Poliflw

Vier jonge kandidaten op de lijst van de ChristenUnie/SGP presenteren vandaag een Haags jongerenmanifest. Hiermee willen ze de positie van jongeren in Den Haag versterken. Jongste kandidaat Chris Noordzij (plek 6) vertelt: “De gemeente beslist over onze toekomst. Helaas wordt er nog te veel over, en te weinig met jongeren gepraat over hoe die toekomst eruit moet zien. Daarom hebben we een 10 punten plan opgesteld waarin we allerlei voorstellen doen voor Haagse jongeren. Zo willen we bijvoorbeeld dat er een jongerenraad komt, die het stadsbestuur gevraagd en ongevraagd advies geeft.” Antonie Bargerman (plek 7) vult aan: “Ik zie om me heen dat veel jongeren te maken hebben met psychische klachten. We stellen een mentaal preventieakkoord voor waarmee we samen met jongeren een gezamenlijke aanpak opstellen om de mentale gezondheid van jongeren te verbeteren.”

Ook voor jongeren die geen huis kunnen vinden is aandacht in het manifest. Elisa van Dam (plek 3): “Den Haag moet een aantrekkelijke stad zijn voor jongeren om te wonen. Daarom willen we meer betaalbare woningen bouwen en beschermen we woningen tot €500.000 tegen het opkopen door beleggers. Ook willen we meer studentenhuizen.” In het manifest is daarnaast aandacht voor goed het klimaat. Tom van Koeveringe (plek 13): “Verduurzaming en de klimaatcrisis is dé uitdaging van deze tijd. Dat moeten we serieus nemen, en veel sneller vergroenen en verduurzamen. Wij willen in 2030 een klimaatneutrale stad.” 

In totaal doen de jonge kandidaten 10 voorstellen: 

Pak mentale gezondheid aan. 1 op de 4 jongvolwassenen kampt met psychische klachten. Er komt een preventieakkoord mentale gezondheid waarmee we de handen ineenslaan met allerlei organisaties, onderwijs en jongeren zelf om mentale gezondheid op 1 te zetten.

2.    Elke jongere een woning. Jongeren moeten de kans krijgen om te wonen in Den Haag. Dus: flink meer goedkope en betaalbare woningen bouwen en een zelfbewoningsplicht tot 500.000 euro om starters te helpen. Ook voor studenten gaan we meer bouwen, juist ook met gemeenschappelijke ruimtes om eenzaamheid tegen te gaan.

3.    Jongeren beslissen mee. Helaas wordt er nog te veel over, en te weinig met jongeren gepraat. Daarom richten we een jongerenraad op, waarin jongeren gevraagd en ongevraagd advies kunnen geven aan het stadsbestuur. 

4.    Een duurzame toekomst voor jongeren. Als we niet verduurzamen is Den Haag straks onleefbaar. Daarom zetten we in op een Den Haag dat in 2030 klimaatneutraal en 100% fossielvrij is. 

5. Einde aan schulden. Jongeren zijn kwetsbaar voor schulden en weten de weg naar hulp vaak niet te vinden door taboes en ingewikkelde regels. Dat moet beter, we maken een einde aan problematische schulden.

6.    Sporten is essentieel. Voor jongeren is sport een belangrijke uitlaatklep. We willen dat alle jongeren kunnen sporten, hoeveel jij of je ouders ook verdienen. 

7.    Regels voor jongeren? Regel het voor jongeren! Er komt 1 centraal punt waar jongeren terecht kunnen voor persoonlijk contact voor vragen, klachten en hulp over alles, van je rijbewijs tot hulp bij ondernemen of leren. Zo zorgen we voor een overheid die naast je staat.

8.    Goed onderwijs voor alle jongeren. Onderwijs is de basis. Dus beter praktijkonderwijs, een HAVO/VWO-school in Zuidwest en scholen die voor iedereen toegankelijk zijn, of je nou in een rolstoel zit of niet. 

9.    Einde aan armoede. Wat ons betreft is de armoede in 2025 gehalveerd en groeit in 2050 geen enkel kind in Den Haag meer in armoede op. Daarom zetten we onder andere in op wijkcoaches die jongeren ondersteunen en helpen.

10. Niemand slaapt op straat. Jongerendakloosheid is een groeiend probleem, en daar moet meer aandacht voor komen. We gaan uit van het principe housing first: een huis met goede begeleiding, zorg en aandacht. Niemand slaapt in Den Haag op straat.

Een keer per drie weken komt de Haagse gemeenteraad bij elkaar en dan bespreken we en stemmen we over alles waar het de afgelopen weken in de commissievergaderingen over is gegaan. De raadsvergadering is hét moment om voorstellen (moties en amendementen) in te dienen, en dus om het verschil te maken voor wat er uiteindelijk gebeurt in deze stad. En dat is ook wat ik vandaag heb proberen te doen, met wisselend succes.

