Poliflw

Vanaf 2 juni is er weer wat meer mogelijk in De Cultuurfabriek. Naast de heropening van Museum Veenendaal gaan ook Café Met Stip en de VVV Stadswinkel weer open.

Café Met Stip en de Stadswinkel zijn vanaf dinsdag 2 juni open op dinsdag t/m zaterdag van 10.00 – 15.00 uur. Bij Met Stip is er een kleine menukaart aanwezig met koffie, thee en broodjes. Bezoekers kunnen zelf hun bestelling ophalen bij de counter en er wordt aan hen verzocht om alleen met hun pinpas te betalen. Verblijf is beperkt mogelijk en de leestafels met kranten en tijdschriften van de Bibliotheek blijven vooralsnog gesloten.

De Stadswinkel gaat weer open als VVV-punt en zoals vanouds zijn er ook cadeaus en streekproducten te koop. De maandelijkse stadswandelingen gaan op dit moment nog even niet door.

Bibliotheek Veenendaal blijft vooralsnog open op dinsdag t/m zaterdag van 10.00 – 17.00 uur. Waar voorheen de donderdag- en vrijdagochtend exclusief gereserveerd waren voor bezoekers van 60+, is dat nu niet meer het geval. Ook op deze ochtenden zijn bezoekers van alle leeftijden welkom.

De toiletten zullen vanaf 2 juni ook weer toegankelijk zijn en er zullen ook weer activiteiten gaan plaatsvinden in de Bieb. Houd de website en Facebook-pagina van Bibliotheek Veenendaal in de gaten voor de laatste updates.

De fractie van SP Zuidplas stelt het college vragen over de nieuwe lokale omroep Zuidplas FM.

"We hadden verwacht dat Zuidplas FM inmiddels wel te ontvangen zou zijn. Zeker nu onze inwoners veel thuis zitten had het leuk geweest als ze via de radio het lokale nieuws hadden kunnen volgen," vind raadslid Serena Rodenburg. "Ze hebben de aanwijzing gekregen, dat is een democratisch besluit geweest. Maar het word wel tijd dat ze de verwachtingen waar gaan maken."

De fractie diende daarom de volgende vragen in:

1.    Wanneer is de verwachting dat Zuidplas FM zijn uitzendingen in Zuidplas gaat beginnen?

2.      Krijgt men al wel de subsidie vanaf de toekenning door het commissariaat van de gemeente Zuidplas?

3.      Deelt het college de mening van de SP van "Geen uitzending geen geld?"

4.    Heeft men binnen Zuidplas al een geschikte locatie gevonden  van waaruit men de uitzendingen gaat realiseren?

5.    Is er enig inzicht hoe de onderhandelingen met de maatschappelijke organisaties zoals kerken enz. verlopen?

6.    Hoe verlopen de contacten van de gemeente Zuidplas met Zuidplas FM in het algemeen?

7.    Is er iets bekent over het aantal vrijwilligers afkomstig uit Zuidplas welke voor Zuidplas FM gaat werken?

8.    Zuidplas FM heeft bekend gemaakt dat ze zou gaan samenwerken met andere mediabronnen zoals Hart van Holland en Gouwe IJssel Nieuws.       Is daar al iets over bekend?

9.    Is het waar dat de rijksoverheid  Zuidplas FM na aanvraag een extra financiële tegemoetkoming / Krediet heeft gegeven van €4.000 om de corona crisis door te komen?

10.    Is het college het met de SP eens dat het vreemd overkomt als een organisatie nog geen minuut heeft uitgezonden nu al steun vraagt?

Op een middag voerde ik een merkwaardig gesprek met iemand die iets vertelt over een droom die hij voor de coronacrisis had. Daarin ziet hij zichzelf zitten in een huisje aan een bospad midden in de natuur. Plotseling een merkwaardig geluid in de verte, een soort onweer. Even later trilt de aarde en het geluid verandert in een enorm gebulder. 

Tekst: Wim Verhoeven – Koffiekring Zaanstad

Als hij naar buiten kijkt ziet hij plotseling een aanzwellende troep runderen op het pad naderen, een schouwspel zoals de jaarlijkse trek van de Gnoes in Afrika. Op de plek waar hij snel dekking heeft gezocht ziet hij dat het enorme aantallen zijn die zich een weg banen en geen rekening houden met zijn huisje. Glasgerinkel en een doffe knal als de eerste door een raam springt. Door de druk van de aanzwellende massa bezwijkt uiteindelijk zijn hele verblijf. 

Als hij van de schrik bekomen is ziet hij dat razendsnel groeiende bomen de plek van het huis innemen. Onmiddellijk is zijn bouwsel opgeslokt er is niets meer te bekennen. ‘Ik zie het als een voorspelling want het is vergelijkbaar met wat ons nu is overkomen. Eerst wat gerommel in de verte en uiteindelijk die enorme knal die het leven totaal verandert’. 

