Beste politiek geïnteresseerden,
In de schaduw van de iconische Lange Jaap in Huisduinen, ontvouwt zich een politieke storm. Deze is niet gevormd door natuurkrachten, maar door een conflict tussen omwonende van Tillenhof 2 en hun gemeentebestuur. Deze strijd, die nu zijn weg naar de rechtszaal vindt, symboliseert een dieper liggend probleem binnen onze lokale democratie: het falen van échte participatie.
“Participatie” is een term die te pas en te onpas wordt gebruikt, vaak zonder substantie. In Huisduinen wilden omwonenden een bescheiden uitbreiding van hun buurt met negen seniorenwoningen. Dit was duidelijk gecommuniceerd tijdens het participatieproces. Toch koos de gemeente ervoor om dit advies naast zich neer te leggen en plannen voor elf duurdere en grotere huizen voor te stellen. Dit besluit, vervolgens als hamerstuk naar de gemeenteraad doorgeschoven, laat zien hoe de stem van de burger verwaait in de bureaucratische wind.
De gemeente mist hier een gouden kans om vertrouwen te herstellen. De tegenstrijdigheid tussen de aan bewoners getoonde plannen en de uiteindelijke grondexploitatie wijst op een gebrek aan transparantie en respect voor de input van burgers. Het principe van participatie, dat een cyclus van actie, leren, evalueren en aanpassen behelst, lijkt in dit geval een dode letter.
Ironisch genoeg werd op dezelfde avond dat dit besluit werd genomen, met veel bombarie een document aangenomen ter bevordering van burgerparticipatie. Een schril contrast met de realiteit voor de inwoners van Tillenhof 2, die zich bedrogen en genegeerd voelen. Dit is exemplarisch voor een breder probleem: participatie wordt vaak gereduceerd tot een rituele dans, waarbij de stappen al vaststaan en de muziek wordt bepaald door de gemeente, met burgers als machteloze toeschouwers.
Deze situatie is geen uitzondering. Van ontwikkelingen op Willemsoord tot de inrichting van hondenuitlaatgebieden, het patroon is consistent. Participatie verwordt tot een formaliteit, zonder echte invloed van of luisteren naar de burger. De boodschap moet luid en duidelijk zijn: participatie vereist actieve dialoog, openheid voor burgerlijke zorgen, en de flexibiliteit om plannen aan te passen op basis van deze input.
Het is hoog tijd dat de gemeente deze principes omarmt, echt begint te luisteren, en handelt naar de geest van echte democratie. De stem van de burger is immers het fundament van elke beslissing die in een democratie wordt genomen. In onze gemeente Den Helder, en overal, moeten we eisen dat deze stemmen niet slechts echo’s zijn in de politieke wind, maar de drijvende kracht achter verandering en verbetering in onze gemeenschappen.
