Poliflw

Het kabinetsplan om grote bedrijven volgend jaar een nieuwe jaarlijkse korting van 2,4 miljard te geven op de winstbelasting moet van tafel. Dat is onze boodschap, samen met PvdA en GroenLinks. 'Afgelopen weken deed ik avonden door het hele land met mensen die in de zorg, het onderwijs en bij de politie werken. Het is duidelijk, de nood is hoog en investeringen zijn daar keihard nodig voor onze samenleving', zegt Lilian Marijnissen.

Het is een duidelijke keuze voor het kabinet: kiest Rutte voor nog meer kadootjes voor de grote bedrijven of wordt er gekozen voor de mensen die in Nederland het werk doen? Dat is de duidelijke boodschap die we vanavond samen met PvdA en GroenLinks hebben afgegeven.

'Zijn we het nu opeens overal over eens? Nee natuurlijk niet. Dat hoeft ook niet. Waar we het wel over eens zijn is dat er andere keuzes nodig en mogelijk zijn. Zodat grote bedrijven hun eerlijke deel betalen en er miljarden vrij komen om te investeren in de samenleving: om het eigen risico aan te pakken, betaalbare huizen te bouwen en te investeren in goed onderwijs.'

Met twee aangenomen voorstellen hebben de SP en GroenLinks vandaag een gevoelige tik uitgedeeld aan particuliere bijlesinstituten die alleen scholieren helpen die het kunnen betalen. Niet alleen komt er een reclameverbod voor deze instituten binnen scholen, ook moeten er met scholen afspraken gemaakt worden zodat ze zelf bijles aan gaan bieden wanneer dit nodig is. De bijlesindustrie is de afgelopen jaren gegroeid tot een markt waarin honderden miljoenen omgaan. Volgens SP en GroenLinks leidt deze ontwikkeling tot een groeiende kansenongelijkheid, omdat alleen kinderen waarvan de ouders het kunnen betalen, bijgespijkerd kunnen worden wanneer dat nodig is.

SP-Kamerlid Peter Kwint: ‘Natuurlijk is de eerste prioriteit dat iedereen gewoon goed onderwijs op school krijgt. Maar een uurtje Frans of wiskunde, omdat je daar niet iets minder goed in bent, hoort niet uitbesteed te worden aan dure instellingen, voor wie het kan betalen. Dat hoort gewoon voor iedereen beschikbaar te zijn. Goed onderwijs is geen gunst naar kinderen van rijke ouders, maar een recht voor iedereen.’

GroenLinks-Kamerlid Lisa Westerveld: ‘Steeds meer kinderen volgen bijlessen en examentrainingen. Bijlesbureaus verdienen veel aan kinderen van ouders die het kunnen betalen. Door te voorkomen dat bijlesinstituten reclame kunnen maken binnen scholen, remmen we de prestatiedruk af bij om hun ouders hun kind bijles te laten volgen, enkel om hen hoger te laten scoren voor hun eindtoets. En zorgen we dat de kansenongelijkheid van kinderen in het onderwijs niet verder toeneemt en zeker niet af hangt van de dikte van de portemonnee van hun ouders.’

We zijn constant voorgelogen. Dat is de keiharde uitspraak over de oorlog in Afghanistan van John Sopko, de Special Inspector General for Afghanistan Reconstruction. Hij deed deze uitspraak eind vorig jaar in reactie op het vrijkomen van de Afghanistan papers – de honderden interviews met directbetrokkenen, vooral Amerikanen, bij de oorlog.

Wat vooral opvalt in deze door de Amerikaanse krant de Washington Post aan de geheimhouding ontrukte Afghanistan papers, is de grote afstand tussen dat wat politici het volk voorschotelden, en wat hoge generaals, diplomaten en andere geïnterviewden werkelijk dachten. Mooie, continu herhaalde woorden over vooruitgang, de opbouw van Afghaanse veiligheidsdiensten, de strijd tegen corruptie in Afghanistan en tal van andere onderwerpen werden regelrecht tegengesproken als de camera niet draaide, als er geen journalisten aanwezig waren. Kortom, als men wel eerlijk kon zijn.

Wie de Afghanistan papers leest, kan niet om de pijnlijke conclusie heen dat de permanente oorlog in Afghanistan mislukt en zinloos is.