We hebben 29 onderwerpen besproken, van deelmobiliteit en deelscooters tot onderzoek naar de verplaatsing van raamprostitutie en de toekomst van de jeugdzorg in Den Haag. Drie dingen springen eruit wat mij betreft. De realiteit is dat niet altijd alles lukt, maar ik vind het toch belangrijk om te vertellen waarom we bepaalde dingen anders willen zien, ondanks dat dat nu nog niet altijd is geregeld.

Allereerst over de jeugdzorg. Dat is een belangrijk onderwerp, de kosten zijn de afgelopen jaren hard gestegen, het aantal kinderen wat geholpen wordt is enorm gegroeid en het is daarom goed dat we gezamenlijk onze visie bepalen hoe we willen dat de jeugdzorg de komende jaren zich ontwikkelt. Die ambities, zoals het zoveel mogelijk thuis opgroeien, zijn vastgelegd in een toekomstvisie. Maar de uitwerking is belangrijk, en daar wringt de schoen. Het plan is om te gaan werken met geformaliseerde samenwerkingsverbanden: grotere aanbieders van jeugdzorg krijgen een bepaald gebied toegewezen en worden daar verantwoordelijk voor alle jeugdzorg. Hiermee staat de keuzevrijheid, die vastgelegd is in de wet, onder druk. Gezinnen kunnen niet meer kiezen welke hulpverlenersorganisatie ze willen, bijvoorbeeld één die past bij de identiteit van het gezin. Het is belangrijk dat we pal voor de keuzevrijheid van gezinnen blijven staan en dat heb ik met een motie geprobeerd te regelen. Het is dan de politieke werkelijkheid dat de motie het niet heeft gehaald. Ik blijf mij in tegenstelling tot een meerderheid van de raad wel hard maken voor keuzevrijheid in onder andere de jeugdzorg.

Verder hebben we gesproken over de eventuele verplaatsing van raamprostitutie naar de sporendriehoek. Er zit nog €1 miljoen in kas voor vervolgonderzoeken, maar de reeds gedane onderzoeken laten nu al zien dat de risico’s veel te groot zijn, er geen rendabele businesscase te maken valt en dat verder onderzoek dus een zinloze exercitie is. Nog meer gemeenschapsgeld uitgeven is pure verspilling, geld wat we beter kunnen besteden aan bijvoorbeeld zorg aan prostituees. Wat mij betreft stoppen we per direct met de plannen voor de verplaatsing naar de sporendriehoek en daar heb ik het stadsbestuur ook toe opgeroepen. Helaas vindt een meerderheid van de raad het wél prima om hier nog meer geld aan te verkwisten.

Lukken er dan ook dingen wel? Ja natuurlijk, en gelukkig. We hebben de kansen opengehouden voor de Erasmusvaart, een waterweg tussen Den Haag Zuidwest en het Westland. Een rapport - gedaan namens het Hoogheemraadschap - stelt dat waterberging en waterafvoer op een goedkopere manier gerealiseerd kan worden en dat was bijna de reden om dan de hele Erasmusvaart op te doeken. Ik begrijp ook wel dat een ondergrondse afvoerpijp goedkoper is dan een open vaart, maar daar gaat het natuurlijk niet alleen om. De Erasmusvaart kan zoveel meer zijn in de toekomst, juist ook in het belang van de leefbaarheid en recreatie in Zuidwest. Op basis van die afweging gaan we nu een besluit nemen en daar ben ik blij mee.

Ook hebben we via een motie geregeld dat er een onderzoek komt of testen zonder afspraak bij de GGD mogelijk kan worden. Dat is belangrijk, want het coronavirus grijpt weer om zich heen en we zien dat de testbereidheid nog laag is, met name in gebieden waar ook de vaccinatiegraad laag is. Daarom gaan we in Den Haag onderzoeken of we ons kunnen laten testen zonder afspraak, zodat de drempel om te testen zo laag mogelijk is.

En ook op deelmobiliteit en deelscooters hebben we een mooi succes. Foutgeparkeerde scooters zijn velen een doorn in het oog. We hebben tegen het stadsbestuur gezegd: zorg dat je goed parkeergedrag beloont. Wijs gebieden aan waar de deelscooters geparkeerd kunnen worden. Dat gaat de wethouder nu doen. Zo houden we Den Haag ook mét deelscooters leefbaar.

Er is nog over meer gestemd en gesproken. Benieuwd naar welke voorstellen het hebben gehaald? Kijk dan hier. U kunt ook altijd een mail sturen of een bericht aan de fractie als u iets wilt laten weten of u zich ergens zorgen over maakt in de stad. Ik ga graag met u in gesprek!

