Poliflw

Op 16 juni jl. is het concept Mobiliteitsplan Delft 2040 voorgelegd aan de Delftse gemeenteraad. Het was één van de langste debatten ooit over één onderwerp in de raadszaal. Voor D66 staat vast dat het Mobiliteitsplan Delft 2040 moet zorgen voor meer toegankelijkheid, leefbaarheid en duurzaamheid in de openbare ruimte.  ‘’Voor mensen die gezond en fit genoeg zijn, is het afstappen van de stoep geen probleem en een gewoonte. Echter voor slechtzienden en kinderen kan dit leiden tot verkeersgevaarlijke situaties. Daarnaast is het voor ouderen, met of zonder rolstoel of rollator, bijna niet te doen om langere afstanden af te leggen, en dat moet anders’’, aldus Sivan Maruf (D66).

Het concept Mobiliteitsplan Delft 2040 beschrijft zowel concrete maatregelen als een toekomstvisie dat een houvast biedt voor de toekomst. Delft is een fietsstad en D66 onderschrijft graag de noodzaak van goede fiets- en wandelroutes. Een aanvulling daarbij is volgens D66 een overgang van functioneel denken naar inrichting volgens de gebruiker. ‘’voor onder meer voetgangers is het fijn als zij verschillende routes naar hun eindbestemming kunnen nemen, waarbij de verschillende routes verschillend zijn van karakter. In de Woonmonitor 2020 is dit beschreven als type woonmilieu, waarbij er gekeken is naar verschillende typen woningen en functies zoals school, detailhandel of sport op gebouwniveau. ‘’Wat D66 betreft zijn die woonmilieus een goed uitgangspunt voor de vertaling naar de openbare ruimte. Denk daarbij aan type verlichting, type straatstenen en groen. Zowel voor fietsers als wandelaars kan dit stimulerend werken.’’ Aldus D66-raadslid Maruf.

Voorzitter,

Vorig jaar citeerde ik nog:  ‘viering 75 jaar vrijheid staat onder voorstellen die onvermijdelijk zijn en waarop geen bijsturing meer mogelijk is’.

Wie had toen kunnen denken dat in maart 2020 alles ineens stil zou staan en onze vrijheid beknot zoals in decennia niet voorgekomen. Alles wat we tot dan toe vanzelfsprekend hadden gevonden was er niet meer. En iedereen werd uit zijn comfort-zone gehaald.

Tijd om stil te staan bij wat nu eigenlijk echt belangrijk blijkt: gezondheid, werk en inkomen, sociale contacten, beweging, natuur, uitgaan: vrijheid. We maakten kennis met dingen waar normaal alleen ánderen mee te maken krijgen: geen werk, geen inkomen, ziekte, eenzaamheid, verveling. In een rol die we niet gewend waren: thuis op de bank, ineens als meester of juf, systeembeheerder of patiënt.

Teruggeworpen op onszelf en elkaar kwamen we tot inzichten: hoeveel we vanzelfsprekend vinden, hoe belangrijk vrijheid is, hoe kwetsbaar het leven en de maatschappij waarin we leven. Wie we zijn of dachten te zijn, hoe afhankelijk we zijn van elkaar. Het dilemma tussen veiligheid en vrijheid.

De crisis trof sommigen zwaarder dan anderen: niet elk kind heeft de middelen of de ouders die hem goed kunnen helpen bij thuisonderwijs of een veilige omgeving. Niet iedereen in een zorginstelling begrijpt waarom hij geen bezoek meer krijgt. De een heeft het zwaar omdat hij veel van wat hij eerder deed nu niet meer kan, de ander verliest net dat laatste beetje wat nog kon.

Waar mijn 87-jarige moeder na 3 maanden afzondering bij het horen van: “het vaccin kan nog wel 2 jaar op zich laten wachten” verzuchtte: “ik weet niet of ik dat het wachten zó wel de moeite waard vindt”, maakte mijn dochter enthousiast plannen voor een slaapfeestje ‘voor na de coronacrisis’.

