Poliflw

Onze fractie wil al enige jaren meer aandacht voor een gezonde bodem, een landbouwbodem zonder chemische gewasbeschermingsmiddelen, minder tot geen kunstmest en met veel organische stof. Dit is goed voor de biodiversiteit. Maar vraagt ook heroverwegen van criteria en meebewegen van de overheid bij uitgifte en prijsbepaling.

We dienden al diverse moties in om als provincie zelf het goede voorbeeld te geven en bij verpachten voorwaarden te stellen waaronder: geen gifgebruik!

Eerder deze maand heb ik meegedaan aan een bijzondere Zoomsessie “kennisdialoog duurzaam grondgebruik, landbouwgrond in Overijssel”. De provincie is op grond van diverse moties aan het onderzoeken hoe ze haar (tijdelijke) pachtgronden duurzamer in de markt kan zetten. Een dertigtal wetenschappers, boeren, pachters en verpachters en enkele Statenleden waren digitaal bijeen.

Cijfers over het landbouwareaal in Overijssel;

Grasland 143.000 ha Mais 35.500 ha Akkerbouw 13.900 ha Overige 2.900 ha

Overijssel heeft 3500 ha in tijdelijk eigendom, waarvan 1500 ha als projectgronden en 2000 ha als rest/ ruilgronden. In totaal gaat het daarbij om 2750 ha agrarische gronden die ze elk jaar uitgeeft: maximaal 3 jaar achter elkaar aan dezelfde pachter. Bij gunning geldt een afstandscriterium van 5 kilometer, dus hoe dichterbij de tijdelijke grond je woont hoe meer kans je maakt. Er zijn geen duurzaamheidscriteria.

In deze sessie werd ook het model Brabant gepresenteerd: iedere ondernemer kan een bieding doen op prijs keer duurzaamheidscore. Dat leidt tot de beste pachter. Ook is de eenjarige pacht als vast criterium losgelaten en streeft men inmiddels naar 6 jarige pacht met recht van opzegging. Om de provinciale doelen te behalen zijn als algemene grondslag voor duurzaamheid opgenomen: geen intensieve teelten (bollen, lelies enzovoort); verbod op gebruik glyfosaat en actief beheer en onderhoud landschapselementen. Drie criteria waar elke aanbieder zich aan dient te houden. Hoe meer je doet voor duurzaamheid hoe “lager” de pachtprijs kan zijn om toch als beste aanbieder uit de bus te komen.

Het resultaat? Iedereen doet mee. Provinciale en agrarische doelen komen zo samen. Er is veel belangstelling voor deze werkwijze en er is een “gedoe” omdat ieder de criteria erkent.

Op het einde werd duidelijk dat ook Overijssel wellicht deze manier van uitgeven van tijdelijke grond ter hand kan nemen. Bij geen enkele aanwezige was daar bezwaar tegen.

Gaan we dan eindelijk ook in Overijssel de gronden duurzaam verpachten?

Als het zover is zal onze fractie dit, na jaren drammen en drukken, als een groot succes gaan vieren!

 

 

Onze fractie wil al enige jaren meer aandacht voor een gezonde bodem, een landbouwbodem zonder chemische gewasbeschermingsmiddelen, minder tot geen kunstmest en met veel organische stof. Dit is goed voor de biodiversiteit. Maar vraagt ook heroverwegen van criteria en meebewegen van de overheid bij uitgifte en prijsbepaling.

We dienden al diverse moties in om als provincie zelf het goede voorbeeld te geven en bij verpachten voorwaarden te stellen waaronder: geen gifgebruik!

Eerder deze maand heb ik meegedaan aan een bijzondere Zoomsessie “kennisdialoog duurzaam grondgebruik, landbouwgrond in Overijssel”. De provincie is op grond van diverse moties aan het onderzoeken hoe ze haar (tijdelijke) pachtgronden duurzamer in de markt kan zetten. Een dertigtal wetenschappers, boeren, pachters en verpachters en enkele Statenleden waren digitaal bijeen.

