Poliflw

Met de installatie van het College op 10 januari 2018 heeft de nieuwe gemeente Haarlemmermeer weer een volwaardig bestuur. Het CDA is er trots op om deel uit te maken van dit bestuur. Mariette Sedee was namens het CDA lijsttrekker bij de verkiezingen en is benoemd tot wethouder Ruimtelijke Ordening & Milieu. Het CDA is zeer tevreden met de portefeuilleverdeling, het geeft volop mogelijkheden om belangrijke onderwerpen CDA groen te kleuren. In het coalitieakkoord heeft het CDA een aantal belangrijke onderdelen vanuit het verkiezingsprogramma kunnen realiseren: Park 21: Een herijking van Park21 volgt nadat de Milieu Effecten Rapportage (MER) van Park21 is afgerond.Veiligheid: Haarlemmermeer krijgt meer BOA’s en de bevoegdheden worden uitgebreid zodat de politie beter kan worden ondersteund.Openbare buitenruimte: de bezuiniging op het maaibeleid zijn teruggedraaid en de achterstanden op onderhoud van fiets- en voetpaden worden aangepakt. In de periode tot 2040 worden in Haarlemmermeer veel nieuwe woningen gebouwd. “Wij zijn er blij mee dat hierbij het principe “Eerst bewegen dan bouwen” onverkort blijft gelden. Daarbij wordt de bereikbaarheid integraal per gebied benaderd en niet langer per plan (bijvoorbeeld bij Lisserbroek en Cruquius). Haarlemmermeer gaat tegelijkertijd de eerste stappen zetten met betrekking tot de energietransitie. Het betreft één van de grote maatschappelijke opgaves van de komende jaren. Wij zijn blij dat de agrariërs in onze gemeente beter worden betrokken bij ontwikkelingen (bijvoorbeeld Park21) en meer ruimte krijgen om te kunnen blijven ondernemen in Haarlemmermeer. Het toepassen van industriegrond mag geen risico’s opleveren voor mens en ecologie volgens het bestaand beleid. Het CDA heeft hieraan toe kunnen voegen dat dit ook het uitgangspunt geldt voor risico’s voor de voedselproductie (landbouw) en voedselconsumptie en dat moet worden voldaan aan de vigerende wet- en regelgeving. Voor de volledige inhoud van het coalitieakkoord verwijzen wij graag naar het coalitieakkoord dat kan worden nagelezen op de website van het CDA. De komende 3 jaar zal het CDA zowel vanuit het College als vanuit de Raad zich met veel energie inzetten voor alle dorpen en wijken!