In een opiniestuk uit het Midden-Oosten vraagt Faisal J. Abbas zich af hoe het mogelijk is dat een klein virus sterker blijkt dan de door de mens ontwikkelde wapens, natuurrampen of terroristische aanslagen. Hij dicht het derhalve ook een bepaalde intelligentie toe. Als je daarover nadenkt lijkt het een antwoord op ons buitensporige gedrag en de weigering om tijdig in te zien dat onze soort getalsmatig is geëxplodeerd. 

Aloude dogma’s verhinderden bijsturen. We zagen grenzen aan de groei maar negeerden die, aangestuurd door zichzelf verrijkende figuren die als halfgoden in de camera kijken. De massa wordt de heilzame vreugde van niet-essentiële goederen aangeboden, die tegelijkertijd het leefmilieu belasten. In mijn post tref ik een uitspraak met een sarcastische ondertoon aan: ‘De natuur lacht ons uit, want het is al sinds een paar dagen mooi weer. Mensen staan ernaar te kijken vanuit hun woonkamers maar kunnen er niet van genieten. Ik zie alleen maar kinderen spelen aan de achterkant van de flat en die zijn onschuldig natuurlijk. Iedereen dacht dat hij/zij beter en belangrijker was dan de ander, maar Covid-19 heeft die gedachte afgekeurd’. 

Ook hier het idee het virus een bepaalde intelligentie toe te kennen.  Aan de andere kant die hulpeloosheid en eenzaamheid van kwetsbare mensen soms met een beperking: ‘Het is heel anders geworden. Helaas is het even niet anders, volgende keer weer beter zullen we maar hopen’. Het lijkt of een macabere onzekerheid het roer van het land uit handen heeft geslagen. De premier probeert de regie te houden. 

Er woedt een groot gevecht om de loketten van het ‘pretpark’ aarde weer te openen, maar uit de berichten blijkt dat velen in feite niet meer terug willen naar wat ooit ‘normaal’ was. Uit een enquête in Engeland onder 4343 mensen bleek dat nog maar 9% terug wil naar het normaal van voor de corona tijd. De belangrijke veranderingen zoals schonere lucht, verbetering van de natuur en sterkere gemeenschapszin gaven de doorslag. (YouGov /Royal Society of Arts en The Food Foundation). 

Tenslotte was het de beroemde primatoloog Jane Goodall die in het programma Buitenhof benadrukt dat we van deze periode moeten leren. Het opstarten van de oude economie en zoals sommige leiders willen zelfs in een ‘hogere’ versnelling zal niet het normaal dichterbij brengen maar een volgende ramp. 

Lokale en regionale kranten zoeken steun om de coronacrisis te overleven. Dit kopt de NOS op 25 maart. De SP vindt dat het nu het moment is een lokaal mediafonds in het leven te roepen.

In 2018 werd er door de Provinciale Staten van Noord Holland al gesproken over een dergelijk fonds. Ook in Hilversum ligt al (veel) langer het idee om een mediafonds in het leven te roepen omdat de lokale en regionale kranten in zwaar weer kwamen. Onze eigen mediaburgmeester Pieter Broertjes riep in oktober 2018 tijdens een rondetafelgesprek over het opzetten van een regionaal stimuleringsfonds "Niks doen is geen optie." En toenmalig Commissaris van de Koning Johan Remkes was welwillend om iets te betekenen.

Inmiddels is het 2020 en hebben we te maken met de coronacrisis. Door de crisis is de boel nog verder in elkaar gezakt. Door een dramatische daling van advertentie-inkomsten verkeren uitgevers van lokale en regionale kranten in acute geldnood. Ze kunnen freelance-medewerkers niet meer betalen en vrezen voor hun voortbestaan.

De SP-Hilversum zegt dus: nu is het moment! Maak werk van een (nood)fonds voor lokale media!

Water aan de lippenDe dalende advertentie-inkomsten raken de regionale en lokale kranten extra hard. Vooral huis-aan-huisbladen moeten het hebben van advertenties, omdat ze niet of nauwelijks inkomsten hebben uit abonnementsgelden.

De directeur van de lokale krant laat op 26 maart in de Gooi en Eembode weten : "Tot op heden kunnen we het allemaal nog aan, maar voor de komende maand, nadat er veel advertentie-opdrachten zijn ingetrokken, zien we dat er een stagnering in onze financiën komt. Dat levert in de liquiditeit een dusdanig probleem op dat we verwachten dat we volgende maand een aantal rekeningen niet betaald kan worden"

De zorgen groeien met de dag en de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) en de branchevereniging NNP voor lokale en regionale huis-aan-huisbladen dringen aan op steun. Natuurlijk hebben ze zich al gemeld bij de verantwoordelijke voor media in het kabinet. Maar die steun zou volgens hen ook moeten komen van gemeenten en provincies. 