Cijfers over het landbouwareaal in Overijssel;

Grasland 143.000 ha Mais 35.500 ha Akkerbouw 13.900 ha Overige 2.900 ha

Overijssel heeft 3500 ha in tijdelijk eigendom, waarvan 1500 ha als projectgronden en 2000 ha als rest/ ruilgronden. In totaal gaat het daarbij om 2750 ha agrarische gronden die ze elk jaar uitgeeft: maximaal 3 jaar achter elkaar aan dezelfde pachter. Bij gunning geldt een afstandscriterium van 5 kilometer, dus hoe dichterbij de tijdelijke grond je woont hoe meer kans je maakt. Er zijn geen duurzaamheidscriteria.

In deze sessie werd ook het model Brabant gepresenteerd: iedere ondernemer kan een bieding doen op prijs keer duurzaamheidscore. Dat leidt tot de beste pachter. Ook is de eenjarige pacht als vast criterium losgelaten en streeft men inmiddels naar 6 jarige pacht met recht van opzegging. Om de provinciale doelen te behalen zijn als algemene grondslag voor duurzaamheid opgenomen: geen intensieve teelten (bollen, lelies enzovoort); verbod op gebruik glyfosaat en actief beheer en onderhoud landschapselementen. Drie criteria waar elke aanbieder zich aan dient te houden. Hoe meer je doet voor duurzaamheid hoe “lager” de pachtprijs kan zijn om toch als beste aanbieder uit de bus te komen.

Het resultaat? Iedereen doet mee. Provinciale en agrarische doelen komen zo samen. Er is veel belangstelling voor deze werkwijze en er is een “gedoe” omdat ieder de criteria erkent.

Op het einde werd duidelijk dat ook Overijssel wellicht deze manier van uitgeven van tijdelijke grond ter hand kan nemen. Bij geen enkele aanwezige was daar bezwaar tegen.

Gaan we dan eindelijk ook in Overijssel de gronden duurzaam verpachten?

Als het zover is zal onze fractie dit, na jaren drammen en drukken, als een groot succes gaan vieren!

 

 

De provincie heeft afgelopen donderdag een voorstel afgewezen om het gebruik van chemische gewasbestrijdingsmiddelen te verminderen. D66 fractievoorzitter Wybren Bakker wil dat de provincie bij de uitgave van pachtcontracten de voorkeur geeft aan boeren die natuurlijke alternatieven gebruiken. Zijn motie mocht echter niet op een meerderheid van de Provinciale Staten rekenen.

Zwolle, 3 juli 2020

De D66’er is teleurgesteld dat er op dit moment niet meer actie wordt genomen. Volgens Bakker heeft de provincie immers een voorbeeldfunctie: “De overheid vraagt van inwoners hun gedrag aan te passen en bij te dragen aan een beter klimaat en biodiversiteit. Terecht worden mensen gestimuleerd om tegels uit de tuin te halen en meer bomen te planten. Of insectenvriendelijke bloemen en grassen te zaaien en regenwater op te vangen. Dan moet je als overheid natuurlijk zelf ook het goede voorbeeld geven. Dus stoppen om die chemische troep op onze kwetsbare bodem te spuiten.”

Omstreden

Het gebruik van glyfosaat, ook bekend als Roundup, is zeer omstreden. Naast het ongewenste onkruid gaan namelijk ook veel nuttige schimmels en bacteriën dood. Die zijn juist belangrijk voor een gezonde balans in de bodem, terwijl schadelijke organismen soms meer ruimte krijgen en daardoor de oogst kunnen aantasten. Ook in Nederlandse natuurgebieden zijn nog sporen van het middel terug te vinden dat op landbouwgronden wordt toegepast. Daarnaast bestaat er volgens de wereldgezondheidsorganisatie een link tussen het middel en de ontwikkeling van kanker bij mens en dier. Ook bijen en andere insecten zijn vatbaarder voor ziektes als ze aan glyfosaat worden blootgesteld.