Dit betreft vooral de Amerikaanse politieke discussie, maar vorige week werd duidelijk dat ook hier geregeld niet de waarheid is verteld. Dat blijkt uit de zogenoemde post-missie beoordeling over de ‘politietrainingsmissie’ in Kunduz van 2011 tot 2013. In dit rapport staan schokkende bevindingen. Door manipulatie van statistieken is bijvoorbeeld een veel rooskleuriger beeld neergezet van het aantal getrainde agenten. Agenten werden meerdere keren meegeteld, certificaten werden uitgedeeld aan agenten die dit niet verdienden, zelfs koks en schoonmakers werden opgenomen in de statistieken en agenten die de opleiding niet hadden afgerond. Datzelfde geldt voor alfabetiseringscursussen voor agenten. Daar werden zelfs afvallers in de statistieken meegenomen.

Er werd niet alleen gemanipuleerd. Informatie werd ook achtergehouden.

Deze leugens waren het gevolg van druk, staat in het rapport. Ook druk vanuit Den Haag. Om draagvlak in de Tweede Kamer te behouden (steun van GroenLinks was nodig voor een meerderheid) voor deze, onder de bevolking zeer impopulaire missie werden statistieken uit de duim gezogen.

Er werd niet alleen gemanipuleerd. Informatie werd ook achtergehouden. De Kunduz-missie ging gepaard met allerlei onrealistische, zelfs ronduit naïeve voorwaarden – voorwaarden waar een meerderheid van de Tweede Kamer én het kabinet, ondanks waarschuwingen uit allerlei hoeken, mee akkoord ging. Eén zo’n voorwaarde was dat door Nederland opgeleide agenten niet voor offensieve militaire operaties mochten worden ingezet.

In de post-missie beoordeling staat dat algemeen bekend was bij betrokkenen bij de missie dat Afghaanse agenten ook ingezet werden in offensieve operaties tegen de Taliban. En hoewel aangekaart werd bij Afghaanse commandanten dat dit tegen de afspraken was, kon niet voorkomen worden dat agenten offensief werden ingezet en er dus niet aan de wens van de Kamer kon worden voldaan, aldus het rapport.

Tot op de dag van vandaag is de Kamer nooit in dergelijke heldere woorden gemeld dat deze afspraken zijn geschonden. Dat is extra pijnlijk omdat het premier Rutte zelf was die in het debat over de Kunduz-missie in januari 2011 stelde er persoonlijk garant voor te staan dat alle voorwaarden zouden worden nagekomen. Hij merkte daarbij zelfs op dat het schenden van gemaakte afspraken kan leiden tot de ultieme consequentie, namelijk stoppen met de missie.

De misleiding, manipulatie en de leugens beperkten zich niet tot de missie in Kunduz. Er zijn tal van voorbeelden bekend van de jaren daarvoor, vooral als gevolg van goed spitwerk van radioprogramma Argos en andere media. Anders dan de Kamer werd voorgehouden, heeft Nederlands militair personeel, commando’s, bijvoorbeeld wel degelijk meegedaan aan de Amerikaanse vechtmissie Enduring Freedom, al in 2002, stelt Argos.

Ook werd een executie van ontsnapte gevangenen door de Afghaanse veiligheidsdienst NDS, in 2002, de Kamer niet gemeld. Dit terwijl de NDS de organisatie was waar Nederland later, tijdens de missie in Uruzgan van 2006 tot 2010 gevangenen aan zou overdragen.

Door Nederland overgedragen gevangenen aan de NDS zouden niet zijn gemarteld, was de stellige conclusie in de eindevaluatie over de missie in Uruzgan. Maar recent, na een publicatie van dagblad Trouw, bleek dit onjuist en moest minister Blok van Buitenlandse Zaken de woorden van zijn voorganger terugnemen.

Ook wat betreft slachtoffers als gevolg van Nederlands optreden is niet eerlijk gecommuniceerd. Een ernstig voorbeeld betreft een gewapend treffen in Deh Rawod in 2006 waarbij zo’n zestig doden zouden zijn gevallen, zo bleek uit door WikiLeaks geopenbaarde stukken, terwijl het ministerie van Defensie enkel melding maakte van ‘mogelijke slachtoffers’. Niet geheel toevallig is dat dezelfde terminologie die werd gehanteerd toen zo’n zeventig burgerdoden vielen door een Nederlandse bom in Hawija, Irak. Er is in Afghanistan grootschalig geweld gebruikt – het was vooral een vechtmissie; niet een wederopbouwmissie zoals de Kamer werd voorgehouden – maar wij weten nauwelijks wat de gevolgen hiervan zijn. Nog steeds niet.

