Poliflw

Een mooi artikel over ons aankomende raadslid Hendrik Hakvoort. (bij de foto's het originele artikel): MAANDAG 22 JULI 2019 Elke zondagmiddag om half drie trekt Hendrik Hakvoort de deur van zijn huis aan de Nieuw-Guineastraat achter zich dicht. De dijk op, even later via het watervalletje het Urkerbos in richting Westermeerweg en dan vanaf de schaapskooi langs de dijk terug naar Urk. „Om tien over vier ben ik weer thuis. Snel douchen en naar de kerk.” In dat ruime anderhalf uur zet Hendrik al- les weer op Z'n plek. „Ik luister muziek. Bruce Springsteen, Damian Rice, Neil Young. Dat soort artiesten. Ze vertellen verhalen tegen me. En zo passeert alles van die week nog een keer de revue en valt het op z'n plaats. Ik krijg energie van die wandeling en merk dat ik er weer tegen kan.” Thuis kan alleen echtgenote Trudy zien hoe hard het onderweg gestormd heeft. En doordeweeks ook, als hij elke dag wel even de dijk opzoekt. „Die dijk, dat is wat. Ik ben geboren in het Oude Dorp, maar in 1958, ik was een jaar oud, zijn we hier al komen wonen. Vanuit mijn huis kijk ik op de dijk en aan de IJsselmeer- kant is het beeld elke dag anders, Dat uitzicht verveelt nooit.” Hendrikis nog niet de oudste bewoner van de straat, maar hij kan zo een-twee-drie niet bedenken wie er langer woont dan hij. Zijn jeugd was een mooie tijd. Het barretje op zolder was waar hij vrienden Klaas Jelle Bakker, Willem Bakker en Jan de Boer zag. Ze hadden een ei- gen bandje: Daisy Paranoid. In alle barretjes dronken ze op de pof en als de rekening te hoog werd, kwamen ze een keer optreden. Op z'n zestiende ging hij aan de slag op de uienfabriek van Van der Reest, aan de Domineesweg. Scheepswerf Metz „Ik woonde nog thuis, alleen met mijn va- der Teunis. Toen die plotseling overleed, ben ik in het huis blijven wonen en ik trouwde met Trudy. Ik had het prima naar mijn zin in de uien, totdat mijn broer Evert op een verjaardag eens vroeg of ik niet net als hij bij Scheepswerf Metz wilde komen werken. Ik zei geen nee en prompt werd ik de dag erop gebeld door directeur Albert Metz.” De redacteuren van Het Urkerland zoeken deze zomer opnieuw naar grote en kleine verhalen. Ze trekken de wandelschoenen aan, gaan op stap met lezers van de krant, en luisteren naar hun verhalen. Juichen in het bos Bijna-raadslid begeleidt tbs-patiënten Hendrik weet het zeker: als de werf in 2004 niet failliet was gegaan, dan had hij er nog steeds rondgelopen. „Het was een uniek bedrijf. Ik kon mezelf er echt ontplooien. Albert Metz vond het belangrijk dat we ons bleven ontwikkelen en zo volgde ik allerlei cursussen. Ik merkte daar ook dat ik goed ben met mensen. Mijn broer spotte altijd: je zult het met je mond moeten verdienen want echt handig ben je niet.” Helemaal onverwacht kwam het faillissement niet, maar toch was het een harde klap. „We waren aan het werk op een kotter in Zeeland toen we gebeld werden. We moesten alles laten vallen en meteen terug komen. Juist op dat moment was ik bezig met de voorbereiding op het afstaan van een nier aan mijn zoon Klaas. Hij was toen zeventien jaar en dialyseerde al enkele jaren.” De zware operatie ging door. Klaas kwam er goed doorheen, maar Hendrik merkte dat het herstel extra lastig was door alle stress. Via een uitzendbureau kon hij aan de slag op een werf in Kampen. Mooi werk, maar zonder uit- zicht op vastigheid. En toen kwam de dag dat hij solliciteerde op een baan in een tbs-kliniek in Utrecht. Vijf moorden „Ze zochten iemand die de mensen daar begeleidde bij werkzaamheden. Ik had geen idee wat tbs nou precies inhield en toen ik de baan kreeg, stapte ik er dus totaal blanco in. Dat veranderde snel. Op een van de eerste dagen moest ik iemand helpen met lassen. Ik bekeek zijn dossier