Tijdens de laatste raadsvergadering van de periode 2014-2018 werd afscheid genomen van 20 raadsleden, waaronder vier SP ers die hun sporen verdiend en nagelaten hebben. Ze spraken het publiek en de Hengeloers nog toe en lieten daarbij weten wat voor hen kenmerkend en belangrijk was. De SP afdeling en de fractie is hen veel dank verschuldigd voor hun volle inzet voor alle mensen waar we in Hengelo voor staan, dat is iedereen, met een programma en visie waar we menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit voorop staan. Hier lees je hun afscheidswoorden:
Ria Rouwet
Toen ik een paar dagen geleden bezig was te bedenken wat ik allemaal zou opnoemen in mijn laatste bijdrage, kwam het verzoek van de griffie om de bijdrage kort te houden. Jammer. Dat betekent dat ik niet meer kan vertellen hoe trots ik ben dat we het sociale beleid dat de afgelopen periodes overeind hebben kunnen houden, ondanks alle bezuinigingen vanuit Den Haag. En ook dat ik er trots op ben dat we deze raadsperiode zijn geëindigd met dezelfde fractie als dat we die begonnen zijn. Dat kunnen maar weinig fracties in deze raad zeggen. Ook kan ik niet meer vertellen hoe spannend sommige raadsvergaderingen waren. Niet door wat er op de agenda stond, maar door raadsleden die opstapten, overstapten of die voor zichzelf begonnen. En dan ook nog een aantal Bing onderzoeken.… En ook kan ik niet meer vertellen over mijn verbazing en steeds groter wordende ergernis dat geluid steeds meer tijd en aandacht is gaan opeisen. Hoe harder er geschreeuwd werd, hoe meer aandacht men kreeg. Het algemene belang werd daardoor een ondergeschoven kindje. Het enige wat me overblijft is de nieuwe raad veel wijsheid toe te wensen en dat wil ik graag doen met een paar regels uit een gedicht van Ingmar Heytze, dat hij een aantal jaren geleden schreef in de periode dat hij stadsdichter van Utrecht was:
"Gun ons de wijsheid van uw bewoners Laat deze raad hun vragen horen En hun ware spreekbuis zijn"
Andries Bruinsma
Hengelo blijft sociaal Met deze 3 woorden ben ik 4 jaar geleden aan de slag gegaan als raadslid voor de SP. Hengelo blijft sociaal: als opdracht van de kiezer, als routekaart voor de fractie, als kompas voor het college. Dit klinkt nogal behoudend - blijft sociaal - houden wat je hebt. In 2014 was dat niet zo vreemd. Toen stonden we aan de vooravond van grote veranderingen in het sociale domein, die niet uitsluitend verbeteringen zouden opleveren, was mijn verwachting. De inrichting van de Participatiewet, de WMO en de Jeugdwet was al grotendeels bepaald door landelijk beleid, terwijl de invoering (in korte tijd) en de uitvoering (met een gekrompen budget) een gemeentelijke taak werd. Mijn partij was op tal van punten tegen deze veranderingen. Toch hebben we op lokaal niveau pragmatisch gekeken naar de mogelijkheden en de onmogelijkheden geparkeerd in afwachting op betere tijden. Het belang van onze inwoners die een steun in de rug nodig hebben, heeft steeds zwaar gewogen in het bepalen van standpunten en de besluitvorming. Dat hoort bij de sociale gemeente die Hengelo wil zijn en wil blijven. Binnen de smalle kaders van de landelijke wet- en regelgeving en de - in mijn ogen te krappe financiële mogelijkheden - hebben we het in Hengelo goed gedaan, we hebben de ruimte benut, in het belang van onze inwoners. De brief van 14 maart met de titel 'Evaluatie en doorontwikkeling sociaal domein' mag gezien worden als een politiek testament van het huidige college én is wat mij betreft het koersdocument voor het college van straks. Verplichte stof voor de nieuwe raad ! Ik ben er trots op dat ik mijn bijdrage heb kunnen leveren aan een geslaagde transitie en een hoopvolle toekomst voor de verdere transformatie. Ik dank de stemmers op de SP voor hun vertrouwen, mijn collega raadsleden voor de samenwerking en het debat, het college voor de betrouwbare uitvoering. En natuurlijk dank voor de ambtelijke ondersteuning - accuraat en effectief - in het bijzonder de mensen van de griffie. Mijn oproep aan de nieuwe raad: Hou Hengelo sociaal !
Hans van Doren
Er is gevraagd het kort te houden, ik ga ook echt proberen het echt kort te houden.