Hartelijke groet,

Judith Klokkenburg

In het debat over de programmarekening roept de ChristenUnie/SGP het college op meer te investeren in het voorkomen van (v)echtscheidingen. Naast het persoonlijk leed voor ouders en kinderen dat gepaard gaat met een (v)echtscheiding, zijn de maatschappelijke kosten voor de gemeente gemiddeld €18 miljoen in totaal per jaar. De fractie pleit daarom voor betere begeleiding voor aanstaande ouders. Judith Klokkenburg: “Eigenlijk is het gek dat je, naast de lichamelijke zorg, zo weinig begeleiding krijgt om je als stel psychisch voor te bereiden op de komst van je kind. Het zou goed zijn als verloskundigen, huisartsen, kraamzorg laagdrempelig hulp kunnen bieden bij de transitie naar het ouderschap. Ik heb de wethouder gevraagd hier een actieplan voor op te stellen.”

Wat opvalt aan de laatste coronacijfers is het grote verschil tussen het Haagse veen en zand. Koen van Haeften: “Het baart mij zorgen dat het aantal besmettingen in kwetsbare wijken hard oploopt. Nu het dringende advies luidt om in alle binnenruimtes mondkapjes te dragen, roep ik het college op om (herbruikbare) mondkapjes te verspreiden onder huishoudens met een laag inkomen, dus aan de Ooievaarspashouders. Begin sowieso met het uitdelen via de voedselbank, die mondkapjes eenvoudig kunnen toevoegen aan de pakketten die ze wekelijks uitdelen aan hun cliënten. En denk ook aan het uitdelen via publieke gebouwen zoals de stadsdeelkantoren en bibliotheken.”

De ChristenUnie/SGP-fractie maakt zich ook zorgen om scholen die sluiten door een uitbraak van het coronavirus of waar de jongeren minder fysieke lessen krijgen aangeboden dan normaal. Koen van Haeften: “We moeten voorkomen dat kinderen en jongeren nog verder achteropraken. De herfstvakantie staat voor de deur: benut deze week om kinderen die achterlopen bij te spijkeren met ‘herfst- en winterscholen’. Het college moet nu, natuurlijk samen met scholen, actie ondernemen om dit te realiseren”.

Ook hebben we zorgen over het aantal testlocaties in de stad. Koen van Haeften: “Twee testlocaties binnen de stadsgrenzen, dat is echt veel en veel te weinig. Als het devies luidt om te testen, testen, testen, moeten er genoeg plekken zijn om je te kunnen laten testen. Dus vooruit, open zo snel mogelijk meer testlocaties in Den Haag.”

Zojuist presenteerde het stadsbestuur de herziene Haagse begroting voor de komende vier jaar. “Terecht en goed om te zien dat er extra mensen worden ingezet voor het bestrijden van criminele activiteiten in onze stad. Hiermee kunnen we schimmige en ondermijnende praktijken in onze stad eindelijk serieus aanpakken, zoals het witwassen van geld via vastgoed.” Maar de keuzes in de begroting stellen helaas nog niet altijd gerust. Grinwis: “De coalitie bezuinigt dit jaar €20 miljoen op zorg en jeugd, alsof het niks is. Bovendien, dit jaar is al een maand onderweg! Ik houd mijn hart vast voor de gevolgen van de bezuinigingen voor de mensen in onze stad die zorg nodig hebben.”

Zo wil dit college €10 miljoen besparen door een zogenaamd ‘doelmatig en doeltreffend zorgaanbod’. “Klinkt mooi natuurlijk, maar als dat betekent dat een jongere die ‘beschermd woont’ niet de noodzakelijke begeleiding krijgt, dan komt de rekening later alsnog. En dagbesteding voor ouderen is geen luxe, maar gewoon nodig. Hierop bezuinigen is kortzichtig. Ik heb liever dat we nog iets minder uitgeven aan city-marketing en evenementen, dan dat we bezuinigen op broodnodige zorg.” En alsof er nog niet genoeg bezuinigd wordt op zorg, wordt er door het college ook nog bezuinigd op medewerkers die zich bezighouden met zorg en jeugdhulp. “Weliswaar minder hard dan op andere ambtenaren, maar toch. Sowieso is deze kaasschaaf-bezuiniging in de ogen van mijn fractie te groot.”

Dat er extra geld beschikbaar komt voor maatschappelijke opvang, juicht de fractievoorzitter toe. “Het geld is hard nodig voor deze zeer kwetsbare doelgroep. Tegelijkertijd ligt de échte oplossing bij het snel realiseren van extra woningen, voor iedereen en zeker voor deze mensen. Maatschappelijke opvang moet immers echt een tijdelijke noodopvang zijn.” Dat het stadsbestuur ervoor heeft gekozen om een paar euro per maand meer te vragen van huizenbezitters, vindt de fractievoorzitter een billijke keuze. “Als we daarmee mensen die zorg nodig hebben in onze stad beter kunnen helpen, is het me dat absoluut waard.” Verder vindt hij het terecht dat het stadsbestuur minder gaat uitgeven aan het economisch beleid en evenementen. “Het effect van deze uitgaven is jarenlang overschat, zoals ook de Haagse Rekenkamer onlangs vaststelde. Dit geld kunnen we veel beter gebruiken.”