Verbod

Overijssel zou met een dergelijke regeling in afgezwakte vorm het voorbeeld van Noord-Brabant en de gemeente Olst-Wijhe. Die staan het gebruik van glyfosaat op hun pachtgronden helemaal niet toe. In Nederland is het gebruik verboden voor hoveniers en waterschappen, maar niet voor boeren en particulieren. Andere landen zoals Oostenrijk, Duitsland en België hebben al een volledig verbod ingevoerd of zijn daarmee bezig.

De provincie Noord-Holland verbiedt gebruik glyfosaat op haar grond. Het provinciaal grondbeleid vereiste al rekening te houden met biodiversiteit. Agrarische pachters die grond van de provincie Noord-Holland pachten, mogen het omstreden gewasbeschermingsmiddel glyfosaat (Roundup) nu echt niet meer op provinciegrond gebruiken.

Het pachtbeleid is hierop aangepast. Lees hier meer over in het persbericht van de provincie.

Deze maatregel is een direct gevolg van de vergroening van het provinciaal grondbeleid dat in 2013 door D66 samen met andere partijen is ingezet en stapsgewijs is aangepast. Door eerst de doelen van het grondbeleid meer ten dienste te stellen van de provinciale doelen zoals verduurzaming en biodiversiteit en dit goed uit te werken, kunnen nu ook nadere regels gesteld worden in de uitvoering zoals bij verpachting. We noemen het groen grondbeleid.

Arja Kapitein, woordvoerder landbouw en grondbeleid: “D66 is heel blij met dit signaal dat bestrijdingsmiddelen die slecht zijn voor de gezondheid van mens, dier, bodem en waterkwaliteit echt niet meer gebruikt moeten worden. Het roer moet om in de landbouw voor gezonde voeding en biodiversiteit. ” De provincie doet met deze maatregel wat zij kan doen om het gebruik van gifstoffen op eigen grond te stoppen. Daarnaast adviseren provinciale bodemcoaches agrariërs graag en gratis over het verbeteren van de bodemkwaliteit en komt er een transitieacademie om agrariërs te helpen overstappen op duurzame landbouw.

 

Afgelopen week las de fractie van D66 het persbericht van RTV Oost over Luchtwassers bij veehouders in Overijssel. Hierin kwam naar voren dat veel luchtwassers niet goed blijken te werken. Overijsselse omgevingsdiensten en de provincie Overijssel onderzochten de luchtwassers bij meer dan 300 veehouderijen. Uit dat onderzoek bleek dat achttien luchtwassers goed presteerden en dat slechts drie bedrijven volledig aan de wettelijke voorschriften voldeden. Bij het overgrote deel van de gecontroleerde bedrijven waren de luchtwassers dus niet op orde.

Luchtwassers hebben een belangrijke rol in het beperken van de uitstoot van de veehouderij. D66 vindt het vanuit het oogpunt van gezondheid en milieu van belang dat deze goed werken. Een luchtwasser is daarnaast een middel om de stikstofuitstoot van de veehouderij te beperken. De komende tijd liggen er moeilijke keuzes voor op het gebied van stikstof. Werkende technieken en goede data zijn essentieel om daarin een goede afweging te maken. Daarom stelt Antoon Kanis, vandaag namens D66 Gelderland vragen aan het college.

Lees hieronder de vragen van Antoon Kanis:

 

Vragen aan Gedeputeerde Staten van Gelderland

Bent u bekend met het onderzoek van de Provincie Overijssel en Overijsselse omgevingsdiensten? Wordt er in Gelderland vergelijkbaar onderzoek naar luchtwassers uitgevoerd? Zo nee, waarom niet? Zo ja, kunnen de resultaten hiervan gebruikt worden in de verdere uitwerking van de Gelderse Maatregelen Stikstof? Acht het College het aannemelijk dat het onderzoek in Gelderland vergelijkbare resultaten oplevert als in Overijssel? Zo nee, waarom niet? Welke rol ziet GS weggelegd voor de provincie om luchtwassers beter te laten werken?

