Poliflw

#Integriteit. Een lastig onderwerp. Ook een belangrijk onderwerp. Zeker in deze tijd waarin sprake is van een groot gebrek aan vertrouwen in de overheid. Maar hoe toets je integriteit? Welke wettelijke grondslagen zijn er om dit onderwerp goed te beoordelen? Welke procedure moet er worden gevolgd na een melding? De aanpak en de beoordeling van meldingen verschilt per gemeente. En wettelijk gezien is er slechts beperkt houvast. Gemeenten worstelen hiermee. Zo ook Bloemendaal. Onze raadsleden Roos en Slewe dienden diverse meldingen in o.a. tegen burgemeester Roest. Lange tijd bleef het stil. Op een enkel verzoek na. Want Roos en Slewe moesten wel onderbouwen welke integriteitsnormen precies zouden zijn geschonden. Een terechte vraag. Want niet alles valt onder de noemer integriteit. Het ‘I-woord’ moet niet te pas en te onpas gebruikt worden. Het is belangrijk voor de geloofwaardigheid dat meldingen zorgvuldig worden gedaan, goed gemotiveerd onderbouwd. Roos en Slewe hebben aan dit verzoek voldaan.

Het heeft al met al een jaar geduurd, maar nu lijkt er toch schot te komen in de behandeling van de ingediende #integriteitsmeldingen omdat loco-#burgemeester #Heijink van #Bloemendaal deze week een brief stuurde waarin hij aankoerst op een snelle afhandeling.

De brief die Nico Heijink stuurde aan Roos publiceren wij hieronder:

Nu is op de inhoud van deze brief wel het een en ander aan te merken. Roos heeft haar zorgen over deze aanpak. Hoewel het verheugend te noemen is dat er eindelijk ‘werk’ van wordt gemaakt, zijn er toch enkele punten van kritiek tav de werkwijze die de heer Heijink beschrijft in zijn brief. Hieronder vindt u de reactie van Roos. Wij willen die met u delen om te voorkomen dat straks vanuit het gemeentehuis weer wordt verklaard dat Roos niet wil meewerken. Dat is geenszins het geval. Leest u haar reactie van 24 oktober 2019 cursief gedrukt hieronder en oordeelt u zelf.

Overigens heeft raadslid Slewe in tegenstelling tot Roos laten weten dat hij wel bereid is te spreken over zijn meldingen maar niet op deze korte termijn. Daarbij is de gedachte van Slewe dat hem geen keus wordt gelaten terwijl Roos er juist van uitgaat dat gezond verstand de heer Heijink zal doen besluiten een ander proces te volgen. Immers, indien meldingen zorgvuldig worden afgewikkeld, kan het hoofdstuk worden afgesloten en naar de toekomst worden gekeken.

Geachte heer Heijink,

Refererend aan uw brief welke ik heden per post ontving, reageer ik als volgt.U roept mij op voor een gesprek op 30 oktober as om 10.00 uur op het gemeentehuis. Op de eerste plaats ben ik verhinderd. Het verbaast mij dat u geen contact hebt gezocht of hebt laten zoeken voor dit gesprek. Het is gebruikelijk om voorafgaand aan een gesprek de agenda’s te vergelijken en dan gezamenlijk een datum te prikken. Dat is niet alleen gebruikelijk, ik voeg daar nog aan toe: het zou ook fatsoenlijk zijn geweest.