en zag dat hij vijf mensen had ver- moord. Daar stonden we dan, met een lasapparaat en een voorhamer binnen handbereik. Ik zweette tot aan mijn grote teen. Maar tot mijn verrassing merkte ik dat het een man was met wie ook een gewoon gesprek te voeren was.” Die ontdekking was het begin van een door- braak voor Hendrik. „Ik dacht eerst misschien wel net als het gros van de mensen. Criminelen zijn slechte mensen en je moet ze hard straffen. Dat is het enige dat helpt. Maar ik ontdekte dat een moordenaar niet de hele dag een moordenaar is. En dat er altijd, bijna altijd, een heel verhaal achter zit. Jongens zijn van jongs af aan in een hoek getrapt, hebben nooit kansen gekregen en vaak maar weinig opleiding. Nooit eens iemand die zei: ‘Wat heb je dat goed gedaan’. Nooit liefde. En dat heeft elk mens toch keihard nodig? Ik besefte ook dat elke crimineel ooit als hulpeloos kind ter wereld is gekomen. Ook van hem werd gezegd: wat een mooi kind. Maar ergens onderweg is er iets mis gegaan.” „Het is heel simpel: we kunnen mensen lang en hard straffen, maar er komt een moment dat ze weer op straat komen te staan. Als we dan alleen maar gestraft hebben, dan komen ze echt niet beter uit de gevangenis dan ze erin zijn gegaan, waarschijnlijk juist slechter. We hebben de kans om deze mensen een stap verder te helpen. Ik heb jongens gezien die in de gevangenis een lasdiploma verdienden. Ze straalden! Eindelijk hadden ze iets bereikt.” ‘De rechter heeft ze al gestraft’ Hendrik kwam al snel dichterbij te werken, in Almere Binnen, de gevangenis. Sinds een jaar zit hij weer in een tbs-kliniek, ook in Almere. „De mensen waarover je in de krant leest, die zitten bij ons. Maar bij ons zijn ze geen crimineel. De rechter heeft ze al gestraft. In de kliniek komen ze voor behandeling. We noemen ze altijd patiënten.” Iedereen weet dat Hendrik een Urker is. Kan ook niet anders. Op ontspanningsavonden hijst hij soms een boomlange Surinamer in klederdracht, Jaap Bakker werd al eens uit- genodigd en geregeld gaat er vis mee. „Er zijn mensen van wie ik weet dat ik ze er een groot plezier mee doe. Als je dan in het weekend een paar visjes over hebt, dan neem je die toch mee? Zo is er ook een patiënt die ik heel erg blij maak met de zaterdagbijlage van de Trouw. Heel vaak zie je een ontwikkeling. Patiënten komen binnen en zijn boos, stil, teruggetrokken, lichtgeraakt. Maar als ze merken dat ze als mens benaderd worden, dan verandert er wat. Bijna altijd werkt het zo. En die paar anderen? Soms zie je echt iets van het pure kwaad in mensen. Dat is heftig.” Normaal gesproken gaat het er bijna gezellig aan toe op de kliniek. Mannen werken met elkaar, vullen de dagen, proberen een gezond ritme aan te wennen. Soms is het zelfs dikke pret. „Maar uiteraard blijven we ons er altijd van bewust dat de stemming in een seconde kan omslaan. De één is gemoedelijk, de ander kan flippen als hij één keer ‘nee’ hoort. De één wil zoveel mogelijk onzichtbaar blijven, de ander zoekt voortdurend de grens op.” „Je leert mensen en situaties lezen. Ongewild neem je dat ook mee naar huis. Ben ik op een bruiloft, dan betrap ik mezelf er op dat ik zit te bedenken wat er gebeuren moet als twee mensen met elkaar gaan vechten, ook al zitten die gewoon rustig aan tafel. Of ik zie iemand en denk: jij verbergt iets.” Enkele jaren na zijn carrière-switch moest Hendrik een zware hartoperatie ondergaan. „Een erfelijke afwijking waardoor er te weinig bloed naar mijn hart stroomde. Na de operatie werd je automatisch aangemeld voor een revalidatietraject, zowel lichamelijk als men- taal. Maar de psycholoog was al snel klaar met me: Jij redt het wel’. Toen ze zagen dat ik, lichtelijk bezweet, naar de revalidatieafspraak in Emmeloord was gefietst, was