Poliflw

Samenwerking met andere gemeentes in de buurt (regionale samenwerking) is volgens de CDA- fractie essentieel bij het oplossen van problemen die de gemeentegrens van Bloemendaal overstijgen. U moet dan denken aan oplossingen (regionale hoofopgaven) op het gebied van: het versterken van het landschap; het beter benutten van ons economisch kapitaal; het oplossen van het regionale te kort aan woningen; het inspelen op het veranderende klimaat en het verbeteren van de bereikbaarheid van onze gemeente. Van oudsher werkt onze gemeente al samen met de buurgemeentes: Haarlem, Heemstede en Zandvoort, ook wel genoemd de regio: “Zuid Kennemerland”. De samenwerking van gemeentes omdat de gemeentes ook onderdeel zijn geworden van een nog groter samenwerkingsverband, namelijk de Metropoolregio Amsterdam (MRA). Het concept convenant tussen de betrokken gemeenten heeft als doel de “regionale hoofopgaven” in ZuidKennemerland samen te realiseren en gezamenlijk op te trekken binnen de MRA. Met de in het convenant opgenomen werkwijze wordt de besluitvorming over de beleidsopgaven die er voor de regio Zuid-Kennemerland liggen verbeterd, worden procedures inzichtelijker en komt de positie van de gemeenteraad ten opzichte van de huidige situatie duidelijker te liggen. De gemeenteraad is bij alle fasen in de beleidsvorming betrokken en blijft ook volledig bevoegd te beslissen over het eigen Bloemendaals grondgebied. Dit laatste is voor de CDA-fractie erg belangrijk. Immers, op deze wijze wordt gewaarborgd dat besluiten (ook) met een regionaal tintje, worden genomen door mensen die direct door burgers van Bloemendaal zijn gekozen. De CDA-fractie heeft dan ook ingestemd met het concept bestuursconvenant. Waarom is dit nog een concept? Omdat aan de vier gemeenteraden eerst gevraagd is een reactie (zienswijze) te geven op het bestuursconvenant. Op basis van de zienswijzen die uit de vier gemeenteraden naar voren komen, wordt vervolgens een definitief voorstel ter instemming aan de vier gemeenteraden voorgelegd. Bob van der Veldt, Gemeenteraadslid CDA-Bloemendaal

