Algemene Beschouwingen – ChristenUnie Wageningen “Als de Heere het huis niet bouwt, vergeefs zwoegen de bouwers.” (ps 127) Dit is een typisch vers uit de Bijbel dat mij bij de les houdt. Doe ik de goede dingen en doe ik de goede dingen goed. We kunnen nog zo hard werken, maar als het niet gedragen wordt, dan zwoegen we vergeefs. “Bouwen” zal dan ook de lijn worden in mijn beschouwingen. Ik speel al een aantal jaar in onze ‘kinderband’ van de kerk. Een aantal weken geleden, rond de komst van de kadernota, speelde we een lied dat ik wel toepasselijk vond voor vandaag. Het lied gaat over regen en zwaar weer. Het heeft drie coupletten. Dan weet u dat vast. Met heel veel herhalingen, zoals dat gaat bij kinderliedjes, maar die heb ik geschrapt. (door Monique Heger) Lees via de onderstaande link verder over de Algemene Beschouwingen: https://wageningen.christenunie.nl/blog/2019/07/02/Algemene-Beschouwingen--ChristenUnie-Wageningen?originNode=45253
501 documenten
Waar laten wij ons door (ver)leiden? ...
ChristenUnie Scherpenzeel 29-06-2019 10:11
Waar laten wij ons door (ver)leiden? Lezenswaardig artikel over klimaatwetenschappers en klimaatsceptici.
Het klimaatdebat is losgebarsten. Prachtig, zegt wetenschapper Bart Verheggen. Maar hij signaleert wel misleidende uitspraken in de politiek, media...
Goudse wapenspreuk vormt rode draad ...
ChristenUnie Gouda 22-06-2019 05:41
Goudse wapenspreuk vormt rode draad in fantasyroman http://bit.ly/2X1ABwn
Raadsflits juni -Wegen De ...
ChristenUnie SGP Leidschendam-Voorburg 20-06-2019 10:17
Raadsflits juni -Wegen De gemeenteraad heeft vergaderd op 18 en 19 juni. Een belangrijk onderwerp, waarvoor de meeste publieke belangstelling en insprekers waren, was de bereikbaarheid van het Damcentrum. De ChristenUnie-SGP steunt het voorstel om, na de waardevolle verkeerskundige onderzoeken die er zijn geweest, het beeld compleet te maken met de mogelijkheden en onmogelijkheden van een extra brug en selectieve toegang voor autoverkeer door het gebied van de vlietbruggen. Hierbij moet u met name denken aan de noodzakelijke medewerking van de Provincie voor brugbouw en een oordeel van Justitie over een strafrechtelijke basis voor de selectieve doorgang die we zouden willen. Voor dat laatste, het uitwerken van selectieve toegang, is een duidelijke meerderheid. Het college stelt voor om tegelijkertijd de medewerking van de Provincie in beeld te krijgen en de Mebinlocatie niet vrij te geven voor woningbouw. Dat steunt de ChristenUnie-SGP, zodat we een gebalanceerde afweging kunnen maken als het beeld compleet is. In de raad heb ik gezegd dat ik het op voorhand een moeilijke afweging vind. Het is een onderwerp dat ons verdeelt. Dat werd ook benoemd door insprekers. En er zijn aanzienlijke kosten aan verbonden, structureel geld dat we niet zomaar hebben. Waar moeten we dat vandaan halen? Kees Verschoor
http://www.hetkontakt.nl/regio/leerda ...
ChristenUnie Gelderland 20-06-2019 08:09
http://www.hetkontakt.nl/regio/leerdam/204487/leerlingen-adviseren-west-betuwe-over-biodiversiteit-
GELDERMALSEN • Hoe zorgen we voor meer biodiversiteit? Over die vraag bogen 80 brugklasleerlingen van O.R.S. Lingeborgh zich de afgelopen maand. Zij deden dit in opdracht van de gemeente West Betuwe.
Gert-Jan SegersMijn jongste broer ...