Vakantie vierende politici Er zijngenoeg redenen te verzinnen om het niet over de zomervakantie van politici te hebben. Vakantie vierende politici zijn een dankbaar doelwit voor boze burgers op sociale media. Maar politici die altijd op hun post blijven, lopen weer het risico als monomane workaholics te worden beschouwd. Hebben politici niet ook recht op vrije tijd en een gezinsleven dat is onttrokken aan het publieke oog? Moeten zij hun privacy inleveren omdat zij ervoor hebben gekozen om de publieke zaak te dienen? Enige rust op z’n tijd komt het functioneren van politici bovendien alleen maar ten goede. Overwerkte, door de waan van de dag opgeslokte leiders, verliezen het essentiële vermogen om hoofdzaken van bijzaken te scheiden, zo valt bijvoorbeeld op te maken uit het boekIn Sickness and in Power: Illness in Heads of Government During the Last 100 Yearsvan de Britse politicus en medicus David Owen. Personalisering van de politiek De opmars van vakantiefoto’s van onze politici lijken dan ook niet zozeer een teken van democratische gezindheid als wel een gevolg van wat doorgaans de personalisering van de politiek wordt genoemd: het idee dat politiek meer dan ooit om personen en minder om programma’s en partijen draait. Kiezers zouden zich in hun keuze tegenwoordig vooral laten leiden door de indruk die ze hebben van de persoon van de politicus en minder door de standpunten van een partij. Hoewel uit kiezersonderzoek blijkt dat dit maar in zeer beperkte mate het geval is, heeft deze theorie het gedrag van politici in ieder geval sterk beïnvloed. Meer dan ooit proberen zij tegenwoordig behalve hun standpunten ook hun authentieke persoonlijkheid te slijten. In interviews en ook via sociale media als Twitter en Facebook maken zij de kiezer deelgenoot van allerlei op het oog politiek weinig relevante privézaken als het gezinsleven, de persoonlijke hobby’s, de favoriete televisieserie, de strijd tegen de kilo’s of de verrichtingen van het eigen voetbalteam. In het verledenzijn er genoeg voorbeelden van politieke leiders die hun persoonlijke hobby’s uitventten, zoals Winston Churchill met zijn schildersezel, De Duitse oud Bondskanselier Helmut Schmidt achter de vleugel en in Nederland natuurlijk Dries van Agt op zijn eeuwige wielrenfiets. Maar de politisering van het persoonlijke lijkt zeker sinds de introductie van Twitter en Facebook een nieuw stadium te hebben bereikt. Zo zijn we in Nederland alleen al in de afgelopen maanden geconfronteerd met de liefdesbaby van Fleur Agema, een macarena dansende Alexander Pechtold, de publieke ontlading van Frans Timmermans bij de promotie van zijn voetbalploeg en de vreugde van verschillende Kamerleden omdat Netflix een nieuwe serie afleveringen vanHouse of Cardsheeft besteld. Voorbeeldfunctie Een politieke cultuur waarin de persoon achter de politicus zo belangrijk wordt gemaakt maakt politici enerzijds misschien normaler, anderzijds maakt het ze ook extra kwetsbaar. Als de persoon achter het standpunt net zo belangrijk wordt geacht als het standpunt zelf zal immers niet alleen het standpunt maar ook de persoon kritischer tegen het licht worden gehouden. Het verwijt dat leer en leven niet met elkaar in overeenstemming zijn, ligt dan al snel op de loer. Afhankelijk van de aangehangen ideologie wordt niet alleen het gezinsleven, maar ook de vakantie een relevant politiek feit. Dat geldt ook voor de vraag waar, hoe en hoe lang politici op vakantie gaan. Het begint al bij de vakantiebestemming. Moet een politicus die het eigen land een warm hart toedraagt niet in eigen land op vakantie? Waarom zou je naar het buitenland gaan als je over het eigen land in de laatste verkiezingscampagne nog uitvoerig de loftrompet hebt gestoken? Zeker in tijden van crisis verwacht men in ieder geval van politici een voorbeeldfunctie en daarbij hoort een bescheiden vakantie in eigen land. Om die reden wandelt Angela Merkel in de Duitse Alpen en vierde de voormalig Franse president François Hollande vakantie in een door de Franse staat aangekocht zomerverblijf in Besançon. Aanvankelijk drong Hollande er ook bij zijn kabinetsleden op aan om het goede voorbeeld te geven en in eigen land te blijven. Ook in dat opzicht wilde hij breken met zijn voorganger Nicolas Sarkozy, wiens regeerperiode soms een aaneenschakeling leek van luxueuze vakanties in mondaine oorden. In Nederlandzijn de vakanties van politici tot nu toe minder gepolitiseerd dan in Duitsland, of Frankrijk. In Duitsland is de bevolking tegenwoordig beter bestand tegen foto’s van politici in zwembroek. Zelfs de publicatie van een (stiekem gemaakte) foto van voormalig bondskanselier Helmut Kohl in badkleding bracht de Duitse democratie niet aan het wankelen. Strandpoliticus Een beproefd middel om de buitenwereld te laten merken dat er gewoon wordt doorgewerkt is dreigen om de Tweede Kamer en bewindslieden te laten terugkeren voor een spoeddebat. Vooral erkend workaholic Geert Wilders en de nimmer versagende SP-fractie verstoren graag de zomerrust van hun collega-parlementariërs. Meestal komt het er niet van, maar zowel bewindslieden als fractieleden dienen er wel permanent rekening mee te houden dat ze mogelijk spoorslags naar Den Haag moeten. Doen zij dit niet, dan is hoon hun deel, zoals de GroenLinks-fractie ooit merkte. Bij het spoeddebat over de eurocrisis bleek de helft van de GroenLinks’ers nog met vakantie. ‘Strandpartij’, schamperde blonde Geert tot grote hilariteit van de Tweede Kamer. De terughoudendheid van onze media en politici staat in schril contrast met de luidruchtige reacties die op Twitter te vinden zijn bij begin en einde van ieder parlementair reces. Dat reces hetzelfde is als vakantie blijft een hardnekkig misverstand. Tegenwoordig proberen veel politici die indruk weg te nemen door hun volgers tijdens het parlementair reces bijna dagelijks op de hoogte te houden van hun drukke agenda. Zo leren we onder meer dat een SP-Kamerlid tijdens de kerstvakantie met chauffeurs op pad is geweest om banketstaven bij bejaardenhuizen te brengen, dateen VVD-Kamerlid in militair uniform deelnam aan een oefening van de Pantsercompagnie 112 en dat Ard van der Steur als Kamerlid met eigen ogen heeft gezien hoe dagvers brood op transport naar de afnemers ging. Onmisbaar Het politieke kerkhof ligt vol politici die tijdens hun vakantie plots onmisbaar bleken. Zo zal de naam van een voormalig PvdA-voorzitter wel eeuwig verbonden blijven aan haar verzuim om direct haar fietsvakantie af te breken toen beginjaren negentig in de PvdAdeWAO-crisis uitbrak. Hoewel ze daarvoor acceptabele privéredenen kon aanvoeren, werd ze vervolgens door de partijtop als zondebok geslachtofferd. De positie van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Johan Remkes wankelde eveneens omdat hij tijdens zijn kerstvakantie in Thailand op het strand bleef liggen terwijl in een ander deel van het land de tsunami duizenden slachtoffers had gemaakt. Dat de termen crisis en noodsituatie aan inflatie onderhevig zijn, merkten de burgemeesters Jozias van Aartsen (Den Haag) en Aleid Wolfsen (Utrecht). Beiden kregen de wind van voren omdat zij niet direct hun vakantie hadden afgebroken nadat hun stad zwaar was getroffen door respectievelijk een lichtelijk uit de hand gelopen demonstratie in de Schilderswijk en het vrijkomen van asbest in een flat in Kanaleneiland. Dankzij de mobiele telefonie is er nu geen enkel excuus meer mogelijk voor de politicus op vakantie. Daarbij geldt de vuistregel dat terugkeren voor een storm in een glas water altijd beter is dan verder als een strandpoliticus door het leven te moeten gaan. Welke gevolgen dit heeft voor het gezinsleven van politici kan later worden vernomen in roddelblad én tegenwoordig ook kwaliteitskrant. Wat dat betreft hadden politici het vroeger makkelijk. Zo was premier Joop den Uyl in de zomer van 1974 een tijdlang letterlijk onvindbaar tijdens zijn vakantie in Portugal. In samenspraak met het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken ging de Portugese politie naarstig op zoek naar de Nederlandse premier. Na dagen speurwerk werd Den Uyl uiteindelijk op een camping nabij Lissabon gevonden terwijl hij volgens de overlevering in zijn korte broek sardientjes aan het bakken was. Goedaardig als hij was bood hij de Portugese dienders een vismaaltijd aan alvorens hij onverwijld terugkeerde naar Nederland.

