Poliflw

Gisteravond, woensdag 14 oktober, kregen we via sociaal medium Twitter beelden te zien van een feest dat plaatsvond in een tent op het Plein in aanloop naar de semi-lockdown, waarbij onder andere alle horecagelegenheden voor vier weken sluiten. Nota bene op het Plein, tegenover de Tweede Kamer waar op dat moment een debat plaats vond over de coronacrisis. Tijdens deze countdown naar de ‘slokdown’ waren er blijkbaar een aantal ‘covidioten’ – dixit Sjaak Bral - die het nodig vonden om nog even helemaal los te gaan. Vervolgens bereikten ons de volgende dag verschillende signalen over het ingrijpen op dit feest. De eigenaar zegt zelf de muziek uitgezet te hebben en de burgemeester geeft aan dat handhaving en politie het feest hebben beëindigd. In de ogen van de ChristenUnie/SGP-fractie is wat is voorgevallen onacceptabel.

De fractie heeft daarom schriftelijk de volgende vragen gesteld aan het stadsbestuur: 

Wanneer kreeg de politie c.q. de gemeente de eerste signalen dat er een feest gaande was op het Plein? Hoe laat en hoe is er vervolgens gehandeld om dit feest te beëindigen? Zijn er daarbij mensen aangehouden? Wat heeft de betreffende horecaondernemer zelf ondernomen? Zelf geeft hij aan dat hij om 21.30 uur de muziek heeft uitgedaan, klopt deze lezing? Was de gemeente überhaupt op de hoogte dat er een feest zou worden georganiseerd in de tent? Had de eigenaar hier toestemming voor? Zo ja, waarom is hier toestemming voor gegeven? Zo nee, hoe kon de eigenaar dit feest dan toch organiseren? Waar was de handhaving? De GGD adviseert de mensen die aanwezig waren ten minste 10 dagen in quarantaine te gaan en zich bij klachten te laten testen. Worden de aanwezige mensen benaderd door de GGD of de betreffende ondernemer en zo extra aangemoedigd zich hieraan te houden? Immers, de ondernemer moet in het bezit zijn van de contactgegevens. Wat zijn de consequenties voor deze horecaondernemer die zich niet aan de toen al geldende spelregels hield? Zijn er ook op andere plekken in Den Haag ‘feestjes’ geweest? Hoe is er gisteren opgetreden dan wel gehandhaafd elders in de stad bij dit soort calamiteiten? Wat gaat het college en de burgemeester als portefeuillehouder voor openbare orde in het bijzonder doen om te voorkomen dat een dergelijke situatie zich weer voor gaat doen de komende vier weken tijdens de semi-lockdown, maar ook na de heropening van de horeca? De nieuwe maatregelen hebben flinke gevolgen voor horecaondernemers. Op welke manier worden horecaondernemers tegemoet gekomen?  Hoe kan het college tegemoet komen aan hun financiële zorgen? Is er een lobby richting het Rijk voor compensatie? Tussen de vragen kan de vragensteller nog nadere tekst invoegen. Deze mag de mening van de partij weergeven.

Fractievoorzitter Pieter Grinwis: “Onze stad groeit en we kampen met woningnood. Om de leefbaarheid en veiligheid in onze Haagse wijken te beschermen, is de Haagse Pandbrigade van levensbelang. Onlangs ontdekten deze mensen bijvoorbeeld de bizarre huurprijs van €2400 voor een woning van 86m2. Dat is toch ongehoord?! Deze en andere misstanden als overbewoning, hennepkwekerijen en illegale gokpaleizen moeten hard worden aangepakt. Daarvoor hebben we zo snel mogelijk extra pandbrigadiers nodig.”