Op de tweede plaats kan ik met u persoonlijk geen gesprek hierover voeren omdat ik geen enkel vertrouwen in u heb. Ik verwijs naar de aangifte die ik tegen u en mevrouw Atsma deed maar ook tegen u en de heer Schneiders, wegens valsheid in geschrifte. U bent direct betrokken bij mijn eigen strafproces. Ik neem aan dat u begrijpt dat dit tot een vertrouwensbreuk heeft geleid. Het is volstrekt onmogelijk om in dat kader nog met u over integriteitskwesties te spreken. Om die reden o.a. heb ik verzocht met een onafhankelijke vertrouwenspersoon te kunnen spreken dan wel een onafhankelijke professionele organisatie. Daar blijf ik op terugkomen. Ook nu weer. Het kan zo zijn dat de raad u opdracht heeft gegeven aan de slag te gaan met de meldingen tegen de heer Roest, voor mij geldt dat het mijn eigen meldingen zijn, persoonlijke meldingen ook, die ik met u eenvoudigweg niet kan bespreken om de reden hierboven genoemd. Het is natuurlijk mogelijk dat u uw mandaat gebruikt door mijn meldingen te overhandigen aan een onafhankelijke instantie met wie ik vervolgens graag het gesprek aan zal gaan. Indien u dat op prijs stelt, ben ik graag bereid een vertrouwenspersoon of instantie aan te wijzen. Het is niet zo dat ik de gemeente wil belasten met een groot bedrag aan extra kosten zoals u laatst voorrekende aan de gemeente raad toen u over tonnen aan extra kosten sprak en het bureau Berenschot aanwees. Het kan op een kosten efficiënte, professionele wijze georganiseerd worden, zodanig dat bij de melder, in dit geval ondergetekende, ook vertrouwen behoudt in een zorgvuldige afhandeling van de meldingen. Ik wil u erop wijzen dat ik veel tijd heb gestoken in mijn meldingen en ik het standpunt ben toegedaan dat deze een professionele afhandeling verdienen. Maar, nogmaals, dat gaat niet gebeuren indien het gesprek met u moet plaatsvinden en u het rapport schrijft of laat schrijven.

Het bespreken van de 10 meldingen in een enkel gesprek getuigt niet van realiteitszin. Het kan zijn dat diverse meldingen gezamenlijk worden behandeld omdat ze dezelfde oorsprong hebben. Daarover zou ik u een voorstel kunnen doen. Dat voorstel ziet dan uitsluitend op de efficiënte structurering van het proces van afhandelen maar niet op de inhoud. Ik kan u een dergelijk voorstel sturen indien wij tot een afspraak kunnen komen inhoudende dat ik met een vertrouwenspersoon kan spreken. In dat kader ben ik graag bereid mee te denken met de gemeente opdat kosten zo beperkt mogelijk blijven.

U begint uw brief dat u mij uitnodigt om de integriteitsmeldingen te komen toelichten. Vervolgens schrijft u op de tweede bladzijde van uw brief dat het niet bedoeld is om mijn standpunten te herhalen die in de meldingen staan. Het accent van het gesprek zal komen te liggen op de vraag welke concrete integriteitsnormen zijn geschonden en welke concrete feiten hieraan ten grondslag liggen. Ik vind dit een verwarrende tekst. Het ene hangt uiteraard met het andere samen. Ik voel mij, los van het volstrekte gebrek aan vertrouwen in uw persoon, met de rug tegen de muur gedrukt. Feiten, standpunten en normen staan niet los van elkaar. Het lijkt me niet verstandig deze inkadering vooraf mee te geven omdat het de melder belemmert in zijn toelichting en ik kan hier dan ook geen genoegen mee nemen. Ik vraag mij bovendien af waarom u dat doet. Is het niet zo dat voor de beoordeling alle gegevens van de melder die direct op deze melding zien, relevant kunnen zijn en dat het ‘filteren’ van wat voor de afdoening ter zake doet en wat niet, pas na het gesprek plaats kunnen vinden en niet vooraf? U schrijft dat u mijn meldingen grondig hebt bestudeerd. Maar hoe grondig is dat? Het is niet uw professie. U bent niet ter zake deskundig. Ook niet op het terrein van de integriteitsnormen zelf.