dat onderdeel ook snel klaar.” „Mijn conditie is uitstekend. Ik maak fiets- tochten met de jongens en regelmatig lange wandelingen. Ik bruis van de energie en daarom kon ik ook geen nee zeggen toen ik werd gevraagd om in de gemeenteraad te komen, als Anja Keuter aan het einde van dit jaar stopt. Gemeentebelangen is immers toch de partij van mijn schoonvader (Klaas Luut Koffeman, red.) en die partij moet gewoon overeind blijven. Opkomen voor de gewone man, dat was altijd het doel en daar ga ik vro- lijk mee door.” Trapje in plaats van dik rapport We zijn bijna terug. Tegenover zijn huis gaan we de dijk weer over en dan wijst Hendrik op het trapje: „Dikke bestemmingsplannen door- spitten laat ik in de politiek graag aan anderen over, maar hier zet ik me graag voor in. Langs deze trap moet immers gewoon een leuning komen? En die ongelijke treden, dat kan toch ook niet? Ouderen uit de buurt durven nu de dijk niet meer over.” Zijn vaste wandeling kost Hendrik ongeveer een uur en veertig minuten. Of hij nu voor zijn gevoel flink doorstapt of diep in gedachten is verzonken. Het mooiste stukje ligt helemaal achterin het bos. Vanaf de ingang bij de Westermeerweg. „Hier kom je nooit iemand tegen. Soms kan ik me hier plotseling zo gelukkig voelen. Dan kijk ik eerst even om me heen, maak een paar gekke sprongen in de lucht en juich het uit.”

Onze aanstaande nummer 1 is al aan het lobbyen in Den Haag. #joenbelangisoensbelang

Gemeentebelangen Urk - donderdag 13/12/2018 Motie Gemeenteraad: Onderwerp: Gastvrijheid bieden aan Asia Bibi en haar gezin De raad van de gemeente Urk in vergadering bijeen op 13 december 2018; constaterende, * dat de christin Asia Bibi, na eerder ter dood veroordeeld te zijn, door de hoogste rechter in Pakistan is vrijgesproken; * dat groeperingen in Pakistan de regering daar oproepen en onder druk zetten om Asia Bibi alsnog ter dood te brengen; * dat de advocaat van Asia Bibi inmiddels Pakistan is ontvlucht; * dat Asia Bibi en haar gezin in Pakistan niet veilig zijn; overwegende, * dat Asia Bibi en haar gezin een veilige thuishaven verdienen; * dat het beleid van de rijksoverheid er op gericht is asiel te verlenen aan mensen die bescherming nodig hebben; * dat Asia Bibi en haar gezin voldoen aan de voorwaarden om in Nederland een verblijfsvergunning te krijgen; * dat Urk een overwegend christelijke en gastvrije gemeente is en bereid is haar en haar gezin onderdak te verlenen; verzoekt het college: * om in contact te treden met de regering en te benadrukken dat het van belang is dat Asia Bibi en haar gezin een veilige thuishaven wordt geboden in Nederland en hierbij Urk als mogelijke verblijfplaats onder de aandacht te brengen; en gaat over tot de orde van de dag. Gemeentebelangen ChristenUnie CDA Hart voor Urk SGP PVV

Algemene Beschouwingen Gemeentebelangen 2018 De verkiezingen zijn achter de rug en het college is weer volop aan de slag gegaan met een ambitieus coalitieprogramma. Een programma waar Gemeentebelangen volledig achter kan staan. Wij hadden wel graag gezien dat de portefeuilles visserij en economische zaken gescheiden waren, omdat wij deze te zwaar vinden voor 1 portefeuille. Hier staan wij nog steeds achter, maar de tijd zal leren hoe het allemaal zal gaan. De kadernota is ingedeeld in 5 pijlers, daarom heeft Gemeentebelangen haar algemene beschouwingen ook geschreven naar deze 5 pijlers. Urk Zorgt: Vlak voor de verkiezingen zijn er gesprekken geweest over het sociaal domein. Hieruit is gebleken dat wij als Raad meer willen weten wat er gaande is. Bij de overgang van de zorg van het Rijk naar de Gemeente hebben wij met elkaar afgesproken dat we ervoor moeten waken ons niet met individuele gevallen bezig te houden. In de praktijk is dit weinig