Grinwis vervolgt: “In de begroting staat dat ook het college de Pandbrigade wil uitbreiden. Dat is natuurlijk goed nieuws. Maar tot mijn verbazing is er geen extra geld voor uitgetrokken en moet het worden betaald uit extra boetes, die natuurlijk eerst moeten worden geïnd. Daar willen we niet op wachten. Ook hier geldt: de kost gaat voor de baat uit. Daarom heb ik vandaag in de Haagse raad samen met Hart voor Den Haag/Groep de Mos, SP en de Partij voor de Dieren voorgesteld om zo snel mogelijk vijf extra pandbrigadiers aan te stellen, en de 350.000 euro die hiervoor nodig is te betalen uit een begrotingspost waar de afgelopen jaren geld in is overgebleven. Op die manier kan iedereen fijn en zonder overlast in onze mooie stad wonen.”

 

Er is eindelijk land in zicht: na twee jaar van trekken aan het Haagse stadsbestuur gaat het college eindelijk zijn beloftes nakomen bij de renovatie van de visafslag. Dankzij een unaniem aangenomen motie, ingediend door de fracties van ChristenUnie/SGP, CDA, Hart voor Den Haag, HSP, SP en PVV, gaat het college de begin 2018 toegezegde financiële steun die nodig is voor de renovatie uitkeren, zodat deze snel van start kan. Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP) en Kavish Partiman (CDA): “De renovatie is echt bróódnodig voor een gezonde toekomst van onze visafslag en de visserij op Scheveningen. Maar hiervoor was en is een financiële bijdrage van de gemeente nodig en dienen de gemeente en bouwbedrijf Volker Wessels zich aan eerdere afspraken te houden, bijvoorbeeld over de historische gebreken aan het gebouw en de te bouwen parkeerplaatsen ten behoeve van de visafslag.’’

Voorzitter. Het is 17 oktober 2019. Weliswaar pas de eerste raadsvergadering en daarmee vuurdoop voor onze waarnemend burgemeester Remkes in onze raad, maar inmiddels de 288e dag voor Scheveningers die nog altijd op een schadevergoeding van de gemeente wachten. Ik kan daar eerlijk gezegd niet bij.

Voorzitter, ik kan daar niet bij als ik denk aan al die Scheveningers die de herinnering aan die rampzalige nacht het liefst zo ver mogelijk wegdrukken.  Ik denk aan het verhaal van een mevrouw, die vertelde: “Overal waar ik keek kwam er vuur naar beneden. We hebben geluk gehad dat niet het hele dorp in de fik is gegaan.” Hoe zij op een normale manier naar de komende jaarwisseling toe kan leven, weet ze nog niet. De afgelopen maanden vond ze nog elke dag vuurkooltjes in haar tuin. 17.000 euro aan schade had deze Scheveningse, die gelukkig geheel werd vergoed door haar verzekeraar. Maar, voorzitter, haar buren hadden minder geluk. Die moesten vijf maanden hun huis uit, omdat het onbewoonbaar was geworden door de vonkenregen. Ongevraagd kwamen ze plotsklaps op straat te staan. Haar buurvrouw lukte het sinds de ingrijpende nacht niet meer om aan het werk te gaan. En daar bovenop hadden ze maar liefst 50.000 euro schade, waarvan tot op heden slechts een deel vergoed is. Voorzitter, dat gun je toch niemand? Hoe heeft het dan zo ver kunnen komen?!

In januari heb ik het college in deze zaal dringend op het hart gedrukt: laat geen vacuüm ontstaan tussen verzekeraars en de gemeente; wees ruimhartig; ga niet tegenover, maar náást de getroffen Scheveningers staan. En het college zou ruimhartig met schrijnende gevallen omgaan. Maar, zo vraag ik me af, wat is volgens het college eigenlijk de definitie van een schrijnend geval? Blijkbaar was niet meer in staat zijn te werken, vijf maanden je huis uit en 50.000 euro aan schade nog geen schrijnend geval. Voorzitter, dat is niet uit te leggen en komt voort uit de afwachtende en daarmee lakse houding van het college en de gemeente sinds die nacht van de vlammende vuurstapels, vlagen vliegvuur en vurige vonkenregens.