Aan het slot van uw brief noemt u nog derden: Steunpunt Integriteitsonderzoek Politieke Ambtsdragers en eventueel een in te schakelen deskundige of onderzoeksbureau. Voor wat betreft het CAOP heb ik begrepen dat er overleg is geweest tussen de burgemeester en die instantie. De correspondentie heb ik niet ontvangen, althans: grote delen waren wit gelakt en deels ontbreekt correspondentie. Het CAOP heeft aangegeven niet te oordelen over de inhoud van de meldingen zelf. Ik zou van u graag de correspondentie ontvangen tussen het CAOP en de gemeente, c.q. de burgemeester over mijn meldingen. Dat lijkt mij relevant in het kader van het vervolgtraject. Over het inschakelen van een deskundige ben ik duidelijk geweest en verwijs ik naar hetgeen ik hierboven opmerkte.

Als laatste punt reageer ik op uw mededeling dat het rapport van uw bevindingen wordt overlegd aan de raad en dat de raad hierover een oordeel moet uitspreken. Dat bestrijd ik. De raad gaat niet over de integriteitsmeldingen tegen de burgemeester. Het oordeel ligt niet bij de raad. Het professionele oordeel over de meldingen ligt bij een deskundige en betrouwbare instantie. De raad is niet bevoegd. De raad is politiek. De meldingen dienen niet een politiek karakter te krijgen. Mijn meldingen zijn ook niet politiek ingegeven. De meldingen zijn politiek niet gedeeld. Als dat het is wat u wil, dan ligt het voor de hand dat ik alle meldingen publiceer en daar ruchtbaarheid aan geef omdat ik nergens terecht kan en de gemeente niet openstaat voor een zorgvuldige en onafhankelijke toets. Ik begrijp dat u de raad hierin wenst te betrekken omdat een politieke beoordeling automatisch betekent dat de heer Roest geen enkel verwijt gemaakt kan worden en daarmee zouden mijn meldingen van tafel geveegd kunnen worden. Als minderheid voel ik me door deze brief niet alleen zwaar onder druk gezet maar ook benadeeld.

Ik wacht uw schriftelijke reactie met belangstelling af. Met name mijn suggesties zie ik graag in uw antwoord terug.

Hoogachtend, mr M Roos, Hart voor Bloemendaal

Is Bloemendaal nog wel te besturen?

Lezers van het Haarlems Dagblad wreven zich vast wel een aantal malen de ogen uit toen ze hun krant uit de brievenbus visten. Maar het staat er toch echt, in vetgedrukte kapitalen over de volle vijf kolommen van de voorpagina: “Bloemendaal is bestuur zat”. Verderop in de krant wordt op twee pagina’s uit de doeken gedaan waarop de krantekop is gebaseerd. In niet mis te verstane bewoordingen uiten inwoners in het onderzoek “Waar staat je gemeente?” hun ongenoegen over de bestuurscultuur. De krant citeert de diverse opmerkingen hierover, verdeeld over de 5 dorpskernen. Zie de krant van vrijdag 27 september, maar het rapport zelf is ook makkelijk te vinden op de lijst van ingezonden stukken. De enquête voor het onderzoek dateert van vóór de zomervakantie, dus de actualiteit – een uit de hand gelopen vergadering van de commissie Bestuur & Middelen, het ontslag door een brede raadsmeerderheid van de voorzitter van die commissie (inderdaad, Marielys Roos van Hart voor Bloemendaal) – is niet meegenomen. 

