

Natuurlijk is dit een uitermate onbevredigende respons van deze burgemeester. Het gaat hier niet over een individueel belang maar over een klacht wegens, laten we het vermoeden dan maar eens zeer concreet benoemen, netwerkcorruptie, of laten we de koe maar bij de horens vatten: niet integer handelen door het college en dan met name door wethouder Nico Heijink.

En uitgerekend nu, terwijl het integriteitsmeldingen regent in Bloemendaal, heeft de gemeenteraad afgelopen donderdag, 5 september 2019, besloten dat deze meldingen worden afgedaan door Nico Heijink en burgemeester Elbert Roest. Meneer Heijink doet de meldingen tegen de burgemeester. De burgemeester doet de overige meldingen. Daarbij geldt het motto: hoe sneller we hiervan af zijn, des te beter. Want ‘wij’ hebben er last van.

Dat deze meldingen wel ergens over gaan, dat de inhoud relevant is, daar wordt volstrekt aan voorbij gegaan. Dit wordt allemaal onder een noemer weggeschoven: ‘sterk gevoel van betrokkenheid maar louter subjectief’. Of m.a.w.: ‘wij herkennen ons hier niet in’ ‘wij werpen dat verre van ons’.

Intussen zijn er drie zeer relevante en actuele gebeurtenissen:

Dit weekend heeft een lokaal makelaarskantoor een object in de verkoop gezet. Het betreft het ‘voormalig washok’ bij het St Luciaklooster in de historisch kern van Bennebroek. Adres: Schooollaan 68. Zowel het gymlokaal als het washok maken deel uit van hetzelfde cultuurhistorische ensemble. Ons raadslid Roos heeft zich in de tijd dat zij nog werkte voor de Stichting Bescherming Erfgoed Zuid-Kennemerland (SBEK) sterk gemaakt voor behoud van het gehele ensemble samen met o.a. Cuypersgenootschap. Het is een schitterend ensemble waar het kloostercomplex een absolute parel is. Het klooster is her ontwikkeld en hierin zijn intussen appartementen gerealiseerd. Het washok heeft een oppervlak van 141 vierkante meter. Het grondoppervlak is 330 vierkante meter. De vraagprijs: EUR 450.000. Zet dit af tegen het gymlokaal dat letterlijk binnen steenworp afstand ligt: 552 vierkante meter grondoppervlak en 206 vierkante meter bouwvlak voor EUR 20.000.

Bekend is geworden dat een architect een tekening heeft gemaakt voor het realiseren van 6 appartementen in het voormalig gymlokaal. Stelt u zich dat eens voor: 6 appartementen op die plek! In het washok kunnen 2 appartementen worden gerealiseerd. Voor het ene object wordt EUR 20.000 betaald, voor het andere EUR 450.000 in de markt gevraagd. En door een makelaar die goed bekend is in deze regio. Een makelaar die er dus ‘been in ziet’!

In de Volkskrant van 7 september 2019 een uitgebreid interview met afzwaaiend hoogleraar Leo Huberts. Hier vindt u de link naar volledige artikel. Afzwaaiend hoogleraar Huberts: investeer nu in integriteit! Huberts: ‘Houd de moraal hoog. Wacht niet tot de volgende affaire zich aandient, zegt Hubers. ‘Besteed nu aandacht aan integriteit’. ‘Zorg voor methoden en instrumenten om maatregelen te treffen en biedt kritische reflectie op het eigen handelen. Met bijvoorbeeld een ervaren vertrouwenspersoon en serieuze instanties die melden en onderzoeken wat fout gaat.’ Kernvraag is: waar zit de macht? Volgens Huberts moeten we onderzoek doen naar de besluitvorming voor maar ook achter de schermen. Er is een compleet gebrek aan transparantie in Bloemendaal. Alles is geheim, vertrouwelijk of, erger nog, überhaupt niet inzichtelijk of beschikbaar. Veel gaat mondeling. Duizenden mails zijn de afgelopen jaren vernietigd. Hebben de ambtenaren het voor het zeggen? Zit de macht daar? Of is ligt de oorzaak eerder in de gebrekkige controle door de gemeenteraad? Hebben inwoners dan helemaal geen enkele invloed? In Bloemendaal is dat zeker onze conclusie.