ChristenUnie Gooise Meren 18-06-2019 12:05
Mijn jongste broer vroeg het zondag opeens op onze zussen-en-broers-app. ‘Wat is je mooiste herinnering aan pa?’ Ik leef al veel langer zonder mijn vader dan ik met hem heb geleefd en de herinneringen raken steeds meer vergeeld. Maar ik dacht onmiddellijk aan de barre tocht die ik als jong ventje samen met mijn vader maakte in de strenge winter van 1979. We moesten door de snerpend koude wind, langs metershoge sneeuwduinenen over een smalle dijk naar de boer die – anders dan de supermarkten – nog wel verse melk had. En nog voel ik het machteloze gevoel van het langzaam maar zeker van de spekgladde dijk weggeblazen te worden én het machtige gevoel dat ik me aan het been van mijn vader kon vastklampen. In zijn boek De verweesde samenleving (2002) beschrijft Pim Fortuyn hoe zijn generatie in opstand kwam tegen hun vaders en hun wetten en er succesvol mee afrekenden. Het was de opstand van een jonge generatie tegen elk vanzelfsprekend gezag van bestuurders, gezagdragers, de kerk en politici. Het was een hardhandig afscheid van alles en iedereen die hun de wet voorschreef. Met de opstand tegen de vaders, zo beschrijft Fortuyn, gingen ook hun wetten en overtuigingen aan de kant. En de tragiek is, zo schrijft Fortuyn over zijn eigen generatie, dat we zelf nooit vaders zijn geworden en nooit meer nieuwe wetten hebben gemaakt. We leven daarom nu in een verweesde samenleving. We lijken in onze samenleving wel een stel verloren zonen. Zonder vaders, zonder wetten. Met het gevoel dat niemand ons ziet, hoort, voor ons opkomt. Dat er niemand is die ons de weg naar huis kan wijzen. Met een heimwee naar huis, naar een vader, dat zomaar kan omslaan in een ziekelijk verlangen naar een sterke leider. En je ziet het in deze wereld gebeuren, bij Erdogan, Putin, Bolsonaro, Trump. Feilbare mannen die zich voordoen als een vader, die je een terugkeer naar huis beloven, de veiligheid van een sterke natie, de terugkeer van grootse tijden die er nooit zijn geweest. En hele volksstammen hopen zich te kunnen vastklampen aan die ene man. Zelfs in onze Lage Landen zie je links en rechts politici die ons verlossing beloven, een herstel van tijden van weleer, een terugkeer naar het verloren paradijs. Met uiteraard het koningschap van die ene politicus als voorwaarde ervoor. Een cultuur die heeft afgerekend met zijn vaders en hun wetten, heft steeds weer een nieuwe politicus op het schild met steeds weer de nieuwe hoop dat dit dan de verlosser zal worden. En vroeg of laat stellen ze teleur, vallen ze van het schild en dient een nieuwe verlosser zich weer aan. Soms doet de overheid zich ook voor als een vader. Degene die je tegen elk risico moet beschermen, die je gelukkig moet maken, die je dwingt liberaal te zijn, vrij te zijn, die je een thuis biedt en vreemde mensen buiten houdt. Maar een overheid ís geen vader, kan je nooit bieden waar je hart ten diepste naar verlangt. Er is geen menselijk leven zonder dat er een echte vader aan te pas is gekomen. Ik heb zelf ervaren hoe indrukwekkend het is om vader te worden. Ik keek naar mijn piepkleine dochter zoals ik daarna ook naar mijn andere twee pasgeboren dochters zou kijken. Met een diepe, onvoorwaardelijke liefde en dat heilige voornemen alles te doen wat je kunt om heel goed voor dat hulpeloze wezentje te zorgen. En dit weekend heb ik twee dochters die nu in Australië zijn, via FaceTime weer eens gezegd hoeveel ik van ze houd en heb ik mijn jongste dochter na haar verre schoolreis weer met liefde in de armen gesloten. Ik houd zielsveel van hen, maar toch weet ik inmiddels heel goed dat ook ik een feilbare vader ben. Ook in mijn eigen jeugd kwam het moment dat mijn vader geen houvast meer kon zijn. Dat het leven hem zwaar viel en ik zelf alleen verder moest. Als – om C.S. Lewis te parafraseren – ons verlangen naar een vader zo sterk is en zelfs niet door onze eigen vader, laat staan door een pseudovader, gestild kan worden, dan zou het weleens kunnen zijn dat we uiteindelijk bedoeld zijn als kinderen van een andere vader. (Deze column verschijnt ook in het Nederlands Dagblad van 18 juni)
Mooie column van Gert-Jan Segers ...