De kwestie Elswouthoek en de strafrechtzaak tegen het raadslid Roos bepalen de stijl waarmee de raadsleden van Hart voor Bloemendaal opereren binnen het bestuur. Max Sipkes typeert dit in het Haarlems Dagblad van zaterdag als het zich niet houden aan de vergaderorde, hun uitspraken larderen met venijnige verwijten en het steeds in hun betogen terugkomen met privékwesties. Ik formuleer dit hier even in eigen bewoordingen. Tijdens een raadsvergadering heb ik dit laatste een “belangenverstrengeling van jewelste” genoemd ( en dat herhaal ik op deze plek graag nog een keertje). Max Sipkes vermeldt in zijn commentaar dat de rest van de raad er bij het tumult uit de hoek van Hart voor Bloemendaal maar verslagen bij zit. Ik zou zeggen: eerder dodelijk vermoeid, na voor de zoveelste keer te moeten luisteren naar een grijsgedraaide plaat met vaste ingrediënten rond het thema “de totaal verrotte bestuurscultuur in Bloemendaal”. En als het nou nog alleen over de sfeer tijdens vergaderingen ging. In hun strijd tegen de Bloemendaalse windmolens wordt door de raadsleden van HartvoorBloemendaal rijkelijk gebruik gemaakt van het recht op informatie. Dat moet schriftelijk worden gedaan, en de gemeente is dan ook verplicht om binnen een bepaalde termijn te antwoorden. Voor 2019 hebben we daar als raad ruim 200.000 euro voor moeten uittrekken om de extra mensen te kunnen aanstellen die nodig zijn om al die vragen te kunnen beantwoorden.  Voeg daarbij nog de tientallen integriteitsmeldingen – de teller staat, meen ik, op 55 – en ik geef Jerker Westphal groot gelijk als hij tweet dat twee raadsleden kans zien om het Bloemendaals bestuur te gijzelen. Marilou den Outer neemt deze tweet op in haar artikel in het Bloemendaals Nieuwsblad over het chaotisch verloop en het voortijdig afbreken van de vergadering van de commissie Bestuur & Middelen. Nou is dat van mijn excollega-raadslid misschien wat sterk uitgedrukt, maar het effect is wel het beeld van een kluwen ruziënde raadsleden en een ambtelijke organisatie die onderhand hoorndol raakt van de bizarre stortvloed aan vragen en meldingen van integriteitsschendingen. 

In zijn door mij al eerder aangehaald commentaar noemt Max Sipkes twee oplossingen. Een optie is het opheffen van de gemeente. Maar dat duurt jaren. Als je nu de procedure daarvoor zou starten moet de raad in zijn huidige samenstelling zelfs een jaar langer door. Ach, gezelligheid kent geen tijd nietwaar? Zijn tweede optie vind ik interessant: totaal negeren. Vind ik wel wat voor te zeggen. In raad en commissie mogen ze wat mij betreft lekker uitrazen, tot genoegen van hun fans. Voor de integriteitsmeldingen heb ik in het Bloemendaals Nieuwsblad al eens het plaatsen van een prullebak gesuggereerd. Dat kan natuurlijk ook voor vragen. Maar ja, dat druist in tegen de wet en dat mag dus niet. Om met de kop van deze column te eindigen; natuurlijk is Bloemendaal nog wel te besturen. De hoge cijfers die de inwoners in de enquête de gemeente geven op al die andere punten zijn daarvoor het bewijs. En wat die bestuurscultuur betreft; het wachten is gewoon op de volgende gemeenteraadsverkiezingen…

Henk Schell  

Het bericht Is Bloemendaal nog wel te besturen? verscheen eerst op PvdA Bloemendaal.

Het initiatiefvoorstel is zojuist bekend gemaakt en publiceren wij hieronder, zie slot van dit bericht. Het onmiddellijke ontslag wordt verleend aan voorzitter van de commissie Bestuur en Middelen.

Reden: de gewenste interactie is niet mogelijk tussen de leden en de voorzitter van de commissie. In deze commissie zitten:

Philip Groen (schaduw raadslid D66)

Aty de Groot (schaduw raadslid PvdA)

Siebold de Vries (schaduw raadslid GroenLinks)

Geert Beusen (schaduw raadslid CDA)

Rob Slewe (fractievoorzitter Hart voor Bloemendaal)

Leonard Heukels (fractievoorzitter Liberaal Bloemendaal)

Martin vd Bunt (schaduw raadslid VDB)

Rolf Harder (VVD raadslid) Maw: Drie gekozen volksvertegenwoordigers waarvan er twee niet geraadpleegd zijn. Dan houden we Rolf Harder van de VVD over.

