Poliflw

Op de raadsvergadering van 10 maart jl. werd het programma Sociale Koers 2020-2023 behandeld. Dit programma moet richting geven aan hoe we ons sociaal domein inrichten. Bin het debat kritiseerde vrijwel de gehele raad het gebrek aan duidelijke kaders van het programma. Door een raadsbreed ondersteunde motie is behandeling van het raadsvoorstel uitgesteld. De wethouder kan het programma nu eerst verder verdiepen. Wordt dus vervolgd. Hieronder de inbreng van de PvdA-fractie bij het debat.

Dit programma Sociale Koers is de 3e stap in het proces waarmee de gemeente aan het stuur komt om hulp en ondersteuning dichtbij onze inwoners te brengen. Na afspraken maken met de zorgaanbieders en het inrichten van de lokale organisatie is het nu tijd, dat de aandacht volledig uitgaat naar de inhoudelijke keuzes die daarbij passen. Het college heeft voor dit programma de inwoners opgezocht en vastgesteld, dat we er in Houten goed voorstaan. Dat ademt het nieuwe programma ook uit, wil daarop voortbouwen en schetst vooral brede en optimistische vergezichten. Maar volgens de PvdA-fractie zijn we er daarmee nog niet. Alsof het voldoende is om vanaf nu alleen maar op te letten of de metertjes niet van groen weer naar oranje of rood verkleuren. Voor de PvdA is dat volstrekt onvoldoende. En, om met de Adviesraad Sociaal Domein te spreken: “Houten is (weliswaar) een relatief welvarende gemeente met overwegend welvarende inwoners en toch zijn er nog de nodige Houtenaren, die niet “inclusief” zijn of dreigen te worden.” Dat vraagt nog het nodige maatwerk, goede en tijdige kennis van de zorgen van burgers, inrichting van de sociale ruimte, ondersteuning van het vangnet van mantelzorgers, actieve aansluiting met de arbeidsmarkt…. om maar een aantal initiatieven te noemen…

In het programma staan genoeg intenties en voornemens maar zó algemeen. Je kunt er niet tegen zijn, maar je weet ook niet wat je er als inwoner aan hebt. Of toch wel: keer op keer wordt aangegeven dat we krap bij kas zitten (net als de rest van Nederland). Die ene keer dat deze wethouder heel stellig in het programma is gaat over geld. Ze stelt: “de absolute prioriteit te geven aan het terugdringen van de kosten voor jeugdzorg.” Daarmee geeft dit college de boodschap af: ‘wees zelfredzaam, als je hulp nodig hebt, vraag niet te vaak en te veel, want we hebben geen geld en we doen wat wettelijk verplicht is. ‘ Dat is toch echt een kentering met het beleid waar we als PvdA trots op waren in Houten: We waren een gemeente waar de boodschap was, dat de gemeente je bondgenoot was en die zekerheid biedt als je hulp nodig hebt. Het staat er wel allemaal ergens in, of het wordt nog uitgewerkt in uitvoeringsplannen, maar dit programma ademt vooral tevredenheid, zelfs zelfgenoegzaamheid uit, en wij lezen weinig over de zorgen van inwoners die achterblijven of extra onze hulp verdienen. Terwijl dit programma bij uitstek de plek is om erop in te gaan hoe we zorg ook dichtbij die burgers gaan organiseren. Ben je een zelfredzame inwoner, ja, dan kan deze sociale koers zijn werk wel doen. Maar ben je niet zo zelfredzaam, dan lezen wij niet terug, dat de gemeente er voor je is. Juist diegenen die onze ondersteuning zo hard nodig hebben, lezen in dit programma dat het college de kosten in het sociale domein absolute prioriteit geeft. En geen ander metertje. Gisteren ontvingen we het Jaarverslag van Stichting Leergeld: Met financiële ondersteuning aan 517 kinderen van meer dan 250 gezinnen is het nog lang geen tijd om zelfgenoegzaam te zijn!! Maar dit geldt, los van deze financiële kwetsbaarheid, helaas ook voor een groot aantal andere inwoners van Houten. En vaak hangt het een ook heel direct met het ander samen. Het absoluut stellen van de kostenbeheersing gaat te ver en geeft de verkeerde boodschap aan de inwoners van Houten. Wat overigens niet wegneemt dat kostenbeheersing belangrijk is. (Maar dat is een zorg van de gemeente en mag je niet op de schouders van kwetsbare groepen leggen.). We dienden daarom een amendement in, dat door SGP, maar ook door CU, CDA, ITH en GL werd medeondertekend. Die dit dus ook te ver vinden gaan.