We zagen ook mooie dingen ontstaan: initiatieven om elkaar te helpen, creatief ondernemerschap om van de nood een deugd de maken. Een mooi voorbeeld vind ik het Rietveld theater, dat nu landelijk hét voorbeeld geeft met online thuistheater. TU medewerkers en studenten zetten in korte tijd Delfts vernuft in bij het bestrijden van de crisis. We zagen snelwegen zonder files, straten zonder verkeer, en ademden schonere lucht. We ontdekten ander gebruik van de openbare ruimte: om elkaar te ontmoeten, om te spelen, om te sporten. Sommige dingen bleken digitaal verrassend goed te werken, bij andere dingen bleef het behelpen en snakten we naar persoonlijk contact. Velen van ons blijken best meer te kunnen thuiswerken, en op vakantie blijkt niet perse ver weg te moeten met het vliegtuig. Deze zomer herontdekken de Nederlanders eigen land en wellicht ook Delft.

Natuurlijk moeten we nu eerst kijken waar de nood het hoogst is en hulp noodzakelijk, zodat geen onherstelbare schade ontstaat, ook voor de stad. Maar daar kan het niet bij blijven, de crisis mag niet leiden tot stilstand. Om meters te maken moet je stappen zetten.

Allereerst moeten we nog steeds hard aan de slag om die andere crisis, de klimaatcrisis, het hoofd te bieden. We hebben nu ervaren dat niet altijd alles wel meevalt of vanzelf wel goed komt, we moeten dus actief aan de slag. Ook is de woonopgave onverminderd. We moeten ervoor zorgen dat de bouw ook nu doorgaat en niet stilvalt. De crisis heeft op sommige plekken verschillen vergroot, waar we juist gelijke kansen willen: in het onderwijs, op een woning op een baan. Want hoe belangrijk het hebben van werk en voldoende inkomen is ondervonden velen aan den lijve. We willen er dan ook voor zorgen dat in Delft meer toekomstbestendige banen op alle niveaus bijkomen. Ook willen we dat mensen met een uitkering makkelijker bij kunnen verdienen en de opstap naar betaald werk beter kunnen maken.

Het belang van voldoende inkomen en reserves voor slechte tijden, geldt ook voor de gemeente zelf. En ons minimumloon blijkt niet toereikend: we krijgen steeds minder van het Rijk voor steeds meer taken. We moeten het Rijk, samen met andere gemeenten, klaar helder kunnen aantonen, dat het structurele tekort op gemeentebegrotingen hieraan te wijten is. Maar een niet sluitende begroting indienen is voor D66 geen optie: we geven daarmee het stuur uit handen aan iemand die de tank niet vult. We zijn in Delft al jaren scherp op de financiën en voor de hand liggende bezuinigingen zijn er niet. Maar in de crisis hebben we geleerd dat je sommige dingen echt niet kunt missen, terwijl je best zonder ándere dingen blijkt te kunnen. Laten we zo ook eens naar de begroting kijken. Wat willen we behouden en wat zijn we bereid (voor hoe lang) tegen welk prijs in te leveren?

Kinderen en jongeren kunnen weer naar dans-, muziek- en theaterlessen. Eerder mochten kinderen al buiten sporten. Raadslid Boris van Overbeeke: “Niet ieder kind maakt op dezelfde manier plezier. Theater, dans en muziek zouden met mooi weer ook heel goed buiten kunnen.”

Cultuur van wezenlijk belang. Van Overbeeke: ”Cultuureducatie draagt bij aan de brede ontwikkeling van kinderen. Dat is goed voor de kinderen en daarom goed voor iedereen.” Veel culturele organisaties hebben hard gewerkt om hun aanbod niet stil te laten vallen. Zo bood De Vak al snel een deel van de lessen online aan. Fysieke openstelling is, waar mogelijk, een belangrijke volgende stap.

Een tijdje geleden werd duidelijk dat kinderen weer buiten mochten sporten. D66 drong er toen bij het college op aan om ook cultuurlessen weer mogelijk te maken. We zijn blij met de antwoorden van het college. Cultuurlessen kunnen weer, mits dezelfde criteria gelden als voor de sport. De gemeente pakt dit ook serieus op. Er zijn gesprekken met cultuurpartners zoals De Vak en Delfts peil. Dans-, muziek- en toneellessen mogen op de sportparken gegeven worden. Van Overbeeke: ”We willen dat cultuur weer voor iedereen bereikbaar is.”

