Poliflw

Het CDA zet zich voortdurend in voor voldoende betaalbare woningen. We willen als CDA dat jongeren en ouderen een passende betaalbare woning vinden. De komende jaren zullen er minimaal 1000 woningen per jaar bijgebouwd worden, dit is volgens de Omgevingseffectrapportage bij de ontwerp omgevingsvisie onvoldoende om de huidige krapte te verminderen. Het CDA wil een dubbelslag maken; door meer woningen per jaar te bouwen en de focus te verleggen op relatief meer goedkope woningen. In de huidige plannen worden woningen enerzijds binnen de bestaande bebouwing in de stad gebouwd en anderzijds daarbuiten; nu nog in Stadshagen. Echter rond 2025 is ook Stadshagen volgebouwd. Op dit moment is nog altijd niet bekend waar vanaf ongeveer 2025 nieuwe huizen buiten de bestaande bebouwing gebouwd gaan worden. Dit is over zo’n 4 jaar en we weten nog niets! Nieuwe woonwijk met minimaal 15.000 woningen Als CDA willen we de huidige krapte op de woningmarkt van met name betaalbare woningen verminderen. Naast bouwen in de bestaande stad, is het daarvoor nodig dat er de komende 20 tot 30 jaar een nieuwe woonwijk met minimaal 15.000 woningen komt. Gezien de grote impact van zo’n nieuwbouwlocatie buiten de bestaande stad in het buitengebied (in vaktermen sub-urbaan), is het zeer urgent nu een democratisch en transparant participatieproces in te gaan. Als CDA willen we dat jonge Zwollenaren die noodgedwongen al te lang bij hun ouders thuis wonen én ouderen die kleiner willen wonen recht hebben op een betaalbare en passende woning. Het college van burgemeester en wethouders geeft aan al sinds begin 2020 hierover met het rijk in gesprek te zijn. Wat de inhoud van dat overleg is, weet het CDA Zwolle en de Zwolse samenleving niet. Het college heeft op 16 juni de gemeenteraad geïnformeerd dat het Rijk vanuit de Nationale Omgevingsvisie wellicht denkt aan een verdubbeling van het aantal inwoners in Zwolle. Of dit binnen de bestaande bebouwing van de stad gaat plaatsvinden, in een nieuwe woonwijk als Stadshagen of Zwolle-Zuid of samen met de regio, daarover is nog geen duidelijkheid. Het CDA vindt dat Zwollenaren recht hebben op een goed planologische proces met maximale inspraak en participatie. We weten vanuit ervaring dat pas na zo’n 5 tot 10 jaar de huizen echt gebouwd worden. Het CDA wil dat inwoners van deze nieuwe woonwijk zich echt Zwollenaar gaan voelen. De nieuwe wijk moet optimale verbindingen hebben met het centrum van Zwolle en met de regio. Hierover hebben inwoners van Zwolle zeker een mening. Deze waardevolle input voor de gemeenteraad en het college van burgemeester en wethouders kan gebruikt worden om de kaders bepalen voor bijvoorbeeld gezondheid, wonen, natuur, energie, klimaat, mobiliteit en aantrekkelijke voorzieningen. Samen met de regio Wat het CDA betreft hoeft een nieuwe woonwijk niet geheel binnen de huidige gemeentegrenzen van Zwolle gebouwd te worden, we hebben onze directe buurgemeenten, daarbij heel hard nodig. In samenwerking met onze buurgemeenten zijn we in staat om een nieuwe woonwijk met een prettige leefomgeving voor de toekomst te bouwen, deels op Zwolse grond en deels op grond van de omliggende gemeenten, zoals Kampen, Dalfsen en bijvoorbeeld Hattem. Omliggende gemeenten en de provincie Overijssel zullen hier ook bij betrokken moeten worden Meer lezen over dit onderwerp? Bekijk het artikel in de Stentor van donderdag 10 september 2020:https://www.destentor.nl/zwolle/zwolle-krijgt-compleet-nieuwe-woonwijk-maar-we-weten-nog-niks-cda-eist-transparantie-van-college~a442ce25/

Omdat schoolgebouwen een belangrijke rol in de samenleving gaan spelen, namelijk niet alleen als school maar ook bijvoorbeeld als plek voor wijkontmoetingen of sport, pleit de fractie van D66 Zwolle er voor om bij woningbouwplannen ook te kijken of er een school gebouwd zou moeten worden. Daarnaast vindt de fractie het een teleurstelling dat de lijn om de kloof tussen zorg en onderwijs te dichten niet wordt doorvertaald naar het IHP. Dat liet Sonja Paauw namens de fractie maandag 8 juni weten tijdens een debat over de lange termijn plannen voor schoolgebouwen (ook wel het Integraal huisvestingsplan / IHP).