Nu doorpakkenIn het coalitieakkoord was er veel aandacht voor Den Haag Zuidwest, tot grote tevredenheid van Grinwis. “Het is nu tijd voor doorpakken. Plannen voor extra woningen, kleinschalige bedrijfsruimtes en de transformatie van winkelcentrum Leyweg moeten snel worden uitgevoerd.” Ten slotte is de ChristenUnie/SGP tevreden met het geld voor een toegankelijkheidsfonds. “En wat mij betreft besparen we geld op het openingsstuk - laat het een treurspel zijn - bij Amare en gebruiken we dit voor het toegankelijker maken van dit cultuurpaleis voor mensen met een beperking.”

Voorzitter. Het was donderdagochtend, 12 september. Terwijl we in deze zaal debatteerden over de fiets die ruimer baan moet krijgen in onze stad, hielden we met een schuin oog onze mailbox in de gaten. We keken immers vol spanning uit naar de begroting. We wisten natuurlijk dat het college voor een ingewikkelde afweging stond. Immers, een structureel tekort van zeventig miljoen euro poets je niet zomaar even weg. Hoe zou dit college met partijen van links tot rechts, van elitair tot volks, dat tekort hebben opgelost?  

Voorzitter, toen ik de begroting uit had, bekroop mij niet alleen een gevoel van teleurstelling, maar ook van grote zorg. De keuzes van dit politiek veelkleurige college zijn niet de keuzes van de ChristenUnie/SGP. Hun prioriteiten zijn niet de onze. Dit is niet hoe ik de toekomst van onze stad zie. Ik pleit vandaag voor een betere kijk op Den Haag. Voor een begroting en beleid waarbij we niet langer wegkijken, maar omkijken naar elkaar en beter vooruitkijken.

Kijk niet langer weg…

Voorzitter, met welke bril kijken wij eigenlijk naar de werkelijkheid, kijken wij naar onze stad? Welke bril zetten we op? En welke bril hebben we nodig?Dat we soms door een andere bril moeten kijken, werd weer eens duidelijk begin deze maand. Plaatsvervangend politiechef Paul Entken sprak niet mis te verstane woorden in deze zaal. Hij waarschuwde voor de grote groei van drugsmarkten. En hij zei het minister Grapperhaus na: “We moeten het eens hebben over de vraagkant van de drugsmarkt.” En terecht, een markt zonder vraag bestaat niet. De snel groeiende vraag duidt op een ongekende normalisering van drugs. Maar al dat snuiven en slikken heeft vele keerzijden. “Denk even aan deze puinhoop als je weer gezellig een pilletje neemt om te feesten”, twitterde wethouder Van Asten een jaar geleden terecht naar aanleiding van een drugsafvaldumping. En voorzitter, erger dan dat is natuurlijk de ondermijning van een stevig deel van onze stedelijke economie met al dat drugsgeld. De Weimarstraat is al veelvuldig aan bod gekomen het afgelopen jaar. Hoe staat en gaat het daar eigenlijk met de aanpak van ondermijning? En dan de harde criminaliteit, soms culminerend in liquidaties. Na de liquidatie gisteren op nota bene een advocaat - een paar jaar ouder dan ik, vader van twee jonge kinderen - staat die keerzijde weer op ons netvlies gebrand.

Natuurlijk schrikken we hiervan. Van dumpingen en hartinfarcten. Van zwart drugsgeld dat wordt witgewassen. Van liquidaties, nota bene van onschuldigen, en aanvallen op de rechtsstaat. Maar wat ik bij drugs echt niet begrijp is de dubbele standaard, de dubbele moraal, de houding van moet kunnen. Van wel problemen met het eten van een gehaktbal hier in het stadhuis (GroenLinks) of met de komst van een Burger King (D66), maar niet met het slikken van een pilletje of het snuiven van een lijntje coke. Alsof we massaal bijziend zijn. We schudden het hoofd over wat we dichtbij zien passeren, maar we doorzien niet de consequentie van onze inconsistentie.

Voorzitter, is het college het eigenlijk eens met politiechef Entken dat we het eens moeten hebben over de vraagkant van de drugsmarkt? Welke ambitie heeft het college om de groeiende vraag in onze stad naar wiet, cocaïne en XTC terug te dringen? Hoe geeft het daar invulling aan?