In de Kadernota 2021 worden de beleids- en technische uitgangspunten vastgesteld voor de ontwerpbegroting 2021 van de gemeente Bloemendaal. Het is in feite een opdracht van de gemeenteraad van Bloemendaal aan het college van Burgemeester en Wethouders voor het maken van een ontwerpbegroting. De gemeenteraad zal linksom of rechtsom ingrijpende beslissingen moeten nemen op het gebied van het uitvoeren van dienstverlening aan haar burgers/ondernemers en de financiering hiervan. Daar is helaas geen ontkomen aan. Deze ingrijpende beslissingen worden o.a. veroorzaakt door: a. Het zijn van een “nadeel gemeente.” We krijgen relatief weinig geld vanuit het rijk, omdat wij in de gemeente relatief dure huizen hebben en derhalve volgens het rijk dus meer belasting kunnen vragen aan onze burgers en bedrijven. b. Decentraliseren door het rijk van omvangrijke taken in vooral het sociale domein. Echter, er wordtdoor het rijk vergeten daarvoor voldoende geld aan de gemeente Bloemendaal te geven. c. De coronacrisis, welke tot gevolg heeft dat de inkomsten van de gemeente dalen en de uitgaven stijgen. Het college diende derhalve wel een voorstel te doen om de gemeentelijke inkomsten en uitgaven meer in balans te brengen. Dit heeft het college dan ook gedaan in de kadernota 2021. De vraag in het dualistische stelsel is echter wel, zijn wij als gemeenteraad - en dus als CDA fractie - het met dit voorstel van het college eens? Het CDA heeft deze vraag in de raadsvergadering van 2 juli 2020 met een “nee” beantwoord! Volgens het CDA dient de kadernota voorzien te worden van aangepaste kaders zowel aan de uitgavenkant als aan de inkomstenkant. Het onverkort aannemen van de door het college voorgestelde bezuinigingen riep bij het CDA ook de vraag op: “of je dan nog wel als zelfstandige gemeente verder zou moeten willen gaan?”. Voorts dient er vanuit het college ook nog de nodige toelichting te komen over wat de gevolgen zijn voor instellingen/burgers/ondernemers als je op de door het college voorgestelde gemeentelijke uitgaven gaat bezuinigen. Deze gevolgen blijken niet uit het collegevoorstel. Dit betreft vooral de voorstellen inzake het (weg)bezuinigen van: *De muziekschool, *de bibliotheek, *herziening dienstverlening servicepunt Bennebroek (blijft er dan nog een levensvatbare restvoorziening in Bennebroek voor de burgers over?, * minder culturele activiteiten, *de Hertenkamp in het Bloemendaalse bos. Ook is het CDA zonder meer tegen een aantal bezuinigingen, zoals bezuinigen op: *extra minimaondersteuning, *de milieustraat in Heemstede- moet namelijk wel toegankelijk blijven voor inwoners van de dorpen Bennebroek en Vogelenzang -, *bezuinigingen op het onderhoud en/of de instandhouding van gemeentelijke groen, *het ophalen Klein Chemisch Afval (KCA) bij Vogelenzang en detailhandel wordt afgeschaft, *versobering/ opheffen speelvoorzieningen. Maar ook de kaders inzake de inkomstenkant verdienen meer aandacht. Er dienen namelijk ook aan de inkomstenkant politieke keuzes gemaakt te worden door de gemeenteraad. Immers je mag tegen bezuinigingen zijn, maar dan zal je ook de politieke moed op moeten kunnen brengen als fractie, om dekking voor deze uitgaven te vinden zodat een sluitende begroting ontstaat. In het verkiezingsprogramma van het CDA staat letterlijk: “CDA Bloemendaal is geen voorstander van verghoging van de OZB. Over een eventuele verhoging van de OZB kan alleen gesproken worden indien het huidige voorzieningenniveau (kwalitatief en kwantitatief) zo ernstig onder druk komt te staan dat een kaalslag dreigt.” De CDA fractie heeft in de raad van 2 juli 2020 gesteld dat met de voorgestelde kaders door het college in de kadernota 2021 een zodanige kaalslag - zoals is bedoeld in het verkiezingsprogramma van het CDA - dreigt plaats te vinden binnen de gemeente Bloemendaal. Derhalve is belastingverhoging een zeer serieuze optie voor de CDA fractie straks bij de vaststelling van de begroting 2021. Voorts ziet de CDA fractie ook dat er de nodige gemeentelijke kosten zijn inzake honden die binnen de gemeente verblijven en worden uitgelaten, zoals hondenpoepzakjesautomaten, opknappen/ onderhouden van het wethouder van Gelukpark dat onder druk staat door het vele uitlaten van honden. Daarom is ook het herinvoeren van een Hondenbelasting een optie voor het CDA om tot voldoende dekking te komen. Voorts blijft het CDA het gezien de huidige financiële situatie het zeer onbevredigend vinden dat de kosten die de gemeente dient te maken voor de Formule 1: a. niet bijgehouden worden door het college en b. niet verhaald kunnen worden op de gemeente Zandvoort dan wel bij de GP zelf. Het CDA zou graag hier toch nader ambtelijk onderzoek en/of bestuurlijk overleg met gemeente Zandvoort/GP over willen zien door het college. Ook verwacht het CDA van het college dat zij binnen de organisatie plannen ontwikkelt om de inkomsten van de gemeente te optimaliseren. Daarbij kan worden gedacht aan een verordening om de kosten van “bovenwijkse voorzieningen” te verhalen op projectontwikkelaars. D66 gaf deze suggestie reeds in de commissie grondgebied. Het CDA wil zeker als zelfstandige gemeente Bloemendaal verder! Daarom heeft de CDA fractie ook het voortouw genomen om met andere politieke partijen in de gemeenteraad (D66, GroenLinks, PvdA en VVD) een alternatief voorstel (een amendement) te maken en in stemming te brengen in de gemeenteraad van 2 juli 2020. Dit voorstel heeft de CDA fractie met verveverdedigd in voornoemde gemeenteraadsvergadering en het voorstel is ook aangenomen door de gemeenteraad! In het aangenomen voorstel staat: Amendement CDA Kadernota 2021 2020002520 Namens de CDA fractie Bloemendaal Bob van der Veldt, Raadslid en lid van de commissie Bestuur en Middelen van de gemeente Bloemendaal