het vmlg ‘washok’ naast het klooster, gelegen in de oude kern van Bennebroek (op steenworp afstand van het voormaligy gymgebouw) staat nu te koop voor EUR 450.000

Een ding is duidelijk: dit valt in de categorie ‘niet integer handelen’ door de overheid. En het foutief informeren van de gemeenteraad (niet een keer maar bij herhaling), het achterhouden van informatie, het verdraaien van de feiten door wethouder Nico Heijink van de VVD, zou tot zijn onmiddellijk ontslag moeten leiden. Als het aan ons ligt gebeurt dat ogenblikkelijk.

Bovendien willen wij dat deze transactie ongedaan wordt gemaakt. Vernietigd of nietig verklaard, wegens misleiding van de gemeenteraad.

Hier ziet u wethouder Heijnk nog een keer in beeld met zijn uitleg over deze verkoop.

Er bestaan diverse soorten integriteit. Ambtelijke, politieke en bestuurlijke integriteit. Hoe hiermee om te gaan? Wat is het wettelijk kader? Zie hierover onderstaande tekst uit de circulaire van de minister van 1 februari 2016. Op die datum werd artikel 170 lid 2 van kracht in de Gemeentewet. Hierin staat dat de burgemeester de bestuurlijke integriteit bewaakt. Ook de commissaris van de koning heeft een rol: indien verhoudingen in de gemeente zijn verstoord of de integriteit in het geding is, kan hij adviseren en/of bemiddelen. Voor ons heeft integriteit vooral te maken met moreel kompas, ethiek en vertrouwen. Maar er bestaat daarnaast een wettelijk kader wat dit onderwerp dat zo belangrijk is in onze maatschappij, handen en voeten geeft.

In Bloemendaal is sprake van een groot aantal integriteitsmeldingen. Deze zijn in de afgelopen twee jaar ingediend en liggen te wachten op behandeling. Er was toegezegd dat de meldingen zouden worden onderzocht door het forensisch accountantsbureau Integis. Dat onderzoek ligt momenteel stil als gevolg van de vele geheimhoudingen.

De burgemeester schakelde een jaar geleden het CAOP in, nl het steunpunt voor burgemeesters. Dat steunpunt gaat niet zelf aan de slag met meldingen maar kan een burgemeester wel adviseren. De adviezen die zijn verstrekt aan burgemeester Roest werden door hem echter geheim verklaard. Overige correspondentie tussen het steunpunt en de burgemeester was ook geheim. Dat schoot dus niet echt op.

Vervolgens kwam de heer Heijink, wethouder en locoburgemeester (VVD), met het voorstel een commissie te benoemen waarin twee raadsleden zitting zouden nemen: de heer Schell (PvdA) en de heer Doorn (vdb). Dit was een ondoordacht plan. Raadsleden horen niet te oordelen over de integriteit van politieke ambtsdragers. Het is bovendien in strijd met het duale stelsel en de Gemeentewet. Maak van integriteitskwesties geen politiek stuntwerk. Wij drongen bij de heer Heijink aan op een andere zakelijke oplossing.

Daarop werd het idee gelanceerd dat de bezwaarschriftencommissie zich met de integriteitsmeldingen zou gaan bemoeien. Ook dat leek ons een buitengewoon slecht idee. De bezwaarschriftencommissie beoordeelt bezwaarschriften en schrijft adviezen. Het behandelen van integriteitsklachten brengt de onafhankelijkheid van de commissie in gevaar. Gelukkig is ook dit voorstel in prullenbak beland. De commissie heeft het zelf afgewezen.

Het laatste idee is dat het bureau Berenschot zich gaat bezighouden met de meldingen.

Dat kost geld. Veel geld. We zijn straks tonnen kwijt. Is dat verantwoord? Wordt ons belastinggeld op de juiste wijze besteed?