Vanaf 1 juni mag de horeca weer beperkt open. Terrassen mogen weer, mits gasten anderhalve meter afstand houden. Raadslid Boris van Overbeeke: “De gemeente moet ondernemers helpen om aan de voorwaarden te voldoen, bijvoorbeeld door grotere terrassen toe te staan.”

De coronacrisis heeft iedereen hard geraakt. Delftse horecaondernemers, maar ook de cultuursector, kappers en sportscholen moesten wekenlang dicht. Veel buffers zijn nu op. Met de versoepelingen kunnen ondernemers eindelijk weer omzet gaan maken. Van Overbeeke: “Wij willen dat de gemeente ondernemers ruimte geeft om die omzet de komende tijd weer in te halen.”

Delftse ondernemers zijn creatief en goed in het verzinnen van oplossingen. D66 wil dat de gemeente die ideeën de komende tijd mogelijk maakt, ook als we daarbij buiten de gebaande paden gaan. Van Overbeeke: “Als een ondernemer bijvoorbeeld tijdelijk twee tafeltjes op een parkeerplek wil zetten, of een terrasboot erbij, moet dat in principe kunnen.” Wel moet dat natuurlijk veilig zijn. “Voorbijgangers moeten over de stoep op anderhalve meter kunnen passeren en hulpdiensten moeten erlangs kunnen.” Laten we daarbij vooral vertrouwen op de veerkracht van de Delftse ondernemers. Zo komen we samen door de crisis.

We leven in een bijzondere tijd, die veel van eenieder vraagt. Een tijd waarin de volksgezondheid voorop staat: de zorg voor de zieken en het beteugelen van het coronavirus. D66 heeft veel waardering voor allen die hier hard aan werken en leeft mee met de zieken en hun naasten. Deze crisis vergt een aanpak die politieke kleur ontstijgt. Het is daarom van belang dat de bevolking goed op de hoogte blijft van de situatie: Hoe staat het er, ook in Delft, voor? Welke maatregelen worden er genomen? En waarom is het zo belangrijk dat iedereen zich aan de maatregelen houdt? Ook is het mooi om te zien dat er, ook in Delft, vele mooie hartverwarmende initiatieven ontstaan.

De maatregelen die noodzakelijk zijn om het virus onder controle te krijgen hebben echter direct effect op veel bevolkingsgroepen en onderdelen van de samenleving. Het kabinet heeft al een fors bedrag uitgetrokken om direct getroffenen te compenseren. Ook in Delft zijn de gevolgen van de genomen maatregelen voor velen groot en direct merkbaar. Het college heeft daarom al op diverse terreinen extra maatregelen genomen. D66 (en vele partijen met ons) maken zich onder andere zorgen over de Delftse ondernemers: hoe zorgen we dat zij het hoofd boven water kunnen houden en de crisis overleven? Ook vroegen we aandacht voor de cultuursector. Gelukkig is er al extra aandacht voor de minima: de Delftse Voedselbank heeft nog voldoende producten en ook worden aanvragen voor uitkeringen, maar bv. ook de computerregeling versneld behandeld. Net als o.a. de ChristenUnie maken wij ons zorgen over daklozen en de thuiszorg. Daarnaast verdient de jeugd extra aandacht. Onderwijskrachten hebben hard gewerkt om kinderen ook vanuit huis onderwijs te bieden. Voor een regulier gezin is het begeleiden van thuisonderwijs al een uitdaging, maar dit is niet voor elke ouder even gemakkelijk. Kan de leerplichtambtenaar wellicht helpen om ervoor te zorgen dat ook elk kind dit onderwijs krijgt en kan volgen? Ook kinderen uit het speciaal onderwijs en de jeugdzorg zitten nu thuis. Bovendien zijn er kinderen voor wie van een ‘veilig thuis’ niet altijd sprake is. Hoe houden we hen in beeld en kunnen we hen ook nu ondersteunen? We zien gelukkig dat alle genoemde punten goed op het netvlies van het college staan.