Tijdens het debat gisteren over de Afghanistan papers en de leugens over de Kunduz-missie stelde ik minister Blok een heldere vraag: wie neemt verantwoordelijkheid voor de jarenlange leugens over deze mislukte oorlog? Een serieus antwoord op die vraag volgde niet. Ook collega-Kamerleden, die ik dezelfde vraag voorhield, wilden geen consequenties verbinden aan het voorliegen van het parlement en de bevolking. Onbegrijpelijk.

You must have JavaScript enabled to use this form.

Ja, ik wil op de hoogte blijven van belangrijk nieuws en acties van de SP en Lilian Marijnissen.

De Tweede Kamer heeft dinsdagmiddag met ruime meerderheid ingestemd met een initiatiefwetsvoorstel van SP-Kamerlid Peter Kwint en GroenLinks-Kamerlid Lisa Westerveld. De wet zorgt ervoor dat geen enkel kind meer uitgesloten mag worden van schoolreisjes, kerstvieringen en andere activiteiten op school, in het geval een ouder de vrijwillige ouderbijdrage niet kan betalen. De wet is het sluitstuk van een jarenlang gevoerde discussie over de vraag of kinderen wel of niet als drukmiddel mogen worden ingezet, om ouders te dwingen de ouderbijdrage alsnog te betalen.

SP-Kamerlid Peter Kwint: 'Elk jaar krijgen we weer schrijnende verhalen te horen over kinderen die op school moeten blijven, terwijl de rest van de klas weggaat op schoolreis. Opgroeien in armoede is voor een kind al erg genoeg. Op deze manier kunnen we een kind in ieder geval de ellende en de schaamte van zichtbaar op school moeten blijven terwijl de hele klas iets leuks gaat doen, in de toekomst besparen.'

GroenLinks-Kamerlid Lisa Westerveld: 'Een kind dat niet mee mag op schoolreisje, herinnert zich dat een leven lang. Juist in het onderwijs, dat door ons allemaal wordt betaald, zou de portemonnee van ouders niet bepalend moeten zijn voor de kansen van een kind. Deze wet zorgt ervoor dat alle kinderen kunnen meedoen. Natuurlijk lost dit niet alle kansenongelijkheid op, maar we zetten hiermee wel een mooie stap.'

De twee Kamerleden hopen op korte termijn het debat met de Eerste Kamer over hun wet te kunnen voeren. Op die manier kan de wet zo snel mogelijk worden ingevoerd, zodat de uitsluiting van kinderen bij schoolactiviteiten eindelijk tot het verleden behoort.

Op initiatief van de SP gaat de Sociaal Economische Raad (SER) een volwassen loon vanaf 18 in plaats vanaf 21 jaar onderzoeken. Het voorstel van SP, mede ingediend door coalitiepartijen D66 en ChristenUnie, kon tijdens de begrotingsbehandeling sociale zaken en werkgelegenheid rekenen op brede steun.

'Dit is een mooie volgende stap nadat we eerder deze maand samen met jongerenorganisaties, vakbonden en PvdA, GroenLinks en 50PLUS een manifest ondertekenden', zegt SP-Kamerlid Bart van Kent. 'Wat de SP betreft liever vandaag dan morgen, maar met de groeiende steun twijfel ik er niet aan dat uiteindelijk iedereen vanaf 18 jaar een volwassen loon krijgt!'

Lees hier meer over het manifest dat de SP samen met andere politieke partijen, vakbonden en jongerenorganisaties lanceerde.

Dinsdag sprak de Tweede Kamer, op initiatief van de SP, uit dat het kabinet met fotografen en schrijvende journalisten in gesprek moet om te komen tot betere betaling van freelancers. SP-Kamerlid Peter Kwint: 'Journalistiek is essentieel voor onze democratie, maar steeds meer journalisten kunnen nauwelijks hun gezin onderhouden. Freelancers worden tegen elkaar uitgespeeld. Dat proberen we met dit voorstel te beëindigen.'