gebeurd, maar nu vind Gemeentebelangen toch dat de afstand tussen het sociaal domein en de gemeenteraad te groot is, wij weten niet goed wat er gebeurd, wat afgewezen wordt, wat wel kan en wat niet etc. Graag ontvangen wij regelmatig een update via de wethouder of via een soort nieuwsbrief. Werd vorig jaar onze motie over de rolstoellift in het zwembad niet door de gemeenteraad en het college overgenomen, inmiddels is deze er toch gekomen. Daar zijn we blij om. Een vraag die we vorig jaar hebben gesteld en nu weer: hoe ver zijn de plannen voor nieuwbouw op de locatie van de oude Wilhelminaschool. De wethouder is ook in gesprek met een organisatie die graag een begeleid wonen traject willen starten voor hun kinderen met een handicap, hoe ver zijn deze onderhandelingen. Wanneer kan deze woning gebouwd worden? En hoe is het met de eventuele verhuizing van het Kompas, bent u er samen al uit waar zij nieuw kunnen bouwen? Urk leert: In dit hoofdstuk van de kadernota gaat u ook in op onderwijs voor statushouders. Het blijkt dat er nu te makkelijk mee omgesprongen wordt. Bij gemeentebelangen zijn een aantal mensen bekend die gestopt zijn met hun cursus Nederlands omdat ze het moeilijk vonden en niet meer wilden. Wat ons betreft kan dit niet! Mensen die verdreven zijn van huis en haard en een verblijfsvergunning hebben gekregen om in Nederland te blijven zijn wat ons betreft welkom, maar dienen wel de taal te leren en aan het werk te gaan, of dat in eerste instantie vrijwilligerswerk is of direct betaald werk maakt ons niet zo heel veel uit, wel willen wij dat deze mensen hun plek in onze samenleving innemen zoals dat hoort als je je in een ander land vestigt. Hier moet het college strenger op toezien met behulp van o.a. Caritas. Urk werkt: Bij het lezen van de kadernota hadden we heel even het idee dat we stukken van een andere gemeente aan het lezen waren: Aanwezigheid van de benodigde toeristische infrastructuur met voldoende hotels en horeca. Zullen we eerst eens proberen dat ene hotel op Urk te krijgen, kunt u hier al meer duidelijkheid over verschaffen. Vorig jaar hebben we u opgeroepen om ook eens op bedrijfsbezoek te gaan bij de plaatselijke horeca, volgens ons heeft u dit nog niet gedaan. Toch zou het goed zijn als u ook daar af en toe uw oor te luisteren legt. Wij willen zorgen voor een gastvrije en schone gemeente, dat betekend wel dat we daar wat aan doen moeten. Bijvoorbeeld schone openbare toiletten voor zowel dagjesmensen, als boottoeristen als strandbezoekers. Ook de bezoekers van het kleine strand willen graag gebruik kunnen maken van een toilet en willen fatsoenlijk hun vuilnis kwijt kunnen. Hier zijn nog wel slagen te maken door u. Ieder jaar weer hameren wij op toiletgebouwen die voor een ieder toegankelijk zijn, soms denken we echter dat u hier de ernst niet van inziet. Bij de ingekomen stukken zagen wij een brief van de Continentie Stichting Nederland, graag ontvangen wij uw antwoord op deze brief. Op gebied van economie is er nog erg veel werk te doen, we noemen maar even het Westgat, afronden van de plannen van de Parel oppoetsen, verplaatsing van de Boni, centraal busplein, een visserijbelevingscentrum, maar ook onze Maritieme Servicehaven met bijbehorend binnendijks industrieterrein. De industriegrond is op, bedrijven kunnen niet uitbreiden of nieuw bouwen. Het is van het allergrootste belang dat wij zo snel mogelijk zorgen dat onze economie weer verder kan groeien. Of bovenstaande nog niet genoeg is, hebben we ook nog onze visserij. Wij kunnen ons verhaal van vorig jaar wel herhalen, nog steeds zijn de Brexit en aanlandplicht onverminderd belangrijk, net als de pulsvisserij. Ook quota lijken weer enorm verlaagd te gaan worden, dit ondanks de goede cijfers