Verbinden! Tussen zand en veen, arm en rijk, vluchteling of hier geboren. Dat is de opdracht van het nieuwe college. En op sommige punten doen ze dit ook: het vangnet voor mensen die het moeilijk hebben blijft overeind: voor mensen in armoede, met schulden, voor dak- en thuislozen. De coalitie houdt de dagbesteding en begeleiding voor ouderen gratis, tornt niet aan de ooievaarspas en trekt de portemonnee voor betere opvang van mensen zonder dak.
Maar, het is zoeken naar het hart in dit akkoord. De bezuinigingen op welzijn, het tekort aan betaalbare woningen, het schrappen van het migratiemuseum: het zijn maar een aantal van de maatregelen van dit college die de stad verder verdeelt en de Hagenaars die het echt nodig hebben vergeet. Het kan anders. Het kan eerlijk.
Ik hoop dat het hart van dit college nog een beetje open gaat. Trek je niet terug achter dit gebouwde zandkasteel. Pak onze verbetervoorstellen aan. Doe wijken niet op slot, verbindt en wees solidair. Het kan ook eerlijk.
&
Waar is het hart?
Verbinden! Tussen zand en veen, arm en rijk, vluchteling of hier geboren. Dat is de opdracht van het nieuwe college. Maar, de bezuinigingen op welzijn, het tekort aan betaalbare woningen, het schrappen van het migratiemuseum: het zijn maar een aantal van de maatregelen van dit college die de stad verder verdeelt en de Hagenaars die het echt nodig hebben vergeet. Het kan anders. Het kan eerlijk. 
Lees mijn hele inbreng tijdens het debat over het coalitieakkoord hier 
https://denhaag.pvda.nl/nieuws/waar-is-het-hart/
Geplaatst door Martijn Balster op woensdag 6 juni 2018
Lees hieronder mijn spreektekst tijdens het debat.
(Gesproken woord geldt)
Voorzitter,
Wie had dat gedacht? Een akkoord van zo verschillende partijen. Dat is een compliment waard. In het bijzonder verdient de heer De Mos hier een compliment, alsmede de formateur mevrouw Schippers. Verbinden is niet eenvoudig in deze tijd.
Voorzitter, de Partij van de Arbeid beoordeelt de voorstellen op de gevolgen voor onze stad en voor onze mensen. Hoe we er voor zorgen dat mensen elkaar onderling vertrouwen. Hoe we de kloof tussen inkomen, vermogen en kleur dichten. Daar moet u altijd oog voor hebben. Sterker nog, ik zie het als onze opdracht om die verschillen te verkleinen en Hagenaars te verbinden met elkaar.
Voorzitter, u kent ons, wij zullen de plannen serieus beoordelen. Goede plannen zullen we steunen. Plannen die slecht uitpakken voor de stad zullen proberen aan te passen en met alternatieven komen.
Het vangnet op orde
En als ik dan kijk naar uw akkoord voorzitter, dan stemt het de PvdA positief dat het vangnet voor mensen die het moeilijk hebben overeind blijft: voor mensen in armoede, met schulden, voor dak- en thuislozen. U houdt de dagbesteding en begeleiding voor ouderen gratis, tornt niet aan de ooievaarspas en trekt de portemonnee voor betere opvang van mensen zonder dak. Het vangnet is op orde en blijft op orde. En Bert van Alphen gaat het doen. Goed nieuws.
De stad van angst
Maar voorzitter, dit college houdt het vangnet op orde, maar jaagt er ook velen in.
Als ik zoek naar het hart in dit akkoord, dan kom ik bedrogen uit. In de vele plannen, maar vooral ook pilots en onderzoeken, ontbreekt het hart. Hart voor de diversiteit, voor de verscheidenheid aan mensen. Het stopt problemen weg, of schuift ze vooruit.
Voorzitter, u moet juist verbinden! Tussen zand en veen. Tussen vluchteling en hier geboren. Tussen huurder en koper. Tussen Duindorp en Scheveningen. Tussen Zuid-West en Belgisch park. En dat doet. dit. akkoord. niet.
Dit is niet het akkoord van de opvang en de taalles voor vluchtelingen, die hier een leven op willen bouwen. Wel voor het binnenhalen van expats.