Waakhond koesterenVoor de SP is een kritische en onafhankelijke pers een absolute voorwaarde voor de democratie. De lokale en regionale media zijn de waakhond die de politiek kritisch volgt. Die ook het kleine nieuws brengt, lief en leed. Die publiceert wat er in het dorp te doen is, maar ook (in het geval van de gratis lokale krant) de gemeentepagina bevat. Daarmee zijn ze van essentieel belang voor de gemeente en haar inwoners. De lokale huis-aan-huisbladen zijn bovendien gratis en worden zowel als hardcopy krant als online aangeboden. Natuurlijk wordt er wel eens gemopperd over niet bezorgde kranten maar toch worden heel veel mensen bereikt.

SP oproep aan burgemeester Broertjes en wethoudersSP Tweede Kamerlid Peter Kwint heeft inmiddels al vragen gesteld aan de verantwoordelijk Minister.

Maar daar houd het niet mee op. Ook lokaal, regionaal en provinciaal kunnen we bijdragen aan een (nood)fonds lokale media. Wij roepen burgemeester Pieter Broertjes en het college dan ook op zich samen met regiogemeenten maximaal in te spannen voor steun aan de lokale en regionale kranten, middels een lokaal mediafonds en/of noodmaatregelen, en dit ook te bepleiten bij het Rijk.

Daar staat wel iets tegenover. Als mediabedrijven steun vragen moeten zij wel zorgen dat, naast de medewerkers met een contract, ook de vele free lancers aan het werk blijven.

De SP verwacht dat burgemeester Broertjes daarin samenwerkt met andere gemeenten, de provincie Noord Holland en het Rijk.

De ambitie was er al. Nu is het echt nodig!

Min of meer opgehokt lezen we veel de laatste tijd. Natuurlijk overheerst het dagelijkse nieuws over het virus. Iedereen denkt het zijne en deelt het op de sociale media. Ik zie hiervan maar een klein stukje, want ben alleen actief op Facebook, het ouwe lullen medium volgens mijn zoons. Er zijn grofweg vier soorten reacties te zien. Mensen die het eens zijn met de maatregelen en willen dat ze gehandhaafd worden; zij die argumenteren voor een complete lock down, omdat de maatregelen massaal genegeerd worden; mensen die zich in allerlei bochten wringen om toch te doen wat ze willen en een kleine groep die het allemaal maar onzin vindt, de Bolsonaro's onder ons zeg maar. De eerste twee zijn de grootste groep en leveren, afgezien van de discussie of we compleet op lock down moeten, de minste problemen op. Wat mij betreft valt de laatste groep keihard door de mand, geen anti-virale zalf aan te strijken. Dit zijn die lui die discussies aangaan met winkelpersoneel vanwege het verplichte karretje, of massaal naar het strand trekken. En bedankt hé. Zonder de corona zijn het de bumperklevers, klimaatontkenners, proleten.  Hopeloos, alleen keihard aanpakken helpt. De kronkelaars zijn van een andere orde en daardoor interessant. Ze zijn creatief, zoekend naar mogelijkheden, altijd op zoek naar de mazen, het eigen voordeel, de eigen zin doordrijven. De schijters die nu met een complete rol hun billen kunnen afvegen, aandelen dumpers, mondkapjes zwendelaars en hamsteraars. Ze staan er ondertussen niet bij stil dat noodmaatregelen niet fijnmazig kunnen zijn, dat we de polder- en gedoogcultuur die we zo zijn gewend even moeten vergeten.

Het is nu gelijke monniken, gelijke kappen, allemaal dezelfde grijze pij. Collectivisme in plaats van Individualisme, een teneur die ik ook in diverse redactionele en politieke commentaren lees. Een grote uitdaging in een land vol individualisten. Ik heb ooit geleerd dat sterke eigenschappen tegelijk ook je valkuilen zijn en nu blijkt waar we in zijn doorgeschoten. Jimmy Dijk wist het goed te benoemen in een opiniestuk in de kant. Wij lopen nu in de valkuilen van neoliberalisme en globalisatie, helemaal mee eens. Ik vraag me alleen af om het nu de tijd is om je gelijk te halen. Al te makkelijk kan het verwijt gemaakt worden van het politiek willen scoren over de ruggen van de slachtoffers. De tijd van verandering is nog niet aangebroken, pas als de crisis voorbij is kunnen we evalueren en conclusies trekken. Ik las een nogal smalend commentaar van een econoom die er niet op rekende dat deze crisis tot grote veranderingen zou leiden, immers na de financiële crisis van 2008 was het ook weer business as usual. Dit is een duidelijke vingerwijzing dat het huidige sentiment niet blijvend hoeft te zijn. Gelijk hebben is niet gelijk aan gelijk krijgen, dus wat mij betreft houden we ons kruid nog even droog.