die onderzoekers presenteren. Wij weten dat wij u niks hoeven te vertellen, u weet het ook allemaal. Met zijn allen moeten we aandacht blijven vragen voor onze visserij. Wat de IJsselmeervisserij betreft zijn er ook weer beperkingen opgelegd, de ngo’s blijken ieder jaar weer zoveel macht te hebben dat er bijna geen vechten tegen is. Gelukkig hebben we een minister en gedeputeerde (ja beiden CU), die het beste voor hebben met de visserij. Wat de IJsselmeerafslag betreft, daar zijn nog wel wat verbeterpunten te maken. Wij weten dat hier hard aan gewerkt wordt en zullen er daarom nu niet verder op ingaan. Wel volgen wij de ontwikkelingen met belangstelling. In het coalitie-akkoord wordt benoemd dat er een rode loper mentaliteit moet zijn voor onze ondernemers, wij zien hier nog niet genoeg van terug. Ons inziens komt dit omdat er of niet genoeg personeel mee bezig is of omdat de wethouder opnieuw probeert te veel ballen in de lucht te houden. Een voorbeeld, op 25 mei jl. heb ik samen met een ondernemer een gesprek met u gehad, op 28 mei zou u antwoorden, inmiddels is het 5 juli en nog geen antwoord. En zo zijn er nog wel wat voorbeelden te noemen. Hoe is het met de ambtelijke capaciteit op economische zaken? Urk leeft: Onze nieuwbouw gaat onverminderd door, helaas heeft het Rijk echter in 1x enorme haast met het klimaatakkoord en mogen nieuwe woningen niet meer aangesloten worden op het gas, dit terwijl wij een woonwijk hebben waar een heel gasnetwerk uitgerold is. Hoe gaan we hiermee om, qua elektrisch zullen er toch eerst voldoende maatregelen genomen moeten worden voordat iedereen van het gas af gaat. Wij begrijpen dat met een wijk als Schokkerhoek dit redelijk eenvoudig te realiseren is, maar hoe gaat dat met de laatste fase van de Oranjewijk. Kunnen aanstaande bewoners aanspraak maken op een schadevergoeding of kan het college gemotiveerd afwijken van dit kabinetsbesluit omdat het gasnetwerk er al ligt en mensen al kosten gemaakt hebben. Wat betreft duurzaamheid hebben wij een wethouder die er een enorm tempo in heeft. Van ons mag u wel een pas op de plaats maken. Nederland is een mini-landje dat altijd het braafste jongetje van de klas wil zijn. Wij denken als kleine postzegel op de wereldkaart dat wij vooraan moeten staan, dat hoeven we helemaal niet en wat Urk betreft horen we liever bij de laatsten. Wat ons betreft mogen eerste andere gemeentes het wiel uitvinden en dan doen wij het wel na. Het is nog lang geen 2050 en wie weet wat voor andere besluiten er in de tussentijd weer gemaakt worden. Voor het vijfde opeenvolgende jaar vragen wij om fatsoenlijke voorzieningen op onze stranden. Het laatste stukje van de Parel Oppoetsen, maar het duurt wel erg lang hoor. Waarom kan dit nou niet geregeld worden. Hier zijn we als Gemeentebelangen wel teleurgesteld over. Dit college doet veel en heeft veel gedaan, maar dit is toch echt iets waar een heel groot deel van onze bevolking, maar ook van onze bezoekers plezier van kan hebben. Wij weten dat er inmiddels tekeningen zijn, van ons heeft u absoluut nog niet de ja-knik wat de ontwerpen betreft, wij gaan er dan ook van uit dat dit binnenkort nog een keer een agendapunt zal zijn. Vorig jaar is er een motie van Gemeentebelangen aangenomen voor speelmateriaal op de beide stranden, dat geld staat nog steeds gereserveerd. Tot nu toe hebben we een geweldig voorjaar, wij hopen uiteraard dat we dit weer de hele zomer houden en roepen het college op haast te maken met uitvoering van deze motie. Ook hebben wij u vorig jaar opgeroepen in gesprek te gaan met Caritas zodat er activiteiten op het strand georganiseerd worden, een volleybaltoernooi, een bbq, een leuk strandfeest. Bent u hierover in gesprek gegaan met Caritas? Urk leeft met