 

Het is een relatief nieuwe ontwikkeling: verkeersborden gemaakt van bamboe, in plaats van aluminium. In steeds meer gemeenten wordt ermee geëxperimenteerd, en fabrikant HR Groep benoemt in dit AD artikel even het grote voordeel: “Bamboe absorbeert 400 kilogram CO2 per kubieke meter. Bij de productie van aluminium uit bauxiet wordt juist 33.000 kilogram CO2 per kubieke meter uitgestoten.”

Dit is natuurlijk een prachtig zichtbaar voorbeeld van onze inzet voor een duurzame toekomst, waar wij graag het initiatief voor nemen. Daarom vroegen we tijdens de algemene beschouwingen aandacht voor bamboe verkeersborden in. De meerderheid van de raad steunden ons bij voorbaat al. We vroegen het college of zij willen onderzoeken of onze gemeente de overstap kan maken naar verkeersborden gemaakt van bamboe. Bij de schriftelijke vragen en de tafeltjes avond vooraf gaf het college al aan het een interessante ontwikkeling te vinden. Ze vonden het zonde dat bij de vorige aanbesteding van verkeersborden bamboe borden nog niet beschikbaar waren. Tijdens de behandeling van de begroting voegde wethouder Jense daar aan toe dat de huidige aanbesteding pas in 2022 afloopt.

Gezamenlijk zijn we toen tot de conclusie gekomen dat het nu geen zin heeft om een onderzoek te doen naar de bamboe verkeersborden. Als we over 2-3 jaar pas de nieuwe aanbestedingsprocedure in gaan, heeft nu onderzoek doen geen zin. Lichtpuntje is dat we komende jaren de ervaringen van andere gemeenten hiermee kunnen verzamelen. Ook kunnen we nieuwe ontwikkelingen volgen. De wethouder heeft ons beloofd om bij de nieuwe aanbesteding bamboe (en/of andere duurzame(re) oplossingen) als serieuze optie mee te nemen.

Warm hart voor de agrarische sector, hoofd koel houden in het stikstofproces. Het CDA Brabant heeft vrijdag 18 oktober j.l. eisen geformuleerd voor het Brabantse landbouwbeleid. Aanleiding zijn de recente ontwikkelingen rondom de stikstofproblematiek, waaronder het eerste advies van de commissie-Remkes. Op provinciaal niveau is het stikstofbeleid mogelijk nog strakker aangehaald. Het beleid is niet afgestemd op het landelijke, maar ook tussen de provincies zijn er verschillen in aanpak. Namens CDA Brabant zijn het vooral fractieleider Ankie de Hoon en de landbouwwoordvoerder, onze Tanja van de Ven, die zich inzetten voor de agrariër. Het CDA komt op de Statenvergadering van 25 oktober met een plan dat de scherpe kantjes moet wegpoetsen. Op die dag behandelen Provinciale Staten de interim omgevingsverordening, een soort provinciale wet waarin de speelruimte voor de boeren wordt geregeld. Als onderdeel van de huidige coalitie zitten beide dames in een spagaat. In welke mate zal de VVD hun steunen? De VVD als grootste Brabantse coalitiepartner vervult hier een scharnierfunctie richting D66, GroenLinks en PvdA. Inmiddels heeft minister Carola Schouten ook tot 1 december te tijd genomen om tot heroverweging te komen. Een goede zaak, want ook zij heeft zich een beetje vertild aan de complexiteit van deze materie Sedert maandag 21 oktober tot en met donderdag 24 oktober wordt in estafettevorm actie gevoerd bij het provinciehuis door ZLTO leden. Dit als aanloop naar het Statendebat a.s. vrijdag. Iedere dag zijn 50 trekkers en 150 boeren tussen 12.00 en 14.00 uur op het provinciehuis aanwezig om daar de noodklok te luiden en de sleutel van het bedrijf in te leveren bij de provincie. Ook ZLTO leden (boeren) uit Laarbeek zullen donderdag hieraan een bijdragen leveren. De Brabantse economie mag niet op slot. Iedereen begrijpt dat en niemand wil dat ook. De stikstofproblematiek beperkt zich echter niet alleen tot de veehouderijen, ook andere sectoren moeten maximale maatregelen treffen om stikstofemissie terug te brengen. Het huidige provinciale beleid kijkt alleen naar succes op korte termijn. Dit beleid leidt niet tot duurzame oplossingen in de landbouw voor de langere termijn. Ook niet op het gebied van stikstof. Om naar een duurzame landbouw te gaan is meer tijd nodig om de juiste systemen te ontwikkelen. Daarom steunen wij, CDA Laarbeek, het standpunt van het CDA Brabant. “Geef de landbouw de ruimte om zich duurzaam te ontwikkelen”. Als CDA Laarbeek dragen wij onze boeren een warm hart toe en wensen wij Ankie en Tanja veel wijsheid en succes en hopelijk kan iedereen het hoofd koel houden in het verdere verloop van dit proces. Namens CDA fractie Laarbeek Marcel van der Heijden en Albèr van der Aa