Elk kind onderwijs betekent ook iets voor de gebouwen

D66 staat voor onderwijs. Onderwijs is de basis voor gelijke kansen voor ieder kind. Ons uitgangspunt is dan ook dat elk kind onderwijs zou moeten krijgen. Ook de kinderen die nu in het zorgsysteem zitten en die zich buiten het onderwijssysteem bevinden. In verschillende bijeenkomsten is dit uitgangspunt uitgesproken, ook door de wethouder. We lopen echter tegen nogal wat hobbels aan, zoals de schotten tussen geldstromen en al die verschillende besturen die ondanks hun goede werk voor hun eigen scholen deze ontwikkeling niet altijd verder helpen.

In 2018 is er een motie van ons aangenomen die er op gericht was de schotten tussen zorg en onderwijs weg te nemen zodat daadwerkelijk steeds meer kinderen onderwijs kunnen krijgen. Waarom is daar in het IHP niks mee gedaan? Wij vinden het teleurstellend te moeten constateren dat dit uitgangspunt op geen enkele manier vertaald is in het huisvestingsplan en vragen het college dit alsnog te doen.

Schoolgebouwen midden in de samenleving, dus ook in Stadshagen

Vanuit de gedachte dat schoolgebouwen een rol spelen in buurt of wijk vindt D66 dat bij ontwikkelingen rond woningbouw de bestaande capaciteit én nabijheid van scholen onderdeel moet zijn van de plannen. Bijvoorbeeld bij de ontwikkeling van de Veemarkt nu daar straks honderden woningen in de buurt worden bijgebouwd en de druk op de Parkschool erg hoog is. D66 doet daarom de oproep aan het college: neem in ontwikkeling van woningbouwplannen schoolgebouwen mee. In dat zelfde kader lijkt het de fractie overigens ook niet meer dan logisch om ook een VO school in Stadshagen te realiseren.

Afgelopen januari is de nieuwe Wet verplicht Ggz  in werking getreden. De nieuwe wet kondigde grote veranderingen aan voor zowel behandelaars als inwoners/cliënten. De invoering van deze wet zorgde voor een hele nieuwe werkwijze en samenwerkingsafspraken tussen gemeenten, behandelaars en Openbaar Ministerie. Er was was op voorhand moeilijk in te schatten wat de gevolgen zouden zijn. D66 vangt verontruste signalen op over de afhandeling van aanvragen door het OM, en stelt daarom vragen aan het college van burgemeester en wethouders.

De afhandeling van aanvragen voor zorgmachtigingen zou vertraging oplopen door personele onderbezetting. Ook de huidige Coronacrisis zou bijdragen aan een grote achterstand zijn op de afhandeling van aanvragen. “Door behandelaars wordt hard gewerkt om het vooronderzoek binnen de gesteld termijn te halen, maar na het indienen van de aanvraag bij het OM blijft het stil. Behandelaars horen vervolgens niets terug van het OM en zij kunnen de toegezegde terugkoppeling aan cliënten en familie niet geven” aldus Marco van Driel. D66 vindt dit onwenselijk, omdat deze beslissingen veel impact hebben. Mensen waarvoor een aanvraag tot zorgmachtiging is gedaan blijven langer zonder behandeling. “Dit zijn mensen waarvoor behandeling echt hard nodig is. Voor hunzelf, maar in sommige gevallen ook voor hun omgeving” geeft Marco aan.

De Wvggz is inmiddels ruim vier maanden in werking en de eerste evaluaties vinden plaats. De wethouder heeft in oktober 2019 aangegeven dat er ook een evaluatie plaats zou vinden, en aan de raad gestuurd zou worden. Omdat de signalen over vertraagde zorgmachtigingen verontrustend zijn, vraagt D66 of het college dit herkent. De vragen die Marco gesteld heeft, lees je hier.