Is Berenschot voldoende onafhankelijk? Voormalig fractievoorzitter Martijn Bolkestein, VVD, werkt bij deze organisatie. Hoe zorgt het bureau dan toch voor voldoende onafhankelijkheid. Daarbij speelt ook een rol dat Berenschot vaker is ingehuurd door Bloemendaal. Dat kan een voordeel zijn maar ook een nadeel;

Levert het onderzoek van Berenschot een openbaar rapport op of hebben we straks in Bloemendaal weer het zoveelste geheime of vertrouwelijke rapport? Wij zijn niet voor geheime rapportages;

Wie gaat het onderzoek leiden? Dwz: wie fungeert als opdrachtgever? Is dat de raad, het college of de locoburgemeester of de burgemeester? Hoe is diens staat van dienst? Is deze persoon van onbesproken gedrag?

Het is belangrijk dat er niet iemand aan het hoofd staat van dit onderzoek die zelf onderwerp van discussie is. Tegen de heer Heijink is aangifte gedaan wegens valsheid in geschrifte. Hoewel de heer Heijink dat ontkent, is deze aangifte niet op loze gronden gedaan en zal Justitie zich hierover nog moeten uitspreken. Of is het beter dat het onderzoek wordt gedaan onder regie van de Commissaris van de Koning of misschien zelfs de Minister? Hoe meer het huidige bestuur op afstand komt te staan, hoe beter dat is lijkt ons;

Mocht de conclusie zijn dat er toch iets goed fout zit in Bloemendaal, dan luidt de vervolgvraag: wat nu? Een onderzoek heeft geen enkele zin als je niet bereid bent maatregelen te treffen die pijn kunnen doen;

Strafrechtelijk: raadslid Roos heeft bij de heer Roest melding gedaan van vermoedens van het plegen van strafbare feiten door enkele oud-bestuurders. Die melding deed zij op 5 februari 2018 en op 7 maart 2018 in bijzijn van haar advocaat. Het onderzoek dat nu wordt voorgesteld heeft geen betrekking op strafbare feiten. Wat gebeurt daar dan mee? Berenschot is niet bevoegd. Waarom wordt dit doodgezwegen? Het is merkwaardig dat veel geld wordt uitgetrokken voor een onderzoek terwijl Justitie hierover gaat.

Vandaag in het Haarlems Dagblad een artikel hierover.

Laten we besluiten met onze eigen conclusie:

Er is meer dan voldoende duidelijk welke malversaties in het recente verleden hebben plaatsgevonden en door wie. Als deze informatie niet wordt gedeeld met onderzoekers, dan is een onderzoek bij voorbaat kansloos;

Als de bereidheid om maatregelen te treffen afwezig is dan heeft een onderzoek geen nut;

Openbaarheid is ver te zoeken. Alles is nog steeds geheim. Uiteraard dient het onderzoek zelf in alle rust en beslotenheid plaats te vinden. Maar het eindrapport dient openbaar te zijn met inachtneming van de wetgeving;

Personen wier handelen zelf ter discussie staat dienen niet betrokken te zijn bij het onderzoek;

De commissaris van de koning dient nu actief op te treden. Op afstand blijven is geen optie meer;

Geheimhoudingen is de oorzaak van veel problemen in Bloemendaal. Deze gemeente dient als eerste te streven naar openbaar bestuur. Met een onderzoek wordt deze problematiek niet opgelost;

Geld kun je maar 1 keer uitgeven: als je dat doet, doe het dan goed, eerlijk en openbaar.

Er is het nodige te doen over het onderzoek door Hoffman Bedrijfsrecherche en de aangifte die Ruud Nederveen, oud-burgemeester van Bloemendaal, deed tegen raadslid Roos in december 2014. Dit onderzoek leverde zo’n 40.000 mails op. Een selectie hiervan is door de gemeente op een USB stick gezet. Wat zijn nu onze bevindingen in relatie tot de aangifte van Ruud Nederveen? Daarover berichten wij u vandaag.

Ten eerste is de mailbox van de heer Nederveen, oud-burgemeester van Bloemendaal nagenoeg leeg.  Dat verbaast ons. De heer Nederveen speelde een cruciale rol in het Elswoutshoekdossier en deed aangifte tegen Roos. Dat correspondentie van zijn hand op enkele e-mails na, geheel ontbreekt valt niet te rijmen met zijn rol als burgemeester in die periode. Wat is er gebeurd met de mailbox van Nederveen?