al zijn jeugd, gezinnen en ouderen. Onze jonge gezinnen willen graag dat hun kinderen opgroeien in mooie, gezellige woonwijken met wat speeltoestellen. Wij horen echter dat u de speeltoestellen in de Burcht en op het Duinriet allemaal heeft weggehaald omdat ze afgekeurd zouden zijn en dat er voorlopig ook niets voor in de plek komt. Wat is hiervan waar? Hoe kan het dat speeltoestellen afgekeurd zijn, doen we dan niets aan onderhoud, net als met de skatebaan? De samenstelling van onze bevolking is altijd al bijzonder geweest, wij zijn altijd een gemeente geweest die gezinswoningen nodig had. Tegenwoordig worden onze ouderen echter verplicht thuis te blijven wonen en hebben we ook meer aangepaste woningen nodig voor ouderen, maar ook voor de jeugd die graag op zichzelf wil wonen voordat ze een gezinnetje beginnen. Ons hele belastingenstelsel is echter toegespitst op woningen met meer bewoners. Rioleringsheffingen en afvalstoffenheffingen worden berekend naar 3 personen of meer. Steeds vaker bereiken ons geluiden dat burgers dit niet begrijpen. En wij begrijpen de geluiden van deze burgers, het is moeilijk uit te leggen dat je een minimumtarief voor 3 personen op je nota hebt staan als je alleen woont. Dit besluit is heel wat jaren geleden gemaakt door de gemeenteraad, ik kan het me nog wel herinneren. Maar tijden veranderen en vergeleken met een aantal jaar geleden zijn er nu heel wat meer mensen die alleen of met zijn tweeën een woning bewonen. Dat is waarom wij denken dat dit belastingenstelsel anders ingericht moet worden. Hierover zullen wij een motie indienen. Ook willen wij u vragen om in de komende maanden eens uit te zoeken wat de onkruidbestrijding op Urk kost, hoeveel we hierop bezuinigd hebben en of er een mogelijkheid is dit toch weer enigszins uit te breiden. Eventueel kunnen we dit dan het komende jaar weer in de begroting opnemen. Tevens willen wij een motie indienen over de welstandsnota. Deze is in 2004 opgesteld en zwaar verouderd. Over verouderde nota’s gesproken, wij waren aan het zoeken op overheid.nl waar alle lokale wet-en regelgeving te vinden is, hier is nog wel wat op te ruimen, zoals bijvoorbeeld het huishoudelijk reglement van de jeugdgemeenteraad, kledingregeling Gemeente Urk, privacyregelement e-mail en internetgebruik uit 2005, regeling viskistenrecht, vergoedingsregeling beeldschermbril uit 2001, toekenning rijwieltoelage uit 1994, nog geheel in guldens en zo valt er nog wel het een en ander op te ruimen, dan wel aan te passen aan de huidige tijd. We weten dat u het druk heeft, maar toch heeft ook bovenstaande aandacht nodig. Urk verbindt: Tot slot: Wij hebben het voorrecht te wonen in de mooiste gemeente van de wereld en omstreken. We hebben een goed ambtenarenapparaat, een betrokken college en de beste burgervader. Financieel is het niet altijd even makkelijk, maar met zijn allen zorgen we ervoor dat we onze financiën op orde houden. We bezuinigen als het nodig is en laten de touwtjes een beetje vieren als dat mogelijk is. Met zijn allen zijn we hier aan het werk voor ons Urk en onze inwoners. Wij wensen daar onze collega gemeenteraadsleden, maar ook de commissieleden en het College veel sterkte en succes bij toe.

Must see .....

Donderdagavond 24/05/2018, werden onze commissieleden beëdigd. Een mix van jong en ervaren met nieuwe ideeën en verbeterpunten voor ons prachtige Urk. #joenbelangisoensbelang #GB #Urk

Morgen de jaarlijkse lintjesregen en daarna nacht van oranje en koningsdag. Gemeentebelangen wenst de hele bevolking een fijne koningsdag. We hopen dat het een feest wordt voor de hele bevolking. Ons advies: geniet en hou je verre van raddraaiers en herrieschoppers en dus ook van de rotonde! Wees geen op sensatie beluste toeschouwer!