Rolf #Harder, VVD raadslid Bloemendaal, foto flyer 2018

Wat precies wordt verstaan onder ‘gewenste interactie’ wordt niet duidelijk. De vraag wat de voorzitter wordt verweten blijft onbeantwoord. Wat wel duidelijk is, dat is dat interactie te maken heeft met een wisselwerking tussen personen, processen, organisaties. Per definitie hangt dit niet af van 1 persoon. De kwalificatie ‘gewenst’ laat wel een heel bijzonder licht schijnen op dit initiatief. U bent niet gewenst, vertrek!

Zie in het voorstel hieronder ook het punt: ‘communicatie aspecten’. Niet van toepassing lezen we daar. De arrogantie is werkelijk verbluffend. Op zijn Bloemendaals. Oftewel: een geblinddoekte olifant in de porseleinkast met de botte bijl, schreef iemand die ons volgt ons zojuist.

Daar kunnen we het volledig mee eens zijn. Communcatie is en was nul. Met de voorzitter Roos is volstrekt niet gecommuniceerd. Een beoordelingssessie die geagendeerd stond voor 12 september jl is buiten haar medeweten om eenzijdig gecancelled. Zonder Roos hier ook maar een seconde in te betrekken. Roos heeft niet 1 telefoontje of mail mogen ontvangen over haar functioneren in de afgelopen anderhalf jaar.

Er bestaan diverse soorten integriteit. Ambtelijke, politieke en bestuurlijke integriteit. Hoe hiermee om te gaan? Wat is het wettelijk kader? Zie hierover onderstaande tekst uit de circulaire van de minister van 1 februari 2016. Op die datum werd artikel 170 lid 2 van kracht in de Gemeentewet. Hierin staat dat de burgemeester de bestuurlijke integriteit bewaakt. Ook de commissaris van de koning heeft een rol: indien verhoudingen in de gemeente zijn verstoord of de integriteit in het geding is, kan hij adviseren en/of bemiddelen. Voor ons heeft integriteit vooral te maken met moreel kompas, ethiek en vertrouwen. Maar er bestaat daarnaast een wettelijk kader wat dit onderwerp dat zo belangrijk is in onze maatschappij, handen en voeten geeft.

In Bloemendaal is sprake van een groot aantal integriteitsmeldingen. Deze zijn in de afgelopen twee jaar ingediend en liggen te wachten op behandeling. Er was toegezegd dat de meldingen zouden worden onderzocht door het forensisch accountantsbureau Integis. Dat onderzoek ligt momenteel stil als gevolg van de vele geheimhoudingen.

De burgemeester schakelde een jaar geleden het CAOP in, nl het steunpunt voor burgemeesters. Dat steunpunt gaat niet zelf aan de slag met meldingen maar kan een burgemeester wel adviseren. De adviezen die zijn verstrekt aan burgemeester Roest werden door hem echter geheim verklaard. Overige correspondentie tussen het steunpunt en de burgemeester was ook geheim. Dat schoot dus niet echt op.

Vervolgens kwam de heer Heijink, wethouder en locoburgemeester (VVD), met het voorstel een commissie te benoemen waarin twee raadsleden zitting zouden nemen: de heer Schell (PvdA) en de heer Doorn (vdb). Dit was een ondoordacht plan. Raadsleden horen niet te oordelen over de integriteit van politieke ambtsdragers. Het is bovendien in strijd met het duale stelsel en de Gemeentewet. Maak van integriteitskwesties geen politiek stuntwerk. Wij drongen bij de heer Heijink aan op een andere zakelijke oplossing.

Daarop werd het idee gelanceerd dat de bezwaarschriftencommissie zich met de integriteitsmeldingen zou gaan bemoeien. Ook dat leek ons een buitengewoon slecht idee. De bezwaarschriftencommissie beoordeelt bezwaarschriften en schrijft adviezen. Het behandelen van integriteitsklachten brengt de onafhankelijkheid van de commissie in gevaar. Gelukkig is ook dit voorstel in prullenbak beland. De commissie heeft het zelf afgewezen.

Het laatste idee is dat het bureau Berenschot zich gaat bezighouden met de meldingen.