Aanleiding voor het voorstel – dat mede werd ingediend namens PvdA en GroenLinks – was de rechtszaak die freelance journalisten Ruud Rogier en Britt van Uem hadden aangespannen tegen De Persgroep. Terwijl De Persgroep al jarenlang vele tientallen miljoenen aan dividend uitkeert aan de aandeelhouders, betaalt het fotografen en schrijvende journalisten ronduit slecht. Onlangs gaf de rechter Rogier en Van Uem gelijk.

Kwint: 'Nu er eindelijk een rechterlijke uitspraak ligt die zegt dat de betaling van freelance journalisten echt onder de maat is, is het aan de politiek om het initiatief te nemen. Door deze oproep moet het kabinet in gesprek met journalisten, fotografen en vakbonden over een minimum, zodat in de toekomst journalistiek niet verwordt tot een bijbaantje, maar het de belangrijke publieke taak blijft die het zou moeten zijn.'

Geen enkele politicus durft met Ronald van Raak in de media in debat over het wachtgeld?

Beste collega-Kamerleden, ik bijt toch niet?

Deze week gebeurde het weer. Redacties van programma’s vroegen of ik bereid was om in debat te gaan over het wachtgeld. Omdat ik een wet heb gemaakt om dat wachtgeld af te schaffen en voor politici gewoon de WW te laten gelden, zoals voor iedereen. Zo’n verzoek doen redacties vaak vroeg in de morgen, zodat ze genoeg tijd hebben om een ander Kamerlid te vinden dat met mij in debat wil. Maar op het einde van de dag kwam de mededeling dat geen enkele politicus bereid is om het wachtgeld tegenover mij te verdedigen. Dat is vreemd, omdat bijna alle partijen tégen mijn wet zijn om het riante wachtgeld af te schaffen.

Vrijdag deed de regering de mededeling dat ze opnieuw gaat kijken naar het wachtgeld voor politici. Aanleiding is de ophef die deze week ontstond over het riante wachtgeld van GroenLinks-Kamerlid Isabelle Diks en VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff, die allebei gebruik maakten van extra wachtgeld, naast hun goedbetaalde baan als Kamerlid. Maar de regering hoeft helemaal niet naar het wachtgeld te ‘kijken’, want er ligt al een wet om het wachtgeld af te schaffen. Over deze wet zal in de Kamer ook een debat worden gevoerd en dan zal elke politieke partij toch moeten aangeven of ze dit steunt of niet. En welke argumenten ze daarvoor hebben.

Beste collega-Kamerleden, ik bijt toch niet? Als in de komende tijd de redactie van een of ander programma belt met de vraag of u met mij in debat wilt, zeg dan gewoon ‘ja’. Als u het wachtgeld voor politici wilt behouden, dan zult u daar toch wel goede redenen voor hebben? En als u goede argumenten hebt, waarom zou u die dan niet laten horen? Wie weet kunt u mij, of de kijkers of de lezers of de luisteraars alsnog overtuigen van de noodzaak dat politici veel beter voor zichzelf zorgen dan voor andere mensen. Maar als u die argumenten niet hebt, dan is er ook geen reden om dat wachtgeld in stand te houden. Kom op! Ik zie uit naar de discussies met u!

(Deze column is gepubliceerd op tpo.nl)

Sinds de Eerste Kamerverkiezingen van afgelopen mei heeft de regering geen meerderheid meer: de regeringspartijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie hebben samen slechts 32 van de 75 zetels. Er is dus steun van andere partijen nodig. De SP geeft die niet zomaar, waarschuwde fractievoorzitter Tiny Kox tijdens de Algemene Beschouwingen van 29 oktober.

In de Tweede Kamer hebben SP, GroenLinks en PvdA voorstellen voorgelegd die leiden tot een betere begroting. Samengevat: het lage btw-tarief naar 6% en het toptarief van de winstbelasting naar 30%, een hogere bankenbelasting, een miljonairsbelasting voor de grootste vermogens en een belastingverlaging voor kleine vermogens. Verder: het minimumloon omhoog met 2,5%, halvering van het eigen risico in de zorg en hogere salarissen in onderwijs, zorg, politie en sociale advocatuur. Plus: meer geld voor lokale overheden, een investeringsfonds voor de woningbouw, het schrappen van de verhuurdersheffing bij extra bouw, verduurzaming of huurverlaging, een hogere energiebelasting voor grootverbruikers en een lagere belasting voor kleinverbruikers. Kox: 'Hoe meer Rutte ons daar tegemoetkomt, hoe groter de kans op steun hier bij de besluitvorming in december over de begrotingshoofdstukken en vooral het Belastingplan.'