8 jaar gemeenteraad, het klinkt lang, het lijkt alleen niet zo lang. Ik kan me niet voorstellen dat ik al 8 jaar in de gemeenteraad zit. Het is voor mij wel een periode geweest met heel veel tijdtekort. 4 dagen in de week werken en daarnaast bijna 3 avonden in de week door moeten naar een vergadering om 19.30 of 20.00 uur. Thuiskomen van je werk, vrouw die buitenshuis werkt, kinderen die nog eten moeten hebben, mij vroeg het heel veel tijd die afgelopen 8 jaar. Maar ik heb het graag gedaan. Ik ben in de gemeenteraad gekomen om van Hengelo een mooie, sociale stad te maken en dat is denk ik wel gelukt de afgelopen 8 jaar. Mijn kinderen hebben ook wel een beetje het politieke virus overgenomen. Mijn oudste zoon is ondertussen ook lid van een politieke partij, niet de onze, maar hij studeert in Groningen en doet daar een studie die ook niet echt bij de SP hoort dus het valt wel op zijn plek. Ik heb zelf het idee dat ik met de vergaderingen en de gemeenteraad niet veel inbreng gehad heb. Ik was meer een stille kracht die af en toe eens uit de slof schoot. Ik heb de VVD er eens voor uitgemaakt, dat ze de sociale minima of de gehandicapten weer terugstuurden naar de jaren ‘30 door ze achter een hek te plaatsen met een slot erop buiten de stad zoals het 80 jaar geleden was, maar dat is denk ik een van mijn weinige uitschieters geweest. Toch heb ik twee keer een kunstje geflikt. In 2010 stond ik op de vierde plaats van de lijst en we haalden 4 zetels, vier jaar terug stond ik zevende en we haalden 7 zetels. Dit jaar heb ik me op de tiende plaats laten zetten maar helaas we haalden dit jaar verre van 10 zetels. Sorry jongens de magie was over. Ik vind de gemeentelijke politiek wel heel interessant en ga die zeker blijven volgen want ik moet met carnaval wel een leuk thema hebben om met de optocht mee te lopen. Misschien kom ik nog eens een keer terug in de raad. Ik heb dit jaar wel de succesformule gezien. Begin een plaatselijke politieke partij, wordt lijsttrekker en je maakt 75% kans om gekozen te worden. Verder wou ik eigenlijk niet zoveel vertellen. Mijn vrouw bedankt, kinderen bedankt, iedereen die tijd te kort gekomen is de afgelopen 8 jaar. Ik krijg nu weer de tijd om te fietsen naar mijn werk. Er ligt ergens in Frankrijk een berg waar mijn mede-raadslid van D66 al is tegenop gefietst. Mijn zoon is er ook eens tegenop gefietst. Ik ben tot een derde gekomen en ben toen weer teruggegaan. Ik dacht: ’Dat red ik nooit’. Ik ga nu weer trainen om er wel tegenop te komen en wil eventjes afsluiten met een uitspraak die ik ooit in het gemeentehuis heb gehoord en die me altijd is bijgebleven. Het was een zeer verhaspeld spreekwoord en dat luidde: ‘Je moet niet met een mug op een olifant schieten’.
Gerard Vennegoor
4 jaar geleden was ik één van de instromers, omdat nummer 1 van de lijst SP, Mariska ten Heuw, wethouder werd en ik als nummer 8 dus doorschoof. 4 jaar Gemeenteraad heb ik als zeer prettig ervaren. Je krijgt een andere kijk op de stad en op het stadsbestuur. Je krijgt op veel gebieden een kijkje achter de schermen. Je maakt de stad van een heel andere kant mee en je gaat zelf ook van een andere kant kijken. Waar je zeker van jezelf was op een aantal punten, ging je toch soms overstag. Als veelvuldige autogebruiker was ik heel erg vóór de auto, uiteraard. Door onder andere verkeer als onderwerp te hebben, gingen mijn ogen toch ook open voor de fietsgebruikers en heb ik zelfs bijvoorbeeld voorgesteld om de Bornse Torenlaan af te sluiten voor auto’s. Ik ben er trots op te hebben mogen meebesturen voor de stad en dat ik heb mogen meehelpen om de stad sociaal te houden. Mee heb mogen helpen als SP-er. Achterom kijkend is er eigenlijk niet zo heel veel waar ik van kan zeggen: dat heb ik voor de stad geregeld. Ook al juist omdat ik SP-er ben en we er niet voor onszelf staan, maar voor elkaar en voor de stad. Wel zal ik, als ik door de stad loop, nog lang terug denken aan die ene Politieke Markt van 19 april 2017, waarin ik, omdat er, om de bekende redenen, door de Gemeente heel veel extra structurele subsidie moet naar ons stadstheater, gepleit heb om dan ook maar de naam van het theater weer terug te geven aan de stad en derhalve de naam Schouwburg Hengelo weer op de gevel te laten verrijzen. Als ik door het centrum loop, loop ik graag een eindje om om nog maar eens weer die mooie letters te zien staan. Rest mij u allen, - het volledige college, alle mederaadsleden, de volledige griffie, de bodes en alle ambtenaren, waar je altijd mag aankloppen voor raad, en uiteraard mijn eigen partij -, zeer hartelijk te danken omdat ik deel heb mogen uitmaken van deze raad.
Tenslotte wens ik de samenstellers van de nieuwe coalitie heel veel wijsheid toe om te komen tot een goed college. En van mij mag best, net als 4 jaar geleden, onze nummer 1 opnieuw wethouder worden. Ik zal als nummer 6 van de SP graag opnieuw instromen om de dan leeggevallen stoel weer te vullen. Dus wie weet: misschien wel tot binnenkort!
