Poliflw

In de Woonvisie 2016-2020 van de gemeente Wijdemeren lezen we de volgende tekst: “De woningvoorraad in onze gemeente is eenzijdig samengesteld. In alle kernen bestaat het overgrote deel (70%) van de woningvoorraad uit koopeengezinswoningen. Aan dit type woningen (met name tussenwoningen) tussen € 200.000,- en € 300.000,- bestaat een overschot. De grootste behoefte bevindt zich aan de onderkant van de woningmarkt: goedkope koopwoningen en huurappartementen. Bij woningtoevoegingen geldt dat we niet méér van hetzelfde willen toevoegen, maar zo veel mogelijk die segmenten willen toevoegen die de woningvoorraad meer divers en toekomstbestendig maken. Dit betekent dat in de nieuwbouwprogramma’s het aandeel betaalbare en gestapelde bouw omhoog gaat”.

Tekst die aan duidelijkheid niets te wensen over laat. Wijdemeren is de sterkst vergrijzende gemeente in de regio Gooi en Vechtstreek. Betaalbare woningen voor jongeren en jonge gezinnen zijn dus noodzakelijk om tot een evenwichtige(re) samenstelling van de bevolking in de diverse woonkernen te komen. Woningen die nu ontbreken waardoor die jongeren verhuizen naar bijvoorbeeld Hilversum en Gooische Meren.

Maar de praktijk is weerbarstig. We zien in Wijdemeren vooral particulieren en projectontwikkelaars die met woningbouwplannen komen. Veelal in het (zeer) dure koopsegment , zoals de Porseleinhaven en het Kompas in Loosdrecht. Woningen voor de zeer welgestelden, maar die bieden geen oplossing voor het bovengenoemde probleem. En bij de wat kleinere plannen moeten we als Raad ontzettend hard werken om de afspraak  van 1/3-de sociale huur of koop op tafel te houden.

Wat nodig is is dat de gemeente Wijdemeren op dit onderdeel veel actiever gaat worden. De gemeente heeft immers ook de mogelijkheid een actief grondbeleid te voeren, met name als het een grondpositie heeft. Door het realiseren van een aantal Integrale Kind Centra (IKC) In Loosdrecht gaat die situatie ontstaan. Wij verwachten als fractie PvdA/GroenLinks de komende periode dan ook een actief beleid om daar sociale woningbouw mogelijk te maken, met name bij Het Achtererf, het vrijkomend terrein van de Lindeschool en het vrijkomend terrein en gebouw van de Terpstraschool. Dus een fors aandeel sociaal huur en koop.

Aan de slag!

Stan Poels, fractievoorzitter Wijdemeren

GroenLinks Hilversum en PvdA/GroenLinks Wijdemeren staan op donderdag 20 juni stil bij de situatie in de jeugdzorg. Sinds 2015 is deze zorg een taak van de gemeentes maar veel gemeenten worstelen met de hoge kosten en de kwaliteit van de zorg. Wat heeft vier jaar jeugdzorg bij gemeenten opgeleverd? En wat moet er in de toekomst gebeuren? Deelnemers aan het debat zijn onder andere  Cor Anneveldt (Hoofd Bedrijfsvoering GGZ Fornhese), Johan Vroegindeweij (directeur van samenwerkingsverband Unita) en Marlies van Loon (Bestuurder Youké).

Lees verder >>

Nog geen drie weken geleden was heel Nederland in rep en roer. De kinderen Lili en Howick zouden worden uitgezet naar Armenië. Een land waarvan zij de taal amper spreken; een land waar zij nog nooit zijn geweest.

Deze kinderen, van 12 en 13 jaar oud, wonen al 10 jaar in Nederland. Ze zijn hier opgegroeid, gaan hier naar school en hebben hier hun vrienden. Lili en Howick zijn geworteld in de gemeenschap, en maken er onderdeel van uit. Gelukkig mochten zij blijven. Op het allerlaatste moment.

Maar Lili en Howick zijn niet het enige schrijnende geval. Op dit moment is de 20-jarige econometriestudent Hayarpi in het nieuws. Samen met haar broertje en zusje dreigt zij, na 9 jaar lang haar leven te hebben opgebouwd in Nederland, naar Armenië uitgezet te worden.

Hayarpi roept staatssecretaris Harbers op om ook voor haar gezin een uitzondering te maken, én voor de vierhonderd andere kinderen die al langer dan vijf jaar hier wonen. Ze wil een kinderpardon.

Zoals Hayarpi zelf schrijft: ‘Niemand wil iedere week weer voor een nieuw gezin campagne voeren. Er moet een oplossing komen voor alle 400 kinderen.’

De SP is van mening dat we juist als lokale gemeenschap voor deze kinderen moeten opkomen. Zij zijn onze kinderen, buurjongens en klasgenoten. En ieder kind verdient een onbezorgd leven. Een leven zonder de dagelijkse onzekerheid of je wel mag blijven. Een leven zonder bang te hoeven zijn voor uitzetting naar een onbekend land.

Op initiatief van de SP, dienden we daarom gisteren samen met de ChristenUnie, GroenLinks, PvdA, Leefbaar Hilversum en CDA de motie 'Ze Zijn Al Thuis' in. De motie werd aangenomen en maakt Hilversum de 58e kinderpardongemeente in Nederland. De motie vraagt daarnaast van het college om bij de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid te pleiten voor een oplossing voor deze groep kinderen. Deze kinderen zijn immers al thuis.