Dat kost geld. Veel geld. We zijn straks tonnen kwijt. Is dat verantwoord? Wordt ons belastinggeld op de juiste wijze besteed?

Is Berenschot voldoende onafhankelijk? Voormalig fractievoorzitter Martijn Bolkestein, VVD, werkt bij deze organisatie. Hoe zorgt het bureau dan toch voor voldoende onafhankelijkheid. Daarbij speelt ook een rol dat Berenschot vaker is ingehuurd door Bloemendaal. Dat kan een voordeel zijn maar ook een nadeel;

Levert het onderzoek van Berenschot een openbaar rapport op of hebben we straks in Bloemendaal weer het zoveelste geheime of vertrouwelijke rapport? Wij zijn niet voor geheime rapportages;

Wie gaat het onderzoek leiden? Dwz: wie fungeert als opdrachtgever? Is dat de raad, het college of de locoburgemeester of de burgemeester? Hoe is diens staat van dienst? Is deze persoon van onbesproken gedrag?

Het is belangrijk dat er niet iemand aan het hoofd staat van dit onderzoek die zelf onderwerp van discussie is. Tegen de heer Heijink is aangifte gedaan wegens valsheid in geschrifte. Hoewel de heer Heijink dat ontkent, is deze aangifte niet op loze gronden gedaan en zal Justitie zich hierover nog moeten uitspreken. Of is het beter dat het onderzoek wordt gedaan onder regie van de Commissaris van de Koning of misschien zelfs de Minister? Hoe meer het huidige bestuur op afstand komt te staan, hoe beter dat is lijkt ons;

Mocht de conclusie zijn dat er toch iets goed fout zit in Bloemendaal, dan luidt de vervolgvraag: wat nu? Een onderzoek heeft geen enkele zin als je niet bereid bent maatregelen te treffen die pijn kunnen doen;

Strafrechtelijk: raadslid Roos heeft bij de heer Roest melding gedaan van vermoedens van het plegen van strafbare feiten door enkele oud-bestuurders. Die melding deed zij op 5 februari 2018 en op 7 maart 2018 in bijzijn van haar advocaat. Het onderzoek dat nu wordt voorgesteld heeft geen betrekking op strafbare feiten. Wat gebeurt daar dan mee? Berenschot is niet bevoegd. Waarom wordt dit doodgezwegen? Het is merkwaardig dat veel geld wordt uitgetrokken voor een onderzoek terwijl Justitie hierover gaat.

Vandaag in het Haarlems Dagblad een artikel hierover.

Laten we besluiten met onze eigen conclusie:

Er is meer dan voldoende duidelijk welke malversaties in het recente verleden hebben plaatsgevonden en door wie. Als deze informatie niet wordt gedeeld met onderzoekers, dan is een onderzoek bij voorbaat kansloos;

Als de bereidheid om maatregelen te treffen afwezig is dan heeft een onderzoek geen nut;

Openbaarheid is ver te zoeken. Alles is nog steeds geheim. Uiteraard dient het onderzoek zelf in alle rust en beslotenheid plaats te vinden. Maar het eindrapport dient openbaar te zijn met inachtneming van de wetgeving;

Personen wier handelen zelf ter discussie staat dienen niet betrokken te zijn bij het onderzoek;

De commissaris van de koning dient nu actief op te treden. Op afstand blijven is geen optie meer;

Geheimhoudingen is de oorzaak van veel problemen in Bloemendaal. Deze gemeente dient als eerste te streven naar openbaar bestuur. Met een onderzoek wordt deze problematiek niet opgelost;

Geld kun je maar 1 keer uitgeven: als je dat doet, doe het dan goed, eerlijk en openbaar.

Ach ja. Wat kunnen we hier nog aan toevoegen? Ruud Nederveen, oud-burgemeester van Bloemendaal.

'De burgemeester van Bloemendaal kan beter opstappen'

Burgemeester Ruud Nederveen van Bloemendaal ligt flink onder vuur. Vanavond is er daarom een extra raadsvergadering. Maar de inwoners van Bloemendaal lijken ...