Eigenlijk hadden we deze stap het liefst willen overslaan en direct naar de uitvoeringsplannen gaan! In de voorbereiding verwees de wethouder onze vragen over de richting van de sociale koers ook al steeds door naar volgende stappen: Er vindt uitwerking plaats in Uitvoeringsplannen, prestatie-indicatoren worden uitgewerkt etcetera. Als de richting pas aan de orde komt in het vervolg, waar stemmen we dan nu over? We willen dat dan de uitvoeringsplannen voor de raad ter besluitvorming worden geagendeerd. We dienden daarvoor een tweede amendement in.

Tja, en als dan niet in dit programma, maar pas bij de verdere uitwerking duidelijk wordt welke punten met welke urgentie opgepakt zullen worden, dan kan je als raad natuurlijk het college zelf kaders meegeven. We dienden daarvoor twee moties in. Allereerst door een pleidooi van de Adviesraad Sociaal Domein. Die was wat ons betreft midden in de roos als het aankomt op een sterk vangnet voor het opbouwen van bestaanszekerheid. We verzochten het college met een motie om met voorrang in te zetten op maatregelen voor de bereikbaarheid en toegankelijkheid van regelingen en van andere vormen van ondersteuning. En een tweede motie betrof een van de punten waarvoor Stichting Leergeld bij haar jaarverslag aandacht vraagt: Met een tweede motie verzochten we het college nog dit jaar te werken aan een nieuw Armoedebeleid.

De Partij van de Arbeid Houten wil een gerichte sociale koers, waarbij we (1) het goede behouden, (2) de zekerheid van passende hulp bieden en (3) die hulp ook toegankelijker maken voor de burger.

Het bericht De sociale koers is zoek verscheen eerst op PvdA Houten.

De gemeente Houten gaat voortaan studenten van middelbare en hogere beroepsopleidingen dezelfde vergoeding betalen. De PvdA heeft samen met D66 daarvoor een voorstel gedaan en kreeg daarvoor een ruime meerderheid van SGP, HA, GroenLinks en CDA. Ook de wethouder omarmde het voorstel. Alleen VVD, ITH en ChristenUnie stemden tegen.

Ook bij de gemeente Houten was het praktijk dat MBO-studenten tijdens hun stage minder stagevergoeding krijgen dan stagiairs van het HBO of de universiteit. Bij de gemeente Houten werken jaarlijks zo’n 15 stagiairs, waarbij gemiddeld 5 studenten van het MBO.

Bij de Jongerenorganisatie Beroepsonderwijs is de frustratie over de ongelijke betaling groot. Studenten vragen zich af waarom er een verschil in hun beloning zit, terwijl zij net zo hard werken en net zoveel uren maken als alle andere stagiairs. Het past zeker ook niet bij de inclusieve arbeidsmarkt die we in Houten willen hebben en dan moet je natuurlijk zelf wel het goede voorbeeld geven. De PvdA hoopt dat het voorbeeld van de gemeente Houten navolging krijgt in het bedrijfsleven.

Het bericht Voortaan dezelfde vergoeding voor stagiairs mbo en hbo verscheen eerst op PvdA Houten.

