Poliflw

Elk jaar stelt het kabinet in de miljoenennota haar bijdrage aan de loonontwikkelingen in de zorg (ova) vast.

Dit percentage is de financiële ruimte waarbinnen vakbonden en werkgevers kunnen onderhandelen over loonstijgingen. Het bedrag wordt vastgesteld op basis van loonontwikkelingen in andere sectoren. Het vaststellen van deze loonruimte heeft daarmee grote invloed op de salarissen in de zorg.

Waar dit percentage voor de coronacrisis nog werd vastgesteld op bijna drie procent voor het jaar 2021, heeft het CPB dit percentage recent gehalveerd. Wanneer het kabinet deze bijstelling overneemt, betekent dit dat de lonen volgend jaar slechts met 1,4% kunnen stijgen. Hier komt nog bij dat de verwachting is dat de pensioenpremies in de zorg volgend jaar stijgen. Deze moeten uit dezelfde bijdrage betaald worden, wat betekent dat de lonen netto niet of nauwelijks kunnen toenemen.

Dit kan GroenLinks niet accepteren. We moeten voorkomen dat de helden in de zorg de klappen van de komende economische crisis moeten opvangen. Een begroting waarin niet geregeld is dat de lonen kunnen stijgen zal op verzet van ons rekenen – ook in de Eerste Kamer waar het kabinet een meerderheid nodig zal hebben. Dat signaal willen we nu al afgeven, omdat het kabinet deze zomer bezig zal gaan met het opstellen van de begroting.

Elk jaar stelt het kabinet in de miljoenennota haar bijdrage aan de loonontwikkelingen in de zorg (ova) vast.

Dit percentage is de financiële ruimte waarbinnen vakbonden en werkgevers kunnen onderhandelen over loonstijgingen. Het bedrag wordt vastgesteld op basis van loonontwikkelingen in andere sectoren. Het vaststellen van deze loonruimte heeft daarmee grote invloed op de salarissen in de zorg.

Waar dit percentage voor de coronacrisis nog werd vastgesteld op bijna drie procent voor het jaar 2021, heeft het CPB dit percentage recent gehalveerd. Wanneer het kabinet deze bijstelling overneemt, betekent dit dat de lonen volgend jaar slechts met 1,4% kunnen stijgen. Hier komt nog bij dat de verwachting is dat de pensioenpremies in de zorg volgend jaar stijgen. Deze moeten uit dezelfde bijdrage betaald worden, wat betekent dat de lonen netto niet of nauwelijks kunnen toenemen.

Dit kan GroenLinks niet accepteren. We moeten voorkomen dat de helden in de zorg de klappen van de komende economische crisis moeten opvangen. Een begroting waarin niet geregeld is dat de lonen kunnen stijgen zal op verzet van ons rekenen – ook in de Eerste Kamer waar het kabinet een meerderheid nodig zal hebben. Dat signaal willen we nu al afgeven, omdat het kabinet deze zomer bezig zal gaan met het opstellen van de begroting.

Elk jaar stelt het kabinet in de miljoenennota haar bijdrage aan de loonontwikkelingen in de zorg (ova) vast.

Dit percentage is de financiële ruimte waarbinnen vakbonden en werkgevers kunnen onderhandelen over loonstijgingen. Het bedrag wordt vastgesteld op basis van loonontwikkelingen in andere sectoren. Het vaststellen van deze loonruimte heeft daarmee grote invloed op de salarissen in de zorg.

Waar dit percentage voor de coronacrisis nog werd vastgesteld op bijna drie procent voor het jaar 2021, heeft het CPB dit percentage recent gehalveerd. Wanneer het kabinet deze bijstelling overneemt, betekent dit dat de lonen volgend jaar slechts met 1,4% kunnen stijgen. Hier komt nog bij dat de verwachting is dat de pensioenpremies in de zorg volgend jaar stijgen. Deze moeten uit dezelfde bijdrage betaald worden, wat betekent dat de lonen netto niet of nauwelijks kunnen toenemen.

Dit kan GroenLinks niet accepteren. We moeten voorkomen dat de helden in de zorg de klappen van de komende economische crisis moeten opvangen. Een begroting waarin niet geregeld is dat de lonen kunnen stijgen zal op verzet van ons rekenen – ook in de Eerste Kamer waar het kabinet een meerderheid nodig zal hebben. Dat signaal willen we nu al afgeven, omdat het kabinet deze zomer bezig zal gaan met het opstellen van de begroting.