Integriteit. Transparantie. Rekenschap en verantwoording afleggen. Het zijn onderwerpen die onze partij bezighouden in de gemeenteraad van Bloemendaal. De afgelopen maanden zijn er de nodige ontwikkelingen geweest die ons zorgen baren.

Integriteitsmeldingen die betrekking hebben op de burgemeester worden intern afgehandeld door wethouder Heijink. Deze wethouder maakt integriteit tot een politiek issue. Hij wil de meldingen in een keer afdoen door een verslag aan te bieden aan de gemeenteraad op 12 december as. In die vergadering wordt een geheim deel ingelast waarin het verslag van de heer Heijink zal worden besproken met de bedoeling dat de raad er vervolgens ‘een klap op geeft’. Het laat zich raden wat de uitkomst is van deze geheime beraadslaging. Alle meldingen zullen van tafel worden geveegd.

Een tweede punt van zorg betreft de mailbox van oud-burgemeester Ruud Nederveen. Op 24 januari 2015 (direct na het vertrek van deze burgemeester) zouden alle mails van en aan hem zijn vernietigd. Ons raadslid Roos vroeg om correspondentie van de heer Nederveen maar kreeg die niet. Waarom werden deze mails vernietigd? Wat kon het daglicht niet verdragen? Waarom zijn de mails niet teruggehaald door Hoffman Bedrijfsrecherche in 2016?

Een volgend staaltje van gebrek aan transparantie betreft het feit dat onze raadsleden vragen stellen maar antwoorden veelal uitblijven ondanks inzet van een compleet juridisch team waar onze inwoners jaarlijks EUR 200.000 aan uitgeven. Deze juristen zijn er blijkbaar niet om vragen gewoon te beantwoorden. Onze fractie wordt op een dwaalspoor gezet. De stortvloed aan brieven die via de griffie aan onze raadsleden wordt gestuurd, is ongekend, maar inhoudelijk schieten wij daar niets mee op. Daarom heeft een van onze raadsleden een Wob-verzoek ingediend. Dat is op zichzelf hoogst onwenselijk. Als burger kun je een Wob-verzoek indienen maar als raadslid heb je recht op informatie. Zo staat het in de Gemeentewet. Het college dient die informatie te verstrekken en als het echt niet anders gaat en in overeenstemming is met de wet, mag het college grijpen naar het zware middel van geheimhouding. Dat Wob-verzoek leverde onlangs een collegebesluit op: 9 bladzijden met nagenoeg geheel zwart gelakte tekst.

Als u denkt dat de gemeenteraad van Bloemendaal er alles aan gelegen is schoon schip te maken en af te rekenen met de zwarte bladzijden uit onze geschiedenis, dan hebt u het mis. Deze raad vindt het dat het uitstekend gaat en bekommert zich niet om transparant en integer bestuur.

Hieronder tonen wij u drie fragmenten van de bandopname van diverse raadsvergaderingen.

#Integriteit. Een lastig onderwerp. Ook een belangrijk onderwerp. Zeker in deze tijd waarin sprake is van een groot gebrek aan vertrouwen in de overheid. Maar hoe toets je integriteit? Welke wettelijke grondslagen zijn er om dit onderwerp goed te beoordelen? Welke procedure moet er worden gevolgd na een melding? De aanpak en de beoordeling van meldingen verschilt per gemeente. En wettelijk gezien is er slechts beperkt houvast. Gemeenten worstelen hiermee. Zo ook Bloemendaal. Onze raadsleden Roos en Slewe dienden diverse meldingen in o.a. tegen burgemeester Roest. Lange tijd bleef het stil. Op een enkel verzoek na. Want Roos en Slewe moesten wel onderbouwen welke integriteitsnormen precies zouden zijn geschonden. Een terechte vraag. Want niet alles valt onder de noemer integriteit. Het ‘I-woord’ moet niet te pas en te onpas gebruikt worden. Het is belangrijk voor de geloofwaardigheid dat meldingen zorgvuldig worden gedaan, goed gemotiveerd onderbouwd. Roos en Slewe hebben aan dit verzoek voldaan.