Ten tweede valt ons de sleutelrol op van de huisadvocaat Willem vd Werf. Hij bediende de gemeente op tal van fronten en gaf met name adviezen over Elswoutshoek. Toen hij geconfronteerd werd met een klacht die tegen hem was ingediend bij de Haagse Orde (april 2014) was hij daarover zeer ontstemd. De heer Nederveen troostte de huisadvocaat en gaf opdracht aan het ambtelijk apparaat de heer Vd Werf te helpen. Die opdracht is op de USB-stick niet terug te vinden. De rol van de heer Nederveen is desalniettemin bepalend geweest omdat de steun van ambtenaren voor Vd Werf uitmondde in een serie verklaringen die ten behoeve van de huisadvocaat werden afgelegd en eindigden in het procesdossier van Roos.

Dat daarbij ook verklaringen zaten die in strijd met de werkelijkheid waren afgelegd, maakt het verhaal er niet direct fraaier op. Over een van de (openbare) verklaringen oordeelde een klachtencommissie dat deze niet in overeenstemming was met de waarheid. Toch meende de heer Nederveen dat Roos, door haar publicatie van deze verklaringen op deze website eind december 2014, ernstig de fout in was gegaan. Door die publicatie werden, aldus de verklaring van Nederveen tegenover de politie van Eenheid Noord-Holland, ambtenaren het slachtoffer van represailles van de heren Slewe. Dat staat letterlijk in het proces-verbaal van de aangifte dd 23 december 2014: Door het openbaar maken van de inhoud van het dossier worden de personen die verklaringen hebben afgelegd het mikpunt van represailles. Dit is al gebeurd met de huisadvocaat die ook vertrouwelijk een verklaring had afgelegd.

Het mikpunt van represailles. … Dat is nogal wat!

Maar, vertel eens, hoe zat dat nou met die represailles? Waarnemend burgemeester Bernt Schneiders verklaarde in augustus 2016 dat uit onderzoek dat hij had laten doen, was gebleken dat geen sprake was van intimidaties of bedreigingen. Of met andere woorden: voor de bewering van Nederveen in de aangifte ontbrak bewijs. Hoe kwam Nederveen dan bij deze verklaring? Waarop baseerde Ruud deze ernstige aantijging jegens Roos? Het is nogal wat als je als raadslid door een burgemeester ervan wordt beschuldigd ambtenaren en een huisadvocaat in gevaar te hebben gebracht.

Dat brengt ons op het derde punt, nl de opvallende gang van zaken rond de aangifte die Nederveen deed tegen Roos op 23 december 2014. De tekst van de oorspronkelijke aangifte, zoals Nederveen die had goedgekeurd, hebben wij hieronder cursief weergegeven. Nergens een woord over mikpunt of represailles en geen woord over de huisadvocaat die ook al slachtoffer was geworden van represailles.

Wie heeft oorspronkelijke aangifte gewijzigd en waarom en op basis van welke feiten?

Aangifte d.d. 23 december 2014 tegen raadslid mevrouw mr. M. Roos – Andriesse en notaris mr. G.E.A. A.

Hierbij doe ik, de heer R.Th.M. Nederveen, geboren op 10 januari 1956 te Voorhout (ZH), in mijn hoedanigheid als burgemeester van de gemeente Bloemendaal, aangifte van het vermoeden van opzettelijke schending van de geheimhoudingsplicht (als strafbaar gesteld in artikel 272 van het Wetboek van Strafrecht) door raadslid mevrouw mr. M. Roos – Andriesse, … alsmede notaris mr. ….

De feiten zijn als volgt.

Bij besluit van 4 november 2014 is geheimhouding op grond van artikel 25 lid 2 van de gemeentewet en artikel 10 lid 2 onder e en g van de Wet openbaarheid van bestuur opgelegd ten aanzien van de stukken in het dossier “intern dossier wethouder inzake  intimidaties EWH” en is besloten het dossier met deze stukken te verstrekken aan de raadsleden mevrouw Roos voornoemd en de heer mr. L.J.L. Heukels. In de enveloppen zaten genoemde briefbesluiten, alsmede kopieën van genoemd intern dossier met daarop de mededeling: geheim. In de brief is gemotiveerd uiteengezet op grond waarvan de geheimhouding is opgelegd.