Elk jaar stelt het kabinet in de miljoenennota haar bijdrage aan de loonontwikkelingen in de zorg (ova) vast.

Dit percentage is de financiële ruimte waarbinnen vakbonden en werkgevers kunnen onderhandelen over loonstijgingen. Het bedrag wordt vastgesteld op basis van loonontwikkelingen in andere sectoren. Het vaststellen van deze loonruimte heeft daarmee grote invloed op de salarissen in de zorg.

Waar dit percentage voor de coronacrisis nog werd vastgesteld op bijna drie procent voor het jaar 2021, heeft het CPB dit percentage recent gehalveerd. Wanneer het kabinet deze bijstelling overneemt, betekent dit dat de lonen volgend jaar slechts met 1,4% kunnen stijgen. Hier komt nog bij dat de verwachting is dat de pensioenpremies in de zorg volgend jaar stijgen. Deze moeten uit dezelfde bijdrage betaald worden, wat betekent dat de lonen netto niet of nauwelijks kunnen toenemen.

Dit kan GroenLinks niet accepteren. We moeten voorkomen dat de helden in de zorg de klappen van de komende economische crisis moeten opvangen. Een begroting waarin niet geregeld is dat de lonen kunnen stijgen zal op verzet van ons rekenen – ook in de Eerste Kamer waar het kabinet een meerderheid nodig zal hebben. Dat signaal willen we nu al afgeven, omdat het kabinet deze zomer bezig zal gaan met het opstellen van de begroting.

Elk jaar stelt het kabinet in de miljoenennota haar bijdrage aan de loonontwikkelingen in de zorg (ova) vast.

Dit percentage is de financiële ruimte waarbinnen vakbonden en werkgevers kunnen onderhandelen over loonstijgingen. Het bedrag wordt vastgesteld op basis van loonontwikkelingen in andere sectoren. Het vaststellen van deze loonruimte heeft daarmee grote invloed op de salarissen in de zorg.

Waar dit percentage voor de coronacrisis nog werd vastgesteld op bijna drie procent voor het jaar 2021, heeft het CPB dit percentage recent gehalveerd. Wanneer het kabinet deze bijstelling overneemt, betekent dit dat de lonen volgend jaar slechts met 1,4% kunnen stijgen. Hier komt nog bij dat de verwachting is dat de pensioenpremies in de zorg volgend jaar stijgen. Deze moeten uit dezelfde bijdrage betaald worden, wat betekent dat de lonen netto niet of nauwelijks kunnen toenemen.

Dit kan GroenLinks niet accepteren. We moeten voorkomen dat de helden in de zorg de klappen van de komende economische crisis moeten opvangen. Een begroting waarin niet geregeld is dat de lonen kunnen stijgen zal op verzet van ons rekenen – ook in de Eerste Kamer waar het kabinet een meerderheid nodig zal hebben. Dat signaal willen we nu al afgeven, omdat het kabinet deze zomer bezig zal gaan met het opstellen van de begroting.

“Voor 14” is een initiatief om het wettelijke minimumloon te verhogen naar 14 euro bruto per uur. Vakbond FNV heeft het initiatief genomen voor deze campagne in diverse steden, waaronder Helmond. “Voor 14” is een brede beweging die bestaat uit mensen die het wettelijk minimumloon betaald krijgen of een uitkering hebben, pensioengerechtigd zijn, mensen die in armoede leven en mensen die solidair zijn. Ook diverse politieke en maatschappelijke organisaties, FNV-leden en bezorgde Helmonders zijn onderdeel van deze groep. De actie is dan ook niet van de FNV, maar van iedereen die er aan meedoet.

Het wettelijke minimumloon is de basis voor de bodem in Nederland, een bodem die al decennia daalt. Wat mensen van het wettelijke minimumloon kunnen betalen, is sinds eind jaren zeventig met twintig procent gedaald. Het wordt tijd voor een inhaalslag!

Nederland is een rijk land, dat de een wat meer heeft dan de ander, vinden ook wij als SP prima. Maar in een vermogend land als Nederland zou de basis van de bodem genoeg moeten zijn om fatsoenlijk van te kunnen leven. Het geld is geen probleem maar hoe het verdeeld is, dát is het probleem.