In januari wilde het college wachten tot de Onderzoeksraad duiding had gegeven over de aansprakelijkheid, pas dan zou de gemeente daadwerkelijk gaan vergoeden als mensen geen claim bij hun verzekeraar konden indienen. De Onderzoeksraad heeft echter geen onderzoek gedaan naar aansprakelijkheid, dat wist het college drommels goed. Enfin, nu het messcherpe OvV-rapport er dan ligt, past het het college heel duidelijk en ondubbelzinnig tegen deze gedupeerde Scheveningers te zeggen en te laten zien: wij zijn er voor jullie.

Om dat aan te moedigen een motie met als dictum:

verzoekt het college:zo snel mogelijk alsnog een schadevergoeding aan getroffen bewoners die nog niet (volledig) zijn schadeloos gesteld uit te keren en daarbij de menselijke maat te hanteren;gedupeerden die weliswaar schade kunnen verhalen bij hun verzekeraar, maar wel kosten hebben als gevolg van eigen risico en verminderde no-claimkorting, tegemoet te komen en deze kosten te compenseren,

En deze motie is mede ondertekend door collega Wijsmuller, Barker en Koster.

Geen gedoogcultuur meer Voorzitter, uit het rapport van de Onderzoeksraad werd ook duidelijk hoe rampzalig de gevolgen zijn van het eindeloze gedogen, dat pappen en nathouden door de gemeente. Dat was niets anders dan spelen met vuur. De gemeente heeft “nooit echt grip gekregen op het proces”, zo schrijft de Onderzoeksraad eufemistisch. Dijsselbloem zei het wat minder cryptisch: “Als de bouwers van de vreugdevuren jaar na jaar de indruk krijgen dat de afspraken niet worden gehandhaafd, dan geef je het signaal af dat de deur wagenwijd openstaat om je gang maar te gaan.” Dit is volgens hem de ‘oerzonde’ van Haagse bestuurders geweest. De gemeente dacht met gedogen de situatie veiliger te maken, maar het tegendeel bleek het geval. Het merendeel van de bouwers had geen benul van de gemaakte afspraken. Een nietszeggend convenant leidde tot niets anders dan schijnveiligheid.

Voorzitter, dit zijn harde constateringen. Laten we daar dan ook harde conclusies aan verbinden. Ik ben helemaal klaar met dat pappen en nathouden. Om maar de lieve vrede te bewaren, heeft de gemeente, heeft de toenmalige burgemeester verzaakt in te grijpen op momenten dat dit meer dan nodig was. “Een overheid die steeds weer de lieve vrede vooropstelt, loopt echter het risico dat de brutaalsten daar rekening mee gaan houden, ten koste van - kwetsbare - medeburgers”, zo verwoordde Aukje van Roessel het treffend in de Groene Amsterdammer.[1]

En dat mag niet gebeuren, voorzitter, dat medeburgers de dupe worden van een gemeente die liever gedoogt dan ingrijpt. De ChristenUnie/SGP pleit daarom niet alleen voor gezaghebbend doorpakken bij toezicht en handhaving op alle Haagse evenementen en activiteiten, wij willen ook dat goed in beeld wordt gebracht hoe ver de gedoogcultuur eigenlijk in het Haags gemeentebeleid is doorgedrongen, zodat we daar een einde aan kunnen maken.

Daarom een motie met als dictum:

verzoekt het college:alle evenementen en activiteiten, die op gemeentelijk niveau min of meer gedoogd worden, en toezicht en handhaving daarop tegen het licht te houden, daarbij aan te geven welke beweegredenen onder deze houding ten grondslag liggen en de raad daarover te rapporteren,

Deze motie dien ik samen in met collega Barker en Koster. 

Uitwerking aanbevelingenVoorzitter, de Onderzoeksraad is duidelijk geweest: het had de afgelopen jaarwisseling totaal anders gemoeten. Het college herkent en erkent de kritiek van de Onderzoeksraad en heeft de aanbevelingen, bijna traditiegetrouw, overgenomen.