Genoemde raadsleden konden zich met de opgelegde geheimhouding niet verenigen. De heer Heukels en anderen hebben een bezwaarschrift tegen dit besluit ingediend, alsmede een verzoek om voorlopige voorziening om de werking van het besluit op te schorten. De voorzieningenrechter van de Rechtbank Noord-Holland heeft bij uitspraak van heden verzoekers in het ongelijk gesteld.

Mevrouw Roos heeft zich niet gevoegd in die procedure, maar heeft besloten de enveloppe op 16 december 2014 om 20:00 uur in de tuinzaal van restaurant Loetje te Overveen, Bloemendaalseweg 260, 2050 GN te Overveen, in een persconferentie ten overstaan van publiek te openen in bijzijn van notaris A voornoemd. Mevrouw Roos heeft na opening van de enveloppe de inhoud overhandigd aan de notaris de heer A met het verzoek genoemd dossier te anonimiseren, aan welk verzoek de heer A gevolg heeft gegeven. De heer A heeft van de vermoedelijke schending van de geheimhouding een proces verbaal gemaakt, met aan dat proces verbaal gehecht de door hem “geanonimiseerde” geheime stukken. De geheime stukken, alsmede het proces verbaal van het vermoedelijk gepleegde strafbaar feit van Notaris A, zijn geplaatst op de openbare en voor een ieder toegankelijke site van Hart voor Bloemendaal, waarnaar ik kortheidshalve verwijs.

Mevrouw Roos heeft aldus de geheime stukken geopenbaard en heeft daarmee de opgelegde plicht tot geheimhouding geschonden.

Aangezien de notaris, de heer A, heeft meegewerkt aan de openbaarmaking van de geheime stukken, wil ik ook aangifte jegens hem doen voor vermoedelijk medeplegen van het strafbaar feit, dan wel vermoedelijke medeplichtigheid bij het plegen van het strafbaar feit.

Hoogachtend,

De heer R.Th.M. Nederveen

Het uiteindelijke proces-verbaal zoals dat in het procesdossier terecht is gekomen, zie hieronder de complete tekst, is aanzienlijk gewijzigd. Deze gewijzigde tekst is een dag later, nl op 24 december, aangeleverd bij de politie. Zie foto’s onder aan dit bericht . Het verhaal over ambtenaren die zo bedreigd werden dat zij hun hart in vertrouwen uitstortten bij de wethouder ontbrak dus in de variant die Nederveen zelf opstelde. Hetzelfde geldt voor de huisadvocaat die al mikpunt was geworden van de heren Slewe.

Dat de advocaat hierin genoemd wordt, had te maken met de klacht die tegen hem was ingediend bij de Haagse Orde. Hoe is het mogelijk dat dit gezien wordt als een represaille? Elke zichzelf respecterende organisatie kent een eigen klachtenregeling. Mogen mensen geen klacht meer indienen als zij zich onheus bejegend voelen? Is het zo verschrikkelijk om een keer met een klacht geconfronteerd te worden?

In het definitieve proces-verbaal van de aangifte leest u ook dat melding wordt gemaakt van een telefoongesprek dat op 14 december 2014 plaatsvond tussen de heer Nederveen en mevrouw Roos. Ook dit element ontbreekt in de oorspronkelijke versie. De vraag is:

Wie bracht deze wijzigingen aan?

Die vraag is vrij simpel te beantwoorden. De huisadvocaat krijgt van Nederveen het verzoek naar de aangifte te kijken en zijn commentaar te geven. Dat gebeurt een aantal keren, zowel op 23 december als op 24 december 2014. Diens commentaar betreft niet alleen het punt van de ‘represailles’ en ‘het afleggen van verklaringen bij de wethouder over bedreigingen etc’ en ‘de bedreigingen van ambtenaren’ maar ook de inhoud van het telefoongesprek van 14 december 2014 dat Nederveen met Roos zou hebben gevoerd.  Wat er in dat gesprek is gezegd kan de huisadvocaat niet weten. Hij was daar zelf niet bij. En wat Nederveen daarover verklaart bij Justitie is feitelijk onjuist. Daarover zal Roos verklaren bij haar proces op 17 en 18 september bij het hof in Amsterdam.