Door het verhogen van het wettelijke minimumloon stijgen de lonen van werkenden, maar ook de uitkeringen van ouderen en minima. Een groep van 2 miljoen mensen gaat er op vooruit. Dit is ook voor de gemeente erg belangrijk. De Vereniging Nederlandse Gemeenten heeft een aantal jaar geleden al aangegeven dat het verhogen van het wettelijke minimumloon noodzakelijk is. “Daarmee kan er structureel iets worden gedaan aan het verbeteren van de inkomenspositie van mensen. Armoedeproblemen zullen naar verwachting afnemen en dit verlicht de zorgtaak van de gemeente.”

De hoogte van het minimumloon is een landelijk politieke kwestie, maar de gemeenten zijn ervaringsexpert op het gebied van armoede. De gemeenten zijn uitvoeringsorgaan geworden voor de Jeugdzorg, Wmo en de bijstandswet, de betrokkenen in dit sociaal domein hebben vaak te maken met een laag inkomen. De stem van gemeenten is cruciaal bij het werven van landelijke invloed en steun. En die invloed is al vaker met succes ingezet. Zoals bij het kinderpardon, ook dit kwam tot stand na een traject waarbij vele gemeenten zich als voorstander uitspraken. Door de handen ineen te slaan kunnen we de verdeling veranderen. Belastingen kunnen eerlijker worden of überhaupt worden opgelegd aan een scala van mensen en bedrijven die nu geen belasting betalen of ontwijken. Door het verhogen van het minimumloon krijgt een grote groep mensen meer geld te besteden. Omdat deze groep dat geld ontzettend hard nodig heeft, gaan ze dit geld uitgeven en niet oppotten. Op die manier draagt het bij aan een stevige economie. Heel hard nodig, om uit de economische gevolgen van de coronacrisis te komen. Een argument waarom ook premier Rutte wil dat de (cao) lonen stijgen.

We zitten nu midden in de coronacrisis. Het lot van laagbetaalde werkenden is pijnlijk duidelijk en zichtbaar geworden. De cruciale of ook wel de vitale beroepen genoemd, blijken veelal de laagst betaalde banen te zijn. Dit zijn de mensen die Nederland, en dus ook Helmond, draaiende houden tijdens deze crisis. De mensen waarvoor nu geapplaudisseerd wordt. Maar van applaus koop je helaas geen brood. Zij verdienen meer dan een applaus, zij verdienen echte waardering door middel van een fatsoenlijk loon.

De SP onderschrijft de noodzaak van het verhogen van het wettelijk minimumloon en heeft zich van het begin af aan aangesloten bij de groep “Voor 14” in Helmond. Vanavond dienen wij, samen met GroenLinks, een motie in waarbij wij de gemeenteraad van Helmond vragen deze noodzaak met ons te delen en zich uit te spreken voor een verhoging van het minimumloon naar 14 euro. Wij hopen deze steun te mogen ontvangen en daarmee de eerste stad van Nederland te zijn die zich uitspreekt voor een hoger wettelijk minimumloon. Waarna er nog maar vele steden mogen volgen.

Helmond kan het!

Lonneke MarácziRaadslid SP Helmond

Bijlage: 

motie_voor_1414412.pdf

“Voor 14” is een initiatief om het wettelijke minimumloon te verhogen naar 14 euro bruto per uur. Vakbond FNV heeft het initiatief genomen voor deze campagne in diverse steden, waaronder Helmond. “Voor 14” is een brede beweging die bestaat uit mensen die het wettelijk minimumloon betaald krijgen of een uitkering hebben, pensioengerechtigd zijn, mensen die in armoede leven en mensen die solidair zijn. Ook diverse politieke en maatschappelijke organisaties, FNV-leden en bezorgde Helmonders zijn onderdeel van deze groep. De actie is dan ook niet van de FNV, maar van iedereen die er aan meedoet.

Het wettelijke minimumloon is de basis voor de bodem in Nederland, een bodem die al decennia daalt. Wat mensen van het wettelijke minimumloon kunnen betalen, is sinds eind jaren zeventig met twintig procent gedaald. Het wordt tijd voor een inhaalslag!

Nederland is een rijk land, dat de een wat meer heeft dan de ander, vinden ook wij als SP prima. Maar in een vermogend land als Nederland zou de basis van de bodem genoeg moeten zijn om fatsoenlijk van te kunnen leven. Het geld is geen probleem maar hoe het verdeeld is, dát is het probleem.