Wie vertelt hier de waarheid? Wilma #Atsma, gemeentesecretaris van #Bloemendaal, of Bernt #Schneiders, oud-burgemeester van Bloemendaal en Haarlem? Vertel het ons. We zijn benieuwd naar uw mening.

Elswoutshoek

Dit zegt toch eigenlijk wel alles over de geloofwaardigheid van het openbaar bestuur in Bloemendaal. Een burgemeester die niet zou weten dat een gemeente verplicht is een back up te hebben. Iets dat al in 2015 is verklaard door Kuitenbrouwer en een hoge ambtenaar. En gemeentesecretaris Wilma Atsma die gewoon Schneiders informeert dat er geen back-up is ...................................................... Hoe kan je daar nou tegen op, de zoveelste valse verklaring. Ik zou wel willen weten of Schneiders echt niet wist dat er wel degelijk 'bewijs' zat in de bestanden van Hoffmann bedrijfsrecherche

Over 'mikpunt' en 'represailles' gesproken - https://hartvoorbloemendaal.nl/over-mikpunt-en-represailles-gesproken/

Over 'mikpunt' en 'represailles' gesproken

Er is het nodige te doen over het onderzoek door Hoffman Bedrijfsrecherche en de aangifte die Ruud Nederveen, oud-burgemeester van Bloemendaal, deed tegen raadslid Roos in december 2014. Dit onderzoe

Als je tonnen besteedt als gemeente aan advocaten en onderzoeken die niks opleveren dan is het geld snel op. Dan is er geen budget meer om een druk bereden fietspad te asfalteren. Hieronder het fietspad langs de #N208 in Hillegom dat onlangs geheel geasfalteerd werd en rechts de armoedegrens met #Bloemendaal: geen asfalt, geen geld. Dit is echt een gemiste kans en triest voor Bennebroek. Maar ja, het college stelt andere prioriteiten, zoals procederen, #Integis onderzoek, juristen die de boel moeten lakken en opdracht krijgen om vragen niet te beantwoorden. Stel je voor: je zult een keer echt antwoord geven op vragen!

Photos from Hart voor Bloemendaal's post

😢 Tilly heeft veel betekend voor GrL Bloemendaal. Lange tijd was zij zeer betrokken in en bij de Bloemendaalse samenleving, o.a. ten behoeve van opvang van vluchtelingen op het PZ-terrein en recent nog op Dennenheuvel in Bloemendaal. Zij was lange tijd bestuurslid van Progressief Bloemendaal (PB) en GrL Bloemendaal. Bij PB heeft zij bijgedragen aan de zetelwinst (i.h.b. 5 van de 17 raadszetels voor PB in 1994). Zij was Gr-(steun)fractielid van medio 1997 tot 2009 en fractielid vanaf maart 2014 tot in februari 2015. In de maanden van de voorbereiding van de fusie Bloemendaal-Bennebroek was zij GrL-fractievoorzitter. In de politiek was zij vooral actief in de commissie Samenleving, maar over alle onderwerpen had zij wel 'het nodige' te zeggen, zeker ook over bouwzaken - Tilly is jarenlang actief geweest in de Vrouwen Advies Commissie die adviseerde over de praktische bruikbaarheid van woningbouwplannen. Tilly ken ik als meelevend, altijd hulpvaardig en met oog voor duurzaamheid en groen en het welzijn van alle mensen - rijk of arm - en dieren.Tilly wist veel over mensen en ook over details in de openbare ruimte in Bloemendaal. Je kon Tilly niet negeren en dat wilden we ook niet. Het overlijden van Tilly van der Burgt heeft GroenLinks geschokt. We denken met dankbaarheid en bewondering aan haar unieke eigenzinnigheid en langdurige inzet. RIP Richard Kruijswijk

Oud-raadslid Bloemendaal overleden na brand

Tilly van der Burgt, voormalig raadslid voor GroenLinks in Bloemendaal, is overleden aan de gevolgen van brand in haar woning.