Vaststaat dat van bedreigingen geen sprake was. Vaststaat ook dat verklaringen niet zijn afgelegd bij de wethouder, maar ten behoeve van de advocaat zijn opgesteld en verzameld teneinde hem te steunen bij zijn tuchtzaak bij de Haagse Orde. Vaststaat dat de wethouder zelf informatie deelde met de pers en kringen buiten het gemeentehuis. Vaststaat dat ambtenaren niet het mikpunt werden van represailles. Vaststaat dat een klacht die volgens een officiële klachtprocedure wordt behandeld niet kan worden opgevat als een bedreiging, een intimidatie of een represaillemaatregel. Vaststaat dat de huisadvocaat geen gesprekspartner was op 14 december 2014. Vaststaat dat de inhoud van dat gesprek, nl de waarschuwing en het willens en wetens negeren van die waarschuwing door Roos, niet bewezen kan worden. Vaststaat ook dat de inhoud van dat gesprek door Roos op 17 en 18 september as bekend zal worden. Vaststaat dat de heer Nederveen bij de raadsheer-commissaris heeft verklaard dat hij zich niet kan herinneren wat Roos tijdens dat telefoongesprek verklaarde. Als de heer Nederveen dat zelf niet kan vertellen en de huisadvocaat was er niet bij, waarom staat dit dan in de aangifte?

Als het doel de middelen heiligt, dan is alles toegestaan. Tot en met een onterechte strafvervolging van een raadslid. Een aangifte gebaseerd op fictie, niet op basis van feiten. Een aangifte als represaille, als we dat woord nog maar eens naar voren mogen halen. Roos was kritisch over de wijze waarop de burgemeester en de wethouders De Rooij en Kokke het dossier hadden behandeld. Dat mocht niet. Als volksvertegenwoordiger moet je zwijgen. Doe je dat niet, dan word je het zwijgen wel opgelegd.

Al dan niet met de hulp van de huisadvocaat gesteund door de burgemeester.

Geheim. Dat begrip is aan een herdefiniëring toe in Bloemendaal. Waar te beginnen? In januari 2014 brengt Rob Slewe twee keer een bezoek aan het gemeentehuis n.a.v. een Wob-verzoek dat hij had ingediend. Hij moet daartoe een afspraak maken met een man die speciaal voor deze klus wordt ingehuurd door de gemeente Bloemendaal. We noemen hem X. De gemeente noemt hem ‘de accounthouder Elswoutshoek’. Alle contacten, zowel mondeling als schriftelijk, die Elswoutshoek betreffen worden via X geleid. Logisch dus dat Slewe bij X terecht komt als hij bepaalde documenten wil inzien. De twee bezoekjes verlopen niet soepel. X  beklaagt zich over het gedrag van Slewe bij zijn opdrachtgever en schrijft een verslag van elk bezoek: ‘Ter info doe ik je maar weer verslag van het bezoek van gisteren. Rob Slewe heeft geen gebruik gemaakt van de inzage tussen 10.00 en 12.00 uur. Hij verscheen om 13.00 uur. Hij weigerde mijn uitgestoken hand. De toon werd meteen gezet met een zeer dreigende houding, qua woordgebruik, schreeuwen en dicht tegen mij aanleunen…’ aldus X.

De verslagen worden door het college aan Slewe toegestuurd en Slewe krijgt op niet mis te verstane wijze te horen dat zijn gedrag onaanvaardbaar is en dat het college dat niet pikt of woorden van gelijke strekking. Het valt Slewe rauw op zijn dak. Hij vindt dat X zich provocerend gedroeg. Slewe stuurt  zijn eigen verslag aan de gemeente met het verzoek dit toe te voegen aan het dossier. Zijn beschrijving van hoe het bezoek verliep laat een geheel andere werkelijkheid zien. Het valt Slewe op dat hij telkens opnieuw wordt beschuldigd van bedreigingen en intimidaties jegens het ambtelijk apparaat. Dat is een zware aantijging en het ligt hem zwaar op de maag. Hoe kan hij zich verweren? Het probleem is bovendien dat de beschuldigingen steeds grover worden. Waar is de gemeente precies op uit?