Maar voorzitter, de aanbevelingen en dus ook het overnemen daarvan laten nog de nodige ruimte voor concretisering en uitwerking. Het is zaak daar als raad en stad snel meer duidelijkheid over te hebben. Bovendien worden er geen specifieke aanbevelingen gedaan wat betreft het volgen van bijvoorbeeld Arbo- en milieuwetgeving. En dat lijkt me wel op zijn plaats, want één ding was wel duidelijk de afgelopen jaren: zoals aan de vuurstapels werd gebouwd, zo gebeurt dat niet op willekeurig welke bouwplaats dan ook in onze stad. Daarom de motie met als dictum:

Verzoekt het college:-een uitwerking van de verschillende overgenomen aanbevelingen schriftelijk aan de raad te doen toekomen, waarbij in ieder geval de concrete vergunningsvoorwaarden, het uitgewerkte handhavingsplan en de strikte rolverdeling, waaruit duidelijk wordt welke rol de gemeente op welk moment aanneemt, duidelijk worden;-hierbij ook aandacht te besteden aan andere wet- en regelgeving, zoals Arbo- en milieuwetgeving

Samen met collega Barker, Wijsmuller, De Graaf en Koster.

Betrekken brandweer Voorzitter, uit het rapport bleek dat de brandweer onvoldoende betrokken was bij de voorbereiding van de vreugdevuren.

Daarom samen met collega Barker, Mahmood en Koster een motie met als dictum:

verzoekt het college voortaan bij alle vergunningaanvragen van evenementen, waarbij vuur(werk) een belangrijke rol speelt, advies in te winnen bij politie en brandweer alvorens de vergunning te verlenen.

Ten slotteVoorzitter, ik kan mij de eerste jaarwisselingen als Hagenaar in wording nog levendig herinneren. Van de oorverdovende herrie en rook op het Lorentzplein tot de vele vuurtjes en vuren in de buurt van het Soestdijkseplein, waar ik een jaar later woonde. En dan te bedenken dat het in vroeger jaren nog veel en veel erger was, zoals de Onderzoeksraad onderkoeld, maar treffend beschrijft. Alleen al tegen die achtergrond, maar ook gewoon omdat het in principe een mooie traditie is, wil mijn fractie vandaag geen streep zetten door de vreugdevuren op het Scheveningse Noorderstrand en Duindorpse Zuiderstrand. Ik ben voor het in stand houden van deze traditie, maar dan wel veilig, vakkundig en verantwoord. Ziet de burgemeester dat ook zo? En klopt het dat gisteren de vergunningsaanvraag vanuit Scheveningen is binnengekomen? Hoe gaat de burgemeester deze aanvraag beoordelen, op basis van welke criteria en hoe welwillend of afhoudend treedt hij de aanvragers tegemoet? Hoe proactief betrekt hij bewoners? En als hij tot een positief oordeel komt, zijn de gemeente, de brandweer en de politie er dan klaar voor? Enfin, mijn collega’s hebben deze en andere vragen ook al gesteld. Daar sluit ik me graag bij aan.

Ik zie uit naar de beantwoording van de burgemeester in eerste termijn en wens de burgemeester, de brandweer en andere betrokkenen sowieso veel wijsheid en daadkracht, van het beoordelen van de vergunningsaanvraag tot het uiteindelijke besluit om de vuurstapel wel of niet - dat kan nadrukkelijk ook - aan te steken.

Voorzitter, we hopen immers vurig dat de komende jaarwisseling voor alle Scheveningers, Duindorpers en andere stadgenoten in tegenstelling tot afgelopen jaarwisseling wel veel vreugde brengt!

De ChristenUnie/SGP is niet verrast over de conclusies in het vandaag door de Onderzoeksraad voor Veiligheid (OVV) gepubliceerde rapport over de vreugdevuren. Pieter Grinwis: “Wat we allemaal vermoedden en eigenlijk al wisten blijkt waar te zijn: het convenant tussen gemeente en bouwers had geen enkele waarde. Bouwers kenden de regels niet, en de gemeente handhaafde ze niet. Hoewel de burgemeester wist dat de maximale hoogte én het volume overschreden werden, deed zij niets. Ook de brandweer en politie gaven geen advies tot optreden. Kortom, het bestuurlijk handelen heeft gefaald.”