Door het verhogen van het wettelijke minimumloon stijgen de lonen van werkenden, maar ook de uitkeringen van ouderen en minima. Een groep van 2 miljoen mensen gaat er op vooruit. Dit is ook voor de gemeente erg belangrijk. De Vereniging Nederlandse Gemeenten heeft een aantal jaar geleden al aangegeven dat het verhogen van het wettelijke minimumloon noodzakelijk is. “Daarmee kan er structureel iets worden gedaan aan het verbeteren van de inkomenspositie van mensen. Armoedeproblemen zullen naar verwachting afnemen en dit verlicht de zorgtaak van de gemeente.”

De hoogte van het minimumloon is een landelijk politieke kwestie, maar de gemeenten zijn ervaringsexpert op het gebied van armoede. De gemeenten zijn uitvoeringsorgaan geworden voor de Jeugdzorg, Wmo en de bijstandswet, de betrokkenen in dit sociaal domein hebben vaak te maken met een laag inkomen. De stem van gemeenten is cruciaal bij het werven van landelijke invloed en steun. En die invloed is al vaker met succes ingezet. Zoals bij het kinderpardon, ook dit kwam tot stand na een traject waarbij vele gemeenten zich als voorstander uitspraken. Door de handen ineen te slaan kunnen we de verdeling veranderen. Belastingen kunnen eerlijker worden of überhaupt worden opgelegd aan een scala van mensen en bedrijven die nu geen belasting betalen of ontwijken. Door het verhogen van het minimumloon krijgt een grote groep mensen meer geld te besteden. Omdat deze groep dat geld ontzettend hard nodig heeft, gaan ze dit geld uitgeven en niet oppotten. Op die manier draagt het bij aan een stevige economie. Heel hard nodig, om uit de economische gevolgen van de coronacrisis te komen. Een argument waarom ook premier Rutte wil dat de (cao) lonen stijgen.

We zitten nu midden in de coronacrisis. Het lot van laagbetaalde werkenden is pijnlijk duidelijk en zichtbaar geworden. De cruciale of ook wel de vitale beroepen genoemd, blijken veelal de laagst betaalde banen te zijn. Dit zijn de mensen die Nederland, en dus ook Helmond, draaiende houden tijdens deze crisis. De mensen waarvoor nu geapplaudisseerd wordt. Maar van applaus koop je helaas geen brood. Zij verdienen meer dan een applaus, zij verdienen echte waardering door middel van een fatsoenlijk loon.

De SP onderschrijft de noodzaak van het verhogen van het wettelijk minimumloon en heeft zich van het begin af aan aangesloten bij de groep “Voor 14” in Helmond. Vanavond dienen wij, samen met GroenLinks, een motie in waarbij wij de gemeenteraad van Helmond vragen deze noodzaak met ons te delen en zich uit te spreken voor een verhoging van het minimumloon naar 14 euro. Wij hopen deze steun te mogen ontvangen en daarmee de eerste stad van Nederland te zijn die zich uitspreekt voor een hoger wettelijk minimumloon. Waarna er nog maar vele steden mogen volgen.

Helmond kan het!

Lonneke MarácziRaadslid SP Helmond

Bijlage: 

motie_voor_1414412.pdf

Dit jaar is 1 mei, de Dag van de Arbeid, anders dan anders. Dit jaar zien we de waarde van werk met andere ogen. Zijn er nog meer dan in de afgelopen jaren dringende kwesties te bespreken. Omdat we helaas niet bij elkaar kunnen komen, hebben we een videoboodschap opgenomen voor jullie.

1 mei, de Dag van de Arbeid, is voor GroenLinks Amsterdam traditiegetrouw een dag dat we samenkomen. Om ideeën uit te wisselen over de waarde van werk en de bestaanszekerheid van mensen. Om te discussiëren over problemen in de stad, en in de rest van Nederland. 

Maar juist dit jaar kunnen we niet samenkomen. Kan er geen viering worden georganiseerd. Terwijl die kwesties urgenter zijn dan ze sinds lange tijd waren.

Ik hoop dat je samen met mij vandaag of morgen even in gedachten bent bij mensen die ziek zijn, mensen in de zorg en andere vitale beroepen. Bij de mensen die hard aan het werk zijn, en de mensen die noodgedwongen thuis zitten. 