Mensen met een laag inkomen verdienen extra ondersteuning. Houten kent daarvoor verschillende regelingen. Evaluatie hiervan stond op de agenda van de raadsvergadering van 18 juli jl. De evaluatie, die ruim twee jaar op zich had laten wachten, bleek mager te zijn. Met deze evaluatie is er eindelijk een compleet overzicht van de verschillende regelingen, maar meer is het nog niet. Voor hen, die in 2017 al aangaven het hoofd net boven water te houden en voorbeelden noemden van wat in hun situatie niet en wel hielp om daarmee te dealen, is dat een schamele opbrengst. Je zal maar in hun schoenen staan! Het college kondigde een vervolgevaluatie aan. Laten we hopen, dat deze vervolgevaluatie wel meer licht gaat bieden. We hebben het college opdracht gegeven praktijkervaringen mee te nemen bij de vervolgevaluatie. Deze ervaringen kregen we aangereikt door Richard Makkinga, zelf actief in de bewindvoering. Hij signaleerde dat maatregelen bedoeld om mensen die het nodig hebben te ondersteunen, hen niet bereiken. Hij baseerde die ervaring bij zijn eigen activiteiten bij o.a. Budgethulp Houten, Schuldmaatje en het Infospreekuur. Zo merkte hij zelf, dat hij de Individuele Inkomenstoeslag al enkele jaren niet meer had aangevraagd in de veronderstelling dat deze niet meer bestond. Hij constateerde, dat nogal wat inwoners niet in staat zijn zelfstandig gebruik te maken van deze regelingen en daarbij hulp nodig hebben. Ook ontdekte hij, dat inkomen- en/of vermogenstoetsen voor sommige mensen betekenden, dat zij net buiten een regeling vallen. Het gaat dan om mensen die langdurig van een laag inkomen (WAJONG, WAO e.d.) moeten leven. Vaak zag hij ook tegengestelde eisen, die verschillende instanties hanteren. We hebben als PvdA, samen met GroenLinks, D66 en SGP zijn signalen ter harte genomen. Op basis van zijn inbreng is een motie opgesteld die het college verzoekt de gesignaleerde problematiek bij de vervolgevaluatie verder in kaart te brengen en Makkinga hierbij te betrekken. Deze motie werd vervolgens ook ondertekend door ChristenUnie, CDA, Houten Anders en ITH en is nu richtinggevend voor de inhoud van de vervolgevaluatie. Wat ons betreft kan het college hier best meer haast mee maken, zodat zij voor eind dit jaar met de volgende stap op deze weg kan doorkomen.

Evaluatievragen De volgende vragen zijn aan de vervolgevaluatie meegegeven: – Welke informatielacunes bestaan er met betrekking tot de minimaregelingen en hoe kunnen deze opgelost worden? – Hoe kunnen betrokken instanties beter toegerust worden, zodat ze de doelgroep beter kunnen informeren over het bestaan van voorzieningen en ondersteunen bij het aanvragen hiervan? – In hoeverre biedt de bestaande regelgeving in de uitvoeringspraktijk voldoende ruimte voor maatwerk, zodat mensen de ondersteuning krijgen waar zij aanspraak op hebben?

Het bericht Raad biedt luisterend oor voor praktijkervaringen bij de minimaregelingen verscheen eerst op PvdA Houten.