Tijdens de algemene beschouwingen in de Tweede Kamer hadden naast de linkse partijen ook VVD, CDA en D66 kritiek op de doorgeschoten individualisme en neoliberalisme Ook Rutte horen we opeens over topsalarissen. Kox: 'Ook de premier is aan het draaien. En dat zie ik graag. De vraag is: draait hij omdat het moet of draait hij omdat hij wil? Deze premier is, zoals gezegd, geen socialist, maar ook een liberaal kan concluderen dat een aanzienlijk grotere rol voor de gemeenschap in het algemeen en de overheid in het bijzonder onvermijdelijk is om onze bevolking duurzaam betere mogelijkheden voor een zekerder toekomst te bieden. En ook een liberaal kan begrijpen dat het niet deugt dat in ons land de rijkste 10% inmiddels twee derde van het totale vermogen in handen heeft, en de armste 10% meer schulden heeft dan bezittingen!'

Volgens de SP kunnen grote problemen niet aangepakt worden zolang de regering weigert om in te grijpen in de productieprocessen van met name multinationale ondernemingen. Kox: 'De gevaarlijke opwarming van de aarde kan niet effectief worden aangepakt als we de productievrijheid van vooral multinationale ondernemingen niet aan banden leggen. Wereldwijd zijn immers twintig multinationals verantwoordelijk voor de uitstoot van een derde van alle CO2. Ze stellen hún winst voor óns welzijn. Onder hen: Shell en Exxon. Sinds kort weten we ook dat de 50 grootste olieconcerns ter wereld samen de komende jaren de markt willen overspoelen met 7 miljoen vaten olie extra per dag, alle mooie klimaatpraatjes van die kant ten spijt. Onder hen: Shell en Exxon. Omdat Shell een Nederlandse onderneming is, hoort ónze regering de concernleiding de wacht aan te zeggen. En waarom zouden we Exxon nog een dag langer van ons gas laten profiteren als het schaamteloos broeikasgas blijft produceren?'

Daarnaast pleitte Kox voor maatregelen tegen Turkije, na de militaire agressie tegen de Koerden in Syrië. 'Moeten we, zo vraag ik de regering, een bondgenoot die het internationaal recht aan de laars lapt, niet schorsen als NAVO-lid? En wordt het niet tijd voor een bijdetijdse mondiale veiligheidsarchitectuur nu de NAVO rammelt en oude afspraken, zoals het INF-verdrag, door grootmachten terzijde worden geschoven?'

Tot slot vroeg Kox Rutte om een reactie op VN-secretaris-generaal Guterres. 'Wereldwijd worstelen we met de negatieve effecten van globalisering en nieuwe technologieën, waardoor de ongelijkheid in de samenleving groeit', zegt Guterres. Hij wijst op wereldwijde protesten en wil dat er harder gewerkt wordt aan eerlijke globalisatie, betere sociale banden en de klimaatcrisis. 'Met solidariteit en slim beleid kunnen leiders laten zien dat ze het snappen — en het pad tonen naar een eerlijker wereld", zegt hij. Wat zegt onze regering daarop? Zijn wij solidair? Zijn wij slim?'

De Raad van State ziet het referendum als een goede manier om de 'gevoelens van isolement, vervreemding en uitsluiting' onder bepaalde groepen mensen in de samenleving te verminderen. Dat blijkt uit het advies van de Raad van State over de wet van de SP voor een bindend correctief referendum.

SP-Tweede Kamerlid Ronald van Raak: 'Ik ben heel blij met dit advies, maar toch ook verrast, omdat de belangrijkste adviseur van de regering in het verleden erg kritisch was over het referendum, dat moeilijk te verenigen zou zijn met onze parlementaire democratie. Dat was ook het belangrijkste argument van premier Mark Rutte om het referendum af te schaffen. Nu ziet de Raad van State het referendum als een "positief te waarderen aanvulling en correctie" op ons huidige stelsel. Dat is een grote kanteling.'