Het heeft al met al een jaar geduurd, maar nu lijkt er toch schot te komen in de behandeling van de ingediende #integriteitsmeldingen omdat loco-#burgemeester #Heijink van #Bloemendaal deze week een brief stuurde waarin hij aankoerst op een snelle afhandeling.

De brief die Nico Heijink stuurde aan Roos publiceren wij hieronder:

Nu is op de inhoud van deze brief wel het een en ander aan te merken. Roos heeft haar zorgen over deze aanpak. Hoewel het verheugend te noemen is dat er eindelijk ‘werk’ van wordt gemaakt, zijn er toch enkele punten van kritiek tav de werkwijze die de heer Heijink beschrijft in zijn brief. Hieronder vindt u de reactie van Roos. Wij willen die met u delen om te voorkomen dat straks vanuit het gemeentehuis weer wordt verklaard dat Roos niet wil meewerken. Dat is geenszins het geval. Leest u haar reactie van 24 oktober 2019 cursief gedrukt hieronder en oordeelt u zelf.

Overigens heeft raadslid Slewe in tegenstelling tot Roos laten weten dat hij wel bereid is te spreken over zijn meldingen maar niet op deze korte termijn. Daarbij is de gedachte van Slewe dat hem geen keus wordt gelaten terwijl Roos er juist van uitgaat dat gezond verstand de heer Heijink zal doen besluiten een ander proces te volgen. Immers, indien meldingen zorgvuldig worden afgewikkeld, kan het hoofdstuk worden afgesloten en naar de toekomst worden gekeken.

Geachte heer Heijink,

Refererend aan uw brief welke ik heden per post ontving, reageer ik als volgt.U roept mij op voor een gesprek op 30 oktober as om 10.00 uur op het gemeentehuis. Op de eerste plaats ben ik verhinderd. Het verbaast mij dat u geen contact hebt gezocht of hebt laten zoeken voor dit gesprek. Het is gebruikelijk om voorafgaand aan een gesprek de agenda’s te vergelijken en dan gezamenlijk een datum te prikken. Dat is niet alleen gebruikelijk, ik voeg daar nog aan toe: het zou ook fatsoenlijk zijn geweest.

Op de tweede plaats kan ik met u persoonlijk geen gesprek hierover voeren omdat ik geen enkel vertrouwen in u heb. Ik verwijs naar de aangifte die ik tegen u en mevrouw Atsma deed maar ook tegen u en de heer Schneiders, wegens valsheid in geschrifte. U bent direct betrokken bij mijn eigen strafproces. Ik neem aan dat u begrijpt dat dit tot een vertrouwensbreuk heeft geleid. Het is volstrekt onmogelijk om in dat kader nog met u over integriteitskwesties te spreken. Om die reden o.a. heb ik verzocht met een onafhankelijke vertrouwenspersoon te kunnen spreken dan wel een onafhankelijke professionele organisatie. Daar blijf ik op terugkomen. Ook nu weer. Het kan zo zijn dat de raad u opdracht heeft gegeven aan de slag te gaan met de meldingen tegen de heer Roest, voor mij geldt dat het mijn eigen meldingen zijn, persoonlijke meldingen ook, die ik met u eenvoudigweg niet kan bespreken om de reden hierboven genoemd. Het is natuurlijk mogelijk dat u uw mandaat gebruikt door mijn meldingen te overhandigen aan een onafhankelijke instantie met wie ik vervolgens graag het gesprek aan zal gaan. Indien u dat op prijs stelt, ben ik graag bereid een vertrouwenspersoon of instantie aan te wijzen. Het is niet zo dat ik de gemeente wil belasten met een groot bedrag aan extra kosten zoals u laatst voorrekende aan de gemeente raad toen u over tonnen aan extra kosten sprak en het bureau Berenschot aanwees. Het kan op een kosten efficiënte, professionele wijze georganiseerd worden, zodanig dat bij de melder, in dit geval ondergetekende, ook vertrouwen behoudt in een zorgvuldige afhandeling van de meldingen. Ik wil u erop wijzen dat ik veel tijd heb gestoken in mijn meldingen en ik het standpunt ben toegedaan dat deze een professionele afhandeling verdienen. Maar, nogmaals, dat gaat niet gebeuren indien het gesprek met u moet plaatsvinden en u het rapport schrijft of laat schrijven.