Op 18 september 2018 is het collegeprogramma voor de komende vier jaar gepresenteerd en besproken in de raad. Ons uitgangspunt is dat we het collegeprogramma willen ondersteunen waar dat kan. We zijn oppositiepartij, maar wél medebestuurder en medeverantwoordelijk. Het is al eerder gezegd: dit college gaat voor duurzaamheid. En natuurlijk onderschrijven we als PvdA die doelstellingen. Maar waar de doelen over duurzaamheid breed uitgemeten worden, is de aandacht voor werk, sociale cohesie, welzijn en cultuur een stuk minder concreet. Daar ligt dus onze opdracht als PvdA de komend vier jaar. Er zijn ook plannen waar we als PvdA heel blij van worden. Bij het coalitieakkoord hebben we een scherpe oproep gedaan aan het college om duidelijk te worden over de ambities op bouwen en wonen. Daar kwam gelukkig klare taal over, de ambitie is 3000 tot 4000 woningen te gaan bouwen. Prima plan, kom maar door met die woningen! Dit college kan daarover de volle steun van de PvdA verwachten. Het college zal wel een stuk moediger moeten worden in het verduidelijken hoe en waar die woningen dan komen. Alleen ingewijden snappen dat er met ‘toevoegen van gelijkvloerse woningen’ hoogbouw bedoeld wordt en met ‘elementen uit het HOV-tangent’, bouwen buiten de rondweg wordt bedoeld. Twee onderwerpen, die we écht graag anders hadden willen zien, hebben we met succes op tafel gebracht. In het coalitieakkoord werd aangekondigd dat er speciale aandacht komt voor aangepast, begeleid en beschut werk voor mensen met een beperking en dat er basisbanen komen. Dat is natuurlijk een opsteker! De teleurstelling was dan ook groot toen hierover niets terug te lezen was in het collegeprogramma. De wethouder gaf aan dat “niet alles wordt herhaald in het collegeprogramma wat al genoemd was in het coalitieakkoord”. Maar die vlieger gaat niet op, talloze onderwerpen worden wél herhaald. En als je aan de bescherming van weidevogels je ambities breed uitmeet (en dat mag), dan mag er in onze ogen toch écht wel meer aandacht zijn voor deze kwetsbare doelgroep waarvoor wij als gemeente verantwoordelijk zijn. We hebben een motie opgesteld, mede ondertekend door het CDA, om de belofte uit het coalitieakkoord waar te maken. Deze werd niet alleen gesteund door alle fracties, maar ook omarmd door het college. We gaan dus concreet onderzoeken hoe we basisbanen kunnen realiseren in Houten. In het voorjaar van 2019 weten we hoe dat er uit gaat zien! Het tweede onderwerp waar we samen met D66 de steun van bijna alle andere fracties en het college achter ons kregen ging over festivals en evenementen. We willen met elkaar dat Houten bruist. Sinds 2017 bestaat er een evenementenfonds. Dat fonds gaat nu al bijna aan haar eigen succes ten onder, door de vele evenementen die we in Houten hebben. Prima zou je denken, maar nu had het college het plan opgevat eerst te evalueren en dan pas in 2020 uitsluitsel te geven of en hoe we er mee door zouden gaan. Dat vonden we vreemd, het fonds doet immers precies wat je er van verwacht. En dan is onnodig om de partners die zich inzetten voor het realiseren van deze festivals in onzekerheid te houden en het risico te lopen dat de komende twee jaar de organisatie van de festivals op losse schroeven komt te staan omdat de organisatoren geen duidelijkheid hebben. Het collegeprogramma is door het amendement aangepast: er is nu structureel geld voor het fonds en er wordt rekening mee gehouden dat het budget nog kan groeien. De evaluatie is er dan vooral op gericht hoé je het fonds (nog) beter in kan zetten. We zullen scherp moeten blijven op onze culturele ambities. Cultuur lijkt niet heel erg hoog op de agenda te staan van dit college. Een verzoek om eens naar de penibele situatie van het Houtens Muziek Collectief (HMC) te kijken, werd afgewimpeld door de wethouder op volstrekt onduidelijke gronden. Gelukkig waren er voldoende fracties waaronder de PvdA die deze motie van ITH wél steunden en daarmee heeft de wethouder nu de opdracht van de raad om in gesprek te gaan met het HMC. Kortom, de aftrap van het collegeprogramma maakt duidelijk dat het nuttig is constructief mee en tegen te blijven denken. We houden de vinger aan de pols!

Het bericht De aftrap van het collegeprogramma verscheen eerst op PvdA Houten.