De Raad van State ziet ook andere voordelen van het bindend correctief referendum. Zo zorgt het ervoor dat politieke partijen scherp blijven en er rekening mee houden dat de compromissen die zij sluiten ook echt kunnen rekenen op voldoende steun van de bevolking. Onvrede van burgers komt eerder op de politieke agenda en mensen die zich niet gehoord voelen kunnen op deze manier hun stem laten horen.

Van Raak: 'Mooi vind ik ook de opmerking van de Raad van State dat "voor een stabiele democratie meer nodig is dan handhaving van de status quo." De Raad van State wijst erop dat een grote meerderheid van de mensen in ons land voorstander is van een referendum. Het bindend correctief referendum zoals we dat voorstellen is daarom een 'sluitstuk' van het parlementaire stelsel.'

In december pleitte de Staatscommissie Parlementair Stelsel onder leiding van Johan Remkes ook voor een correctief referendum. 'De democratie werkt niet voor iedereen even goed. De stem van niet álle burgers wordt voldoende gehoord. De bestaande politieke onvrede bij een deel van de bevolking kan leiden tot afhaken en afkeer van de democratie,' stelde Johan Remkes. Volgens de Staatscommissie zijn referenda een goed 'ventiel' of goede 'veiligheidsklep' op het moment dat volksvertegenwoordigers dingen doen die het volk écht niet wil. Dit pleidooi was voor de SP reden om in januari een wetsvoorstel in te dienen voor invoering van een bindend correctief referendum. Een wet die nu wordt ondersteunt door de twee belangrijkste adviseurs van de politiek.

Van Raak: 'Het referendum is het kleefkruid van onze democratie. In februari 2018 verdedigde ik in de Kamer tevergeefs een wet voor een correctief referendum, een wet die ooit door GroenLinks, PvdA en D66 was gemaakt, maar die door deze partijen plotseling niet meer werd gesteund. Aanleiding was de uitslag van het raadgevend referendum over het verdrag met Oekraïne, waar deze partijen vóór waren, maar de bevolking tégen was. Dit was voor de regering aanleiding om het raadplegend referendum maar af te schaffen. Sindsdien is er echter veel veranderd. Het is bijzonder dat zowel een Staatscommissie als de Raad van State nu een bindend correctief referendum voorstellen, een echt referendum waarvan het kabinet en de Kamer de uitslag niet meer naast zich neer kunnen leggen.'

Dinsdag debatteert de Tweede Kamer over de begroting van Binnenlandse Zaken. Daar wil de SP een begin maken met een nieuwe discussie over het correctief referendum. 'Ik hoop dat we na het mooie pleidooi van de Staatscommissie en het interessante advies van de Raad van State nu een inhoudelijke discussie kunnen voeren. Over de vraag hoe we onze parlementaire democratie kunnen versterken en wat daarbij de rol is van het referendum. De wetgeving is ingediend en de adviezen liggen op tafel. Ik denk dat het referendum plotseling een stuk dichterbij is,' zegt Van Raak.

De winsten en uitkeringen aan aandeelhouders zijn gigantisch, maar de lonen van mensen blijven achter. De kosten voor de boodschappen, wonen, energie en zorg zijn wel  flink gestegen.

De SP komt daarom samen met GroenLinks en PvdA met een sociaal en rechtvaardig alternatief, waarbij rijken en multinationals meer bijdragen aan de Nederlandse samenleving, zodat we extra kunnen investeren in zorg, onderwijs en politie.

Samen laten we zien dat je voor hetzelfde geld andere keuzes kunt maken. De keuze om te investeren in een hoger minimumloon, en de daaraan gekoppelde uitkeringen, bijvoorbeeld. Maar ook om in opmaat naar het helemaal afschaffen, het eigen risico voor komend jaar vast te halveren. En door meer te investeren in een betaalbaar huis voor iedereen.

We investeren in het aanpakken van de werkdruk en het verhogen van de lonen in de zorg, het onderwijs, de politie en de sociaal advocatuur.

Het is tijd voor rechtvaardigheid! Ben je nog geen vriend voor rechtvaardigheid? Sluit je dan nu aan!