Ondanks dat de risico’s bekend waren, kozen de burgemeester en haar adviseurs ervoor niet in  te grijpen, met dit dramatische inferno als gevolg. Grinwis: “Dat reken ik de burgemeester aan. Na de jaarwisseling ’17-’18 gaf ze zelf al aan dat ‘we op het uiterste zitten van wat op een verantwoorde manier mogelijk is.’ Maar in plaats van zeer heldere afspraken te maken en extra daadkrachtig op te treden, toonde ze zich in aanloop naar de afgelopen jaarwisseling veel te toegeeflijk en zag ze af van handhaving toen de regels fors werden overtreden. De handelwijze van de burgemeester voor en na de jaarwisseling heeft vanzelfsprekend niet bijgedragen aan het vertrouwen in de burgemeester. Dat zal ze moeten herwinnen in het debat dat we volgende week als raad met haar voeren.”

Stoppen met gedogenDe afgelopen jaarwisseling heeft laten zien wat er gebeurt als de gemeente niet ingrijpt. Grinwis: “De tragedie van de vuurstapels laat andermaal zien dat de gedoogcultuur volstrekt is doorgeslagen. Ik ben he-le-maal klaar met het oneindige pappen en nathouden en een cultuur waarin brutalen de halve wereld lijken te hebben. Het stadsbestuur moet grenzen durven stellen, en – nog belangrijker – deze grenzen bewaken met krachtige handhaving. Ik gun elke inwoner van Den Haag een prachtig oud en nieuw. Ik gun de vreugdevuurbouwer zijn traditie, maar ik gun ook de Scheveninger de zekerheid van een veilig oud en nieuw zonder vonkenregen op hun dak. We moeten duidelijke voorwaarden stellen, ze vastleggen in vergunningen en deze als overheid handhaven. Het is toch te zot voor woorden dat elders in het land een vergunning nodig is voor een klein paasvuur, maar men hier zonder handhaafbare regels een brandstapel van wereldrecordhoogte mag bouwen?”

GejokkebrokAl eerder uitte Grinwis zijn verontwaardiging over het continue gedraai en het gejokkebrok door de burgemeester. “Een interne evaluatie was nooit haar bedoeling geweest, zo drukte ze ons in januari op het hart, en ik gaf haar welwillend het voordeel van de twijfel. Extra pijnlijk was dan ook de waarheid die in februari boven tafel kwam: hoewel anders geadviseerd, koos de burgemeester wel degelijk in eerste instantie voor een interne evaluatie. En terwijl uit alle macht hier in het IJspaleis werd geprobeerd een verhaal dat krom is recht te breien, konden en kunnen veel Scheveningers nog stééds fluiten naar een schadevergoeding. Waar blijft de solidariteit? Waar blijft de uitgestoken hand? Burgers die op de overheid moeten kunnen rekenen, zeker na zo’n vuurzee en vliegvuur, staan nog steeds in de kou. Dat vind ik niet acceptabel.”

De gemeente verwacht de komende jaren minder bezoekers op stadsdeelkantoren, omdat reisdocumenten tegenwoordig niet meer vijf, maar tien jaar geldig zijn. Daarom zullen bewoners vanaf 1 juli nog maar bij twee van de acht stadsdeelkantoren terecht voor het aanvragen van een paspoort of rijbewijs, of het aangeven van de geboorte van een kind. Er zijn slimmere oplossingen, vinden Pieter Grinwis  (ChristenUnie/SGP), Frans de Graaf (VVD) en Mariëlle Vavier (GroenLinks). Ze dienen daarom tijdens de komende raadsvergadering een motie in waarin ze het college oproepen te onderzoeken of inwoners alsnog met digitale middelen kunnen worden geholpen, bijvoorbeeld met een videoverbinding in hun eigen stadsdeelkantoor.