De gemeente ontvangt het verslag van Slewe maar doet daar verder niets mee. Het verdwijnt in de spreekwoordelijke ‘onderste bureaulade’. Maanden later, we spreken dan over september 2014 leest Roos de twee verslagen van X op de kamer van wethouder Marjolein de Rooij. Deze wethouder heeft een artikel in het Haarlems Dagblad laten plaatsen waarin de beide heren Slewe worden afgeschilderd als een stel ‘bedreigers’. Lui waarvoor je angst zou moeten hebben. Kortom: gevaarlijke mannen. Roos is net als de andere raadsleden benieuwd naar het bewijs van deze uitlatingen in de krant en de wethouder laat een stapeltje stukken zien waaronder deze twee verslagen. Nu is het zo dat Roos deze verslagen al lang had ontvangen van Rob Slewe zelf. Immers, hij heeft raadsleden geïnformeerd en verklaard dat hij ten onrechte werd beschuldigd door de wethouder. En uiteraard voegde hij zijn eigen verslag daaraan toe ter illustratie.

Omdat het de wethouder al snel te heet onder de voeten werd, waren de verslagen van X volgens het college in november 2014 opeens geheim verklaard. Dat kan natuurlijk helemaal niet. Wat al 10 maanden openbaar is, kan niet opeens geheim worden verklaard. Wat het bovendien bespottelijk maakt is dat de gemeente de verslagen zelf naar buiten bracht. De gemeente misbruikt de geheimhouding ten eigen faveure. Om het eigen handelen in de doofpot te kunnen  stoppen. Daar is de Gemeentewet natuurlijk niet voor geschreven. Alsof het allemaal niet erg genoeg is, worden uitgerekend deze twee verslagen tot op de dag van vandaag als geheim beschouwd en heeft Ruud Nederveen, voormalig burgemeester van Bloemendaal, aangifte tegen Roos gedaan omdat zij de geheimhouding willens en wetens aan haar laars zou hebben gelapt. Stukken die al openbaar waren geheim verklaren is een gotspe. En dat weet Ruud Nederveen, want hij komt in de correspondentie voor.

Voor alle duidelijkheid plaatsen hieronder het complete verslag van Rob Slewe. Het is zijn wens openheid van zaken te geven. Immers, zoals Rob Slewe het zelf onder woorden brengt: ‘ik heb niets te verbergen’ Zie cursief gedrukt hierna. En we tonen u een kort filmpje met de verklaring van Roos die zich binnenkort weer (voor de 8e keer) moet verantwoorden voor de strafrechter.

Datum: Wed, 29 Jan 2014 10:42:07 +0100

Aan: Postbus Gemeente Bloemendaal , Burgemeester, ambtenaar A, ambtenaar B                              CC: Hans Slewe

Discussie: Wob bezoek verslag den Hollander

Onderwerp: Wob bezoek verslag den Hollander

Geachte heren,

Geheel volgens de traditie van de gemeente Bloemendaal ontving ik vandaag een verslag van het zoek aan de gemeente inzake een wob inzage gemaakt door den Hollander.

De heer den Hollander heeft net als bijna een jaar geleden toen diverse ambtenaren op de Brouwerskolk een verslag bezoek wob bij elkaar verzonnen (de klachtencommissie maakte daar een jaar gelden  gehakt van), eveneens een op zijn zachts gezegd onvolledig, gekleurd en grotendeels onwaar verslag neergezet.

Niet ondergetekende maar de heer den Hollander stelde zich uitermate irritant en provocerend op door direkt te stellen dat hij er alleen maar zat om ons in de gaten te houden en conform de afspraak in het conventant ? Toezicht hield. Hij liet zich daarnaast een aantal keren zeer laagdunkend en denigrerend over de familie Slewe uit.

-convenant

Zoals al vele malen aangegeven en ook de stukken uit uw eigen dossier bewijzen het heb ik helemaal geen convenant getekend en dus heb ik daar helemaal niets mee te maken.