Het bespreken van de 10 meldingen in een enkel gesprek getuigt niet van realiteitszin. Het kan zijn dat diverse meldingen gezamenlijk worden behandeld omdat ze dezelfde oorsprong hebben. Daarover zou ik u een voorstel kunnen doen. Dat voorstel ziet dan uitsluitend op de efficiënte structurering van het proces van afhandelen maar niet op de inhoud. Ik kan u een dergelijk voorstel sturen indien wij tot een afspraak kunnen komen inhoudende dat ik met een vertrouwenspersoon kan spreken. In dat kader ben ik graag bereid mee te denken met de gemeente opdat kosten zo beperkt mogelijk blijven.

U begint uw brief dat u mij uitnodigt om de integriteitsmeldingen te komen toelichten. Vervolgens schrijft u op de tweede bladzijde van uw brief dat het niet bedoeld is om mijn standpunten te herhalen die in de meldingen staan. Het accent van het gesprek zal komen te liggen op de vraag welke concrete integriteitsnormen zijn geschonden en welke concrete feiten hieraan ten grondslag liggen. Ik vind dit een verwarrende tekst. Het ene hangt uiteraard met het andere samen. Ik voel mij, los van het volstrekte gebrek aan vertrouwen in uw persoon, met de rug tegen de muur gedrukt. Feiten, standpunten en normen staan niet los van elkaar. Het lijkt me niet verstandig deze inkadering vooraf mee te geven omdat het de melder belemmert in zijn toelichting en ik kan hier dan ook geen genoegen mee nemen. Ik vraag mij bovendien af waarom u dat doet. Is het niet zo dat voor de beoordeling alle gegevens van de melder die direct op deze melding zien, relevant kunnen zijn en dat het ‘filteren’ van wat voor de afdoening ter zake doet en wat niet, pas na het gesprek plaats kunnen vinden en niet vooraf? U schrijft dat u mijn meldingen grondig hebt bestudeerd. Maar hoe grondig is dat? Het is niet uw professie. U bent niet ter zake deskundig. Ook niet op het terrein van de integriteitsnormen zelf.

Aan het slot van uw brief noemt u nog derden: Steunpunt Integriteitsonderzoek Politieke Ambtsdragers en eventueel een in te schakelen deskundige of onderzoeksbureau. Voor wat betreft het CAOP heb ik begrepen dat er overleg is geweest tussen de burgemeester en die instantie. De correspondentie heb ik niet ontvangen, althans: grote delen waren wit gelakt en deels ontbreekt correspondentie. Het CAOP heeft aangegeven niet te oordelen over de inhoud van de meldingen zelf. Ik zou van u graag de correspondentie ontvangen tussen het CAOP en de gemeente, c.q. de burgemeester over mijn meldingen. Dat lijkt mij relevant in het kader van het vervolgtraject. Over het inschakelen van een deskundige ben ik duidelijk geweest en verwijs ik naar hetgeen ik hierboven opmerkte.