Ondertussen wil D66 niet stil blijven zitten. We hebben het college gevraagd om, zodra dat duidelijker wordt, een overzicht te geven van de financiële consequenties voor de gemeente. We kunnen dan een goede afweging maken, waar elke euro het hardst nodig is in Delft. We zijn blij dat de Delftse politiek niet op de handen gaat zitten, maar zo snel mogelijk met behulp van een digitale oplossing haar werk kan blijven doen en die besluiten kan nemen die Delft door deze crisis heen helpen.

In de gemeenteraadsvergadering van donderdag 5 maart stond de evaluatie incidentele festiviteiten op de agenda. Een stukje geschiedenis… Een aantal jaren geleden hebben bewonersverenigingen en de koninklijke horeca Delft (die ook de belangen en standpunten van muzikanten meenemen) afspraken gemaakt over een puntensysteem voor incidentele festiviteiten. Dankzij deze afspraken kunnen horecazaken regelmatig festiviteiten organiseren, maar blijft de overlast voor bewoners beperkt. Zo is er bijvoorbeeld afgesproken dat er vier weken tussen twee festiviteiten met versterkte muziek moeten zitten. Doordat bewoners en horecaondernemers er samen uitkwamen, hoefde de politiek niet zelf met regels te komen. Regels waar mogelijk niemand blij mee was geweest. Het CDA is groot voorstander initiatieven vanuit de samenleving en van afspraken die in goed overleg tot stand komen. De huidige regeling in Delft is ruimer dan in welke gemeente ook in Nederland. In geen enkele andere gemeente telt versterkte muziek buiten een horecazaak als een incidentele festiviteit. Welk probleem? Met name STIP gebruikt al enige tijd het argument dat het aantal festiviteiten in Delft is afgenomen en dat het gemeentelijk beleid daarom moet worden veranderd. Tijdens de raadsvergadering fileerde de burgemeester dit argument: STIP is hier creatief met cijfers want in werkelijkheid is het aantal evenementen juist fors gestegen de afgelopen jaren. Het het aantal evenementen afneemt is dus fakenieuws. Ondanks dat er geen probleem is, kwamen politieke partijen onder aanvoering van STIP en D66 met moties om de regeling zogenaamd te verbeteren. Deze partijen willen afstappen van de afspraak dat eenmaal per vier weken een festiviteit met versterkte muziek mag zijn. In plaats daarvan willen ze de regeling verruimen naar eenmaal per drie weken (D66/GroenLinks /VVD /OD) of zelfs naar tweewekelijks (STIP/Stadsbelangen/SP). De partijen willen ook het aantal decibels verlagen van 75 naar 70. Van dit laatste heeft Koninklijke horeca Delft nog expliciet aangegeven dit geen werkbare norm te vinden. Waarom stemde het CDA tegen de moties? De moties leveren wat het CDA betreft niets op: niemand is er blij mee. De bewoners van de binnenstad niet en de horecaondernemers ook niet. Daarom stemde het CDA tegen deze moties en hebben we gepleit om de bestaande afspraken zo te houden. Samenleven betekent compromissen sluiten en je dan ook aan de compromissen houden. Precies zoals nu gebeurt. Uitkomst We waren in de minderheid. Met de kleinst mogelijke meerderheid, 20 voor en 19 tegen, is de motie aangenomen wat maakt dat de frequentie gaat naar eens in de 3 weken en het aantal db’s van 75 naar 70 gaat. Het CDA vindt de uitkomst een verslechtering voor alle partijen die het uiteindelijk aangaat. We zullen dit ook verder toetsen bij de bewoners en de koninklijke horeca Delft. Het CDA #naastdebewoners en #naastdeondernemers

