Adoptie.
Weer veel in het nieuws de laatste tijd, en als adoptie-ouders zijn we ervaringsdeskundigen. Maar het wordt pas politiek als er hardop in de pers gesuggereerd wordt dat "ook legale adopties verboden moeten worden". (Pien Bos Antropologe in Trouw)
Inderdaad, veel wat er gezegd wordt is waar. Er zijn misstanden in de adoptieprocedures, wij liepen er 30 jaar geleden al tegen aan. Maar je hoeft je er niet voor te lenen.
Er zijn fouten gemaakt door Nederlandse adoptieorganisaties en ambtenaren. Maar er zijn veel meer ambtenaren en organisaties die hun werk naar eer en geweten nauwgezet deden en doen. Natuurlijk zijn er statistisch meer problemen met kinderen die een adoptie achtergrond hebben. Mag het, als je al zoveel hebt meegemaakt in je 1e levensjaren? Maar verreweg de meeste kinderen werden en worden hier, met of zonder extra begeleiding gewoon gelukkig.
Zij het dat ze door deze uitsluitend negatieve publicaties stevig gestigmatiseerd worden. Maar het gaat dieper...
Veel van de kinderen hadden het niet overleefd, ze waren en zijn gestorven omdat ze te vondeling gelegd waren. Ze waren en zijn door ondervoeding omgekomen, omdat er domweg geen eten voor hen was. Ze waren en zijn in de prostitutie of in de kinderfabrieken gaan werken wegens gebrek aan enig perspectief.
Natuurlijk heeft Pien gelijk dat kinderen beter uit zijn met biologische ouders en voldoende hulp ter plekke.
Dat is een open deur, maar niet het punt waar het om gaat. In de bittere werkelijkheid van de verschillende adoptielanden zijn kinderen die genoemde lot staat te wachten, beter uit met adoptie via zorgvuldige procedures naar landen waar ze niet van honger hoeven om te komen, naar ouders die de middelen hebben om hen een liefdevolle gezonde opvoeding te geven.
Ja, politiek: uitwassen en corruptie bestrijden.
Maar niet met het badwater het kind weggooien.
Niet op adoptie kinderen neerkijken alsof er altijd een luchtje aan zit. Het zijn vaak helden, die zich voornemen om zich in te zetten voor verbetering van de leefomstandigheden in hun land van herkomst. (Zij wel!)
Ik weet het zeker, we hebben met onze vier adoptiekinderen alles meegemaakt. We zijn nu de kinderen groter zijn naar de landen van herkomst geweest, we hebben samen met hen de kloosters en tehuizen bezocht, gezien hoe daar mensen met onbaatzuchtige liefde kinderen redden van goot en dood.
Ook dat is adoptie.
Nu na 30 jaar zien wij ons als gezin en velen met ons hiermee rijk gezegend.