We hebben enorm veel waardering voor jullie allemaal. Daarom hebben we een boodschap voor jullie.  

YouTube video

 

1 mei, de Dag van de Arbeid, is ook een belangrijke dag voor mij persoonlijk. Ik wandel altijd even door het Westerpark naar het punt waar de Staatsliedenbuurt en de Spaarndammerbuurt elkaar ontmoeten. Daar staat op de hoek het standbeeld van Ferdinand Domela Nieuwenhuis. Een van de grondleggers van de socialistische beweging in Nederland. Hij is van groot belang geweest voor de rechten van arbeiders. En heeft zich altijd ingezet voor de kwetsbaarsten en onderdrukten. Dat lijkt lang geleden. Mensen fietsen, joggen of wandelen er zo voorbij. Ook op de Dag van de Arbeid. Het lijkt zo vanzelfsprekend dat alles goed geregeld is. Afspraken over werktijden, een sociaal vangnet, collectieve verzekeringen. Maar ook nu zien we dat we niet voor iedereen even goed zorgen en dat niet iedereen dezelfde rechten heeft.

Onmisbaar en zichtbaar

Dit jaar is de Dag van de Arbeid anders dan anders. Dit jaar zien we de waarde van werk met andere ogen. Mensen in beroepen met zeker niet de beste beloning worden nu, terecht, vitaal genoemd. Zij werken door. Harder dan ooit. Mensen in de zorg redden levens. Leraren geven les op afstand. De vakken worden gevuld en de stad nog altijd gereinigd. Deze mensen waren altijd al onmisbaar, maar zijn nu veel zichtbaarder voor iedereen. 

 

Bestaanszekerheid onder druk

Op deze Dag van de Arbeid heb ik ook grote zorgen. Over de recessie die eraan komt. Over mensen die hun werk verliezen. Over de ondernemer, de cultuurmaker, de zzp’er, de flexwerker en iedereen die door de crisis wordt geraakt. De bestaanszekerheid van grote groepen staat onder druk. Volgens recente cijfers van het CBS stijgt het aantal mensen dat hun werk kwijtraakt, en vinden minder mensen een nieuwe baan.

Deze crisis laat zien dat de sociale zekerheid in de huidige vorm niet volstaat en dat de flexibilisering van de arbeidsmarkt is doorgeslagen. Het dwingt ons tot een herbezinning op onze economische structuur, nu we zo duidelijk zien dat de economie van de stad te kwetsbaar en conjunctuurgevoelig is.

 

Collectieve regeling

Ik hoop dat we na deze crisis anders kijken naar zorgmedewerkers, leraren en andere beroepsgroepen die we nu vitaal noemen. Herwaardering is nodig en natuurlijk een betere beloning. Ook hoop ik dat we aan de slag gaan met de vernieuwing van de sociale zekerheid. Er moet een collectieve regeling komen die voor alle werkenden het risico op werkloosheid afdekt en bestaanszekerheid garandeert. Ongeacht je contractvorm en dus ook voor ZZP’ers. Recht voor allen.

Er valt nog veel meer te doen. Want veel zal echt anders moeten. Ik blijf keihard werken om zo veel mogelijk mensen aan het werk te krijgen en te houden. Samen met Amsterdamse ondernemers. Dat blijven we doen. Juist in deze tijd. Voor een stad die werkt. Nu en straks.

Ik wens jullie een strijdvaardige Dag van de Arbeid,

Rutger Groot Wassink Wethouder Sociale Zaken

 

1 mei, de Dag van de Arbeid, is ook een belangrijke dag voor mij persoonlijk. Ik wandel altijd even door het Westerpark naar het punt waar de Staatsliedenbuurt en de Spaarndammerbuurt elkaar ontmoeten. Daar staat op de hoek het standbeeld van Ferdinand Domela Nieuwenhuis. Een van de grondleggers van de socialistische beweging in Nederland. Hij is van groot belang geweest voor de rechten van arbeiders. En heeft zich altijd ingezet voor de kwetsbaarsten en onderdrukten. Dat lijkt lang geleden. Mensen fietsen, joggen of wandelen er zo voorbij. Ook op de Dag van de Arbeid. Het lijkt zo vanzelfsprekend dat alles goed geregeld is. Afspraken over werktijden, een sociaal vangnet, collectieve verzekeringen. Maar ook nu zien we dat we niet voor iedereen even goed zorgen en dat niet iedereen dezelfde rechten heeft.