En voorzitter, over groeiende vraag gesproken. Waar ik me toch van geschrokken ben de afgelopen maanden is van de volgende krantenkoppen: “Twee twintigers met dwarslaesie door lachgas ”, “Studente invalide na inhaleren 360 lachgaspatronen”, “Lachgaspatronen in auto dodelijk ongeval ”, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Allemaal krantenkoppen over de gevolgen van het zogenaamde recreatieve gebruik van lachgas. Het wordt met de dag duidelijker hoe schadelijk en ontwrichtend dat spul is.

Al sinds begin 2017 trekt de ChristenUnie/SGP bij het college aan de bel om de verkoop van lachgas aan banden te leggen. Soms alleen, soms samen met de collega’s van Groep de Mos en het CDA. En herinnert u zich nog de motie die we daar vorig jaar over indienden? En is het u ook opgevallen hoe ontzettend stil het daarna is gebleven? Geen briefje, geen afdoening, geen uitvoering. En dit terwijl, terwijl allerlei gemeenten inmiddels zijn overgegaan tot lokale verboden.

Voorzitter, wat betreft de ChristenUnie/SGP wacht ook de gemeente Den Haag niet langer op het andere Den Haag met het nemen van maatregelen tegen deze partydrug. Daarom presenteer ik vandaag ons initiatiefvoorstel “Van het lachgas af”. Mijn fractie stelt voor om (1) het gebruik en (2) het venten van lachgas in aangewezen gebieden te verbieden en (3) wil mijn fractie een verkoopverbod opnemen in de evenementenvergunning.

Graag dien ik het voorstel hierbij in en ik ben benieuwd naar uw eerste welwillende reactie. 

…maar kijk om naar elkaar…

Voorzitter, ik had het zojuist over de noodzaak van het opzetten van een bril, maar soms twijfel ik of het college wel de goede bril op heeft gehad. Bij het bestuderen van de begroting bekroop me namelijk vaak het gevoel dat vooral door een roze bril is gekeken. Alsof je zonder gevolgen voor mensen die afhankelijk zijn van zorg 33 miljoen euro kunt bezuinigen.

En natúúrlijk: dat het college zorgcowboys wil aanpakken: prima. Dat het college af wil van scootmobielen die buiten staan te verroesten: prachtig. Dat het college af wil rekenen met fraude: perfect.

Maar sommige maatregelen zijn van een heel andere orde. Ambtenaren die gaan indiceren in plaats van zorgprofessionals en kostenbesparingen inboeken door het leveren van meer lichte in plaats van zware zorg. Hoe moet ik dit voor me zien? Heeft onze wethouder Parbhudayal bijzondere gaven waarvan wij het bestaan nog niet kennen? Die ervoor zorgen dat mensen ineens minder zorg nodig hebben? Ik ben bereid veel te geloven - ik zit niet voor niets bij deze fractie - maar dit zou ik wel heel wonderlijk vinden. Ik ben zeer benieuwd naar haar reactie.

Voorzitter, en over wethouder Parbhudayal gesproken; ik zou bijna denken dat haar collega’s een hekel aan haar hebben. Terwijl ze collega De Mos volslagen over het hoofd zagen bij het oplossen van de financiële problemen; die hoeft immers niets te bezuinigen, keken ze alleen maar naar onze wethouder zorg, jeugd en volksgezondheid. En die had al te forse bezuinigingen op haar bordje op welzijn en beschermd wonen vanuit het coalitieakkoord. Vooruit, wethouder Bruines doet een klein duitje in het zakje, maar daar is ook alles mee gezegd. Hoe en waarom heeft wethouder Parbhudayal zich zo de kaas van het brood laten eten? En waarom hebben bijvoorbeeld de wethouders Van Tongeren en Van Alphen dit zo geaccepteerd? De gekozen oplossing is toch niet bepaald sociaal?

… en vooruitkijken!

Voorzitter, ik stelde de brilkeuze van het college bij het opstellen van de begroting al aan de orde. Waar ik echter nog meer aan twijfel is of het college de beschikking heeft over een verrekijker. Is er bij het opstellen van de begroting bijvoorbeeld eigenlijk wel gedacht aan de volgende generatie wethouders? Ik betwijfel dat.

Hoe kun je anders zo’n greep doen uit de reserves? Herinnert de wethouder financiën zich nog zijn antwoord op mijn vragen over de financiële gezondheid van onze gemeente? Nog geen vier maanden geleden gaf hij mij de garantie dat hij de solvabiliteitsratio niet onder het gezondheidsminimum van 20% zou laten zakken. Wat schetst mijn verbazing? In deze begroting kom ik 15% tegen. Kijk, ik weet dat het Rijk het heeft af laten weten, maar dit kan toch niet wethouder? Wat was uw garantie waard? Waarom bijvoorbeeld die grote uitruil met de Activareserve?