Niet van mensen die onzeker zijn over hun baan, of over een fatsoenlijke oude dag in de wijk waar ze wonen. Wel voor hen die zichzelf wel redden.
Niet voor mensen die voelen dat de wijk afglijdt. Die bang zijn dat hun kinderen straks geen huis meer kunnen vinden of dat zij niet het onderwijsprogramma krijgen dat in andere delen van de stad wel tot de mogelijkheden behoort. Wel het akkoord voor de gestudeerde met 2 of 3 keer modaal.
Waar is het hart?
Voorzitter, waar is het hart in dit akkoord? Waarom de vrees voor elkaar? En waarom worden er zoveel problemen onder het tapijt geveegd? Serieuze uitdagingen, ze zijn er. Ik noem er een paar:
Waar zijn de voorstellen, voor banen voor mensen die een vak geleerd hebben? Weer veel triple helix, de internationale prestige en cyber. Maar waar zijn de banen voor gewone Hagenaars? Waarom stopt u met de aanpak jeugdwerkloosheid!?
Waar zijn de mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt in dit akkoord? Stelt u hun toekomst veilig?
Waar zijn de plannen om wijken op te knappen waar dat nodig is en ook in de betere buurten betaalbaar te bouwen?
Waar is het geld voor taalonderwijs? Geld waar de 80.000 Hagenaren die moeite hebben met lezen en schrijven om smachten?
Graag een reactie.
Twee groepen in het bijzonder hebben het al moeilijk en gaan het nog moeilijker krijgen met uw plannen: de huurder en de mensen die het zonder een beetje ondersteuning niet zelf redden.
De projectontwikkelaar verslaat de huurder
Dit college zet de huurder aan de kant. Door de plannen van dit college krijgen huurders te maken met verder oplopende wachttijden, hogere huren en meer misstanden. Voor woningzoekenden met een modaal inkomen, worden veel te weinig woningen gebouwd. Bezit en speculatie wordt verder bevorderd, door erfpacht af te schaffen. Mensen met een baan worden voorgetrokken op mensen die een baan zoeken of gewoonweg niet kunnen werken. De projectontwikkelaar wordt gesubsidieerd, niet de woningcorporatie. We voeren de Rotterdamwet in, die aantoonbaar niet werkt en asociaal is.
Het nieuwe college maakt zich verantwoordelijk voor een onbeheersbare huizenprijsstijging. Omdat ze veel, maar dan ook veel te weinig bouwt. Dit is onverstandig, asociaal. Een tikkende tijdbom. Starters, studenten, ouderen. Zij krijgen nu al de klappen. En straks iedereen.
Mensen die een steuntje in de rug kunnen gebruiken
En dan voorzitter, dit college heeft een astronomisch bedrag te besteden deze periode. Bijna net zoveel als de vorige periode en dan tel ik de Eneco opbrengsten nog niet eens mee!
Het is voor de PvdA dan echt ongelooflijk, werkelijk onbestaanbaar, dat je dan buurthuizen dichtgooit. Dat je servicepunten XL in de wijken voor zorg, schulden en taal schrapt. Dat je jeugdwerkers en ouderenconsulenten, die het cement zijn in onze wijken, weg stuurt. Zij die mensen perspectief bieden!
Dit gaat kinderen met een moeilijke gezinssituatie keihard raken. Dit gaat ouderen voor wie contact maken niet zo gemakkelijk meer is, keihard raken. Dit gaat jongeren die zo ten prooi kunnen vallen aan criminaliteit, keihard raken.
Wat zegt u als u volgend jaar aan het Jonckbloetplein de deuren van het VaderCentrum sluit? Wat zegt u tegen de Schilderswijkmoeders en al die gezinnen die zij bereiken? Wat zegt u tegen de jeugdwerker in Bouwlust die criminele gastjes er weer bij trekt. Die mannen van het Multicultureel Jongerengeluid? Maar wat zegt u vooral tegen alle kinderen, mensen in eenzaamheid, nieuwe Hagenaars, die een steun in de rug verdienen?
U bezuinigt dit belangrijke werk keihard weg. 20 miljoen welzijnswerk weg. Daar bovenop: al het incidentele geld uit de vorige periode voor zorg en welzijn: 12 miljoen. Weg. De wijkaanpak à 14 mln., het verdwijnt. De middelen voor de bestrijding van de jeugdwerkloosheid 12 miljoen, weg. Waarom?