Boeren zijn van levensbelang voor onze aarde.  Hun innovatiekracht biedt de kans uit de nationale PAS impasse te komen. En Nederland moet ze daarbij helpen. Dat geeft de ruimte voor een nieuw evenwicht tussen ecologie en economie en zo blijft Nederland wereldspeler op de agromarkt. Want de kennis van onze Nederlandse boeren kan worden ingezet om alle inwoners van onze aarde gezond en duurzaam te kunnen blijven voeden. Dat is de kracht van de boer en de kracht van Nederland. Denk en handel internationaal. Er is een wereld te winnen!

Al langer worden de Nederlandse boeren (die voor ons dagelijks eten zorgen) weggezet als grootvervuilers en gezien als de belangrijkste veroorzakers van teveel uitstoot van stikstof. Inmiddels heeft de Raad van State het systeem van stikstofvereffening de nek omgedraaid en ligt Nederland stil. Alleen al in Overijssel zijn meer dan 1500 projecten geïnventariseerd die door dwingende regels mogelijk niet meer van de grond kunnen komen zolang er geen oplossing voor de stikstofneerslag wordt gevonden. Stikstof hebben we nodig maar een teveel aan uitstoot leidt tot zeer ernstige schade voor de natuur en biodiversiteit als geheel.

Landbouw en mobiliteit zijn twee belangrijke veroorzakers van onze dagelijkse stikstofuitstoot. De overheid wil terecht de Parijsakkoorden halen, maar natuurlijk ook zorgen dat onze economie groeit en o.a. de bouw van woningen hoogste prioriteit krijgt. Maar economische groei en de daarbij behorende uitstoot van stikstof gaat op dit moment niet goed samen met het nakomen van de klimaatafspraken.

Uiteraard moeten we doorgaan met het verduurzamen van onze mobiliteit. De afspraken van Parijs zijn leidend en het klimaatakkoord dwingt tot snel en zorgvuldig stappen zetten. Dus zorg voor meer snelfietswegen, realiseer E-fiets laadpalen bij alle OV-knooppunten in Overijssel, maak meer ruimte voor electrisch vervoer over weg en water, realiseer de aanleg van waterstofstations en regel dat electrische deelauto’s in wijken en dorpen beschikbaar zijn waarbij de batterijen van E-auto’s weer als buurtaccu’s kunnen fungeren.