In het kader van de voorgenomen centrumvernieuwing Hoofddorp is zo’n 10 jaar geleden gestart met een proces om het woon- en winkelcomplex Concourslaan-Tuinweg te ontwikkelen.

Het grootste gedeelte wordt ontwikkeld door Square Garden BV. Zij hebben de door hen verworven panden intussen gesloopt.

Een kleiner deel (Concourslaan 53-55) wordt ontwikkeld door de eigenaren Khemai en Bakker. Zij doen dit op basis van ‘zelfrealisatie’.

Op 5 november heeft de gemeente de eigenaren van Concourslaan 53-55 een onherroepelijke vergunning verleend voor het door hen ingediende bouwplan.

De VVD, CDA, HAP en PvdA zijn van mening dat het woon- en winkelcomplex zo snel als mogelijk gerealiseerd moet worden. Er bereiken ons ook veel signalen van ondernemers en omwonenden. De straat is nu zeer onaantrekkelijk, hetgeen niet bevorderlijk is voor de omzet van ondernemers en voor het woon- en leefklimaat van omwonenden.

Helaas zien wij geen enkele voortgang. Wel heeft ons vandaag een raadsadres namens de heren Khemai en Bakker bereikt waarin een verklaring wordt gegeven voor het uitblijven van voortgang. De verklaring zou gezocht moeten worden in:

een door Square Garden BV ingediend bezwaar bij de gemeentelijke bezwaarschriftencommissie en bij de rechtbank;  een wijziging van het bouwplan; een trage reactie van de gemeente op vragen m.b.t. de voorgenomen wijziging van het bouwplan.