En mag ik ook mijn dank uitspreken voor al die toppers waar we nu zo zwaar op leunen? De SP zal jullie ook na deze crisis niet vergeten, dat deden we immers voor die tijd ook al niet.

De 18e eeuwse kritische denker Immanuel Kant stelde dat wijsgerig denken zich ten diepste met drie vragen bezighoudt: ‘Wat kan ik weten? Wat moet ik doen? Wat mag ik hopen? Het lijkt of het antwoord hierop steeds moeilijker te vinden is. Mensen vragen zich af wat er werkelijk waar is van het nieuws dat ze dagelijks krijgen toegediend. Als je geen juist beeld hebt van de werkelijkheid hoe weet je dan wat je moet doen of nog erger wat je mag hopen voor je eigen toekomst en die van bijvoorbeeld de kinderen of kleinkinderen. Soms blijkt dat we te maken hebben met een bizarre werkelijkheid.

Tekst: Wim Verhoeven - De Koffiekring

Sommige, vooral ook jonge mensen beschouwen Lubach, een satirisch televisieprogramma op zondag als een belangrijke nieuwsbron. Enthousiast vertellen een paar mij dat ze hiernaar hebben gekeken en ineens begrijpen hoe het superkapitalisme werkt. Hoe je met een onbeperkte geldbron, manipulatie en door gebruik te maken van moderne slaven, zoals Uber doet tot een monopolie positie komt waarna het echte cashen begint. Figuren met diepe zakken zijn bereid er veel geld in te steken. Ze krijgen immers aan het eind van de rit de hoofdprijs.

Sharing of delen was toch oorspronkelijk een mooi idee? Maar kennelijk niet als zoiets in handen komt van financiële cowboys. Het lijkt erop dat er geen echte waarheid bestaat over de werkelijkheid die altijd achteraf tevoorschijn komt.  Hoofdschuddend verwijst iemand naar een nieuwsuitzending waar een minister rustig verklaart dat wij sprokkelhout voor biomassacentrales zullen gebruiken. Even later, zie je enorme stukken bos, gewone hele bomen die in Amerika worden gekapt om aan de vraag naar houtpallets te voldoen.

Herbebossing zal volgens iemand die ter plaatse aanwezig is tien jaar duren. Het kappen is zo gebeurd. De lelieteelt gaat met grote hoeveelheden bestrijdingsmiddelen gepaard. Een toxicoloog die onderzoek deed zegt: ‘Het onderzoek toont aan hoe intensief bestrijdingsmiddelen worden toegepast. We worden omringd door deze stoffen. Het is een signaal dat we ons ecosysteem aan het overbelasten zijn’. In dat kader is het best beangstigend dat een sprinkhanenplaag in zeven Oost-Afrikaanse landen alleen nog met insecticide te lijf kan worden gegaan. Het moet om een onvoorstelbare hoeveelheid gif gaan. Die overbelasting van het ecosysteem houdt in feite verband met het gedrag van de mens zelf, die vast zit aan een systeem van onzinnige productie en consumptie die alsmaar moet groeien.

Misschien wordt dit wel het beste weerspiegeld door een mevrouw die in een televisie-uitzending een tuincentrum vertegenwoordigd. Achter haar zie je de gezellige uitstraling van de producten die worden geacht ons gevoel van knusheid te verhogen, maar die verder veelal in de vorm van hangers en kabouters zinloos zijn. Het corona virus betekent leveringsproblemen, maar ‘gelukkig’ voor haar zijn er nog 40 (!!!) containers onderweg.   

Matiging is kennelijk een onmogelijk scenario en het is derhalve wrang dat een virus een rem lijkt. Uit de berichtgeving blijkt de angst voor iets onvoorspelbaars, maar wordt de discussie nog veel meer gevoerd over de financiële gevolgen. Groei moet en matiging die uiteindelijk door de natuur zou kunnen worden afgedwongen komt niet ter sprake. Ook hier wordt de burger op een dwaalspoor gebracht. De echte verandering die hem staat te wachten tref je niet in de verkiezingsprogramma’s aan.

Bekijk hier het interview met SP raadslid Henri Mandemaker door Pieter Bon van Omroep Tilburg bij het Wagnerplein over #Armoede, #Passend #onderwijs en #gezondheid.

https://youtu.be/aa5UbHvMMTo