Afgelopen januari is de nieuwe Wet verplicht Ggz  in werking getreden. De nieuwe wet kondigde grote veranderingen aan voor zowel behandelaars als inwoners/cliënten. De invoering van deze wet zorgde voor een hele nieuwe werkwijze en samenwerkingsafspraken tussen gemeenten, behandelaars en Openbaar Ministerie. Er was was op voorhand moeilijk in te schatten wat de gevolgen zouden zijn. D66 vangt verontruste signalen op over de afhandeling van aanvragen door het OM, en stelt daarom vragen aan het college van burgemeester en wethouders.

De afhandeling van aanvragen voor zorgmachtigingen zou vertraging oplopen door personele onderbezetting. Ook de huidige Coronacrisis zou bijdragen aan een grote achterstand zijn op de afhandeling van aanvragen. “Door behandelaars wordt hard gewerkt om het vooronderzoek binnen de gesteld termijn te halen, maar na het indienen van de aanvraag bij het OM blijft het stil. Behandelaars horen vervolgens niets terug van het OM en zij kunnen de toegezegde terugkoppeling aan cliënten en familie niet geven” aldus Marco van Driel. D66 vindt dit onwenselijk, omdat deze beslissingen veel impact hebben. Mensen waarvoor een aanvraag tot zorgmachtiging is gedaan blijven langer zonder behandeling. “Dit zijn mensen waarvoor behandeling echt hard nodig is. Voor hunzelf, maar in sommige gevallen ook voor hun omgeving” geeft Marco aan.

De Wvggz is inmiddels ruim vier maanden in werking en de eerste evaluaties vinden plaats. De wethouder heeft in oktober 2019 aangegeven dat er ook een evaluatie plaats zou vinden, en aan de raad gestuurd zou worden. Omdat de signalen over vertraagde zorgmachtigingen verontrustend zijn, vraagt D66 of het college dit herkent. De vragen die Marco gesteld heeft, lees je hier.

Op het Griekse eiland Lesbos speelt zich een humanitaire ramp af. Alleenstaande kinderen zitten hier al maanden vast. Het gaat om kinderen, waarvan de ouders zijn overleden of vermist zijn, waardoor deze kinderen extreem kwetsbaar zijn.

Het bericht Bied alleenstaande kinderen op de vlucht een veilig thuis in Zwolle verscheen eerst op PvdA Zwolle.

Het plaatje geeft duidelijk aan dat gebruik van lachgas gevolgen heeft voor de gezondheid van de gebruiker. Lachgas kan leiden tot zuurstoftekort in de hersenen. Daarbij kun je concentratiestoornissen of hoofdpijn krijgen, duizelig worden, je evenwicht verliezen, verward zijn, misselijk worden, last hebben van gevoelloosheid of tintelingen of flauwvallen. Lachgas is enorm in opkomst, plots ontstaan als drug.Veel jongeren gebruiken het, en die beseffen de schadelijke gevolgen niet. Bij alcohol weten ze dat beter, en daarbij hanteren we een leeftijdsgrens. Hoewel onderzoeken over meerdere jaren zullen gaan, tonen de eerste berichten de schadelijkheid van lachgas al aan. En dat kunnen we nu nog verbieden.

Wanneer is gedrag van een jongere reden om professionele hulp in te schakelen en wanneer is hij gewoon ‘lastig’? Maandagavond 13 januari besprak de gemeenteraad de zogeheten Hervormingsagenda waar ook richting wordt gegeven aan hoe Jeugdzorg in de toekomst in Zwolle er uit komt te zien. D66-burgerraadslid Marco van Driel riep tijdens het debat op tot een maatschappelijke discussie over wat normaal is.

Het college is van plan om stevig in te zetten op preventie als het om Jeugdzorg gaat. In de Hervormingsagenda die maandag voor lag staat onder meer dat de ambitie is om zo vroeg mogelijk te signaleren en handelen en waar mogelijk ‘het normale leven’ van een kind te versterken. Het college verwacht door de Jeugdzorg te ‘normaliseren’ er een minder langdurig en minder zwaar beroep op de zorg zal worden gedaan.

