Poliflw

Raadslid Nicky Beckers bij het Bassin: in de afgelopen jaren is er een hoop gebeurd rondom het Sphinxgebied en het Bassin. Als het aan ons ligt is het nu tijd om door te pakken en ook met de overkant aan de slag te gaan. Zodat Maastricht nóg een stukje mooier wordt.

Zet cookies aan om de video te tonen.

Raadslid Nicky Beckers over de reconstructie van de Tongerseweg

Raadslid Nicky Beckers aan het woord over de reconstructie Tongerseweg. We zijn blij dat de gemeente Maastricht de Tongerseweg gaat aanpakken. Komende week bespreken wij dit in de raadsvergadering. 

+ Veiliger voor voetgangers en fietsers

+ Minder overlast van vrachtverkeer

+ Betere afwatering

Zet cookies aan om de video te tonen.

Voorzitter,

In het plan wordt met name de nadruk gelegd op het verzachten van armoede en al is dit een goed doel op zich, een stukje ambitie ontbreekt hier. Ik lees eigenlijk niet terug wat we nu anders gaan doen dan dat we in het verleden hebben gedaan om mensen uit de armoede te krijgen. De ambitie om de armoedegrens onder het landelijk gemiddelde te krijgen, gaan we met dit plan niet halen. Daar moeten we andere dingen voor doen dan die we in het verleden hebben gedaan. Ik heb het hier over ladders voor mensen, ladders om uit de armoede op te staan. Wij zien een nog grotere groep in de armoede komen door de huidige crises. Dit gaat ons een veel geld kosten maar wat nog erger is, zijn de situaties waar mensen in terecht komen.

Stel je voor dat je je kinderen niet een keer per jaar mee kunt nemen op vakantie, stel je voor dat je geen nieuw paar schoenen kunt permitteren. Dit kunnen hele heftige dingen zijn die -zoals het stuk ook beschrijft- een generationale armoede kan veroorzaken. Ik weet zeker dat niemand dit wil. Met een extra toeslag bestrijd je geen armoede, dat is armoede subsidiëren.

Wij hebben bijna 3700 mensen in de bijstand in Maastricht, daarbij komen nog meer dan 3000 mensen bij die gedeeltelijk niet meer kunnen werken. Tegelijkertijd komen we mensen te kort in de zorg, ICT en techniek. Een vreemde onbalans die we niet proberen recht te trekken. Als we armoede willen bestrijden, dan scholen we mensen om waarbij ze een fijne en goed betaalde baan kunnen krijgen. Zo creëren we een situatie dat er wel mogelijkheden zijn om op vakantie te gaan of nieuwe schoenen te kopen. Deze visie mis ik en daarom wil ik een voorstel doen om een goed begin te maken. Ik nodig de wethouder uit om een toezegging te doen voor het volgende:

·        Bij het armoedebeleid een kwalitatieve monitor te ontwikkelen voor onze populatie van mensen die onder 110% zitten van het sociaal minimum;

·        Voor dit onderzoek deze mensen te benaderen door middel van korte interviews met uiteraard representatief aantal;

·        De mensen hierbij uit te splitsen naar bijstand, arbeidsongeschikt, laag inkomen etc. Drie vragen zullen hier sowieso in terug moeten komen namelijk:

Vraag één, wat vindt u van het armoedebeleid van de gemeente Maastricht?

Vraag twee, welk cijfer geeft u voor de handvaten die de gemeente biedt zodat u zelf uit de armoede kunt opstaan?

Vraag drie, wat kan de gemeente u concreet aanbieden zodat u weer op eigen benen kunt staan en uit het armoedebeleid kunt opstaan?

Ik zou hier graag voor de kerst een voorlopige uitslag van willen zien.

Dank u wel.

De SP heeft afgelopen dinsdagavond volmondig nee gezegd tegen de motie van het CDA om staand drinken op terrassen weer toe te staan. De motie werd echter toch aangenomen, met 19 stemmen voor. Wij stemden tegen, samen met GroenLinks, de Senioren Partij Maastricht, PvdA, 50PLUS en LPM.

We zijn ontzet over het aannemen van de motie en we nemen er afstand van.

Om twee redenen: we verwachten een toenemende overlast en onveiligheid en afname van de leefbaarheid van onze stad en we verwachten dat de geloofwaardigheid van de politiek hierdoor een flinke knauw heeft gekregen.

De balans is zoek

Staand drinken is in Maastricht niet voor niets een aantal jaren geleden verboden, behalve bij sommige evenementen, zoals Carnaval, de wielerronde e.d. Ervaring wees uit dat staand drinken leidde tot overlast, onveiligheid, geblokkeerde loopruimtes, uitwaaierende horecagasten ook buiten de terrassen etc. Waarom zou je hier op nieuw aan willen beginnen?

Voor de horecaondernemers lijkt dit – in ieder geval in eerste instantie - een mooi besluit. Door het staand drinken neemt het aantal gasten dat een horecaondernemer op zijn terras kan ontvangen toe. En dat levert veel geld op voor de ondernemer.

Maar er ontstaat overlast door veel meer geluid van de gasten, de grotere toeloop van gasten. De leefbaarheid voor omwonenden neemt daardoor af. De veiligheid van bezoekers neemt ook af. De balans die er nu is in de stad tussen bewoners en horeca zal verschuiven. De tolerantie en het wederzijdse begrip dat de afgelopen jaren is opgebouwd zal zeker onder druk komen te staan. En wat betekent dat voor de horeca op termijn?

Geloofwaardigheid van de politiek

Het besluit van de raadsfracties die voor hebben gestemd (CDA, VVD, D66, PVM, groep Gunther, groep Lurvink, PVV en SAB) gaat ook voorbij aan alle brieven die door diverse burgers en bewonersverenigingen aan de gemeenteraad werden gestuurd.

Erger nog, ze gaan voorbij aan een aantal afspraken die met buurtbewoners en bewonersverenigingen werden afgesloten, onder meer met bewoners van de Koestraat. Hoe bestaat het dat gemeenteraadsleden voorbij gaan aan deze in onderling overleg vastgelegde afspraken tussen rechtstreeks betrokkenen? Waarom hebben ze dat niet als doorslaggevend gezien?

Wat betekent het aannemen van deze motie voor deze afspraken?

Wat denkt Maastricht nu over de politiek en de mate waarin zij zich vertegenwoordigd voelen door hun raadsleden?

Dinsdagavond hebben alle raadsleden bij de stadsronde over de omgevingsvisie van diverse insprekers de volgende opmerking een aantal keren te horen gekregen:

“Raadsleden, let op uw stad. Uw burgers luiden de noodklok.”

De SP denkt dat deze waarschuwing zeker ook hier op zijn plaats is.