Maar omdat de landbouw volgens alle berekeningen de grootste veroorzaker is van dagelijks nieuwe stikstofneerslag moeten we ook in die sector zoeken naar innovatieve oplossingen. Dat doen we niet door boeren als boosdoeners weg te zetten maar juist door ze te ondersteunen en meer kansen voor innovatie te bieden.

De kringlooplandbouw

Nederland is al jaren toe – en werkt inmiddels stapsgewijs – aan een nieuwe manier om landbouw te bedrijven: de kringlooplandbouw. Na de Tweede wereldoorlog wilde niemand meer honger lijden, dus stond de behoefte aan meer en goedkoop voedsel voorop. De boeren hebben dit voor ons mogelijk gemaakt! Van de potstal en kleinschalig boeren gingen we naar de ligboxstal en voedselproductie op een steeds grotere schaal.

Tegenwoordig is er geen tekort aan voedsel meer maar bestaat de maatschappelijke wens naar duurzaamheid en goede zorg voor onze natuurlijke omgeving. De oplossing voor de toekomst is natuurinclusief en circulair boeren. Dat betekent dat we weer teruggaan naar grondgebonden landbouw met gesloten ketens van voer en mest binnen het bedrijf of in de directe omgeving. Om precies te zijn: stop het gebruik van kunstmest en de invoer van soja, gebruik reststromen als voer voor varkens, geef kippen insecten door ze te laten scharrelen, laat koeien gras eten, verbouw mais voor menselijke consumptie en benut alle mest als bodemversterker.

Er ligt dus een grote opgave. De tijd dringt en we kunnen het de boeren niet alleen laten oplossen. In plaats van voedselproductie op steeds grotere schaal om winstgevend te blijven moeten boeren betaald gaan worden voor hun inzet voor natuurakkers, landschapsbeheer, bomenonderhoud, het creëren van leefgebieden voor weidevogels en het opwekken van duurzame stroom door bijvoorbeeld zonnedaken. Wij vinden dat de politiek op nationaal en provinciaal niveau de taak heeft de boer daarbij te helpen.

Politiek aan zet

Natuur en klimaat moeten prioriteit krijgen want die zijn van levensbelang voor ons allemaal. Als het aan D66 ligt hebben boeren in Overijssel de keuze: steun voor de noodzakelijke verandering naar kringlooplandbouw of hulp bij het stoppen met het bedrijf. Hoe dan ook hebben ze hulp verdiend. Dat vraagt geld vanuit de landelijke overheid als ook vanuit de provincie. Die kunnen enerzijds rechten opkopen (warme sanering) en anderzijds meer geld voor de transitie naar circulaire landbouw vrijmaken door het agro&food beleid van de provincie daar op te richten.

Het CDA kan niet meer wegkijken en dwarsliggen bij saneringen en het sluiten van de kringloop maar gelijktijdig klagen over een tekort aan woningen of het al dan niet openen van Lelystad Airport. Op deze manier “pal staan voor boeren” komt op langere termijn noch de boeren noch de maatschappij als geheel en zeker niet ons milieu ten goede.

Ook de VVD zal moeten kiezen: wil men vee, goedkoop vliegen of huisvesting? Omdat vee permanent stikstof uitstoot kan door vermindering van de veestapel op korte termijn ruimte ontstaan voor het realiseren van projecten waaronder de bouw van starterswoningen. Die nood is hoog en woningcorporaties en projectontwikkelaars moeten de ruimte krijgen de woningvoorraad sterk uit te breiden.

Dat dwingt tot keuzes. D66 ziet kansen voor mens en natuur door boeren te helpen die veranderingen te maken. Er zijn genoeg goede voorbeelden waarbij boeren grondgebonden werken en bijvoorbeeld aan melkproductie doen maar daarnaast ook fungeren als energieboer voor de gemeenschap. Het is tijd dat alle middelen die nu naar boeren gaan voor steun (vanuit de EU, landelijk en provinciaal) samengevoegd worden en dat die enkel en alleen ten goede moeten komen aan boeren die de omslag maken naar kringlooplandbouw of hulp willen voor het beëindigen van hun bedrijf.