De ChristenUnie/SGP, VVD en GroenLinks begrijpen dat het geen pretje is om vanuit Scheveningen Dorp helemaal naar de Leyweg te moeten komen voor het verlengen van een paspoort. “Het verwachte aantal bezoekers mag dan dalen, maar dit betekent natuurlijk niet dat de behoefte aan deze dienstverlening in de wijken helemaal verdwijnt”, zegt Pieter Grinwis. “Het zou toch handig zijn als mensen alsnog via een digitaal loket in hun eigen stadsdeel terecht kunnen?” De partijen pleiten daarom voor een onderzoek naar mogelijkheden voor een videoverbinding, waardoor mensen gewoon naar hun eigen stadsdeelkantoor kunnen blijven gaan.

Al in december dienden de VVD en GroenLinks een initiatiefvoorstel in, waarin ze pleitten voor betere dienstverlening. Frans de Graaf (VVD): “Mensen zijn eraan gewend dat bijna alles gemakkelijk en snel online en het liefst via de smartphone geregeld kan worden. De gemeente moet mee met deze ontwikkeling en kan niet rustig achterover blijven leunen.”  Digitalisering wordt niet altijd gezien als een urgente ontwikkeling voor overheden, maar dit zou wel moeten, vindt Mariëlle Vavier (GroenLinks): “Digitalisering biedt veel kansen voor betere dienstverlening. Juist in een groeiende stad kunnen we er met digitalisering toch voor zorgen dat we voor burgers goed bereikbaar zijn.”

Woensdagmiddag debatteert  de Haagse gemeenteraad over het  uit de hand gelopen Scheveningse vreugdevuur. Wat betreft de ChristenUnie/SGP, aanvrager van het debat, heeft de burgemeester veel uit te leggen over haar communicatie. En moet de schade op Scheveningen natuurlijk snel hersteld, afgehandeld en vergoed worden. Fractievoorzitter Pieter Grinwis: “Met verbijstering hebben we gezien hoe een vuurstapel veranderde in een vuurspuwende vulkaan, die Scheveningen bedekte met een vonkenregen. Maar minstens zo verbijsterd ben ik over de bizarre communicatie en het gebrek aan verstandig leiderschap van de burgemeester. Hoe bestaat het dat je eerst naar anderen wijst en niet eerst de hand in eigen boezem steekt? Ik zag een burgemeester die met vier brieven in acht dagen bestuurlijk paniekvoetbal speelde. Na de communicatiemisser bij de barbaarse steekpartij van Malek F. is het hoog tijd om beterschap te beloven én te tonen. En ik wil natuurlijk dat de gemeente Scheveningers met schade snel te hulp schiet, bijvoorbeeld door ook voor te financieren bij schadeherstel.”

De ChristenUnie/SGP heeft uiteraard ook veel vragen over de gebeurtenissen die hebben geleid tot de vuurregen tijdens de jaarwisseling. Pieter Grinwis: “We willen allemaal antwoorden. Waarom is er bijvoorbeeld niet een stokje gestoken voor het in vuur en vlam zetten van de stapel en wat betekent dit voor de toekomst van de vreugdevuren? Maar die vragen zijn, na eerst een eigen evaluatie en een onderzoek door het Instituut Fysieke Veiligheid voor te stellen, uiteindelijk in de kundige handen van de Onderzoeksraad voor Veiligheid gelegd. Zo heeft de burgemeester via een bizarre looping het onderzoek op z’n pootjes laten landen en is met een kromme stok uiteindelijk een rechte slag geslagen.” Ook de afspraken die door de jaren heen zijn gemaakt met de bouwers van de vreugdevuren moeten op tafel: “Het convenant met de gemaakte afspraken moet per direct naar de raad worden gestuurd. Ik zie geen enkele reden om daar nog langer mee te wachten.”