Bovendien wordt in het raadsadres gesteld dat het college in haar brief van 24 juni 2020 onterecht beweert dat de advocaat van  Khemai en Bakker in zijn brief van 3 april 2020 duidelijk heeft gemaakt dat zij geen enkele intentie zouden hebben om hun bouwplan te realiseren.

 

De VVD, HAP, CDA en PvdA hebben grote behoefte aan duidelijkheid over dit dossier en hebben daarom de volgende vragen aan het college gesteld:

Bent u het eens met de in het raadsadres genoemde redenen voor de vertraging in het ontwikkelproces? Wij zien graag een gedetailleerde motivering van uw antwoord tegemoet. Na de vergunningverlening heeft de ontwikkelaar 26 weken de tijd om met de werkzaamheden te starten. Bent u op basis van uw antwoord op vraag 1 bereid deze termijn te verlengen? Kunt u uw antwoord motiveren? Geven het raadsadres met bijlagen en uw antwoorden op voorgaande vragen een compleet beeld op de huidige situatie met betrekking tot de ontwikkeling van de percelen Concourslaan 53-55? Zo nee, kunt u ons dan voorzien van de ontbrekende informatie?

HAP , VVD, CDA en PvdA

Het bericht Voortgang Woon- en winkelcomplex Concourslaan-Tuinweg te Hoofddorp verscheen eerst op PvdA Haarlemmermeer.

Emma was een overtuigd PvdA’er. Emma is lid geworden van de PvdA rond de tijd dat Joost en zij naar Halfweg zijn gekomen: 1 maart 1978 en is dus bijna 42 jaar lid gebleven.

Emma en Joost zijn in Halfweg terecht gekomen vanuit Amsterdam door Burgemeester (1973 – 1995) Frank IJsselmuiden. Joost en Frank IJsselmuiden kenden elkaar al van vroeger op het Internaat. Zoekend naar een nieuw huis opperde IJsselmuiden, waarom komen jullie niet naar Halfweg? Dat heeft hij daarna geweten, zeker toen Emma ook in de Gemeenteraad kwam.

In de periode 1982-1990 was Emma fractievoorzitter van de PvdA fractie, met verder Ger Veldman en André van Zuilen. En met Emma is het politieke debat geïntroduceerd in de Gemeenteraad van Haarlemmerliede en Spaarnwoude.

Daar was in de PvdA afdeling al een behoorlijk debat aan voorafgegaan. De positie van Emma als nr. 1. op de lijst, als lijsttrekker dus en daarmee in de politieke traditie, beoogd fractievoorzitter heeft aardig wat reuring binnen de PvdA afdeling gegeven.

Sommigen vonden, we spreken over de vroege jaren ’80, Emma maar een radicale feministe, wat ze zeker niet was. Emma zag van de Rode Vrouwen, toen actief binnen de PvdA, alleen uit naar het jaarverslag, waar ze zich vervolgens erg vrolijk over maakte, begrepen we van Emma’s opvolgster in de gemeenteraad Marian Polderman.

Tot Emma’s komst in de gemeenteraad bestond het debat uit voorlezen wat het college voorstelde afsluitend met de zin ……. En de hamer valt. Volgend agendapunt.

Burgemeester IJsselmuiden (CDA) en wethouder van Essen (VVD) kregen van haar weerwoord. Niet alleen verbaal, maar ook in duidelijke lichaamstaal. En dat waren ze niet gewend in deze Gemeenteraad. Het leverde voor het eerst ’politieke verschijnselen’ op in de Gemeenteraad. Er kwam politiek debat. Emma was in die tijd het enige raadslid die de heren ‘bestuurders’ van de gemeente aan kon. Dat was ook toen al manoeuvreren, zoals meerderen in die tijd zelf later ook hebben mogen vernemen. Een discussie voeren was voor menig ander raadslid al te veel van het goede. Dat leidde dus niet tot veel bijval van anderen, sterker nog: tussen gelijk hebben en gelijk krijgen van de gemeenteraad zat een groot gat.

Maar niet altijd. Het lukt Emma in die gemeenteraad om het VVD raadslid Maria Heerdes meerdere malen van haar gelijk te overtuigen en haar stem te winnen voor de PvdA voorstellen. Wat overigens uiteindelijk tot het vertrek van Heerdes uit de VVD fractie leidde. Het blijft wel politiek natuurlijk, hoe klein zo’n Raad ook is.