Dit jaar is de Dag van de Arbeid anders dan anders. Dit jaar zien we de waarde van werk met andere ogen. Mensen in beroepen met zeker niet de beste beloning worden nu, terecht, vitaal genoemd. Zij werken door. Harder dan ooit. Mensen in de zorg redden levens. Leraren geven les op afstand. De vakken worden gevuld en de stad nog altijd gereinigd. Deze mensen waren altijd al onmisbaar, maar zijn nu veel zichtbaarder voor iedereen. 

Op deze Dag van de Arbeid heb ik ook grote zorgen. Over de recessie die eraan komt. Over mensen die hun werk verliezen. Over de ondernemer, de cultuurmaker, de zzp’er, de flexwerker en iedereen die door de crisis wordt geraakt. De bestaanszekerheid van grote groepen staat onder druk. Volgens recente cijfers van het CBS stijgt het aantal mensen dat hun werk kwijtraakt, en vinden minder mensen een nieuwe baan.

Deze crisis laat zien dat de sociale zekerheid in de huidige vorm niet volstaat en dat de flexibilisering van de arbeidsmarkt is doorgeslagen. Het dwingt ons tot een herbezinning op onze economische structuur, nu we zo duidelijk zien dat de economie van de stad te kwetsbaar en conjunctuurgevoelig is.

Ik hoop dat we na deze crisis anders kijken naar zorgmedewerkers, leraren en andere beroepsgroepen die we nu vitaal noemen. Herwaardering is nodig en natuurlijk een betere beloning. Ook hoop ik dat we aan de slag gaan met de vernieuwing van de sociale zekerheid. Er moet een collectieve regeling komen die voor alle werkenden het risico op werkloosheid afdekt en bestaanszekerheid garandeert. Ongeacht je contractvorm en dus ook voor ZZP’ers. Recht voor allen.

Er valt nog veel meer te doen. Want veel zal echt anders moeten. Ik blijf keihard werken om zo veel mogelijk mensen aan het werk te krijgen en te houden. Samen met Amsterdamse ondernemers. Dat blijven we doen. Juist in deze tijd. Voor een stad die werkt. Nu en straks.

Ik wens jullie een strijdvaardige Dag van de Arbeid,

Rutger Groot Wassink Wethouder Sociale Zaken

De FNV meldt dat veel uitzendbureaus er van afzien om gebruik te maken van de Tijdelijke Noodmaatregel Overbrugging voor Werkgelegenheid (NOW) om het inkomen van uitzendkrachten, die vanwege de coronacrisis hun baan verliezen, op peil te houden. Dit zou met name gelden voor de 2.500 uitzendkrachten die in het openbaar vervoer werken. De kwestie is voor de PvdA, SP en GroenLinks in Zuid-Holland aanleiding om het provinciebestuur te vragen om ook de uitzendkrachten beter te beschermen en hen zekerheid te bieden in deze onzekere tijden.

Sinds maart rijden de meeste vervoerders een basisdienstregeling. Hierdoor hebben veel vervoerders afscheid genomen van de uitzendkrachten. Volgens de FNV zitten 2.500 uitzendkrachten die via uitzendbureaus Workbus en Olympia werkzaam zijn in het openbaar vervoer thuis in onzekerheid. Zij worden namelijk de WW ingejaagd, terwijl de NOW-regeling juist is opgetuigd om werknemers in dienst te houden en hen zekerheid te bieden.

Fractievoorzitter Lies van Aelst (SP): “OV bedrijven voeren hun werk uit in opdracht van ons als provincie, wij zouden van hen moeten eisen zich ook in deze tijd als goed werkgever op te stellen. Het is heel belangrijk dat deze medewerkers een stuk zekerheid hebben, juist nu!”

Statenlid Willem Minderhout (PvdA): “Uitzendkrachten leiden al een onzeker bestaan. Het kan niet zo zijn dat ze in deze barre tijden hun rechten worden ontzegd.”

Fractievoorzitter Anneloes van Hunnik (GroenLinks): “Juist nu vragen we aan iedereen om solidair te zijn. Dus ook de uitzendbureaus die hun medewerkers zekerheid kunnen en moeten bieden. In deze past geen misbruik van overheidsregelingen.”