Als laatste punt reageer ik op uw mededeling dat het rapport van uw bevindingen wordt overlegd aan de raad en dat de raad hierover een oordeel moet uitspreken. Dat bestrijd ik. De raad gaat niet over de integriteitsmeldingen tegen de burgemeester. Het oordeel ligt niet bij de raad. Het professionele oordeel over de meldingen ligt bij een deskundige en betrouwbare instantie. De raad is niet bevoegd. De raad is politiek. De meldingen dienen niet een politiek karakter te krijgen. Mijn meldingen zijn ook niet politiek ingegeven. De meldingen zijn politiek niet gedeeld. Als dat het is wat u wil, dan ligt het voor de hand dat ik alle meldingen publiceer en daar ruchtbaarheid aan geef omdat ik nergens terecht kan en de gemeente niet openstaat voor een zorgvuldige en onafhankelijke toets. Ik begrijp dat u de raad hierin wenst te betrekken omdat een politieke beoordeling automatisch betekent dat de heer Roest geen enkel verwijt gemaakt kan worden en daarmee zouden mijn meldingen van tafel geveegd kunnen worden. Als minderheid voel ik me door deze brief niet alleen zwaar onder druk gezet maar ook benadeeld.

Ik wacht uw schriftelijke reactie met belangstelling af. Met name mijn suggesties zie ik graag in uw antwoord terug.

Hoogachtend, mr M Roos, Hart voor Bloemendaal

Is Bloemendaal nog wel te besturen?

Lezers van het Haarlems Dagblad wreven zich vast wel een aantal malen de ogen uit toen ze hun krant uit de brievenbus visten. Maar het staat er toch echt, in vetgedrukte kapitalen over de volle vijf kolommen van de voorpagina: “Bloemendaal is bestuur zat”. Verderop in de krant wordt op twee pagina’s uit de doeken gedaan waarop de krantekop is gebaseerd. In niet mis te verstane bewoordingen uiten inwoners in het onderzoek “Waar staat je gemeente?” hun ongenoegen over de bestuurscultuur. De krant citeert de diverse opmerkingen hierover, verdeeld over de 5 dorpskernen. Zie de krant van vrijdag 27 september, maar het rapport zelf is ook makkelijk te vinden op de lijst van ingezonden stukken. De enquête voor het onderzoek dateert van vóór de zomervakantie, dus de actualiteit – een uit de hand gelopen vergadering van de commissie Bestuur & Middelen, het ontslag door een brede raadsmeerderheid van de voorzitter van die commissie (inderdaad, Marielys Roos van Hart voor Bloemendaal) – is niet meegenomen. 

De kwestie Elswouthoek en de strafrechtzaak tegen het raadslid Roos bepalen de stijl waarmee de raadsleden van Hart voor Bloemendaal opereren binnen het bestuur. Max Sipkes typeert dit in het Haarlems Dagblad van zaterdag als het zich niet houden aan de vergaderorde, hun uitspraken larderen met venijnige verwijten en het steeds in hun betogen terugkomen met privékwesties. Ik formuleer dit hier even in eigen bewoordingen. Tijdens een raadsvergadering heb ik dit laatste een “belangenverstrengeling van jewelste” genoemd ( en dat herhaal ik op deze plek graag nog een keertje). Max Sipkes vermeldt in zijn commentaar dat de rest van de raad er bij het tumult uit de hoek van Hart voor Bloemendaal maar verslagen bij zit. Ik zou zeggen: eerder dodelijk vermoeid, na voor de zoveelste keer te moeten luisteren naar een grijsgedraaide plaat met vaste ingrediënten rond het thema “de totaal verrotte bestuurscultuur in Bloemendaal”. En als het nou nog alleen over de sfeer tijdens vergaderingen ging. In hun strijd tegen de Bloemendaalse windmolens wordt door de raadsleden van HartvoorBloemendaal rijkelijk gebruik gemaakt van het recht op informatie. Dat moet schriftelijk worden gedaan, en de gemeente is dan ook verplicht om binnen een bepaalde termijn te antwoorden. Voor 2019 hebben we daar als raad ruim 200.000 euro voor moeten uittrekken om de extra mensen te kunnen aanstellen die nodig zijn om al die vragen te kunnen beantwoorden.  Voeg daarbij nog de tientallen integriteitsmeldingen – de teller staat, meen ik, op 55 – en ik geef Jerker Westphal groot gelijk als hij tweet dat twee raadsleden kans zien om het Bloemendaals bestuur te gijzelen. Marilou den Outer neemt deze tweet op in haar artikel in het Bloemendaals Nieuwsblad over het chaotisch verloop en het voortijdig afbreken van de vergadering van de commissie Bestuur & Middelen. Nou is dat van mijn excollega-raadslid misschien wat sterk uitgedrukt, maar het effect is wel het beeld van een kluwen ruziënde raadsleden en een ambtelijke organisatie die onderhand hoorndol raakt van de bizarre stortvloed aan vragen en meldingen van integriteitsschendingen. 