En voorzitter, bij Eneco maakt de wethouder het helemaal bont. Zelfs inmiddels lang afgetreden Griekse regeringen boekhouden beter. Als de Hans Klok van het ijspaleis goochelt wethouder Guernaoui geld tevoorschijn dat er helemaal niet is. 51 miljoen euro van de opbrengsten van de Eneco-zilvervloot, die notabene nog moet aanmeren in Den Haag. 51 miljoen om begrotingsgaten te dichten. En dat is nog tot daar aan toe, ware het niet dat de coalitie heeft afgesproken om de opbrengsten van ons tafelzilver te benutten voor echte investeringen in duurzame mobiliteit, energietransitie en gebiedsontwikkeling. En dan de toelichting met zinnen als dat de gemeente “niet kan én wil vooruitlopen op de beoogde verkoopopbrengst uit Eneco.” Bespottelijk. Hoe krijg je het uit je pen. Dit gegoochel met woorden en geld is niet om aan te zien.

En dan ook eens de aloude kaasschaaf, die met het deels inhouden van de loon- en prijsbijstelling over onze ambtenaren wordt gehaald, vooral in de jaren als dit college al geschiedenis is. Ik weet het, voor een protest tegen het inhouden van de loon- en prijsbijstelling komt niemand zijn bed uit, maar dit is toch te makkelijk wethouder?

En voorzitter, waarom toch? Ik snap de frustratie over het Rijk. Ik snap de frustratie over mijn partij, die op dit moment deel uitmaakt van het kabinet. Ik snap het allemaal best. Maar waarom heeft het college niet gekozen voor een wat rechtvaardiger verdeling van de pijn? Waarom niet iets voorzichtiger met al die bezuinigingen op zorg, jeugdhulp en beschermd wonen? Waarom die trucs en grote grepen in de reserves? Waarom niet ook een bijdrage gevraagd aan huizenbezitters, aan hen die zich een tweede auto kunnen veroorloven en aan hondenbezitters? Waarom koste wat kost de goedkoopste OZB-gemeente van het land willen blijven en er nog trots op zijn ook?

Voorzitter, het moge duidelijk zijn. De ChristenUnie/SGP pleit voor een andere, voor een betere kijk op Den Haag. En u kent mijn fractie, wij blijven niet hangen in kritiek. Ik bied ook graag een alternatief. Kortom, ik heb mijn teleurstelling in de begroting van het college omgezet in een voorstel voor een alternatieve begroting. Een realistisch alternatief, een rechtvaardiger alternatief, een alternatief waaruit naar mijn bescheiden mening toch een betere kijk op Den Haag blijkt dan die van het college.

In onze tegenbegroting leggen we de pijn van de gemeentelijke financiële problemen niet eenzijdig neer bij kwetsbare mensen. Een ook niet eenzijdig bij één wethouder. Wij hebben zogezegd mevrouw Parbhudayal even lief als meneer De Mos. En dat levert een veel beter te verteren begroting op dan het voorstel van het college. Een behoorlijk aantal onsjes minder bezuinigingen op zorg en welzijn, een paar ons meer op de weinig effectieve economiegelden, evenementen en citymarketing. Een vleugje ozb per maand er bij en nog wat vleugjes hier en daar. We investeren in een paar broodnodige extra ingrediënten. En zie daar, een smakelijk geheel, waar de wethouder financiën nu toch al het water van in de mond moet lopen.

En serieuzer. De ChristenUnie/SGP vraagt dit college, evenals veel andere fracties, om zijn begrotingskeuzes te heroverwegen. Om niet te blijven steken bij de te gemakkelijke keuzes die zijn gemaakt, maar te gaan voor dappere keuzes. Voor keuzes waarbij we niet wegkijken van wat krom is. Voor keuzes waarbij we omkijken naar elkaar en waar we mensen die zorg en hulp behoeven niet laten bloeden voor het financieel zware weer waar de gemeente in terecht is gekomen, maar waar we van iedereen een rechtvaardige bijdrage vragen. Voor keuzes waarbij we vooruit kijken en investeren in een gezonde en duurzame toekomst. Voorzitter, mijn oproep aan het college is kortom: kijk met de juiste bril naar de begroting en met andere ogen naar onze stad.