In de gemeenteraadsvergadering van donderdag 5 maart stond de evaluatie incidentele festiviteiten op de agenda. Een stukje geschiedenis… Een aantal jaren geleden hebben bewonersverenigingen en de koninklijke horeca Delft (die ook de belangen en standpunten van muzikanten meenemen) afspraken gemaakt over een puntensysteem voor incidentele festiviteiten. Dankzij deze afspraken kunnen horecazaken regelmatig festiviteiten organiseren, maar blijft de overlast voor bewoners beperkt. Zo is er bijvoorbeeld afgesproken dat er vier weken tussen twee festiviteiten met versterkte muziek moeten zitten. Doordat bewoners en horecaondernemers er samen uitkwamen, hoefde de politiek niet zelf met regels te komen. Regels waar mogelijk niemand blij mee was geweest. Het CDA is groot voorstander initiatieven vanuit de samenleving en van afspraken die in goed overleg tot stand komen. De huidige regeling in Delft is ruimer dan in welke gemeente ook in Nederland. In geen enkele andere gemeente telt versterkte muziek buiten een horecazaak als een incidentele festiviteit. Welk probleem? Met name STIP gebruikt al enige tijd het argument dat het aantal festiviteiten in Delft is afgenomen en dat het gemeentelijk beleid daarom moet worden veranderd. Tijdens de raadsvergadering fileerde de burgemeester dit argument: STIP is hier creatief met cijfers want in werkelijkheid is het aantal evenementen juist fors gestegen de afgelopen jaren. Het het aantal evenementen afneemt is dus fakenieuws. Ondanks dat er geen probleem is, kwamen politieke partijen onder aanvoering van STIP en D66 met moties om de regeling zogenaamd te verbeteren. Deze partijen willen afstappen van de afspraak dat eenmaal per vier weken een festiviteit met versterkte muziek mag zijn. In plaats daarvan willen ze de regeling verruimen naar eenmaal per drie weken (D66/GroenLinks /VVD /OD) of zelfs naar tweewekelijks (STIP/Stadsbelangen/SP). De partijen willen ook het aantal decibels verlagen van 75 naar 70. Van dit laatste heeft Koninklijke horeca Delft nog expliciet aangegeven dit geen werkbare norm te vinden. Waarom stemde het CDA tegen de moties? De moties leveren wat het CDA betreft niets op: niemand is er blij mee. De bewoners van de binnenstad niet en de horecaondernemers ook niet. Daarom stemde het CDA tegen deze moties en hebben we gepleit om de bestaande afspraken zo te houden. Samenleven betekent compromissen sluiten en je dan ook aan de compromissen houden. Precies zoals nu gebeurt. Uitkomst We waren in de minderheid. Met de kleinst mogelijke meerderheid, 20 voor en 19 tegen, is de motie aangenomen wat maakt dat de frequentie gaat naar eens in de 3 weken en het aantal db’s van 75 naar 70 gaat. Het CDA vindt de uitkomst een verslechtering voor alle partijen die het uiteindelijk aangaat. We zullen dit ook verder toetsen bij de bewoners en de koninklijke horeca Delft. Het CDA #naastdebewoners en #naastdeondernemers

Na de storm Ciara is er een grote hoeveelheid piepschuim in de Westsingelgracht beland. Dit piepschuim is afkomstig van de bouwplaatsen rondom het station. D66 maakt zich zorgen over de schade aan het milieu door deze rommel. De grote stukken zijn inmiddels opgeruimd, maar er zijn heel veel ‘bolletjes’ in de gracht en de omgeving daaromheen achtergebleven. Piepschuim verbrokkelt nou eenmaal heel makkelijk. Deze bolletjes zijn moeilijk op te ruimen en breken niet vanzelf af. Daarom stelt de D66-fractie schriftelijke vragen aan de wethouder. Woordvoerder Boris van Overbeeke: “Ik wil weten wie er verantwoordelijk is voor de natuurschade door de achtergebleven rommel. Ik vind dat we de schade op de aannemers moeten verhalen.”

Dit ongeluk legt een groter probleem bloot. Rommel door bouwafval rondom bouwplaatsen is D66 al langer een doorn in het oog. Van Overbeeke: “Wij snappen dat stormschade niet altijd te voorkomen is. Maar het is wel vaker een grote rotzooi rondom bouwplaatsen. Die rommel waait de grachten in en blijft daar achter.“ Delft is de komende jaren nog niet klaar met bouwen. Daarom wil de fractie ook van de wethouder weten wat zij kan doen om deze schade in het vervolg te voorkomen.