De invloed van Emma op het gemeentelijk beleid ging niet alleen via de Raadszaal. De dames-bridge club moet wat dit betreft niet worden onderschat. Emma bridgte zeer regelmatig met Germieke IJsselmuiden (de vrouw van), Fien Wubbenhorst (ook een PvdA diehard) , Mieke Siersema (PvdA afdelingsbestuur/voorzitster) en Marja Huisman (de vrouw van de gemeentesecretaris). Daarbij werd uitgebreid de politiek besproken. Concept voorstellen die nog niet eens de Gemeenteraad hadden bereikt, wie wat niet goed deed, voorstellen die echt niet konden gelekt, …. U weet hoe politiek werkt.

En ook haar invloed binnen de eerste actiegroep tegen Schiphol, De Lastige Zwanenburgers, waar ook de bevriende huisarts Kees van Ojink een belangrijke rol in speelde, was misschien niet zo in het openbaar duidelijk, maar wel degelijk aanwezig. In de Raad is het Schiphol dossier een belangrijk dossier voor Emma.

En ondanks de privé vriendschappelijk banden met IJselmuiden schrok Emma er niet voor terug hem politiek in het nauw te brengen in de Gemeenteraad.

Voor Marian Polderman, Emma’s opvolger in de gemeenteraad vanaf 1990, is Emma een belangrijke weg voorbereider geweest. Emma heeft het, naar de overtuiging van Marian, ook mogelijk gemaakt voor de PvdA, om voor het eerst na de Tweede Wereldoorlog, in 1998 een wethouder in het college te leveren. Marian heeft dat 2 raadsperioden kunnen doen.

En ook tegen Erik Pentenga, pas in de Gemeenteraad van 2002-2010, bleef Emma zeggen: gewoon doorgaan met het debat: ze moeten een keer iets terug zeggen.

Voor mijn lichting van deze eeuw met name binnen PvdA Haarlemmerliede is huize Prinsen vooral een warm huis geweest. Alle (gemeente, landelijk, provincie, Europe) verkiezingen waarvoor we huis aan huis folderden in Halfweg zijn elke keer weer ondersteund met een overheerlijk, overvloedige lunch bij Emma en Joost. Daarbij werd natuurlijk de gemeente politiek van stevige aantekeningen voorzien. Zoals Emma ook altijd op de bijeenkomsten van de PvdA afdeling, waar ze een trouw bezoeker van is gebleven, luid en duidelijk voor haar mening is uitgekomen en vaak bijval kreeg.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2014, waarbij de wel/niet fusie van de gemeente Haarlemmerliede een hot politiek issue is gemaakt, mede door een brief aan alle inwoners van oud Burgemeester (22 jaar lang strijdend tegen het oprukkend Amsterdam) IJselmuiden, waarin hij de inwoners opriep niet op een partij te stemmen die de gemeente niet zelfstandig wilde laten voort bestaan, gaf Emma in het Haarlems Dagblad weerwoord:

IK STEM PVDA

Het bericht Emma Prinsen – Wildeman overleden verscheen eerst op PvdA Haarlemmermeer.

Schiphol was tijdens de verkiezingscampagne nog een van de belangrijkste thema's. Maar nu we de kans krijgen om als belanghebbende (want de grootste luchthaven binnen de gemeentegrenzen) mee te praten over een langetermijnvisie denkt het huidige college daar heel anders over. Zo bleek vorige week. 👉 Lees het verslag vandaag in HCnieuws (foto). Het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (IenW) werkt aan een nieuwe visie op de luchtvaart. Die komt in de luchtvaartnota 2020 – 2050. En vraagt aan ieder die dat wil mee te denken. Haarlemmermeer als belangrijke stakeholder zou uitgebreid het gesprek moeten aangaan dunkt ons. Niet alleen binnen de coalitie maar met alle belanghebbende partijen. Wij constateerden al eerder het gebrek aan een langtermijnvisie van het huidige college van VVD, HAP, CDA en PvdA. Of is hier iets anders aan de hand? (of lag de verantwoordlijke wethouder gewoon te slapen zoals voormalig VVD-wethouder Adam Elzakalai vorig jaar https://hcnieuws.nl/lokaal/gemeente-niet-bij-overleg-kamercommissie-over-schiphol-430533)