Poliflw

15 November verscheen in de AD de opinie 'Help kwetsbare kinderen, pak jeugdzorg anders aan'

Sinds, om geld te besparen, de jeugdzorg een zaak werd van gemeenten, holde de kwaliteit achteruit. De minister moet nu zijn verantwoordelijkheid nemen, vinden de SP'ers Maarten Hijink, Tweede Kamerlid voor de SP en Sunita Biharie, SP-fractievoorzitter in Apeldoorn en jeugdzorgmedewerker.

 

Door bezuinigingen op de jeugdzorg en de gemeentelijke inkoop- en aanbestedingswaanzin staat de zorg voor onze jeugd ernstig onder druk. Jeugdzorgorganisaties die nog aanspraak willen maken op geld van gemeenten of regio’s worden steeds vaker gevraagd onder de kostprijs zorg te leveren en een woud aan bureaucratie op te tuigen. Dat is onacceptabel.

Opinie door Maarten Hijink (Tweede Kamerlid SP) en Bianca Verweij (fractievoorzitter SP Hilversum)

Zorgverleners die werken met kwetsbare jongeren moeten – als het aan de gemeenten ligt – tijd gaan schrijven en een uitgebreide administratie bijhouden. Terecht zeggen Jeugdzorgorganisaties dat ze onder die omstandigheden geen zorg kunnen leveren. Dit zien we in het hele land gebeuren.

Jeugdzorgwerkers kunnen hun tijd zoveel beter besteden. Ze hebben te maken met complexe situaties in huizen en gezinnen waar vaak meer dan één probleem aan de hand is. Het leveren van zorg is niet te factureren door tijdschrijven; zorgverleners hebben juist het vertrouwen nodig dat zij hun kennis, ervaring en liefde voor hun werk kunnen inzetten om deze problemen te lijf te gaan.

Liberaal beleid sloopte jeugdzorgSinds de jeugdzorg in 2015 door de regering van VVD en PvdA is overgeheveld naar de gemeenten wemelt het van de voorbeelden van onnodige bureaucratie, te lage tarieven en harde bezuinigingen door de overheid. Veel gemeenten kiezen, als het puntje bij het paaltje komt, voor de laagste prijs en niet voor de beste zorg. Gemeenten stellen bovendien allemaal hun eigen eisen, van verantwoording op dienstroosterniveau tot het lettertype waarin cijfers en stukken moeten worden aangeleverd. Veel jeugdzorgwerkers hebben de afgelopen jaren de tijd die ze aan papierwerk kwijt zijn zien verdubbelen, of erger.

3 september stonden 3000 jeugdzorgwerkers bij de Tweede Kamer in Den Haag. Zij gaven luid en duidelijk aan dat de grens bereikt is. De extreme werkdruk, de inkoop-en aanbestedingsgekte, de papierberg en de tekorten brengen de zorg voor de jongeren die hen zo lief zijn in gevaar.

Noodsignaal zorgaanbiedersHet is dan ook volkomen logisch dat drie grote gespecialiseerde jeugdbeschermings- en jeugdreclasseringsorganisaties (De William Schrikker Groep, Het Leger des Heils en De Jeugdgezinsbeschermers) hebben besloten niet akkoord te gaan met de inkoop voorwaarden die de vijf regio’s in Noord-Holland hen stelden. Met alle risico’s van dien, maar zij kunnen niet anders dan nu een rode lijn trekken.

Gemeenten en regio’s in Noord-Holland dienen dit noodsignaal serieus te nemen. Als ze doorgaan op de nu ingeslagen weg zetten ze de jeugdbescherming en jeugdreclassering in hun provincie op losse schroeven en brengen de gemeenten in deze Noord Hollandse regio’s de jeugdzorg in hun de provincie in gevaar.

Tegelijk is de noodsituatie in Noord-Holland ook een les voor Den Haag en de rest van ons land. Zorg, en zeker de jeugdzorg is geen markt en leent zich niet voor experimenten die de kwaliteit ondermijnen, de werkdruk verhogen en het mooie vak van jeugdzorgwerkers kapot maakt.

Aan de jeugdwerkers ligt het nietJeugdzorgwerkers hebben namelijk hart voor onze jongeren, krijgen te maken met complexe en moeilijke situaties. Ze kiezen niet voor het werk om stapels papier in te vullen. Zij hebben niets te maken met de strijd over geld die over hun rug en die van de kinderen wordt uitgevochten.

Er is de laatste jaren hard bezuinigd op onze jeugd. Het wordt tijd die schade te herstellen. Er moet nu geld bij. Gemeenten dienen reële prijzen te betalen voor de zorg die geleverd wordt en bovenop landelijk vastgestelde verantwoordingseisen zouden gemeenten de bureaucratie verder moeten verminderen in plaats van optuigen.