D66 staat (en heeft dat altijd gedaan) achter de doelen van de hervorming. Geld moet terecht komen bij de inwoners die dat echt nodig hebben. Normaliseren is een beweging die daarbij hoort, maar is lastig als normale dingen door de samenleving in het algemeen geproblematiseerd worden. Wat voorheen een lastige puber was, wordt nu mogelijk een traject aangeboden omdat het niet normaal gedrag zou zijn.” ‘Maar is dat wel zo?’, vraagt Marco zich af. Er lijkt zich een trend te ontwikkelen, zo werd ook bevestigd tijdens een van bijpraatsessies (over de Zwolse jeugdzorg) voor de gemeenteraad in Level-Z eind vorig jaar.

“Zorgaanbieders spelen hier handig op in door op scholen folders mee te geven over ondersteuning bij moeilijk gedrag, inclusief het eerste uur gratis intake (en koffie). In steeds meer gevallen weten ouders hierdoor hun weg te vinden binnen de hulpverlening en zijn zij ineens grootverbruikers van maatwerkvoorzieningen.” Volgens Marco leidt dit tot ongewenste effecten en is dit nou net niet de bedoeling van die kostbare maatwerkvoorziening!

Marco: “De inzet van de hervorming was en is juist bedoeld om de schaarse middelen niet langer generiek over iedereen te verdelen, maar gericht over mensen die onvoldoende zelfredzaam zijn. Ondanks alle goede bedoelingen lijkt de kern van de hervorming op deze manier niet tot uitwerking te komen en komt de zorg wellicht alsnog niet bij de mensen waar het echt voor bedoeld is.” Over wat wel of niet normaal of juist zorgwekkend jongerengedrag is, zou D66 graag een bredere discussie willen. Marco riep daartoe op tijdens het debat.

Als er thuis problemen zijn, waar heb je als jongere dan behoefte aan? Aan iemand die aandacht voor je heeft, iemand die naast je staat, iemand die er voor jou is als een oudere broer of zus.

"Dát was de belangrijkste boodschap die twee jongens ons meegaven bij de informatieavond over jeugdzorg in Level Z in Stadshagen,” aldus Gerdien Rots. Samen met Ronald Buitenhuis had zij het initiatief genomen voor deze informatieavond voor de Zwolse gemeenteraad.

Echte aandachtDe twee Zwolse jongeren vertelden over al hun negatieve ervaringen met de politie en met jeugdzorg in hun jonge jaren. Pas toen zij te maken kregen met jongerenwerker Cor van de Belt van Travers kwam er een ommekeer in hun leven. Rots: “De jongens vertelden dat zij door Cor pas echt geholpen werden om hun leven een andere wending te geven, doordat deze jongerenwerker naast hen ging staan. Cor liep met hen op, had belangstelling voor hun interesses, gaf hen de ruimte en het vertrouwen om met die interesses aan de slag te gaan. Samen met de ene jongen richtte Travers een kickboks-ruimte in, waar hij nu trainer is en veel buurtjongeren helpt om sociaal weerbaarder te worden. Voor de andere jongen werd een stageplek op maat gemaakt, waardoor hij weer in een normaal dagritme kwam en een grote stap vooruit zette in zijn schoolloopbaan.”

Het normale samenlevenRots: “Dit is waar we naar toewerken met de veranderingen in de jeugdzorg. We willen dat hulpverleners naast een jongere gaan staan en vanuit oprechte betrokkenheid de jongere tot bloei laten komen in zijn eigen omgeving. In heel veel gevallen hoeft een jongere dan niet uit huis te worden geplaatst. In de eerste plaats is dat winst voor de jongere zelf. Want vaak is een uithuisplaatsing traumatisch. Ook voor het gezin is het winst als de jongere thuis kan blijven en zij samen nieuwe omgangspatronen ontwikkelen, waardoor er meer positiviteit ontstaat. Ook voor de samenleving als geheel is het winst, doordat we in staat zijn om problemen in het normale samenleven op te lossen. Normaliseren betekent niet per se minder zorg, maar de zorg vindt plaats in de normale omgeving, waardoor het veel effectiever is. Wat de ChristenUnie betreft werken we er keihard aan dat alle Zwolse jongeren die hulp nodig hebben iemand naast zich krijgen die, net als Cor in Stadshagen, er als een broer of zus voor je is.”