We hebben mooie resultaten mogen boeken bij de bespreking van de jaarrekening! Zo hebben we er bijvoorbeeld voor gezorgd dat ouders voortaan weer aangifte van hun pasgeboren baby kunnen doen binnen de wettelijke termijn van drie dagen. Hierdoor hoeven kersverse vaders niet meer urenlang rond te dolen op een stadsdeelkantoor en kunnen ze zich weer bekommeren over luiers, bezoek en beschuit. 👶🍼 Verder, dankzij de aangenomen moties van de ChristenUnie/SGP: ✅ Wordt onderzocht in hoeverre de inzet op preventie en vroegsignalering in de jeugdzorg leidt tot minder inzet op zware specialistische hulp ✅ Komt er een analyse van de ontwikkeling van de integrale kosten en baten van het Haagse parkeerbeleid ✅ Zal worden geïnventariseerd wat de potentiële gevolgen van de PAS-uitspraak van de Raad van State zijn voor Den Haag ✅ Wordt gekeken of branden in Den Haag ook kunnen worden geregistreerd naar de activiteiten die in een gebouw plaatsvinden Bekijk hier al onze resultaten! 👇

Resultaten - ChristenUnie-SGP Den Haag

- Raad 4 juli 2019Aangenomen motie onderzoek effect van inzetten op preventie en vroegsignaleringAangenomen motie analyse ontwikkeling integrale kosten en baten parkerenAangenomen motie inventariseer gevolgen PAS-uitspraak en formuleer handelingsperspectiefAangenomen motie registreer branden ook naa...

Vandaag maakte wethouder Parbhudayal bekend hoe ze de bezuinigingen op welzijn gaat invullen. Fractievoorzitter Pieter Grinwis: “Aan mooie voornemens geen gebrek. Bij veel daarvan, zoals het beter inspelen op de specifieke behoefte per wijk, dacht ik: waarom is dat niet eerder doorgevoerd? Maar ondertussen wordt er fors bezuinigd, dreigen buurthuizen gesloten te worden en gaan er lagere uurtarieven gelden. Zo’n hervorming in combinatie met bezuinigingen is maar al te vaak een recept voor verschraling van het werk. Wethouder Rachid Guernaoui van Financiën heeft niet voor niets kritiek op het Rijk als het gaat om het tekort aan geld voor maatschappelijke ondersteuning en jeugdzorg. En nu dreigt het college lokaal in dezelfde val te trappen.”

Pieter Grinwis vervolgt: “Welzijnswerk is van zo’n groot belang in onze stad, voor onze jongeren die moeilijk meekomen in de maatschappij en voor onze ouderen die kampen met eenzaamheid. Bovendien loopt een oudere inwoner waarnaar wordt omgezien door een welzijnswerker minder snel naar een huisarts. Die wordt weliswaar uit een ander potje betaald, maar is natuurlijk veel en veel duurder. Wethouder Parbhudayal kan erop rekenen dat de ChristenUnie/SGP nauwlettend gaat volgen dat er in de praktijk geen waardevol welzijnswerk verdwijnt.”

De impuls voor kleinschalig welzijnswerk kan op de instemming van de ChristenUnie/SGP-fractie rekenen. De fractievoorzitter: “Echter, de structurele basis moet wel op orde blijven. Hoe prachtig en goed de inzet van vrijwilligers ook is, zij hebben voldoende professionele ondersteuning nodig, zodat niet na een enthousiaste start het welzijnswerk in de wijk na een tijdje als een plumpudding in elkaar zakt. Het college gaat veel vragen van de eigen verantwoordelijkheid en zelfredzaamheid van inwoners. Terwijl het welzijnswerk er juist ook moet zijn voor hen die het níet op eigen kracht kunnen.”

Wat de fractie zorgen baart is dat ondanks herhaaldelijk aandringen nog steeds geen doorkijkje wordt gegeven naar de invulling van de extra bezuinigingen in 2021 en 2022. Nu is 5 miljoen van de totale structurele bezuiniging van 8 miljoen euro ingevuld, maar het bezuinigingsdoel van dit college ligt nog eens 60% hoger. Pieter Grinwis: “En het laaghangende fruit is nu echt wel geplukt. Ik vrees het ergste als wethouder Parbhudayal straks de botte bijl uit de kast haalt om de resterende 3 miljoen euro binnen te 'hakken'.”

Het vandaag gepresenteerde Veiligheidsplan bevat volgens de Haagse ChristenUnie/SGP goede speerpunten, zoals de aanpak van mensenhandel. Deze fractie ziet in het plan enkele veelbelovende aanzetten, maar er wordt nog onvoldoende doorgepakt op gebieden als ondermijning en drugscriminaliteit. Fractievoorzitter Pieter Grinwis: “Het college wijst wel instrumenten aan om ondermijning harder aan te pakken, maar toont nog niet het lef ze ook daadwerkelijk in te zetten. Hoeveel meer aanwijzingen heeft ons stadsbestuur nog nodig?”

“Aandacht voor ondermijning is er tegenwoordig genoeg”, zegt de fractievoorzitter, “maar ondermijning mag geen modewoord worden. Het moet doelgericht en doortastend worden aangepakt. Ik mis daadwerkelijke maatregelen van het college in dit plan. Wat gaan we er concréét aan doen om dit probleem op te pakken? Neem bijvoorbeeld de Weimarstraat. Bewoners daar schatten in dat een substantieel deel van de straateconomie zwart is. Kijk naar de grote hoeveelheid vage winkeltjes met al even vage etalages daar en elders. De gemeente noemt het niet voor niets ‘risicobranches’. We kunnen dit aanpakken als we ervoor zorgen dat deze branches, net als de shishalounges, vergunningplichtig worden. Het college toont nog niet het lef dit probate middel in te zetten, maar beperkt zich tot het in beeld brengen ervan.”