Schaam je rot, los het op!Wat ons betreft mag minister de Jonge hard ingrijpen en de gemeenten regels hierover opleggen. En de zorg-wethouders in de 25 gemeenten van Noord Holland die er een puinzooi van gemaakt hebben. Die moeten zich rot schamen en heel gauw zorgen dat de zorg voor onze jeugd en de arbeidsvoorwaarden van onze jeugdwerkers goed geregeld worden.

Siemens sluiten? De SP had weinig tijd nodig om de noodklok te luiden. De raadsfractie en de wethouder mobiliseerden onmiddellijk de voltallige gemeenteraad, het college en de inwoners van Twente om tegen het voorgenomen besluit van Siemens in het geweer te komen. Ook in de Tweede Kamer wekte de SP de Minister uit een al snel begonnen slaap.

Op 16 november werden werknemers van Siemens in Hengelo plotseling overvallen door een mailtje van de hoofddirectie in Duitsland. In het kader van de wereldwijde reorganisatie van Siemens zouden er 6100 banen moeten verdwijnen, waarvan uiteindelijk ook meer dan 600 in Nederland. Siemens in Hengelo zou gesloten moeten worden. Twee weken daarvoor kwam het bericht door dat de winst van het industriële conglomeraat steeg met 11 procent naar 6,2 miljard euro. Siemens zag daardoor  ruimte om voor de aandeelhouders een forse dividendverhoging voor te stellen.

De kranten kopten “Een mokerslag” en riepen al mee met Siemens dat het bedrijf in Hengelo zou moeten sluiten.

Hoezo ‘moeten sluiten’? De vestiging van Siemens in Hengelo draait volop en zeer goed. Er is geen gebrek aan opdrachten en de winstgevendheid is boven normaal. De meer dan 600 werknemers zijn trots op het bedrijf, dat volop vernieuwd en een grote betekenis heeft voor tientallen andere bedrijven in de regio en voor de opleidingen van ROC Twente en Saxion. Onmiddellijk bleek hier iets anders aan de hand.

Het mondiaal opererend bedrijf ziet andere opties die meer winst opleveren voor de aandeelhouders. Aandeelhouders, die waarschijnlijk nooit het Hengelose bedrijf hebben bezocht, geen werknemer hebben gesproken. En die niet weten wat voor een fantastisch bedrijf hier in Hengelo dag en nacht bezig is…

De SP had weinig tijd nodig om hierop de noodklok te luiden. De raadsfractie en de wethouder mobiliseerden onmiddellijk de voltallige gemeenteraad en het college om tegen het voorgenomen besluit van Siemens in het geweer te komen.

Het bestuur van de SP afdeling Hengelo startte onmiddellijk de actie ‘Houd het Werk in Hengelo’ voluit gesteund door de andere Hengelose partijen. Een eerste zaterdag- half weggeregend – op de markt leverde de eerste 839 handtekeningen op.

Daarop zorgde het Hengelose gemeentebestuur onder aanvoering van de burgemeester voor mobilisatie van provincie en de andere Twentse gemeenten.

Bij de eerste de best mogelijkheid riep de SP de verantwoordelijke minister van Economische Zaken Wiebusnaar de Tweede Kamer om zijn eerste slappe reactie, nl. ‘het is een zaak van het bedrijf zelf’ te herroepen en in de actie stand te komen. Dat lukte goed. Alle partijen, aangespoord door SP Kamerlid Maarten Hijink, dwongen de minister om actie te ondernemen. De minister kon daardoor niet anders dan een actieplan toe te zeggen, weliswaar door het CDA voorzien van een label van stille diplomatie.

Ondertussen gaat het actiefront in Twente door:

We staan alle marktdagen (mits geen regen) bij de beren en de viskramen om de steun van de mensen te ontvangen voor deze actie. Alle partijen vragen inwoners van Hengelo om steun: Houd het Werk in Hengelo. Via actie@hengelo-in-actie.nl (meldt daar de leus Houd het werk in Hengelo of je eigen hartekreet.) Provinciale staten zetten druk met de gezamenlijke gemeentenop Siemens en de rijksorverheid. Vakbonden organiseren de acties onder werknemers en zoeken aansluiting bij de inwoners van Hengelo en hun partijen.

Zie ook de website: hengelo-in-actie.nl

NB.

Andere partijen huilen al gauw mee met de wolven  of leggen het hoofd alvast in de schoot. De SP niet, die weet met haar strijdbaarheid andere partijen mee te krijgen in het verzet tegen de sluiting van de Spoedeisende hulp (inwoners en huisartsen) en tegen sluiting Siemens (alle politieke partijen, het gemeentebestuur, alle andere Twentse gemeenten provinciale staten en een fors deel van de partijen in de Tweede Kamer. Ook geeft ze de minister (Wiebes, VVD) een por in de rug om in de actiestand te komen. Voorlopig is dat gelukt. Maar de SP gaat door.