Drugsafvaldumpingen, schietpartijen en opgerolde wietplantages: steeds vaker lijken berichten over ondermijnende criminaliteit elkaar op te volgen in het landelijke en lokale nieuws. Afgelopen weekend was het weer raak toen dankzij een oplettende bewoner een cocaïnewasserij in Transvaal werd opgerold. De ChristenUnie/SGP maakt zich grote zorgen over deze ondermijning, de vermenging van de onder- en bovenwereld, en roept het college op dit tot speerpunt van de veiligheidsaanpak te maken en effectief op te treden. Pieter Grinwis: “Ondermijning is misschien wel het grootste veiligheidsprobleem waar Den Haag momenteel voor staat. Zware criminaliteit beperkt zich echt niet alleen meer tot verlaten industrieterreinen, maar vindt ook plaats in gewone Haagse woonwijken. Ik wil dat het college meer werk maakt van de strijd tegen ondermijning en dat ook goedwillende bewoners en ondernemers worden geholpen om signalen van criminaliteit in hun eigen buurt op te merken. Zij zijn namelijk onze ogen en oren op straat en bondgenoten in de strijd voor een veilige stad.”

Tijdens de begrotingsbehandeling aanstaande donderdag stelt de ChristenUnie/SGP onder meer voor om winkels die als dekmantel voor criminele activiteiten worden gebruikt harder aan te pakken. “We vragen ons allemaal wel eens af hoe louche massagesalons of altijd lege kapsalons hun geld verdienen. Ons voorstel is dan ook om meer winkelbranches vergunningplichtig te maken.” Als winkels verplicht een vergunning moeten aanvragen, kan de gemeente met een zogeheten Bibob-toets controleren of de financiering van de onderneming wel klopt. “Dit is een belangrijk wapen in de strijd tegen bijvoorbeeld witwaspraktijken. Als er in één straat vijf belwinkels zijn, dan is de vraag gerechtvaardigd of het hier wel zuivere koffie betreft en vijf in één straat is voor Den Haag alles behalve een fictief voorbeeld. Bij oververtegenwoordiging van een bepaald soort winkel zou de gemeente het wapen van de vergunningplicht moeten inzetten.”

Werk samen met andere havens om ondermijning tegen te gaan

De gemeente Den Haag heeft in haar aanpak van ondermijning ook speciaal aandacht voor de Scheveningse haven. Ook andere Nederlandse havengemeenten aan de Noordzee proberen de smokkel van drugs en wapens in hun haven tegen te gaan. De ChristenUnie/SGP wil dat deze gemeenten de handen ineenslaan: “Als het om ondermijning gaat, zijn havens extra kwetsbaar. Wat dat betreft zitten we als havengemeenten aan de Noordzee in hetzelfde schuitje en moeten we dus ook samen één vuist maken. Het helpt niet als in de ene haven streng wordt gecontroleerd, terwijl in de haven een paar zeemijl verderop criminelen vrije doorgang hebben. Daarom wil ik dat Den Haag met Rotterdam, IJmuiden, Stellendam en andere gemeenten met een haven aan de Noordzee de handen ineenslaan om de onderwereld uit onze havens te verdrijven.”

“Vijf belwinkels in één straat, is dat wel zuivere koffie?” Wie vraagt zich nooit af hoe al die belwinkels op een rijtje of altijd lege kapsalons hun geld verdienen? Wij in ieder geval. Ondermijning is misschien wel het grootste veiligheidsprobleem waar Den Haag momenteel voor staat. Zware criminaliteit beperkt zich echt niet alleen meer tot verlaten industrieterreinen, maar vindt ook plaats in gewone Haagse woonwijken. Wij willen dat het college meer werk maakt van de strijd tegen ondermijning en dat ook goedwillende bewoners en ondernemers worden geholpen om signalen van criminaliteit in hun eigen buurt op te merken. Zij zijn namelijk onze ogen en oren op straat en bondgenoten in de strijd voor een veilige stad!