Door bezuinigingen op de jeugdzorg en de gemeentelijke inkoop- en aanbestedingswaanzin staat de zorg voor onze jeugd ernstig onder druk. Jeugdzorgorganisaties die nog aanspraak willen maken op geld van gemeenten of regio’s worden steeds vaker gevraagd onder de kostprijs zorg te leveren en een woud aan bureaucratie op te tuigen. Dat is onacceptabel.

Opinie door Maarten Hijink (Tweede Kamerlid SP) en Bianca Verweij (fractievoorzitter SP Hilversum)

Zorgverleners die werken met kwetsbare jongeren moeten – als het aan de gemeenten ligt – tijd gaan schrijven en een uitgebreide administratie bijhouden. Terecht zeggen Jeugdzorgorganisaties dat ze onder die omstandigheden geen zorg kunnen leveren. Dit zien we in het hele land gebeuren.

Jeugdzorgwerkers kunnen hun tijd zoveel beter besteden. Ze hebben te maken met complexe situaties in huizen en gezinnen waar vaak meer dan één probleem aan de hand is. Het leveren van zorg is niet te factureren door tijdschrijven; zorgverleners hebben juist het vertrouwen nodig dat zij hun kennis, ervaring en liefde voor hun werk kunnen inzetten om deze problemen te lijf te gaan.

Liberaal beleid sloopte jeugdzorgSinds de jeugdzorg in 2015 door de regering van VVD en PvdA is overgeheveld naar de gemeenten wemelt het van de voorbeelden van onnodige bureaucratie, te lage tarieven en harde bezuinigingen door de overheid. Veel gemeenten kiezen, als het puntje bij het paaltje komt, voor de laagste prijs en niet voor de beste zorg. Gemeenten stellen bovendien allemaal hun eigen eisen, van verantwoording op dienstroosterniveau tot het lettertype waarin cijfers en stukken moeten worden aangeleverd. Veel jeugdzorgwerkers hebben de afgelopen jaren de tijd die ze aan papierwerk kwijt zijn zien verdubbelen, of erger.

3 september stonden 3000 jeugdzorgwerkers bij de Tweede Kamer in Den Haag. Zij gaven luid en duidelijk aan dat de grens bereikt is. De extreme werkdruk, de inkoop-en aanbestedingsgekte, de papierberg en de tekorten brengen de zorg voor de jongeren die hen zo lief zijn in gevaar.

Noodsignaal zorgaanbiedersHet is dan ook volkomen logisch dat drie grote gespecialiseerde jeugdbeschermings- en jeugdreclasseringsorganisaties (De William Schrikker Groep, Het Leger des Heils en De Jeugdgezinsbeschermers) hebben besloten niet akkoord te gaan met de inkoop voorwaarden die de vijf regio’s in Noord-Holland hen stelden. Met alle risico’s van dien, maar zij kunnen niet anders dan nu een rode lijn trekken.

Gemeenten en regio’s in Noord-Holland dienen dit noodsignaal serieus te nemen. Als ze doorgaan op de nu ingeslagen weg zetten ze de jeugdbescherming en jeugdreclassering in hun provincie op losse schroeven en brengen de gemeenten in deze Noord Hollandse regio’s de jeugdzorg in hun de provincie in gevaar.

Tegelijk is de noodsituatie in Noord-Holland ook een les voor Den Haag en de rest van ons land. Zorg, en zeker de jeugdzorg is geen markt en leent zich niet voor experimenten die de kwaliteit ondermijnen, de werkdruk verhogen en het mooie vak van jeugdzorgwerkers kapot maakt.

Aan de jeugdwerkers ligt het nietJeugdzorgwerkers hebben namelijk hart voor onze jongeren, krijgen te maken met complexe en moeilijke situaties. Ze kiezen niet voor het werk om stapels papier in te vullen. Zij hebben niets te maken met de strijd over geld die over hun rug en die van de kinderen wordt uitgevochten.

Er is de laatste jaren hard bezuinigd op onze jeugd. Het wordt tijd die schade te herstellen. Er moet nu geld bij. Gemeenten dienen reële prijzen te betalen voor de zorg die geleverd wordt en bovenop landelijk vastgestelde verantwoordingseisen zouden gemeenten de bureaucratie verder moeten verminderen in plaats van optuigen.

Schaam je rot, los het op!Wat ons betreft mag minister de Jonge hard ingrijpen en de gemeenten regels hierover opleggen. En de zorg-wethouders in de 25 gemeenten van Noord Holland die er een puinzooi van gemaakt hebben. Die moeten zich rot schamen en heel gauw zorgen dat de zorg voor onze jeugd en de arbeidsvoorwaarden van onze jeugdwerkers goed geregeld worden.

'Wij zijn jong en wij willen wat!' is de titel van de brief die verschillende politieke jongerenorganisaties uit Hilversum tijdens de eerste week van de coalitieonderhandelingen aan de onderhandelende partijen overhandigde.

ROOD Hilversum, Jonge Democraten (D66), CDJA (CDA), Jonge Socialisten (PvdA) en DWARS (GroenLinks) werkten samen aan 34 punten die voor de Hilversumse jongeren van belang zijn. De brief is hieronder te downloaden.

We hopen dat de onderhandelende partijen, Hart voor Hilversum, VVD, GroenLinks en CDA, de punten opnemen in een coalitieakkoord en zich hier ook de komende jaren voor gaan inzetten!

Lees ook het artikel in de Gooi en Eembode  : Jeugd: 'Heb aandacht voor jongerenproblematiek'

Bijlage: 

wij_zijn_jong_en_wij_willen_wat.docx