De heer den Hollander vindt het kennelijk erg fijn om maar steeds te blijven herhalen dat mijn naam boven een door de gemeente opgesteld convenant staat en dus ik daar aan gebonden zou moeten zijn.  Ook dit herhaalde hij enkele malen tijdens het wob bezoek

-kopie

De heer den Hollander deelde mede dat een kopie 30 cent kostte en dus liep ik naar het kopieerapparaat dat 3 meter verderop stond en maakte een kopie.

De heer den Hollander begon te schreeuwen en tieren want ik had geen kopie mogen maken?? Dat leek mij vrij kinderachtig want bij het raadsonderzoek kon ik gewoon gebruik maken van het kopieerapparaat.

Ik ben toen maar gestopt en mijn broer gaf de heer den Hollander 20 euro gegeven die hij vervolgens op de grond gooide. Wij  krijgen dus nog 19 euro 70 van de gemeente.

De manier waarop den Hollander toen tekeer ging is klachtwaardig.

-vragen over mappen

De gemeente heeft aardig haar best gedaan om 18 mappen te vullen met dubbel materiaal, ongedateerd , de dossiers van hans slewe en rob slewe door elkaar heen.

]Direkt bij binnenkomst heb ik de vraag gesteld hoe de mappen zijn samengesteld.

Het antwoord van den Hollander was dat wij dat ,maar zelf moesten uitzoeken en als we vragen hebben maar een brief moesten sturen. Dat alles met een brede grijns.

-opmerkingen over ambtenaren

Zelfs dit reeds geschoonde dossier staat vol met voorbeelden van vooringenomenheid van ambtenaren. Een aardige is het zwart op wit bewijs dat ambtenaren als van der Wees , Portanger cs  bewust de klachtafhandeling van ondergetekende hebben ingebracht bij de onderhandelingen met mijn broer zodat vooringenomenheid en partijdigheid mooi onder de mat kon worden geveegd. Dat is inderdaad misselijk makend en ik heb daar zeker in die bewoordingen over gesproken met mijn broer.

Dat is mijn goed recht en als den Hollander zich daaraan ergert dat moet hij er niet bovenop gaan zitten om ons in de ‘gaten te houden’ en onze gesprekken af te luisteren.

Voorts viel het ons op dat een groep ambtenaren meer dan 10 minuten voor tijd in de gang met jas aan stonden te wachten totdat het ‘tijd’ was. Wij hebben daar onderling zeker over gesproken want wij zijn verbaasd dat dit soort praktijken nog steeds bestaan.

-vragen over wob verzoeken, verdwenen telefoon gesprekken etc

Ik heb ook vragen gesteld over mijn wob verzoek inzake kosten inhuur ewh van meer dan een mand geleden. Niets heb ik nog gehoord en ook hierover liet den Hollander weten dat ik het maar moest uitzoeken en hij ging daar geen antwoord op geven.

Idem over vragen over het verdwenen 15 e telefoongesprek.

U kunt dit toevoegen aan het verslag van de Hollander.

Het woordje vooringenomenheid staat met grote letters voorgedrukt op zijn voorhoofd. Het is allemaal een beetje sneu dat de heren ambtenaren met dergelijke verzonnen

Verslagen proberen hun eigen schandalige praktijken te verdoezelen.

-Over het dossier heb ik direkt een aantal vragen opgeschreven. Voorbedrukt briefpapier van mijn bedrijf met handtekening en datum. Den Hollander riep luid dat hij dit een vodje vond en ik moest maar een brief sturen.

Het is allemaal te kinderachtig voor woorden. Den Hollander is net als Foppe bij de afgeluisterde gesprekken alleen maar aan het provoceren en zuigen om de familie Slewe in diskrediet te kunnen brengen. Zijn gedrag is meer dan klachtwaardig.

Ik zou zeggen heren ambtenaren …  en bestuurders :

Kijk eens een keer goed in de spiegel na al die rapporten PLUS de ombudsman en vraag je dan eens af of je ook zo te werk gaat bij andere burgers in Bloemendaal ?

Graag toevoegen aan dossier.

Voorts een verzoek om eindelijk eens antwoord te geven op de door mij gestelde vragen.

Groet

Rob slewe