Op het gebied van ondermijning is er speciale aandacht voor onder andere de Scheveningse haven. Terecht, vindt de fractievoorzitter, want hier is sprake is van wet- en regelovertredend gedrag. Vrijwel alle steden met een serieuze haven hebben specifieke maatregelen gericht op de ondermijning daar, die vaak gelinkt is aan smokkel. Pieter Grinwis: “Het is fijn dat nota bene een ontraden en verworpen motie van de ChristenUnie/SGP van afgelopen najaar, waarin we pleitten voor het samenwerken met andere havensteden om ondermijning in de haven tegen te gaan, toch wordt uitgevoerd met de nu voorgestelde aanpak.” 

Aanpak drugscriminaliteit en kindermishandeling

Ook op het gebied van drugscriminaliteit mist de fractievoorzitter daadkracht van het college. Pieter Grinwis: “Wanneer gaat de gemeente hier een keer prioriteit aan geven? Jaarlijks worden er zo'n tweehonderd hennepkwekerijen ontmanteld. Die ambitie mag verdubbelen naar vierhonderd. Die kwekerijen zijn namelijk niet alleen illegaal, maar ook brandgevaarlijk. Om nog maar te zwijgen over de toenemende overlast van drugsafval-dumpingen. We willen niet alleen de status quo en mooie woorden van het college over soms nieuwe uitdagingen, maar ook daden.” 

Ten slotte is de fractievoorzitter blij met de aandacht die er in het rapport is voor de aanpak van kindermishandeling. “Het is goed om te zien dat de burgemeester zich hier aan haar woord heeft gehouden. Kindermishandeling is een ernstig probleem dat met zoveel leed gepaard gaat. Ik hoop dat het voornemen van de burgemeester om vol in te zetten op de bestrijding ervan daadwerkelijk zal leiden tot afname van dit grote kwaad in onze stad tegen weerloze kinderen.”

Rondscheurende auto’s, vechtpartijen op straat en drugsgebruik in portieken, het is aan de orde van de dag in en rondom de Weimarstraat. Afgelopen week was er nieuw dieptepunt met een steekpartij met dodelijke afloop. Bewoners sloegen al eerder bij de gemeenteraad alarm over de onveiligheid in en verloedering van hun buurt. Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP), Ayse Yilmaz (VVD), Arjen Kapteijns (GroenLinks) en Janneke Holman (PvdA) zijn geschrokken van de verhalen van bewoners en roepen het college op tot actie: “Als je de bewoners hoort, wordt één ding duidelijk: dit zijn geen incidenten meer. Deze buurt staat op een kantelpunt. Met meer toezicht en handhaving gaan we het tij niet keren. Met de bewoners vragen wij daarom om ander beleid.”

Janneke Holman (PvdA) woont zelf bij de Weimarstraat en kent de problemen: “Het rommelt al langer in de Weimarstraat, daarom is er de afgelopen jaren meer handhaving gekomen. Nu zien we dat dat ervoor heeft gezorgd dat overlast zich heeft verplaatst naar omliggende straten. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, daarom is het tijd om stevig in te grijpen om de buurt leefbaar te houden.” Pieter Grinwis (ChristenUnie/SGP) denkt dan bijvoorbeeld aan betere branchering in het gebied: “Je ziet hier veel overlast doordat veel dezelfde winkeltjes tot ’s avonds laat open zijn. Dat zorgt voor rondscheurende auto’s en motoren in de avonduren en nachtelijk kabaal op straat. Als je strikter bent op wie een vergunning krijgt en wie niet, kan je dit soort problemen voorkomen. Een goede eerste stap zou het aanstellen van een winkelstraatmanager zijn die echt iets te vertellen krijgt.” Ayse Yilmaz (VVD) vult aan. “De overconcentratie aan coffeeshops werkt hier zeker niet aan mee. Het is duidelijk dat er een integrale oplossing moet komen. Het kan niet zo zijn dat zo’n mooie buurt hierdoor ten onder gaat.”

Dát er nieuw beleid moet komen, is duidelijk voor de vier partijen. Arjen Kapteijns (GroenLinks): ““We zijn blij dat de bewoners hierover aan de bel hebben getrokken en ons hebben uitgenodigd. De gemeente moet nu, samen met bewoners en betrokkenen, zich inspannen om deze problemen aan te pakken en op te lossen. Zodat de Weimarstraat en omringende straten een fijne en prettige leefomgeving worden en blijven voor iedereen.”