In zijn door mij al eerder aangehaald commentaar noemt Max Sipkes twee oplossingen. Een optie is het opheffen van de gemeente. Maar dat duurt jaren. Als je nu de procedure daarvoor zou starten moet de raad in zijn huidige samenstelling zelfs een jaar langer door. Ach, gezelligheid kent geen tijd nietwaar? Zijn tweede optie vind ik interessant: totaal negeren. Vind ik wel wat voor te zeggen. In raad en commissie mogen ze wat mij betreft lekker uitrazen, tot genoegen van hun fans. Voor de integriteitsmeldingen heb ik in het Bloemendaals Nieuwsblad al eens het plaatsen van een prullebak gesuggereerd. Dat kan natuurlijk ook voor vragen. Maar ja, dat druist in tegen de wet en dat mag dus niet. Om met de kop van deze column te eindigen; natuurlijk is Bloemendaal nog wel te besturen. De hoge cijfers die de inwoners in de enquête de gemeente geven op al die andere punten zijn daarvoor het bewijs. En wat die bestuurscultuur betreft; het wachten is gewoon op de volgende gemeenteraadsverkiezingen…

Henk Schell  

Het bericht Is Bloemendaal nog wel te besturen? verscheen eerst op PvdA Bloemendaal.

Het initiatiefvoorstel is zojuist bekend gemaakt en publiceren wij hieronder, zie slot van dit bericht. Het onmiddellijke ontslag wordt verleend aan voorzitter van de commissie Bestuur en Middelen.

Reden: de gewenste interactie is niet mogelijk tussen de leden en de voorzitter van de commissie. In deze commissie zitten:

Philip Groen (schaduw raadslid D66)

Aty de Groot (schaduw raadslid PvdA)

Siebold de Vries (schaduw raadslid GroenLinks)

Geert Beusen (schaduw raadslid CDA)

Rob Slewe (fractievoorzitter Hart voor Bloemendaal)

Leonard Heukels (fractievoorzitter Liberaal Bloemendaal)

Martin vd Bunt (schaduw raadslid VDB)

Rolf Harder (VVD raadslid) Maw: Drie gekozen volksvertegenwoordigers waarvan er twee niet geraadpleegd zijn. Dan houden we Rolf Harder van de VVD over.

Rolf #Harder, VVD raadslid Bloemendaal, foto flyer 2018

Wat precies wordt verstaan onder ‘gewenste interactie’ wordt niet duidelijk. De vraag wat de voorzitter wordt verweten blijft onbeantwoord. Wat wel duidelijk is, dat is dat interactie te maken heeft met een wisselwerking tussen personen, processen, organisaties. Per definitie hangt dit niet af van 1 persoon. De kwalificatie ‘gewenst’ laat wel een heel bijzonder licht schijnen op dit initiatief. U bent niet gewenst, vertrek!

Zie in het voorstel hieronder ook het punt: ‘communicatie aspecten’. Niet van toepassing lezen we daar. De arrogantie is werkelijk verbluffend. Op zijn Bloemendaals. Oftewel: een geblinddoekte olifant in de porseleinkast met de botte bijl, schreef iemand die ons volgt ons zojuist.

Daar kunnen we het volledig mee eens zijn. Communcatie is en was nul. Met de voorzitter Roos is volstrekt niet gecommuniceerd. Een beoordelingssessie die geagendeerd stond voor 12 september jl is buiten haar medeweten om eenzijdig gecancelled. Zonder Roos hier ook maar een seconde in te betrekken. Roos heeft niet 1 telefoontje of mail mogen ontvangen over haar functioneren in de afgelopen anderhalf jaar.