Hoe kan dit college met droge ogen beginnen over het succes van het anti radicaliseringsbeleid, over kansen voor jongeren, over eenzaamheidsbestrijding van ouderen, als je hier een totale kaalslag toepast. Terwijl het geld tegen de plinten klotst en je mensen met de hoogste inkomens, projectontwikkelaars en expats alle ruimte geeft? Dit gaat er bij de PvdA niet in. Dit drijft de stad uit elkaar. U vergroot de kloof tussen Hagenaars die het getroffen hebben en zij die onze steun verdienen. Dat moeten wij zien te voorkomen.
Duurzaam, maar nu nog even niet
Voorzitter, het nieuwe college spreekt prachtige woorden over duurzaamheid. Dat zal mijn oud collega Lobke Zandstra een van de grondleggers van het Klimaatakkoord deugd doen. Maar het zijn wel ongelooflijk veel mitsen, maren en voorbehouden. En als je eerlijk kijkt naar wat er wel zeker is: vrij weinig. Wat doen we nu concreet de eerste jaren?
Ik vermoed dat wij niet de enige zijn die het wrang vindt dat de duurzame investeringen voor onze stad afhankelijk zijn gemaakt van Shell, de beoogde koper van Eneco.
Voorzitter, de PvdA is en blijft tegen de verkoop van Eneco. Klinkt op korte termijn leuk, maar u verliest de greep op publieke voorzieningen. ONZE duurzame energievoorziening.
En wat als het nu niet zo wil vlotten met die aandelen? Dan moet de nieuwe wethouder Duurzaamheid en Energietransitie niet twee maar vier jaar op haar handen zitten. En dat geldt ook voor de metroman van het komend college. Want wees nou eerlijk: een onderzoek, geen geld van het Rijk. Die metro komt er de eerste tien jaar niet!
Ja! Duurzaam. Iedereen! Maar nu nog even niet.
Keuzes
Voorzitter en dan heb ik het nog niet gehad over de keuze voor de toerist in plaats van de inwoner van Zuid-West als het om de metro gaat. De 700 extra mensen, gevlucht voor oorlog en geweld, die we gingen opvangen, waar wij met D66 en GroenLinks zo voor vochten, hups weggegeven.
De Haagse Kracht van inspraak en samenspraak die zal verdwijnen. Een bezuiniging op het ambtenarenapparaat lijkt makkelijk, maar niet als je nu al ziet dat we handen tekort komen om mensen te betrekken bij de plannen in hun wijk. Om gemeentelijke gebouwen te verduurzamen. Om er voor te zorgen dat mensen tijdig de zorg krijgen die ze nodig hebben.
En dan twee voorbeeldjes van uitstel en mogelijk afstel:
– Over het experiment met gereguleerde wietteelt is, ik citeer, “de basishouding positief”. Het enthousiasme spat er vanaf: die komt er dus niet.
– De aanpak van schimmel in huizen? Ga ‘ns kijken aan de Laakkade! Aan de Van Baerlestraat! Vanaf 2020 als de Eneco-centen er zijn.
En als ik dan nog een ding mag noemen, waarvan ik denk: waarom? Voorzitter, er is nooit zo veel behoefte geweest aan verbinding als nu. Aan het begrijpen van elkaars geschiedenis? 60 procent van onze jongeren, heeft een migratie-achtergrond. Vier de diversiteit en maak het migratiemuseum tot wat ons verbindt!. Dit college gooit 6 ton weg, om een miljoen te besparen.
Terug naar het hart
Voorzitter, ik moest ontzettend aan Eberhard van der Laan denken, toen ik dit debat voorbereidde. De man van de wijken. De man die de wijkaanpak herintroduceerde als minister van wonen, wijken en integratie. Zoals hij in zijn afscheidsbrief vroeg: “wees lief voor de stad en voor elkaar”. Ik wil het deze coalitie ook op het hart drukken.
Het kan ook in Den Haag! Ik hoop dat het hart van dit college nog een beetje open gaat. Trek je niet terug achter dit gebouwde zandkasteel. Pak onze verbetervoorstellen aan. Doe wijken niet op slot, verbindt en wees solidair. Het kan ook eerlijk.
Het bericht Waar is het hart? verscheen eerst op PvdA Den Haag.