Kringlooplandbouw is lokaal en regionaal van karakter. In Overijssel zijn vele goede initiatieven gaande. Maar ook wereldwijd kunnen we veel betekenen: Nederlandse boeren hebben dankzij hun drift tot innovatie de hoogste productie per vierkante meter. Onze boeren zijn wereldleiders in landbouwtechnologie en al hun opgebouwde kennis mag nog meer verspreid worden over de wereld. Laten we dus ook elders helpen om hoogwaardig en gezond voedsel te produceren met de minste milieudruk zoals in Nederland zodat er mondiaal minder landbouwgrond nodig is. Daardoor ontstaat er weer meer ruimte voor bossen.

Elke dag stoppen gemiddeld in Nederland 3 boeren. De sector levert een beperktere bijdrage aan ons BNP. In een metropool als Nederland – waar we natuurwaarden belangrijk vinden maar ondertussen ook meer willen vliegen en globaal blijven handelen – moeten maatregelen genomen worden om de verdere ontwikkeling van economie en ecologie in balans en samenhang te realiseren. Om dat mogelijk te maken moet de landbouwsector voluit geholpen worden. We houden van koeien in de wei en genieten van de hoogwaardige producten die we dagelijks eten. En dat willen we op een duurzame manier blijven doen. We mogen trots zijn op deze sector, dus laten we er ook alles aan doen om hen te helpen de omslag te versnellen. Omarm de boer als uw buur en laten we nationaal en provinciaal zorgen dat we hem niet in de steek laten maar daadwerkelijk steunen bij deze transitie die voor ons allen zo belangrijk is.

 

 

Iris Bouwers over de positie van jonge boeren bij de opening van de 24ste Farm & Country Fair, trots op zo’n mooi evenement met internationale allure in onze gemeente!

De fractie van D66 vraagt bij het college van B&W aandacht voor het gebruik van bestrijdingsmiddelen bij de lelieteelt, in de kennis dat meer dan tweehonderd hectare in De Fryske Marren bestemd is tuinbouw open grond bloembollen en -knollen.

Onze fractie maakt zich zorgen over de groei van deze bollen- en lelieteelt en het gebruik daarbij van bestrijdingsmiddelen in onze gemeente.

Vragen:

Heeft college kennisgenomen van de aandacht in de Trouw, Dagblad van het Noorden, in de uitzending van Zembla en Nieuwsuur, rondom het gebruik van bestrijdingsmiddelen?[1] Is het college op de hoogte van de geldende regels omtrent het gebruik van bestrijdingsmiddelen ten behoeve van de bollen- en lelieteelt? Is het college op de hoogte hoeveel en welke bestrijdingsmiddelen er worden gebruikt bij lelieteelt per hectare per kalenderjaar? Is het college bereid om onderzoek te laten doen naar de gevolgen van het gebruik van de bestrijdingsmiddelen voor de bodem en de oppervlakte? Zo nee, waarom niet? Is het college van mening dat het gebruik van bestrijdingsmiddelen ertoe kan leiden om zogeheten spuitvrije zones in te stellen tussen de lelievelden en omwonenden om zo de gevolgen voor de omwonenden te reduceren? Welke mogelijkheden ziet het college om maatregelen te treffen om de risico’s omtrent het gebruik van de bestrijdingsmiddelen te reduceren?

 

[1]https://zembla.bnnvara.nl/nieuws/omwonenden-bollenvelden-hoger-blootgesteld-aan-bestrijdingsmiddelen

https://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2274851-omwonenden-lelievelden-vinden-gifstoffen-in-bodem.html

https://www.trouw.nl/groen/drentse-burgers-meten-landbouwgif-in-bodem-en-vinden-57-middelen~a3c65540/

https://www.dvhn.nl/Meningen/Opinie/Opinie-We-laten-ons-niet-meer-vergiftigen-24245629.html