ChristenUnie Nederland 18-06-2019 11:27
Mooie column van Gert-Jan Segers naar aanleiding van Vaderdag 👇
Mijn jongste broer vroeg het zondag opeens op onze zussen-en-broers-app. ‘Wat is je mooiste herinnering aan pa?’ Ik leef al veel langer zonder mijn vader dan ik met hem heb geleefd en de herinneringen raken steeds meer vergeeld. Maar ik dacht onmiddellijk aan de barre tocht die ik als jong ventje samen met mijn vader maakte in de strenge winter van 1979. We moesten door de snerpend koude wind, langs metershoge sneeuwduinenen over een smalle dijk naar de boer die – anders dan de supermarkten – nog wel verse melk had. En nog voel ik het machteloze gevoel van het langzaam maar zeker van de spekgladde dijk weggeblazen te worden én het machtige gevoel dat ik me aan het been van mijn vader kon vastklampen. In zijn boek De verweesde samenleving (2002) beschrijft Pim Fortuyn hoe zijn generatie in opstand kwam tegen hun vaders en hun wetten en er succesvol mee afrekenden. Het was de opstand van een jonge generatie tegen elk vanzelfsprekend gezag van bestuurders, gezagdragers, de kerk en politici. Het was een hardhandig afscheid van alles en iedereen die hun de wet voorschreef. Met de opstand tegen de vaders, zo beschrijft Fortuyn, gingen ook hun wetten en overtuigingen aan de kant. En de tragiek is, zo schrijft Fortuyn over zijn eigen generatie, dat we zelf nooit vaders zijn geworden en nooit meer nieuwe wetten hebben gemaakt. We leven daarom nu in een verweesde samenleving. We lijken in onze samenleving wel een stel verloren zonen. Zonder vaders, zonder wetten. Met het gevoel dat niemand ons ziet, hoort, voor ons opkomt. Dat er niemand is die ons de weg naar huis kan wijzen. Met een heimwee naar huis, naar een vader, dat zomaar kan omslaan in een ziekelijk verlangen naar een sterke leider. En je ziet het in deze wereld gebeuren, bij Erdogan, Putin, Bolsonaro, Trump. Feilbare mannen die zich voordoen als een vader, die je een terugkeer naar huis beloven, de veiligheid van een sterke natie, de terugkeer van grootse tijden die er nooit zijn geweest. En hele volksstammen hopen zich te kunnen vastklampen aan die ene man. Zelfs in onze Lage Landen zie je links en rechts politici die ons verlossing beloven, een herstel van tijden van weleer, een terugkeer naar het verloren paradijs. Met uiteraard het koningschap van die ene politicus als voorwaarde ervoor. Een cultuur die heeft afgerekend met zijn vaders en hun wetten, heft steeds weer een nieuwe politicus op het schild met steeds weer de nieuwe hoop dat dit dan de verlosser zal worden. En vroeg of laat stellen ze teleur, vallen ze van het schild en dient een nieuwe verlosser zich weer aan. Soms doet de overheid zich ook voor als een vader. Degene die je tegen elk risico moet beschermen, die je gelukkig moet maken, die je dwingt liberaal te zijn, vrij te zijn, die je een thuis biedt en vreemde mensen buiten houdt. Maar een overheid ís geen vader, kan je nooit bieden waar je hart ten diepste naar verlangt. Er is geen menselijk leven zonder dat er een echte vader aan te pas is gekomen. Ik heb zelf ervaren hoe indrukwekkend het is om vader te worden. Ik keek naar mijn piepkleine dochter zoals ik daarna ook naar mijn andere twee pasgeboren dochters zou kijken. Met een diepe, onvoorwaardelijke liefde en dat heilige voornemen alles te doen wat je kunt om heel goed voor dat hulpeloze wezentje te zorgen. En dit weekend heb ik twee dochters die nu in Australië zijn, via FaceTime weer eens gezegd hoeveel ik van ze houd en heb ik mijn jongste dochter na haar verre schoolreis weer met liefde in de armen gesloten. Ik houd zielsveel van hen, maar toch weet ik inmiddels heel goed dat ook ik een feilbare vader ben. Ook in mijn eigen jeugd kwam het moment dat mijn vader geen houvast meer kon zijn. Dat het leven hem zwaar viel en ik zelf alleen verder moest. Als – om C.S. Lewis te parafraseren – ons verlangen naar een vader zo sterk is en zelfs niet door onze eigen vader, laat staan door een pseudovader, gestild kan worden, dan zou het weleens kunnen zijn dat we uiteindelijk bedoeld zijn als kinderen van een andere vader. (Deze column verschijnt ook in het Nederlands Dagblad van 18 juni)
🌳🌳Onze stad kent deze weken ...
ChristenUnie Utrecht 07-06-2019 06:49
🌳🌳Onze stad kent deze weken uitbundig groen. Is dat voor iedereen binnen handbereik? Deze en andere vragen stelt de fractie zich tijdens de maand juni, waarin het maandthema 'Groen' centraal staat. Fractiemedewerker Jiska Zwaal trapt af met een blog! Wat is jouw favoriete groene plek in de stad?
Wat is Utrecht toch mooi in deze tijd van het jaar. De vele parken, groenstroken en geveltuintjes staan in volle bloei. Tussen de stenen van de muren aan de grachten weten allerlei bloemen en plantjes zich te nestelen, en vorige week zag ik zelfs een echte heggemus in de stad. Utrecht is groen! Maar...
Wij feliciteren onze ...
ChristenUnie Assen 05-06-2019 06:21
Wij feliciteren onze fractievoorzitter (en nu ook doctor) Bert Wienen met de succesvolle verdediging van zijn academisch proefschrift!
De blije bermen van de van ...
ChristenUnie Ermelo 31-05-2019 20:15
De blije bermen van de van ChristenUnie Ermelo staan er mooi bij. Niet overal is het even groen, maar dat komt nog wel. Voorzichtig is het eerste bloemetje zichtbaar. Er komen er vast nog veel meer......